장음표시 사용
281쪽
Mύναι edd. ύραις s. I di του da legetum puto ingressus est ad Seuthen, primum sese alti rurit, Thracum more vini cornil sibi invicem po : ertint. αSexto vero libro de Paphlagonibus narrans, t: Dis cumbentes in storeis coenabant, bibebant te corneis poculis a Aeschyliis vero, in Perrhaebis, Errhaebos iacit cornibus pro poculis urentes, iis verbis Agenteis cornibus, quilius aurea praefixa erant ori a Et Sophocles, in Pandora Quod si quis plenum ebiberit aureum cornu h.ie illud molli temta sub ulna, plenum
282쪽
χε cra τραπεζαν θεον αυτόματοι δ' εξαργυρεων κεράτων πίνοντες ἐπλάζοντο. Και ' ex ενοταν δ Ἐν η βδόμη της ναβασεως ,
quod Graece κερασα sonat .vas in quo miscetur vi num crater dicitur, ab hoc ipso quod in illo aqua cum vino miscetur, a nomine κέρας, cornu, hquasi κερατηρ, quoniam in cornu infunditur potio Manet vero etiamnunc cornutim in hunc usum fabrica quae quidem a nonnullis rhyta vocantur. Sed multi poetae priscos homines inducunt e cornibus tabentes Pindarus quidem, de Centauris loquens :Indomitam posquam feri centauri
didicerunt vim melli vini magno impetu candidum ac manibus de mens deieeerunti O astro argenteis e cornibus linum' bibentes halucinabantur.
Atque etiam Xenophon, septimo libro De Cyri xp ditione, ubi convivium exponit apud Thracem Seuthen peractum , ita scribit: a Postquam Xenophon cum suis
283쪽
ingressus est ad Seuthen, primum sese salutarimi,
Thracum more vini cornii sibi invicem porreYerunt. Sexto vero libro de Paphlagonibu narrans, it 33DlS cumbentes in storeis coenabant, bibebantque corneis poculis. α Aeschylus vero, in Perrhaebis, Perrhaebos iacit cornibus pro poculis urentes, his verbis: Argenteis cornibus, quibus aurea praefixa erant orificia Et Sophocles, in Pandora Quod si quis plenum ebiberis aureum cornu ,
hae illud otii terens sub ulna, plenum ei reddit. JΗemnippus, in Parcis: Sisi nune quid faciendum p Hunc mihi non a calicem s. ex o cornu urs vis da mihi bibere semel modo.
284쪽
πόν ησι τον βασιλε προπίνειν κερατι τουτοι , οις
πομυπος ἐν δευτερα Φιλιππικων, ω βοων των παραυτοῖς γενομ ενων ριεγαλα κερατα φυοντων , ως ωρεῖν τρῶ ι και τετταρας χοας , εκπωματα ποιέῖν ἐξ αυ- των , τα χείλη περιαργυρουντας καὶ χρυσουντοις Και is
Φιλοξενος δ' ο Κυθήριος τω ἐπιγραφομενω Δείπνω
μαι τε αλλων Τ κεράτων Ἀβρεχον δε κατα ιιικρόν.
Lycurgus Vero orator, in ratione contra Demadem, Philippum regem ait e com propinare solitum his quos benigne excipere Vellet Paeonum reges vero, Ut scribit Theopompus secundo libro Philippicorum, quum bobus, quos alit illorum regio, tam ampla sint cornua, Ut re aut quatuor capiant congios, pocula ex illis conficere, quorum labia argento aut auro Obducunt. Porro etiam Philoxenus Cytherius, in carmine quod Coena inscribitur, ait:
Bibebat nectareum potum aureis ex orifcris magnarum cornuum es irrorabant autem paullatim. Athenienses Vero etiam argentea conficiebant cornua,
ex eisque bibebant. Reperitur hoc quidem in Bonorum publicae venditorum recensu consignatum his verbis, ex columna 'e , in columna erecta in Arce, quae
285쪽
ornamenta dedicata continetes Adest etiam cornu, poculum argenteum idque praedurum. vel, solidum admodum. II. Cernus. a fictile, multas continens exiguas cotulas adglutinatas, in quibus sunt papaver album, triticum, hordeum, pisum, lathyrus ervilia lens quibus rebus is hi cernum gestavit, veluti qui annum gestavit, vescitur ut refert Ammonius tertio libro De Ari QSacrificiis. 3. Cis sybium Poculum una aure vel ansa instructum, Philemon. Neoptolemus vero Parianus, te tio libro Glossarum, hederaceum poculum significare id vocabulum ait, testem citans Euripidem in Andromeda: Omnis pastorum consuebat populus unus lactis hederaceum ferens scyphum
a laboribus recreationem, alter vero visium decus.
286쪽
. δε Ευμαιος. Καλλίμαχος δ' εοικε διαμαρτάνειν c
Osbbium enim ibi dici, ait, in rusticorim hominum comventu, ubi maxime convenit ligneum poculum Clitarchita ero ait, scyphum ab Aeolibus sobium vocari: Mamsyas vero, pocillum digneum poculum Eumolpus a em, poculi genus quoddam esse ait, olim fortasse e ligno hederaceo confectum Nicander vero Colophonius, primo libro Aetolicorum, scribit is In sacrificio quod Didymaeo Iovi peragitur libationem faciunt hederaeci liis unde antiqua pocula ei obia vocantur HomerUS CUBbium in manibtis halens nigri vini. Asclepiades vero Myrteanus , in his quae de Nestoride poculo scripsit: Scypho, ait, laissybio nemo umhem incolentium, ne nieisiocriter quidem fortunatuS,
usus est; sed subulci, pastores, rustici Polyphe mus quidem cisi bio, altero vero Eumaeus. α Callima
287쪽
elius vero videtur errasse in nominum usu, cum de ho
spite sibi familiari , qui cum ipso apud Atheniensem
Pollidem convivio exceptus erat, ait: Ille etenim aversabatur Thraciam a siningurgitare meram sed paruo detictabatur Uoblo. Cui equidem hoc dixi, cum poculum αλεισον circumiret
Qui enim idem poculum Ἀλεισον κισσύβιον dicit, is accuratum Vocabulorum usum non servat. Facile autem coniectaveris, cissybium confici primum solitum esse a pastoribus ex hederace ligno. Alii vero nominis originem derivant a verbo χεῖσθαι, idem Valente ac χωρεῖν.Limen autem iambos hoc capiet εiσεται.
Et si ἡ, serpentis latibulum , quod recipit animal. Et κίθιον, id est ἡτιον , vasculum quod recipit astragalos.
288쪽
γάλους Διονυσιος δ' ἡ Σαμιος , εν τοῖς Περι του Κυκλου, το μηρικον κισσυβιον κυμβίον ἔῖη, γρά*ων
εὐ μαλα προβεβηκότος, λαβων ε των κιβωρίων, ως ἐξοινων και μυεθυων, ἐνεουρη Δίδυμος δε η , ποτηρίου εἰ δε ειναι, και τάχα ν η τα λεγομεν σκυφία, δια το κάτωθεν εἰς στενον συνηχθαι, - τα Ai-fγυπτια κιβωρια.
Dionysius vero Samius, in libris De Cyclo, Homericumcis ybium cymbium dixit, ita scribens , Et illum videns Ulysses haec facientem cymbium vino implevit, eique dedit bibendum. α 4 ciborium Hegesander Delphus scribit, Euphorionem poetam, coenantem apud prytanidem, cum ostentasset prytanis ciboria Uaedam, tiae pretiose confecta esse videbantur, ianique bene longe progressa esset compotatio, sumsisse unum e ciboriis, Utpote temulentum atque ebrium is imminxisse. Didymus vero ait, esse poculi speciem, ac fortasse non diversum ab his qui scyphusit σκυφiα dicuntur; quoniam inferne in angustum contracta sunt, quemadmodum Aegyptia ciboria. s. Condy poculum Asiaticum Menander, Assen
289쪽
A. και κονδυ, και ψυκτηρα, και κυμβίον.
Θεων τα Θαυματα και τα καρπω μα γίνεσθαι επι
Cotulas capiens decem in Cappadocia condy aureum , O truthion. Hipparchus , in Servatis A. - ne aurem praebes huic militin At non habet argentum hic illium , certo ego scio: nil nisi tapetium KO bene cum eo agitur quod hoc habeat variegatum,
in quo sunt Persae 6 perditi quidam gryphesere Perseis sis i. Abi in maliam rem , verberos A. O condy , O fyctem, O cymbium. Nicomachus vero, primo libro De Festis Aegyptiorum, ait , Cond est quidem Persicum cinitio vero erat Hemmippus astrologicus, ut mundus, X quo Deorum mira culain fructuum omne genu gigni in terra quare etiam ex hoc libari Pancrate vero, primo libro Conchoreidos:
290쪽
, o ATHENAEI DEIPNOSOPH. C. s.
I αργυρέοιο legebat alec. a γράφων edd. χρυσοκλύσταν S. 4 Desunt και αρ. edd. ἰ χε ιν malebam.
A ilia eum libasset ex splendido condyene ar, aliam iam pedibus ingressus est. Cononius. Ister Callimachius, primo libro De Ptolemaide Aegypti oppido, ita scribit: Calicuna cononi rum par thericleorum par aureis operculis clau
6. Cotylus Pocula una tantum ansa instructa, coryli Vocantur quorum etiam Alcaeus meminit Diodorus vero, in libro Ad Me, Adversus Lycophronem, ait apud Sicyonios, Tarentinos frequenti in usu ias hoc poculum esse autem profundo simile labello,
habere vero nonnumquam etiam ansas. α iuSdem meminit Ion Chius, dicens co lum vino plenum Hermip-PUS ero , in Diis :Cotylum rimum attulit, pignus Vicinis.