Euripidou Hippolytos stephanphoros. Euripidis Hippolytus coronifer. Ad fidem manuscriptorum ac veterum editionum emendavit et annotationibus instruxit Jacobus Henricus Monk

발행: 1840년

분량: 214페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

εα, τί χρημα , σην δάμαρθ' ορῶ, πάτερ, νεκρον ' μεγίστου θαυματος τόδ' ἄξιον. 9l0

ου πω χρονον παλαιον εἰσεδερκετο.

τί χρημα πάσχει , τω τροπω διόλλυται , πατερ, πυθεσθαι βούλομαι σε θεν πάρα. σιγὰς σιωπης Ῥυδεν εργον εν κακοῖς si 5 η γαρ ποθοῖσα παντα καρδία κλύεινκαν τοις κακοῖσι λίχνος οὐ ὰλίσκεται.

9l5. Hunc VerSum OStponendum eSSe versui 17. censuit Maris laudus, chii Misentitur alchenaei ius et ad eorrum Sententian ordinem verSuum mutavit Brianckius. Versum Sane, Si omnino DeSSet, non desideraremus : SUSpicor Ou Uidem ex alio di amate, propter Seu tentiae similitudinem, margini ad-SCriptum, postea in anno Seciem

irrepsisse. Huic staspicioni favet, imo in X. H. 56l 4 duo prae

132쪽

ου μην φίλους γε, κἄτι μὰλλον - φιλους, κρύπτειν δίκαιον σας, πάτερ, δυσπραξίας Θ H. in πόλλ' ἀμαρτάνοντες ἄνθρωποι ματην, 920

τί ὁ τεχνας με μυριας διδασκετε, καὶ πάντα μηχανῆσθε, κἀξευρίσκετε,

φρονεῖν διδασκειν, οισιν Ῥυκ ἔνεστι νους ,

ἀλλ' - γαρ εν δεοντι λεπτουργεῖς, πατερ,

Soph. Anis. 64. Sed non deueDat ille cogitare te scrinendo οὐ μην

donee turpem mendum auctoritate Cossicum sustulit MuSσrRVIIS. 927. o γὰρ ν δέοντι λεπτουργεi Veriendum, non enin in opportuno erun statu suotilia disputas. id est, non enin res postulat istas tuas suDtiles disputationeS. εν έοντε

similiter adniuitiati est in Nostri inest. 206. Med. 1274. Alcest. 833. Ob ῆλθε εν έοντε έξασθαι δόμοιs. Supplent plerumque Viri

133쪽

δεδοικα μη σου γλῶσσ υπερβάλη κακοῖς.

ΘΗ. φεῖ Ἀρην βροτοῖσι των φίλων τεκμηριον σαφές τι κεῖσθαι, μαι διάγνωσιν φρενῶν, 930

τθν μεν δικαίαν, την δ οπως Ἀτύγχανεν ως η φρονουσα ταδις εζηλεγχετο προς της δικαίας, κοὐκ αν πατώμεθα. 935ΙΠ αλ ή τις ει σον ους με διαβαλὼν χει

γε ιν, QUOI Vulgat aeterius.

929. Vertit irotius in Excerpt.

p. 218. Dctuerint SSe certa amicor in nota Discriminatriae mentiunt, unde agnosceres Quis verus CSSet, seu iSυ sublesta de Val kennenu nucaeSpeXisse putat Ciceronen de Aniicitia c. 17. v mctatur, quod vinnus in eous holmines dilistentiores essent ut capras et Oυ , suo quὶSQue ha9eret, dicere posset amico quot haDeret non posset dicere e et in illis quidoni parandis adHOere muraxn, in nitis eligendis necyligeute esse nec ha- Oere quas Styna medan et notas, aulati eos, pili ad an imisia1n essent idonei, judico ent. 932. δισσὰς δε vulgo δισσάς τε

934. Vide supra ad . 43. 936. ἁλλ' cibis Liasc. AH Sed recte anteriis λλ' ὐ is, quod

134쪽

εκ τοι πεπληγμαι σοὶ γαρ ἐκπλησσουσι μελόγοι, παραλλασσοντες ἐξεδροι φρενῶν. ΘΗ. φεῖ ' βροτείας, ποῖ προβησεται, φρενος 940

τι τέρμα τολμης καὶ θρασους γενησεται ει γαμ κατ ανδρος βίοτον - ξογκώσεται, φ

terrogandi formula est ὰλλ' ἡ supra

supra 342. Herc. F. I 108. quod notavit alch. cπλησουσί με ILRS C. qui conuario vitio duplicato in

γε Vli σεται V. 941. 939. Vertendum, vero aberrantia aetra sedem et ne rationis i

942. toros Ald et ita diu lege-

γενεάν.

135쪽

πανοὐργος Ἀσται. θεοῖσι προσβαλεῖν χθονὶ αλλην δεήσει γαῖαν, η χωρησεται 945

σκόψασθε δ' εις τόνδ)ίστις, Ἀξ μου γεγως,9σχυνε τἀμα λεκτρα, κἀξελέγχεται

προς της θανουσης Ἀμφανῶς κακιστος ων.

θεοῖσι προσθεις ἀμαθιαν φρονεῖν κακῶς. 955ηδη νυν αὐχει, καὶ δι ἄψυχου βορὰς. σίτοις καπήλευ', ρφέα H ἄνακτ εχων,

136쪽

βάκχευε, πολλῶν γραμμάτων τιμῶν καπνους, ἐπεί f ἐληφθθς τους δε τοιουτους γω

ut videtur, Ennius apud Cicer deosne. I. 12. Nec caupo=ὶante Oellum, sed belliclerantes, Ferro non

significant απηλεύειν μάχην et cauponari Dinum, Scit to make Par

guino trade Ennii locum cum 2Eschyleo contulit Stanteius OSt G. Canter. Nov. Lect Plato in P tagor. p. 219. C. de Sophistis,

πραγμάτων. dem Scholiastes ad

affert Soph. Antig 1l69. εὼν δ'

137쪽

960ψεύγειν προφωνῶ πὰσι θηρευουσι γαρ

σεμνοῖς λογοισιν, αισχρα μηχανωμενοι. τεθνηκεν δε τουτο ' Ἀκσωσειν δοκεῖς ε τῶδ'Ἀλίσκει πλειστον, - κακιστε συ.

ποῖοι γαρ ορκοι κρείσσονες, τίνες λογοι, τῆσδ' αν γενο ιν αν, στεψ αιτίαν φυγειν '. 965 μισεῖν σε φησεις τηνδε, καὶ το δη νοθον τοις γνησίοισι πολεμων πεφυκεναι κακην αρ αυτην εμπορον βίου λεγεις,

ει δυσμενεία σὴ τα φίλτατ έλεσεν.

969. τὰ φίλτατα re pientes:at Euripides, ut denotaret urentem, conjugem, vel Liberos. De inmito

dicitur in Herc. F. 515. Ω πρέσβυ, λεύσσω τὼμα φίλτατ τί φῶ de patre Ion. 537. 583. αὐ

138쪽

το δ αρσεν αυτους φελεῖ προσκείμενον. νυν υν, τί ταυτα σοῖς μιλλῶμαι λογοις, 97 , νεκροὐ παροντος μαρτυρος σαφεστατου

nec inter in Alcest. 350. Σί δ', δεντε coύσα τη ἐμη rri iλτατα ψυχῆς, σωσas. Alii forsan maσis arriserit alelcenrterii interpretatua, qui τα φίλτατα hic et in Alcestistis loco exponit per ipsam vitain. A.

aliud exemplum in Euripidis fabulis

139쪽

ου μαρτυρησει ' Ισθμιος Σίνις ποτε κτανέ, ἐαυτον, ἄλλα κομπάρειν μάτην οὐδ' αἱ θαλασσης ξυννομοι Σκειρωνίδες

ex insigni Blonineidii nota in Glos-

us descri Di Diod. Sic IV. 59.

ut, male 'Vesselingius edidit ἁποσπωμενον. vid. Met VII 440. Oodidit ille Sinis, magnis male visi-

et agebat ab alto Ad terram tale

SparSura corpora pinus. Ejusdein meminit viduis Ep. Heri . 70. II, 409. Pausanias Corint . I. 37. de huc istoria agens, referi ad Suam Sque petatem perinunSiSSeiStam pinum. Celeniti Euripidis Solioliastes a Dulana illam notissimam, quae Vulgo de Procriast narratiar, ad Sinin retulit . Pindam etiani cnoliastes in Argument ad Isthin Sinin et Procrusten confundere videtur. σίνες autem appellatiosuit cuivis latroni litisita, ut in Epi-

140쪽

φήσουσι πετραι, τοις κακοῖς εἰναι βαρυν Xo ου οἰδ' πως εἴποιμ α ευτυχεῖν τινα 985θνητῶν τα γαρ δη πρῶτ ἀνεστραπται παλιν. ΙΠ πατερ, μενος μεν, Τυστασις τε σων φρενῶν δεινὴ το μεντοι πρῆγμ , εχον καλους λογους, εἴ τις διαπτύξειεν, Ῥυ καλον τοδε.

curii et boves, ii iisdem pascuis

ut de vi in Aristopli. v. 209.

id est vicinos. συννομος Si irinuSin Helen 1507. isti rite συννομοι νεφέων. In Sto Versu corrigendum Ορίμω pro δρόμου Ime Inonuit Elon)1ieldius. De Scimnii Scopulis egermni Burinnianus ad vici. IV. 525. HemsterituSius ad Lucian. Tom. I. p. 307. Selmnis autem fabulam Taetavii Meursiu Tnes. c. i. citans Diod. Sic IV. 59. p.

303. Ovid. et VII 443 Hygin.

ru θάλασσαν. ILRSC. xlρρωνίδεS. 987. ξύστασις φρενῶν. nui locutioni simillimam naues Euripides in Alcest. 813. οὐ νύν σκυθρωπου και ξυνεστῶτος φρενῶν. Signincat ξύστασις vel τὸ ξυνεστηuῖ φρενῶν, animi contraretionem, Uae Ddolorem et tristitiam fieri dice Datur. Conf. Cicer Tusc. IV. I. Eodem nin vitio est estisio animi in laetititia, ouo in dolore contractio. 988. πολλοῖς λόγου LaSc. Ald. et MSS. Donnulli. αλους A. B. H. 989. διαπτύξειε SCHOl. ερευνη- σεεε. In Sopli Antig. 709. Supra a uol iis laudato ad . S. cnol. διαπτυχθέντεs ἁνaxaλυφθέντες. 990. xoμψος non interpretorcum H Stepnano illepidus, ineleganS.' Sed non opetam, callidi et arqui sermonis naud peratus ni et in Fragm. Eur Lacymnii . κομψος enim apud Nostrum de lacunata licitur, et Significat lo- Gustae, ar9utus, calliduS. Suppl. 441.

SEARCH

MENU NAVIGATION