De sonorum affectionibus quae percipiuntur in dialecto neolocrica

21쪽

D0 0n0rum assectionibus, quae percipiuntur in dial. 00l0crica 359βολευς, dare: dri r διαγοευς. Urbs quaedam Maced0niae nominatur in sine dubi pro sic ὁιανὶθ X .c0διον, pro τερ δίυν auditur rizoni, pro ijs o i MOS. Interdum autem eadem mutati Vel ante a Vodalem effieitur. ὁ μος enim per aphaeresin oealis initialis velut admos, basi λα ὁ siciis et apud Theoer das ὰλ Velut zamilla, ορ , oo κύς volut ars diri 'n s0nat. Hi transitus sonorum haud dubie iam exeunte antiquitate fieri e0epit, quo tempore d antiquum Xplosivae litterae sonum SerVabat, nam frientiVa, quae postea in oeum illius substituta est, quo m0d in il transiisset vicintellegi posset. Atque initia quaedam iam iuveniuntur in lingua Vetere, es. ωρ vel ὁ ρξ qu0st m0do 0mmem0ravimus et n0tissima illa, ut ευ e radie dis si ιμ); χθι ς, αρι )ηλος, alia Curi. El. t. p. 563-566 et quae Ahrens p. 46 attulit ex dia-leet lesbia n. 4 Praeterea gelastismo in dialeel loeries ante i et asseetae sunt Vetere gutturale γγ quae h0 die plerumque velutis pronuntiari 80lent. Hi quoque medius gradus erat nil Iγγελος, rejelos, ni elos, oer. Odrelos. ηγγίδα - ακές Vulgo a Loeris pr0nuntiatur aridaida, unde an Gilono

5 Denique e0mmem0randa est mutatio veteris mediae ' in in dialeet J0eries . Nam hae quoque dentalismi species est. Medium enim gradum Substitua Sonum nune perVulgntum , qui, neque atque gutturales, in interdentalem immutatus est. Itaque habemus pr0 Vetere i si ullimo,

22쪽

ΙΙΙ De quibusdam et o litterarum immutationibu S. 1 Explosivae β linguae veteris in dialeel loeries respondet interdum vel j, vel ante e et u , id est Dicativa illa velaris, euius naturam Deilae Stud. Vol. IV p. 24 sqq. accurate deseripsit. Si pro Vulgari Tolos L υλος, urbs Thessaliae I 0erenses o solo Vel olos dicunt, pro nupa βοα , β υ ij sive jupa, pro vorvorizo orroris ΗeSych. μορ-

β0ριζω), quamquam hoc Verbum etiam e Vetere κορκορυ-

tran Situm si laetum esse arbitr0r, ut Grieativae j litterae 80nu adhaereret, qui eum utrique litterae Vis expl0siva pr0rsu deesset, non p0terat, litteram prostreare, sed magis magisque ita praevaluit, ut v pr0rsu evaneSeeret. 2 ct in mutatae exempla hae sunt: 00r. l f sSpr Vetere o Lβερος, θλi 'osto, linome epir sivom et ι-Γ9me, siser et sirerd, quamquam etiam livd exstat es.

De labiorum et dentalismo sonorum duplicium et k. Similiter atque in lingua vetere e radice stre non mod σκε=ι σκε=r i co et anseritum Shπ-us progignitur,

in Formas nunc pervulgatas topo pro βλέπω, lavata pr0 βλήχων, veteribus larmis gutturali incipientibus deducenda esse arbitr0r. f. Curi. l. t. 438, Theocrit. V v. 6 γλ -).

23쪽

Curt. l. t. p. 56), si in dialecto Vulgari pro ξυς, ξυπιο, aps auditur, quo V0eabul Signifientur h0m ὀξυθυι ιος. Ad verbum ευγνυst pertinent suturum epS pr ευξco ze-psi pr0 ευξις. pSe 3 dicitur pro χθες. Vetus mutatur in S, e. g. ico φλοιον h0die pronuntiatur sosti on). Denique k Vetus per metathesin transit in ks et dentalism in D: πεσκος, ζεσκ is hodie S0na petus ori. Exitus deminutivorum σκιον mutatur in Di on), κορη, κορίσκιον oritSi κυριος, κυρισκιος et κυριGκ hirit Sis, semininum ex analogia trux et hirutua, I ετρος Petriakios, Peresistis, PetritSis. 5. De sonis quibusdam, qui induratorum Speciem praebens. 1 Hie primus ommemorandus est transitus Dieativae lenis j vel γ in s0rtem . Videtur hae immutati 110 tam per assimilationem, quam e cau8i Singularibus et quasi fortuitis nata esse, praesertim eum SaepiSSime ante a sales inVeniatur, quae quidem litterae alioqui nullam nisi emolliendi vim habere solent. Consideres dioχm os pro δεδιωγ- μενος, disχmo pro ιέυγιιος. Chasi0tis asser tuns apud Epir0ta pro λυγνr - υλυγιστος, arbi Ost ut pr0 αργυρωκάνατον aquam recipiens ali argenteuS). Mirum est e0utraria asseeti0ue loer dra: m et drarum ecdραχst in notum esse. Fridativa lenis Q verbis l0ericis e Di pr0 ε φυγε ν), ε φ υ)γεν, u Hi sim pr0 ch i )γot sta apud ceter08 fhi, of stillime per assimilationem indurata St. 2 Mai0ris m0menti est abiecti aspirationis. Interdum enim n0 fricativae , , , quas plerumque e Veteribus aspiratis asei vidimus, sed explosivae sortes , , t Veterum aSpiratarum loco inveniuntur. 0ntrarium c0mmemoraVimus supra g 1, 1. a k pr vetere ciniti v0eabulorum positi unum tantum Xemplum asserre p08sum, h. e. kύrda pr0 sρdi , ante

Curtius, Studien V. 24

24쪽

quippe qui ricativam ante sibilantem t0lerent, SerVatur, cum reliqui Graeei eius l0e tenuem habeant, Idisu, oti . EXempla, quae hae para graph continentur, n0n RI Vimomenti Sunt, pr0pterea qu0d etiam e his id, qu0d iam aliis argumentis e0nfirmatum est, colligi licet, aspiratas in

lingua graesta aliquando reVera Sonis Xplosivis cum spiritu e0niunctis e0nstitisse. Hae igitur explosivae spiritu abieet in eis quae attuli Xemplis integrae remanSerunt. Fricativae enim in explosiVa transire non poterant. Concedendum Ver est, ausas, cur Spirati his in v0eabulis evanuerit, ubique intellegi non p0sse. 00 tamen respicias, Son08 Xpl08iV08 , , , ubi in Veterum Spiratarum l0eum Suesse8Serint, plerumque iuXta ricativas vos et liquidam positos esse. Quare, ne tales litterarum coniunctiones, quales

25쪽

De sonorum affecti0nibu8, quae percipiuntur in dial. 00l0crica 363

Sunt X, π, Ss, X, γ, efficerentur, Spirati potius abieeta esse Videtur. Quamquam paue exempla restant, in quibus

D singularibus quibusdam sonis noviciis.

Iam supra, eum de labialismo diximus, frieativam , eum de dentalismo, ristativam j intercalatam esse Vidimus. Restat ut pauca addam exempla, ubi j posterioribus temporibus aecreverit. Accedunt deinde soni alii irrationales, velut , , x et i su SiVe is, qui eum omnes natura sint levissimae, inter alio 80n0 haud raro fortuito prostreantur. a j interdum in dialect0 oerie exstat pro spiritu aspero vel leni. Haec Ο0 80nanS, ubi asperi te sungitur, etiam per mutationem rgan0rum exstitisse dici potest, eum articuletur ita, ut spiritu per laryngem quidem et o sine ullo obstaculo seratur, sed palatum leviter attingat. t iam pristinis temp0ribus in lingua graeea spiritu Saepissime inter se eommutati sunt es Curi. l. t. p. 36). Itaque cum spiritus asper iam tum interdum evanuerit, pro certo haberi Π0n 0test j liis in exemplis reVera istem eius praOStare. Itaque haud set an ibi qu0que Dirrati0nalis umenda sit. Spiritus lenis, in quo naturam Soni inesse, quamvis infirma Sit, negari nequit ei. Cui t. l. t. p. 45 adnot.), etiam in linguis lavistis in j transit. Transitus autem ille non tam valet ad 0num amplificandum et augendum, quam ad sonitum lenem, qui gutture aperiendo exoritur, commode OmpenSandum:

26쪽

364 Chalki0pulos Eadem ratione irrati0nalis j inter vocales, qua hiatus t0llitur, explieanda est. Valet enim ad Vogalem alteram cum altera e0mmode coniungendam. . g. εων ida hodie a L0eris pronuntiatur ut e fonsi S Nαουμ 110m propr. Na-jum, λαος ut o S, ε odosio ut SeliodoSi o)δ, κύησαν ut eho se an cet.b γ velaris lenis interdum Xsistit ante n nasalem, quae initio oeabulorum ante V0stalem aut in mediis vocabulis inter duas voeales po8ita est. Subauditur autem nasalis quaedam, quae ad n gutturalem proxime aededit: νῆμα pronuntiatur ut nema, hoci Ut necis arnuntia pro ἐναντίον, Si neso ni pro συννεφον νεφος), Urum r0 εννεα, ernia pro εννοια, in qu 9088it aliquis eo licere, veterem formam neolidam γνοε co rad. no Curi. l. t. o. 135)conservatam esse. Etiam ante i exstato in thros pro laros lat. laruS). ei Magis etiam mirum est, quod r in nonnullis voeabulis posterius aecessisse videntur, sic in thstra pro γάστρα γαστὶ o), orsi me r ωρυομαι, murUS r μωρος.

De aliis dubitari potest.

27쪽

arbitror. Formae igitur Vetere duplistes σκυτος et κυτος, σκίδνασθαι et κίδνασθαι stet. Ubiis Vetustissimae sumendae sunt, Videntur tantum similes esse, non sunt ses. l. t.

De natura metathesis, quaerat in lingua restenti0re, nihil sere novi habe qu0d dieam. Haec enim similiter fit atque in lingua vetere maiime ubi r et i eum aliis e0nsonantibus c0niunetae Sunt. Quamquam pr0pterea qu0st pronuntiatios0norum in dies obseuri0 facta est, maior quaedam transponendi identia in hodierna quam in Vetere lingua c0nspicitur.

28쪽

mutant.

Hoe capite minime mihi in animo est, historiam V0ealismi linguae graecae recentioris seribere, quippe quae in universum plerisque n0ta sit ses. Dessner, Stud. IV, p. 35 sqq. . Ea 0la hie e0nsiderabimus, quae nova et ad leges grammati eae et etymologiae graedae illustrandas apta esse videntur. Singularia autem illa, quae in Vogalismo recentiore inveniuntur, ex dupli de ratione iudicanda sunt, ut distinguantur V0gales eae, quae Veterum Onorum, SiVe graecorum, SiVe etiam antiqui0rum, id est graecω italistorum vel indogermani eorum, reliquiae esse videntur 2 eae quae posterioribus demum temporibus ex veteribus 80nis sterta lege

immutatis natae Sunt. Veteres vocales quae inperSint.

Ea voeales linguae restentioris, quae vel a dialecto attica vel a lingua exeunte antiquitate pervulgata κοιν )abhorreant, nec tamen ab his e legibus, quae de natura

29쪽

De 80norum affectionibus, quae percipiuntur in dial ne0locrica 367

voealium observatae sunt, deduci p0ssint, Vetustiorum sonorum quasi testes haberi eo sentaneum est. Plerumque autem de aetate, qua floruerint oeales, aut de rigine earum ubi tari nequit. Ubi ver dubitari potest, operam dabo, ut quo-m0d singularia eum legibus etymologiae comparativae e011- veniant dem0nstrem et suum quique in eontinua sormarum

serie l0eum tribuam. Disposui autem illa ita, ut de singulis 80nis deineeps agerem. A dialectis enim aut periodis haud saeile pr0seisei 0teram, propterea quod eui dialegio

a In semininis orieis, quae exitum habent in a pro

30쪽

Quomodo vocales permutatae Sint.

Mutatio odalium effigitur partim V 80n0rum pr0Ximorum, partim studio quodam commoditatis, partim pronuntiati0ne