Erodotoy Polymnia. [Book 7]

111쪽

i5 τοῖσι λευθεροὐσι την Ἐλλaδα και συνελευθερου.

ἁλὴς μεν γαρ γενομένη ἄσα η Ἐλλὰς χειρμεγGλη συνάγεται, και ξιόμαχοι γινόμεθα τοῖσι επιουσι ' ην δε μεων ο μεν καταπροδιδῶσι οἱ

γαρ μῖν σεωυτω τιμωρεεις. ' δε ευ βουλευθεντι 25 πρηγματι τελευτὴ . το πίπαν χρηστη θελει

ανδρίδεω προς 'E γεσταίων πιόνον Ἐκπρήξασθαι, io , ποτείνοντός τε τὰ εμπόρια συνελευθεροῖν, ἀπων ἡμῖν μεγαλαι φελίαι τε καὶ παυρεσιες γεγο- νασι, οὐτε με εἴνεκα λθετε βοηθήσοντες, ἴτε τον Δωριεος φόνον εκπρηξόμενοι το δε κατύμεας τάδε ἰπαντα ,πὶ βαρβύροισι νεμεται. 15 α λα ευ a ημῖν και επὶ το ἄμεινον κατεστη νυν δε επειδὴ περιεληλυθε ὁ πόλεμος καὶ ἀπῖκταιες μεας, ἴτω δη Γελωνος μνηστις γεγονε Ἀτιμίης δε προς μεων κυρήσας ου ὁμοιώσομαι ἱμῖν, αλλ ετοιμός εἰμι βοηθεειν, παρεχόμενος διηκοσίας

112쪽

88 HERODO PUS VII.

τε τριήρεας, και δισμυρίους ὁπλίτας, και δισχιλίην οἱ πον, καὶ δισχιλίους τοξότας, καὶ δισχιλίους σφενδονητας, καὶ δισχιλίους ἱπποδρόμους ψιλούς σῖτόν τε πάση Ἐλληνων στρατιs, εστ ανδιαπολεμησωμεν, ποδέκομαι παρέξειν Ἐπὶ δελόγω τοιωδε τάδε πίσχομαι, ἐπ ω στρατηγός τε as καὶ γεμων των Ελλήνων σομαι προς τοὐβάρβαρον 'r' λλω δε λόγω ού i αυτὸς ελθοιμέ, 159 ού i ν άλλους πέμψαιμι αὐτα ἀκουσας οὐτεηνέσχετο ὁ Σύαγρος εἶπέ τε τάδε 'Hos ille Spar κε μέγ' οἰμωξειεν ὁ Ιελοπίδης Ἀγαμέμνων, πυθόμενος Σπαρτιήτας την γεμονίην ἀπαραιρησθαι υπὸ Γελωνός τε καὶ Συρηκουσίων ἀλλὰ τούτου με του λόγου μηκέτι μνησθ9ς,

ὁκως την γεμονίην τοι παραδώσομεν. αλλ', ειμεν βούλεαι βοηθέειν τλἘλλάδι, ἴσθι ἀρξόμενος υπὸ Λακεδαιμονίων ' εἰ δ' ἄρα μη δικαιοῖς ἄρχεσθαι,

λόγους του Συάγρου, τον τελευταῖόν σφι τόνδε ξέφηνε λόγον m ξεῖνε Σπαρτιῆτα, ὀνείδεα κατιόντα ἀνθρωπω φιλέει ἐπανάγειν τον θυμόν. συ μέντοι ἀποδεξάμενος βρίσματα εν τω λόγω, ου με πεισας ἀσχήμονα ε τη ἀμοιβ γενέσθαι. ἴκου δε μεῖς υτ περιέχεσθε της γεμονίης, οἰκος καὶ ἐμὲ ἄλλον μέων περιέχεσθαι, στρα

τιης τε εόντα πολλαπλασίης γεμόνα και νεων Io

πολυ πλεύνων. Ἀλλ' ἐπει τε μῖν ὁ λόγος Οἴτω προσάντης κατίσταται, μεῖς τι πείξομεν του ἀρχαίου λόγου ει του μεν πεζον μελ

113쪽

ἡγεοισθε του δε ναυτικο ἐγώ ε δε μῖν ἡδονὴ Is του κατὰ ἀλασσαν ἡγεμονεύειν, του πεζο ἐγὼ θελω. καὶ ἡ τούτοισι μεας χρεών εστι ἀρεσκεσθαι η ἀπιεναι συμμάχων τοιῶνδε ερημους Γελωνμεν δὴ αὐτα προετείνετο. Φθώσας δε ὁ Ἀθη- 161ναίων ἄγγελος το Λακεδαιμονίων ἀμεί-

κουσίων, ου ἡγεμόνος δεομενη ἡ Ἐλλὰς

5 ἀπεπεμψεν μεας προ σε αλλα στρατιῆς συ δε, O κως μεν στρατιὴν πεμφει μη γεύμενος της Ἐλλάδος, o προφαίνεις ώς δε στρατηγησεις αυτῆς γλίχεαι οσον μεν νυν παντος του Ἐλλη- νων στρατο εδεου γεεσθαι, Ἀξήρκει ἡμῖν τοῖσι io Αθηναίοισι ἡσυχίην ἄγειν, πισταμενοισι ως ὁ Λάκων ἱκανός τοι μελλε σεσθαι και περ αμφοτερων ἀπολογεύμενος επεί τε δ άπάσης ἀπελαυνόμενος δεεα της ναυτικῆς αρχειν, OUTω χει τοι.

X3 πήσομεν ημετερ γάρ εστ αυτ γε, μη αυτῶν βουλομενων Λακεδαιμονίων τούτοισι μενόν γέεσθαι βουλομένοισι ου ἀντιτείνομεν, aλλω δε παρήσομεν οὐδενὶ ναυαρχέειν μάτην γαρ αν δε πάραλον Ελληνων στρατον πλεῖστον εἴημεν κτημενοι, et ει Συρηκουσίοισι εόντες Ἀθηναῖοι συγχωρήσομεντης γεμονίης ἀρχαιότατον μεν θνος παρεχόμενοι, μοὐνο δ εόντες ου μετανάσται Eλλήνων, ων καὶ 'Oμηρος ὁ ποποιὸς ἄνδρα ἄριστον φησε ες Iλιον ἀπικεσθαι, τάξa τε καὶ διακοσμῆσαι στρα- 23 τον. υτω υκ νειδος οὐδεν μῖν εστ λεγειν ταὐτa Α μείβετο Γελων τοισίοε αεῖνε Ἀθηναῖε, 162

114쪽

90 DERODOTUS. VII.

φθάνοιτε την ταχίστην οπίσω ἀπαλλασσομενοι καὶ ἀγγελλοντες Ἐλλάδι τι εκ ουενιαυτολτο εαρ αὐτ εξαραίρηται οἴτος δὲ ὁ νόος τοὐδε του ρηματος το θελε λεγειν δῆλα γὰρ, ς

ε τω ενιαυτω στὶ, εαρ δοκιμωτατον, της δε των Ἐλλήνων στρατιῆς την εωυτοὐ στρατιην στερι Ioσκομενην ων την Ἐλλὰδ της εωυτοὐ συμμαχίης ει-καζε, ως ει το εαρ εκ ου ενιαυτολεξαραιρημενον εἴη

τω Γελωνι ,ρηματισάμενοι ἀπεπλεον. lζ ' i'η Γελων , προς ταὐτα δεισας μεν περὶ τοῖσι 'Eλλησι, μὴ ου δύνωνται τον βάρβαρον ὐπερβαλεσθαι, δεινὸν δε καὶ Ουκ άνaσχετον ποιησάμενος, Ἐλθὼν - ΙΠελοπόννησον &ρχεσθαι ἴπο Λακεδαιμονίων, εὼν Σικελίης τύραννος, ταύτην με την ὀδον μελησε ὁ δε ἄλλης εἴχετο 'E πείτε γαρ τάχιστα πύθετο τον Ιερσην διαβεβηκότατον Ἐλλήσποντον, πέμπει πεντηκοντεροισι τρισι Io

εχοντα χρηματα πολλα και φιλιους λόγους, καρα- δοκησοντα την μάχην, τ πεσεεται καὶ ην με ὁ βάρβαρος νικα, τά τε χρηματα αὐτω διδόναι και

115쪽

ue οὐδενὸς, αλλ' π δικαιοσύνης, ε μεσον Κωοισι καταθεὶς τὴν ροχὴν οἴχετο ε Σικελίην, ενθα παρὰ Σαμίων σχε τε και κατοίκησε πόλιν Ζάγκλην τηνες Μεσσήνην μεταβαλουσαν O ούνομα τουτον δὴ ν ὁ Γέλων τον Κάδμον και ποιούτω πρόπω1 ἀπικόμενον διὰ δικαιοσύνην την οἱ αυτὸς ἄλλην

συνήδεε οὐσαν, πεμπε, ς επὶ τοῖσι λλοισι δικαίοισι τοῖσι εξ εωυτο εργασμενοισι και τόδε Ουκ λάχιστον τούτων λείπετο κρατήσας γὰρ μεγάλων χρημάτων, πων οἱ Γελων επετρύπετο, II παρεὸν κατασχεσθαι, υκ θελησε αλλ', επεὶ οἱ

Eλληνες επεκράτησαν τ ναυμαχίν, και αερξης οἰχωκεε ἀπελαύνων, και δὴ και κεῖνος ἀπίκετο ες την Σικελίην, απὸ πάντα τὰ χρήματα ἄγων. Λέγεται δε και τάδε υπὸ των ε Σικελίη ικη 165 μενων, Min Oμως και Φελλων ἄρχεσθαι

χου, ξελαθεὶς ξ Ἱμέρης Τήριλλος ὁ Κρινίππου,

τύραννος ὼν Ἱμερης, πῆγε ὐπ' αυτὰ τον χρόνον τουτον Φοινίκων καὶ Λιβύων και Iβήρων και Aιγύων καὶ Ελισύκων και αρδονίων και Κυρνίων Io τριήκοντα μυριάδας, καὶ στρατηγὸν αὐτων 'Aμίλκαν τον Αννωνος, Καρχηδονίων εόντα βασιλεα, κατὰ ξεινίην τε τὴν εωυτου ο Τήριλλος ἀναγνωσας, και μάλιστα διὰ τὴν 'Aναξίλεω του Κρητίνεω προθυμίην, ὁ Ρηγίου εων τύραννος τὰ ωυτου τεκνα is δους μήρους Αμίλκα επῆγε μιν επι τὴν Σικελίην, τιμωρεων τω πενθερω Τηρίλλου γὰρ εἶχε θυγα-

116쪽

92 HERODOTUS VII. τερα Ἀναξίλεως, τῆ οὐνομα ν Κυδίππη. ἴτω δὴ

Ου οιόν τε γενόμενον βοηθεειν τον Γελωνα τοῖσι

Ἐλλησι. ἀποπεμπειν in. Δελφους πω χρήματα. 166 ΙΠρὸς δε καὶ τάδε λεγουσι, ς συνεβη της αυτῆς ἡμερης ν τε τῆ Σικελίη Γελων καὶ Θήρωνα νικῶν Ἀμίλκαν τον Καρχηδόνιον, καὶ ε Σαλαμῖνι τούς Ἐλληνας τον Ιερσην To δε 'Aμίλκαν Καρχηδόνιον εόντα προς πατρὸς μητρόθεν δε Συρηκούσιον, βασιλεύσαντά τε κα ἀνδραγαθίην Καρχηδονίων, ως ἡ συμβολή τε γίνετο καὶ ως εσσοὐτο τὴ μάχη, ἀφανισθῆναι πυνθάνομαι οἴτε γὰρ ζῶντα οὐτε αποθανόντα φανῆναι χυδαμοὶ γῆς sim γὰρ Ἀπεξελθεῖν Io 16 διζήμενον Γελωνα. Εστι δε υπ αυτῶν Καρχη- ὰλhisj iiiiiii δονίων δε ὁ λόγος λεγόμενος, οἰκότι χρεω- e Pi v xi yy- νων - οἱ μεν βάρβαροι τοῖσι Ἐλλησι

εν τῆ Σικελίη μάχοντο ξ ους ἀρξάμενοι μεχρι

δειλης ὀψίης επὶ τοσουτο γαρ λέγεται ελκύσαι τὴν σύστασιμ' ὁ δε Ἀμίλκας εν τούτω τω χρόνω

μενων ε τω στρατοπεδο εθύετο καὶ καλλιρεετο,

επὶ πυρVς μεγάλης σώματα λα καταγίζωμ' ἰδὼν

δε τροπὴν τῶν εωυτο γινομένην, ως τυχε πι- σπενδων τοῖσι ἱροῖσι, σε εωυτον τ πυμ Ουτω IO

δὴ κατακαυθεντα ἀφανισθῆναι ἀφανισθεντ δε Ἀμίλκα τρόπω εἴτε τοιούτω, ς Φοίνικες λεγουσι, εἴτε τερω, ς Συρηκούσιοι, Καρχηδόνιοι τοὐτομεν οἱ θύουσι, τοὐτο δε μνήματα ποίησαν νπάσησι τῆσι πόλισι τῶν ἀποικίδων, ε αυτ τε is μεγιστον Καρχηδόνι. α μεν πὸ Σικελίης τοσ-

αὐτα.

117쪽

Κερκυραῖοι δε τάδε ποκρινάμενοι τοῖσι αγγε - 168λοισι, τοιάδε ποίησαμ μαι γαρ τούτους nin sy

λογους, τους καὶ προς Γελωνα λεγον. οἱ δε παραυτίκα μεν πίσχοντο πεμφειν τε καὶ ἀμυνεειν, φράζοντες ως ου σφι περιοπτε εστ ἡ Ἐλλας ἀπολλυμενη ην tio σφαλη, σφεῖς γε οὐδεν ἄλλο ρ δουλεύσουσι 'm πρώτm των ήμερεω M aio τιμωρητέον εἴη ς το δυνατώτατον. Υπεκρίναντομεν υτ ευπρὴσωπα. επε δε δει βοηθεειν, αλλανοεῖντες πλήρωσαν νεα εξήκοντα μοροι δε ἀναχθέντες προσεμιξαν τη ΙΠελοποννήσω, και περι Πύλου a Ταίναρον γῆς της Λακεδαιμονίων ἀνε-

i5 κώχευον τα νεας, καραδοκέοντες και οὐτοι τον πόλεμον, τ πεσεεται, ἀελπτεοντες μεν ους Ἐλληνας ὐπερβαλεεσθαι δοκεοντες δε τον IΠέρσην, κατακρατησαντα πολλον, ἄρξειν πάσης της Ελλάδος. 'Eποίευν ων πίτηδες, ἴνα εχωσι προ τον Ιερσην ao λεγειν τοιήδε 's βασιλεῖ, μεῖς, παραλαμβα- νοντων ων ' Ελληνωνήμεας, τον πόλεμον τουτον,εχοντες δύναμιν υκ λαχίστην, οὐδε νεας λαχίστας παρασχόντες αν, αλλὰ πλείστας μετά γε Ἀθηναίους, υκ θελησαμεν τοι ναντιοὐσθαι, οὐδε25 τι ποθύμιον ποιῆσαι Τοιaὐτα λεγοντες ηλπιζον πλεον τι των aλλων οἴσεσθαι τά περ αν καὶ γε- νετο, ως μοὶ δοκεει προ δε του 'Eλληνάς σφι σκῆψις επεποίητο, τy περ δὴ καὶ εχρήσαντο αἰτιω- μενων γὰρ των Ελλήνων, τι υκ εβοηθεον εφασαν 3 πληρῶσαι με εξήκοντα τριήρεας, υπὰ δε τησιεων

118쪽

94 HEROD OPUS. VII.

ἀνεμων περβαλεῖν Μαλεην ου οἷοι τε γενεσθαι' ουτ ου ἀπικέσθa ες Σαλαμινα, και οὐδεμιῆκακότητι λειφθqναι της ναυμαχίης Ουτοι μενουτω διεκρουσαντο τους Ελληνας. 169 Κρῆτες δε επεί τε σφεας παρελάμβανον οἱ ἐπιRmba, τούτοισι ταχθέντες Ἐλληνων, ποίησαν

νον γίνεται τιμωρέουσι τὴ Ἐλλαδι ἡ δε ΙΠυθίη ύπεκρίνατο 's νηπιοι, πιμέμφεσθε σα μῖνε των ΛΜενέλεω τιμωρημάτων ΛΜίνως πεμφεμηνίων δακρύματα, τ οι μεν ου συνεξεπρήξαντο αὐτω ον εν Καμίκω θάνατον γενόμενον, μεῖς ἐεκεινοισι την κ Σπάρτης άρπα εῖσαν π ἀνδρος io βαρβάρου γυναῖκα. αὐτή οι Κρῆτες - ἀπε- 170 νειχθέντα ήκουσαν, εσχοντο της τιμωρίης Λέγεται ophi, is,di γυ ἰλφων κατὰ ζητησιν Δαιδάλου ἀπι i, stibii: κόμενον ε Σικανίην, την νυν Σικελίην ii . si h l. ' , λευμένην, Ἀποθανεῖν χιαί6- θανάτω. ἀνὰ δε χρόνον Κρῆτας, θεου σφε ποτρυ-

ναντος, πάντa πλην Ιολιχνιτέων τε καὶ ΓΙρaισίων, ἀπικομενους στολω μεγάλω ες Σικανίην, πολιορκέειν π τεα πέντε πολιν Κάμικον, την κατ εμὸ'Aκραγaντῖνοι ἐνέμοντο τέλος δὲ, ου δυναμένους Οἴτε ἐλεῖν οἴτε παραμένειν, λιμω συνεστεῶτας, Οἀπολιπόντας οἴχεσθαι. ς δε κατὰ Ἱηπυγίην γενέσθαι πλώοντας, πολαβόντα σφέας χειμῶνα μέγαν εκβαλεῖν ς την 'ν συναραχθέντων δὲ των πλοίων ουδεμίαν γάρ σφι τι κομιδὴν ες Κρήτην ψαίνεσθαι), Ἀνθαυτα Τρίην ,ολιν Ἀτί is

119쪽

σαντας, καταμεῖναί τε καὶ μεταβαλόντας ἀντὶ μεν Κρητῶν γενεσθαι , πυγας Μεσσαπίους, ἀντὶ δὲ εἶναι νησιώτας πειρώτας aπὸ δε Τρίης πόλιος τὰς χλλας οἰκίσαι τὰς I H Ταραντῖνοι

et χρόνΥ στερον πολλῶ ξανισταντες προσεπταισαν

μεγάλως, ἄστε φόνος Ἐλληνικὸς μέγιστος ουτος δὴ γενετο πάντων των μεῖς ἴδμεν αυτῶν τε Ταραντίνων καὶ Ρηγίνων, οι π Μικύθου του Xοίρου ἀναγκαζόμενοι των στῶν, κa ἀπικόμενοι

et τιμωροι Ταραντίνοισι, πεθανον τρισχιλιοι οὐ τω

αυτῶν δε Ταραντίνων χυα επην aριθμός. i βε Μίκυθος, οἰκετη εὼν Ἀναξιλεω επίτροπος Ρηγίου καταλελειπτο, υτος, σπερ εκπεσὼν - Ρηγίου και Τεγέην 'Αρκάδων οἰκησας, πινεθηκε χν'Oλυμπίη τους πολλοῖς δενδριάντας Ἀλλα ' 171μεν κατὰ Ρηγίνους τε καὶ ΤαραντίνοUς lator, os του λογου μοι παρεν ηκη γεγονε hi ς ε τη- Εἰρητην χρημωθεῖσαν, ω λεγουσι ΙΠραισιοι,3 σοικίζεσθαι ἄλλους τε νθρώπους και μάλιστα Κλληνας τρίτη δε γενεν μετὰ Πίνων τελευτηθσαντα γενεσθαι τὰ Τρωὶκὰ, εν τοῖσι Ῥυ φλαυροτάτους φαίνεσθαι όντας Κρῆτας τιμωροὐ Μενε- λεω ἀντὶ τούτων δε σφι ἀπονοστησασι εκ Τροίης io λιμόν τε καὶ λοιμὸν γενεσθαι, καὶ αὐτοῖσι καὶ τοῖσι προβάτοισι, εστε, ο δεύτερον ερημωθείσης Κρητης, μετὰ τῶν πολοίπων τρίτους αὐτην νυν

νεμεσθαι Κρῆτας. μεν δὴ ΙΠυθίη πομνήσασα

ταὐτα σχε βουλομενους τιμωρεειν τοῖσι Ελλησι.

Θεσσαλοὶ δε υπὸ ἀναγκαίης το πρῶτον Ἀμη 172οισαν, ς διέδεξαν οτι υ σφι ηνδανε τὰ οι λευa-

120쪽

96 HERODOTUS VII.

δαι μηχανεωντο. πεί τε γὰρ επύθοντο τάχιστα

μελλοντα διαβαίνειν τον Ιερσην ες την 12 ἡ ἡ. ' EA Grην, πεμπουσι ε τον σθμον γ son ήλω6iti γέλους ε δε τω συ ησαν λισ- μενοι πρόβουλοι της Ἐλλάδος, ἀραιρη- μενοι ἀπο των πολιων των τα ἀμείνω φρονεουσεων περὶ την Ἐλλάδα ἀπικομενοι δε επὶ τούτους των Θεσσαλῶν οἱ αγγελοι λεγο Aνδρες Ελληνες, io δεῖ φυλάσσεσθαι την σβολην τ' Οὐλυμπικὴν, ἴνα Θεσσαλίη τε καὶ σύμπασα p λλὰς νσκέπ του πολεμου. μεῖς με νυν τοιμο ειμεν συμφυλίσσειν ' πεμπειν δε γ' καὶ , μεας στρατιὴν πολλην, ως, εἰ μὴ πεμφετε, πίστασθε μεας 15 ὁμολογήσειν τω IΠέρσp. ου γάρ τοι προκατημενους τοσουτο προ της αλλης Ἐλλάδος, μούνους προύμεων δεῖ ἀπολέσθαι βοηθεειν δε ολβουλόμενοι ἀναγκαίην μῖν οὐδεμίαν Io τε εστ προσφερειμ οὐδαμὰ γὰρ δυνασιης νάγκη κρεσσων φ Iημεῖς δε πειρησόμεθα αυτοί τινα σωτηρίην μηχα-

AleXander. σαντο ε Θεσσαλιην πεμπειν κατα θα

λασσαν πεζον στρατον, φυλάξοντα την σβολην.ώς δε συνελεχ' ο στρατος, πλεε δι Eυρίπου Qἀπικομενος δε της Ἀχαιιης ες Αλον, ἀποβὰς επορεύετο ε Θεσσαλίην, τὰς νεας αυτο καταλιπωπι καὶ ἀπίκετο ε τὰ Τεμπε ες την σβολην,

ηπερ ἀπο Μακεδονίης της κάτω ες Θεσσαλίην φερε παρὰ Ιηνειον ποταμὸν μεταξ δὲ 'Oλυμ 1o