Arkadiou peri tonōn. : E codicibus parisinis primum edidit Edmund.Henr. Barkerus.

발행: 1820년

분량: 389페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

ταῖς θουαις , Non quod Casa onus ait eo quis sola Delios indidisse ista nomina, scribit ex Apollodoro Athenaeus, sed inter ipsos Delios Dequenta illa nomini fuisse. Haud obscure significat nomen 6άρτυσίλαος eum, Fur pro Uul cobo condit Vel Parat. Ἀρτυσι-

τραγος autem, V mor νμαωα, i. e. belloma parat Cormmode h. l. admonuit vallelarunius, plurima ex farra Iliarum nominabus eis, quae inde a quam odecimo fere seculo ad hunc diem in Europae populis obtinent, similiter ab opificiis vel artibus, quas proisebantur earum progen Itores originem duxisse. Schweigh. Voce ἄρνυσορπυς caret Η. Stephani Thesaurus.

κατάσκοτος Epicharinus in Fabula Spe vel Pluto

ap. Athenaeum VI P. 256. a. b. τάσκοτος tenui eum Grotro vocabulum similiter Compositum atque κατάσκιος Eurip. Phoen. et ad genus alia 'Oλωθάων, idem valens ac ὀλισθα νων, a Casau- hono cum Heranga accepI. NotaVera H. Stopli Thes. Ind. ,,ὀλισθάρων α fertur pro laben. , εὐαμαρτυρως. εHic puto fons uorat, uri se duxerit aliquis Lexac graphus Stephano superior. Schweigh. Vulgo vittis oλισθράζων τε Groirus, ὀλισθανέων M. Hoc veri uixi selineideriis non agnoscit. I. ouplus Emen id in suid. II. p. 358. -- mongus Pastor. I. P. f., si s o ην κά λόχμή κάτω βάτων, καὶ τιττὰς ἐπιπλανωμενος, και πόα μαλθακο, καθ' ἡ ἔκειτο τοπαιδιον. Vbi nemineis non offendit illiud κάεω S liendum proculdubio, κατάφατος, 1ae vox nova et elegantissima. Est autem λόχμη κατάβατορ, laeua amise spinis iubartus. Eiusdem orariae καταβατος, et κἄ.ω- δενδρος kex τάκισσος, et X qt ae alia Rusdem et κατάκομος, crinita, quam Vocem usurpat Eurip. accli.

302쪽

sua Longa datione Lips. 8oa.), locum re constituit.

μo sunt nemis plexus, hederacei, Vel simpliciter hedera, quatenus plexa est: nam κισσὰς πλόκαμος dictume. Pro κεσσινος λόκαμος, utrum μαως, το γυναικυος μαως, P. Homericli , 58. 31M V. Barnesius: et θυρσο κισσοῖσε πλοκάμοις καταβρέμοντες est Morga bocum' non ora hederarum circu Iιcatus, hedera δrcu, -- fusus Nam Maia hedera vel levIsrime concussa onitum edit, propterea θύρσοι dacuntur aαταβρέμοντες, Pro ἡρουνυς, ob ectum χορεύει in qui saltat, is corpus motuat, alvae adeo κισσούς πλοκάμους, ita ut sonitum edant. Mesych. B μδε nisi add schol. in Hom. ad Π 5 596. Sic vero irreeIngitur, primori καταβρέμον- τας elegantius verbum esse, quam βρυοντας deinde nullo modo legi posse κατακωσοισι main κατάκεουσος est der tectus, hedera obductus v. Salinas ad Solin P, 62ο et P. 826. et Hyl. Iair. c. S. P. S. . , non hederaceua, ut vertit BarneaIus, et ante eum Faber. Sed θύρσοι βρώοντες κε κίσσοισι πλοκάμ- nulli sunt.' κα- τάκισσος igatur, quod hoc Iuca auctoritate nititur, e

304쪽

EPISTOLA CRITICA. 2 9

versiotribus illustravit Iacob. Vol. II. P. I. P. 4oo sq. Quod ap. Athenaeum ante nos editum Iematur, φιλαοιδὰν ad unde arripuerat ramus Editor, nescro. Illud Comperi tam habeo, in optimis nostris membranis id

ipsum hic legi, ψιλανωνα, quod Vatacanus Aninologiae

Codex unace Pioscit.' Schwero . . Μulium In his vectis inest elegantiae. κηφηνες Graecis, ut Lati fuι: homines ignavi, et mage consumere nati. Παλίμπλυτον Proprie Mestimentum da Itinae avrus politι- et lotum

a fullonibus, ac proinde nullius pretii. Simillimo φωνες appellabant aenea e meto et reipulticae ne eues Euripides Autolyco ap. Athen. X. 15 d. --πιτα ει προςπεση γηρας πικρὸν δεψωνες ἐκβαλὀ- ouo

M --ας ' Casauh. Quibus opstortune Iacob hane observationem adjecat. ,Plagaarii vero hos enim κη- ψηνας, sucos, appellabat Vetustas Veteriam dicta et in venta quasi recoquunt, et Plem 3nque iri pejus mutata pro suis venditant. Igitur Vocabulum ἄλ-πλυτου, per enallagen quamdam activa notione hac accipiendum. Schweigh. Voc. πολιμπλυτος Ignorat H.Steph. Thes.' κολοκωλος Archestratus In Gastronomia P.hinem

fundamento nisus nenoris Malidos amerpretatus sit Da- sampIus, non exputo quam tamen interpretationem non improbasse Casaubonus vadetur. Iacuri vero doώetissimus Dutheu, monens, in deteriorem magis, quam in honorificani quandam partem accipiendum viam illud epitheton. Sane quidem, vel ipsum illud vulgati

ainium proverbium, in arefaciendum peraculum, aistis declueat, non nimis honorifice de Caribus vel sentiaee, Verloqua solitos ceteros Graecos. Quare, ad Maod 'rbum de Verbo sonat, M Uodes ante pretatius sum.

305쪽

χηρωσαν φωνης, γαστρὶ χαριζόμενον. ,,Cum Per se oon satis Placidi Casauboni Tatio, ni mium κεναρηφάγον χος in Οὐάρ. -- ἡχον mutantas, tum Maod longius, quam necesse esset, a libromunscriptura Tecederet. Sua se simplicatate commendat at Villelaminii emendatio fave Ipsius ait, rive ab Adamo accepta κιναρηφόρου legentis , i. e. 3nararum Orioris, mangeur anicharata, de quibus Columella de R. R. X. 35. Hispida ponatur canara, quae dulcis Iaccho Potan si 'niat, nec Phoebo Mala canenti. II σοβόλοις iurendum putaVa, Passiva notione aeceptum, umbr- , quae nonnisi a in Percetiantur κωνεαntur ιc; iVe auribuδ, wae ob avr amorean ita ad etae ianit, ut Midae a reae, a. e. auribu Gaianinu. Nec tamen speraro casauboni πυ- ροις magis quidem hoc placet quaru χρυσοφορεις, Paod nuper Florallo proposua in lasa. an Ainen P. MI ' Schwe h. Cf. Iacob ad Anthol. r. T. XIII. P. 782--- έ., qui inrique coniecturae praeserendum censet Schneideri inventum, χρυσολόβοις, ut ουατα χρυσόλον aures sint inauribus oraratae Iacobsaus GPro χωριωμενοι, in qua lentione Codd. consentiunt, χαριο μένου dedit Sch Vergia di fieri tamen potuit, it participium ad reniorius substantivum Icscrretur, t est V. Heliodor. I. 22. pag. 37. d. Cor. Ααιλειπες συμμιγεῖς και πρηστηρες την θάλαττον --

ταινέω ω, ct in aliis locis haud paucis. FHlitu vix

306쪽

αριχανδης. micander in Georgicis p. Ainen IX.

307쪽

tus, nune non Vacat Inquarere duos postremos versiaculos In hunc modum constimatiaeυά ος, - ανυβριστὶ ἀναδεύων ἄσσα πω. Qxiae ut IngenInsa ara est, Ic et ad Senaum Per commoda nec nam furere nunc tili Poeta, ea moderat bacchara ac perparum Tecedens a Veteris scripturae Vestigias Sed, quo Pacto metrica ratio constaret eisdem Vera culis, non Victi nam, eum secundus es necessario vel iambus vel tribrachys vel anapaestus esse debeat, In penultimo Brunckii versa- Culo trochaeus est, in ultimo spondeus. Quare, in eandem sere sententiani, aliam viam constituendorii Verborum ingressiendam Pinari in via nonnihil noa adiuvit veteris nostra Codicis scriptura, Maae in hunc modum enotata est in excerptis lectionibus, ως ἄνυβριστιωσαναδευτε βασσαρησω. Qua ex scriptinest videant

docti, an certius aliquid aut probabalius erui possit, quam nobis liciat conjectare. Solivreigh. ischerus edidit sic roi ἀνυβριστὶ ἀναδεύων βασσα σω. H. Steph. in Thesauro nec βασσαρεω, nee ἀναβασσαρίω agnoscit. Schneiderus in Lexico: ,mσσωρεω ΛnaCr. 56. . . . a. βακχεύω. 'od' ἄνυ -ὶ laod Limicaiworant, Praetermisit eruditissimus Blonifieidius ad Aeschiyli Prom. V. 216. ubi huiusmodi adverbioraim exempla larga manu dedit, et ame ἀμοχθὶ et non ἀμοχθῶ scripserit, paullo fusaus explicavit. Nuper de hac quaestione bene acripsit doctias uius meus arvicus, G. Dunbarus Graecae Linguae Proseam Edinem ais, in Clasa. Oum XXV. P. LMπὐ-τὶ ' πολιστὶ Sophocles p. Schol. Pindari γουδαῖστι, Isthm. I. 86. a Blonifieidio l. c. lau-

308쪽

EPISTOLA CRITICA. ras

p. 448. a Bloinfieldio . . laudatus τα εἰς ι ληγοντα ἐπιρρηματα ει γένοιτο - ἀν εἰς γ λην-των βημάτων. ἀπο των εἰς ως ἐπιρρηματων, συστέλλειν θέλε το ει 'δαστι, ιβυστὶ Φρυγιστὶ Λωριστὶ Μεγαλωστὶ Ἀημι--τὶ, Ἀρωστι, /εωστι. . Tu. μοι 'Aπνευστὶ, καὶ Ανων

309쪽

XXVII. Io. .,Syringites stipulae internodio similis, per-

310쪽

tanir αἰωράναν, quae est maior amaracuS, Ornarum minor. Hoc flagrantIoris et acutioris esse odoris civilit Galenus, et sane est prancam maIoranam vulgo voca

σατο in Commentario ad Inonysium hoc vocabulo a perutituit idem EustathIus.

SEARCH

MENU NAVIGATION