Tradita Polybii castrorum Romanorum formae interpretatione

11쪽

παρήκειν.

uiue par castrorum frons, quin temum πνει sciri deberat, ex umetur.

' σω στω καὶ καλείσθευ καθαπαξ ἡ μέν - τον παν--χ ήματος κατὰ προυσωπον. Lipsius ita ad hunc Iocum scri-Int: Id ea causa, quini omnia illuc stinctent Et intendant. Hac totur consideratione praetoria porta et quae in ta eam, tergum e Posteri u castrorum inni decisamaa et introrsum alia facies et Metus. Dis sa ira Pectio si cum Tacitus avex castrorum documanam appellat et Livius ab tergo castrorum earn ponit Nam haec fero semper illi aversa, ita frons Masetur pars e Proximi et o sita. MSehelius vero ita contra ipsium pugnat oditat Lipatus tergum castrorum isontem et contra reontem tergum a P lybio prellari quod omina illuc spectent et intendant. Quod qui Venerit in inentein iro doctissimo nescio nam in omina Polybiana illa ipsa, quam nobis exhibet in libris de ni litia, cohortes manes legionariae sociaeque, praeter deciam M

12쪽

pertam deciminant tendentes vias intercurrentes et latera castrorum respiciunt. Probabilim milius Polybium docendiarius conversis nominibus isontem appellare quod est tergum; et contra tergum quae est frons castrorum. Sed causam addit minus Wobabilem, rio in dictatione metationis a praetorio procedat Verati decurianam quasi non eadem ratione ab altera praetorii et scamni tribunorum parte ad portam praetoriam Pr cedat. Sed olybii praecipua in hoc opusculo cura 3t, ut tensionem legionum Romanarum doceat, cetera neglegentius exsequitur itaque a macto medii praetorii orsus, ad illam castromui I em Nam illae tenent, rogreditur, ibique frontem fingit, eo iustius, quia in exemplorariarum, metationem etiam cp1atuor legionum docet, in quarum castris altera laarvi sit revera fron

Schelii sententiam defendit sc Weighaeus erus ,,ERm partem castromm quam spectant tribunti in tentoria si nempe sogitatione Pr0grediaris ab area praetori et ab ejus centro, Amo erat primum punctum datum positumque monet nunc Polybius, et acleetore cogitari debere et a se adpellatum iri frontem sive interiorem partem castrorum idque iterum minnet et signato repetit cap. 29, T. Nempe ut perspecte docuit Sebe Iius, intelligi del3et, hoc nomiisi docendi causa ita poni a scriptoti nostro, ea siue, ut faciliori cominbdiorus 1 opera unam notionem formae castromin animo insorinare posset lector cetexum dum id ita monet olybitis, satis ipse significat eandem Partem alias non ut frontem castrorum solere cogitari nequbita adpellari Nempe agum de ea parto cainorum Tyae OΓ- tam spectat decumanam, mae in simplicibus quidem castris post

13쪽

rior porta erat, in tergo castrorum, inclatere ab hoste inersortia portae oppositis erat in altera paris ci ae proprie frons castrorum et habebatur et nominabatha, porta praetoria, haud Princri eo loco, quo nunc praUtorium ait esse intelligendum. Comser c. 32. . . et Bri notata. ε Vides in eo consentire interpretes, olybio dici frontem inae alias sit tergum castrorum, et coni a tergum, quod ab aliis frons appelletur. Sed etiamsi tam constans sit interpretum in coe sententia doceri tamen posse videtin Livium et lybium eandem his verbis castrorum partem significare Nam Polybius . . scribit: μικουμενος δὲ ἐβδομαῖος κὰτεστρατοπέ-

δέω κατὰ τ π ρος αρκτους μέρος τῆς πολεως Λαὶ περιεβάλλετο κα- μἐντῆν ἐκτος ἐπιτάνειαν τῆς στρατοπεδείας άφρον καὶ χάρμα διπλουν ἐκ θαλάττ17ς ἐς θάλατταν αατὰ δὲ τῆν προς τὸν πODν πλῶς ουδέν. 'inet, ν γὰρ θ ο τοπου φυσις ἱκανῆν σφάλειαν αντα παρεσκευα .i Verba: ,κατὰ μὲν τὴν ἐκτος ἐπι φάνειαν interpretes de ea parte castrorum intelligi in quae est ab in be emotioi. Et hoc quidem Yecte. Sed in eo minus recte judicant, quod eam patiem a Polybio ideo τὴν ἐκτος ἐπιφάνειαν dictam esse statuum, mod sit ab urbe remotior. Cf. Schelium in Grae v. the s. ant. Rom. X, 1151. et interpretes ad Liv. XXVI, 2. Nam muni apud Polybiua ἡ ἐκτος ἐπιφάνεια τῆς στρατοπεδεία

frontem Castrorum, sis castrorum eam partem quae est Versus portam decumanam, significet, idemque dica, se τὴν ἐκτος ἐπι- νάνειαν semper Castrorum frontem appellaturiun esse - , ψος τῆν ἐκτος ἐπιφάνειαν, ἡ σοι σαω καὶ καλείσθω καθάπαξ μῖμάε του παντος σχῆμα τος κατά πρύσωπον. M E ,,u γουσαι

14쪽

quum tamen a semper idem significare se Velle auctor dise-.xit At si est ἐκ- ἐπι--ια hun castrorum, Ἀντο ἐπια - νεια caeum tergum dicetur. Et de hac parte valent Polybii verisit κατὰ δῶ τήν πως τήν π μιν ἁπλῶς ουδέα --, γάρ bos τόκον Μύσις πιανὴν ἀπην-- παρεσκεὐαγ fronte igitur castrorum, inve in a par quae erat ab urbe remonior, ducisin erat vallum. ,Ηαὶ προ-λλετ κατὰ μεν τὴν ἐκτους ἐπαφάνειαν τῆς στρατ πεδείας τάφρον κα χάρακα διμ v εὐ-λάτει ἐς θάλὰτταν tergo vero castrorium iVe tu Parae ea quae M opior urbi, nu, tuin vallum ei at obiectum. ατ ει το πως ἐν πολ ν άστλῶς

Coo e

15쪽

orbi proseo siVe de tergo z-ω uin accipiendus est hic Livii lacus Continenti uisem iugum vicentos fer mainquaginta M. sus patens e aiungit. Unde quin tam Parvi operis vinitio esset, non oriecit alluin imperator Roninnus seu fiducum M. in superbe ostentans, sive ut uberanti save ad moema urbis remmus Paterm. vides igitur Lirium atque olybium ii, in castrorum artibus eadem tribuere nomina Legitur mineum Livii hic Ioeus in vulgaribus editio-- - ,,Ca a regum ractis qua in optentrismein versa est, Postia hi η. ad tergo nam ison natura tuta erat vallum Mectum. M in Rhenani liber habet tantum ,, Ilum obiectum; ρ Iarean. voti lib. - ,nullum Valliam hiectum; HL 2. et immiti Misaer: , IIuin albun obiectum; I. r. ron libri artat ψ

16쪽

retis licum et ista Iustis est nam natura tuta erant;

arisii L. d. habet: his ab tergo nam nat a tuta erant nullum vallimi objectum; ρ Lool. 1. et Ber. in edd. miis habent: his a ala tergo nam frons naturae tuta erat nullum vallumia jectum. Misaerin.: his a tergo nam frons natura trita erat nullum obiectum Vallum; olduq his ab tergo inani non natura tuta erath nullum obiectum almi Omnes igitur codi- ceg, excepto uno Rhenam libro qui habet, nullum oblecti . constanter servant 1ectionem: Nulliam vallum obiectum. Cum hac codicum lectione consentiunt editiones primae, nisi quod Merim et Aldus Iaal ent: nullum Majectiun vallum. Cur nouretineatur tot is rorum lectio quae si Cum Polybio non con-niret, retinenda esset quanto magis, quum optime huius ipsius; rbis congruat iam Livivi in vertendo lybii loco frontem areellasse quod Ohybius tergum nominet, et contra te gum quod ille Dontem, mihi quidem non facile persuadeo Retinendam istar putamus mss. lectionem: nulliun altiun obiectinu. Quod si retinenda est haec codicum lectio stare' no P est: nam hons natura tuta erat. Sibi enim invicem com tradi - his ab tergo nullum Vallum obrectum' et: iam frons natura tuta erat. Retinenda igitur et hoc Ioco codicium plurimmetu leetio: 4,nam natura tuta erant .seilicet castra ea, parte, Nam tergum M. Polybius et Livius Vocant, io eadem. vero parte quam olybius τὴν ἐκτος ἐπιπάνωαν, sive hontem M. suorum nominat, accipiendus est Lirius capite 43. oCeterae. quae munienda eram viam perfecisset. Cur ero Scipi' a , rem quae est ροοψο urbi, sis castrorum tergum, sine uvis

17쪽

- 13 reliwerit, Polybius declarabit Amrται ilia οὐ Oest Carthago

Quid de duobus aliis Livii lacis , 32 et XIMV, 47. st tuendum fit insta explicabimus.

Sed nec acuus contra Polytuum pugnat dignare eum adversus Olybium cremat Minalium libro Primo capite sexagesimo sexto, ubi ita scribit: Forte equus abruptis vinculis vagus et clamore territus 'osdam occurrentituri obturbavit. Tanta indoconsternatio inrupissem 'rinarios credentium, ut cuncti ruerent ad portas quarum decumana marim Petebatur, aversa hosti et fugientibus tutior. ' Verba enim sequarum Cumana maxime petebatur aversa hosti et fugientibus tutior. non ita capienda sutit, quasi Tacitus, decumanam Portam tergum castrorum nominet, sed ita potius, ut Ortam decumanam, quae est frons castroriam, hosti Versam fiasse dicat. orta vero decum nam hosti aver/am suisse intelligitur ex Vegetio de re Lil: I, 23: Ρ6rta autem quae ΗΡellatur Praetoria, aut orientem spectare debet, aut illum Iomu qui hostea respicit Itaque porta decumana in adVerso Praetoriae Posita mersa erit hosti.

18쪽

- 14 Idem etiam apparet ex Polybi et Iava locis quos modo ilite re-inti sumus, idemque ex hoc Polybi loco colligitur oris τυνδι-- αν ματος, scd prael si παρὰ μίαν ἐπιφάνεμεν καὶ πDυρὰν

ητις αν ἐπιτηδειοτάτν φανῆ προς τε τὰς δρείας et προνομὰς παρα- βὰλλεται τὰ ρωμαικὰ ρατουπιδα τον τροπον Doroν praetorii latus, quemadmodum ex tota Polybii castrorum description res intelligere, respicit portam decumanam. Nec vero credimus per portam hosti adversam emissos esse milites a Imatrimistimentatumque.

Eodem modo quo Taciti locum I, 6 interpretati sum etiam explicari debet Liv. XXIV, 17, 3. XXVI, 40, 11. XXXI, 42 6. XXII, 24, 8. tiaranobu posterioribus incis Variant codd.

Alii laabent aversam, alii adversam, ali aversa, alii adversa. Quae utraeque voces saepissime a librariis permutatae sunt. Rint . ad Lis. II, 31, 6. Eodem modo explicandu e t Vellei Paterculi locus II, 3.

Sed etiamsi hanc castrorum partem hosti aversam suiqse etiam ex loli verbis colligit , non ideo tamen eam tergum Ca8trorum, sed Tontem castrorum nominavit. Nam diversae castrismim parte

non ab aliis locis elyusque quae extra castra sunt, nomen CCL Piunt, sed castra Romana Por se spectantur et in ca tri ipus quaerenda est ratio unde diversa Castrorum partes nomen mum acceperint. i qua quidem re hos ita statutinua: Polybium finxisse frontem quod revera tergum sit, et mriun vocabuli ita mutati sui ipsius temporis homines in err Dem induxisse uec rationi nec diligentiae Polybii videtii cos gruere. Nec illa Valet ratio, tria conjuncta quatuor legionum castra Polybium cogitas e Schelius sunM. Infra enim do ebi-

19쪽

. Sed nec Schweighaeus eri rationibus Scholii sententia firmabitur. Nam quod Polybiri partem praetorio oppositam se

frontem castrorum appellaturum esse dicat, idqne signateetiam repetat, eo significasse Videtur Schweighaeusero Polybius eandem paritem alias non ut isontem castro I solere ogitari ne sine ita adpellari. Sed si haec esse horma verborum sententia nona ΘPolybrim 'aedam addidi se credis quilaus indicaret alias non

.ita vocari ill in artem Priar nos ideolowbium haec erba

addidisse arbitramur, ut lectorem moneret veru em d. in res cohanc frontis castrorum appellatio no et quid ea significet. Iustam enim castrorum olybi notio-men non acci Piet qui 'quam, nisi teneat hanc castrorum partium appellationem et quid ea signi si cet. Sed ut Hybius rerum Vocabula mutaverit, id tamen consecurus non est, ut Ieet faciliori commodiorique pexa mastam notionem sorinae enstrorum animo sibi informare posset. Nam si Polybius scripsisseti remor po ou καλεέσθω - - ῆ- sau ἀεὶ του, πανηυς σχήματος , οπι-ην πι --α , neqxto facile et doceri et intelligi poterant nuria - - uuam hae est oestra de hac re sententia Quum. Romana legiones et major pars sociorum in ea Praetorii parte me eu emam portam dec una iam Menderint et tam militus Via Tecta ad imperavita em quam hunc ad milites iv, e re udum sit, fores praetorii vergus poriam decumanam fui me Thitramur. Itaque eam castror in .Partem in. quam vecta P aetorium, casu rum frontem nominatam fuisse, Polybiumque eam ita nominasse statuimus, . M

20쪽

- 16 Polybius in ponenssis castris praetorii primum locum designari et ad ejus sumi omnis reliqua castra adcommodari dicat.

schelius ad hunc ocum ita scriluit , Lipsius duodecim papiliones tetendisse manipulum vult, morum singuli acceperitui indecim homines Vel decem cum decano ex praescripto eg tii, Nem numerum Pro ipsa area non esse ineptum, terii et terni steterint ordine quaterno ipsos autem centuriones in capite cujusque manipuli sitos, reli mos adsitos probat ni esse ut aetas aut dignitas cujusque esset. Sed Profecto non m posuit levium, si undecim homines hac ratione est esse in cistu- hemio duodecim enim tabemaeula non capient centum uiriti sed cennini triginta Mos homines. Ac ne demtis Tuidem de hoc numero duobus tabemaculis quae centurionum ti inuas mi-merus conveniet reliquis enim decem, enim undecim h mines tantin capientur. Credo igitur Velle virum doctissimum decem rumi es in eodem contuhemio esse ita duodecim tentoria tegant iustissime centum Viginti milites, ad horum exitum supra hunc numerum duo sint centurionum tabemacula orea ipsa madrata Pedum centum per centum commode dividitur

in sedecim minores XXV Pedum per XXV arim si et duode-