Euripidou Hippolytos stephanphoros. Euripidis Hippolytus coronifer. Ad fidem manuscriptorum ac veterum editionum emendavit et annotationibus instruxit Jacobus Henricus Monk

101쪽

εἰ μη γαρ ορκοις θεῶν, ἄφρακτος, Πρεθην,

πῶς νιν προσοφει καὶ συ Ἀa δεσποινα V.

ad Suppl. 90. Cons. Orest. 12l5.

102쪽

XO. της σης δε τολμης εἴσομαι γεγευμενος. o λοισθε μισῶν δ' ἴπο Ἀμπλησθήσομαι 660 γυναῖκας, Ῥυy εἰ φησί τις μ αε λεγειν ἀεὶ γαρ οὐ πως εισὶ κἀκεῖναι κακαί.η νυν τις αὐτας σωφρονεῖν διδαξατω, η καμ ἐάτω ταῖσδ' πεμβαίνειν μι. ταλανες κακοτυχεῖς ἀντισυ 665

σφαλεῖσαι καθαμμα λυειν λογου ,

Sopli. I, 11. 103. Aλλων τε μόχθων μυρίων ἐγευσάμην. 660-4. .eguntur ni ainoue versus apud Sto Daeum L.XXI. p. 431, 37. Grol. p. 207. ln ἴλλυσθε

Euripides in Fragm. Eoli apud Stonaeum LXXI. p. 432 6 Grol.

pateticipio adniuetur in Fragm. Nostri Sylei 2. ἐμπλησθητί μου

666. Ulgo τίνα νυν γ τέχνci V, Exoμ ei/, η λόγον, invito metro . Olim legi νυν encliticum. Quirintamen duDitem an ea opula recte in hac sententia te retur, et videam tres Cossices Ottere prius ἡ, TeSautem nauere λόγους, satis auctoritatis nauere videtur lectio quae mini semper arriSit : τίνα νυν τέχνας proposuit etiam Herman-

668. αθ' ἄμμα λύσειν Ald. xαθ' ἄμμα λύσιν λόγου ILusc. et λόγων pro Varia lectione. Cum λύσιν exii eant SS. nonnulli, teste Mus ravio, primus edidi ex ens

103쪽

πῶς δε πημα κρύψω, φίλαις

τις αν θεῶν αρωγος, η τις α βροτῶν παρεδρος, - ζυνεργο αδίκων ργων φανείη P το γαρ παρ ημῖν παθος 675 παρον δυσεκπερατον ερχεται βίου.

κακοτυχεστατα γυναικῶν Ἀγω.

gentis librarii piifectam esse Al Γ-nse lectionem λύσειν Hesycnio ouidem recte restituemini: Viri Octi xάθαμμα λύε is, sic enim S.

Scno vi collatus gloSSa vero e Suida, ut videtur, dScripta St; επὶ των ἴσχυrόν τι λύειν ἐπεχει - ρούντων. Iraverisialis erat locutio,

ut patet ex Zenonio IV. 46. Displicet Bra1ncri aliiSoue vox λόγου, pro 1 νόσου propOSuit LuZacius, Exercit Academ p. 19. φόβου G. Burges. Sed vecti repetitionem, uiua aliut Euripides Gnime abstinebat, in lio loco data Opera Sectatus esse videtUI' Nodu enim, sive difficultas, uuae I argumento profecta SSet, urguntento uouue solvi de De Dat. 669. τυχον ἐίccisi P. LuSe.

670. ω si Lasc. Alcl. Correxit

672. Ita recte Cossi Paris Vul

104쪽

XO. φευ φευ' πεπρακται, κοὐ κατωρθωνται τεχναι, δεσποινα, της σης προσπολου κακῶς δ εχει.

προρριρον κτρίψειεν, οὐτασας πυρί.

678. ob ατώρθωτci τέχνη RUC-toritate Coclicis A. edidit Bra1nclesias. Sed praestant, mea quidem Sententia, ape vulgo leguntur, Pluralia. Duuitati potest, iitri lectioni faveat Senoliastes. Hunc et Semientem VerSum utristi in Duentas esse

monuit Reislcius; mistra. 680. Aliani lectioneri διαφθορεὴ, uuam eminent duo Codices et X. H. 343. in textum intuleriant Valet c. et

Brunci c. Sed multo melior est in Sententiam, et plia Mictoritati prae Se fert vulgata iaφθορά. Re properSona ponitur, paOd apti omnes fere Scriptores, praesertina Atti os, Saepissime factum est. Comparat

Musgravius Platonicum, λωβη catcιαφθορὰ των ξυγγιγνομένων Adde Nostri Androm. 299. εγάλαν Πριάμου πόλεως λωβαν, i. e. Parin . In Sopnoctis Pniloet. 22. η πάσαβλάβη de Ulvsse, in lecti . 301. de Egistia clicitur. In ejUSs lem Pniloci. 27. compellatur Neopto

ciit Florentinum, Di δε ci φθορε si φίλων. At cm plura sunt illi in

peju mutata, quam ut in re di iaisti Codici ficies nauentur. Ne a Uede niatu in ne versu timendum;

sivi deni eundem in Hippolyti viae

ριζον xτρίβειν p prie de ui De vel fanailia dice Datur ut in i ologo I ne si apud Valch. Diatrio. p. 90.

105쪽

ερεῖ καθ ήμῶν πατρὶ σας αμαρτίας,

πλησε τε πῆσαν γαιαν αἰσχίστων λογων. Oλοι καὶ συ χωστις κοντας φίλου 690 πρόθυμος Ἀστι μη καλῶς εὐεργετεῖν.TP. δεσποιν , χχεις μεν τίμα μεμψασθαι κακα το γαρ δακνον σου την διαγνωσιν κρατεῖ

106쪽

εἰ δ' in πραξα, καρτ αν εν σοφοῖσιν ν προς τὰς τύχας γαρ τὰς φρενας κεκτημεθα. ΦΑΙ. η γαρ δίκαια ταυτα κἀξαρκουντα μοι, τρώσασαν μὰς εἰτα συγχωρεῖν λογοις i00

a ἔπραξα ac ad V referendMneSSe cogitent. Constraactione nihil expe sitius aut facilius eadem est in Orest. 24 l. Εἰ μόν εσώθη, μύλλον, ζηλωτὸς , Hom. Il. E.

698. Eustathius ad Iliad. . p. 786, 7. 698, 36. V . . πρὸs

ticipium et vectum positi, vide

705-6. X. H. 228-9. Euripidem reprehendit Brunaceus PIO in reliqua fabula Piid de utrice factuni Sit, ne Vecto quidem indicaverit.

107쪽

ὐμεῖς δε παῖδες ευγενεῖς Τροιζῆνιαι,

τοσονδε μοι παρασχετ εξαιτουμενβ, σιγ9 καλυπτειν, α νθάδ' εἰσηκούσατε.

Distinctionem inter formula rus α

pro varia lectione n et S. B. firmantinus aliis Cossicinus; nam προστρέπτου D. προστρέπω E. Visum est vulgatam lectionem in textu retinere, etSi fateor, neque haec, neque προστρέπου minisatisfacit neutri certe convenit

praecedentem particulam μεν requiritu et sic profecto de Datur, donee veteIem errorem reVocavit Musoravius. In locutione προς rar/ὐι πεπτωιζίra CenSet Vulchenaetius tesserarum luduna reSpexisse Euri

108쪽

O γαρ ποτ αισχυνῶ γε Κρησίους δομους, οὐδ' tu προσωπον Θησεως ἀφίζομαι αἰσχροῖς ἡ ἔργοις, ουνεκα ψυχῆς μιας .XΟ. μέλλεις δε η τι δρa ἀν Ἱκεστον κακον ΦΑΙ. θανεῖν' Ἀπως δε, τοὐτ εγω βουλευσομαι. I 20XO ευφημος ἴσθι AΙ καὶ συ γ ευ με νουθετει.

Tom. I. p. 486 afferens Sopnoctem Stonio CVI. p. 70, 2. Grol. p. 456. Στέργειν δὲ τὰμπεσόνra caὶ θέσθαι πρέπει Σοφὸν κυβευτην ἁλλα

in compositis; et insuper legendum eSSe τὰxπεσόντα ex Ed. I incav. Consere possis Nostri Electr. 843.1l07. ταμεν γαρ ευ Τ o υ αλῶς πίπτοντα ἐρcoμαι βροτῶν Messi 54 2ESen. Agam. 32. 716. αισχηνῶ LuSc. qui similenabet vitium Supra V. 246. Κρησίου Alcla

Elnisleius ad Heraclid. 141. 721. εὐφημος ἔσθι. Eadem est formula in Orest. 1320. et in Ilaagici inceret senario apud Ammonium p. 76. Si lis autem εἴφημα φώνει 1 Ipn T. 687. Here. F. 1188. Sopn Aj. 362. Electr. I 2II. Mai clanimis conjecit cit σύ γ ευ

725. Male θατέρω duo Codices. In Danae 16. vulgo τησοέγ' ἄρξει θατέρας πολλη χθονόs. χὰ τέρας recte matrius, prooante V lolcenueri ad Hipp. 728. Sed neuter vidit γ' in rutandum. Vid. me. 36l. 365 Tῆν Exτορός τε,

109쪽

θεος ἐν πταναῖς ἀγελαισιν θείη

νεῖν.

astae. Vermui talibu Grammaticorum Commentis paruin sulet haliendum est. Magi etiam a veriSimilitudine inhoreet interpretatio, quam cum aliis Grammaticis ast eri Photius

mensus, ingens. Apud Homerum quidem VOX Cum πέτρη Semper un

Suppl. 630. II 52. Helen. 1498.1507. Electr. 463. Orest. 98I. Sed,

110쪽

ἔνθα πορφυρεον σταλάσσου , 35εις οἰδμα πατρος τριταλαιναι κ0ραι, Φαέθοντος ΟἰκTω, δακρυων τας λεκτροφαεῖς αυγας.

Εσπερίδων δ' ἐπὶ μηλοσπορον ἀκτα ἀντ α.άνυσαιμι τὰν αοιδῶν, 740

4γέλησεν Ald. ἁγέλαισι Lasci et sic

ἁγέλαισιν A. 732. Edidit armesius αρθείλὶν γαρ, errore cilicet typographico. 733. Huc respexit Eustathius ad Π. . p. 405, 34 307, 28. In ed. Rom. legitur Ἀδριηνῆς, in Basil. Ἀδρηνῆς, memiOSe. 735. πορφυρον Ald. Sed πορφύ

quod videre est apud plurima Hip-POnRCteorum Xenipla, a Gaissor lio alla ta Idem p rsus de Glyconeis intelligerulum St. Vid. o. 3. 4. 67. 732 734. 42 744. 49 750. 762 763. Recte igitii atque ordine versu noSuo opponitur anti- strophicus 745. Ῥῆναί Ἀμβρόσιαι

sciam. vid. Hemsteinusium ad Aristoph. Plut 607. Similiter Sophocles Tracti. 659. πριν τάνδε προ πόλεν ἁνύσειε. Paullum aliter in M. 606. Eτι με ποθ' ἁνυσειν To ἁπότροπον ὰἱδηλον Aroci P. An --. 805 Eurip. Suppl. 1152. isti

praepositio Tuoque Supprimitur. Ex mea correctione edidi τῶν αοιδῶν nam ut alum τάν oiasi esset cantilenamgnι hoseo vem de cantatore et cantatrice dicitur vid. Ρlicen. 1522. Σφιγγος doico σῶμα φονευσας. Ceterum Hesperides ut koiooi celebrantur etiam in Herc. Fur 393. μνωcob τε Γρα. ΙΙλυ-