장음표시 사용
191쪽
ος α μαλιστα φίλτατος κυρI βροτῶν, τοξοις ἀφύκτοις τοῖσδε τιμωρησομαι. 420 σοὶ , , ταλαιπωρ, αντὶ τῶνδε τῶν κακῶν, τιμας μεγίστας ἐν πολε Τροιζηνία δωσω κορα γαρ έρυγες, γαμων πάρος,
πένθη μεγιστα δακρυων καρπούμεναι 425
Adonidis et Hippolyti fata jungen
uEn VII. 765. NamqueferrenifanmuHippolytum, poStpVam arte novercae Ochideria, patriasple eaepserit sanguine poenas, Turbatis distractus equ/S, ad sidera rursus A theria,
et superas Coeli venisse Sub auras, Paeonias revocatum herois et amore
Dianae. - At Triυια Hippolytum secretis lana recondit Sed Gus, et nyntyn Egerio nermorigite relegat; Solus Di in sylvis Italis ignoDilis
oevum Misteret, verso te ubi normine Virbius esset. De auctori Dia Qui eandem fi uiam tractuSSe Videntur, bene disputavii Heynius in Ouserv. ad Apollod. p. 278-9. Virgilium secutus est Ovidius Met. XV. 533. Contra Horatiu Carin. IV. H. 25. Infer is neque eninntenebrii Diana pudicum etiDerat Hippolytum.1419. Sic Lasc. et CodiceS. κυ- ρoi, ouod Xn et Aldus, soloecum est id notata adis 487. 142 l. συ δ' pira σοι δ' L. C. 1423. Pausania II. 32. ποθa-
milia nanent Diodomas Siccius IV. 62. Lucianus, qui Vocatur, de Syria ea, Tom. III. p. 489, 53.1425. Hunc verSum crediderim e alio dramate largini adscriptum, in textum fuisse ad Sumptum: certe Solenni Dus Hippolyti nonori Du parum OnVenit. Forsan dicti Di ScripSerat Poeta, cuni descri Deret foemina comam suam in luctu fune Dri SciIulentes.
192쪽
αε δε μουσοποιος ει σε παρθενωνεσται μεριμνα, κοὐκ ανώνυμος πεσὼνερως ο Φαίδρας ει σε σιγηθησεται.
σον παῖ εν ἀγκαλαισι, καὶ προσελκυσαι l430ακων γαρ έλεσας νιν, ἀνθρώποισι δε,
θεῶν διδοντων, εικος 'ξαμαρτανειν. και σοὶ παραινῶ πατερα V στυγεῖν σε θεν,
Ἱππολυτ Ἀχεις γαρ μοῖραν, τὶ διεφθαρης. καὶ χαῖρ ' εμο γαρ οὐ θεμις φθιτους οραν. 14 35
oὐδ' μμα χραίνειν θανασίμοισιν Ἀκπνοαῖς 'ορ δε η δη τοὐδε πλησίον κακοῖ. III. χαίρουσα καὶ συ στεῖχε, παρθεν ολβία μακραν δε λείπεις ραδίως μιλίαν.
1429. Vide supra i v. 1279. Du moriente, fugit aver sata ja- 1430. γcάλησε vulgo Alteram centem, Nec priu astra subit, suamve terminationem, quam hic X- nystica lampas, et insons Ilissos Di Dentia Sc. A. Semper, non moni multa purgara lunmina Πλυna proto lectore, dedimus. προσέλxυσον φθιτου COd A. Fl haDent ecρους, E. . LiaSC. e gloSSemate, ut Videtur.
193쪽
λυω δε νεῖκος πατρὶ Ἀρης υσης σέθεν l 440 καὶ γαρ παροιθε σοῖς Ἀπειθομην λόγοις.
I 440. λύσω A. viii inhaes 448.
cum tritius aliis Odici is, δεφ0σειS.no Sumpsit Briincrius Uuoliaque Veri praesen tempti Sententiae melitas inservit. 'arρὸ Fl. 1442. Editiones omnes nabent xlxlivet, Sed meim plane adVersante; vo enim illa primam corripit, Secunditam producit . Monuit Egerionius in Addendis ad stias innanc albulam Annotatione S, PorsOnuim legere εγχάνω recte omnino. Eandem Vocem restituit Porsonus
0άνω, λαγχάνω et Similia, . ἄδω, μάθω, λαχω. Eundem indicaverat
Sed nulli piidem, ut veriam fatear, pariana areidet ista Grammaticorii mriitio, quae vecta a forini ODSOletis, sive fictis, deducit Gedo equidem nuxisse praesentia θιγγάνειν, ἐρυγγανειν, φυγγάνειν, tγχάνειν, λαγχάνειν, τυγχάνειν, δώxνεεν Contr. ex δαγcύνειν λαμβάνειν, μανθύ-
βεῖν, μαθεῖν, ἁδεῖν πυθέσθαι Scilicet itera ν velis inserta. In eadem fuisse opinione videtur Vir doctus Edict. Rev. Ol. I. p. 32l.)vi λαμβάνω, πείθω, βαίνω, D
pides apud Stoliarum XI I p. 240, 3 l. Gesn. p. 167. Grol. Πριν αν
194쪽
ΘΗ. μοι φρενος σης ευσεβους τε κἀγαθης. III. τοιῶνδε παίδων γνησίων ευχου τυχεῖν.ΘΗ. μη νυν προδως με, τεκνον, ἀλλα καρτερει. ΙΠ κεκαρτερηται ταμ Ἀλωλα γαρ, πατερ I 455 κρύψον δε μου προσωπον ως ταχος πεπλοις.
Infeliciter conjecit alchenaerius Εἰδη Talem sive elisionem, Sisecrasin, i norariant Attici. 1446. Diversam lectionem χέρα pro ρένα a OSCUnt . . l. Conf Ovid. Metani VII 850. Neu
me nὶorte Sua celeraturn deserat,
si in aliis legeretur, oui Vi adSumendum eSSe in textum jussic et,
permutantur Voce oόβos et oόνος. utravis locutio per Se proba St, et nostri loci sententiae Sati ConVe
amplius ei fortitudini lociis sit: prgier est eurpus, ouo sol titer ferre doloren poteram. V Matiniae.1456. . . 451. Contulit Veschenaetius Hec. 36. T ad.
623. Heracl. 560. Electr. 1207. Soph. vi. 15.
195쪽
ως πολλα, κυπρι, ψων κακῶν μεμνησομαι. XΟ. κοινον τος ἄχος πασι πολίταις 1460rλθεν ἀελπτως. πολλῶν δακρυων σται πίτυλος
Paulo post uturi nomine distinguunt Grammatici βεβλῆσομαι, γεγράd os atra sertii βληθησομαι,
ὰπαλλαχθῆσομαι : 1 ti, Plod apud Tragico rarius St, ἁπαλλα-γVσομαι, φανῆσομαι. Primae formae, cui Futura Messi titulum aedemant Grammatici, usus passivus Atticis maxime placuit. Vide HemSte1 husium rei nom. Mag. p. 852. Exempla horrum utu riam PnSSive Signineantium, viae inter Tragico
mam lectionem notavi, XSCriuam.
Heracl. 335. μνημονεύσεται χάριs reposuit Elnasleius. Alia quaedamnujusmodi in Tragicorum reliquiis depreliendet lector . Apud celei os Atticos heuhiemiSSima Sunt. Vid. Ρierson ad Moerin p. 13. 367. Praeiverat Homeria in GySS. A. 123. a se ei νε παρ'Ἀμμε φιλῆ-
IDid. τλημων εγώ. Olennis senarii clausula Cons. Alcest. I 087. Herc. F. 55 l. et hoc legendum in Aristoph. Plui. 777. Di vulgo
196쪽
in Escli Tneb. 862. Pers. Si et in undecim Euripidis locis, quoSntonstra Dii Becta Index. Diverse explicant Grammatici HeSyenhIS,
rigunt in docti, ID twῶς ἐπε- φέρητcit, e Iul. Pollue II. . EX- ponitur autem in pulsorum remorum Strepitus, an Eschyli Senoliasta ad Thehi. 62. πίτυλos εστε υρίως, ὁ
μενο θόρυβos. Patet ex exemplis denotare alipuem 'eorum istum; ut in Heracl. 837. πίτυλο δορόs. Troad 1244. πίτυλου cὰΟὐσα χει ρόs. Iph. T. 307. μανίας πίτυλον. Herc. F. 818. πίτυλον φόβου.
197쪽
48. 75. 43. α et λλ' permutata. 40.
at et O terminatione confuSae.
198쪽
Adoni is fabula. 170. Eschyli Persae ememl. 56. Aino Jovis filius. T. Ana oris altare in Academia. 69. Anapaesti comini leo es. 164. Antiopa, imater Hippolyti . . Aorasti sensu paulluri distantea praesentibus t 69. Aristophanis ubes emen d . a Porsono. 97 119.
Ranae einend. 50. - ΤheSuiopia oriaZUSae emend. 25. Atlas Mons uiaris et nati Irae
finis l. Atlantis fabula. 3.130.
βί et v. De constraactione. 8.
149. γραφὰ γράφειν Hujus inodilochitiones freqhientat Eum pretes. 59. Gonitivi post adjectiva. 60. Glycone versus. 9. 2.
199쪽
168. δρόσο sinapliciter aqua. 9.
Unctivi et optiitivi. 57. Dictynna Diana fuit tetensi-
Doc nimi ac versus. 47. 72 74.105.
e et a Confusa. 28. 49. l. 13 l. 43. et, Confusa. 85. 64. si ter inatio accusativi Singularis a nona inativo in εἴ c. 140.
200쪽
36. Equi Veneti. 32. Euripides in fabulae oeconoma peccat. 96 Deos vel Deas ad solvendunt nodum in ultina actu inducit l55. Euripides tu talair TSenylum. 170. Euripides Conaicis irreisus. 26 31. 7. 29. Impietatis crimine in is vocatuS. T. Euripidis Alcestis emend. 164. Supplices euiend. 27. Baec se euiend. 13. a Por-SOλι o. 66. 3. Heraclidae emend. 124.l68. Helena inend. 122. - Ιon emend. 126 168. Electra emend. 43. 124. 164. Fragmen tuni apud to-
Metis confusa. 55 79 89. θαυμά ειν, colere, honorare. 16. θελγητρα. 36. θεν terminatio pro θησαν. 15 l. θεόομητοι, Atlaenariam epitneton. 20. θευ de Diva. 8.