장음표시 사용
51쪽
q. VII. liquis capitulis dicemus commodis locis. Quaestiones alias episeo- Rex, ut pi reseruant alii conventui; haec uero, pergunt, quae vobis regi)concilii transmissa siunt petimus, ut uestra auctoritate firmentur: et . si quis aas versarius illis erasere uoluerit, praeualere non permittatur. Dei enim satur. cooperatores vos esse debetis, et admiores sanctae eius ecclesiae; quatenus religio Cispiana incontaminata temporibus regni uestri usque in finem. seruetur. Per idem rempus mulier quaedam de Alamanniae parti- pseudo. nomine Thiota, Pseudo- prophetilla Mogontiacum uenit, quae propiis Salomonis Episcopi parochiam suis uaticiniis non minime turbauetiis e iraus rat Nam certum consummationis saeculi diem, aliaque perplura R ' ' Dei solius notitiae cognita, quasi diuinitus sibi reuelata, scire se fatebatur, et eodem anno ultimum diem mundo imminere praedica-hat. Unde multi plebeii utriusque sexus timore perculsi ad eam uenientes munera illi ferebant, seque orationibus illius commendabant,
et quod grauius ost) lacri ordinis uiri doctrinas Ecclesiasticas postponentes, illam quali magistram coelitus destinatam sequebantur. Haec in praesentiam Episcoporum apud sanctum Albanum deducta, et diligenter de suis asstertionibus requisita, presbyterum quendam sibi ea suggessisse . et se talia quaestus causa narrasse professa est. Quapropter synodali iudicio publicis caesa sagellis ministerium praedicationis, quod inrationabiliter arripuit, et sibi contra morem Ecclesiasticum uindicare praesumpsit, cum dedecore amisit, suisqile ua-6. ticiniis tandem confuse. finem imposuit. Ita ANNALES FUL-Μbiisti DENSES ad hunc annum. lidem annales ad annum 8 8 testantur,no a. 8 8 Regem circa Calendas Octobres generale placitum iterum celebrasse apud Moguntiacum. De caussis, quae traetabantur, ecclesiasticis . Hobano duas tantum indicant; scilicet homines Hrabant episcopi aduersus vim sura4... - β m Gmspirantes publice conruclos, cum eo pacificauit Rex. Gote-ciliaritve scalcus quoque quidam presbyter de prae desinatione Dei praue sentiens, x et tam honos ad uisam . quam malos ad mortem perpetuam ineuitabiliter Godest ici a Deo praedesinatos esse a mans, in conuentu Episcoporum rationabilia
viciti. . . ter Di phiristus uisum es ) conuictus et ad proprium Episcopum Ingumarum Remis transmisus es; prius tamen iuramento confirmans, ne in regnum Hludoussici ultra rediret. Consentit cum his Hrabant epistola synodalis ad Hincinarum archiepiscopum Remensem. IIone ergo opinionem, ait Rhabanus, nuper in 1 odo apud Moguntiam habita ab eo audientes, et incorrigibilem eum =eperiemes, annuente atque iubente piissia
52쪽
mnatum mittere ad uos, quatinus eum recludatis in uestra parochia, unde primum inordinate recessi: et non sinatis eum amplius errorem docere, et
seducere populum Christianum. conL HARDUIN. conciL t. U p. I 6. SERAR. reta Mogunt. lib. I cap. 33 in IOHANNIS colleci. t. I p. 98. SCHMID. de concit. Mogunt. apud IOHANN. tom. nouo p. 28έ. GILBERT. MAUGUIN. dissi historica et chronica de Go-descalco. Circa haec tempora de ecclesia Hamburgensi sustentanda in *nodis agebatur. REM PERTUS in uiti S. Anscharii
cap. l9 rem ita narrat: - dominus quoque humilitatem eius et pa- Reelesiae
issentiae fortitudinem consipiciens, quia cor Regis in manu Dominio est, clementissimi Domini et Senioris nostri Ludovici Regis, quibueteris is post patrem suum huius Regni gubernacula lascepit ad hoc ani-Goniun--mum incitauit, ut quaerere inciperet. unde ei solatium subsistendi facere posset, quo legationis suae mandatum perficeret. Et quia Anisistis. si in hae prouincia cellam nullam huic legationi habebat congruam; se erat autem ibi iuxta Episcopatus Bremensis Eccieme tunc desola-M tus Pastore, illum ei dare aisposuit. Unde in publico conuenturi Episcoporum, caeterorumque fidelium suorum tractare cum eis secoepit, utrum hoc ei facere canonica auctoritate liceret. Domu nus enim et Pastor noster hoc sibi periculosum esse aliquo modo formidans, et ne a quibuslibet naeuo cupiditatis reprehenderetur. caute praeuidens, non facile huic dispositioni assentiebat. Iubenteis itaque Rege, haec eadem res in Concilio Episcoporum uentilata is est. Qui multis praecedentibus exemplis probauerunt, bene posse fieri, ut quia Diomem illa, ad quam ordinatus fuerat ipse, admo- um parua erat s nam non nisi quatuor baptismales habebat Ec- is etesias. et haec ipsa multotiens iam Barbarorum incursionibus d astata ei causa solarii adiungeretur. Verum ne in aliquo scrup istum Perdensis pateretur Episcopus, quod etiam partem do. suo Εptiis scopatu ultra Albiam sumptam. ipse cum Bremensi tota simul Pa- rochiam retineret, statuerunt, ut sicut tempore Domini Ludoviciis Imperatoris primo fuerant Episcopatus ipse et Nemensis scilicetis et Ferdensas restituerentur, et ipse teneret Bremensem. Ex qua se maior pars Dioecesis suae sumpta fuerat, quae etiam tunc Pastoris
is erat praesentia desolata. Quo Decreto ita ab Episcopis constituto, i. , is ipse iubente Rege Breviensem suscepit Dioecesim gubernandam. TE. B Porro Disti hy Coos e
53쪽
CAP. I DE DI PLO MATI Bus . vlla o Porro partem Parochiae, quae ultra Albiam ad se pertinere debe- bat, Waldgarius recepit tunc Ferdensis Episcopus. Quod cum ita is aliquandiu csset, iterum diligentius ipsa re in alio Concilio Episco-
porum uentilata, uisum est eis bonum non esse, ut sedes, ad quam se ille Ordinatus fuerat, ab alio Epimeopo teneretur. Nam Flamma hQιum m oburg tunc in partem cesserat Waldgarii, potestatem quidem Regis Partem se esse dicentes, ut Dioecesim Paruam, et admodum captiuatam au- ..iaz iurigeret, locum tamen ad Archiepiscopalem dignitatem auctoritato est. vet- ' is apostolica firmatum nullarenus immutandum. Unanimo ergo
ος se consensu cum uoluntate praedicti Regis piissimi Ludovici Episcopi
constituti censuerunt, ut sedem, ad quam consecratus fuerat , iii, Pater noster An scharius, reciperet, et si quis ustra Albiam ex Fer- recipiebat , , densi ipis retineret dioecesi ex Bremensis Ecclesiae Parochia, ii
si lius sedis restitueret Episcopo. Quod ita et Regio iussu, et syno-odali Episcoporum Decreto, ipsius quoquo IValdgarii memoratis. Γ '' ,, Eerdensis Episcopi uoluntate statutum est. c. Io. Porro cum haec eueco agerentur, Colonia ciuitas, ad quam Bremensis Parochia suffraga Diensi vo Mnea erat, eo tempore absque benedictione Episcopali degebat.
Μ' Quod quia diuturnum extitit, istud etiam sne illius loci Pontificisse praesenti an ecessario decernendum fuit. ,, cui d. n. ra. h. β. - his manifestum est, hina concilia, Regis nutu coacta, hac in re ociseupata mille. Rex de ecclesiis statuebat, Pontifice Romano non requisito. Ac, licet postea episcopi locum ad archiepiscopalem dignia ratem auctoritate apsolica firmatum nullatenus immutandum conserent; hoc tamen insti. utum ad Pontificem non deferebatur, sed Regis iussu et synodali episcoporum decreto An scharius sedem, ad quam consecratus fuerat, recepit. Quid Verdensis episcopus compensationis Ioco obtinuerit, non additur. Inuito archiepiscopo Coloniensis, cui Broma parebat, nihiI quidem decerni poterat, sed id Iucro da-hant Anseliario patres. quod Colonia tunc uel pastore destituta esset, uel episcopi Germaniae Hilduiniim , archiepiscopum Coloniensem: ζά, A. Gallum, non agnoscerenta Obscure notatur tempus, inquit ADA- iri eoheoria MVS in histor. eccles L. I cap. 24, quod liber donationum significordiam re- opertius. Anno scilicet Luthemici secundi IX al. XI) dominum P Insg Τῖ- xv rium Aldrico clerico comite Reginhaldo legatis Caesaris siclum in episcopatum. Congruunt haec eum concilio mense Oetobri anno 8 8 habito. Nam si annos regni Ludovici ab obitu patris ipsius compu
54쪽
temus, iam XII Calend. Iulii anno 848 annus nonus eurrere coepe- s. VILrat; itaque non est, cur ECCARD. in comment. rer. Frane. P. 4os utraque concilia ob occlesiam Bremensem et Hamburgensem conis iungendam instituta ad annum 84' reserat, ita tamen, ut Ansgarius
ipsi ante XII Calendar. Iulii introductus uideatur. Accedit, quod Ansgarius anno 86s obiisse, et annos I 8 Bremae sedisse dicatur; proinde eum iam anno 847 episcopum constitutum necesse est. Aeta Sancti ad ill Febr. t. I l. a n. 8 respiciunt ad a. 847. Numeros, ni fallor, mendum aut ANNALISTAM SAXONEM error tur hat, cum anno 34' Leudericum Bremensis ecclesiae episcopum, Ansgarii decessorem, obiisse tradit; nec capio, qua ratione mortuo Leuderico ecclesia Bremensis diu uiduata permanere potuerit, si iam ante annum 849 fuerit episcopus Ansgarius. Sed aliunde saris constat, Leudericum mense Aug. a. 847 uitam deposuisse. STAPHORST. Hambuet. Hirchengesctitate P. I p. 38. Concilio Mo- ptiberio. guntino anni 848 adfuit quoque Εgibertus episcopus Osnabrugensis ep. O do decimis sibi iniuste ereptis conquestus, quem Rex ad conuentum Francosurti habendum uenire iussit, ubi caussa ipsius postea diremta a tale fuit, ut 3. XIIII, a declarabimus. Acta haec ad annum 8 8 perti- ςdduuturinere, tum annus regni Ludovici XV chartae regiae adscriptus. et ab epocha anni 833 repetendus, tum Radi eici cancellarii recognitio
docet. Anno 8 si tres fratres reges noua concordiae medera ad αεχ.. Mariam ineunt, ac pacem publicam firmant. cap. V de eo agi uult, marsitetis
qui pro aliquo capitali et publico crimine a quo bet episcopo corripitur . vel ii ς v vix
excommunicatur, aut ante excommulcationem crimen faciens regnum et ζpiseopo
regis regimen mutat, ne debitam poenitentiam suscipiat, aut susceptam is- vm οπι-gitime peragat. - Anno 8sa habita est synodus ex uoluntate at- is quo praecepto eiusdem serenissimi principis in ciuitate Mogontia, subduea. metropoli Germaniae, praesidente Idrabano uenerabili eiusdem ro.
se urbis Archiepiseopo, cum omnibus Episcopis atque Abbatibus M. i. ,
se Orientalis Franciae, Baioariae et Saxoniae: et illi quidem de ab- n. a. psa soluendis quaestionibus ecclesiasticis tractatum habeant, Rex uero is cum principibus et praefectis prouinciarum publicis causis litibus.
que componendis insistens, postquam Synodalia eorum decreta et fiantur. suo iudicio comprobauit, et legationes Bulgarorum Sclauorumque is audiuit et absoluit, Baioariam reuersus est. se Haec narrant ANNALES FULDENSES, sed res gestas huius concilii tacent. B a Non Diuit in by Corale
55쪽
Acti Go, Non aliena sunt ab his temporibus ea, quae inter Gogbertum tannonias ... rugζΠQΠ' episeopum et monasteria Corbetense et Hersorinense acta. omst. fuerunt, teste Charta Regis nostri, quae q. XIIII, 3 exhibenda epi- Cotheiens. stopi iura definit, eodem consentiente coram Rege et archiepiscopo .. a. I ab ο cceterisque cum eo in s=nodo agentibus; Rege autem auctori- , ,. tali ν suae Praeceptum cum consensu 1ynodali addente. Lis quaedam Deonuen- inueterata inter abbatem S. Galli et episcopum Constantiensem, au- , , ,- ἡ '' estoritate Ludovici Regis, ann XXI regni stri e ponebatur, ut di- ἐν coha scimus ex diplomate ab HERRGOTT. t. II p. 32 diuulgato: Trans. 8 .LL: acta sunt Onania in Conuentu publico Vlinae celebrato , cuius iam iam s.c.1 meminit RATPERTUS de orig. et diuersis casibus monast. S. Galli leompo- cap. 8: isterea contigit, Dudomicam piissimum Regem publice placitum Dum hiabere in silla, quae Tritur Vima, praesentibus filis suis aliisque regni sui Principibus. Ad quod placitum sius conuentionis causa perlata es. Et coepit exinde Reae sollerter et caute cum suis cogitare atque pertrsitare. Hanc curiam sue synodum assigno anno 834, quem et annus XXI regni et Grimal di abbatis subscriptio suadet; Annales . requirunt a. 838, quo Ulmae conuentum habitum aiunt. Annum A. t iri XXI, si lieeret, in XX, mutauerimo Anno 8s Rex placitum ha- .hiep. c, buit apud Vangionum eluitatem tempore quadragesimae rebusqua: C j. . t PClesi sticia uacauit,r tunc enim Gumharius archiepiscopos Colo uiat. .. sue niensis ecclesiae Bremensis et Hamburgensis aduersabatur quidem,aeere se, sed in conuentu isto placabatur, teste REmERTo in uita S. Ans-;. h. dici. Clid ii 'ap- ao . ,, postea tamen consecram ad eundem Iocum uenelii gratiam serabili Praesule Guntharro , hoc ipsi im Dominus et Pater noster: fvς- - Anselianus ' ei stiggerere studuir, ut sua quoque auctoritate firmareis Mur, cui tamen rei ipse admodum eontrarius extitit. Qua de causiari postmodum in Mormacia eluitate positis duobus Regibus Ludo, uico scilicet et Lothario coram multa Episcoporum utriusque R Agni frequentia praesente uenerabili Patre nostro haec eadem resis exposita est. Quod eum ab omnibus bene ita ordinatum probareis otur, ut praedictus quoque Ponti sex Guntharius hoc ipsum sua au- ,, etoritate firmaret, cuncti rogauerunt. Qui primo quidem sortiteris his reniti coepit, iustum non esse multipliciter asserens, ut sedcsis suffraganea in Archiepiseopalem uerreretur, nec se debere hono--rem χdis suae in aliquo minuere. Postremo tamen et ipsis Regiis
Abus, ez euaclia simul Episcopis ibi aggregatis, pro hoc ipso eura
56쪽
- rogantibus, et omnino eausia neeessitatis id Ilicitum soro dicentibus, s VII. is respondit; Si apostolica auctoritate firmaretur ex se quoque ratum se I cede- ,, esse: Quo responta accepto cum etiam omnes suffraganei eius i. si haec eadem consensissent, piissimus Rex iam dictus Ludovicus, ei pontis
o cupiens et patris sui eleemosynam iri omnibus augmentare, et cis R. uo
is quod ipse disposuerat per omnia ratum fieri, Reuerendissimum Sa-'' olomonem Constantiae Ciuitatis Episcopum pro hoc ipso ad sedemo direxit Apostolicam. Cum quo etiam Dominus et Pater nosteris Anscharius, quia ipse per se non poterat, filium suum fratrem n ristrum Nordfridum misit Presbyterum. Qui officiosissime a sancti imo suscepti papa Nicolao Legationis suae mandatum ei plane et ridi lucide retulerunt. Qui prudenter et sollicite ea, quae ab ipsis
is dicebantur mente pertractans, et Deo inspirante pro lucrandisse animabus Gentilium hanc constitutionem iustam esse decernens, imis uoluntatem Regis nostri Di auctoritate firmauit. ,, Eodem an-SynoM no circa Calendas Octobres habita est synodus apud Mogunt iacum, praesidente Callo archiepiscopo, ubi inter alia, quae uentilata inEde ii .ede iure ecclesiastico, praesentata est epistola Guntharii Coloniensis episcopi ad Altfridum episcopum directa, in qua Iegebatur, conti--'μ p - gisse Coloniae XUII Calend. Octobribus terribilem ualde tempest tem etc. uid. ANNALES FULDENSES ad h. a. Anno 8si Reaep Ludovicus noster in Galliam tyrannidis fratris Caroli compescendae a.
caussa inuitatus cum exercitu proficiscitur, et episcopos Galliae s.1ure M. sibi VII Calend. Decembris Remis occurrere iussit, ut cum eo deo 1 .ese-
restauratione sanctae ecclesiae et de statu ac salute populi Christiani t tractarent; sed episcopi prouinciarum Remensis & Rotomagensis ii et, epistolam mense Nouembri ad Regem mittunt, et, quod iussis obsi
qui non possent, breue temporis spatium obtendunt, adduntquo grauitanam admonitionem, Regem conscientiam suam excutere deis bere , cur in regnum Caroli uenerit, crudelia facinora coercenda esse, praedones paganos debellandos, reclesias defendendas earumque facultates conteruandas. Hic alte ciamant pro aris et focis a gumentis saeculo dignis nixi. Non possum a me impetrare, quin specimen quoddam proferam: is Quia uero Κarolus Princeps, o uir se Pippini Regis pater, narrant patres, qui primus inter omnes Fran-spondentis corum Reges ac Principes res Ecclesiarum ab eis separauit atque . is diuisit, pro hoc solo maxime est aeternaliter perditus. Nam san- fabula da
57쪽
Pipini sectus Eucherius Aurelianensium Episcopus, qui in monasterio S. t 2 ἡ . Trudomi requiescit, in oratione positus ad alterum est seculuin raelitibus , Plus, et inter cetera quae Domino sibi ostendente conspexit, ui- mancipa- ,, dit illum in inferno in seriori torqueri. Cui interroganti ab ange- , , lo eius ductore responsum est quia sanctorum iudicatione, qui in is futuro iudicio cum Domino iudicabunt, quorumque res abstulit et is diuisit, ante illud iudicivin anima et corpore sempiternis poenis estis deputatus, et recipit simul cum suis peccatis poenas propter pe is Cata Omnium, qui res suas et facultates in honore et amore Do- semini ad sanctorum loca in luminaribus diuini cultus et alimoniis seruorum Christi ac pauperum pro animarum suarum redemptioneri tradiderunt. Qui in se reuersus auctum Bonifacium et Fulradumis Abbatem monasterii sancti Dionysii et summum Capellanum Regis, Pippini ad se uocauit, eisque talia dicens in signum aedit, ut ad se
pulchrum illius irent, et si corpus eius ibidem non reperissent, ea quae dicebat, uera esse concrederent. Ipsi autem pergentes ad Praedictum monasterium, ubi corpus ipsius Karoli humatum sue- rat, sepulchrumque illius aperientes, uisus est subito exisse draco. et totum illud sepulcrum interius inuentum est denigratum. ac si fuisset exustuin. Nos autem illos uidimus qui usque ad nostrum aetatem durauerunt, qui huic rei interfuerunt, et nobis uiua uoce ueraciter sunt testati, quxe audierunt atque uiderunt. Quod e signoscens filius eius Pippinus synodum apud Liplinas congregario secit, cui prasuit cum sancto Bonifacio Legatus apostolicae sedis Georgius nomine. Nam et synodum ipsam habemus, et quan- tumcunque de rebus ecclesiasticis, quas pater suus abstulerat, po--uit, Ecclesiis reddere procurauit. Et quoniam omnes res Eccle-Msiis a quibus ablatae erant restituere, propter concertationem, quam cum Uaifario Aquitanorum Principe habebat, non praeuata luit, precarias fieri ab Episcopis exinde petiit, et nonas ne decimas ad restaurationes tectorum, et de unaquaque calata duodecim deis narios ad Ecclesiam unde res erant beneficiatae, sicut in libro Ca- Pitulorum Regum habetur, dari constituit, usque dum ipsae res adis Ecclesiam reuenirent. In mentem deinde reuocant Regi capitula Marsnensia, de domibus religiosis ualde sunt soliciti, ossicia docent Regis, procerum et iudicum uillarum regiarum, Regem ipsium Obiurgant, increpant . minas iactant, umbratilium paedagogorum
58쪽
. VII. more. Iam antea eo audaciae progressi erant clavigers optimates, ut Ludovicum socretate piorum prohiberent; sed intelligebant etiam, ei interdis pacem, nisi Rex ecclesiae redderetur, reparari non posse. Itaque synodus Metensis legatos ad Ludovicum anno 339 mittebat, ipsum Ai η' II:
exhortaturos, ut ueniam peccatorum peteret, quam impetraturum citionibus
se promittebant, sit noxas suas agnosceret emendaretque, si cum fra- 42μβ' tre Carolo ad pacem rediret, u laeserum satellites a se disiungeret, probati . si ecclesiae honorem tueretur et: Si hanc uocem sacerdotum audierit,' eccli sistam apostolicae auctoritatis potesatin illi peccata e V - nonito more dimittenda idumque sacrae communioni, qua ipse se pruisu
rat, excommunicatis communicans resiluendum esse. At Ludovicussia Ludo bruta episcoporum fulmina magis mirabatur, quam timebat; quare uic sepse
legati ab eo incerti distedebant. Memorabimus ex BALVAEICII Capitular. p. rar aeta huius legationis: De indulgentia sua nobis pendit. Ηludouvicus Rex pridie Nonas Iunias in Normatia dixit. Volo uos precari, ut si in aliquo uestros animos offendi, ut hoc mihi pera donetis, ut in antea securus uobiscum loqui postis . Ad haee Hincmarus, qui primus in ordine ex sinistra parte illius stetit, respondit dicens: Ista eausa cito ad emetum peruenire potest; quia quod nos offerimus, hoc uos petitiR. Et monente Grhnoldo ac Τheodorico Episcopo , iterum ipse I in arus dixit: Nihil contra me s
cistis, unde noxium rancorem in mente contra uos teneam: quia si facerem, ad altare, ut Domino sacrificarem, accedere non auderem.
Iterum monentibus eisdem Grim oldo et Theodorico ac SaIomone, dicente ipsis Theodorico haec uerba, Facite sicut senior noster precatur , parcite illi, resipondit ipse Hincmarus haec eadem uerba: Quod in me, id est, in mea persona, offendistis, et peperci et pa co. De hoc autem quod in Ecclesia mihi commissa et in populo male esst factum, uoluntarie uobis dono consilium , et secundum Deum praesto auxilium, ut inde salui sitis, si uobis placet. Et praefati uiri responderunt: Certe bene dicit. et ceteri fratres nostri in haec uerba et senserunt et prosecuti sunt. Tanta et talis indulgentia illi largita fuit, et non altera, neque amplius. De scripto autem quod confirmatum nobis est traditum, nec ipi a nobis quiddam quaestuit, nec nos illi aliquid diximus; quoniam necdum cum illo ex huiusmodi in ratione eramus. Ipse autem post haec et alia dixit nos egisse, quod non egimus, o hoc materiam sumens, quod Guntharius D
59쪽
VIL tharius illi familiariter, ut eum instrueret et ad satisfactionem pro
uocaret, scriptum relegit ita inquiens: Vos mihi transmisistis uestram epistolam cum capitulis. uos uenistis cum causa facta. Nos non sumus hic nisii duo uel tres, qui sine aliis huc exiliuimus. in illas Causas intrare non possumus antequam cum nostris Episcopis inde dii que se tractemus: quia, Deo gratias, nihil sine illorum consilio feci. et juo εν; . postea inde respondeam. Nos autem eXpectabamus, ut consilium scoporum a nobis de sua salute oblatum i pse quaereret, et tunc ei secundum il-
. est.' scriptum donaremus consilium. Ipse autem de suo gradu, gra-otiti dus, ambo, hic solium regium fignificare uidetur respondit, quod in illud scriptum non intraret antequam cum suis Episcopis conside- raret. Et si quicquid in generali causa Ecclesiae et populi egit, pe- Syriodi nes illum remansit. Circa haec tempora ECCARDUS c. I. mentio . p. desinit annum 86ob Moguntiae synodus celebrata uidetur. ., abi. '' epistola innuente Nicolai l Papae ad epii copos Germaniae , quam
Neot P. MARTmlI collect. vet. monum. t. I p. i 9 insertam reperimus et inscriptam:.reuerendit limo et sanetissmo confratri Carolo archi
in qua Ab- bus. EX cpistola patet, Abbonis caussam 1 nodali examinatione in-hφ' quireresuduse epilcopos; Ahbonis autem matrimonium, in quarto in qu. λ' consanguinitatis gradu contractum, dissoluendum censet Pontifex. consangui- et declarat, se nullam sententiam protulisse in Salomonem episco- . .. plina, uariasque uariis peccatis assignat poenitentias, scilicet sacerdoctum dia. tes et foeminas uelatas, fornicationis criminis damnatos, item par- soluendum ticidas et fratricidas, diuturna poenitentia coercet. Si quisquam: ' cum matre spirituali fuerit fornicatus, anathematis percutisur ictibus.... Similiter autem et illum, statuit Ponti seX , percutere promulgamus, quicidii, cum ea quam de sacro fonte baptismatis susceperit, aut cum illa quam ante episcopum te erit cum sacro chrismate fuerit uncta, fornicationis crimen. ...' perpetrauerit; legitimam autems habuerit, non dimittat uxorem. In coercetur; ter hare uestra Janctitas addere suduit, , cuius uxor adulterium perpe-
60쪽
traserit, utrum marito ipsius liceat secundum mundanam legem eam intem . VII. ficere. Sancta Dei ecclesia mundanis numquam constringitur legibus, gla- Ad eeel dium non habet nisi spiritualem ac diuinum , non occidit sed uiuiscat. b. Annus 86o tribus regibus Ludovico, Carolo et Lothario Concor- haz. di .diam reddidit. conueniebant enim in basilica S. Castoris apud Con- eitura nisi fluentes. ae nonnulla capitula, quae pacis publicae et lagis regni primariae instar erant, sacramento sanciebant. Aderant ex ecclesia . csticorum coetu Hinemarus archiepiscopus Rhemensis , Guntharius iis ναῖα archiepiscopus Coloniensis, Atthidus episcopus Hildesheimentis, conflue Salomon Constantiensis, Aduentius Metensis. Hatto Vitdunensis, Franco Tungrensis. Teudericus Mindensis, Leutherius Monast riensis, Gebehardus spirensis, Christiamis Autilliodorensis, Vulsa-dus abbas monasteriorum S. Medardi, Suessionensis et Resbacensi Wilgarius, abbas Altahae inferioris. Capitulo V iisdem uerbis de recte- ea, quae in conuentu secundo apud Marsinam. capitulo U de correptis ab epistopo non recipiendis statuta fuerunt, repetuntur. Ca- seoporumpitulo UI episcopi neminem a Christiana communione alienent. Rua. ita nisi commonitum ; regiam uel reipublicae potestatem per se episco- pus uel per ministros suos adeat , ut constringatur contumax. Capitulo ta progenitorum de sanctae occlesiae honore et immunitate honore capitula conseruari iubentur. In adnunciatione Ludovici regis c pitulo IV cautum, in ecclesiae et casae Dei et episcopi et Dei homines. clerici et monachi. et nonnae talem mundesuriam et honorem habeant, βυς esu ibis. tempore antecessorum hiabuerunt. Eodem anno 86o VII Idus No. dio axe --mbris synodus generalis in uilla Τusiaco Tullensis parochiae xIU ' 'prouincarum habita fuit, quas inter etiam Moguntinensis RPpellatur, s dedisquamquam iussus Ludovici nostri non memoratur, ut ECCARDO ruile a. e. l. p. 47' uisum est, nec in exordio concilii huius Tullensis apud Ἀ-IIARDUINUM t. V p. so Moguntinae prouinciae mentio fit.
Λnno 86a Ludovicus Lotharium Carolo reconciliare contendebat, rum pro-
prout ex adnuntiatione ipsius apud Sablonarias habenda apparet. ubi Rex capitulo III iterum ecclesiarum honorem sibi curae habet, si futa. et ad pacta Marsinensia et Confluentina respicit. Anno 364 Luit- Archi bertum archiepiscopum Moguntinum et Altfridum episcopum Hil- a.desheimensem synodo Pistensi intersuisse, discimus ex priuilqgio epi- Hilae scoporum abbatiae S. Germani Autisiodorensis canceo in DA- heim.