Evangelium secundum Iohannem cum variae lectionis delectu

발행: 1907년

분량: 183페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

16 2 13

κτείνας μῆ δόζη λατρείαν προσφέρειν τω θεῶ 3 ἀλλὰ

καρδίαν et ἀλλ' γὼ την ἀλήθειαν λέγω μῆν, συμφέρει υμῖν να γὼ πέλθω. εὰν γα μη ἀπέλθω, ο παράκλητος

ου η λθη εὰν ὁ π0ρευθο, πέμψω αυτ0ν πρ0ς μὰς 108 και ελθὼν κεινος λέγξει τ0ν κόσμον περὶ μαρτίας καιπερὶ δικαι0σίνης και περὶ κρίσεως θ περὶ μαρτίας μέν,

οτι υ πιστευουσιν εις μέ 10 περὶ δικαι0σένης δέ, τι προς τ0ν πατέρα πάγω και ουκέτι θεωρεῖτέ με si περὶ δε κρίσεως, τι ὁ ἄρχων του κόσμου τ0sτ0υ κέκριται 12 πολλὰ 15εχω μῆν λέγειν, αλλ' ο δήνασθε βαστάζειν ἄρτι 13 τανδε ελθνὶ κεῖνος το πνευμα της ἀληθείας, δηγησει μας

152쪽

16, 13 21

εἰς τὴν ἀλήθειαν πασαν γαρ λαλήσει ἀφ' αυτου, ἀλλ' o σα ακούει λαλήσει, και τα ερχόμενα ἀναγγελεῖ μῆν. 14 κεῖνος εμε δοξάσει, τι εκ του μου λήμψεται και ἀναγγελεῖ μῖν.

του μου λαμβάνει και ἀναγγελεῖ μῆν. 16 μικρόν, και υθεωρεῖτε με, και πάλιν μικρόν, και ψεσθε με. 17 Εἶπονουν κ των μαθητῖν αυτου πρ0ς ἀλλήλους T εστιν τουτο 0 λέγει ἡμῖν, μικρόν, και et θεωρεῖτε με, και πάλιν μικρόν, και Ἀψεσθε με; και τι πάγω ρ0ς 0ν 10 πατέρα; 18 ι εστιν τ μικρόν is γνω γησους τι ἐθελον αυτον ἐρωτὰν και ειπεν Περὶ τούτου ζητεῖτε, τι εἰπον Μικρόν, και υ θεωρεῖτέ με, και πάλιν μικρόν, και ψεσθέ

με 20 μὴν μὴν λέγω μῆν, τι κλαύσετε και θρηνήσετε, ὁ δε κόσμ0 χαρήσεται μεῖς λυπηθήσεσθε, αλλ' ἡ λέπη 15 υμον ις χαρὰν γενήσεται. 41 ἡ γυνὴ ταν τίκτη, λύπην

153쪽

16, 21 27

εχει, τι ηλθεν ρα αυτης ταν ὁ γεννησ το παιδίον, ουκέτι μνημονεέει της θλίψεως δια την χαράν, τι γεννήθη ἄνθρωπος εις τον κόσμον. 22 και μεῖς ουν νυν μεν λυπην ξετε πάλιν δε ψομαι μας, και χαρήσεται μον

ἀμην λέγω μῖν, άν τι αιτησητε τον πατέρα δώσει μῆνεν τω νόματι μου. 24 εως ἄρτι ου ητήσατε υδεν εντω νόματί μου αιτεῖτε, και λήμψεσθε, να η χαρὰ ἡμῖν 3 πεπληρωμένη. 25 ταυτα εν παροιμίαις λελάληκα μῆν ερχεται ρα τε παρρησία περ του πατρ0 ἀπαγγελ υμῆν. 26 εν κείνη η μέρα ν τω νόματί μου αιτησεσθε, καιου λέγω Mμῖν τι ερωτήσω τ0ν πατέρα 27 αυτος γαρ ὁ

154쪽

16, 27-17, 2κατε τι παρὰ θεου εξῆλθον. 28 ελήλυθα εἰς τον κόσμον πάλιν πορεύ0μαι πρ0 τον πατερα. 29 εγουσιν ι μανλη- ται Oτω Id νυν παρρησία λαλεῖς και παροιμίαν υδεμίαν

λεγεις. 30 νυν ἴδαμεν τι 0ἰδας πάντα καὶ οὐ χρείαν

155쪽

17, 2 11

αἰώνιον. 3 αυτη δέ στιν ἡ αιώνιος ζωή, να γινώσκωσιν σε τον μόνον ἀληθινον θεὸν καὶ ν ἀπέστειλας ησοῖν χριστόν. 4 γώ σε δόξασα επὶ της γης, τ εργ0 τελειώσας, δέδωκάς μοι να ποιήσω 5 καὶ νυν δόζασόν με συπάτερ παρὰ σεαυτω si δόξη εἰχ0 πρ του τ0ν κόσμον

ρήματα α εδωκάς μ0 δέδωκα αυτ0ις, και αυτοὶ λαβον 10 και γνωσαν ἀληθος τι παρὰ σ0 ε ξηλθον, καὶ πίστευ σαν τι συ με ἀπέστειλας. 9 γ περ αυτῖν ρωτῖ υπερὶ του κόσμ0 ερωτῖ, αλλὰ περ ῶν δέδωκάς μοι. 60ί εἰσιν 10 καὶ τὰ μὰ πάντα σά εστιν καὶ τὰ σὰ μά, καὶ δεδόξασμαι εν αυτοῖς. cis καὶ αυτοὶ ν τω κόσμω εἰσίν, 15

156쪽

17, 11 21

ὁ λόγος ὁ 60 ἀλήθει εστιν. 18 καθὼς με ἀπεστειλας εις

157쪽

17 21 - 18, 1

αυτοι ἐν μῖν σιν, να ὁ κόσμ0 πιστευαὶ τι υ με πέστειλας. 22 κἀγὼ τὴν ὀζαν ην δωκάς μοι δέδωκα αυτοῖς, ἴνα σιν ν καθὼς μεῖς ν 23 γ εν αυτ0ῖς και συ νεμοί, να δεσιν τετελειωμένοι εἰς δ εν, να γινώσκη ὁ κόσμος τι συ με ἀπέστειλας και γάπησας αυτους καθὼς εμε γάπησας 24 πάτερ, ο δέδωκάς μοι, θέλω να που ειμ εγὼ και αυτοι δεσιν, να θεωροσιν τὴν δόζαν τὴν ἐμήν , ην δωκάς μοι τι γάπησάς με πρ καταβ0λης κόσμ0υ, 25 πάτερ δίκαιε, και ὁ κόσμος σε υκ γνω εγὼ δε σε εγνων, κα ουτοί σε εγνωσαν, τι συ με ἀπέστειλας, 6 και 10 ἐγνώρισα αυτοῖς ὁ ν0μά σου και γνωρίσω, ν η ἀγάπηην γάπησάς με εν αυτοῖς η κἀγὼ εν αυτοῖς. 1 αυτ ειπὼν γησους ζηλθεν πέραν του χειμάρρου 18

158쪽

18, 1 10

159쪽

18, 10 20

tis τίον ὁ δε ιον ην δε νομα τω δουλω Μάλχος 1 εἰπενοον 'ησους τω Πέτρω Βάλε την μάχαιραν εἰς την θήκην. τό ποτηριον δέδωκέν μοι ὁ πατήρ, ου η πι αυτό;12 Η ον σπεῖρα καὶ ὁ χιλίαρχος και λυπηρέται των

data esse vid. cf. praef. lo αυτου τίνες σαν ad i. 8 περὶ

160쪽

18, 20 25

Ἐγὼ παρρησία λελάληκα τω κόσμω εγὼ πάντοτε δίδαξα

ε συναγωγὴ καὶ ε τω ἱερω, που πάντες οἱ γουδαῖοι συνέρχονται, καὶ ε κρυπτω λάλησα ουδέν 21 τί με ερωτῆς; ερώτησον τ0υς ἀκηκ0ότας, τί λάλησα αυτοῖς δε υτοι οἴδασιν α εἰπ0 εγώ. 22 ταυτα αυτου εἰπόντος ι παρεστηκὼς των πηρετον δωκεν ράπισμα τω γησου, εἰπών Ουτως

SEARCH

MENU NAVIGATION