장음표시 사용
11쪽
refutando, j m denique impugnands
censurarum postremo tum justitiana, tum injustitiam, tum nullitatem , alia quo perplura detegendo, ut nihil amplius , quantum ad judiciorum formam appeti possit ut recte fulminentur , Malias infirmentur, aut juXta casuS contingentiam non serventur, ut etiam Iudices ipsas male inferentes, poenaS tb
meant , & paveant, easdem que inde-hite patientes, rect e defendantur , ut non sic laconice hucusque re per rim. Non alio fateor respectu praedicta elaborasse, nisi ut cum Vera concordia,& concentu Ecclesiasticam, & Saecularem Iurisdictionem proficisci, accorus Care cernamuS ,& inferiorum Iudicum stabiliri quietem , ne que in contentiΟ-nes amplius declinent. Si, ut moris, aut necesiitatis est,Pa- 'tronum quaero, si cumam opulCu- ῆ , alum istud dicare intendo, cui nisi tibi Domine Literarum, Optimarum qu*Αrtium Magno Magistro , 1c Magis trorum Praeceptori meritissimo mihi semper, & universis fani consilii venerando Uti Viro per omnia magno. Primo , splendord generis, quia nobilis perillustris. Secundo, Vitae claritat , quia Virtutis palam tui mores perhibent testimonium. Tertio , mirabili Officii compositione, quia sapientia , temperantia , justitia, & optimo guber- nam
12쪽
su bus milius nihil est in vita hominιbns. Sap.
nandi dono flores, & denique, quis
Procer a latere Regis, ita ut de te merito Domine cani possit en comion illud, quo Regina Saba ad Salomonem affata est: Vicisti famam Cirtutibus tuis, fr)& concinne, ac jugiter concini Valeat, quod de Mardochaeo Amueri Principe recitatur : Fama nominis tui ci Vcit quotidie , cunctorum ora volitabat. Quae enim tanta potest eXistere ubertas ingenii, quae tanta dicendi copia, quod tam di Vinum, atque incredibile genUS Orationis , quo quisquam possit Majorum tuorum, tui que promerita, non dicam complecti orando, sed per- Censere numerando t)Nam multis erunt praeclaris que monumentis ad
omnem memoriam commendata, semper tui graVitatem, constantiam, fidem praestantem, in justitia tuenda curam, atque prudentiam omnium mortalium fama celebrabit. Nec sileri dignum Videtur admi
rabilis quaedam incredibilis , & pe
ne divina tui in i legibus interpretandis , & aequitate explicanda scientia, qui non modo eorum hominum , qui nunc sunt gloriam . sed etiam antiquitatis memoriam Virtute superaVeris.
Si enim Cicero cum Pompeii Virtutes In Orat. pro Leg. praedicaret u) illius in ne otiis labo-
dinem pepigit, in agendo industriam,
13쪽
in conficiendo celerit atem , in proVidendo consilium ; quid erit quod do
te, Domine , non dignum, aut geΠ-tibuS noVum, aut cuiquam inaudimna praeconis VOX possit afferre Famam
magis tui liniare silendo arbitror , ted
Te igitur quaeso, amplissime Domine , si tuam in eo gratiam, nullis meis meritis, sed sola tuae dignationis osci
tatione , ut benigne hoc minimum Opus r spicias, tuum que in atuspicium coniicere Velis, meique eXimiam non minus humilem dilectionem,quam cum illo ad aras hilariter offero tuaS;
deprecor autem, ut effectus tenuita
tem indulgeas, si enim Voluntas promp'ta est secundum id, quod habet , accepta est, non secundum id , quod non
Dominus te custodiat , foeliciter exaltet, ac dirigat ad majorem nostri Ferdinandi VI. Voluptatem , horumque Regnorum utilitatem , aCCeptus
enim est Regi Μinister intelligens Matriti die a 3. ApriliS, anni 17 8.
Tuis mandatis semper submissus,& jucunde subnixuS,
D. Philippus Soler de Paredes,
14쪽
quia servas, munis rectum, hinc dicere Muniet,
rectum rectum est, nominesi hocce vocet.
Hinc secreta tibi jus, hinc gratia credit, munita fatis creditur esse fides. Hinc mea scripta tuas super aras utraque sistunt , ef cit, in tua jus , gratia nostra facit. Haec muni tecum justa, gratisima feno justitiam tua det , gratia det que salem.
15쪽
yODIGUM D. D. ANDRET DE SANTOS ET IAM NISI
Equitis SanZtae Mariae de Calatraba , pro obtinendis in tur. Can. Cathedris Salmanticae Decertatoris, Almae Ecclesia Cauriensis nonici Dotitoralis , cisc. mandato D. Licent. D. Thomae de Naxera , Ordinis Sanctae Ia- cobi , Vicarii Matrit ensis, &c. Vidi opus nuncupatum : Concordia iuri dicitionis Ecclesiasticae ,'Sarcularis, a D. Philippo Soler elaboratum. Negotium alea plenum est ; aut enim Jui isdictioni Ecclesiasticae favendo Regiam minuimus , vel ex adverso hanc studiose propugnando , illam laedianus. Scio tamen a viriS gravissimiS , doci issimis que mediam viam teneri, qua tuto ire possint ;lmo ferme omneS, ut credo , hanc incedere volunt, vel aliis persuadere. Suspicor etiam , halid defuturum , qui hujusce operis Scriptorem uni prae altera adhaesisse existimet. Mens verum ipsi bona esste apparet; claris enim natalibus ortas , & indole donatus optima , quam multo sudore, summis que vigiliis excoluit, id tantum sibi amplcetendum statuit, quod verum , aut vero proximum judicaret. Sit necne haec assequutus, partes erunt Lectoris. Q iem interim monitum vellim , Omnia , quae hic concluduntur , ratione confirmari, & ViX Unquam argumento, quod ab authoritate dicunt destitui ; nonnulla theorice in controversiam deduci , sed
sine damno consuetudinis juste piae scriptae . Legat ergo , qui in his rebus dises cillimis versatur Doctor a nostro laudatos , praxim consulat, & plurima utilia se in hoc opere invenisse non negabit. Ego enim , si quae mea est sententia praecipue cum Salmaticensium DD. quorum Doctrinam , judicium que magnifico , suffragia prae iverint, nihil hic offendi, quom in his typis mandari possit. Ita sentio &c. &c. Dat. Matr. Kal. Decembr. Anno I 71 o. D. Andreas Samon
NOS et Lic. D. Thomas de Naxera Salvador, det Orden de Santia go. Capellan de Honor de s a Magest ad , Inquitidor ordinario , y Vicario de est a Villa de Madrid , y s i Partido , &c. Por la piesente , y por lo quea Nos loca , damos licencia para que se pueda imprimir , e imprima et Libro intitulado : Concordia iurisdictionis Ecclesiasticae, o Saecularis, saAutor et Lic. D. Phelipe Soler , y Aledo Coutino, Abogado de los Rea
16쪽
ERIS APPROBATIO, DE MANDATO SUPREMIC tilia Consiliti
s aecumque artesecta ex eo aestimantur , quod mira quadam pulcris
tudine , & rara in omnibus cohaerentia hominum oculos , animum que ad se trahant. Praesens ergo Iuris prudentia Theorica-Praetica mihi oblata , & perlecta , oculos, animum que meum ad se traxit : Opus enim jucundum est , dignum que judico , ut in publicam lucem prodeat, cum omnium ad quos devenerit utilitati deserviturum sit. Salimanticae 17. Junii 3748. anno.
D. losephus is Sant ana Bustillo,
Inclyta in Salmanticensii Schola iuris Pontificii PP. . Uusdem antriuio ris V pertinae Cathedrae Moderatoris proprietarii.
SU premi Castellae Regii Senatus jus a legi, ac diligenter evolvi Librum.
cui titulus est : Concordia iurisdicitionis Ecclesiasticae, Saecularis, quam Sacrae-Prudentiae Iuris Studiosorum emolumento in lucem edere in tendit publicam D. Philippus Soler Orcelitana in Academia , quondam J. V. Profestar , & ut ingenue judicium meum proferam , Doctrinam in eo solidam , minime que vulgarem reperi, exactam methodi legem , accuratam partium ex quibus constat distributionem, nihil denique non juribus consonum , ut si dictionem non Usque adeo per omnia Romanam e cceperiS, OpuSplane absolutum iure merito dicere possis. Summis ob eam causam laudibus CXtollendus venit, ac praedicandus Author noster , quod in id operis genus animum intenderit quo res , ut vulguS hominum , nescio quo deceps VS Prae judicio putat, toto penitus Coeso divisas Ecclesiasticam, scilicet, & Saecularem potestatem , necdum connectit, ac triplici, quod ajunt, nodo conjungit , sed sorores vere germanas esse demonstrat , utpote ab aeterna , acqUCincorrupta justitia , veliti a communi parente derivatae : & vero res ita se habet, quam quesaa passim Ecclesiasticos ,& Saeculares Judices diam suae quisque jurisdictioni plus quam aequum foret inservire studet , dissentientes videamus : Vei una hoc humanae potius conditionis, quam cjus Fam profitemur artis proprium est , cum notum sit in ea quam varia sint hominum plancita , necnon Horatianum illud
Tres mihi conυibae multum distare videntur P0 centes uario nimi mn di Uersa Palato.Qu ae ctim ita sint, & alias nihil Libellus iste contineat Juribus Pontificio, Cae fateo , Regio qrie Hispanico repugnans , dignum eum sentio qui Typis mandetur. Salvo semper&c. Salmantitae 6. Julii, anno reparatae Salutis 7748.
17쪽
DNDICIUM D. D. D. HIERON MI RUEDAS MORALES,
iuris tabilis in Salmantina Academia Ceypertim Antecessoris.
D Philippum Soler J. C. tum , & in doctissimo Advocatorum Colle
. gi γ cooptatum, Olim que in Orcelitana Academia Protessorem novi ex quindecim quae si ionibuS ea cetra pei tractatis , Ut abunde probent
quam amice praXis JUris prudentice, & theoria conjuraverint. Neque id cuiquam mirum videri debet , sit animadvertat D. Philippum Soler operam impendisse, non solii m Juris Civilis, atque Canonici verae , germanae que scientiae , sed etiam assidua disceptationum sorensium CXercitatione multis ab hinc annis fuisse versatum. Illud certe mihi Valde mirum , atque aeque perjucui dum existit , eum quoties in re dubia judicium suum interponit, numquam a recto juris tramite discedere. Ex quo fit, ut non immerito Juris Consulti nomen ei applicetur. Neque me fugit, quosdam ejuS esse conditionis, ut eYistiment nullum tempus utilius teri, quam illud in quo operam , & oleum consumant in Juris Civilis apicibus, & subtilitatibus apiscendis , atque antinomiis conciliandis , parvi pendentCS defensores causarum , eorum que allegationes, & judicia , perinde ac ii linglia venali loquerentur. Alii contra sibi sapere prae omnibus videntur dum sibi blandiuntur juris accuratiorem notitiam parum, aut nihil ad praxim conferre. Digni profecto qui diris , atque execrationibus deboveantur. De hiS certe intelligendus venit Cicero lib. 1. de Orat. cap. 8. cum Legulejuna describit : Oui legxm , consuetudinis Uus, qua pri Uati in Cibitate utuntur ad respona 'ndum, ad agendum , ad cabendum peritus siti. Ego vero lubens concedam nullum posse Juris Consultum appellari, qui
divinarum, atque humanarum rerum notitia, iusti, atque injusti scientia non sit imbutus. Nec hoc quidem satis fuerit , nisi scientiae usus , atque iis , quae in Gymnasiis audita fuerunt accesserit exercitatio quaedam conformatio que doctrinae , quia Theoria line PraXi , manca , haec sine illa , monstri similis. Utramque in nostro Soler sollerte eminere percipimus. Theoriam quidem in eX planatione tantum non paraphrastica ad caput 1. de Osi cio ludicis ordinarii, videre est argumenta cum cX Juri Civili, tiam eX Canonico , Divino , Regio que tum etiam ea , quae ratione Vocant elicita, atque ita arrificiose proposita , ut Nodi Gordiani videantur. Quid vero si eorum solutiones pensiculate consideres Θ Qesare de nostro Soler possimus dicere cum En odio in Pan . ad Theodorum: Nec replicationibus tuas reperiuntur contraria , nec ob Iehtionibus tuis facillS occurrit solutio. Praxis autem sitis colligitur eae quamplurimis quaestionibus scelicites admodum pro-
DiXi nostrum Soler operam Iuris prudentiae navasse in Academia Orcelitana : neque abs re fuerit pauca de ejus conditore delibare. Is fuit Ilustrissimus D. D. Ferdinandus de Loaces, natus Oriolae Nobilibus Parentibus , Ticineriis Doctor in Jure Civili,& Canonico, Author quam plurimorum librorum, Inquisitor Barcinonensis , qui postquam Ecclesias Ennae , Illerdae, Dertosae sanctissime gubernavit, ad Archiepiscopatus Tarracsanensem , & Valentinum evectas fuit. Tandesn Pius T. Pontifex MaX. aliae Sanctissimus , cum in Hierarcham Antiochenum elegit : abiit ad plures, mense Februario , anno Domini MDLXVIII. Pridie quam e vita discederet, pronuntiasse sertur: no se acordaba haber dado iam is Sentencia contra Justicia, ni por amor,
ni por temor. O Mam pulchra verba i Ut justitiae normam prae se ferunt l
18쪽
venustius, quid sanctius dis potuit a viro, qui litibus judicandis majorem vitae partem eXegerat it Quam recte probant prae oculis sempes habuisse doctrinam , quam Author noster in a. Memb. q. 9. ex n. pro recta justitiae distributione tradit i Noster vero Soler , qui sta concinne hanc egpl1cat quanta judicii vestigiis Illustrissimi D. D. Ferdinandi irassistens , eam Iitibus di rimendis exercuelit necesse est. Si plures tales Academia Orcclitana nobis obtrudat, merito de immunitatibus sibi concessis jactave se poterit, neque ulla erit, quae ei non invideat. Merito dicent omnes illi faiise tributam aiulio Ire Pontifice Maximo, anno a Christo Dato CID ID L Il. facultatem ad Collegas nobilissimi Patriarchalis Collegii in ipsa Academia Scientiarum
Laurea coronandos. Merito clamabunt SS. Pium C. Pont. Max. eam facultatem amplificasse ad quaslibet pei sonas non minii S Saeculares, quam Regulares , neque tantum in Sancta Theologia, Sacris Canonibus Liberalibus Artibus , sed etiam in qualibet scientia licita. Merito reserant eundem DD. Orcelitanis tribuisse privilegia eadem , quibus DD. Salmanticenses si ullariir. Neque aliter fieri poterat, cum praeclara illa Academia constructa , sit in Coenobio Sanctissimi Dominici, Nobilissima Gugmanorum Familia orti, cujus nativitate benignissimum, juxta que falgentissimum , non solii in H; spaniae nostrae, sed etiam Orbi Christiano , & Litterario sidus afflixit ; atque hinc est, ut Professores Orcelitani quodammodo Salmanticensis Academiae filii censeri debeant, ut sit illud certe constat SS. Pontifices , qui Academiae Salimanticensi adeo secundi fuere eosdem Orcelitanae favitores e Xtitisse. Vertim quo me capit admiratio ξ Vela contraham, totum que operis crissime accingam. Perpendi igitur hunc Libellum , eum que non dc generem, immo Juri Divino , Canonico, Civili, Regio que nostro valde consonum esse repeii. Est opus quid rin parvae molis , c terum fructu maximum. Quin
decim enim quaestiones, aliae que bene multae, qua S Obiter attingit Immano, quantUm profesturae sunt, non tantundem Tironibus, sed etiam causarum
Patronis, Judicibus, Magistris. Noverint pes me licet) ex quibus Auctoribus hujusmodi quaestiones petendae sint. At in illis evolvendis non parum temporis insument. Adde non omnes habere Auctores illos a quibus hae quaestiones agitantur. Qtuod si habeant; non ita tamen dilucide , & breviter ab illis fit, ia a nostro Soler factitatum videamus. Nec magni negotii est quaestiones hasce communes esse , atque in foro quotidie agitari solitas; quasi idcirco majori, alacriori que studio non essent perdiscendae. Certoe Auctorem hujus nostrae sententiae habemus Imperatorem Justinianum , qui in Leg. Deo , 1. S. Sed si qu=gio. C. de meter. Jur. enues. scribit: Cum hic tantummod0 obtinere Velimus, quae uri judiciorum frequenti simus
ordo exercuit. Pomponium quoque Videmus dicentem XXV. ad Sabinum
in Leg. 3.1f. de L g. iura constitui oportere in his quae ut plurimum aco
dunt, non quoe ex ι malo. etiam Auctor est lib. XVII. Uriim. in
leo. s. d. eod. Ad ea potius debere aptari Ius, quae, frequenter ,
facile , quam quae per rar0 ebeniunt. Stet igitur majorem utilitatem eorum, quae frequentes accidunt, quam antiquarum Legum , nullius que in foro
usus studiis juris prudent tractationem adferre. Ac proinde sua laude dignandus est D. Philippus Soler, qui hoc opus in publicum emittere conatur, cujus conamini favendum , cima liber iste nihil mea quiddira sententia contineat , quod a fide orthodoxa, Regiis que Sanctionibus sit alienum , nihil quod Juri Canonico , aut Civili non congruat. Nihil denique unde maximam publicae litterarum causis utilitatem nubio promittere nequeamus. Dam
19쪽
tum salm,nticae VII. Kalend. Augusti , anno Domini nostri Jest 1Christi millessimo septingentes simo quadrages imo que CetaVO. Doct . D. Hieronymus Ru edas
APPROBATIO, ET 'UDICIUM R. P. FR. FERDINANDI
a Sancto Ett emo, Sacrae Theologiae Lectoris tu Salmantino Col-
PErlegi reflexione plurima, prolixitate , nec utriusque mino re Voluptate , opus quod ad lucem prodit sub titulo :cordia iurisdietionis Ecclesiasticae , CP Saecularis , ejus Author Lic. D. Philippus Soler , a Regiis Consiliis Jurisconsultus , qui Opus
suum ad me detulit judicii anxius, cujus mea tenuitas causa est. Ad hoc officium, etsi non alias ex nostra neccessituditae, ex que singulari mea in ejus scriptis voluptate cujus sibi bene conscius crederetur Obstrictus, ipsi pro reliquis sussiceret summa,quam novi dissidentia ejus dem mei in rebus propriis: haec profecto Authorem compulit,ut scriptum ad me deferret, simul que ea , quam e pertus in eo sum fiducia, ex quo ipsi a Confessionibus essem. Astiti siquidem ei ad Confessio nis munia in temporibus miserrinais ; clim undique, praeter lx atrae Collegio nostro Di am: ntissimo , in illum concitarentur peliscu tioneS sammam integritatem , rectitudinem, Zelum' que JGris Rem sit , rerum que periclitantium Praefecturae suae multorum non bene1erentium defentionem , quam ne , ut alibi jura alia perirent , p Urcioribus quam viginti & quataor horis Philippus noster edidit, aemque detexit firmiorem adeo, ut Propriacuncta Civitatis Lar Praefecturae bona ad assem vindicaverit: sic vicit, atque ejus victoria inter reclamantes Adversarios audita et L Sta quid mirum tam insignem reportaret victoriam, qui Deum , cui maxime , & unice fidebat, di
viribus suis , & armis praeserebat, ut sui operis jam praedicti testa- coronis Nisi Dominus custodierit C mitate=n , fru ira Uigilat, Psalm.1
qui custodit eam. Q iis vicisse miretur tam acriter armatum , Ut jus v. I. titiam pro torace induet it , & scutum inexpugnabile aequitatis Om Nem que armaturam fortium Θ Qtiis animum vinceret invictissimum,& nescium cedere, quantumvis diuturna , & molestissima, qualem, me sciente , periclitatus est contradictio oppugnaret, quae possct vel animum constantissimcam obruere Qtiis contra pietatem Vic tor Aut quis contra charitatem , & miseli cordiam potens extitis' set ; clim pro illis miles noster floreret Soler , clim illarum quoqUCarmis decertaret Vicit ergo post: diuturnam pugnam , diem post lucis terminum cum vigilia de nocte faciens , & gratum otium , gra tiore librorum societate commutans Mani e tum Legale supcrio'ribus his annis sdidit, quo Regiam Jurisdictionem viribus haud
20쪽
Epist. 8.tes stibilibus propugnans adeo sublimem mentem, applicationem.
& gelum aequitatis ostendit, ut lineam aut conculcasse videatur , aut 'transisse a Clemente Alexandrino ductam, sequentibus verbis : Nullam enim exi limoscripturam adeo fortunatam procedere , cui nullus omnino contradicat: sed illam existimandum est , esse rationi
consentaneam, cur nemo Jure contradicat. Haec praecipua scripti doctissimi excellentia fuit, ut scilicet nemo se se contrarium prodere' ausus sit, etsi in suis Adversiuiis numerentur potentissimi. Sed haec assequi, constantissimae fuit applicationis, honoris , & intclligentiae , quibus operi incumbebat, non magni nominis ambitu , ut Q tintilianus voluit, sed ob inordinatum , ut sic loquar , amorei rectitudinis, & justitiae , in queis justissime Asideri morem effinXit, de quo Sacris Litteris proditum : Clim plurimis gentibus imperarem :: Dolui ncquaquam abuti potentIae magnitudine. Fore equidem turpissimum eXistina avit, si suis manibus , aut quaquam flecteretur rectissima justitiae virga, ctim praetct jus Jurandum , quod de eo praestitit, & ipsa , cruce insignita ex more esset, & a Superis benedictionibus cummulata, siquidem : Benedicitum est lignum per quod
Haec es si efferre doctissimum Scriptorem possent, illi solum pro
constantia profuere, qua patientissime se non semel gessit, climves in constantissimo non esset tolerare. Sic nunquam non liberrime sententiam protulit , nunquam non prudentes processit, & prout verba Proverbiorum edocebant: patiens est, multa gubernatur prudentia , & prout Nobilitas ejus sanguinis suggerebat, tamquam, ut uno verbo dicam a radice de Soler , nobilissima simul, & antiquissima, ut est omnibus notum procedentiS , Regum servitio a quingentis prope annis fidelissime dicata , adeoque Praedecesserunt in Regia Majestate dilectionem , specialissimam utique meruere Majores quidam Philippi nostri. Sed quid istis immoror , ut pro meo potitis in Authorem amore , quem summum fateor, quam proranti operis cognitione Videatur loqui Ad ejus operis judicium pergo. Si Aut horis opera ipso metiri Authore fas est , non nisi gigantea prodire a Gigante potuerunt, nec quidem nisi altissima concipi. Haec causa fuit, ut tale operis argUmentum quisiverit, quod cuncta praeter Authoris animum , & sapientiam saperet. Argumentum sane arduum , difficile , di spinosum , utpote quod totum est in eradicandis multiplicis, & liberae doctrinae spinis, & voluptatibus a recto juris tramite discedentibus , quo liberius nasci, &crescere florentissima doctrina queat. Hanc totam duobus membris , & quindecim quaestionibus cin Ait, quibus itin leve , tam accessibile effecit iter alias difficile, & inaccessum , ut periculis eXpeditum quisque possit contendere. Eminent Ingenium in hoc opere, Soliditas, Subtilitas,& ingens Pei spicatia. Ingenium observabis,
quaevis tractet; Soliditas , dum probat, & solvit resplendit; Subtilitas , dii in Authores sibi contrarios insequitur , & tandem Perspicatia , dii in ut nihil sub dubio maneat duas Bullas Clementis P. XII. interprctatur, ita ut de praesenti opere quamjuste dici valeat quod Salvianus protulit: Opus arte nobile , rebus grande , Ityllo insigne, Π itate clarum, nam operis stγllum usque si spectes, nihil in itin