Erodotoy Polymnia. [Book 7]

발행: 1899년

분량: 333페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

ἀντὶ του 's θείη Σαλαμίς εἴπερ γε μελλον οἱ οἰκήτορες ἀμφ αὐτ τελευτήσειν. λλὰ γαρ ἐς

τους πολεμίους τω θεω εἰρησθαι το χρηστηριον, συλλαμβάνοντι κατὰ τ ορθον, λλ' υκ ες Ἀθηναίους παρασκευάζεσθαι ν αυτοὐς ως ναυμαχήσοντας συνεβουλευε, ως τούτου εόντος του ξυλίνου τείχεος Ταύτη Θεμιστοκλέος αποφαινομένου, Ἀθηναῖοι ταὐτά σφι γνωσαν αἱρετωτερα ειναιμὼλλον - των χρησμολόγων, O DU εω ναυμαχίην ἀρτέεσθαι, το δε σύμπαν εἶναι, ουδὲ χεῖρας ἀνταείρεσθαι, ἀλλ εκλιπόντας χώρην την Ἀττικὴν ἄλλην τινὰ οἰκίζειν. Eτέρη τε Θεμιστο- 144

χρημGτων μεγαλων ε τω κοινω, ταλε των μεταλλων σφι προσηλθε των ἀπ Λαυρείου, μελλον λάξεσθαι ὀρχηOoν καστος δεκα δραχμάς τότε Θεμιστοκλέης ἀνέγνωσε Ἀθηναίους της διαιρέσιος ταύτης παυσαμενους, νέας τούτων των χρημάτων ποιησασθαι διηκοσίας ς τον πόλεμον, τον προς Αἰγινήτας λέγων. οὐτος

γὰρ ὁ πόλεμος συστὰς σωσε τότε την Ἐλλάδα, ἀναγκάσας θαλασσίους γενέσθαι Αθηνaίους. αἱ δε ες το μεν ποιηθησαν, ου εχρήσθησαν ες δέον δε υτω ν Ἐλλάδι ἐγένοντο. υταί τε δὴ is αἱ νέες τοῖσι Ἀθηναίοισι προποιηθεῖσαι πῆρχον,ετέρας τε δε προσναυπηγέεσθαι. εδοξέ τε σφι μετὰ το χρηστηριον βουλευομένοισι, πιόντα επὶ την Ἐλλὰδ τον βάρβαρον δέκεσθαι pσι νηυσὶ πανδημει, πω Ῥε- πειθομένους, πιμα Ελλήνων

102쪽

τοῖσι βουλομενοισι. , τα με δη χρηστήρια αὐτα oτοῖσι Ἀθηναίοισι γεγόνεε.14 Συλλεγομενων δε ἐς τώυτ των περ την

ti: bii; 'Ui νεόντων, καὶ διδόντων σφίσι λόγον καιπίστιν, ενθαὐτα δόκεε βουλευομενοισι αὐτοῖσι πρῶτον μεν χρημάτων πώντων καταλλασσεσθαι τάς τε εχθρας καὶ τους κατ' ἀλληλους εόντας πολεμους. ησαν δε πρός τινας καὶ αλλους εγκεκρημενοι, ὁ δ ων μεγιστος Ἀθηναίοισί τε καὶ Aιγινήτyσι μετὰ δε πυνθανόμενοι αερξεα συν τω στρατω εἶναι ν Σάρδισι, βουλεύσαντο κατασκό- Io που πεμπειν ς την Ἀσίην των βασιλεος πρηγμάτων ε 'Αργος τε ἀγγελους ὁμαιχμίην συνθη- σομενους προς το ΙΠερσην, καὶ ε Σικελίην ἄλλους πεμπειν παρὰ Γελωνα τον Δεινομενεος ες τε Κερκυραν, κελεύσοντας βοηθέειν ij Ἐλλάδι, και ες is Κρητην ἄλλους φρονήσαντες ει κως εν τε γενοιτοτο Ελληνικον, και ει συγκυψαντες τὼ υτ πρησ-σοιεν πάντες, ως δεινῶν πιοντων μοίως ἄσι Eλλησι τ δε Γελωνος πρήγματα μεγάλα ελε- γετο εἶναι, οὐδαμῶν Ελληνικῶν των ου πολλον O146 μέζω. ς ε ταὐτά σφι εδοξε, καταλυσάμενοι

103쪽

επύθετο αὐτα. μεμφθεὶς 'ων στρατηγων τηνι γνώμην, πέμπει των τινας δορυφόρων, εντειλήμενος, ην καταλάβωσι τους κατασκόπους ζῶντας, ἄγειν παρ εωυτόν. ω δε τι περιεόντας αυτοῖς

κατελαβον, καὶ γον ἐς ψιν την βασιλεος, τοενθεὐτεν πυθόμενος ἐπ' οἷσι λθον, κέλευέ σφεας is του δορυφόρους περιάγοντας επιδείκνυσθαι πάντα τε τον πεζὸν στρατὼν καὶ την ,πομ- ἐπεὰν δεταsτα θηεύμενοι εωσι πληρεες αποπέμπειν ἐς τηναν αὐτοὶ θελωσι χωρην ἀσινεας Ἐπιλέγων δε 147

3 ληνες, ἐόντα λογου μελ ού αν τι τους πολε μίους μεγα σίναντο, ἄνδρας τρεις ἀπολεσαντες νοστησάντων δε τούτων ε την Ἐλλάδα, δοκεειν,εφη, ἀκουσαντας τοὐς Ελληνας α ωυτο πρηγματα, προ οὐ στόλου οὐ γινομένου παραδωσειν io σφεας την ἰδίην λευθερίην, καὶ ἴτω οὐδε δεήσειν επ' αυτοῖς στρατηλατεοντας πρήγματα χειν. οἶκε δε αυτολαύτη η γνωμη τη γε λλύ εὼν γαρ

ἐυ Ἀβύδω ὁ αερξης εἶδε πλοῖα ἐκ το Πόντου

σιταγωγὰ διεκπλώοντα τον Ελλήσποντον, ς τε i5 Αἴγιναν και ΙΠελοπόννησον κομιζόμενα οἱ μεν δὴ πάρεδροι αυτOs, ως πύθοντο πολέμια εἶναι ταπλοῖα, τοιμοι σαν αιρεειν αυτὰ, σβλεποντες ἐς το βασιλεα, ὁκότε παραγγελεει. ὁ δε αερξης εἴρετα αὐτοῖς oκὶ πλέοιεν o δε εἶπαν ueto τους σου πολεμίους, ω δέσποτα, σῖτον ἄγοντες. ὁ δεάπολαβων φη Ου ων καὶ ημεῖς κεῖ πλεομεν,

104쪽

ενθαπερ α ουτοι, τοῖσί τε ἄλλοισι ξηρτυμενοι και σίτω τί δητα ἀδικεουσι Ουτοι, ἡμῖν σιτία παρακομίζοντες οἱ μεν νυν κατάσκοποι, υτωθεησάμενοί τε και ἀποπεμφθεντες, νόστησα ες asτην Eυρωπην.

148 Οι δε συνωμόται Eλλήνων πι τω ΙΠέρσημετὰ την ἀπόπεμψιν των κατασκόπων

νεσθαι δε πυθεσθαι γαρ αυτίκα κατ αρχὰς τα ες του βαρβάρου εγειρόμενα επι την Ἐλλάδα πυθόμενοι δε και μαθόντες, ως σφεας οι Κλληνες πειρησονται παραλαμβάνοντες Ἐπὶ τον Ιερσην, πέμψαι θεοπρόπους ες Δελφους, τονθεον Ἀπειρησομένους in σφι μελλε ἄριστον io ποιευσι γενεσθαι' νεωστὶ γaμ σφεων τεθνάναιεξακισχιλίους π Λακεδαιμονίων και Κλεομενεος

του Ἀναξανδρίδεω τῶνδε Qq χῖνεκα πέμπειν' την δε Ιυθίην πειρωτῶσι υτοῖσι ἀνελεῖν τάδε

Ἐχθρε Ἀρικτιονεσσι, φίλ' ἀθανάτοισι θεοῖσι, εισω τον προβόλαιον εχων, πεφυλαγμένος σο, και κεφαλὴν πεφυλαξο ' κάρη δὲ τ σωμα σαώσει.

ταυτα μεν την ΙΠυθίην χρῆσαι πρότερον μετὰ δε ως ελθεῖν του ἀγγελους ες δὴ το Αργος, πελθεῖν επὶ το βουλευτηριον, και λεγειν τ εντεταλ- ομενα τοῖς δε προς τὰ λεγόμενα ποκρίνασθαι, ως τοῖμοί εἰσι Ἀργεῖοι ποιεειν ταυτα τριήκονταετεα ειρήνην σπεισάμενοι Λακεδαιμονίοισι, καιηγεομενοι κατὰ το μισυ πάσης της συμμαχίης και τοι κατά γε το δίκαιον γίνεσθαι την γεμονίην as

105쪽

ἐωυτῶν, αλλ' ὁμως σφι ἀποχρῶν κατὰ το μισυ ἡγεομένοισι Ταὐταμὸν λέγουσι τὴν βουληνάποκρι- 149νασθαι, καίπερ ἀπαγορευοντός σφι του χρηστηρίου, μη ποιέεσθαι την πρs τους PδαΠVE ληνας συμμαχίην σπουδὴν δ εχειν,5 σπονδὰς γενέσθαι τριηκοντοέτιδας καίπερ τοχρηστήριον φοβεομένοισι, να δή σφι οι παῖδες

ἀνδρωθέωσι ν τούτοισι τοῖσι τεσι μη δὲ σπονδέων εουσέων, πιλεγεσθαι, ν ἄρα σφέας καταλάβη προς τω γεγονότι κακω λλο πταῖσμα προς

io τον ΙΠέρσην, μὴ o λοιπὸν εωσι Λακεδαιμονίωνυπήκοοι Τῶν δὲ aγγέλων του απὸ της Σπάρτης προς τὰ ρηθέντα ε της βουλῆς ἀμείψασθαι τοισίδε περ με σπονδέων ἀνοίσειν ς τους πλεὐ- νας περὶ δὲ ἡγεμονίης αὐτοῖσι εντετάλθαι πο-I5 κρίνασθαι, και δὴ λεγειν, σφίσι μεν εἶναι δύο βασιλεας 'Αργείοισι δὲ να ου ων δυνατον εἶναι των ε Σπάρτης οὐδέτερον αὐσαι της

ηγεμονίης μετὰ δὲ δύο των σφετέρων ὁμόψηφον

τον Ἀργεῖον εἶναι, κωλυειν οὐδέν. Οἴτω δὴ ota Ἀργεῖοί φασι υκ ἀνασχέσθαι των Σπαρτιητέων τὴν πλεονεξίην, πιλλ ελεσθαι ἀλλον ,πὶ των βαρβάρων ἄρχεσθαι, - ὐπεῖξαι Λακεδαιμονίοισι 'προειπεῖν τε τοῖσι ἀγγελοισι. πρ δύντος ἡλίου ἀπαλλάσσεσθαι ε της Ἀργείων χώρης εἰ δὲ μὴ, περιέφεσθαι ως πολεμίους. Αυτοὶ μεν Ἀργεῖοι 160 τοσαὐτα τούτων πέρι λέγουσι. Ἐστι δὲ

3 προτερον ἡ περ ορμῆσαι στρατεύεσθαι

106쪽

82 HERODOTUS. VH. επι την Ἐλλάδα ελθόντα δὲ τοὐτον λεγεταιειπαι Aνδρες 'Αργεῖοι, βασιλεύς Ξέρξης τάδε

υμῖν λεγει. ΕΙμεῖς νομίζομεν Ιερσην εἶναι, που μεῖς γεγόναμεν, παῖδα ΙΠερσεος του Δανάης, γεγονότα ε της Κηφέος θυγατρὸς Ανδρομέδης. io

ουτω ν ων εἴημεν μέτεροι πόγονοι οἴτε νημέας οἰκος επὶ τους μετερους προγόνους εκστρατευεσθαι οἴτε μεας αλλοισι τιμωρέοντας μῖναντιξοους γενέσθαι, αλλὰ παρ ἱμῖν αὐτοῖσι ἡσυχίην χοντας κατησθαι η γαρ μοὶ γένηται is κατὰ νόον, οὐδαμοὐ μέζονας μεων ω Ταὐταἀκουσαντας Αργείους λέγεται πρῆγμα ποιησασθαι, και παραχρημα μεν ουδὸν ἐπαγγελλομένους

μεταιτεειν επε δε σφεας παραλαμβa νει τους Ἐλληνας, υτ δ επισταμενους τ ου μεταδώ- O

σοισι τοῖσι Μεμνονίοισι εόντας τερον πρηγμα sτος εῖνεκα ἀγγέλους Ἀθηναίων, Καλλίην τε τον Iππονίκου καὶ τους μετα τουτου αναβάντας 'Αργείους δε τον αυτὸν οὐτον χρόνον πεμψαντας

και τούτους ες Σοὐσα ἀγγέλους, εἰρωτὰν Ἀρταξέρξεα τον ερξεω ει σφι ἔτι εμμενει, την προς IoEΞέρξεα φιλίην συνεκεράσαντο, η νομιζοίατο προς αυτο εἶναι πολεμιοι βασιλε δε Ἀρταξέρξεα. μάλιστα εμμένειν φάναι. καὶ οὐδεμίαν Ῥομίζειν

107쪽

απέπεμψε ταὐτα λέγοντα κήρυκα ες Αργος, καὶ Ἀργείων ἄγγελοι ἀναβάντες ες Οὐσα sinsiduom os

αυτοὶ Αργεῖοι λεγουσι. Ἐπίσταμαι δε τοσουτο, οτι ει πάντες ἄνθρωποι τα οἰκ ii κακὰ ς μεσον συνενείκαιεν, λλάξασθαι βουλομενοι τοῖσι πλη b ri Io σίοισι, εγκύψαντες ἄν ς τα των πελας κακὰ, ἀσπασίως κaστοι αυτῶν ἀποφεροίατο πίσω τὰ εσενείκαντο. υτω δὴ υκ 'Αργείοισι αἴσχιστα

πεποίηται Ἐγὼ δε ὀφείλω λεγειν τὰ λεγόμενα,

πείθεσθαί γε μεν ων ου παντάπασι ὀφείλω καί μοι 15 τοὐτο τ επος ἐχέτω ες πάντα τον λόγον, πει καιταὐτα λέγεται, ob ἄρα Ἀργεῖοι σαν ι επικαλεσάμενοι το ΙΠερσην επι τὴν Ἐλλάδα, πειδή σφι προς τους Λακεδαιμονίους κακῶς ἡ αι-φεστήκεε, πύν δὴ βουλομενοί σφι εἶναι προ της παρεούσης 2o λυπης. Τὰ μεν περὶ Ἀργείων εἴρηται. Ἐς δε τὴν Σικελίην αλλοι τε ἀπίκατο αγγελοι 163ἀπω τῶν συμμάχων συμμίξοντες Te imbiiguiqλωνι, και δὴ κά ἀπο τῶν Λακεδαιμονίων

5 γονος, οἰκήτωρ ί εν Γέλη. ην χα νήσου πηλουτης επὶ Τριοπίω κειμενης. ὁ Ἀτιζομενη. Γελης υπὸ Λινδίων τε τῶν Poδου και Ἀντιφήμου Ου ελείφθη ἀνὰ χρόνον δε αυτο οἱ πόγονοι γενόμενοι ἱροφάνται τῶν χθονίων θεῶν διετέλεον

108쪽

εσσωθέντες στάσι. τούτους ων ο Τηλίνης κατη-

γα γε ες Γελην, Ἀχων οὐδεμίαν Ἀνδρῶν δύναμιν, aλλ' ἱρὰ τούτων των θεῶν oθεν δε αυτὰ ελαβε os

ων πίσυνος εών κατηγ ε επ' ω τε οἱ ἀπόγονοι

ων και τοὐτο γέγονε προ τα πυνθάνομαι, κατεργάσασθαι Τηλίνην εργον τοσοῖτοπι τα τοιαῖτα amao εργα ου προ τολαπαντος ανδρος νενόμικα γενε-

οἰκητόρων τα πεναντία τούτων πεφυκεναι θηλυδρίης τε καὶ μαλακώτερος ἀνηρ ούτω μεν νυν Σ3154 κτησατο τοὐτο τω γερας Κλεάνδρου iiiiiii bi uti os Ιαντάρεος τελευτήσαντο τον algos Gola βίον, ς τυράννευσε με Γελης επτὰ ετεα, πεθανε δε υπὸ Σαβύλλου, ν-δρος Γελωου, ενθαὐτα αναλaμβάνει την μου θναρχίην Ἱπποκράτης, Κλεάνδρου εὼν ἀδελφεός.

εχοντος δε Ἱπποκράτεος την τυραννίδα ὁ Γελων. εὼν Τηλίνεω το ἱροφάντεω πόγονος, πολλῶν με iλλων και ινησιδημου οὐ ΓΙατα iκοὐ ος νδορυφόρος Ἱπποκράτεος μετὰ δε υ πολλον Io χρόνον δι ἀρετὴν πεδέχθη πάσης τῆς ἴππου ειναιιππαρχος πολιορκεοντος γὰρ Ἱπποκράτεος Καλλιπολίτας τε και Ναξίους και Ζαγκλαίους τε και Λεοντίνους καὶ προς Συρηκουσίους τε καὶ των βαρβάρων συχνοῖς, ἀνηρ φαίνετο εν τούτοισι is τοῖσι πολεμοισι εὼν ὁ Γελων λαμπρότατος. τῶν

109쪽

δε εἶπον πολίων τουτέων πλὴν Συρηκουσεων ουδεμία πεφευγε δουλοσύνην προς Ἱπποκράτεος. Συρηκουσίους δε Κορίνθιοί τε και Κερκυραῖοι a ερρύσαντο, μάχ εσσωθεντας επὶ ποταμω Ἐλώρω.ερρύσαντο δε υτοι, επι τοισίδε καταλλάξαντες, ε ω τε Ιπποκράτε Καμάριναν Συρηκουσίους παραδοῖναι Συρηκουσίων δε ην Καμάρινα τοἀρχαῖον. δε και Ἱπποκράτεα τυραννεύσαντα Ibo ἴσα τεα τὸ ἀδελφε Κλεώνδρω, κατε-

τευσάμενον επὶ τους Σικύλοὐς, ουτω δὴ γ 'Qu8e, . . 5, Γελων, ω λόγω τιμωρεων τοῖσι Ἱπποκράτεος παισὶ Εὐκλείδη 'ε και Κλεάνδρω, χυβουλομενων των πολιητεων κατηκόων ετι εἶναι, τω AEgyω, επεκράτησε μάχη των Γελωων, ηρχε αὐτος, ἀποστερήσας 'oυς Ἱπποκράτεος 1 παῖδας μετα δε τοὐτο τ ευρημα, τους γαμόρους καλεομενους των Συρηκουσίων εκπεσόντας πό τε του δήμου και των σφετερων δούλων, καλεομενων δε υλλυρίων, ὁ Γελων καταγαγων τούτους κΚασμένης πόλιος ες τὰς Συρηκούσας, Ἀσχε και

is ταύτας ὁ γὰρ δημος ὁ των Συρηκουσίων πιόντι Γελωνι παραδιδοῖ την πόλιν καὶ 4ωυτόν. rara 156επε παρελαβε τὰ Συρηκούσας,

ue εω εωυτου ὁ β τὰς Συρηκούσας κράτυνε, καιῆσαν ἄπαντα αἱ Συρήκουσαι αἱ δὲ παραυτίκα ava Ἀδραμον και ἀνεβλαστον. ποῖτο μεν γὰρ Καμαριναίους παντας ες τὰς Συρηκούσας ἀγαγὼν

110쪽

86 HERODOTUS. VH.

πολιητας ποίησε, Καμαρίνης δε το στυ κατέ- σκαφε τοὐτο δὲ Γελωων περημίσεας των στῶν Io τὼυτὸ τοῖσι Καμαριναίοισι ποίησε Μεγαρέας τε τους εν Σικελίy, ως πολιορκεόμενοι ες ὁμολογίην

προσεχωρησαν, τους μεν αυτῶν παχέας ἀειραμενους τε πόλεμον αὐτω, και προσδοκεοντας ἀπο-

157 Τότε δε ως οἱ ἄγγελοι τῶν Ελλήνων ἀπίκατοες τὰς Συρηκούσας, χλθόντες αὐτή ες Greelceui λογους, χλεγον ταOM Ἐπεμφαν μεας Λακεδαιμόνιοί τε καὶ οι Ἀθηναῖοι, καιοι τούτων σύμμαχοι, παραλαμψομενους σε πρὸς το βάρβαρον τον γὰρ πιόντα επι την Ἐλλάδαπώντως κου πυνθάνεαι, ὁτι Ιερσης ἀνηρ μελλει, ζεύξας τον Ἐλλησποντον, και πάγων πύντα τον ηοῖον στρατὸν ε της Ἀσίης, στρατηλατησειν πιτην Ἐλλάδα, πρόσχημα μεν ποιεύμενος, ως π Io 'Aθήνας ελαύνει, ε νόω δε εχων ἄσαν την Ἐλ- λάδα π εωυτω ποιησασθαι Τ δε δυνάμιός τε ηκεις μεγάλης, και μοῖρά τοι της Ἐλλάδος Ουκ

ελαχίστη μετα. ἄρχοντί γε Δικελίης βοήθει τε

SEARCH

MENU NAVIGATION