Dēmosthenēs pros Leptinēn =: Demosthenis Oratio adversus Leptinem, cum ...

41쪽

DEMOATHENIS OR ADVERSUS LEPTINEM. 29

μόνω μείζους εἰσὶν αἱ παρὰ των δήιμων ' δωρεαὶ των παρὰ των

αλλων πολιτειῶν διδομενων, ' καὶ του ἀφαιρεῖται ' νυν τω νέ

μω τη μεν γὰρ χρεί τῆ τῶν ευρισκομένων τὰς δωρεὰς ο τέ- ραννοι καὶ OP τὰς ολιγαρχίας ἔχοντες μάλιστα' δύνανται τιμὰν 'q

πλούσιον γάρ - αν βούλωνται, παραχρῆμ' ἐποίησαν, qui δὲ τιμὴ ' τὰς παρὰ Τ των δήμων is δωρεὰς ευρήσετ' ου- σας βελτίους 16 το τε γὰρ μη μετ' αἰσχύνης ς κολακευοντα λαμβάνειν, αλλ' ἐν ἰσηγορία δοκουντ αξιόν τινος εινα τιμασθαι των καλῶν στίν, τό θ' υπὀ: των ὁ μιων ἐκόν 45

libus liabentur, pluris fiant quam qui a ceteris imperiis donantur, etiam eam hac lege tolli. nam pro necessitatibus accipientis dona tyranni et oligarcinae maxinae honorare possunt mox Ilieuacunque voluerint locii-pletaveriant sed liberarum civitatum lionores longe plus lignitatis liabere invenietis, 16 quia et illud praeclarum est, nullo cuin dedecore assentationis accipere, sed inter eos, cuin quibus pari libertate vivas, ligntina

παντὸς ι - περὶ του νόμου e scholio et quidem malo est enim vulgatum l. q. περὶ του παρόντος πράγματος. Ur A. Ivolfius 3 του δήμου Augi. . . . f. not. 13. - των δημων est h. l. i. q. των δημοκρατιῶν, quo sen8 alibi etiam αἱ πολιτεῖαι dicuntur. Vid intrr a lolynth. I g. 5. Sed h. l. sibi opponuntur οἱ δῆμοι et γαλλα πολιτεῖαι, soli. α τυραννίδες καὶ αἱ ὀλιγαρχίαι Aesch. Tim. . . s. Aristot Rhet. I cap. 8 . . Eodem sensu generaliore usurpavit OCn-bulum πολιτείας Dem. s. leg. g. 185 εν ἐκείναις . . . ταῖς πολιτείαις πάντ' ἐξ ἐπιτάγματος οξεως γίγνεται, μιν δε etc. 4 πολιτῶν Augi. 5 δεδομένων X. 6 ἀφερεῖτε , sed prima habuisse videtiir νε- ρειτε, nam est correctum primu manu γ ex alia uerre, it ι

ν eo.

LRurS. - αναιρειται Vulg. Cf. τὰς τιμὰς ἀναιρῶν g. 155. Sod vid. g. 17. s. f. leg. g. 186 ὁ δη τους χρόνους ἀναιρῶν της ota παρ' ημιν ἐστὶ πολιτείας ου χρόνους ἀγορηκεν ουτος, αλλὰ πράγματ'απλῶς ἀφηρηται. Illud est lenius tollere, auoeben hoc omnino auferire messes amen. 7 γὰρ mi Vind4. primat, ad Chr. 'λ χίοm pr , addidit ipse calfigraphus f μάλιστα in . 10 Vid. x- eursum. 11 αν In pr X. 12 καὶ τ βεβαιότητι post τιμ a Muulg. - ἡ Ρ Σ, ad antiq. 12. . . Vind1. .mal. II in cuius iurgβεβαι reen ld. - καὶ τῆ γενναιότητι LaurS. - merito m. nam oppositio alias obscuratur, τῆ με χρεία, τα δὲ τιμῆ additum illud esse videtur obg. 17. Vocabulum βεβαιότης non est Demosilienicium a lilii amentum esse apparet etiam e Varietate LaurS. 13 περὶ LailrS. 14 του

42쪽

80 DEM ATHENI OR ADVERSUS LEPTINEM.

των θαυμάζεσθαι του παρὰ του : δεσπότου λαμβάνειν ὁτιοὐν κρειττον εἰναι δοκεῖ. παρὰ μεν γὰρ ἐκεινοις μείζων ἐστὶν ὁ του μέλλοντος φόβος της παρουσης χάριτος, παρὰ δ' μῖν' 462αδεως, αν ' λάβη τις, εχειν υπῆρχεν τον γουν' αλλον χρόνον. 17 6 τοινυν την πίστιν φαιρῶν των δωρεῶν νόμος ουτος, ψ μόνω κρείττους εἰσὶν αἱ παρ' υμῶν δωρεαι,

τουτ' - ἀφαιρειται. καίτοι των πασῶν αν τινος πολι- τείας το κομίζεσθαι τους ευνους τοῖς καθεστῶσιν χάριν ἀν'

liaberi qui orneris, et quia praestantius esse videtur, aequalibus iitro admirationi esse, tiam a domino qui luis accipere nam apud hos suturi metus vincit praesentis belleficii maginiuilinem, sed apud vos litae quis acceperat, secure tetiere licebat superiore quidem teinpore. 17 Fidena igitur donationii ira tollens lex haec, quo solo dona a vobis concessa ceteris antecessunt, ii tollit. Finimvero ex universis, locunPie tanden reguntur regimine, civitatilius morent ilium si exenieris, ne praesentis 3 παρά του Balciri l. c. p. 123. nailii magis placet articuliis definitus, παρὰ του tam1uum de ipsius beneficio affecti domino. A κρεῖττον ἐστὶ Vindi. 5 γὰρ ni v. 6 ημιν velin. - μων Μnt. 7 α

Lind. Vind1. 4. II. Μal. - ηστινος αν Aug1. . - σάντινος LRurS.5 καθεστῶσιν in αν lineolii doletum est; reliqui καθεστῶσι sino ἐφελκυστικω. 6 αν delevit Dindoi filis ad coniunctivum repetitum: χάριναν, inquit, recepta optimoraim librorunt scripturn ς αν τινος non minus Soloecum est quam quod apud Ar1stoph. legebatur Εqq. 1108 ὁπότερος ανσφων ε με μῶλλον αν ποιῆ ' Cf. Baeumlein Demodis p. 372 sq. Defendebat Nestormannus i. t. nueram particulam αν esse ἐπανάληψιν. Brevior est enuntiatio. Potest quidem'. l. etiam cum coniunctiVO Rrticula suam quaeque vim liabere, posterior ad ἐξέλης pertinere, prior ita relativum pronomen offerre, ut hoc esset . q. ης αν τινος ουσης. De αν ad optat repetita cf. Symmor. g. 27 οσα γὰρ αν i. q. quantRVis νυν πορίσαιτ' αν ibi l. annoti. Sed post paron inest particula repetu est ad coniuncti viani litio. VII. 7 φ. 3 ita πρέσβεις ... ἀπεστάλησαν, πως στρατιὰ ἔτι περαιωθῆ τρόπω φ αν ἐν λκάσιν πλοίοις 'λλως), οπως , προχωρy Parenthesis haec est iniecta,

43쪽

DEMOSTHENIS OR ADVERSUS LEPTINEM. 31

18. άχα τοίνυν ἴσως εκεῖνο λέγειν αν ἐπιχειρήσειε Λεπτίνης, ἀπάγων μῆς ἀπο τούτων, ς αἱ λειτουργίαι νυν μεν

εις πένητας ανθρώπους ἔρχονται, ε δε του νόμου τούτου 10 λειτουργήσουσιν οἱ πλουσιώτατοι Ἐστι δε τουτο, υτωσὶ

μεν ἀκουσαι, λόγον τι- ἔχον 3 ι δέ τις αὐ τ' ακριβῶς ἐξετά σειεν ψευδο ανδ φανείη εω γαρ δήπου παρ' μιν - αῖ τε

status conservandi studiosis gratia reseratur maximum earum praesidium hoc sustuleris.18. Iam illud ortasse Iieptines appreliendere conalbitur et, ut os ab liis seducat dicet onera publicorum munerui nunc in tenues holnines lo- venire, quae, I liaec lex rata trabeatur, ad opulentissimos re litura sint. Est quidem hoc sic temere audientibus speciose dictuna, sed si litis a I:urate inquisiverit, mendacium esse apparebit sunt enim omitilio illi nera apud nos

non sunt delenda verba, sed post parenthesim τρόπφ- αν Variat est somnicla in πως αν. At in nostro loco αν posterior est coniuncta o

r. s.',ind. Vind1. . m. mal. IndFel. - αφελης i ταυτην αυ- τῶν E. - αυτῶν sine ταύτην Vind1 s εση Lai IrS. Vulg. - σει in quo recentior ει mutavit in q). i. vincla. 18. 1 Ἱσως videri posso esse e margine. τάχα nilla est ἴσως. Nihil tamen mutandum. Alibi enim pariter scribitur Mid. p. 576, 15: τάχα τοίνυν ισως. Μar clandus marum particularum idem valentium iunetrara utique rarIor est, at obvia tamen Aristoph. liesm VS. 718. Vesp. 28 sqq. ubi ἴσως usurpatum est loco repetendi τάχα J. Plat. Aniat. . 135 . lat. iegg. I p. 704 A. Frequentior an hic leonasmus in similibus particulis, ut αυθις αυ, ευθος παραχρημα, μετὰ ταῶτα στερον, lat. deinde postea, olun ιondam etc. f. p. 474 3 Fr. A. Wolfius. Iuncturam hanc non dicam rariorem.' Schiae ferus. Cf. Beels in Stephan g. 83 p. 111. 2 τοὐτου in el. m. volsus εκ δ το εαυτο νομου coniecit. Quam recto, docebunt p. 492, 28. p. 93, 16, ubi maiori iure requiri poterat αυτου. Quin pnum τουτου auctor negligere potuisset, iiii utatur saepissime sina plici νόμος

fimo ὁ νόμος de lege Leptinis. Cf. ad p. 457, 1 et alia loca. Fi. A. Uouius. 3 Apsines Rh. . IX p. 502 v. hunc Iocum sic liabet: Ἀλλὰ νη Βία os infra g. 20J, φήσει ς εκ ου νόμου τοὐτου λ. οἱ πλ.

4 εχων Vindi. - Proxime praegressum λόγον superscr. inurS. 5 δνον Vulg. - ον in x LaurS. F. Poterat excidere post αν, poterat addi, quin haec eonfirmetio usitatior est. Expunxit 1 corri. s. l. 20: φανησεται . . . ἄξιον. f. eg. 200 τοιουτος φαμεται. id Protegg.

44쪽

των μετοίκων ' λειτουργίαι καὶ αἱ πολιτικαί, ν ἐκατέρων 'i ἐστὶ τοις ευρημ ένοις' ὐατέλεια, ην οὐτος ἀφαιρειται. 3' των γὰρ ' εἰς τον πόλεμον καὶ την σωτηρίαν της πόλεως ' εἰςφορῶν και τριηραρχιῶν ὀρθῶς καὶ δικαίως ουδείς ἐστ' ατελὴς κτων παλαιῶν νόμων , Ῥυδ ους sτος ἔγραψε, τους i ἀφ' 33

ρηγοὐς εις ἐκείνας τὰς λειτουργίας, καὶ πόσους, ὰν μη τούτω 'προς ωμεν, ἀφησει Ο μεν τοίνυν πλουσιώτατοι τριηραρ- χοὐντες, - ἀεὶ τῶν χορηγιῶν ατελεῖς πάρχουσιν, οι δ' ἐλάττω 25 τῶν Ἀκανῶν κεκτημένοι, την ἀναγκαίαν ' ἀτέλειαν ἔχοντες,

et ui quilinonii et civium, quoruna utriusque data est aliquimus ea, quana iste eripit, ininunitas quae enim in belli necessitatibus exiguntur salutenaque reipistucae conlinent tributa et trierarchietie eorum nerui a recto veteruina legum et iusto instituto nemini datur ulla tinmunitas ite illis ipsisqtiidem quos Leptines excepit, ex lIarinodio oriundos. 19 Vuleamus igitur, quos nobis cla oragos ad munera litia adigat, et quo L, nisi ei obsequii in lir, sit initatune dimissurus. Ditissina igitur quivie, diina trierarctata sunguntur, semper immunes sunt parandoruin ludoruin te-7 μετοικίων cor r. ' εκαστων cod s ευρημένοις . Vulg.

- ευρομένοις Ald. . t. v. Lind 8). - ευραμέμοις LRurS. - ευρομε - νοις . - αἴρομένοις ei. 10 In L. post φαιρεῖται est lacuna quartae partis versus se 1 lnerarum . 11 τῶν δ' olim coniecimus. At bene monuit vesteran annus Cominent. Crit. P. I p. 3 seq. non posse hoc loco nisi de encycliariam liturgiarum genere sermonem esse, simulque de altero genere non cogitari posse quivis intelligebat; nam eorum quae in belli iugum exiguntur et in salutem reip licae, tributorum atque trierarchitae, iuro immunis nemo est. 12 της πόλεως πασῶν Mor Aug1. r. s. g. 129. - πασῶν om x LaurS. Vulg. ddo

corri. 13 τῶν r. 14 ἐφ' LiailrS. 15h καὶ Αριστογείτονος addLaurS. vulgo post 'Aρμοδίου. - Π1 ad antiq). ug1. k. II, in quo codice ad 2 corr. id ad s. leg. g. 280. . 19. 1 δὲ Fel. 2 νας syllabam ad τι in extremo Versu scriptum addidit antiq. quamquam νας sequentem versum incipit . 3 ὐμιν Vind1. Mai. 4 τούτω ni g. Vind1. 5 Ne coniungeres, ut olim coniungebatur, τριηραρχουντες ἀεὶ interpunxi. nam η ἀναγκαία τέλεια propter inopiam, et η ἀεὶ τελεια legitima sibi respondent haec

autem non est sempiterna ac perpetua immunitas, sed data quoties quis navem infirmebat. τριηραρχοῶντες autem per se intelligendum est. nam trierarchia non erat perpetua, sed tantum bello. Adstipulatiirotiam ' vesterniannus Diar Antiq. 1844 p. 579 extr. Alia os Bensoleri ratio. 6 τῶν ni pria. 7 4νάγκην tanquan Demosthenis ingenio convenientius rotaturmarklandus.

45쪽

DEMOSTHENIS OR ADVERSUS LEPTINEM. 33

ἔξω του τέλους εἰσὶ τούτου. υκουν τούτων μὲν ουδετέρων

ουδεὶς διὰ τον νόμον μιν προςέσται χορηγός. 20 Ἀλλὰ

νη μα εἰς ας των μετοίκων λειτουργίας εὐποιεῖ πολλους.

Ἀλλ' ἐὰν δείξη κέντε i εγώ ληρεῖν ομολογῶ θήσω τοίνυν εγώ 463μη τοιομον εἶναι τουτο, ἀλλα καὶ των μετοίκων πλείονας η τοσούτους, ' ἐὰν νόμος τε , τους λειτουργοsντας '

nuiores autem Pium necessariam immunitatem habeant, extra hunc ordinem sunt. Itaque neutri horum propter hanc legem munus obibunt.

20 At per Iovem in inmutinorum liturgias ingerit inultos. Vertim

si quinque ex illis demonstraverit ego me delirare confiteor. Sed ut ira ncedam aliter hoc se habere, et maiorem etiam inquilinorum essem merum qui lege perlata munera obituri sint, et civium neminem propter

20. 1 πέντε μόνους Mor. - πέντε μόνον Aug1. h. s. - πέντε .LaurS. Hag. pluribus, scriptis et editis, melius abest μόνον vel μόνους scholion, quod alibi quoque in scriptoribus vim somnonis fregit. in ad p. 479, 25. Fr. A Wolfius 2 τουτον D. . . Vind1.3 καὶ in k. 4 εἶναι πλείονας Ald. or. - εἶναι In x LaurS. ug. - Ego profecto εἶναι vera n leetionem osse arbitror et retinendam loco του ἔσεσθαι Paod nonnulli adlevero suis exemplaribus Propter πάρξειν, quod sequitur. Taylorus. Sontentia flagitat futurum. εἶναι e superioribus repetitum est. 5 CD. Ad arbitritui suum Reishius recepit η δὶς τοσουτους, h. e. decem, PIRudente Augerio, sed ne uno quidem codice addicent nec sensu iubente, potius, si quid iudico, udVersante promessione sententiam1m, qua solennis Mura est oratorum. Fri A. I lsius. Fefellit eis ciui quod leotiar s. s. Sed hoc ipsum recte intellectivudoeet oratorem nihil seripsisse nisi τοσουτους. Schae feros. 7 αν L. Lind. Vind1 4. Π. H. 8 τους ἀεὶ λειτουργουντα Vulg. - ἀεὶ oin . LaurS. tig1 l . prΠ. Defendebat ἀεὶ IVestormannus iar Antiq. 1844 p. 57 sq. necessarium enim censet adverbium, quod scholium

videatur non esse, ad definiendum tempus pro sententia oratoris ostensuri, quam pariam lege .epune existat emolumentum, quum toto Irculo, dum ad eosdem necessitas officii rediret, quinque tantum hominum numerua munere fungentium augeretur. Ad hunc circulum referem1 esse

. 22 παρὰ πάντα τον χρονον, quod oppositum eat . 1 κατ' ἐνιαυτόν, ad idem illud referendum esse ait etiam . 28 παξ. Accedere quod ἀεὶ neglectum sit fortasse propter sequentem syllabam λει. Vere quidem haec pleraque doctissimus vesterinantius, attamen mihi quidem videtur ἀεὶ obori sive sequentibus literis sive interpretania vel accuratius definion alicui. Vertim addito hoc adverbio sententia fit impedita, obscuratur, arminentatio debilitatur simpliciter enim agitur de numero Inurgoriam augendo. Non esset tam tumo, si Leptinea

46쪽

34 DEMO ATHENIA OR ADVERSUS LEPTINΕΜ.

ἔσεσθαι, καὶ των πολιτῶν μηδεν εὐτριηραρχίας ' Ἀπάρ- ξειν ii ἀτελη. σκεψώμεθα δή, τί τοίτο i τὴ πόλει, ἐὰν απαν-

triremiuir, instructiodem ore immunein age consideremus, quam utile lio sit reipublicae, si universi hi munera sustineant. apparebit enim id

lege caveretur ne mi uani deessent officiosi, quam si tantum paululum numerus ortim augeretur. 9 πολιτικῶν iml1. 10 ἐκ τριηραρχίας libri 'Propterea quod vel postquam trierarchatu functus fuerit.'Reis kius Ind. s. v. Ἐκ. Posterius Vermin. Sohaeserus. At quid hoc est, post trierarchiam finitam Trierarchia durabat per totum annum, et proximo anno post liturgiam aliquam solutam, etiam per biennium post trierarchiam praestitam Isaei or Apollod. g. 38 immunitas legitima erat. Abstaudiun igitur est h. l. dicere post trierarchiam neminem sors immunem, quum ipse Leptines veterea de illa immunitate leges non esset antissuaturus. g. 18 sq. f. id. g. 155 Ergono ἐκ τριηραρχίας sit i. i. propter trierarchiam 2 inime. nam trierarchos si ad litvrgias eosdoin eodem tempore cogendos esse Oneretur, omnes illi passonti cives de arbitrio at ius iniuria conclamassent. Si censuit vesteranannus i. c. p. 80, additque numerum tum longe maiorem fuisse exstitiarum quam quinque sexu liturgi, alia obstrictorum pro

numero narium insi mactarum, quae nonnunquam pluries centum erant.

Neque hoc sane institutum Leptinos antiquabat. At inveniuntur exempla, quibus docemur trierarchum functum esse etiam liturgia. Vid. Boockh. oecon T. I p. 98. Vere. at eae liturgiae erant aut sponte donatae, aut talis trierarchus videtur aliqua ratione sive iure perinutation instituta sivo iniuria fraude a dolo navem non instruxisse, ut trierarchus nominatus siuidem liturgia fungeretur, non Vere esset. Coniecit igitur Nestormannus loco ἐκ scribendum esse aut πλην ἐκ aure mutandam praepositionem in ἐκτος vel ἐξω. axime placeret ἐκτος, quod non solum convenit cum Leptinis lege g. 18 sq. cuius hanc pariem hic Demosthenes se concedere dicit . itaque contrarium dicere non potest, potius eandem sententiam repetere debebat; sed etiam facillima est coniectura. At contra Vesterniannum enselerus ad h. l. bene monuit non de omnibus civibus agi, sed solis de inimunibus, et sententiam osso hanc: Moncedam neminem neque inquilinum neque civem esse immunem iani quando nullae omnino naves instruendae sunt, quo tempore trierarchi immun's fiunt omnes, nemo immunis esto quantulus numerus lege Leptinea sic augeretur liturgoriim γ'

Pronomen necessarium est. - - τουτ' ἔσται Vulg. - ἔσται post πόλει LaurS. - ο ὐτ sine ἔσται , in quo aliquid ex ο ictum est, quod exstricare non possumus, certe non ἔσται. De quo supplendo est

47쪽

DEMOSTHEM OR ADVERSUS LEPTINEM. 35

τες υτοι λειτουπῶσιν:i φανήσεται γαρ οὐδε πολλου δεῖν

της γενησομενης αξων αἰσχυνης '' 21 πιρα δ' οὐτωσί εἰσὶ των ξένων τελεις, δεκα θησω καὶ μὰ τους θεους,

non lignum ore vel multum abest), quod tanto dedecore pensetur. 21 Sic autem expende immunes ex hospitibus sunt decem ponam sane

13 λειτουργῶσιν extremum pallida linea delevit . - λειτο - γῶσι cor in λειτουργουσι LamrS. 14 δη ore Mal. Ρr δεῖ malim δεῖν. Iona sententia haec foret: φανησεται γαρ o κέδρος ου αξιον της γεν αἰσχ. ουδε πολλο δεῖν, i. e. v ωςτε πολλου δεῖν, ἀλλὰ του παντός. ' eis kius. ουδὲ πολλου δει vulgo editores connectivit, ut alias in locis multis, v. c. Chers. g. 42. hil. Π g. 23. hil W4 28. Cf. Ieg. 9 30. Aristog. I . 85 adde s leg. φῆ. 0 202. alios locos, quos u. vesterin ad h. l. l. Intervallum pronuntiandi post οδὲ fiori oportere docet alia sorinula negandi ubique obvia, ουδε λίγου δει, nec minus dictio gravior, v ἐστι ταυτα, πόθεν πολλου γε καὶ δεῖ.Ι suibus πόθεν est, quod dicimus, nihil minus. Vid cor. g. 47. 52 140 vulgi.). Cf. Henisteriti ad Lucian Timon. p. 115 ad cap. M. Ne- quo abludit locutio vδ' ἐγγυς, de ma vide in Platon Sympos XX, 4. 'Fr. A. Volsius. I Hi distinctio est eadem Augeri. Eadem iam Ald e Fel. Longius etiam progressus Marriandus, smando ουδε πολλο δει fies sententiam, post υδέ plene interpungendum censuit . Μ1M tales interpunctiones improbanti quomodo haec sormula, cra1 interpretum, videatur intelligenda, dixi ad p. 100 10. Neque adhuc poenitet interpretationis, quam noster locus, ubi formulam legimus praemissam, IIrifice confirmat. Add. not. ad p. 116, 28 p. 350 11. p. 370, 2.38 chaos erus, qui ad Chers. l. c. haec obseravit: Haec formula si subiicitur nuntiationi neganti, solet ei υδε sic praeponi, non ut tollatur via formulae ammans, sed ut augeatur negans enuntiationis. Cnm Reifri Uestormannus ad h. l. αλλὰ του παντός supplendum esse censet. Item Ueberiis ad Aristocr. . 3 p. 193 sq. Conferri potest Lucian Hist. Conscr. cap. 4: πολλο αν, ἄλλον δὲ του παντὸς νἄξιον ibi 1. Hormann. p. 215. Plura id in Funkhaenelli Diss Archiv.

Philol. 1833 I p. 357 sqq. et Philologo T. VI p. 24 sqq. clia eseri

ratio mihi videtur magis e Graecitatis ingenio explicata, et si sitii lsentio, formula pertinet in Amplum campum attractionis, ita ut loco φανησεται - ἄξιον καὶ πολλο δει negatio a praecedenti coniunctions καὶ attracta sit, si in aliis locis negatio ante formulam ουδὲ πολλο δ praecedit, ut in ουδὲ negatio repetatur Usus est Demo

vitioso. 3 πέντε post εἰσὶ ad cor L. 4 καίτοι coniecit Μarh landus. Debuit idem sacere p. 488 7. Cliers. p. 7, 20. Aristocr p. 635 5 et mulio saeptias. Fi. . Volsius.

48쪽

10 οπερ εἶπον ἀρτίως, ου οἶμαι πέντ' εἰναι. καὶ μην των γε πολιτῶν Ουκ' εἰσὶ πέντ η ξ. υκ ουν ἀμφοτέρων/' ἐκκαίδεκα ποιήσωμεν ii αυτους εἴκοσιν. ει δε id βούλεσθε, δτριάκοντα Πόσοι δη ποτ εἰσὶν οι κατ ἐνιαυτὀν τὰς εγκυκλίους β λειτουργίας λειτουργουντες, Τ χορηγοὶ καὶ γυ- 15 μνασίαρχοι καὶ ἐστιάτορες; 7 ξήκοντ' i' ἴσως η μικρψ πλείους

et per deos, id quod modo dicebam, quinque esse non opinori civium certe prosecto non quinque sexve reperientur. Itaque ex utrisque non sedecini: viginti numerentur: si vultis, triginta iam quot tandem sunt, qui munera quotannis in octem redeuntia curent, choros et gymnasia 5 ο μα Reislcius. - οἶμαι x LaurS. Vulg. 122). aconi Reish. Bith. Diud de suis codd. 6 πάντας Aristi l. h. T. IX p. 379 IV. 7 αλλὰ Aristaeos. 8 πολιτικων ind1. 9 ου delendum censet

Uestermannus I. c. p. 81. nam Vulgo si scribebatur: ου εἰσὶ π arge. υκουν μφοτέρων εκκαίδεκα. ainlandus pro illa negatione scribendum esse τάχ' opinatur addens: Quod aliter efferri potuit non sunt plures quam vel non sunt nisi quinque vel ex. Num vero aliquis a loquitur: non sunt quinque vel aeae Non credam sine exemplis. - Forsan ego non assequor crifici acumen. at illud vix dubiton ve sine eXemplis. Ergo opus non actitror correctione, τάχ' εἰσί. Tum huic coniecturae et aueri iusdem καίτοι repugnat Aristides p. 465' Iebb. p. 379 IV). r. . Volsius. At hoc quidem rectissime monuit Nosterniannus, si ne luinque quidem ad decem addantur, nedum si sex, non effici sedecim. At vero nec delenda est negatio ου neMae

emendanda, sed Ovκουν recte signandum Ovκ ουν, sive Oυκουν oratorie autem dictum est: non sunt quinque eaeve, em illis decem adnumeratis non sedecim, i. e. sunt ad summum sem, et cum illis decem aegre sedecim. - Apsine Rh. .' p. 509 sq. totius loci sententiam sto explicavit; υλλὰ χορηγούς, φησίν, ἔξομεν δια του νόμον addo ex inferioribus πολλούς . τουτο μείωσεν εἰπών, λίγους εὶ - ναι καὶ πέντε η ξ. - Τ κατὰ πηλικότητα η ποσότητα -λλο τι etc. ἐν τω προς Λεπτίνην χορηγοὐ πολλοὐς μῖν δίδωσιν ὁ νόμος τοὐτο ἔλυσε te 10 αμφότεραι a1 ποιησομεν t. Tvl.

Μal etiam prΣ, sed eadem manus inseruit . 16 λειτ. μιν Aldolo. LaurS. F. t. v. X. margα - λ. μῖν IGIL - Pronomen In . Vulg. 17 ιστιατορες pr . Aug1. 18 Μinorem esse numerum sexagenarium censuerrunt summus oeckhius oecon T. I p. 98 d. 2 ' et vesterin annus ad h. l. Attamen orator concedit quam sexaginta plures esse annuos liturgos, quod si tenemus facile numeriis hic officitur:

choragi bini docem tribuum bis anno αα 40 Reli tui 20 sunt decem

49쪽

DEMOSTHENIS AER ADVERSUS LEPTINEM. 37

συμπαντες ουτοι 2M ν ουν τριάκοντ' ανθρωποι πλείους 3 et epulas sexaginta circiter aut patu plures universi hi 22 in igitur

gymnasiarchi et decem hostiatoros. muros tuam sexaginta efficiebantur, a plures duobus orant choram in una tribetu22. 1 η πλειους LaurS. vig. etiam Σ, sic ' πλείους - πλείους sino η Aug1 pr k. - Deleverint Reificius η antequam coniecturam Aug1' confirmatam invenisset, locum a explicans Ut uapete in posterem gemper homines triginta conferant remnere plures pura num conferunt. Contra Fri A. voinua: Dicit ar πλείους, ure modo dixit et μικρ πλείους. Id vero apertum est, uno subaudiri praeter eos, qui adfluc irrumi ma- serunt. Quibus tamen orbis expressis in hac fluidem sententia opus non erat Pari modo p. 465, 27 est ἔνα χορηγον, ut interpreteris unum choramin novum. Ratio fefellit Reificium, fluum ex Aug auo arriperet ἄνθρωποι πλείους eiecto η. - revocavit etiam Belther. Ego vero fateor inclinare me huc, ut Reiario dolenti assentiar. Additum vide no infringat vim ratiocinationis. Accedit quod orator τριάκοντα vi maximum numeriam posuit Vs. 12. Sohae ferus Adstipulatur Ben- seloma Hiat. p. 104. - Fr Α. I lfius η πλεως interpretatur Wμικρψπλείους cf. p. 4ss 6), ut paulo ante εξήκ. ἴσως - πλ. Sed Vix potuit ornosthenes, quum triginta argumenti causa posuisset tanquam numeriam Vero longe ampliorem, addere η πλείους. Forsan delenda ut vacra et pro η μικρω πλείους. Nisi, a deleto, πλείους retinere mavis. Dol rasus. Necessario delendum est , quia, plures existero qui fungerentur, perspicuitatis causa efferendum erat, deinde, quum

trionia maximus numerus a Demosthene concessus esset, an non eat veri simile ab eodem oratore numerum esse auctum atque incertum

redditum. Quod praeoessum est seduxit scribas. vesterni annus i. c. p. 81. Atqui non patitur Graecus ferino, ut τριάκοντα πλείους aecipiatur pro eo, quod dicitur τριάκοντ' ἀνθρώπων προςθήκη. Rursus Caddum non tantum, quod Sohaesemini non latuit, infringit vim ratiocinationis, sed plane evertit. Numem trimi hominum maximus erat, quem Demosthenes concedere Volebat. Igitur necesse est ut lo-gatur τριάκοντ' ανθρωποι, ο πλείους. IIIpianus, qui locum videtur legisse omissora, Verani tamen tenuit interpretationem Bahius πι- ponin T. in p. 123 si namemor erat vir doctissimus esse πλειους in adiectivi a Graecis usurpatis, ubi rarius Latini et nos recentes adverbia adhibemus. De quibus Μetilliornius copiosissimo egit in Iari libelloquionscribitur Ad Synt. De Adiectivom pro Advectio positorum ratione Glogav. 1828. Iat Logg. XI p. 932 C: αν ἐτων ανδρες μεντυγχάνωσιν οντες τριάκοντα, γυναῖκες δὲ δέκα πλείοσιν ἔτεσι i. e. mulieres decem annorum tu quam triginta. Contra υ πλείου h. l. post superiora esset mere superfluum, si non insipidum Scholiasta autem pariter ac nos legit et intellexit dicit enim o λέγει των τριάκοντα

πλείους, ἀλλ' oταν πολλους δῶμεν, ἐσομένους τριάκοντα.

50쪽

παρὰ πάντα τον χρόνον λειτουργήσωσιν ἡμῖν. τους απαντας

ἀπίστως προς μὰς αυτοὐς διαθῶμεν Ἀλλ' ἴσμεν ἐκεῖνο 20 δήπου, τι λειτουργήσουσι μέν, ανπερ ὴ πόλις ἡ πολλαί, καὶ οὐκ ' πιλείψουσιν,: ευ δὲ ποιείν μὰς ουδεὶς ἐθελήσει, τους πρότερον πονήσαντας ἐὰν ήδικημένους εἴδη ' 23 Mεν. i

ε δε δη τα μάλιστ επέλειπον οἱ χορηγεῖν οἷοι τε ' Ἀρος Αιὸς 25 πότερον κρεῖττον ν εἰς συντέλειαν ἀγαγεῖν τὰς χορηγίας si περ τὰς τριηραρχίας, η τους εὐεργέτας ἀφελέσθαι τα δομ

triginta homines plus in totum tempus munera nobis obeant, ideo omnes liffidentia in nos ipsos imbuamus ' Sed illud obscurum profecto nemini est, ore qui munera obeant, incolumi civitate, multos neque illorum ullam fore penuriam, at qui nolus benefactum velit, ubi perspexerit iniuriam iis factam, qui bene de republica meriti suerunt, nemo reperietur. 23 Sed missa haec faciamus, illud iam Videamus, si plerrumque obe- a V in lis muneribus pares deessent per Iovem utrum ratestaret ordinaria naunera syntellis collationibus), quemadmodum instructiones triremium,2 Has sui quum de limatura viderentur Inui suspecta et ordinanda tali modo: να ουν τριάκοντα ανθρωποι et πλείους λειτουργησω- σιν ημεν nempe in singulos annos τους παντας παρὰ πάντα τον

χρόνον in anno tempus ἀπίστως προ ημας αὐτους διαθῶμεν Quod

erat sententiam pervertere. Orator hoc dicit: Qui nobis catalogo των λειτουργούντων novi addi possunt lege Leptinis, II primum tantum triginta sunt, turn ne hos quidem triginta in singulos lucramur annos, sed universo in omne tempus dum orbis ad eundum redit J. Tantulum est lucriam At tu id ut faciamus, fidem nostram apud quines gentes periclitabimur Igitur Voco sunt acuenda παρὰ πάντα τον χρόνον, et oppositio est quaerenda in τριάκοντα ἄνθρωποι et τους απαντας. Ur. Α. Volsius Sed hae ipsa oppositio vix patitur post ανθρωποι addi particulam . Schae feros. Ρro μιν malim η νυν scit. λειτουργουσιν. ' eis kius. erit improbant r. . I lfius et chao- ferus 3 ἀπίστους AHetc. corinal Apsines Rh. . ΙX p. 511 U. ἀπιστως . LaurS. Vulg. adiectivo si uti voluisset Demosthenes, scripsisse debuit καταστησωμεν. Non adversatur his ea, quae docet Hom-sterhusius ad Lucian. Nigrin. p. 80. Fr. . Ivolfius. 4 ομὰς

γόντα τὰς χορηγίας καὶ κατὰ ταὐτὰ ταῖς τριηραρχίαις sto. Syrianus Rh. T. I p. 623 v.