Dēmosthenēs pros Leptinēn =: Demosthenis Oratio adversus Leptinem, cum ...

51쪽

DEMOSTHENIS OR ADVERSUS LEPTINAM. 39

θεντα πιώ μὲν ἐκεῖν' οἶμαι. νυν μεν γε τον χρόνον δν'

αν τούτων ἔκαστος λειτουργῆ ' δίδωσιν την ἀνάπαυσιν αυ- τοῖς ' μόνον, μετὰ ταυταν δ' ουδεν ἔλαττον καστος αυτῶν ἀναλώσει. - τότε δ' αν, μικρὰς συντελείας πωτων παρ- 464 χόντων κάστω γιγνομενης, ουδεν ἔπασχεν δεινὰν ουδείς, οὐδ' ει πάνυ μικρὰ κεκτημένος ην

24 Ουτω τοίνυν τινές, ὼ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, σφόδρ ἔχου σιν ἀλογίστως, ω ἐπιχειροsσι λέγειν προς μὲν ταυτ ουδέν,

fieri, an de republica bene meritis eripi quae dedimus 3 quidem alterum illud praesudailius censuerim siquidem nunc tantum quo tempore horum quisque munera curat, cessationem aliquant iis concedit, postea sumptus pro se cuique nihilo minus acturis, tum vero parva luntaxat collatione a singulis de re sua similiari facta, nenio esset qui merito se gravari quereretur, quantumvis re tenui esset. 24. Enimvero Athenienses, tanta est quomIndam inprudentia ut IIaec, quae viximus, surdis velut auribus praetereant, et alia talia incul-

Appis. - Substantivum τον χρόνον, ut efferretur, ante relativum sutini praepositum est, eo magis quo magis ad totum enuntiatum pertinet, usque ad μόνον. Altera gravitas posita est in ἀνάπαυσιν, cui opponatur οδὲν δεινόν. deo delevi interpunctionis signum post χρόνον. 8 αν supra versum o λειτ mar Lamb. Necessariam puto hanc emendatione II, cuiuscunque aut undecunque deprompta est non conferau, ea nempe lege, ut τούτων et αυτοις ad eosdem redeat. δίδωσι redit ad legem Leptinis solummodo id tempus wique liberum relinquit e Leptinis, quo vacat a collatione et functione oneris. Potest tamen vulgata, a 1 negatio abest, defendi, si τουτων ad eos referas, qui quum aute immunes essent, nunc a lege Leptinea Omntur contri-huere, αυτοῖς autem ad eos, qui nunquam immunitate gravisi sunt.' R. 1shaias. 10 Sine sensu αυτοῖς. Lego ἔτους nam supra p. 459, 12dixorat ενιαυτον διαλιπὼν καστος λειτουργει - Nannius in interpretatione latina videtur legisse ἄλλοις sed et sic Vox ἔτους vel ἐνιαυτου

adlitio deerit. Ceterum τουτων est των λειτουργούντων. Intellige νυν με γε ut nunc se res iubet, et τότε δέ in uero casu i. e. si per collationem res generetur.' a rhlandus. Satis clarum est τουτων, quippe quod redeat ad proximum ευεργέτας At αυτοις et αυτῶν sane obscurius posita sunt de his, quos quum adhuc unctio munermi onerasset,

eo onero nunc levatos Vult Leptines. s. p. 462 8 et p. 465, 26. 'Fr A Wolfius. Ad δίδωσιν subaussiani o αν τούτων ἔκαστος λειτουργῆ, praeeunte Schaefero, ad sententiam idem est, imo aliis pla-oin supplendum lex Leptinea. 11 ἀντὶ του στερον AncdBklc. p. 109. 12 αυτῶν ind1. - superscr. αὐτο Μal. 13 ἀναλωσειν pr , eadem ut videtur manu, delente. .. . . Vind1.

52쪽

αλλα δε τοιαδί, , αρα δεινόν, εἰ εν κοινῶ μὲν μηδ' ὁτιουνυπάρχει τῆ πόλει, ἰδία δέ τινες πλουτήσουσιν ἀτελείας ἐπειλημμένοι β Εστι δὲ ταsτ' ἀμφότερ V ουχὶ δίκαιον λέγειν. εἰ 16 μόν γα τις ἔχει πολλὰ μηδὲν μὰς αδικῶw ουχὶ δεῖ δη που τουτο ' βασκαίνειν. εἰ δ' ii φηρημένον 3 φήσουσίν i τιν' i αλλον, ουνον προ κε τρόπον εἰσὶ νόμον, καθ' ους προς-

cent: miserunt, inquiunt, est, si in aerario urbs nihil habet, privatorum autem quorutulam opes immunitate parta magnae erunt. Verum utrumque hoc nullo iure licitur nam si quis re latita est sine vestra iniuria: non profecto est id invidendunt si subtractum arguent aliquo, non quo decet modo legum viri liciae praesto fuit ad poenam repetendam.

η Aldoto Laur cor reo in ). F. t. - . καί reest. - φησουσιν sino η . ρX. Lindy). - φησουσι sine η vulg. Bene omissum est . nam non duo crimina supponuntur, sed unum furtum. Acquisitio quidon est varia, ama furto facta aut ali modo perpetrata, sitiare bene quidem dicitur vulgo εἰ δ' φηρημένον φησουσιν τινα αλλον ου ον προ κει τρόπον κεκτῆσθαι Sed si κεκτησθαι cum Waliisque bonis libris deleveris, necessario delendum est . cum iisdem optimi codd. Explicandi causa τιν' αλλον ... τρόπον Verbo φηρημένον additum est. namque φαιρεισθαι subtrahere non necessario continet notionem furu, et v ον προςηκε est explicando infinito τιν' ἄλλον. II contrarium magis efferretur, non dictum est η ον προςηκει, sed ου ον ρ. Cf.

Lucian. it. Auct 5 T. I p. 544 R. T. HI p. 85 ip.): αλλος εἰμί, και - ουτος 14 τιν' ni k. 15 τρόπον κεκτῆσθαι Aldeto LaurS. F. . . inrgae X. mar II: - κεκτῆσθαι om . Vulg. Planior estiua lectio. Reis kiua. Sensus liquidus est: εἰ δὲ φήσουσι κεκτῆσθαι, η φηρημένον, η τρόπον τινὰ αλλον, ovi ν πρ ηκει. F, A. I l-fius. Delevit Bolcher Malim servatum.' Schae ferus. Subintelligendum ess πόλλ' ἔχειν vidi post Reificium Balcius quoque l. e. p. 123.

53쪽

τοῖς τοὐτον ' λεκτέον. 25 καὶ μην τερ του γε μη εἶναι χρη βματα κοινὰ τῆ πόλει, ἐκεῖν' μὰς δεῖ σκοπεῖν, οτι ουδὲν ἔσεσθ' ευπορώτεροι, τὰς ατελεια εὰν ἀφέλησθε ου γαρ κοινωνεῖ ταῖς δημοσίαις προςόδοις καὶ περιουσιαι. αὐτα τἀναλώματ

quod arminentiani quando isti defugiunt nequaquanti serenduin est, ut istam rationem dicant. 25 Iam de exhausto aerario, cogitare debetis vos nihilo copiosiores ore abrogatis inmunitatibus neque enim isti sumptus cum publicis vectigalibus et opibus ommune quicquam habent,

γοAldV. 16 οτε . - f. s. 28. ad Syminor. g. 7. 17 ποιῶσιν Angi. h. 18 τουτο prΣ, anu ν addidit. c. r. s. Vind1 4. In . 25. 1 τῆς l. 2 δημοσίαις in fluatuor Hieramim rasuroscriptum in iro vocabulo, quod abis vel o Vel, incepisse videtur. Dindor sius in Praef. 3 p. XXXI. δημοσίαις prima ut opinor si quid aliud prima, de eo ermendo desperandum est. Meunierus. Neque ego quie- qnam reperire poterani. 3 ταὐτ ανάλωματ' Augi. - Qui sequitur totus locus vulgo sic constitutus est: χωρὶς δὲ τουτων νυνὶ τη πόλει δουοιν

ἀγαθοιν οντοιν, πλούτου τε καὶ του πρ απ. πιστευεσθαι, μεῖζον ἐστι τοτης πίστεως πάρχον ἡμῖν. Verba sic collocata sunt, ut et divitias si gloriam reip. tribuere videantur, etsi pecunia ei desit. Quodsi Ulpiani sequare sententiam, vecta νυνὶ τῆ πόλει omittenda erunt.' Wolfius. Μiror voL Wolfium hi haesisse vel scholiasten conqueri de obscuritate. Vertes quini O resp. proponantur bona, scilicet utriam retineamus fidem, cuius opinione moroscimus, an e Valere iussa, opes publicas coacervemus, quibus indigenius magis. Taylorus. Invideo ceteris editoribus, quibus facilis hic locus Visus est me enim nullus in tota oratione peius vexavit, ut, si forte ipse eum vexena, nihil mirum sit. Illud ovidentissimum est, Graeca non hoo sibi Velle, reip. nune duo bona aderae, pes et dem nam tali sensu adversatur totus loci contextus et p. 492, 3. Potius ita uniVerse cupere licuerit Verba δυοιν οντοιν τηπόλει ἀγαθοῖν Dari duae res sint et habeanιur bona reip. nostrae ut sit Praeterea quin omnis duo edant Rhanc remst. Ona, pes et Mes, posterius hoc, quod nunc habemus, praestahilius est Loeum simillimae sormae opportune memini Aristocr. p. 658, 1 δυων ἀγαθοῖν ντοιν πασιν ἀνθρωποις, τον μὲν γουμενο καὶ μεγίστου πάντων το εὐτυχεῖν, - δ' ἐλάττονος - του καλῶς βουλεύεσθαι Ουχ μ' ἡ κτησις παραγίγνεται τοις ἀνθρωποις. Non eo Ioco τῆ πόλει Demosthenes colloeavit, ubi Fr. A. IV lfius, ut illam sententiam interpretaretur, sibi concessit. Sed sic quoquo ostendit nos νυνί. Quod quo iure quave

gratia trahemus ad μεῖζον ἐστι potius ad ἐστὶν πάρχον in vitinio

membro Quamquam hoc modo iunxisse videtur scholiastes, queat

et ipse ἀσάφειαν της λέξεως. Contra sit loco relictum νυνὶ intelligi

54쪽

hosti, Io ρὶς δὲ τούτων νυν τῆ πόλει δυοῖν ἀγαθοῖν, ε

et praeterea nunc reipublicae e duobus bonis, opibus et sule apud omnes,

adhuc usus vetat Atticus, qui νυνὶ in uno, praesente tempore, ponit, quum νυν trium sit temporum. Vere hoc ex Heraclide docuerunt E in. Μ. p. 608 et Eustath. d. 4. 1840. Scribemusne igitur particula expuncta τουτωνὶ τη πόλει an in ea latet ιιῖν, iit saepe coniunitur

πόλις μῖν pro η πολις μῶν' Qvidvat erit, Videtur textus vitium

traxisse et id quidem antiquum. Fr. Volsius. Non habebat vir egregius cur locum vexaret. Sensus horrem Vectorum quum uno in hoc rerum statu, quo Versamur civitas duo gae metret bonadhibeat sivo civi res sam duobus bonis Matur. At haec sententia in Graecis non inest, nec in vulgatis verbis. Quod autem ille coniecit τουτωνί, non puto dici posse Graeci enim, quod meminerim, non magis dicunt χω. ρὶς τουτωνὶ quam προς τουτοισὶ Schae ferus. Ρatet sensum esse: 0uum duo sint bona, quae ii quamvis iuuatem ea re posεrnt, Opes et flaea; nostra murta hoc tempore dem erva integram, opes anusia Delo totur

τῆ ante πόλει. f. p. 57, 19 p. 432, 10 p. 474 s. p 613 7. huc. ΙΙΙ38 n. Non valdo Iacet mihi istud νυνὶ tam longo disiunctum ab υπάρχον Alias nihil moverem, nisi optimus s. muteret μεῖζον, pro

quo alii κρειττον, forsan e foss. Vide schol opportunissimus certe locus interpolatori. alim: τούτων, πόλει μοιν ... πιστευεσθαι, ἔστι νυνὶ τ της etc. Audacius possit: τούτων, δυοιν ἀγαθοιν απασιν --τοιν ... πιστεύεσθαι, ἔστι το της πίστεως πάρχον νυν τῆ πόλει, ut

nempo IIACIN post ΑΓΑΘΟΙ exciderit et νυνὶ τὴν πόλει sint varialectio emtu vera pro μῖν. De ἔστιν - πάρχον p. 486, 10. Dobraeus. Nullo modo vecta νυνὶ τη πόλει defendi possis puto. rimum solemnia verborum ordo postulabat, ut dativus post οντοιν poneretur Vero, si ad hoc participium periineretJ. Tum neque nunc utroque bo noriin genero utebatur civitas Atheniensium, neque universe hoc de quavis civitato dici poterat. Difficile tamen est excogitare quo modo salsa inserta fuerint. Fortasse corrigenda sunt vel aliter vel hoc modo: συνίετεχτι. os Do-braei annotationem pronior sum in eam partem, ut delenda existimem.' Bahitis Hyponin T. III p. 124. Gravitati causa νυνὶ in initio pronendum erat, ut significaretur, tunc quidem civitatem fido gaudere, de opibus futuro tempore parandis perandum esse: g. 115); sed etiam desperandum Leptinea lex nisi anti litaretur. Quare Turicenses, Dindoinus et IVesteranannua post πολε interpunxerunt Loetis autem obscuratus erat aliis vocabulis inculcatis vid noti seqq. . Quibus resectis patet νυνὶ τῆπολει το της πίστεως ἐστιν πάρχον construenda esse. Συγκρίνει δε τω

πλούτω την δόξαν προς φιλότιμον δημον διαλεγόμενος καὶ κρεῖττον δείκνυσι το θαυμάζεσθαι ἔχει δε τινα καὶ κατὰ την λέξιν ἀσάφειαν ου γὰρ λέγει, οτι τη πόλει πρόςεστι δύο, καὶ ὁ πλουτος καὶ το θαυμάζεσθαι, αλλά, δυοιν δντοιν ἀγα ιν παρὰ πασιν ἀνθρώποις, τη πόλει το κρεῖττον οπάρχει. Si hol. A δυειν MdV k. Vind4 i oriois sino ἀγαθοιν

55쪽

DEMOSTHENIS OR ADVERSUS LEPTINEM. 43

πλουτου καὶ το πρὰς παντας ' πιστευεσθαι, ἔστι το της πίστεως υπάρχον λ' εἰ δε τις οἴεται δεῖν, τι χρήματ' ουκ

εχομεν, μηδε δόξαν ἔχειν μας ' χρηστήν ου καλῶς φρονεῖ ἐγώ με γαρ ευχομαι ' τοῖς θεοῖς μάλιστα μεν ἡμῖν καὶ χρήματα πολλὰ γενεσθαι, εἰ δὲ μή, τό γε πιστοῖς εἶναι δ καὶ as βεβαίοις δοκεῖν ε διαμεῖναι β26 Φέρε δη καὶ τὰς ευπορίας, ας ἀναπαυομένους τινὰς ευπορήσειν χυτοι πήσουσιν εἰς χέον μω γιγνομένας

fides suppeditat. Si quis uitem existimat, quia pecunia nobis desit, etiam honestam saniam esse negligendam is longe fallithir. mana ego quidem a diis inalnortalibus precor maxime, ut etiam opes magnas habeantus sin minus, ut saltein fidei et constantiae gloriam retineamus. 26. Age vero etiam emolumenta, quae isti diceti redundatura in ali-

10 υπάρχον in Vindi sequente μῖν - πάρχον μιν LaurS. Vulg. pronomen an , ad recentior, pallido atramento Aug1. h. - υπάρχον μῖν, si nobis suppessitat.' Schae ferus. In coniungendum πάρχον cum ἐστι, unde pendet τῆ πόλει. f. q. 6. ronomen autem in

εῖναι νειν

Obs. ΑHV. lnd1 pHI. Mai. γ marga. - διαμενειν F. - διαμεινα α- διαμένειν unice emun ne sortis διαμεῖναι praeseaeas ob antegressum γενέσθαι. ' Soliae ferus Equidem non perspicis, cur, quum γενέσθαι praecesserit, διαμεῖναι falsum sit, tuam suam hoc si cum εἶναι καὶ δοκεῖν coniunctum. Nam concinnitas temporiam a GraecIs amata ut quidem, relinquitur tamen, si non tempus, sed simpliciter actio significatur ut 6 35. Chers. s. 17. 19. 23. Cor. 205. Plat. Lem. IX p. 68 C: πομείναντα τα πάντα πάσχειν ib. X p. 89 E: λέγοντας πεοιεμείναμεν καὶ πομενοῖμεν alia multu. Post ευχομαι Aoristi Infinitivus sine αν significat rem futuram certam. De tua structura id ad Olynth. I . 14..extr. addo Κύliner. r. . 445 ann. . De illo temporum concursu id Protegg. r. s. 8.

56쪽

δειξω δ ἴστε γὰρ δήπου τοsθV δτι των τριηραρχιῶν ουδείς β

quos vacationem adeptos, ostendam vobis esse utilia. neque enim vobis

Vulg. - vero, quae privatae Ope illorum, immunumte pariae, adversariis nostris tam moleatae sunt, eas in commodum reo cedere demonstricto.

Orutre inde, inquit, utiluas colista in medison εἰς μέσον). - εἰς δέον

affinis est potestatis, at minime eius, quae h. l. postulatur. Discas ilo p. 469 15. guti ut ferri fortasse ea lectio possit, non a rem ipsam audio pro ea loquentem, ut Taylorus. At εὐπορησειν mirabar interdum a nemine adhuc mutatum esse in ευπορῆσαι. Nunc et hoc video bene habere, et futuro oratorem callide usum, quasi metus ille adversariortim in praesens quidem vanus esset. Similiter leni Verbo, ἀναπαυομένους, reddi id, quod prius ex cliena persona avitis dixerat, ἀτελείας ἐπειλημμένοι. ' i. . volsius. Inio vertendum Age vero etiam emolumenta quae hi dicent redundatura in aliquos vacationem per legem Leptinis adeptos ostendam rasura non in ipsorum commodum, sed

in pristicam clavatis utilitatem, ut nullam αστώνην τοι πολλοῖς ὁ νόμος allaturus ait p. 465, 26). Si iam Nannius intellexit, quem ceteri Ru-

diro debuerunt. ἀναπαυομένους non est ποκοριστικως, sed κυρίως dictum. Vid. p. 463, 27. Ne callido orator futuro τπορησειν, sed ingenue Vereque usus est. Hoc unum laudo in viassi disputatione, quod μέσον probarit, qua luambellem δέον confidentius reprobasset, ut quod sensum loci prorsus pervertat.' Schae ferus. legendum ευπορεῖν, in praesenti namque οι ἀναπαυόμενοι h. e. qui immunitatis fruebantur, qua privare eos cupiebat Leptines , non deinceps tantum, in posterum, divitiores suturi erant, sed ita erant tum maxime. Se age rus in Diar. Iass. LVI p. 267. Reoto suturum et εἰς δέον enotur. nam futurum solum aptum est tempus do facultatibus Vacatione prodituris, et εἰς δέον γίγνεται est . . ad neceMarium convenit, ut expediat, ad fructum redundat, ad utilitatem contribuit. Cf.

g. 41. Xenoph. Anab Ι cap. 3 6 8 ώς καταστησομένων τούτων εἰς et δέον oppositi sunt ἀναπαυόμενοί τινες populo, μῖν intellige:

Vestrum commodum est, si in choragiis vacant eo magis enim divitiis aucti, ad rem bollicam contribuent. Pro ἀναπαυομενους Par Thierachέτελεῖς, gloss. Advertendum autem artificium, quo Demosthenes legis Leptineas fautoros ita aggreditur, ut illis vel invisam reddat. Quis enim non malit χορηγεῖν, iam τριηραρχεῖν καὶ ε φέρειν γ' chae ferus 3 ἐπιδείξω g1. k. . . M τουθ ornmor. - habent . LaurS. Vulg. Facito absorberi potuit a Voc praecedente, et abunde adest exemplorum pronominis huius sic adiecti. Fr A Wolfius. Cf. g. 31.5 Ιntellige ουδεὶ των του τριηραρχεῖν αξια κεκτημένων, nemo ex diuoribus. Hoc vero, nemini immunitatem a trierarchia oncedi, tam saepe Videtur inculcatum, ut pateret, quamvis multi divites liberati a reliquis oneribus essent populi benoficio, eos satis superque premi sumtibus in bellum faciendis. F, A J V lfius Verum hoc, sod non

57쪽

DEMOSTHENIS OR ADVERSUS LEPTINEM. 45

ἐστ' ατελη ουδε των εἰπορῶν των εἰς τον πόλεμον ουκουν 465 ὁ πολλὰ εκτημενος, ουτος, ' o ις αν ὐ πύο εἰς αὐτ συντελεῖ πῆσα ανάγκη καὶ μην ἔτι δει την εὐπορίαν εἰς ταsθ' υπάρχειν πλείστην τῆ πολει, πάντες αν ὁμολογησειαν παρὰ 5

μεν γὰρ ' τὰς προ των χορηγιῶν ' δαπάνας μέρας μέρος μικρὸν - ἡ χάρις τοῖς θεωμένοις Τεχμῶν, - παρὰ δε τὰς τῶν ' β

εις τον πόλεμον παρασκευῶν V ἀφθονίας πάντα τον χρόνον

hoc ignotum est, triret nium Instritendarum et tributoriini belli temporibus conseremtoruin nullam esse ulti inmunitateni uare opibus abun- laus, Is quisquis tandem est multa ad eas res confert. necessario. et profecto rempublicam maxima harmin rerum subsidia habere debere confiteantur omnes. nam e munerum edendorum suinptibus gratia spectatoribus nostris orta diei partem brevem durat, sed e copia bellici apparatus perpetua toti reipublicae salus. 27 Quare quantuna illic remittitis, tan-

propterea h. l. inculcatum est. Grator hoc oli: omnes onere των τρι ηραρχεων καὶ των ε φορῶν των εἰς τον πόλεμον ita premuntur, ut soli or χορηγοῖντες, quamdiu χορηγοῶσι, liberi sint levati munerem χορηγίας continuo aut τριηραρχεῖν aut εἰςφέρειν cogantur. Omnia haec referrentur ad convellendam spem της ἀναπαυσεως, In lex Loptinea τους πολλοὐ lactaverat.' Schae feros. Ab oratore auribus coronao eam rem esse inculcatam dicia r. . IV olfius. Idque vere, neque autem intelligo, quid sibi volint Sohaeseri vecta ut soli Dio- ρηγουντες cogantur.' in τον in Vind4 I 'Vulgo non intor- pungitur post κεκτ. Sed ante υτος vox oportet pauxillum quiescat. ita in hypostigine posui. Schae ferus. Sic iam Fel. 8 πάντας

Pr , recentior ex altero, correxit. s περὶ Id. 10 μὲν γὰρ oin Tiberius h. T. VIII p. 56s'. - γὰρ in prII. 11 ἐπὶ in onyni. h. T. VIII p. 637. Hermogen. h. . III p. 273 pr Mal ad Clio. 12 χορῶν margBav non in F Τ). 13 μικρον ante μέ-

ρας Vulg. - post μέρος α LaurS. - m Q. . . Vind1 4. Mai. rq Lind. Fortasse recte m. 14 της δεομένοις Vindi. 15 ημῶν ἐστι Ideto LaurS. ug1. F. t. v. X. - μῖν ἐστι . - μῶν sine copula Lind. Vind1. - ἐστὶ sine μῶν Tiberius var. ἔτι . - γίνεται sino μῶν Anonymus Rh. Hermogenes. - copulammm . Vulg. 16hτων on Tiberius Lind. Vind4. 17 τῶν παρασκευῶν delebat Hirschig. Philolog. V p. 332 naui τα εἰς vel τὰ προς το πόλεμον dicitur pro παρασκευ omnium rerum quae ad bellua pertinent. Ergo saueni τῶν retinendum est. Sed cf. olab. IV, 7 9 7 της περὶ τὰ πολεμικὰ παρασκε ς. 18 πάση om nonymus h Hermogenes Aug1. h. - post πόλει α . . . Lind. Vind1 4 α ΜΗ - μῶν pars civium πάσητη πόλει opponitur.

58쪽

ἐκεῖ κομίζεσθε, καὶ δίδοτ' ἐν φης μέρει ταυτα, α καὶ μυλαβουσιν ἔστιν ἔχειν τοῖς του τριηραρχεῖν αξια κεκτημένοις - Ἀλλὰ μην οτι των τριηραρχιῶν ουδείς εστ ατελής, οἶμαι δμὲν ' μὰς εἰδέναι πάντας, ομως δε καὶ τον νόμον ἡμῖν αυτὸν ' 15 ἀναγνώσεται. ' Λαβε λ τὸν3 περὶ των τριηραρχιῶν νιμον, καὶ λέγε τουτ αυτό. δtum fit lucro pensatur, et per honoris speciem ea tribuitis, quae etiam ultro sibi suimere possunt hi, quorum tantae facultates sunt, ut triremibus instruemlis pares sint. Verum illo muliere vacare neminem, etsi omnes vos Id scire arbitror, tamen et ipsam legem recitabit. Cape legena trierarctucam et recita hoc ipsum. 3 μέρει τιμης s. I ind. Vindl. 7. 4 του sine του Laur inserat

κεκτημέν'vo pr , ex υ recentior correxuo et addidit compendium

Itius. Cf. nostri . leg. p. 354, 2 αυτ τοῖτο, ἐνθένδε ibist. Tayl. et Aristocr. p. 650, 8 , ἐξ εκάστου των ψηφισμάτων αυτο τοὐτ' ἐξει -

λεκτα.). d tamen dubitari potest, an legis verba ita sint ab ipso auctore adscripta. brruptiora ea sunt et plane tali specie, quam n notata lectoriam habere solent. - Omnino factum videtur mihi sappius, ut in locis, ubi deessent scita leges aliaeve literae publicae, sicundenot essent, aut ex ipsa ratione suppleri possent, a doctis lectoribus insorerentur. Fr. A. Wolf1us. Ab ipso oratore haec legis vecta adscripta, non a docto lectore inserta esse, arguit opinor, hoc ipsum, quod abriipta sunt nam particulam δὲ avo deleas. Sohaeseriis. Vid. de documentorum fide raef. ad edit. De m. c. eschin versuasin. αυτ mihi gravius 1detur, quam quod locus facile admittat, nec satis placet τοὐτο αυτό, ut cui magis probetur, inVerso Ordine,

αὐτο τοὐτο. Adde io talibus in formulis solennis est usus dativi αυτοις. Vid. p. 73, 17. p. 503, 23. p. 80, 7. p. 13, 17. Diversa est ratio p. 29, 17 et p. 721, 3. His enim locis ipse sensus alterum pronomen addi poscit. Schae ferus. Praeter verba supra descriptrios Theocrin. g. 14 Καί μοι λέγε τοs αυτ eo νόμου. te lacua aliquatonus favo Dindorsi coniecturae L 'Fortasse prmestat: τοὐτο--

59쪽

DEMOSTHENIS OR ADVERSU LEPTINΕΜ. 47

ΝΟΜΟΣ.

Ἀτελῆ δε νε μηδένα εἶναι τριηραρχίας πλην των ἐννέα αρ

χόντων.

28. Mρὰθ ἰς σαφῶς, - Ἀνδρες Ἀθηναῖον, μηδένα 20 εἶναι τριηραρχίας ἀτελη διείρηκεν ὁ νόμος πλην των

Triremis autem instruen lae nemo sit initiunis, novem archontibus exceptis. 28. Videte, Athenietises, quani perspicuis verbis lege sit cautum, ne tur instruendae triremis immunis sit, novem archontibu eaecum.14 δὲ in Aug1. Dubitat r. A. Volfius, rectene mittatur.

verbum eiusdem familiae διείρηκα rarius occurru, vulgo ne in lexica quidem relatum. Prae ceteris delectatur eo Iaulaeus Philo, ut Demund. Opis T. I p. 28. Quod Dei. Pot. Insid. p. 19 et 201. De Sept. Dieb. T. Π p. 28 ed. Μang. et alibi. Fr. A. Volsius. Demosthonica exempla habet Ind. Graec. s. v. ιειπειν. Stephan. hesauri s. V. AEMπειν et ιερῶ. Schao ferus. ors. διήρηκεν, ut Eurip. Bacch. s. 202. Var1atur Aristocr. p. 666, 14 et mox p. 466, 7, ubi διωηκεν coniicit Budaeus p. 76 Comment. d. Steph. . o malim etiam Aristocr. p. 644 4, ubi Vide p. 637, 13. p. 646, 17. Pantaen. p. 76 27. - δινρηκεν Sehol. Ba et auctor Argum. - διεῖλε Steph. I p. 1115, 14. διηρηται is deme Thuc. V 26. Dobraeus. Ouosam esse puto Do-brae coniecturam διηρηκεν pro διείρηκεν hoc arcte coniunctum est cum adverbio solemni in talibus rebus διαρρηδην. Balcitis Hypomn. l. o. p. 124. Receperunt o brae διήρηκεν indorfiua et vesterinannus, qui annotavit: Dum praesentis temporis et oriati usus verbi διαιρει, certus est, ut or. 23 φ. 54. 79. r. 45 g. 45, maxime dubius est apud Demosthenem usus διειπει i. q. Unire semper de legibus constituentibus, qui usus non nisi in formis persecti facile et plerumilio confusis occurrit, ut g. 29. r. 23 φῆ. 72 140. r. 374. 35. Ex allati. lota activum διείρηκεν non tam rariam eas apparet quam Volfius putavit. Facillime quidem os cognatas literas et notiones constanduntur. Sehoemann ad Isaeum p. 468. st ad Platon Leg. T. I p. 371 sq. At non intelligo quid sit dubiici tot exemplis Demosthenieis, quum alia minime dubia accedant. Nam quantituam διαλέγει activum Ic non invenitur, tamen διειπεν et διείρηκεν i. q. aeposuit, clare dixit, accuras enarravit, constituit reporitur Soph. ed. R. s. 854 827); os γε Λοξίας διεῖπε χρῆναι ... θανεῖν Plat. Legg. X p. 932 E τα μὲν θανάσιμα αυτῶν διείρηται, .... Oώτων ουδέν πω διερρηθη. χιτ-

60쪽

M DEMO ATHENIS R. ADVERSUS LEPTINEM.

εννέα αρχόντων. Ουκουν οἱ μεν ἐλάττω κεκτημένοι του

τριηραρχίας αξι' ἔχειν ἐν ταῖς εἰςφοραῖς συντελουσιν εἰς τον πόλεμον, Π δ' ἐφικνούμενοι του τριηραρχεῖν εἰς ἀμφό-2 τερ υμῖν πάρξουσιν χρησιμοι, καὶ τριηραρχεῖν καὶ εἰςφέ- ρειν. ' ον ραστώνην τοῖς πολλοῖς ὁ σός, ' si Λεπτίνη, ποιεῖ λο νόμος, εἰ μιας η δυοῖν x φυλα Ἀνα χορηγὰν καθίστησιν, i ος ἀνθ' ενδ αλλου τουθ' ἄπαξ ποιήσας i ἀπηλλάξε-

466 ται, ' ἐγὼ μεν ουνορῶ της δέ γ' αἰσχυνης ὁλην ἀναπιμπλησι

III1 le apparet, quorum pes minores sint, quam a instruemlis navit ussint pares, eos in tributis conferre ad bellum, qui vero locupletiores sortuna trierarchica fruuntur, ad utrumque vobis fore usui, quum navibus instruendis tum tributis conserendis. 0uod igitur levamen multitu lini tua, Leptines, lex praebet, si singularum aut potius binarum tribuum unum Γoragum constituit, qui pro uno alio semel hoc munere unctus, vacabit AEquiden non video. sed turpitudine certe universam civitatem τά γαρ δη φαρμακειαι κατὰ το των ἀνθρώπων ουσαι γένος ἐπίσχουσι

την διάρρησιν impediunt claram emplicationem). ην μὲν γὰρ τὰ νυνδιαρρήδην εἴπομεν. Ibid. VII p. 80 D: ταυτα οπω σοι πάνταικανῶς ... παρὰ του νομοθέτου διείρηται olim legebatur διέρηται, sed id Ast. et Stalli . qui ambo viri docia plura collegerunt). πρόςεχε δη τον νουν τοι μετὰ ταυτα μελλουσι ηθήσεσθαι γραμμάροτων εἴπομεν, ου ἱκανῶς ἔχεις πέρι ... τόδε, ως υπω διειρηκέ σοι etc. Item διείπομεν Phaedr. p. 253 D. olitic. p. 275 Α. Contra διαιρεῖν est i si distinguer8. Ex eo discrimine iudicamus vari Iect Nus quam διαιρεισθαι simpliciter idem est, quod voluit ruillius ad Char. P. 45 sq. - . 59 Lips. e licare, disserere. - s. g. 29. 4 λειτουργίας D. . s. ζ. Vindi. 4. - τριηραρχίας aurS. Vulg. - habet τριηραρχίας in erasis λειτουργίας'). Rem in rasuramal. - τριηραρχίας λειτουργίας r. 5 ἄξιόν τι Vini 1. 6 Post ἔχειν suspicor de

siderari δοσκεῖν quam ut videantur, emeantur possidere tantum, ut mer-

-chiatum σere debeant. Reis kius. Reismum advertere debuit, quod

statim sequitur non dictum dubitanter, sed διειρημένον οἱ δ' ἐφικνούμενοι του τριηραρχεῖν. Sohaesorus I o Vind4. I. 8 οπάρχουσι ind1 Chr. - πάρξουσι Π s εἰς ἀμφότερ' ... τριηραρχειν οπ pr T. Vind4. al, in quo ad Chr. 10 ὁ σος post Λεπτίνη r.

14 καθίστασιν G I5 ποιησας απαξ r. Vind4 16 ἀπαλλαττεται Mai. - ἀπαλλάσσεσθαι Vindi. - ἀπαλλάξεται reliqui libri. - ἀπηλ-

λαξεται coniecit obetus Nov. Lecti. p. 243. Bene de conditione ac statu non de actione h. l. notur.