Chronicon parium [microform]

1쪽

MICROFILMED 199 1 COLUMBIAT VERSIT LIBRARIESINE YORΚ

a partis the Foundations ossestem Civiligation Preservation ProjectV

Funded by the

NATIONAL ENDO ENT FOR THEMUMANITIES

Reproductions may noti made ithout permission DomColumbi University Library

2쪽

Columbi Universit Librar resei es the right to refuSeIO acceptra op orde is, in iis ud gement fui liment of the orderwould involve violationis the copyright law.

3쪽

AUI HOR:

PLACE

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERUATION DEPARI MENT

Origina Materia a Filme Existing Bibliographic Rocord

5쪽

Conti meter

lli Illi illi illis illuli ulli illi

7쪽

RECENSUIT ET PRAEFATUS EST

ACCEDUNT APPENDIX CHRONICORUM RELIQUIAS CONTINENS ET MARMORIS SPECIMEN MARTIM Ex SELDENI APOGRAPHO PARTIM MM MAASSII MCTYPO DESCRIPTUM

MDCCCLXXXIV

8쪽

I. C hi m Raa i ii m anno I 627 Smyrnae em P tum et in Angliam translatum est, ubi in hortis Howardi comitis Arundeliae et Surriae asserVatum est, jam tum Xtrema parte mutillatum. Primus ibi descripsit Seliinus, qui Chronico Lond. a. 628 edidit. Postquam translati marmoris etiam dimidia fere pars usque ad vers. 4 inter Civile turbas deleta est, a. 667 lapis universitati litterariae Xoniensi donatu OSt, quo facto denuo eum ediderunt Humphridus Pride aux Xoni 1676 et Michael ait latre Lond. a. 732. Antea autem Lydiatus a. 629 et almerius anno I 668 observatione in marmor Parium scripserant Matt-taire P. O SCq. P. 222 SCR.), quo Secuti unicio Marshamus, qui in Canon chronico Lond. 672 notas ad marmor pertinentes edidit Mattiai re p. 293 Seq.), et Benti et US, qui illi aliquot locorum collatione adjutus in dissertat. Phalar nonnulla emendare conatu eSt Maiit. P. 333 Seq.). Partem marmoris superstitem inde a VerS. 6 denuo perlustravit C h anile rins et cum priore, quam Solii Seldenu inspeXerat, edidit Marmora Xoniensia, Xo n. 763), addito Scripturae marmori specimine. In Germania et translationem Germanicam et Commentarium in Chronico Parium primus publicavit Ja C. Baumgarten ius in additamentis ad Historiam univerSalem I, 6 seq. a. 747), futtilia plerumque et Vitiosa convasans, deinde edidit Car. Franc Christianwagner die Paris che Chroni k gri e Chis Cli, liber-s et g und eri auter nebst Bemerkungem nacti clemEng Schen, Gottingen 79O. Omnium autem ClariSSimus editor Xtitit Boech hius C. InSC. G. II, 293 eq. Ι 843),

Chronico Parium

9쪽

qui praeter Sel deni et Chandi eri editiones inprimis usu est notis Re in holdi Fors teri, qui inter a. 73I et 736 lapidem cum prioribu teXtibus contulerat, CUJUSque Chedae Berolini asservantur Boeckhii recensionem descripsit Carol. M uelle in fragm. Hi Stor. I, 33 eq. I 833), qui quotiescunque a Boeckhio in rebus enarrandis vel in conjectaneis ad explendas lacunas discessit fere Semper in errores delapSuseSt. Nuperrime ad Sum Erne Stimo P Pii, qui quaestiones de marmore ario docta conscripsit dissertatione Rostoch 883), intercedente Kal bello lapidem in subterraneis usei Bod triani as- Sematum eXPrimendum curavit Erne Stu MaaSS, qui et D Oppio et mihi ectypi usum insigni liberalitate Concessit. Quo inspecto graViter dolemus, tantam Scripturae Uetustae partem prorSUS aminteriisse vel evanuisse. Ad novam equidem Chronici editionem aggrOSSUS SUm, cum inter Lyrico GraOCOS Versatus et Separatam editionem omnibus hodie gratam futuram Sse et multa a BOO-ckhio liberius eXpleta esse animadUerterem, nonnulla Cttnm RCU-narum Patii S, quae et denu notaverat, prorsus neglectis ). In tabuli qua apposui Syn Chroni sticis id potissimum egi, ut et Eusebii canones laiculente Xprimerem ), additis quandoquidem Semati Sunt Armeniae VerSioni numeris, et annos ante ChriS- tum natum e Compulis quos Boeckhius introduxit A et BaPPingerem, Olympiadum numeri ad Solii archontum ordinem relatis. Item Abraham annos Eusebianos addidi, quos, Si ad annos ante Chr. at redigere libet ab . OI detrahere tutissimum est ). Atque in Prol egomenis potissimum adjutus sum a collega doctissimo A. de ut schm id, ut fere semper fit, Ximia erga me benevolentia quaecunque de marmore PSeI Quae a Boeckhi lectione discrepant, in margine textus mei crucesignata Sunt. a Post Boeckhi editionem primus A. Schoene in Symbol. Bonn. 56Μarmoris Parii notas ad Eusebii canones corrigendas esSe flagitavit, OS eum etiam acrius op l. c. I Seq.3 De hac ratione computandi f. ut schm id, de temporum notiS, quibus Eusebius utitur in chronicis canonibus II et 26. Κiet 868.)

jam pridem cogitaUerat, amice mihi suppeditante. Eidem etiam non Pauca conjecturR debentur.

Chronicon arium in Paro insula aut ut vulgo credebatur a. 264 Athenis archonte Diogneto aut Xeunte anno 264

archonte Arrhenide et ineunte anno 263 arch. Diogneto ab

homine aliquo compositum est, quem domi ejusmodi tabulam ante Culos habere volitisse recte Vidit BoeckhiuS. Quare non mirum St, quod etiam Ionismi aliquot vestigia in Chroni conmaXimam partem Attica dialecto Conscriptum irrePSerunt,

Velutis aec, vers. 2 ἶριν vers. 7 gen Τληορα VerS. 49 et fortasse In Sot v. 61 al. Issu autem sane intellectu difficile est,

CU RUCtor AtriRS OS ProrSu negleXerit, quamquam in Parte nunc dePerdita, quae annoS 333-264 continebat, nonnulla olim de aro insula XPosuisse putandus St. Porte enim ΟSter Atheniensium res, quibuscum et Salaminis et Aeginae historiam conjunXit, ita quidem reliqui antepo Suit, Ut de Poeti S, U- sicis, idis, robus mySticis atque Sacris aequo ac de tyranniSageret ), laudan ,, Certaminiam aliquot u Sicorum et gymnicorum institutionem, Amphictyonum et Hellenici nomini ortum, originem judiciorum de Caede, inVentionem frugum, UrSUUm, Pentecontori, mySteriorum, lStrationis, ferri, monetae, arti Smemoriae ' l. interdum et Civilia et bellica admiscens. Quae omnia Si a ceteri Segregas, prorSu alia ratione de Pelopon-nOSO, Rcedonia, nonnunquam etiam de Sicilia verba fecit, ViX RER XPonenS, quam quo tempore Singuli tyranni Vel rege Sibi successerint. Omnino autem auctor Chronici tam neglegen et Socors St, Ut graViSSima res, Argonautarum eXpeditionem, Heraclidas, Lycurgum, bella MeSSeniaca, Solonis legislationem, bellum Peloponnesiacum, triginta Uirorum tyrannidem, multa alia Silenti ProrSu OmiSerit.

I CL quae docte exposuit op p l. c. 6 seq. Memorabile antae omnia est, quod AthenienSe apud Plataeas vixiSSe auctor narrat ep. 52 Stesichororumque victorias aperte ad Athenienses rettulit.

10쪽

Quod cum ita se habeat, de fontibus nostri quaestio Sane difficillima oritur, quamquam Atthidis alicujus thesauros eum diripuisse laice clarius est. Neque vero Philochori, Eusebii fontiS, R U PerSaepe prorsu recedit, ne Marsyae Pellaei, a quo vel in Perdiccae historia describenda discrepat, quem omnino non Atthidem, sed Atacta scripsisse hodie inter omnes Constat. Ne minus ab historicis Graecis Herodoto, Thucydide, Xenophonte, item a Theopompo, AnaXimene, Callisthene, haud raro eum desciscere docuit oeckhius, cum Ephorum in duabu rebus aperte secutus Sit, primum quod Hesiodum Homero antiquiorem statuit, deinde quod Dionysii tyranni regnum quadraginta duorum Vel trium annorum, non duOdequadraginta fuisse memoriae prodidit. Satis autem sagaciter Phaniae res ii qui Aristotelis discipulus fuit librum de Eres prytanibus, quem laudat Athen. VIII, 333 A, tanquam fontem potissimum Chronici arii fuisse demonStrare conatu est Oeckhius ), enumeran praesertim quae dicta sunt de Trojae captae epocha de Terpandro ejusque nomis, de Sapphone ejusque fuga, de Gelone et Hierone, de Dionysio majore et Philoxeno nec non Himeren Sium hi Storiam afferens, cum et de Siciliae tyrannis haniam librum ScripSiSSe narret Athen. VI 23 E 232 C, et de Himerensibus Verba eum feci Sse narret Plut de orae de 32. Porro Si res Atticas spectas de Solone de Pisistrato Hipparcho et Hippia, de Harmodio et Aristogitone Artemisio et Salamine dixerat Phanias, omnino etiam mirabilia attingens velut lapidem ad Aegos flumen caelo delapsum l. Praeter Phaniae autem librum etiam Sicyoniam anagraphen de musici S poetiS, certaminibUS, quam e Heraclide nonnunquam Plutarchus laudavit in libro de musica, et Glauci Rhegini de Vetu Sti Poeti OPUSCulum, ab nostro adhibita esse suspicatus AES Boeckhi US, Cunctanter

I Praeter alios eandem sententiam amplexi sunt Schaeser, uellen-kunde Iur riech Gesch. II, 3, et Brandis, de temporum Graec antiqv. rationibus a 3.

laudans etiam Aristotelii didascalias. Aristoxeni te musica libros, Demetrii Phalerei Theophrasti l . PCrH. Attamen manc thesim nimis . infirmam aeSSe latet, quia

fieri nequit, ' ut illa, quae hodie in Chronico Pario leguntur, etiam cino libro prytanibus Ἐres dicta fuerint Multa enim ejus modi, velut de Solone dicta. e. u Περὶ Ποιητων libro Athen. VIII. 332 assumpta fuisse veri Similius St.

Praeterea autem haniam Eresium in libro suo ad rege et archonte Atticos, non ad prytane B est, tempora Xegi SSe nullo modo Probari poteSt, quapropter Parium quoque, Si Phaniae Chronographiam descripsit, non Atticos, Sed Vel Eres Vel Parios magistratus introducturum fuisse manifestum St. Denique cum Phanias Aristotelis discipulus fuerit, monnulla Certe doctrin Re Aristotelicae in Chronico Pario Comparere CCOSSe CSSCt, NURe ProrSu deSiderari, quamquam Om n CScit, tamen ii R CCritSSimi argumentis firmavit opp. Totam igitur de hania Eresio quaestionem debilissimam esse sequitur, labefactavitque

inprimi Do p l. c. 8 eq., qui quod de Apollodori biblio

theca docuit Robert, etiam de marmoris Parii indole Valere tatuit, Poemata cyclica Vetu Sto Hu fonte eSSe XPOnens. Trimum enim in mythica Chronici parte, quam ad ip QP eX- tendi putat, manifestam inter Parium et Diodorum et Eusebium eXtare cohaerentiam Vidit C l. c. 26), SaepiuSque eaSdem res Hellanicum quoque vel hilochorum tradidisse, cita quidem, ut Parii fontem et Philochoro et AriStotele Netu Stiorem aeSSedocuerit. Quod si Vere demonstratum St, Atthidem aliquam antiquiorem, Ontem mythicae parti esse efficitur δ). Nec minus

probabiliter de historica Chronici parte diSSeruit, quam Parius

I Hellanici Atthidem prorsus excludere debebat opp. Hellanicum enim enumerantem inde a Cecrope usque ad Demophontem novem reges Athenienses omissis, ut videtur, altero et Cecrope et Pandione , ab auctore Pario dissensisse, qui undecim habet, certis argumentis evicit irchhoff, Hermae VIII, I 8 seq. cf. 9o . Possi igitur cogitare de Clidemo, Phanodemo Androtione, quos Aristotele antiquiores Sse constat: cf. Mulier, is hist. Ι LXXXII seq. Quam rem Si quis accuratius inquisiverit, qui sontem marmoris in rebus Atticis, nullo adhibito opere possit explorare, extra dubitationem Positum St.