Iohannis Heumanni ... Commentarii de re diplomatica imperatorum ac regum Germanorum inde a Caroli M. temporibus adornati Iohannis Heumanni ... Commentarii de re diplomatica imperatorum ac regum Germanorum inde a Ludovici Germanici temporibus adornati

발행: 1753년

분량: 515페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

71쪽

Hadrianus I P. hor

tatur Luis douicum

adspersia

m m1, ne in regnum

Lotharii

inuadat.

Epistola P. ad epist

si actiones Domino rependendae sunt. Sin autem, missum n se strum Deo opifice destinabimus; qui qualiter in uestro regno sint

recondita ac custodita, cinn uestro misso praeuideat:Iet his ni- ilominus interim in uestro regno bene saluatis, aut nobis renum sitiet, aut certe quidquid praeuiderimus, uel sanxerimus. facere non si omittat. Aut si gloria uestra, quaecumque illa fuerint, infra territ. istorium ditionis uestrae, uidelieet usque Bononiam aut Rauennam is perduci fecerit, tantum ut secura sint, hoc multo amplius utile et is gratum habebimus; quoniam et nos deinde modo, quo ualueri-- mus, usque Romam ea ferri iubebimus. ,, pag. 284 Ludovicum hortatur, ut desinat tandem intercedere pro Thulit aldo et Gunthario; p. 286 reprehendit opiscopos, quod Theutgualdum et Gunis tharium suis gradibus restitui cupiant, exponit quam grauiter delique rint, tum in suscipienda Ingestrude, Rosonis Coniuge refuga et excomis municata, tum in adstruendo et defendendo Loiliarii repudio, et quod propterea merito suerint depositi, quare hortatur, ut desinan et ut Lothari uin ad exequenda iussa Pontificis inflectant. Ceterum ANN. BERT. ad a. 86s Nicolaum P. Arsenium Oriensem epi, scopum et consiliarium suum cum epistolis ad 1 Budooicum et Carolum fratres , sed et ad episcopos ac primores regnorum illorum ea, quae Lotharius per statrem petierat continentes, non cum apostolica mansuetudine et solita, honorabilitate, sicut episcopi Romani. reges consueuerant in suis epistolis honorare, sed cum malitiosa in terminatione transmisisse aiunt eumdem autem Arsenium per Curiam et Alemanniam ad Hludovvicum Germaniae regem in Franco nosord palatium uenish, epistolas Apostolici ei tradidisse et inde in Gundulsi.uillam ad Hlotharium uenisse .

Hadrianus II Pontifex apud HARDUINUM e. l. p. 699 RN

gom de saustis Ludovici Imperatoris praeliis aduersus Saracenos certiorem facit, simulque huius imperatoris bella domini gerentis Da trisque illius Lotharii res tangi vetat, adiectis minis: alioquin manum apostilicae sedis cum eodem pili imo principe fortiser esse ce scite, et arma nostra illi munimina ualidissima, conferenιia Iummo agonoth a nobis consertante et bestorum principum vos,lorum intercessione coopercute, . praeparata fine cunctatione praenoscite. IBIDEM p. 7os episcopis

Germaniae absolutam a se Mald radam et congruentibus monitis im

isuetam significat. Pag. 713 leg tos ad Regem Ludovicum mittit, quod

72쪽

quod anno pro contigisse annales Faldenses aiunt, laudatque eum , t. VI rLquod quae ad Ludovicum imperatorem spectaret, hereditatem Loiatharii, uelut frater Carolus, non inuaserit. Pontifex ignorasse uide tur, quae inter Ludovicum et Carolum dae Lotharii regno diuidenis it. do transacta suerint. Reprehendit deinde Regem, quod archie. P. re empiscopum Coloniensem Wilibertum sine suo consultu ordinauerit Miramur praeterea gloriam ueseram m praeficiendo episeopo Agrippinae milibe Coloniae tam indi rete praebuissse eonsenseum ἰ cum eiadem C sor , ., ebita quod Apostolicae sieris iudicio atque eo ultu ibidem debuerit πάinari ant, sin. suo 'ses. coiss erasiura nuper fuerat eadem ecelsa suo priuata rectore. ει ς nsultu

quisem suod post iudicium sedis A solicae factum es, dure si cepimus: ' ζ'

sed quoa tua Juper boc dmotis, quam circa nos habere probaris, σmnimo dis tacuit, Arius aesima 1. Praecipue quia Guntharii dudum archi piscopi eausam, antequam in kcum illius si stimeretis epocopus, nos it rum amrituros, et uocem eius admissures fore imponimus. Praefatam quippe ordinationem nec confirmamus, nec ratam tabere decernimus, quou que illa qui ordinams 62, nsrae exhibeatur praesentiae; et utraque pars coram nobis discussa, conuentus f odalis perpendatur audientia. Pag. 7r' legatos suos pontifex commendat etiam episcopis in regno Spissiopis Ludovici constitutis, eosque monet, ut Regi suo Perpetuam Pacem iEri

eum imperatore suadeam. suo com.

Hadrianum excepis Iohannes VIII Pontifex, qui res Germano- ςD-rum non neglexit. Apud HARDUINUM t. UI P. I p. Io s utem ioh. ., sitas in Gallia et Germania committit Ansegiso archiepiscopo Seno- Viu P. . nenii, qui quoties utilitas ecelesiastica dictauerit, sue in uocanda 1 Orime in assis negotiis exercendis, per Gallias et Germanias uice Pontificis in Galli, refruatur. Et uolumus, inquit Papa, is decreta se is apostolicae per si 'n' ipsum uobis manifesa esciantur, ep rursus, quae gesia fuerint, eius nobis S''Melatione, si necesse fuerit, pandantur. Di maiora negotia ae di ciliora, suaeque suggestione ipsius a nobis disponenda et enucleanda quaerantum imag. ios episcopos in regno Ludovici Regis Baioariae eonst tos in epistoli arguit, quod Ludovicum Regem ab inuadendo Caroli fratris absentis regno non cohibuerint. Vehementer Pontifex invehitur in Lu- . I i z-dovicum Regem, quem eo perductum dicit, ut fideles fraudibus di-2 ct turuersis inficiat, ad peierandum terribilis Dei nomen impellat, Pacem cIou k

regni diuturno fratris studio radicatam corrumpere gestiat, et lacta- tris re. S a Peccatoribus suis duntaxat complicibus acquiescens , pedes' β'

73쪽

VIIIL suos ad malum currere faciat, madentibus adhuc campis Fontanicis, quos in iuuentute sua humano sanguine tinxerat, in senectute decrepita minarum et caedis spirans, ad fundendum Christianorum multorum sanguinem pro sua singulari ambitione discurrat - - - in procin- 'ctu contra Normannos pro ecclesiae Dei liberatione pugnandi, et inimicos crucis Christi usque ad ultimam deditionem constringere satagendi, senioris uestri utrinque animum ad inuasionem relicti imperii suscitauit, ipsos familiares, ipsum postremo filium ad eius eX- tinctionem hostiliter prouocauit. Eadem fere legimus p. III in epistola ad gloriosos Comites in regno Hludovici Regis Baioariaegni Ludo- constitutos, eosque ita adhortatur: redite praeuaricatores ad cor v ς s nolite socialia bella committere, nolite paricidales gladios in perniciem uestri sustollere, nolite Fontani cum detestabile praelium reuo- item et Care. Pag. II 3 episcopos increpat, qui a Carolo desciscentes Lu- e. bi ' douieo Regi adhaeserant. Quum Carolus ad Imperatoris solium a 'f' Pontifice R. adiutus adspiraret: Antistes Romanus Ludovicum iterum a regno Caroli inuadendo dehortabatur, et episcopi Galliae, p. es byla duce Hincmaro, nouas diras in regem nostrum evomebant, testan- scopi GM- tibus actis synodi Pontigonensis in BALUZ. t. II p. 24s.

q. VIIII.

In praesulibus constituendis, eorumque negotiis cognoscendis, ac litibus componendis, nihil in regno suo iurium illorum remiti hat Rex, quae a maioribus suis acceperat. Tametsi enim sacra quaedam collegia libera episcopi uel abbatis eligendi facultate fruerentur, eam tamen a Rege habebant, qui electionem plerumque ita moderabatur, ne quis se inuito ad dignitates maiores adscenderet. An-τ bb-tes nates et alia litterarum monimenta hac in re inter se concordant.

etiam eo mites re desciicentes

Iiae Ludo uteo, in re num Camii in uadenti,

lanti Auctorita. te regis episcopi constitutis

Fragmentum chronici, quod euulgauit SCHILTER. ad KOEN lGMHOUH chron. Argent. p. 483: et se Ludovicussitus, inquit, regnauit XXXIII annis, et ibi episcopos et praelatos praefecit, ac monasteriis diuersa priuilegia comest. Hrahano ex aula Regis, ni fallor, ad ecclesiam Moguntinensem uocato, successit Carolus magis ex uoluntate Regis et consiliariorem eius, quam ex consimo et electione clari et populi.

Ita ANNALES FULDENSES ad annum 818. Alii quidem: non magis suo non filum ex voluntate Regis legunt. sed uoluntatem Regis primas tenuisse, satis liquet. Pergunt ANNALES FULDENSES - decessit Dissiligod by Cooste

74쪽

LUDOVICI GERMANICI.

detest autem et Hatu abbas Fuldensis coenobii pridie Id. Apri , inem g VIlitius locum per elictionem fratrum et auctoritatem regiam ordinatus es Thio- Thioto,

pum iam acceperant, sed Luilberto Moguntino Regis Ludovici iussa 'φ ηδ hac admonitione exponente: si electionem uobis a Rege concessam despicitis, in arbitrio et potestate Regis est, quem uobis uelit dare iepiscopum, unanimiter elegerunt Wilibertum uenerabilem uirum, miliberis quem nimium renitentem ac refugientem ordinauit praedictus ant, z εῖ. stes cum aliis sacerdotibus. REGlNO ad annum 869 uel potius 87o. iori.' Quanquam Iohannes Pontifex Wiliberto pallium denegabat, in de- Ponti fieecreto Gratiani can. 4 distinct. loo: is optatum tibi pallium nunc con- y llium ,, ferre nequiuimus: quia fidei tuae paginam minus, quam oporteat, . : ' 'si continere reperimus: cum uidelicet in ea nullam sanctarum uni. dist. io

Auersalium synodorum, in quibus fidei nostrae symboIum contine--tur, nec decretalium Pontificum Romanorum constitutorum secun-- dum morem feceris mentionem: sed nec illam propria subscriptione munieris nec aliquem, qui hanc iureiurando firmaret, miseris: is*. VIII, ri) nihilominus ecclesiam Coloniensem Gunthario deuncto regebat, et concilium quod *. VII, 24 indicauimus habebat. Archiepiscopi quidam regni Caroli Bertullam, archiepiscopum Treis de Bertulfi, uirensem, ordinare audebant, sed Ludovicus Lotharingiae partem adeptus id moleste ferebat ac Bertulla Waltonem, monachum quem - ssordiua.dam opponebat. Archiepiscopi isti factum excusare studebant intione.

epist. ad Ludovicum regem , in FLODOARDI hist. Rem. L. IlI

p. 224. Bertulis denique Rex dignitatem suam reliquit, Waltonem autem Abbatem S. Maximini constituit. De episcoporum inuestitura per baculum diximus t. I q. LIII, s. Nunc luculentum exemplum praebet Rembertus. Hunc enim archiepiscopum Hamburgensem Rembee- et Bremensem electum ad glariorum tunc temporis regem, Ludovicum, addu- tus, A xerunt uiri uenerabiles, Theodoricus, Mindensis episcopus et AristoriM, Iti b. e. Abbas monasterii novae Corbeiae, se ceptusque bonorifice a Rege, cum per bacu. Pontificalis baculi commendatione. epistopatus es iaminium adeptus - - ad ' ordinaudum eum, nempe S. Rembertum , Rex Ludovicus misit ad Gut- I iis, bertum, Archiepiscopum Moguntinum, a quo iussu eius ita es consecratus etc. teste Auctore uitae S. Remberti c. v. Equidem GoDEFR-HENSCHENIUS ad diei. Ioc. t. I mens Febr. Actor. Sanctori uer ba de baculi pontificalis commendatione tempore Henrici IU Imp. . quo

Oste

75쪽

n CAP. I DE DI PLO MATI Bus

i. VIIII. quo hae de re disceptabatur, intrusa suisse censet; sed ADAMUS BREM. L. I c. 3a iam ex uita Remberti repetite Pallium pontificalis cepit a Papa Nicolao. Ferulam pastoralem a Caesare Luthmis,hcut in priuilegiis dignosci potes. Ludovicum nostrum interdum Caesarem appellari, monstrauimus h. li, 4. ADAMUS c. l. c. 39 itidem ex uita huius sancti uiri refert: cum iam senio grauaretur Sanctus Rimbertus, etiam continuus ei pedum dolor accessit. Inde apud gloriosissimos reges Luthmvicum et filios eius hoc obtinuit, ut insi-Remberti gnis uir Adalgatius, monachus uidelicet Cometae, in adiutorium illi confirmaretur, quatenus ipse infirmitate detentus, in Adalgario haberet solatium circueundi Episcopatum, placita adeundi; et quando exigeretur, in expeditionem uel ad palatium cum comitatu suo proficisci. Impetrauit etiam, ut ipse illi in electione successor confir- ' maretur, et inter consiliarios regis locaretur assentientibus fratribus et Abbate monasterii eius, ac sancta synodo haec omnia robora Anno Fri- te. De Armone episc. Frisingenti, Rege assentiente, electo uid. .' .is' b. XIIII, 7. Regem abbates Constitutile, patet ex tabulis Cor- probatus. besensibus apud SCHATEN lUM p. i 44 occurrentibus: Quia pe- ἡ. ..ha, tente atque suggerente inarino uenerabili abbate, qui monasterium, tutioue ita quod dicitur noua Corbeia nosra concessione in regimine habere dino, tum scitur. Oigario Altahensu monasterium commisit β. XVllit, . Quem paullo ante Regem ordinasse diximus Thiotonem abbatem Fulde sem, eundem Rex etiam deposuit. vid. ANNALIST. SAX. ad amnum 869. Monasterio suo Tigurino Hildegardam, filiam suam pras fecit c*. XUI, rob. In pace ad Teudonis uillam anno 844 repetita, regiae auctoritatis esse dicitur, eos qui uices Christi secundum regulam diuinitus stietatam in monasteriis agant, ordinare. Plura g. regiae auctoritatis documenta protulit PFEFFlNGER. in Uitriar. v. nligen- illustrato L I p. I 36. Nec tacere possumus sormulam VI Alsati- νιῶ ista carum formularum, quas ECCARDVS commentar. Leg. Sal. adie eotiditio- cita Copiose documentum istud, cuius initia Ludovicum regem no- . dii. μγ strum appellare uidentur, declarat, quae regis in episcopis eligendis partes fuerint: uenerabilis uir N. illius Ecelesiae Praesul precibus,

quibus ausus est, serenitati suggessit, quod Canonici et familia ipsius Ecclesiae, sed et alii Clerici et cunctus populus eiusdem Doecoseos, .e nimium solliciti essent et suspecti, quisnam illis aut cuius gentis perso=Σta, se Episcopu3 Ordinaretur, timentes uidelicet, ne sit ignotus ignotis,

76쪽

et etiam alterius linguae, diuersorumque morum superponeretur, φ. VIIII. eis nequaquam conuenire potuisset. Cuius suggestioni assensum nostrae pieta is accommodantes, et Christianae plebis utilitati prospicientes, per auctoritatem nostrae potestatis eidem Εeclesiae hoc pacto in eodem Clero et etiam in ipsa parochia ius sibi eligendi Episcopum in Elemosinam nostram concessimus. Ideo si intor ipsos Derari m nonicos ingenui et nobiles homines diuinae authoritatis eloquiis v

et Synodalium Decretorum constitutis instructi, et honis moribus -m peiuadornati fuerint inuenti, per consensum sacrorum ordinum, et natu tu , ' PM

maiorum nobilium Laicorum, qui dignus ex eis electus fuerit, ad nostrae serenitatis deducatur aspectum, ut per nostram comprobationem Clericis et Monachis et omni populo acceptus et honorabilis habeatur. Quod si inter eos talis inueniri nequiverit, sed Dei Iratia Monasteria in eadem Dioecesi Nobilibus et eruditis uiris r erta, inde dignum et industrium Ecclesiae Rectorem inuenientes, nostro conspectui perducant eligendum, ut per nos Archiepilcopo Commendatus. ossicii sui autoritatem, per nostram obtineat potestatem. Si hoc noluerint, de tota Parochia unumquemlibet Clericum natalibus et doctrina pollentem cum consensu populi eligentes nobis uidendum et comprobandum praesentantes petitionem suam apud Clementiam nostram se obtinere confidant. Si uero, quod absit, personam seruili iugo notabilem, et publicis exactionibus debitam. aut etiam uitiis suis consentaneam, et ipsi sine populo eligere, et no- his absque idoneis Parochiae testibus assignare praesumpserint, lieeat nobis potestate Regia uti, et iuxta scientiam nobis diuinitus Col cessam, Ecclesiae Dei dignum constituere Sacerdotem, qui et cim sam Canonice sciat dirigere . et ad nostram obsequelam et obsequium, per aetatis et industriae commoditatem sumetat occurrere, quod etiam caeteri, si perueniant ad Episcopum, sibi nouerint sub- ' .eundum. Caeterum Pontificem Romanum ad episcopos Germa c.,m,hilaniae uarias epistolas dedisse, docet q. anteced. Sciscitabantur illi de induualiquando, quod hic silentio praeterire nolumus, utrum hi qui pro desunnione sanctae Dei ecclesiae et pro statu Christianae religionis elimbe ac reipublicae in bello nuper ceciderunt. indulgentiam possint con tium itisequi delictorum; tum Ponti sex apud HARDVl N. t. Ut P. I p. 46 ς '' η μ' εassirmando respondet. Episcopi Germaniae non solum synodia Coat ilia in regno patrio aderant, sed et permisteste Rege ab aliis episcopis iME uitati, adeunti

77쪽

g. X. uitati, aliena poterant adire concilia. Sic ab episcopis regni Caroli et Lotharii inuitantur ad concilium Tricassinum in HARD Ul N. t. V p. 679. Utriusque regni cGermanici et Loiharingi ci episcopos rep erimus in concilio UOrmatiensi a. 8s7. uid. j. VII. Ia,

et 18.

q. X.

spiseop Si tabulas ipsas intuemur, non solum iis, quae diximus, noua Fum ς ςς lux accedit, novumque robur, scd et alia regiae potestatis largitatisque documenta deprehendimus, e quibus Germaniae sacrae, qua illisum rubu' temporibus erat, formam luculentius licebit cognoscere. Alulta uς ς ,-ς aedes saeras , multaque religiosa delubra iam tum Deo uero O. M. dedicarat Germania, quae opibus et auctoritate in dies augescebant, Regisque praesidio fruebantur. Copiosa proseremus testimonia, at quarum multo plura uel interciderunt, uel, ni salior, latent. Quis olim Piu ς. R i eredat, archiepiscopum Moguntinum, Salisburgensem, aliosque epi-s u. '' scopos permultos pro ecclesiis suis tam parum uigilasse, ut nulla re-inenti gis munificentiam ratione solicitarint, nullisque praeceptis regiis patrimonia sua ac ornamenta munienda curarint 7 Episcopi in primis ct abbates, cancellarii, dignitatis suae pretium optime nouerant; mirum igitur, si Liudbertus, Archiepiscopus Moguntinus, Cancellarius regis tam multas chartas pro aliis praesulibus, sui immemor, Confir recognouerit. Euoluamus primum diplomata, quibus antiquioranie. renouantur sulciunturque. Sic reX Argentoratensis ecclesiae con- rarum do- firmat iura et possessiones uetustas , amissis literarum documentis.

ς- ς' ' hyarratio incipit: sequia uir uenerabilis Rataldus Straris ensis m, bis .. . . si Episcopus no stram adiit Excellentisim referens mansuetudini nos irae, qu letis, 'liter ob incuriam ministrorum ipsius Ecclesiae omnia munimina cari 'rum, quae inibi haberi uidebantur igne concremata fuerint. Idcirco '' nostram deprecatus est pietatem, ut per nosrae auctoritatis praeceptum omnes res et familiam, quoe runc temporis eadem Ecclesia, quae con- structa habetur in honorem beatae domini Genitricis siemperque Virginis' IIuriae quae habuisse dinoscitur quando haec res accidit, denuo confirma- , remus et corroboraremus ete. - uid. ΚULPlSII et SCULTER l seria' ptor. pag. m, ubi charta a. XXX Ut regni Ludovici data reperitura sed iam a. XXIII Rex noster singula i diplomate ueteres libellos nulla tamen incendii saeta mentione, muniuerat, in LAGUlLL.

78쪽

LUDOVICI GERMANICI. grhist. Alsat. prob. p. et r. Rocensebimus illud β. XIII, 2, ae nonnul- . X.

las dubitandi rationes dissolvemus. Quamquam ecclesia Wirgeburgensis iam a Pippino rege duea- .atu orientalium Francorum se donatam fuisse iactet, ac propterea epi- tu, Pituis scopus etiam nunc titulum Ducis Franconiae prae se serat: miran- comae dum tamen est, huius rei nec in historia, nec in rc diplomatica Lu- ' . . . do uici nostri ullum reperiri uestigium, quum aliae donationes minoris viice. 'ponderis ab hoc rege firmari lueuerint et quin potius Ludovicus semeta ipsum regem Franciae orientalis dixit. Si ecclesia S. Κiliani a. Sso igne consumta fuit . atque adeo damnum accepit tabularium; a rogenostro antiquorum iurium confirmatio, ad imitationem ecclesiae Argentinensis, peti poterat. Nee satis intelligitur, quomodo Henrico II, ut Imperator hic testatur ipse, chartae Caroli et Ludovici offerri potuerint. Vberius hoc argumentum exponit PFEFFIMGER. ad Uitriar. tona. I, p. ii I. BLCK. in dissert. de ducatu Franconiae, cui GUNDI lNG. annotationes aliquas adspersit. nunc der Sammis semer teutfichen Suristen p. ars insertas, ducatum Wire burgensem. a ducatu Franconiae diuersum, marcam tantum Wirce- burgensem indicare opinatus. add. LUDI NIG. praefat. collect. scriptor. Wirceburg. Pro commodis I Ierbipotensis sedis robo- γῆ mon .rauit rex accessionem monasterii Schvvaraacensis, quod Theodrada,

amita ipsius, ad reliquias S. Saluatoris et beati Chiliani martyris Chri ,.e ζω sti tradiderat; se uir uenerabilis inquit Ludovicus Gozbaldus, san- qvixit,ctae Dei Wirgiburgensti Ecclesiae Episcopus, et Theodrada, amica nostra, filia praestantissimi Augiisti, diuae memoriae aui nostri, nostram serenitatem petierunt, ut res et possessiones, quas ipsa The drada manu potestativa, ad reliquias Sancti Saluatoris et beati Chuliani Martyris Christi, tradidit in pago, cuius uocabulum est Polcrifeld, Monasterium puellarum, uocabulo Suvamalia, cum Caeteris uillis et possessionibus, quae ad praelatum Monasterum moderno tempore pertinere uidentur, Blutendae, filiae Folckberia, quondam quod Bl Comitis; per hoc nostrae auctoritatis praeceptum, si superites fumrit amitae nostrae diebus uitae suae, per nostram concessitonem atque confirmationem et Gogbaldi Episcopi consenium, usufructuario o dine excolere liceat, abb tali censu. sicut in ea traditione signatum

est, quam praefata amita nostra Sancto Chiliano Martyri Christi tradidit , ut post discessum, praefatum Monasterium, cum omnibus suis E a appen-Diuisigod by Gorale

79쪽

X. appendiciis et adiacentiis, in potestatem uel dominium Sancti Maria tyris Christi et rectoris illius Ecclesiae, pleniter reuertatur. At Blutendae substituisse uidetur Tneodrada Hildigardam filiam regis,

Hildigarda sororem suam Bertham commendauit episcopo, ut et ei. dem monasterium sub censu annuo relinqueretur. Plenius haec docet priuilegi uin alterum regis; sequ8liter Theodrada quondam, ami-.ta nostra, quasdam res proprietatis suae, hoc est Monasterium, quod dicitur Suvaraalia, cum omnibus adiacentiis uel appenditiis suis ad Monasterium WirZeburg, quod est constructum in honorem S. dialuatoris, et beati Κyliani Martiris Christi manu potestativa tradidit; ea ratione, quatinus dilecta filia nostra Hildigarda ipsum Monasterium usque ad obitum suum haberet. Postea uero Goebaldus Εpia scopus, qui tunc praelatae Ecclesiae Rector esse uidebatur, ac reliqui statres petierunt, quatinus Hildigarda praefatum Monasterium in ius S. Κyliani manu etiam sua redderet, quod eam secisse omnium

fidelium nostrorum magnitudo cognoscat; At uero memorata Hildi-garda humiliter ad Arnonem Episcopum et successorem eius ac reliis Best hie quum Clerum accedens petiit, ut idem Monasterium ad dies uitae usui ru- Berthae sorori suae sub censu decem solidorum annuatim in Palmis τό ἡh reddendo praestarent, quod ita fecerunt, sed pro integra firmitate sv x isti. petierunt iterum Arra Episcopua et reliquus Clerus, ut hanc compa-:. otionis rationem nostra auctoritate firmaremus, quorum petitioni lia dies uitie benter adquiescentes , hoc praeceptum mansuetudinis nostrae eis concedi- conscribere iussimus, per quod praecipientes praecipimus, ut, sicut ' ' ipsi inter se placitauerunt, ita deinceps per hanc nostram auctoritatem iure firmissimo permaneat, et post obitum Berthae filiae nostrae praelatum Monasterium in ius et potestatem Sancti Κyliani redeat, et nullus successor noster illud inde subtrahere possit, sed semper et perpetualiter ad iam dictum locum Christo propitio permaneat. , ECCARD. tom. II rer. Franc. p. 88 . Ex his omnibus Q colligimus I) monasteriorum possessores sibi ius administrandi coenobia reseruare potuisse, etiamsi ista tradita fuissent episcopis; libdominium in ecclesiam ita transiisse, ut usus fructus censu quidem annuo ex soluto maneret penes priscum dominum. Vsussi uetus autem iste uix distahat a dominio utili. Caeterum Bertha rebus lauia manis AO. 877 erepta monasterio SchvvarZacensi monachi Megin-

gaudeshusani donau fuerunt. III dilui offensionis habent uocabula

80쪽

bula alterius diplomatis; monasterium Wiseeburg. Collegia enim t. XI. canonicorum non infrequenter dicuntur monasteria, id quod ex aliis chartis ad ecclesiam Herbipotensem spectantibus, e. c. Ludovici pii apud ECCARDUM hoc loco pag. 883 et 886 patet. originem et fata monasterii Schvvarracensis accuratius explicat idem EGEAR DUS ae nonnullos Frisii et Chronici Schvvaraacensis errores emen- 4 dat p. illa, Ia 6, 436, 63α Bathuradus, episcopus Paderbor- Rex rob nensis, praeceptum Ludovici P. regi nostro confirmandum offert. - 43 apud SCHATEN. annal. Paderb. p. I 48. uid. g. XIlI, 2. Simili videi beneficio augebatur Hungerus, episcopus Traiectensis, in HEDAΕbor hist. episcop. Vltraiect. p. 13. uid. q. XIII, 3. Traiectens

I. XI.

Sed non uetera tantum beneficentiae documenta rata esse iussit Rex donat rex, sed et sua ipsius liberalitate succurrebat ecclesiis. Wormatiensi ecclesiae perquam munificum se praebuit; verum an regia ista sui. 'largitas ex literarum monumentis ab hae ecclesia ameruatis rite de- ee lesiae clarari possit, dispiciemus h. XXXX, 7 sq. Frontis sincerae iudicamus tabulas. quibus ecclesiae collegiatae Neuhausensi, episcopo '', Vangionum adscriptae, fundi complures conceduntur in SCHAN S.Cyriaei NATI cod. probat. hist. episc. Wormat. p. '; Rex ita, nos ob no- 'μh ης strae mercedis augmentum, inquit, et pro remedio animae domni Aui, ac Genitoris nostri, concessimus ad sanctum Cyriacum, in marcha ac uilla Flaridesheim quasdam res proprietatis nostrae, id est:

Hobas IlI et dimidiam, et ad unamquamque Hobam pertinent Iomnales LX et ad dimidiam XXX et in tribus locis de Uineis ubi possunt colligere sicias XL. In marcha uel in uilla Albolfesheim Aream I et Iomales XI in marcha uel in uilla Mouuenhelm hobam Iet ad eam pertinent Iornales L X de Pratis ad Carrarias XII et in Nouale, qui dicitur prope Thoneresberg, inter cultum et incultum Hobas III de sylva inde possunt pasci porci XX; cum mancipiis XII his nominibus Si ego. Herimoui. Imainsuuind. Reginbert. Gerheit. Vuilligis. Engilsuuind. bigim uot. Hildibirg. Item Gerheit Liuihild.

Benedicta. et Uuealgar, et Filii eius. Has itaque praescriptas res, Cum praenominatis mancipiis totum et ad integrum ex Iure et dominatione nostra in ius, et dominationem sancti Cyriaci, ad opus Fratrum ibidem Domino famulantium tradimus atque transfundi-

SEARCH

MENU NAVIGATION