Euripidou Hippolytos stephanphoros. Euripidis Hippolytus coronifer. Ad fidem manuscriptorum ac veterum editionum emendavit et annotationibus instruxit Jacobus Henricus Monk

발행: 1840년

분량: 214페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

XO. αἰ, αι κεκρανται ξυμφορὰ νεων κακῶν, l 250ουδ εστι μοίρας του χρεών τ παλλαγή. ΘΗ. μισει μεν ανδρος του πεπονθοτος τάδε, λογοισιν σθην τοῖσδε νυν δ' αἰδουμενος θεους τ , κεῖνον C, ουνεκ Ἀστὶν ξ μοὐ, ουθ ήδομαι τοῖσδ', ουτ επαχθομαι, κακοῖς 1255

AI . πῶς οὐ νοῦ κομίζειν, τί χρὴ τον ἄθλων δρασαντας μὰς ἡ χαρίζεσθαι φρενί; φροντιζ' Ἀμοῖς δε χρώμενος βουλευμασιν,

ου ὐμος ει σον παῖδα δυστυχουντ σει.

I250. Vulgo συμφοραί. Flor. κρέμαντι συμφορῶ et . 1252. τοὐπεσόνros τόδε Reposui ξυμφορὰ, monente Elmsteio Singulari est

I 25 l. o χρεὼν, eoitum fatum, necessitas. Vox indeclinauilis est: Here. Fur. 20. εἱσ'Mρas Aro ἐν- τρομ αμασθεις, εἱτε οὐ χρεὼν μέτα. Si enim legendum monet Porsonus pro Vulgato 'ire του χρεὼν μέτα. Semper apud OStriunarticulum adsciscit. Vid. Ιpn T. 1486. Helen l656. Fragm. Temen.

vestigiis edidit mi εγὼ μάλ' υθις,

172쪽

τον ταμ ἀπαρνηθεντα μη ἀναι λέχη, λογοις λέγω, δαιμόνων τε συμφοραῖς. XO. συ ταν θεῶν καμπτον φρένα καὶ βροτῶν ἄγεις. Κυπρι

φυσιν ορεσκοων σκυλάκων, πελαγίων θ', Oσα τε γα τρεφει, τα αλιος ιθομενος δερκεται,

173쪽

ἄνδρας τε συμπαντων δε 1275 βασιληῖδα τιμαν, Κυπρι,

Λητοῖς δε κορη ' Ἀρτεμις αὐδῶ 'Θησεῖ τι ταλα τοῖσδε συνηδει,1 280

1275. Scripsit fortasse Euripides

συμπάντων δὲ συ-.1276. Suhiauditur, ut opinor, praepositio ατά. Locutio ab Homer Sumpta est, Ii Z. 193. iace δε οι τιμῆς βασιλnsolas μισυ πάσης. 1278. Novem Superstitum fa,ilaniti Euripidis Deos vel eas ad solvenduim nodum in ultimo actu inducunt. Eae sunt Orestes, Hippolytus, And maene, SuppliceS,Ipnigenia in Tauris, Bacchae, Helena, Ion Electra. Oc em meliore re in Hippolyto, uuam in

1279. Miretur quis Dianam Thesea AEgei filium vocare ni et infra v. 1429. licet ipsa inua tantillum spatium vv. 13ll. 1314. Neptunum illi patrem Turitat . Potius autem uam illud ex incuria mi-gici evenisse statuamus, crediuile est nomen Regis Alneniensis, pauis scilicet professi, velut solennem titulum, additum esse. Sin voluerit

duos Theseo paueS, alteriam mortalem, alteriam immortalem, ui,1-ere, uno certe Xemplo se ipsum

defendit Euripides : uippe paSSim in aramate Herculis Furentis, tum Jovis, tum Ampnitryonis filius Hercules dicitur. Quae ad neget parente Spectant congessit Meursius in neS. C. i. 1280 αὐδῶ vulgo. ἴδω e Cod. Fl. recepit Valet euaerius, recte :solebant enim Dii Euripidei istiusmodi formulis nomen suum indicare. reSt. 1642. Οὐός

174쪽

παῖδ' υχ ὁσίως σον ἀποκτείνας, ψευδεσι μυθοις λοχου πεισθεὶς

αφανῆ : φανεραν δ εσχεθες ατην.

πῶς οὐχ υπο γης ταρταρα κρύπτεις d285δεμας αισχυνθείς η πτηνος αν μεταβας βίοτον, πηματος ελ ποδα οὐδ' ἀνέχεις ',

Sed noc satis defendit minclestis ad Hippol. 1295.

Aldus cum MSS. nonnullis exuiu et ἔσχες. Hoc monuit Elnasleuas, cimide latina σχεθον videmius ad Heracl. 272.J1285 πῶ δ' Ου Cod. H. et sic Valch. Sed conjunctio abest a Ceteris S S. et Edd. 1287. cnol. μεταβιβάσας, με

emendaveram uniu literae mutatione οὐδ' Eandem conjecturam

depreliendi inter lectiones quasdam Gilberti Walcefieldii manu ProfectRS, qua mecum omni unicavit Vir doctrina et numanitate SpeCtabilis, ac de me nunquam non optime

meritus, Robertus Hole. Similis est locutio in Escn. Prom. 27 l. Ἐλαφρὸν, στι πημάτων ἔξω πόδα

175쪽

ακουε, Θησεῖ, πων κακῶν καταστασίν '

Quid auten profeceris ' De Voce

Supra ad . 23. edit alAen- aerius haec, SiVe potiri nine X- pressa Menandrea, respeXLS Terentium in Amis. I. i. 6. atque aliquis dicat, nihilpromoveris Mimiatum molestus certe ei fuero.

1293. εἰ τό omnes SS. et Edd. cum Eustainio ad Il. A. p. 161, 45, 122, 23. Placuit Bar

Fl. Lasc. et Sic Ualch Briinck. recte, Ut opinor. NotiSSima quidem a Nessi regula est, Iisc. Crit. p. 85. Optativum cum particulicias, ἴνα, πως δορα, V VectiS non nisi praeteritae significationis: su unctivum erui non nisi praesentis vel futurae Significationis sit unσi. Obse avit autem Por-

176쪽

κα σης γυναικος οἰστρον, , τροπον τινα l295 γενναιοτητα 'ης γαρ εχθίστης θεωνημῖν, οσαισι παρθενειος δονη, δηχθεῖσα κεντροις, παιδος ηρασθη σεθεν.

γνώμη δε νικα την Κυπριν πειρωμένη,

τροφοὶ διώλετ οὐχ εκοῖσα μηχαναῖς, 300

Tragico Conferens Hec. 1128-II 33. NonnunqDam sane, licet praecedat vectum praeteriti temporis, effectu tamen, qui petebatur, aut praesen est ait titur An ideo-

1295. -ῖ τινὰ τρόπον Fl.

1297. παρθενεία coriecit uS-grariuS, 1od respuit metri lex. παρθένctos δον citat Eustath ad Η Δ. p. 502, 31m383, 36. Utrammae formam παρθένεio et ciρθένεος usurparrunt Tragici Vide supra notata a v. 307. I 298 δηχθεῖσα ἐντροις MSS. et Edd. Obscit autem Valet enueriIIS, nuSquam dixisse Euripidem ἔρωτι δηχθῆναι, nedum Amori κέντροιs δηχθῆναι, et hanc locutionem ab ju Seculi consuetitissile alienam esse dicat: scribendum igitur

putat πληγεῆσα ἐντροις ConferenS V. 38. et exempla 1aedam satis obvia, in tibus leguntur ερωτι πληγεὶs, et amore percussus. Videtur autem Porsonus OgitaSSed scribendo πληχθεῖσα ἐντροις hunc enim Oristum, in Sequente notula, exemplis defetulit. V πληχθεες Schol ad Aristoph. Av. 1402. Noster Titi 183. xπληχθεῖσα Iph.

Pind. Puth. IV. 35. μιχθεiσα. ἐπιπληχθει Schol. Viliola ad Il. Δ. 40 l. . 233. . ΙΙΙ. Stob. p. 215, 22. Philo Iud Tom. I. p. 45, 45. 2461 I. 378, 30.

R. P. 1302. υν pro ην I,3 SC eandem Varietatem notavimus Supra v. 1016. os σπερ ν cicaio ου ἐφείπετο

Cod. A. ἐφέπετο Flor Briinclitus scripsit ν ixatos, et ἐφείπετο.

177쪽

λογοισιν ' οὐδ' αὐ, προς σεθεν κακούμενος,

ὁρκων ἀφεῖλε πίστιν, ευσεβης γεγώς.

εἰς Ἀλεγχον in πεση φοβουμενη, l 305 ψευδεῖς γραφας γραφε, καὶ διωλεσε

AP. δακνει σε, Θησεὐ μῖθος ' αλλ εχ ησυχος, τοὐνθένδ' ἀκουσας, ῶς αν οἰμώξης πλεον. I3l0ὰρ Οἰσθα πατρος τρεῖς ἀρας εχων σαφεῖς

ων την μίαν παρεῖλες - κακιστε συ, εἰς παῖδα τον ον Ἀρον εἰς χθρῶν τινα. πατηρ μεν οὐν σοι ποντιος, φρονῶν καλῶς,

1306. τευξε pro γραψε . et ita mancilius, pristante Valckenueriin perperam, men 1idem sententia. γραφὰ εγραψε conVenit usitato apud Graecos lovaendi modo PaeIn Si qui alius Sectatu est Euripides. Ne longe uaeramUS,

Briinclitus, secutus Codices A. Fq. σαφεῆς ρὰς supra. v. 894. Ad Paena locum Ualch attulit Cicer. de Osr. I. 10. an ri ut in fabulis est Neptunus, uod Theseo promiserat mon fecisset, Theseus lio

Hippolyto non esset orbatu . eae tribus enim optatis, ut Scribitur, hoc erat tertraran, ouod de Hippolyti interitu status optavit - uo impetrato, in nazimos luctus incidit.

Ibid. III. 25. Scnoliastes ad V. 1345. εἰσὶ δε αἱ εὐχαὶ Θησέω os

178쪽

latur 'iam tuu e et Hil xit Diana

179쪽

Viri

180쪽

εμεινας, ουδ ηλεγξας, ου χρον μακρωσκεψιν παρεσχες, ἀλλα θῆσσον, η ' χρῆν, ἀρας ἀφηκας παιδὶ, και κατεκτανες. 1320

ετ εστ καὶ σοὶ τῶνδε συγγνωμης τυχεῖν.

Κυπρις γαρ θελ στε γίγνεσθαι τάδε, πληρουσα θυμον θεοῖσι δ δ ἔχει νομος'

SEARCH

MENU NAVIGATION