장음표시 사용
81쪽
ει με γαρ ην σοι μη 'πὶ συμφοραῖς βίος 495 τοιαῖσδε, σώφρων δ' οὐ ἐτυγχανες υνη,
82쪽
saepe in dialogis Seqisi ἔπερ vel
continuo, vel interposito alio vocabulo. Idem ad Phoen. 12 notat
TYagicis opponi. 505. Hactentus legitur xαι η γε, προ θεῶν Ermendat Porsonus ais 4 e, in ota Sta et Arist. Vesp. J450. Aristoph. Vesp. l44 l. pro γε lege σε ut recte Schol et Suid. v. hλω. γε et σε So 'pe ' mutantu=', ut Eurip. Med. 870.
867. uoi pro φέρειν ει cός recte ex MSS. edidit Brunckius φέρεινει ός . Emenda Diter Eurip. Hippolyt. 508. Καὶ η ΣΕ προς θεῶν confer Calchen ad Phoeniss. 1659. MarHund ad Suppl. 277. et ad Iph. Aul l 233. Brunck ad Med. 326. adde Alcest. 111 9. ad Apoll. Rhod. III. 985. pro ' in
eadem a Dula II 8 eae m. reposuit Musgravius. V R. P. 507. τὰ σχρὰ LaSc. Ald. 509. oce omnes Editore ante Musgravium, qui hi imperfectum
'cό et prίPtuleriant etiani Melcen aeritis et Bri inchiris. Mini potius videtur Servanda esSe formula iτoi Oce σοι, quae emitri in Nostri Electra v. 77. et lilii Sententis ui sic interpretor; S ouiden hoctio ita placet, de ebas, fate9r, non peccare Si ante in peccato, Oeest, in amore, revera ininlicita es, ODSequer e m ui ea enim secunda est utilitaS.5ll. D sem at Valchen aerius dic turn SSe φίλτρα θελκτὴρια ερωτος,
sicut in Apollon Rhod. III. 738.
lunito vitem an an licentiam unqhaam adhibuerint Attici.
83쪽
λαβεῖν. ξυνάψαι τ ε δυοῖν μίαν χάριν.
repugnante met Q nam vocalis in fine praepositionis, literi φρ proX- imam vocem inenoantilbus, brevis manet; Seu uentibus vero λ, in Euripidis senariis longarat. De his metri legi Dus consulendiis Porsonus ad Orest. 64. et ad Hec 302.5l6. Reificii conjeci tira legentiSh πλόcον τιν η πέπλων λάcos, hiaud neceSSaria est, et lectoribus in Euripide verSatis pariam prona bilis viae uitur. Hinc tamen πλόcoν sumpsit Briinckius. Repetendum est η τι σημεiον πέπλων ἄπο Apponam vecta Scholiastae, de duplici incantandi more disputantiS. Δει, φησιν αὐτη φαρμάξει σημεῖον ἐς του Ἱππολύτου τι λειβεῖν η λόγου μνη
cantandi attigit. 518. Cons. Escn. Prom. 488. ου ην ἁλέξημ' obc ἐν, ἴτε βρώσι
De diversis φαρμάςων generiDUS apud auctore Getaeco memoratis, omnino legenda est doctissima Blonifieiad nota, Quam ad Prome indi locum in Glossario Scripsit. 519. νci σαι Flor. 520. rei, si litiones et Manu-
84쪽
Scripti, praeter Flor. 1 exni et φανῆ Unde eduli, xta Atticorum norinaΠὶ, at ei, Ioniam praeturi1lae οπω μη pleri1 111 cum futuro indicativi confiniuntur. Vid. Da VeS. Miso Crit p. 227. 52I Monuit Da vesius Misc. Crit p. 83. Voculam αν participES, perinde ac optativis et innuitivis, futuri temporis notionem Conferae. Interpretatur MusgraVius, Sesto te, si de nae re t repula es, iri non isse somnidatur Mn. Hunc VerSum imitatus est, ut utetur, Auctor Enesi, v. 80. Πάντ αν φοβηθεὶς
522. ro Θόcti, aliaui lectionem τέcνω exni Dent C. E. P. Lusc. 527. Sic Aldus et Codices On- nulli. ος ατ ομμάτων A. E. P. Fl. Lase et Eustallitu ad Il. . P. 32 6, 328 l7. et noe edulit , Richena erius, ne an Scilicet Homericum proras usquam Atticis poetis adnibitum esse. Intuli quis CasiDiis articulus prae poSisivus aphul Tiagicos vice relativi positus audraro invenitur. Hoc uidem in Cnorigis praecipue nici Vid. Hec. 477 638. Bacon. 574. sed etiam in
85쪽
ἄστρων ὐπερτερον βελος, οἱον το τῆς Ἀφροδίτας
532. Eustath ad Il. o. p. 700, 15 α 58l, 3. V R. P. 533. στρων βέλος interpretatur Musgravius de sideriim, vel solis Vi Uaam incusatiant veteres si ais eXanimis repente concidisset Citat ille Hesycnii gloSSam, στροβο -
nem alludere nomen apud Liatinos sideratorum. Veriit alch ἄστρων βέλος, fulininis tellum. 534 6. Editione omne olo ντο τῶ Ἀ Vulchenaeriti plure Scoraectiones in notis p posuit, et totum locum Sic eri Dendum censiait: οἴ τε γαρ πυρος, obes' Ἀστρων,
Ἀφροδircis In σιν χερῶν Ἐρως ὀλίγος rais. Sed in his uuaedam sunt deteriora vulgati : OnStriIC-tio magis impedita displicet otiosa particula γ nil explendum metriun id vocata neque credi Dile est dixisse Euripidem λόγος παῖς PID Ora ιδύρtoi . Dixerit Piidem Tneocritus, Idyll. Ι. 47. λίγος τις xώρos, dixerit etiam Homelides Hymn. in Merc. 245. citii ολί- γον. Sed talis locutio a Nigidi consuetudine plane aliuouet. Ad ultimum Stropnae verSum defendenduin, citat Musgravius Virgilium, ut in in v. 134. dixerit ,
Sed malus ille puer, genu nec Sua sectere mater Iratum potuit, Due nnec pater at et avus iden Iupiter.
.a Ctulat. InStitui. I. 7. Venus genuit eae Iove Cupidinein Apuleium, Lib. I. Negat autem Valchenae ius alibi apud veteres Griocos Iovem dictum e SSe paue In Cupidinis idemque in disputatione de Amore, a Patre ejus, in Dia-tIi De, cap. XV eXquiSitae Suae emulitionis insigne specimen dedit. Sed Eρως ὁ Δ iasisti is in suo Hippolyti exemplari certe legerat Eri in athius, qui iis nuc respexit, de Ismen. Amor. IX. p. 342. et X. p. 393. Nec minore jure ais Δὰς vocatur
86쪽
Ἐρωτα δε τον τυραννον ανδρῶν, 5 40
Amor, Guam παῖ Διώνης in Fragmento Antigonae Euripiaepe apud
ράμνοι Lase et Ald. De duplicinUjus Vocis scriptura erit Arnaldus inmisceli. Onseo. Om VI p. 595. et I alchenaenus ad noen. 335 addens: τέρεμν Vel τέραμνα Semper apud Euripidem et alios vel tecta Sunt domorrum, Vel EdeS pSpe, tecta uouue Latinis lictae. 539. Hunc versum ter respexit
Eustainius, ad Il. A. p. 23, 27, 18, 10 p. 49, 2, 36, 1. et ad Il. . p. 627, 5, 481, 34 in primo loco adducit βούταν φόνον in exemplum Ionicae latinae oὐrtis
et similia. In duobus reliquis interpretatur . . de hecatomoa. ἁέξει ch Aldus. O omittunt Codices A. B. D. E. et Lasc. MuS
αυξάνει ἡ Heatnius ἄρ' ἐξει,*aod edidit Bruticlausu saltem de- De Dat αρ Λέξει. In Dac editione Secuti sumus Hermannum De Metris p. 45 legentem Ἐλλὰς αἶ'
87쪽
τον τὰς Ἀφροδίτας φιλτατων θαλάμων,
Supra ut V. 500. ob σεβίζομεν, non collimus lico ceret cultu non si namur AΠ1Orem, cui prin)USsertur narinus, aetate Pisisuali, albia reposuisse in Academia. V Valclc. Ieminit Atlaenteus XIII p. 609. D. Ad nanc rem respexit idem
νης, αυτόθι τὸν Ἐρωτα cρυσάμενοι συνθύουσιν αὐτῶ. 5 44 πάση sae de Datur ante Branckium, qui Doricam formam repo-
547. Omittitur praepositio ἐν ut
88쪽
vastata incnalia, Iolam Ttagnina deporiandam navibus Conamisit. Vid. Sopn Dacn. 658. Eandem emendationem ante Blom-neidium ediderat Matiniaeus, Sed in Grammati a Graeca, Qui iiDer anno I Sll, ouum eum conjecturam a Blon1fieldio accepi, pauci Vel ne ni in is regioni Du innote-
89쪽
; Θ βας ἱερον ἀντιστρ. β'. τεῖχος, si στομα Δίρκας,
B in EuS, Puo metra antiStropnicasini invicem melius reSponderent, edidit in v. 553. μεναίοισιν, et in
Κρονίδας et 1oad Significationem nitidoli1femini cotμάω et co μίζω. Itilina vero legere cara coιμῶ, et in Stropnico με va tota retinere, ut versus sint Ionici a Majore, ii vocantuI', Hipponactsi, quale VU. 53l. 536. 563. δεινον Vul O. eivo H. Recte Musgravius edicit ratio Diis MSS. δει ita forinaIn Scilicet Dori-
564. Hactenus editum est par praetuli neutriam plurille Ia, i. e. velut ut in Sopli Ioacn l05. Iάτιν δεθλιον πνιν. Quod ad metriam attinet, VerSUS est nere- Crateus, in a genere eam sit,ilicentiam pennitte Dethni Poetae, ut in initio versus Spondeum et Trochaeum, perinde a Iambum, nullo disci inune adnitierent. Sic intra
90쪽
ΦAI. σιγήσα , - γυναῖκες. εξειργασμεθα. 565XO τι δ εστι, Φαιδρα, δεινον ἐν δομοισι σοῖς ΦΑΙ. ἐπίσχετ, αὐδην των ἔσωθεν ἐκμαθω.
ενεπε, τίς φοβεῖ σε φάμα, γύναι,
567. ς μάθω Cod. E. Sed c- μάθω recte defendit alcic monsens idem Signincare, pio aliut μάλλον
183. Ti με υσφqμeis; φροίμιά μοι 569. Vulgo rei uuater', in m. lais, in m S. Paris. apud Valch. ter', legitur. 570 ὰλγημάτων tat X. II 603.
msi quidem simplices cum duplicibus perinixti leguntur: aod in
omni Dia Ttagicor in Scripti persaepe fit: Usuuam Ver no metrorum genu Deo uentius quam in nostra fabula usurpavit Evilpides. Vide notata supra ad . 363. vide etiam . II. et Seq. NePae naee metrorum Servatio p rSu inutilis est, iurulem hinc refutantur Conjecturae, Quae Versuum legibus