A first Greek reader; with notes and vocabulary

발행: 1900년

분량: 207페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

μένοι τους ἐν ε -ώρα γυμναζομει ο ς τους δὲ τὰς κόμας κτενιζομενους ταυτα et θεώμενος

εθαύμαζε και το πληθος ἐμάνθανεν. μαθων δὲ πάντα ἀπηλαυνε καθ' ησυχίαν Ου γάρ τις δέ κεν αυτόν. ἀπελθων δε ελεγε Ξέρξη πάντα σα

αερει δε γελοι ἐφαίνοντο ποιεῖν οἱ Λακεδαιμό

σον ουν. οἶτοι οἱ ἄνδρες κουσι μαχουμενοι μῖν περὶ της χἰ όδου και παυτα παρασκευάζονται ' νόμος γὰρ αὐτοῖς Ἀστι τὰς κεφαλας κοσμεῖσθαι επὰν μελλωσι κινδυνεύειν τ il υ I. εὰν δε του- 5τους και τους ε Σπάρτη νικῶμεν, ἔστιν οὐδὲν αλλο ἔθνος ανθρώπων ο σοι βασιλευ, μαχειται ' νυν

γαρ προς καλλίστην πόλιν τε καὶ αρίστους ἄνδρας ε ξελαυνεις. ταυτα δε λέγων ου επειθε Ξέρξην.

82쪽

M FLEST GREEM EADEK. Λακεδαιμονίους προς αυτόν. εἰ δε λ μάχη πολλοὶ τῶν βαρβάρων πιωτο ἀλλα των Λακεδαιμονίων οὐδεν εἶλον οἱ ῆδοι δῆλον δ' εγένετο πασι καὶ ουχ ηκιστα αυτ βασιλεῖ οτι πολλοι μεν ἄνθρωποι σαν, λίγοι δε ἄνορες.

επειδη δε οἱ Mῆδοι συνεμισγον Ελλησιν, ουδενεφεροντο ἐνταυθα ουτοι μεν πεξησαν, οι δε Ιερ- σαι ἐπὴσαν, ους ἀ-θανάτους κάλει βασιλευς, ν

ro νικησειν. τε δε και ουτοι συνεμισγον τοῖς Ελλησιν, ουδεν πλεον φεροντο της στρατιας της

Πηδικης, ἀλλα τα αυτί εν γαρ στενο-πόρω τεχώ ρwa μάχοντο και δόρασι βραχυτεροις χρωντο OP Ελληνες, και ου εἴ ον πληθει χρησασθαι. i5 Λακεδαιμόνιοι δε εμάχοντο ἀξίως λόγου καί ποτε εν ἀ-ταξία, ως δόκει, φυγοπι ι δε βάρβαροιορωντες αυτους φεύγοντας βο επθσαν, οι δεεὐθυς εν τάξει γενόμενοι, κατεβαλλον ως πλεί

επει δε ο ἀ-θάνατοι οὐδεν ποιεῖν εούναντο, πίσω ἀπηλαυνον. in δε τη μάχη λεγεται βασιλε τρις

83쪽

F ST NEE READER. 63αν ραμειν ἐκ του θρόνου δείσαντα περὶ τη στρα- τια τη δε στεραία οἱ βάρβαροι ἐλπίσαντες αυ- τους ου δυνησεσθαι τι μάχεσθαι συνεβαλλοντο, ἀλλ' οὐδεν ἄμεινον ηὐρίσκοντο η τὴ προτεραία. και γαρ ι Ελλη ς κατὰ τάξεις τε καὶ κατ εθνη

κεκοσμημενοι ησαν, και εν μερει καστοι μά

χοντο, πλην Φωκεωμ' ἴτοι δε εἰς το ορος τάχθησαν φυλάξοντες την ἀτραπόν. o ουν II σαι αὐθις ἀπηλαυνον.

τω παρόντι πράγματι, 'Eφιάλτης, ἀνηρ Μηλιευς, ελθων εἰς λόγους αυτω, ως μεγα τι παρὰ βασιλεως δοκῶν ληψεσθαι λεγεν ἀτραπον εἰναι δια του ὁρους φερουσα ει Θερμοπυλας και υτω βασιλεα δυνησεσθαι τους εν I εἰσ-βολη Ελληνας διαφθεῖ is ραι περι-χαρης δε γενόμενος ερξης ἀπέπεμπεν

Ἀσωπὸν διαβάντες πορεύοντο πῆσαν την νύκτα. ημερα τε γίγνετο και ἀφικνουν τε ε 'κρωτηριω sto του ρους 'νταυθα δε εφύλασσον, in και πρό

84쪽

66 F ST KEEU READER. ἀλλα οἱ Περσαι ἐλάνθανον ἀναβαίνοντες του ρους παντος οντος πληρους δένδρων πρὶν δε τὰ πλαἀναλαβεῖν τους Φωκεας, δη οἱ βάρβαροι παρησαν. ενταυθα 'Υδάρνης φοβηθεὶς μη ωσι Λακε- δαιμόνιοι ρετο τον Ἐφιάλτην ιτινες εἴησαν οι ἄνδρες - πυθόμενος δε διεταττε τους Ιερσας ς εις μάχην οἱ δε Φωκεῖς τε βάλλοντο πολλοις τοξεύμασιν χοντο φεύγοντες επὶ το του ρους ἄκρον καὶ παρεσκευαζοντο M. ἀπ-ολουμενοι. οἱ

τοῖς δε ε Θερμοπύλαις Ἐλλησι πρωτον με ὁ μάντις Μεγιστίας εἰσιδων εις τὰ ιερὰ φρασε τον 1 μελλοντα θάνατον, πειτα δε καὶ αυτόμολοι σανεξαγγελλοντες την περίοδον των Ιερσων ουτοιμεν, τι νυκτος ουσης, σημηναν, τρίτοι δε οἱ ημερο-σκόποι κατάδραμόντες απὸ των ἄκρων, δη διαφαινούσης μερας 'νταυθα Ἀβουλεύοντω οἱα 'Eλληνες, και αυτων δύο αἱ γνῶμαι σαν οἱ μεν γαρ λεγον ἄμεινον εἰναι την τάξιν κλιπειν, οἱ δε ἀντελεγο μετὰ δε τοῖτο οἱ μεν ἀπηλθον, οἱ δεαυτων ἄμα Λεωνιδα μένειν αυτου παρεσκευάζονTO. λεγεται δε αυτὁ Λεωνίδας ἀποπεμψαι τους βουλο- et μενου ἀπιεναι αὐτ δε καὶ τοῖς παρουσι παρ-

85쪽

ηλθον φυλάξοντες.

Λεωνίδα δε μενοντι ἐν Θερ 1οπύλαις κλεος αε γαεγενετο, και την Σπάρτης ευδαιμονίαν υκ τιμηρο

σε ὁ γαρ θεος εν Δελφοῖς χρησεν δε τοῖς

Λακεδαιμονίοις περὶ του πολεμου τούτου αυτικα

ἀρχομένου in Λακεδαίμονα διαφθαρησεσθαι ποτων βαρβάρων η τον βασιλέα ἀπολεισθαι. με- μνημενος δε τούτων Λεωνίδας ἀπεπεμψε του συμμάχους τε και τον μάντιν μελλεν με αυτων Io

ἀποπεμψειν να μη ἀποθάνη ὁ ο ἀποπεμπόμε

νος αυτὸς ου ἀπέλιπε τον δε παιδα συστρατευόμενον οντα μονο γενη, ἀπεπεμη εν 122 XII. NOR 'VII THE THESPIANS GO.οι μεν σύμμαχοι οἱ ἀποπεμπόμενοι χοντο τε ἀπιόντες και πείθοντο Λεωνιδα Θεσπιεις δε και sΘηβαῖοι κατεμειναν μόνοι παρὰ Λακεδαιμονίοις. τούτων δε οἱ Θηβαῖοι μενον ου βουλόμενοι ' κατεῖχε γαρ αυτους Λεωνίδας ε Θεσπιεις δε κόντες μαλιστα, ο ου εφασαν ἀπολιπόντες Λεωνίοαν και τους με αυτο ἀπαλλάξεσθαι, αλλα κατα- ομείναντες συναπέθανον. στρατηγε δε αυτῶν

Δημόφιλος.

86쪽

o τε η βάρβαροι ι ἀμφὶ αὐξην προσησαν,

και ι ἀμφὶ Λεωνιδαν Ελληνες, την επὶ θανάτωε οδον ποιησόμενοι ει το ευρύτερον της διόδου Ἀπε σαν. τότε G συμμίσγοντες ε ξ- των στενων πιπτον πολλοι των βαρβάρων οπισθεν γ ρ οι γεμόνες εχοντες μάστιγας ερράπιζον πάντα ἄνδρα ει το πρόσω ελαύνοντες. πολλοὶ μεν η υτων εἰσεπιπτον εις την θάλασσαν καιδιεφθείροντο, πολλοῦ δε τι πλείους κατεπατουντο, ζωοὶ ὐπ' αλληλων ην δε λόγος ουδεις του ἀπολλυ- μενου. πισῆάμενοι γαρ ι ' ληνες τον 'λοντα θάνατον στων περ Δόντων το δρος θαρραλέως μά

χοντο και Λεωνίδας τε ν τούτω τω πόνω πιπτει,

ἀνηρ γενόμενος ἄριστος, καὶ τεροι μετ' αυτου ὀνο-

5 μαστοι Σπαρτιατων. και δ και ενταυθα Ιερσων πίπτουσι και πολλοι αλλοι νομαστοί, και Gύο

παιδες Δαρείου Ξέρξου τε δ δυο αδελφοι εν-

ταυθα πίπτουσι μαχόμενοι περ του νεκρου του Λεωνίδου πολλου γαμ πιι JIερσαι Ἀποιουντο ποa Λεωνίδου σωμα λαβεῖν τέλος δε αὐτο ἀπεφερον,των Ἐλληνων τετράκις νεή αμενων του βαρβίρους ταυτα δε γίγνετο μέχρι Ου ο IΠέρσαι συνἘφιάλτ παρησαν. ως δε τουτους κειν πυ- θοντο, ita Ελληνες πάντες πιλην Θηβαίων εις το*5 στενὸν της ὁδου ἀνεχώρουν πίσω και καθίζοντο επὶ τον κολωνόν. ὁ δε κολωνός εστιν ν τ εἰσόδω

87쪽

FLEST KEEV KEAD . 69οπου νυν ο λιθινος λ ων στηκεν ἐπὶ Λεωνίδα. αυτους δ εν τούτω τω χωρ οντας ἀλεξομένους τους πολεμίους μαχαίραις κώ χ ρσι και στόμα σιν, οἱ βάρβαρα πάντοθεν ἐτόξευον καὶ βαλλον. τελο δε πάντες ἀπεθανον.

ομως λεγεται ἀνηρ ἄριστος γενέσθαι Σπαρτιάτης Διηνεκης. μετὰ δε τουτον ἀριστευσαι λεγονται Λακεδαιμόνιοι δυο αδελφοί, Ἀλφειός τε και άρων, ρσιφάντου παῖδες Θεσπιεων δε υ-Oοκίμει oμάλιστα ἀνηρ ω νομα ν Διθύραμβος.

πῆσω ἀποθανουσιν ν Θερμοπύλαις τοις τε Σπαρτιάταις και τοι συμμάχοις οι ν τῆ πρώτη μάχη πεσον γράμματα επιγεγραπται λεγοντα τάδε 5

μυριάσιν ποτὲ γiδε τριηκοσίαις μάχοντο εκ Πελοποννάσου χιλιάδες τετορες. '126 XVI. EPITAPH THE SPARTANS.

ταυτα μεν δὴ τοις ἀσιν επιγεγραπται, τοῖς δε Σπαρτιάταις μόνοις

88쪽

ανιόντα δ' Αλέξανδρον εις Iλιον ὁ κυβερνητης στεφάνω χρυσω ἐστεφάνωσεν ὁ δε και αυτος το Ἀχιλλεως τάφον ἐστεφάνωσε καὶ ηυδαιμόνισεν Δ λόγος, Ἀλεξανδρος Ἀχιλλεα, τι μηρου

κηρυκος εἰς την ἔπειτα μνημην τυχεν, αλλοι δετων παλαιων κηρυχθησαν στε πολυ μεῖον γιγνώσκεται τα Αλεξάνδρου τα φαυλότατα των πάλαιεργων. και η των μυρίων συν Κύρω ἀνάβασις επὶ βασιλε Ἀρταξερξην και τὰ πάθη των στρα- 1 τιωτων H η κατάβασις τε Ξενοφῶν αυτους κατηγαγε, πολ επιφανεστερα αενοφῶντος νεκάεστιν η Ἀλεξανδρος και τὰ αὐτοῖ. καίτοι λέξανδρος ἴτε συν ἄλλω στράτευσεν, οὐτε φεύγων μεγαν βασιλεα κράτησε των εμποδὼν γιγνομε-

1 νων ἀλλ' υκ εστιν αλλος εις ἀνηρ ος τοιαυταεργα το μεγεθος και τοσαυτα το πληθος εν

Ἐλλησιν η βαρβάροις ἀπεδείξατο.

δια ταῖτα Ἀριαννος συνεγραφε περὶ των Ἀλεξάνδρου εργων ἰν οι τότε ἀνθρωποι περ αὐτων

α μανθάνοιεν. 12B. II. DIFFICULTIES OF A MARCI IN ID-ASIA.

εντευθεν με παρὰ θάλαo αν ει δι' ερημου, υμεντο δι' ἀν-ύδρου της χωρας, σταδιους ει χιλίους

89쪽

εστ δε ρημη η δὸς καὶ ψάμμος πολλη καὶ ανυδρος ' δωρ δε- ουρανου πολυ γενετο, καὶ τουτοεἰς το θεῖον νηνεχθη ἀνηνεχθη δε ει το θεῖον

ται τὰ σημεῖα αυrης Ουο εστιν εἰοεναι να χρηπορευεσθαι, καθάπερ εν πελάγει ψάμμου, τι σηρομεῖα ου εστι κατὰ την Oόν, υτ που ρος Ουτε IoOενορον ουτ γηλοφοι οἱστισιν οἱ οῖται τεκμαίροιντο αν την πορείαν, καθάπερ οἱ ναυται τοῖς

ἄστροις ἀλλ' η με στρατιὰ Ἀλεξάνδρου πλανῆτο, και οἱ δε γεμόνες πόρουν.

IΠτολεμαῖος με δη λεγε δράκοντας δυο εναι προ is

του στρατεύματος φωνην ιεντας, και τούτοις Ἀλεξανδρος Ἀκελευε τους ηγεμόνας Ἀπεσθαι πιστευσαντας τὸ θείω ' πους δε δράκοντας ηγήσασθαι ει το μαντειον και πίσω αὐθις 'Αριστόβουλος δε λεγε κόρακας ου πετομενους προ της στραρο oτιὰς γενεσθαι 'Aλεξάνδρω τους γεμόνας. και ει μη obτοι ι λόγοι ληθεῖς εισιν, θεῖόν τι γενετο, ως πιστεύω, στε η στρατιὰ ει Μεμφιν σφαλως ἀφίκετο in δε μη πως υνατον ν ου φαινομενης της Οου, ἀφικεσθαι ενθα βούλετο Μ

90쪽

σοι μεν Μακεδόνων τε και Ἐλλήνων αμα σοιωρμήθημεν, ὁσοι δε πολελείμμεθα ' ων Θετταλοῖς μεν εὐθυς οἴκαδε ἀπεπεμψας αἰσθόμενος αυτους υ προθυμους ἄντας τῶν δε ἄλλων Ἐλληνων, οι μενεν ταῖς πόλεσιν πολελειμμένοι Ουχ εκόντες μένου σιν, οἱ δε ἀει ἀπολλυασι πονουντες και κινδυνευοντες ἐν ταῖς μάχαις οι δε ἐκ των τραυμάτων ἀπόμαχοι ἐγενοντο, mP δε πλειους νόσω ἀπολύ- Io λασι ' κα ουκέτι τα μεν σωματα ημῶν ἰσχυράεστι, τὰς δε γνώμας πολυ τι ἀλλον κάμνουσι. προ δε τουτοις συμπασι πόθος μεν γονέων ἐστίν, ὁσοις τι σωζονται, πόθος δε γυναικῶν και παίδων και η οικείας γης αυτης. '

1 ε ἐπανελθὼν ου αυτός, ει δοκει, εις την οἰκείαν γη και την σην μητερα ἰδών, και τὰς νίκας ταύτας

τὰς πολλὰς και μεγάλας τοῖς φίλοις εν τ πατρωαοικία λέξας, ἔξεσταί σοι αυθις, ει βούλει, ἄλλον στόλον ἀποστέλλειν ἐπ αυτὰ α νδῶν γενη. '

α τοιαυτα ειπόντος Κοίνου θόρυβος γενετο εκτων παρόντων, και πολλοι γ, δάκρυον Ἀλεξανδρος δε ἀχθεσθεὶς τον σύλλογον διελυσε τη

SEARCH

MENU NAVIGATION