De prosthesi et aphaeresi e glossariis latinis illustrandis

12쪽

- 12

instructus ih pro strictus ut destrictus IV 170, 20 instuἰtus stultus II 583, 10 csd 393, 54 instultus)instructores structores V 260 43 343 53 instruem struem Ι 356, 17 cf. IV 383, 6 387,

struem); IV 563, 15 instrue). Dunique multa sunt in glossariis verba, quibus syllaba ex

praeposita est. In his autem vocabulis cum praepositione ex compositis utrum vocalis quam appellamus prosthetica an revera praepositi ex subsit, haud raro difficii est corte diiudicare. Nam Saepe praepositione ex cum nomine quodam aut verbo coniuncta vocabuli vis augetur. Stolet historiscli Gram dorlat. pr. I p. 402 0 veteribus auctoribus nonnulla exempla attulit. Etiam in glossariis non pauca extant huius usus testimonia. Sic grammaticus nescio quis ad praepositionem ex adn0tat V 9 b, 23): interdum pro valde ponitur sicut excelsus pro valde celsus, sicut eximius quasi valde eminens. Atque eiurare explicatur valde iurare V 41, 10, excaecavit verbis obtenebravit aut valde caecavit ex enim pro valde ponitur V I9b,

29 alia. Ita tu otiam in nonnullis glossis facit dubitari p0test, quomodo syllaba ex intell0genda sit. a syllaba ex praeposita est consonantibus sceaecaelus pro scelus IV 343, 19 excelestus is scelestus III 179, 35 nisi eae est valde)'excidium se schediam V 2l0, 21 excolmanuri scolopen ius 619, lib syllaba ex praeposita est consonantibu spe ectaculum pro spectaculum III 5, 48 cs V 82, 5 h. e. Placidus libri glossarum)α Il4, 27 exspectaculo IV 37I,

1 sic interpretatus est Heraeus Arch. X p. 20 glossam SePeru instructus et inremissus cf. IV 283, 3 Severu modestus diεtrectus districtus).

13쪽

se splendor in libr. a IV 125 15; os V 12, exsplendoris), splendet nisi eae est valde V 458,3 cf. V 50l 58 expendit); V262, 5 in cod. a b ' exsplendens)se Spolia I 113, 18 se spolio I 38, 26 cf. IV 576 58 expuliat V l27, 33 4 expoliuntur)c syllaba eae praeposita est consonantibus textat pro stacte h. e. στακτὶ III 89 6 623,25 extracte)'extoli stolida IV 67, 48 nisi eae si valde stolidu)

pecto )e ecfata '' expectabilis

ponsalia e arsit

splendore tendit expolia' expulio

1 vocabulum nri or explicatur e ecto, quod est ortasse pect0. Rossbero Arch. IV p. 48 in Dracontii libris non semel nomen compositum exspectare idem significare atque nomen simplex spectare exposuit. Τamon cum Dracontii temporibus sine dubio spectare et aespectare in pronuntiando nihil differrent, certe diiudicari non potest, utrum illis exemplis re vera vocalis prosthetica subsit an praepositio eae tunc vim perdiderit, ut inspectare et spectare idem valerent. 2 in codicibus enim e eetata explicatur verbo probata, qua X X-plicatione e ectata pro spectat scriptum satis probabili coniectura

14쪽

14 Non solum in initio sed tiam modio in vocabulo vocalis is impuro aliquoties praeposita esse videtur. Cuius rei iam Schuchariit I p. 346, 347, 349 0X0mpla attulit haseo: solistitiales Darmst. Censor. 76, 14 cit cuminstetit Pal. Asen. II 559 adistas Non. 358, 9, 2 inistituis Vat. Cic. hil. II 260 16; inisse tantibus ib. 267, 3l iniscientes ib. 268, 10 perispectiuib. 1270, 3; discribi ib. 271, 8 r. Etiam in glossariis insunt tales formae: interistiti pro interstiti V l9, lexistantes extantes IV 3l 34 existat extat IV 2, 29

λrtasso otiam lino scriptura non X rroribus librariorum manaverunt, sed alio modo sunt explicanda se ut solubri ut istare pro stare dicere, per-istat quoque formabant, sivo quod illud verbum vocabulo istare et pra0position per compositum 88e ut si inscii meminerant, sive quod in pronuntiandis litteris stilisficultatem quandam sentiebant, quam ut tollerent vocalem interponebant. Simil0 x0mplum extat in codic Catonis do agricultura libri, ubi in cap. IV, 6 solistitium pro solstitium scriptum si i). In lauti Trin. v. 5 cod. B xhibo circumispice pro circumspice. Ἐ0dux . in Livii libr. XXX 26, 20 od Luciis)praebet inestaurati pro instaurati. 3. Ut ex exemplis prosthesis supra enumerati cognoScitur, praeponitu i 0 e ut in vul ex. Quodsi syllaba in Vocabulo praeponitur, haec prosthesis re vera non dissor ab ea,

1 Etiam in schol. Born. ad Lucan. 8, 5 solistitiale scriptum est. Alia huius scriptura exempla altor in Cic. de nat. deor. III 14 37 indicavit. Apud Plautum bis forma solstitillis logitur libris consentientibus Pseud. 38 et Trin. 44.

15쪽

qua vocalici fracta est, cum in sermone plebeio praepositionum in anto voeabulum a s et altera consonanti incipiens pronuntiation prope ad i accessi8s n conSonanti corrupta const0t; os cliuoli ardi I p. 350 et Cors sui I p. 25 l. Qua rolibrarios in scribondo facillime vocalem pra sepositionem in confundere poluserunt. Etiam error potuit impellor librarios, ut nodicorunt in negativum postulari arbitrati. - Nec regis mirandum est, quod saepissime e pro es scriptum est; nam haud raro in votoribus codicibus et in inscriptionibus ae pro s t pro x positum si cs. Si hi l a iussit II p. 350 sq. Us Moen I p. 29 7 sq. cuius rei otiam glossaria multa tostimonia praebent: ut x0mpla dem IV 4, 7 in nonnullis codicibus sextat senia pro menta 6 IV 70, 10 libri habent aeculentus pro esculentus. Itaque putandum si in sermone latino a sa0culis quarto ut quinto, ut cognoscitur etiam ex inscriptionibus, ae in pronuntiation prope a s acce8SiSSe. Certo non milia xempla se glossariis collectu idem valoni. In universum dici potest vocabula, qua in lemmatis Xtunt, vetustatis fidem maiorum habere quam qua in solis interpretamentis leguntur. Vocabula denique, qua herba plantasque significant x illa sarragino, quae tertio corpori glossariorum volumini adnoxa est, quin recentioribus temporibus debeantur, non dubitandum St. Si perlustramus omnia exempla, quae enumeravi, plurimis 133 aliud vocabulum non praecedere apparet, neque id in exemplis e glossariis sumptis mirum est. Sunt 28 vocabula, quibus verbum consonanti terminatum anteit contra 16, quae post verbum vocali finitum leguntur. Quorum 1 exemploruni sunt tria, quibus dubitari potest num vocabulum ant000dat necne expuli IV 38, 26 expectaculo V 2, 5 extolida IV 67,

48 haec enim verba cum antecedentibus non Sunt arto Oniungenda.

Prosthesin ante scimpurum etiam in codicibus scriptorum vetustiorum inveniri neque a viris doctis neglectum esse iam in prima paragrapho demonstravi.

16쪽

ipse collegi: E lauti c0dicibus iam Schucharii hau 0x0mpla attulit:

Trinum . 69 'iscit pro scit. Cuius versus, quem solus habet Ambrosianus, secunda librorum pars xhibui verba quid isiscit facere postea Atque eadem verba tiam in vors 766 leguntur, ubi citorum habet scit. Amon in hoc Xomplocauto opus St, cum illographia suspicio accedat. Amphitr. 406 isto pro sto. Hoc in versu legendum est nunc sto, ut xhib0tur in deterioribus libris, cum B D 0xhibeant nunc isto, quam Scripturam non intollectam mutavit r. Merc. 547 insputio pro spatio Ambrosianus xhib0 hoc inversu verba breve iam reliquom vitae spatiumst quin eoo, quod rotinuit Giae tu iri s. olori autem libri praebent decurso inspatio breve quod vitae reliquumst, quam lectionem praetulit in . Ad id, quod agimus, utrum haec lecti an altera ructa sit, nihil interest. Nam utcunque res Se hab0t, iam Plautum scripsisse inspatio pro spatio ex hoc exemplo colliger nomo audebit, praesertim cum in codicibus nonoadem extet Scriptura.

His Schuchar dii x0mplis o Plauti libris addo stoc: Ρsseudol. v. 45 codicus i exhibent 'ipseudole pro seudole. Quod exemplum, quamquam dissertis reliquis, amon sil0ntio praeterire nolui. s. ipsillium pro psyllium III 57, 46;558 64 622, 1. Monaoch. 882 in Palatinis legitur expectando pro spectando. Cum 40dundi orbum spectandi opponatur, lectionem

expectando apparet tolerari non OSSe.

Casin. l libri absent est pro si os Mil. 985 ubi in manu scriptis extat ast et Turoni. horni. 43, ubi libri praeter praebent est pro CL GR. L. V 554, 15 aut silentium iniunoentis, ut ist).

17쪽

Livii libris 26 30 od Luctis collogi haec:

l. XXVII 34, 6 V abo 'isqualorem pro squalorem l. XXIX I habu ' etimularet '' estimularet pro stimularet. Varronis in libris do lingua latina sed Spenget invoni haec: l. VI p. 125 5 codex F habet 'eaeerses pro Xersest. IlI p. 178, 20 codex F habet 'expectari pro spectari, quod

corr. Victorius.

In Horatii libris xtant haec: Carm. IV 0, 6 Bλ habunt 'inspeculo pro speculo Ep0d 5, 34 ii, habet ' expectaculo pro spectaculo Sat. II 3, 83 habot instes pro stes Epist. I 2, 31 habui ' es trepitum pro strepitum Epist. I 3, 190 B habet ' exspectanda pro spectanda. Juvonalis libris ud Jalin accedunt haec: l. IV 44 habet exspectant pro spectant l. V 371 ι habent ' exspectatos pro spectatoSi. XI 165 absit exspectant pro spectant in initi ver8u8).l Quamquam dubitari potest, num re vera in Maerambo nomen graecum Σήραμβος subsit, tamen cum litterae s et ae posterioribus temporibus saepe in latino sermone confunderentur, pertacile accidere potuit, ut librarius vel nescio quis scriberet ea ambo pro serambo cf. Adelph. 416, ubi in embino extat simplum pro emplum aeemplum et huic vocabulo praeponeret vocalem prostheticam. Simili modo in Varr. do ling. lat. VII p. 125 5 cod F exhib0t Xerses pro Xerses. f. de hac quaestione praef. Asin. d. oet et Loewe p. XXVII. Contra oeni Quaestiones Plautinae rogr. atschhau 893 hoc nomen compositum esse e verbis ἐξαερι et αμβη - αμβιB atque intellectum esse eum qui vinaria, pocula promit ratus sormam traditam Exaerambus retinet cf. Arch. I p. 304.3.2

18쪽

haec exempla:

l. II 89 habui ' expectare pro Spectarel. IV 4 C habet 'isternique pro ternique l. IV 804 C habet expectandumque pro spectandumque in initio

l. VII sim hab0nt expectat pro spectati. VIII 592 C habui ' expectare pro spectarel. I 832 G absent expectans pro SpectanSi. IX 889 Mi ha bot ut videtur expectatorque pro Spectatorque in initio versus)l. X 247 C habui spiramina pro spiraminui. X 344 habunt 'instruit pro struit.

Αon. IV 576 Ργo habunt ' instimulat pro stimulat Goorg. III 536 P habot instridentia pro stridentia Aon XII 96 M abo isti uis pro struis. Ita quo, ut o testimoniis supra allatis apparot haud raro

prosthesis X0mpla in codicibus auctorum occurrunt; neque vero vocabula, quibus verbum consonanti terminatum praecedit, plura sunt quam a quibus vocabulum in vocalem adoris praeit.

Atqu0 tiam in inscriptionibus sexempla prosthosis inveniuntur, qua multa collegerunt Schuchard II p. 373 sq., Cor Ssen I p. 286 sq. Seolmann p. 16 sq. Schmit χp. 63 0 87, alii. Etsi nova x0mpla afferro non possum, tumor utilo esse puto potiora qua0dam xempla a viris doctis sex inscriptionibus collecta commemorare. Ita tuo testimonia proSthesiS, quae contulerunt Seolmann p. 317 ut Cors son I p. 286 0 287 enumer re mihi licent utque a qua cui tompori adscribenda

sint scimUS.

19쪽

cortis semporibus in sermon vulgari vocatos i vo e vocabulis ab scimpuro inseuntibus pra0positas osso multis X0mplis confirmavimus, nunc quaerendum est, num quo tempore haec pronuntiandi consuetudo ut tu mutatio orta sit argumentis domonstrari possit. Quam quaestionum ut solvamu8, quattuor fundamenta servestiganda sunt testimonia votorum, testimonia se inscriptionum ut codicum, linguste OmnnenSOS.

At tu quod ad ostimonia votorum attinet, primus qui huius pronuntiandi mutationis is non disserto mentionem socii, est, quantum sciam, Sidorus, qui anno fere SeScentesimo . Chr. n. floruit. Illo nim in orig. X 1 52 p. 479 ed. revalus)iScurra vocatur, quia causa escae quempiam consectatur. Sed

uadum verba sunt in glossa V 243, 30, nisi quod ibi scurra traditur. Undo apparot huic tostimonio non plus tribuendum eSSe quam exemplis codicum i).1 Huc nescio an pucto V 243, 10 ceda carta, per vitam 8 h. f.

20쪽

Codicum, in quibus illa scriptura inv0niuntur, vetustissimi sunt Vergili, qui saeculo quarto, quinto, sexto scripti sunt. Soptimi a seculi si collux solidocyrilli Sod plurimi libri, qui

huc Spectant, Saeculis octavo, nono, decimo, undecimo Vel posterioribus orti sunt. Quotiuscunque vocabulum, cui i vel praepositum est, pars tantum librorum praebet, non est, cur hanc esse Vetustam formam putomus. Atque tiam si codicos uno vel altoro loco non discrupunt, non rolatari possit, qui censeat hanc formam ante Saeculum octavum, nonum, decimum, undecimum domum in libros irrepsisse neque vero VetuStam SSe.

Certius fundam sentum quam libri manu scripti in dubio praebent inscriptiones. Ut sex x0mplis supra collatis intellegitur, vetustissimum prosiliosis tostimonium sextat in inscriptione anni 197 . Chr. n. pleraque nutum x0mpla invoniuntur in titulis quinti ut sexti saeculi. Nunc ad linguas roman0nsos pergamus, ut videamu8, quid ex illis do hac quam tractamus qua ostion disci possit. In quibus linguis non ubiquo andum obsorvari rationum grammatici

dudum expOSuerunt.

In linguis ergo francostallica set provinciali vocabulis ab simpuro inseuntibus vocalis e volo, tamon haec rarissime praeposita est. In vutustissimis quidum scriptis inveniuntur: ne

cum arte cum verbo praecedent in vocalem cadent coniuncta esset, Vocalem non praepositam SSe.

In linguis quidum raetica ut mullonica 00rumque Lotharingensium, qui silvae Vosegi partem ad occasum vergentsem incolebant, vocalis prosthotica ablocta si id quod lingua germanae propinquitate et auctoritate recto explicari vid0tur. Itum quod in dialectis valdensi set mentonensi prosthusis locum non habui, Suchi erlingua italica auctoritato fractum osse putat. Atque etiam in Dacoronianensium lingua prosthesis exumpla nulla inveniuntur,