장음표시 사용
21쪽
ONYMI ARGUMENTUM IN OR ADVERSUS LEPTINEM.
4 Εστι δε ὁ λόγος ουτος δευτερολογια. ὁ Ἀψεφίων θαρ
ῶς πρεσβυτερος ελαβε την πρωτολογίαν. Ῥυκουν ὁ Λεπτίνης is προηγουμένως τω συμφέροντι χρῆται, φάσκων ν σπάνει κα εστάναι την πόλιν των λειτουργούντων. δευτέρω δὲ τω δικαίω, περ απὼ της ἰσότητος θεωρεῖται πάνυ γάρ, φησί, δεινόν ἐστι τινὰς μὲν πλουτεῖν ατελείας πειλημμένους, τῆ,455
πόλιν δε μηδε των λειτουργούντων εὐπορεῖν 5 Προβάλ
λεται δε ὁ ρητωρ τω με δοκεῖν την κατηγορίαν του νύμου, συνυποδύεται δ δὲ καὶ κατασκευάζει καὶ την σύστασιν του οἰ- 5κείου νόμου ἐν γαρ τω νομίμω κεφαλαιω καθίστησιν, ἀνταναγινώσκων καὶ ἀντιτιθεὶς καὶ ἀντεξετάζων αμφοτερους τους
νόμους, καὶ το διάφορον σον δεικνύς. ῖνα δε μ' ἐξαίφνης
μηδε ἀναρμόστως παρέχηται των νόμων την σύστασιν, εκ 10 πολλοὶπαρεσκεύασε καὶ η πρώτη γε ἀντίθεσις του λόγου τω
μεν δοκεῖν ἐστὶ παρὰ Λεπτίνου, τῆ δ αληθεία πρὸς σύστασιν του οικείου συμφέροντος ' ἐξεύρηται, is φαίνηται ὁ αντίδικος τον Λημοσθένους εἰςάγων νόμον. τί γαρ ὁ Λημοσθένους βού- 15
4. Est autem haec secundo loco habita oratio nam Apsephion, ubnatu maior, prinitas causae partes egit. Iteptines igitur praecipue utili nititur, asserens deesse reipublicae, qui munera obeant, secumlo iusto, quod quidem aequalitate spectatur nequaquam enim, inquit, ei enduin est quosdam arrepta immunitate opibus abuiadare, reipublicae autena qui munera obeant deesse. 5 Etsi autem accusatio legis oratori proposita esse videtur tamen occulte se insinuans is simul etiam suae legis commendationem parat nam in legitimo capite undamenta iacit, ex adverso legendo, et opponendo et comparando utramque legem et iantuin intersit ostendendo ne vero subito et inconvenienter legum comparationena ingereret, eam rem multo ante instruxit ac prinia quiden orationis obiectio videtur quidem a Leptine oriri, sed revera inventa est ad Demosthenis utilitatem propriam commendandam, ut videatur adversaritis plO- ferre Demosthenis legem quid enim vult Demosthenis lex ut dona, ilii it4. 1 γαρ Vind7. 2 Ἀφεψίων Ilibri. Sed vid. g. 2 not. 4. 3 δε τερως Appis. HV. 4 ἐστὶ δεινον sine φησὶ Vindi. Vid. orat. g. 24. - ἐστι or Vind7. - φησὶν ἐστὶ δεινον T. C. 5 sori; δὲ μη Inorat. g. 24 μηδ' οτιοῶν. b. 1 προυβάλλετο Vindi. 2 συναποδύεται AH etc. - συνυπο
δύεται vig. - ρ συναπολύεται margLaest . ' συγκατασκευάζει . . 3 καθίστησιν αυτον Η Volf - αυτον in omnes libri. 4 των νο-
μων, id interpungens Ideo τον νόμον UV. 5 s. προς coniecit Sauppius. Placet. 6 s. συμφερόντως conlevit Sohaeserus miror hanc
22쪽
10 ANONYΜI ARGUΜENTUM IN OR ADVERSUS LEPTINEM.
λεται νόμος τὰς δωρεάς, σας ὁ δῆμος εδωκε, κυρίας εἶναι,
τους δε εχοντας κρίνεσθαι, 'ri, εἰ μεν αξιοι, ἔχωσιν, ε δε ἀναξιως χειν δοκοῖεν, ' ἐλεγχθέντες ἀφαιρεθῶσιν. Ῥυκουν 20 αυτος ὁ Λεπτίνης τον Λημοσθένους νόμον κεκυρωκεν τι γάρ; 'αιτιαται κατ' αρχὰς μυς, - πολλοὶ των εἰληφότων εἰσὶν ανάξιοι. ουκουν ἔχει τον ημοσθένους νόμον του αναξίους ἐκκρίνοντα. καὶ δια τοsτο πανταχοs ' κατέσπαρται ὁ γὰρ
ἡ πολὐ περὶ αυτοελόγος θίζει τους δικαστὰς προς τὴν τορνύ
μου μετὰ μικρῖν ἀνάγνωσιν. 6 Ἱδῶν δὲ, τι Λεπτίνης ἐκεῖ
νον ἔχει τὰν ἰσχυρότατον λόγον, ς αν οἱ πλουσιώτατοι 456 λειτουργῶσι, μηδενα ατελῆ εἶναι, ου ταύτην ἔθηκέ προηγουμένην ἀντίθεσιν, αλλὰ την λυσιτελosσαν αὐτω καὶ τὴν βμέλλουσαν εἰςφερειν τον παρ' αυτορ νόμον. ταν γὰρ λέγον καὶ τούτω πλείστφ χρήσεται, λόγω, Τ σοφίζεται τους ἀκούον-5τας ου γὰρ τω περὶ των αναξίων πολλω χρήσεται λόγω, ' αλλὰ τω i δηλονο τι σπανίζειν την πόλιν των λειτουργούν-
populus dedit, rata sint, ea vero qui coiisecuti sunt in ius vocentur, ut, si digni sint, teneant, sin immerito tenere videantur, convictis adiimanti ir. Ipse ignit Leptines Demosthenis legem coiisrinavit quid eniinystatim initio iteritur, multos immerito esse donatos continet igitur Demostlienis legem indignos secernentem et lia de causa id ubique Sparsum est multa enim ea de re vecta facit, ut assuefaciat iudices recitationi legis paulo post secuturae. 6 duum autem vidisset eam orationem Leptinis esse valutissimam, ut ditissimi munera obeant, neminen esse oportere imIntinem non hanc posuit principaleni obiectioneni, sedeant, quae sibi utilis et serendae a se legi patrocinatura esset quum enim dicit et ea ratione plurimum utetur , decipit auditores neque enim de indignis multa verba faciet, sed de eo nimirum, deesse reipuὴli-7 κρῖναι in l1. 8 ἔχοιεν sine δοκοιεν Vivit1 9 τί γαρ coniecit r. A Wolfius. - τι γὰρ libri 10 διὰ τουτο παντων AHetc. tosτο διὰ πάντων coniecit; in Gli. - διὸ πάντων sine τοὐτο AldV. δια τουτο πανταχου Vindi . . . . Hoc recepi iam in Parisina. Est
6. 1 ρτον malim abesse L Sauppius 2 λειτουργουσι indi. 3 μηδεν ἀτελη εἶναι vulg. Sic supra g. 1. r. g. 2. - ἀτελῆ μηδένα εἶναι ind1. . . . ut sine ἔναι or. g. 29. - tiam μηδένα εἶναι τελῆ
23쪽
ANONYMI ARGUMEIPPUM IN OR ADVERSUS LEPTINEM. 11των, καὶ τω συμφερειν μετατιθέναι τὰς λειτουπίας - των ἀπόρων εἰς' τους ευπορους.
T. Ἀστι δὲ τ με εἶδος του λόγου δικανικόν, εἴ γε κρίσις 10 ἐστὶν ἐπH τω νόμω , 4 δε γε λη πῆσά εστι διπλῆ, καὶ ταύτης ἡ μέν ἐστι δικανική, η δε συμβουλευτική. -υροις δ αν ουδε
πανηγυρικῆς ἰδέας ἀμοιρουντα τον λόγον, in οἷς πειρῆται σεμνύνειν δίκαστον των ευεργετῶν καὶ γαρ ενταυθα εὐρήσεις i5αξια των ανδρῶν εγκώμια καὶ λόγους sφημως Ἀρμόττοντας ταῖς κείνων πράξεσιν, οἷον ως ταν εμπομπεύ τοῖς Κόνωνος καὶ πριου κατορθώμασι καὶ τοῖς πικερδους καὶ τῶν κωάσου καὶ Κορίνθου καὶ Λεύκωνος 1τέον δε ἐπὶ την μεταχεί- 20ρισιν του λόγου.
Cae qui munera obeant, et esse e republica, a pauperibus onera in divites transferri.
7. Genus orationis iudiciale qui lem est, siquidui de lege iii liciunt sit, ei materia illii lena tota est duplex, partim iii licialis, partim deliberativa. Invenias etiani deuionstrativi generis non expertem esse orationem, ubi singulos, qui bene meriti sunt, ornare studet. etenim hic reperies laudes dignas illis viris et verba rebus illoruin gestis congruenter apta, ii quunt in Conotus et Clialariae rebus gestis se iactitat ut Epicer sis et liasiormi et Corinthioruin et Leuconis. Accedemtum est autem ad tractationem orationis.
7. 1, s. ἐστὶ περὶ Schae ferus CL Ol. 2. 2 τον νόμον vulg. - τω - g. Vind1. 7. C. f. Plut Apoplitia Lacaen. 11 p. 241W: π αδικηματι τω παιδὶ κρινομένω . . . ἔφη. 3 πειρῶται σεμνύειν AH. cor in Aldv. - arisinae nostrae operarum culpa excidia σεμνυ - νειν. 4 ευφημους Vind7. 5 μεταχείρησιν Vindi Alcl. Fel. Post hoc vocabulum in his duabus primis editionibus sequitur appendix, quod volsus te recte scholion ad or. g. 1 separaVeriint.
24쪽
5 ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ -ΠΕΡΙ ΓΗΣ ΑΤΕΛΕΙΑΣ ΠΡΟΣ
1 υνδρες δικασταί, μάλιστα μὲν εῖνεκα του νομίζειν
1. Iudices, laxime quidem quod e republica esse arbitror istius legis 1 Bημοσθένους ὁ προς οὐ των Ald Μor. Λεπτίνην λόγος vulg.
Cf. Titulum ante Libani argumentum, et subscriptionem. - Περὶ της ἀτελεια προς Λεπτίνην sine Λημοσθένους ὁ . D. Lind. - Προς Λεπτίνην περὶ της ατελείας Aug1. - Προς Λεπτίνην περὶ ἀτελείας LaiurS. Vind1. 7. - Ἐκ του περὶ ἀτελείας προς Λεπτίνην Macarii excerpta in Villoison. necd. . I p. 10. - Ο προς Λεπτίνην Sopater h. T. IV p. 192 IU Hermogenes passim. f. not. sqq. Doxopater Rh. T. II p. 333IV. Id. - Φασὶ δὲ τον Λημοσθενην δ' καὶ κ γεγο,ότα ἔτη τον περὶ των ἀτελειῶν η τον προς Λεπτίνην φιλοπονήσασθαι λόγον Photius Bibl. Cod. 26 p. 80 init. Hoscii Λημοσθένης ... αυτος γωνίσατο καὶ τον περὶ των τελειῶν διὰ τον αβρίου παῖδα Κτησίππου Plutarch. u. Dem. cap. 15. in eiusd. cap. 13 scribe τον περὶ loco πὲρ των ατελειῶν in tamen ivlociae locum proxime describendum. - κἀν τω κατὰ Λεπτίνου περὶ της ἀτελείας Dionysius Hal. De vi Dein T. VI p. 1096. Falsum esse κατὰ Λεπτίνου pro προς Λεπτίνην ostendi iam anonymi argumentulit. s. r. A Wolfi protegg. n. - τον προς Λεπτίνην Philostr. Vii Soph. Lib. I cap. 204 2 p. 601 olear. Inde u- docias Ion in ViHois Anecd. T. I p. 58 τον προς Λεπτίνην ... καὶ γαρ δη καὶ ἡπὲρ της ἀτελείας γέγραπ rotι. - Diversae praepositiones adhibita sunt recto ἔν τε τω κατὰ Τιμοκράτους καὶ Αριστοκράτοως καὶ προς Λεπτίνην Theon. rogyni T. I p. 166 v. f. ἐν τω προς Λεπτίνην Theon. p. 156. Tiber. h. . I p. 32 U. p. 40. Apsines ibid. p. 502 p. 506. Anonym. h. T. V p. 595 IV. Georg. h. T. VI p. 509 v. et paSSim. In Laur sequitur post Aristo crateam sol. 260 verso fragmentum L, optineae initium g 1 - 3, ut extrema verba haec sint συμμάχους
ἐδη τινάς. Post ea legitur Epistola Philippi sol. 260 - 263 Lepti
25쪽
DEMOSTHENIA OR ADVERSUS LEPTINEM. 13
συμφέρειν τη πόλει λελυσθαι τον νόμον, εἶτα καὶ του παιδδς
εῖνεκα του λαβρίου, μολόγησα τούτοις ώς αν οἷός τ ῶ
συνερεῖν 4στι δ' ο- αδηλον, λανδρες ' ναῖοι, του θ', ὁτι 5Aεπτινης, καν τις αλλος υπὲρ του νόμου λέγη, δίκαιον μενουδεν ἐρεῖ περὶ αυτου, ' φήσει 3 δ' ἀναξίους τινὰς λη ἀνθρωπους ευρομένους δ ἀτέλειαν κδεδυκέναι Τ τὰς λειτουργίας.
abrogationein, deinde etiam propter Chabriae filium, recepi hisce pro
Varili parte patrocinari neque vero lio obscurum est, Athenienses, Leptinem, et si quis alius leget tueatur, iusti nihil de ea dicturuin, sed praetexet in lignos aliquos homines immunitateIn consecutos excussisse onus Glicorun munerum atque ea ratione potissimum utetur. 4 λελυσθαι τῆ πόλει Hermog. p. 70 non item p. 269). - τῆ, σ. a. h. - , πόλει in Aristid. h. T. IX p. 404 IV ih μεκα . vulpi. - νεκα Doxopater qui supra λεκα Rh. T. I p. 333. Hermog. p. 70 non item p. 26M, LaurS. Ang1. h. hic non Π. Cf. not. 3. 6 ως
Om Fel. Mor. - ῶς αν on priat, addidit Chr. - habent . LaurS. vulg. A probandum non ob consensum tantum codicum, sed propter ipsum Vim sententiae et usum. Ita Lysiae or V p. 186. Isaei or ΙΙΙinu. Fr. A. Wolfius. Semel nomen professus in oratoribus non potui di cere αν ta τ' . debuit si modestiae lallinem in ipso orationis Exordio captare velint, ῶς αν ta τ' A. Schae feriis. 7 συναιρειν Pr , dor recentioris in . In marg. antiq. ρ συνερειν. De tali depravatione vid ais obet. Nov. 1ecit. p. 778. d. Praes ad Nov.
Teat p. XXXIX. συνεργειν Aldina Hermogenis p. 40, 29 71'.).
p. 403 Lips. Apud genuinos Atticos nullum certum huius usus exemplum credo reperiri. In nostro saepius habes promiscue ευρημένος et
26쪽
10 καὶ τούτω πλείστω χρήσεται τω λόγω. 2 ' ὐδ' ὁτι με τινῶν κατηγοροὐντα πάντας ἀφαιρεῖσθαι ' την δωρεὰν των ἀδικων β ἐστίν ἐάσω και γαρ ε φαι τρόπον τινὰ καὶ φ' υμῶν ἴσως γιγνώσκεται. αλλ' ἐκεῖν': αν ἐροίμην δέως αυ- τόν, τίνος ' εἴνεκ' i' εἰ τὰ μάλιστα μη τινες ἀλλὰ πάντες 15ησαν i ἀνάξιοι των αυτῶν ξίωσεν i) μὰς τε καὶ τούτους; 3
2)Εgo vero ne dicam, quantopere iniustum sit aliquos accusami omnesilonis spoliare etenim lio iam parum dictum est, et vobis certissimo probatum sed illud libenter ex eo quaerere velim, chir, si vel maxime non aliqui, sed i innes in ligni essent, etiam vos, ut lios, in or linem Ogstn- los iudicarit. Nilum enim scripsit Neminem iniimunem esse, conse-2. 1 κατηγορουντ α LaurS. vulg. Dionysius Hal. T. V p. 50 R. Gregorius Cor ore. . VIII p. 902 R. Hermog. h. T. II p. 409 v. Apaines h. T. I p. 16. -- κατηγορουντα Tiberius 11. T. VIII p. 33'. et .mor. 2 πάντων Tiberius. - πάντα Μor. - πάντας . LaurS. vulg. 3 ἀφερεισθα Ald. 4 την ἀτέλειαν Dionysius p. 51. - τὰς δωρεὰς Μaximus h. T. V p. 585 sententiam roserens. - - την δωρεὰν ἀφαιρεῖσθαι Gregorius. 5 ἀδικουντων
Ald etc. F. t. v. - ἀδικουντων inter scribendum correctum est ex ἀδίκων - ἀδίκων . LaurS. vulg. Tiberius Hermogenes. Dionysius bis. - 'Quum dixisset κατηγοροῖντα , non κατηγοροῶντας, scripsisse Iii'que debuit του ἀδικουντός ἐστιν. Sed in anum Demosthenis opinor suisse των ἀδίκων ἐστίν. Sic p. 476, 23 των αἰσχίστων ἐστί. 'Μaricla rvinus. Hermogenes in alio loco περὶ ἰδεῶν Lib. I vers. finem p. 292 IV locum hiinc memoriter citans habet των ἀτοπωτάτων, It
dubium non sit, io animo ille hunc locum intellexerit. Tayloros. τῶν ἀδίκων ἐστιν i. e. ἄδικόν ἐστιν. Ita dicunt ἔστι των καλῶν, των χρησίμων των χαλεπῶν, των ἀτοπων pro εν τι των καλῶν etc., quod est infra p. 498, 1 eis Aeschin Timarcii init. Fr. A. volsius. τῶν ἀδίκων neutrius est generis. - masculinum si orator Voluisset, Seripsisset των ἀδικουντων , quod nonnulli dederunt, non illi tuidem perperam, ut egregi Leptineae editori visum est nam per se scriptura spectatu optime habet), sed minus certa librorum auctoritate. Vid. not. ad Dionys Comp. p. 111. Seliae fortas. αδικόν ἐστι Gregorius.
27쪽
DEMOSTHENIS OR ADVERSUS LEPTINEM. 15
ἐν μὲν γὰρ τῶ β γράψαι μηδένα εἶναι τελη τους εχοντας ἀφειλετο την ἀτέλειαν, ἐν δε τω προςγράψαι ' μηδε
cutos spoliavit, quum vero adiicit neque in posterum licere eam trahi iere, vos spoliavit facultate vestra donandi meque enim illiu quidena15 το X. - ordine vectorum proximoriam, in quibus LaurS' μηδ' ἔτα, infra passim variato id ad . 127. 16 προγράψαι cod. Tiberia p. 553. - Cit Hermog. p. 152. 155 17 In Mino sic legitur: μηδε τολοιπον ξειναι υμῶς, το δουναι μῖν ἐξειναι In nostro secus, nempe sic: μηδε το ἐξεῖναι δουναι υμας το δουναι. Obsopo eris. Non liquet utrum in eius codice Pannonico extrema verba μῖν ἐξεῖναι fuerint, an obsopoetis substinerit nota τ neglecta. - μηδὲ τ λ. ἐξ δου ναι μῶς το δ υμῖν ημῖν Aug1. - μῶς Par Thiersch. -υμῖν post ἐξεῖναι posuisse dicitur Vind1 εξ. Fel. . inurS. Vulg. μ. et λ. e. ., μῶς γε το δουναι sine μῖν ἐξεῖναι Apph. quae duo vocabula delevit HI lfius. Inter prius δουναι et μῶς Ald distinxit, recte, quia Vox quiescit nam μὰ pendet ala ἀφείλετο, non pertinet ad praegressum δουναι, ut iam ol SOpoeus monebat. - Delovi primum δουναι - Ad primum ἐξεῖναι subaudiendum est e superiorit,us ἀτελη εἷναι. Rei Alcius. Extrema Verba μῖν ἐξεῖναι delevit r. . Wolfius: Haec, inquit, itum mire varient inmss. tutissimum putavi optare lectionem ab obsopo eo et Volsi proditani, quae tum nihil habet sub oratoris mente alienum, nihil, quod non alibi postea repetatur, tauri suavitate concinnitatis placet, tum linguae legibus non adversatur.'
At fatendiri est ἡμῖν ἐξεῖναι et bonis libris o tueri et teste tinni Dometrio Elo c. g. 246 h. T. IX p. 109 IV.), qui tali modo scripta
haec laudat pro exemplo δεινότητος e scabritie et asperitate sonoriam τω δοςφθόγγω orientis. illi tamen nondum plane per8uasum osthan Demosthenis esse manum. Ut mutam durius ad ἐξεῖναι pertrahi εἶναι ἀτελη inoptus videtur ipso circuitus, qui est in Veribis το ἐξειναι υμῖν δουναι, Maando simpliciter το δουναι potuerat dici potestas donandi, at est το τιμὰν p. 493, 1 aliaque id genus alibi. Deinde si cui scriptura nostra Videatur immodestior, quani qua Leptines in ipsa rogatione usus credi possit, laud miluum ea dubitatio valeat. Prorsus sic, ut dedi, p. 506 8. Ac ne quis Demetrii auctoritatem mihi opponat, adlluc
do hac ipsa nonnihil addusito. - μηδὲ το λοιπον ἐξεῖναι δουναιυμῶς το δουναι μῖν ἐξεῖναι olcher verissime vim enim habet ipsaliae repetitio. Schae ferus. Nuper indorsius μῖν ξεῖναι seclusit. Ostendes, si vocalium concursum spectas, in δουναι μῖν et r. . Wolfius verba delevit. At id ipsum etiam in iis 1ae . 4 sequuntur αφαιρησεται το κυρίους μῶς εἶναι, urget orator, quod ex lege iunAtlioniensibus non amplius potestas sit donandi, in quo non poterant non theniensium animi maxime offendore. Si igitur quid delendum, potius cuni Reificio AHinam secuto prius δονται esset delendum. At
28쪽
ου γαρ ἐκεῖνό γ' i' Ἀνεστιν i' εἰπεῖν, ἰς ' ον αυτὰν τρό- ἡ πον ονπερ , τους ἔχοντας τὴν δωρεὰν ἀναξίους ἐνόμιζεν, η
ei dicere licet, se eodem modo, quo tinnitinitate gaudentes iii lignos iudi-
in eo non minus Vis Iaedam est ostia, quod ne dandi qu1dem O-tesios amplius Atheniensibus sit concessa eamque ipsam gra Vitatem De metrius deprehendit Excusabis igitur hic hiatum ita, ut dicas Demo- Avienem avitatem elegantiae antetulisse. Benseter s. iat. p. 103.
Item Hv, sed deletum ov. 21 ονπερ in . 22 τους ἔχοντας ἀφείλετο libri. - ου h. φ. coniecit vesterinantius habet AldVquoque ους, Sed punctis et linea notatum. Vid. not. 23. 23 νομίζων et Μοr Cant Less. F. t. Si participium Demosthenes adhibuisset, dixisset, si quid sentio, νομίσας - ἐνόμιζεν α LaurS. Vulg. - ἐνόμιζεν - ἀνομιζων X. Fort. volueriant illi ους ἀναξίους ἐνόμιζεν. Suspicor qu1busdam libris olim ἀφείλετο plane iii fuisse eamque lectionem probo sic, ut legatur ονπερ τους ἔχοντας ἔχειν την δωρεὰν αναξίους ἐνόμιζεν. Reis kius. Ἀναξίους νομων Τειylorus ad Fel verissimo nisi quis potius utramque vocem ex interpretatione putet intriIsam ordinem istucta ἐνόμιζεν. mox male aciunt qui omittunt τα εαυτοs.'Fi A. Volsius. Μira suspicio, esse posse, qui αναξίους νομίζων ex interpretatione putet inimisum. Hoc enim si deleas, comparantu cincomparabilia, το ἀφαιρεῖσθαι την δωρεὰν et το γεισθαι ἀνάξιον. Sed orator, ut debuit, comparavit την των τελῶν ἀναξιαν cum τῆτο δημου αναξία. Delenda autem hypostigetne vulgo posita post δωρεάν. Syntactice enim cohaerent ονπερ αναξίους νομίζων. Quod si Scriptum esset ντερ τους εχοντας ἀφελόμενος την δωρεὰν αναξίους μιζεν, comparatio foret mani stior. Nunc per metathesin not. ad Soliol. Apollon Rhod. p. 174 vaulum obscurata est, quo magis existnt notio inprimis invidiosa, το ἀφαιρεῖσθαι την δωρεάν. ' Sohaeserus. Κlolgius ad evax T. I p. 6 eo licet E plurimosque sequens ἀφείλετο ... ἐνόμιζεν cen8 et esse asyndeton. si ea, inquit, qua par est voce eaque indignanti celeritate . . . pronuntiatur, nec adeo difficile est ad intelligendum et egregie gravitatem oratoris ac vim prodit. Hoc asyndeton ad Vitandum ante αναξίους coniunctionem inserendam καὶ
coniecerunt Ald quum ea ους superius dolevisset), ΑΗ et Sauppius. Contra monuit vesterniannus in Diar Antiq. 1844 No. 73 p. 579 sic
gravius ante dictum esse et causam sequi perperam. Ipse tum malebat τι αναξίους ἐνόμιζεν. At idei ille postea facillimam emendarionem ους ἔχοντας loco τους ἔχοντας invenit Continent. Crit. I p. 3. Delevit indorfius φειλετο in lineolis atramenti anti tui notatum, ut e superioribus male repetitum. Talibus notis etiam a solo uti, ubi negligenter vectum vel syllaba repetita erint v. c. g. 16 ανα, ubi ultimum α puncto et linea est notatum g. 31 ονοντα, repetitae literae
29쪽
DEMOSTHENIS OR ADVERSUS LEPTINEM. 17oλω η καὶ τον δημον ἀνάξιον γειτοῖ κυριον εἶναι του δοs- ναι, ' ἐήν τωδ βουληται. 8 3 'Aλλὰ νὴ σι κεῖν' αν ἴσως εἴποι προς ταυτα, ἔτι δια το αδίως ἐξαπατῆσθαι τον 458 δῆμον, δια τουθ ουτως ἔθηκε τον νόμον. TZ ουν κωλυει ατῶν ἀφηρῆσθαι si καὶ ὁλως ' την πολιτείαν μῆς κατὰ τουτοντον λόγον ου γαρ εστιν φ οτου τουτ' - πεπόνθατε των πάντων, ἀλλα καὶ ψηφίσματα πολλὰ πολλάκις ἐξαπατηθέν-5τες κεχόιροτονήκατε, ' και συμμάχους δη τινὰ ηττους ἀντὶ
cavit, sic etiam popuIumatheniensem Iulignum censuisse, penes queΠ osse liberalitate uti erga quem ei videatur . 3 Α per Ioveni ad liaeclariasse respondebit, quia populus lacile decipiatur, propterea ita se legem composuisse. uid igitur obstat, quominus omnia vobis eripiantur et ipsa denique administranda respublica ista quidem ratione Neque
Enini quicquam est rerum omnium, in quo vobis io usu non venerit, Dunetis seclusae sunt. g. 34: κείνουσσιτηγο-τασ, primum clineola si deletum. Rem . 38 ποτε οττό. g. 152 καὶ κονκοινον s. 154: κάλλισστ: Ne plura ex aliis orationibus, unum ddam exemplum VocR-l uli e superioribus repetui Cor. q. 172 ἐξ ἀρχης καὶ συλλελογισμένονε ξαρχης, mane Vocabula lineola antiquo atramento delevit. Vetus iam hoc vitium sic notatum, ut videtur, scriba codicis in suo Qxemplo invenit atque pariter notatum descripsit. Hoc verbo expulso sontentia It aptissima et rotunda. 24 ουτ AH. - ουτως Vindi. 25 ηγεῖτο το L. . . . . Vind4.mal, unde Cli finxit ov. - Forte pro το fuit in illis codd. του. Reis kius. Inio το est repetita sylial n. 26 τ εαυτο post δουναι ad Vulg. - Π x LaurSy. inaurSi super in recentiore manu scriptum est). Aug1 pr k. Quae qui omittunt, hi την τελειαν relinquunt subaudiendum. Reis kius. Universe dictum gravius est quam si 1uid tuam additur. Continebat autem illa verba lex Soloni g. 102. 27 ἐάν τω in pri ob prae essum εαυ- του). habet iurgo. 28 Anonymus h. l. c. Ioci sententiam refert. Eandem exagitat Aristides a.dV. Deni. g. 70 sq. d. oraueri.
ἔθηκε F. X. - Correxi ἔθηκα, ut mimica si ipsius Leptinis ora tio. Reis kius. De hac Venustate alae vereor ne orator grMaRm fecisset, si quis et hic obtulisset ' r. A Wolfius. 4 κωλύσει Apsines la T. IX p. 14 IV. 5 ἀφηρησθαι on Vind1. s. - ἀννρησθαι Apsines, qui κά ολως ... μῶς m. 6 ολως cor c. quum idem prima dedisset, corr addidit . 7 οτω LaurS vulg. - του .
qui καὶ συμμάχους ... ελέσθαι m.
30쪽
κρειττόνων πείσθηθ' ελέσθαι, ν καὶ λως εν οἶμαι πολλοῖς χοἷς πράττετε δ καὶ τοιουτό τι Τ συμβαίνειν νάγκη . 4 'Αρ' 10 ουν θησόμεθα ' νόμον δια ταυτα μηδε το λοιπον ξεῖναι τῆ
βουλὴ μηδὲ τω δήμω μήτε προβουλευειν μήτε ζειροτονεῖν μηδέν εγώ μεν ου οἶμαι. ου γάρ ἐσμεν ἀφαιρεθῆναι δίκαιοι περὶ αν ἐξαπατηθῶμεν, ἀλλα διδαχθῆναι, πῶς ' τουτο μη15 πεισόμεθα ,3 καὶ θέσθαι νόμον - ουνος ἀφαιρήσεται β τὀ κυρίους μῶς εἶναι, ἀλλα δι' ου ον ἐξαπατῶντα τιμωρησόμεθα.
sed saepe decepti et inulta decreta vestris siffragiis comprobastis et ulomissis potentioribus societatem cum his, quorum minores opes essent, coiretis ad lucti estis, et omnino in tanta mole negotior in prope necesSeest etiam tale quid vobis acci lere. 4 Α ver propterea legem lacie inus, ut deinceps nec senatui nec popillo liceat vel consulere vel tuliero quicquam 7 qui lena non opinor neque enim aequum est, quibusctInque in rebus decepti sunt us, illas ii obis eripi, sed morieri nos quomodo post-laac non in eandem fraudem incidantiis, legentilue constitui non Paae maiestatem noliis a liniat, sed talen cuius auxilio in postoren puni;imus.11 καὶ γὰρ νηφ. πολλάκις καὶ συμμάχους ηττους ἀντὶ κρειττόνων ἐπεμνητε λέσθαι reliquis omissis citat inuolanus Rh. . IX p. 611 v.
Aug1. s. Bav non 8 in 14 ramal. - μῶς X. - Vulgatum μῶς magis placet, licet in reliquis prima personet hic frequentetur. F, A. Volfius in licet agatur coram iudicibus, non in contione. Sedet enim populus in iudicio. Cf. βῆ. 3. 5 te. Attamen Sohaesorus Wolfium
ita sentire 'Mehementer miratur'. nemi immerito, quia h. l. μῶς primae personae vectorum, in suibus medium est positum pronomen, duriore ratione adversaretur. 9 της δωρεὰς post εἶναι ad Vulg. ona . pr LaurS. Aug1. h. Vind1. . Uncis inclusi quod est nimis angustiam non de sola largitione, sed universe de iure quidvis constituendi loquitia et de προβουλευειν, του χειροτονειν e S. 12 subaudiendum reli iiiit. Reis kius. At postquam universe de re sumitia orator locutus ost, ueriini venit ad eam rem, cuius causa paulum digressus erct i, quise Si optimoriana scriptoriim ratio. Sed vel diira sub ala litio verborum του προβουλευειν καὶ το χειροτονειν tali mutationi adver-