Dionysiou Longinou Peri hypsous hypomnema = Dionysii Longini De sublimitate commentarius

301쪽

nullam : nam et duplex si accesserit, Syllabam pro

ductura est, ut in αξω λων.

V. Ex Porphyrio de vita Plotini, p. 3. Edit.

Basil. QUUM permulti memoria nostra X stiterint, Marcelle, Philosophi, praesertim autem Primi pueritis nostrae temporibus, nam dici vix potest, quanta praeSens tempus laborat rei penuria , tum vero non pauci ex his, quum jam adolescentuli essemus, tuendis Philosophiae placitis inclaruerunt quorum quidem omnium notitiam frequens mihi per loca plurima ab ipsa statim ueritia cum parentibus institutas Psegrinatio Contulit quin et cum aliquam- multis ex hisce, qui tum SuperStite erant, dum Varias gentes et populos obeundo perlustro, familiaritis vivendi facultas fuit: nonnulli eorum placita sua scriptis tradiderunt, ut si et posteri doctrina ipsorum ruerentur; alii vero sum cere sibi existimarunt, Si sectatore tantum Suo ad illorum captum et cognitionem perducerent. Ex quibus de priore genere Platonici fuere Philosophi, Euclides, Democritus, et Proclinus, qui in Troade vitam suam traduxit necnon, qui nunc Roma degunt,

Plotinus, hujusque familiaris Gentilianus Amelius :

302쪽

Hujus autem Eusebius in mon celeberrimus ille Ee Chron. l. I. sol. O. meminit clesiae pater, Ammonii etiam Sed distinguendus eat a The discipulusa Sed alius, qui cum mistocle Stoico antiquo apud Herennio et Plotino a condis- Plutarchum in Sy 08. et The Cipulatu Conjuncte vixit, et nimiΑtocle Atheniensi Sophi Sta hi praeter libellum De Daemo- apud Eunasium in Iuliano , betιε, cujuS mox infra mentio quem cum primo Themistocle fit scriptum reliquisse vide- confundit caliger in noti ad tur. Vide C metium in Ori-

Euseb sol. 263 ut notavit On genianorum l. l. c. l. II.

aius de Script Hiat Phil. l. 3. ' Deci quibus: eo Plotinus c. 15. pag. 288. H. ScriPSit estque liber quartus, Saccas cognominatuS,quia itemque quintu tertiae Enne olim suerat Θακκοφόρει te Ste dict. T. Suida v. Πλωτῖνει, de quo The si Forte iSest, qui Porphyrio odoretus loco jam citato, Sui l. 4. de Abεtin Mithrae histo- das ejusque Editor u8terus iam h ScripsiSSe memoratur: ad vocem Ἀμμών , Ion 8ius, unde et nonnulla des Antro aliique non ille cujus emi Ny tharum profert T.

iii I Longinus in Sect XIII. Si si Πλατα νος πολιτειαν ἀντειρημενων.

isthic loci 'Aμ tim et non NM Atque de iis quaeAristoteles δευ-ὶ σνιει ut cenSent alii legendum litiae Platonic objecit ou- sit. H. Pius.

303쪽

que nuper admodum floruerunt, Annius et Medius e Peripateticis autem Heliodorus Alexandrinus. Secundi generis fuerunt Ammonius et Origenes,

quos nos diutissime frequentaVimus, Viros qui aequales suos sapientia multum ex Cellerent : tum et

qui in schol Athenis successere, Diodotus et Eubulus. Licet enim ex hisce nonnulli quaedam scripserint, ut Origenes, qui DEDAEMONIBUS scrip sita et Eubulus, qui IN HILEBUM ET GORGIAM commentarii/m edidit, atque Aristoteli CONTRA PLATONIS REMPUBLICA respondit: non illa tanti Sunt, ut ea propter inter illos referri mereantur, qui dedita opera literis Philosophiae dogmata eXplicuerunt quum haec ipsis opuscula velut parerga euiortuita fuerint, nullo certo ac serio scribendi con- Silio Suscepta atque elaborata. Ex Stoicis porro Herminus et Lysimachus quique in urbe vivendi

tempora transegerunt, Athenetuu et Musonius et

ex Peripateticis Ammonius et Ptolemaeus, qui ambo omnium suorum aequalium maxime lailologi

Ita Tollius ex conjectura, dum videtur, Vel χ αμίνους, et quum in Editis esset,ia ἐχέγγυα OStea λα&έας T.

ωρος πατρος το μετα C. In λ Forsan Cyzicenus, cujus

IIS. Collegii Cors Chr. Ox. meminit Proclus ad Euclidem,s ἰχJγυοι πτρος το μετα lac. H. lib. 2. II. V λόν hic sermo est dog Forsan ille quem laudat mala Philosophica exponens, Stobaeus. Vide Ionatum l. 3. ut paulo post si τη, τὶ λόγω . r. p. 247. &C. II. ιρθρω m. . t Ptolemaei cujusdam Pla- ' Vel χ ησα, νων πιλων legeia tonici meminit Stubaeu ini Eclo. gi p. li S. II.

304쪽

συνθέσεως ἀξιων. is καὶ τον λιοδωρον υ κατανειροι τις αν, ουν ἐκίδεο παροι τα τοῖς πρεσςυτέροις ἐν ἀι Δεοάσεσιν εἰρημένα πλεον τε συμζαλλομενον εἰς την τοῦ λόγου διάρΘρωσαν. O δε καὶ πληθ ει προCληματων, - μετεχειρίσαντο, την σπουδη τοῦ γράφειν ἀποδειξαμενοι, καὶ τροπω ' Θεωρίας ἰδίω χρησάμενοι, Πλωτῖνός scrinia Γενῆιλι αννος μέλι Ο μώ τώ IΠυθαγορείοις ὀρχας καὶ Πλατωνικὰς, ως ἐδα - ζος ο ξ ζαν των G γαυτῆ κατα σαμεν 'Ita ex S. in Uulgatis Forsan Hermiae et de x κ ρ. . Tollius autem secit i. cujus meminit Suidas v. m. δ', II. Αἰ α et V Ἐρμείας) et Amms Sequuti sumusae . et nil a uteriore diversi frater: Tollium antea ἐποιμαί, Η. qui ambo magistri Damascit,9 Forsitan tamen sic legeia discipuli erant Procli Lycii, diis hic locus est, το μεν - qui discipulus crat Syriani et

τῆς ἐν Ἀε ξ συνθε rεως γνωρίζεσθαι aliditor Plutarchi Athenientis.

μαλλον η τῆς ἐν τῆ διανοία καὶ α σκευης .

Συ αξσως edidit ollius con Udu Tollia, e m. et S . tra auctoritatem Cod. I IS et Ficini reposuimus. H. Edit Basil.

305쪽

FRAGMEΝΤΑ. 269 erant praesertim Vero Ammonius, neque enim quisquam est, qui, quod ad dissusam elegantiorum

literarum et omnis Scientiae notitiam, Cum e Comparari queat), nil tamen, quod ad Philosophiae artem pertineret, Scripsere Sed Poemata tantummodo nonnulla, et quaSdam Demon Strativi generis orationesu quae quidem, invitis ipsis, etiamnunc Superesse eXistim : neque enim censeas illos credidisse ob hujusmodi libellos se apud postero noto fore, omittentes literis Cura digrisoribus sua mentes locupletare. Rursus ex eorui' numero, qui quid Commentati sunt, quidam nil nisi collectanea aliqua, aut exaliis descripta vetustioribus, in medium protulere quemadmodum Euclides secit, necnon Democritus, atque item Proclinus alii vero, minuta Prorsu quasdam veterum doctrinae particulas ad interpretandum sibi deligentes, de iisdem, atque illi locis aggressi sunt libellos Componere , quo ex numero Annius ac Mediu Sunt, necnon et Phoebi on atque hic quidem elocutioni elegantia potius,

quam rerum C Sententiarum Pondere, innotescere

studuit Iisdem et Heliodorum licet adjungamus: nam neque hi quidquam novi et veteribus indicti ad distinctam iuilosophiae dogmatum Xplicationem de suo contulit. At qui etiarii numero problematum, quae traCtarunt, scribendi studium et diligentiam ostenderunt, et singulari quadam On- templandi ratione usi sunt, Plotinus et Gentilianus Amelius suerunt quorum ille principia Puthagorica et Platonica multo, ut videtur, quam quisquam priorum, dilucidius explanavit non enim illa com-

306쪽

q70 DIONYSII LONGINI

καὶ si οδεραυ, κοί ' Θρασυλλου, τοῖς IΠλωτίνου περὶ των αυτων

δίζειν προαιρουμ εν , καὶ - πολλα μὲν ων αυτων δογμάτων εχομεν , , δε ἐξεργασί πολυς ων, καὶ τ της ἐρροάας περι-2λῆ προς το ἐναντίον ἐκείνω ζηλον παγομεν m. καὶ μόνωνημόχ αξιον εἰναι νομίζομεν πισκοπεῖς Θιαι τα συ γραμματα τὰς με γαρ λοιπὰς τί τις αν κινή ν ίοιτο δεῖν, ἀφεὶς ἐξεταζειν ἐκιείνους, παρ- ταυτα λα, ον, ἡτοι γεγράφα νς δε αυτοὶ παρ αυτων προσ2έύες ἡκ τι των κεφαλαιων, ἀλλ άδε των ἐπιχειρηματων, συναγωγη των παρα τοῖς πλείοσιν η κρίσεως - βελτίον ἐπιμεληθέντες Ἐδη μενόν καὶ δἰ αλλων τουτὶ et ποι καμεν, ωο

σκειαμενοι Tον μὲν γα κοινον ημων τε κἀκείνων ταῖρον οντα Βαδελεα τον Τύριον, ἡ αυτον λίγα προ μαύ μ ν κατα τρο Deest ditia. O βmemoratur Porthyrio in Mi γαρ ν Θυς τε lac malit ita Pythagorae, Suidae v. Ωρι- Tollitia. γενης, et Stobae in Eclogis p. Legendum est sis tri di l07. Vide Ionsium de Scri l. cit enim Porphyrius post hu- fiat Phad. l. 3. C. 5. Η.jus prooemii descriptionem, si Pythagoricus et hic librum

Eum saepiuscule laudat gendis Democriti libris. Ti-Porehyrius in i de Antro berii athematicus, a quo in-

Nympharum. Vide eundem in teremptus. Plura Ionatus . Vidia Plotini, et Ionatum de . c. lil Meurs. ad Ag comach Scrist. Hist Phil. l. 3. C. t O. P. um p. O6. Vosa in Vat. r. 264, 265. et Meuratum adciv. 16. et de Philosofh sectis maych. Miles. H. pag. 72. Schol. Iuvenal. in . Hujus meminit etiamPor 6. .

307쪽

nreutationes umenii, aut Cronii, aut Moderati, aut Thrasylli, propter CCuratam X plicationem Cum Plotini commentationibus de iisdem rebu componendae sunt Amelius autem, hujus vestigia dum sibi legenda proponit, eadem quidem habet et eX- ponit dogmata, veriim prolixior multo in illoruintractationse, latioreque usus interpretationis ambitu,

in contrariam Plotino tractandi formam deflectere videtur. Et hi quidem Soli Sunt, quorum Scripta

cura nostra et Ognitione digna Xistimem. Nam reliquos quare quis attingere Perae Pretium Putet, omittens ad ipsos recurrere, a quibus illi haec mutuantes scripserunt praesertim Cum nihil omnino de suo addiderint; et non modo non rerum Capitum, sed ne argumentationum quidem, Deque aut Collectionis eorum quae a pluribus dicuntur, aut deligendi optima quaeque Curam ullam geSSerint. Ego vero et in alii hoc ipsum Scriptis jam modo plus semel praestiti Sicut et Gentiliano, DE JUST1TIA

QUAE AΡUD PLATONE EST, reSpondi tum vero Plotini DE ID EIS commentarium Xaminavi. Communem enim nostrum omnium amicum Regem inlum Tyrium, qui et ipse non pauca ad Xemplum et imitationem Plotini commentatus est quum,

flexus dogmata, in eorum trac si et Suida, et ipso denique tatione relis prolixior et ope Porphyrii in vita Plotina rosior est ToupiuS. propter viciniam, Vide Ion- Id est. Porphyrium, qui tum l. 3. C. H5 Austerum ad patria lingua Malchus, quod Suidam, v. Πορφύριει. et Clar. Graecis βασιλεὰς est latriam Fabricium in parte raecunda

licet Bataneis nutus dicitur Libri quarti Bibliothecae Grae habuisse Tyrum teste Eu'a- ά. H.

308쪽

VI. Exiorphyrio in vita Plotini, p. 2. Edit.

Η, δε και Λοβνίνω et Κρέι, g tando melius. Tandem Por- ἀκροασάμενος, inquit Suidas . . rhyrius sententia Plotini per Lege μετρια ἀνΤιγραφῆ, vel epta Palinodiam Scripsit, in- ροτρίως si αέιγραφη λελεγξαι. T. que omnium conventu recit Μετρίως αντ γραφη διελεγξοι Vit. Hoc eum non recte se-λκῖμεν Μετριως λελεγξος est sa ciSSe Longinus noSter in Com-tis conmutasse Toupius mentario, de quo hic agit, S- Cum Porphyrius mentem seruit quippe qui Plotini de Plotini, quippe nimia brevita Ideis sententiam impugnabat, te obscurioriS, non es Set asse antea sibi in eo consentientem Cuius,contra eum Scripsit. Cui habens Porphyrium, sed nunc ille Amelium respondere jus in Plotini caStra transfugam.

ait. Respondit et Porphyrius e T. Vide Fabricii Bibl. rnec defuit iterum illi consu Lib. IV. arte . Η.

309쪽

illius rationem atque disciplinam nOStrae praeferens, multo illum, meliorem de Ideis sententiam, quam quae nobis probaretur, amplecti, edito in Vulgus scripto demonstrare in animum induxisset , medi-

Ocriter responsione mea ConfutaSse Videor, quod non recte suam Sententiam retractavit; praeterea non paucas opusculis hisce mei illorum virorum sententias convellisse; sicut In mea, quaera Commentarii magnitudinem accedit, ADVERSUS AMEL1UMEΡISTOLA, quaeque illis respondit quae ab illo mihi Roma missa erant quam Epistolam ipse inscripsit

D PLOTINI PHILOSΟΡHANDI RATIONE. Ego Vero, Communi tantummodo in Seriptione contentus, simpliciter opusculum hoc meum EPISTOL Q ADVEIRSUS AΜΕLIUM indistitavi. VI. Ex Porphyrio in vita Plotim P. I 2. Edit RasHAC tu quidem, ubi commodum erit, libros illos

mittes quin potius ipse adfer. Non enim rogare te saepius desinam, ut hoc ad nos iter omni altera anteponas etiam Si nulla alia de calaba quid enim

310쪽

τι γάρ αν καὶ σοφον παρ μῶν προὐμαν ἀφίκοιος το τε

γραφεα των μὲν εἰωθότων ἀπάγων ἔργων, προ εν δὲ ' τέτω τά ας γενέσΘαι. Καὶ κέκlη H οσα δοκεῖν παία καὶ τα νυν ποσοῦ προφθέία κέκθημα δὲ μιτελῶς, ου γὰρ μετρίως η διημαρτημένα. Καίτοι τον ἐταῖρον μέλιον μην ἀναληψε Θαι τα των γραφέων priαίσματα τω - αλλα πρέργιαίτερα της τοιαύτης προσεδρίας Ουκ ουν ἔχω τίνα χη τροπον αὐτοῖς ομιλησα , καίπερ πτπΘυμῶν τατε ' ΠEPI TXH καὶ τὶ ΠΕΡ ΤΟΥ ONTO επισκέ ψασθ αι ταυτα γὰρ ν καὶ μάλις διημάρτητα Καὶ πανυ βουλοίμην αν ἐλθεῖν μοι παρά σου τα μί' ἀκρώείας γενραμμένα ' τοῦ παραβῶνα μόνον, εἰ α ποπέμψω πάλιν. Aυθις νε ιν αυτον ζῶ λογον ὁτι ροὶ πέμπειν, ἁλά αὐτον κειν ἔχονῆα,

T γαρ α κοὶ σοφον παρ' κμων - HujUS vitam scripsit Por- προσδοκοῦν C. Scribendum προσ- thyrius, et operibus Plotini λκοῦ, Quid enim e lenti a praefixa est. miror Sane quod nobia exsectes adυentu tuo inter reliqua Porphyrii scripta Deinde lego, K L λ αλλο- summo studio a viris eruditis et γε παλαιὰν συνηθμαν. Ob e Conquisita et recensita hacte

terem saltem nostram con8αC DUS non Comparuerit. H.

tudinem. Toupius. In S. τώ ων. II. Al. τῖ σώμα Πος ἀσθενήιαν, qu se Qui libri quartam Ennea- quidem illi ab atra bile prove cum prout Plotini libros dis-nit quia percitu Setiam Romae inrcit Porphyriu99 jam con- saepe se interimere cogitavit Stituunt Scripsit et Numeni- hortanto vero Plotino in Sici Ne ο ρ ἁ2Θαρσίας ζαῆς, te Ste

라틴어 텍스트