장음표시 사용
11쪽
nerit, an duas de duabus ab Atheniensibus contra Megarenses lactis expediti0nibus ad unam S0l0nis transtulerit. Hoc Plutarchum secisse haud insitier. Quum vero etiam de his expediti0nibus viri docti varie iudicent, aptissimum erit tatim hoc l0c de ea re agere. Quae diversi scriptores de his expediti0nibus pr0dunt, non accurata Sunt, Sed satis certe eis probari videtur duas e8Se Statuendas, atque ita etiam Iustinus quem rogi scrinia The0p0mpi 0mpilantis librum excerpsisse c0nstat l. IIc. 8 expugnationem Salaminis a Solone atque Nicaeae a Pisistrat peractam discernit. Primum autem Plutarchi
narrati0nem perlustremus, quod nostra praecipue resert. Hic narrat Pisistratum una cum Solone cives ad bellumc0ntra Megarense renovandum adhortatum atque cum illo ad bellandum pr0fectum esse Solonem autem naVe ad pr0m0nt0rium C0liadem appulisse atque, quum ibi thenienses seminas Cereris diem festum agente inveni8Set, nuntium ad Megarenses misisse, qui illos adm0neret, ut mulieres raperent. Ill08 una navi advectos ab ad0lescentibus vestibus muliebribus indutis, qu0 S0l0 in ora p08utSSet, spreSS08 esse. Deinde S0l0nem navi potitum atque Salaminem prinsectum insulam expugnasse. Haec narratio, quam in Vulgi 0re vereari ὁ μείδη λεγόμενα)Plutarchus dicit, Vera esse n0n potest. Namque primum qu0d Pisistratus bello interfuisse dicitur, hic eo tempore, quo Salamis a Solone expugnabatur sive ann 604 sive 598, certe ante bellum Crissaeum et Sol0nem arch0ntem n0ndum eam aetatem aSSecutu erat, qua ei licebat stipendia sacere. Sed etiam dubium est, num iam natus fuerit eo temp0re, namque eum circa a. 600 Batum esse n0bi statuendum est cf. Dunckeri esch. d. Alterili.
v0l. I p. 29 et 29640t. 1 quum i ραιος Thucyd. VI, 54 a. 527 moreretur. Cur cum Clint0n0 Fast Heli. p. 225 s. a. 596 , quem ischerus Zeittas. p. II 3 ac plerique
Sequuntur, ipSo ann0 595 eum natum esse Sumamus, nullaeSi auSa. 0emelius autem f. Exercitat chr0n0l0g. de aetate
Solonis et Croesi Franklari 1832 p. 19 atque estermannus in ann0tati0ne ad hunc Plutarchi 0eum lacta putant
Pisistratum expediti0nis participem n0 tyrannum, Sed eius avum fuisse. Sed du08 0gn0mines homines umere plerumque Vere0r, ac Plutarchus, Si alium ac n0tissimum Drannum intellexisset, certe accuratius illum designasset. Nec quisquam eiu8dem n0minis, qui ill temp0re vixerit, alibi c0mmemoratur, atque arch0 anni 669, cuius Pausanias ΙΙ. 24, 8 menti0nem fecit, vix etiamtum vixerit. Sed ut mittamus Pisistrati c0mmem0rationem, etiam per se narrati veri dissimili est. Fac 0l0nem prope Co-liadem unam cepisse Megarensium navem. Num iam nemo
in insula resistebat Atqui eundem fere d0lum Pisistrat Nisaeam, Megarae p0rtum, expugnanti Scribunt ustinus II, 8, Frontinus)Strategemat. IV, 7, 44 Aenea P0li0rcetic. 4, qui haec
narrant Postquam Megarenses audiverunt Athenienses matr0nas Eleusine c0mm0rari Cereri sacra lacientes, n0ctu naves conscenderunt ad illa rapiendas. Cuius rei certior factus Pisistratus insidias struxit ac pler08que MegarenSes navibus egres80 interfecit. Qu fact0 quum naves captas suis copiis implevisset, etiam mulieres secum duxit atque Megaram Vectus est. Megarense Ver naVibus atque mulieribus, quae ii captae videbantur, c0BSpectis, Summo gaudio ad ram pr0perarunt, sed m0 Spes eos sesellit, namque Pisistratus navibus appulsi Nisaea p0titus est, neque multum aberat, quin urbem ipsam caperet. Quam narrati0nem n0 est cur vocemus in dubitationem, ortasse vero obiicies Script0res levi0re haec tradere. Sed Drtuna accidit, ut etiam unus e gravissimi auctoribus, Her0d0tus, haec reserates 59 7προτερο ευδογαμησας sc ὁ Πεισίστρατος εν τι προς Μεγαρεας γενοsιεν' στρα-
Bellum igitur a Megarensibns post Sol0nis expeditionem redintegratum esse tatuendum est Quod confirmatur lu-
12쪽
tarchi verbis ci 12 ταυται ὁ ταῖς ταραχαῖς turbas dicit
ἐξέπεσον ιθις. Ex his verbis elucet Athenienses Nisaeam iam in Sol0nis expediti0ne imperio suo subieciSSe). Hunc autem Plutarchi 0cum lassius Gesch. . Tyrannis et . Griechen I p. 183 ad id tempus Spectare putat, qu0d Sol0nis expeditionem antecesserit atque n. 5 an-n0tat, qu0 Plutarchus V0cabulum αυθι i. e. iterum addat, id eo explicandum SM, qu0d ille, qui in Vitis n0n Semper temp0ri 0rdinem Servaverit, iam antea c. 8 insulam a S0l0ne expugnatam narraverit. Sed haec explicati mihi ineptissima videtur. Iam ero quaerendum est, quando Pisistratus Nisaeam expugnaverit. Dunckerus I p. 296 id circa a. 560 actum esse existimat. Multo ante certe actum esse n0n potest, quia ali0quin Pisistratus exercitui non praefectus esset. Sed mihi expediti aliquanto post facta videtur respicienti relati0nem Plutarchi, qui c. I S0l0nem effecisse dicit, ut Megarenses pacem inirent. 0l0n enim Megarensibus qui sine dubi0 ab Atheniensibus Nisaeam praesidio tenentibus magn0pere premebantur, pr0p0Suit, ut controversiam de Salaminis possessione Lacedaem0nii decernendam traderent. Quam c0ndici0nem quum illi accepiSSent, S0l0 Lacedaem0niis compluribus causis dem0nstravit insulam anti-I Ex Solonis causis etiam ea erat, quod cadavera in insulano Megarensium, sed Atheniensium more humata essent Megarenses enim mortui oculis non capite, ut C. O. Mulierus Dorio II p. 391 ait ad orientem, Athenienses ad occidentem solem versis sepeliebantur. Quod impugnasse Her eam, Megarensem scriPtorem, Plutarchus c. I narrat. Hic incertae aetatis auctor librum composuisse videtur Μεγαρικα inscriptum cs. Mulieri Fragm. Hist. r. Ivp. 426). Plutarchus eum etiam in Thesei vitas c. 2 et 2 citat. Osteriore autem loco Plutarchus dicit Heream do versibus a Pisistrato in Homeri carmina listis egisse. Itaque sine dubio hum ndum
quitus theniensium fuisse, ita ut in Atheniensium gratiam
Gntroversia dirimeretur. Qu0dsi statuerimus S0l0nem circa a. 565 revertisse quod quidem veri simillimum, quamvis n0n certo dem0nStrandum), etiam h0 fere temp0re expediti0nem factam SSe Sumemus. Sed Drtasse inter Nisaeae expugnati0nem atque paci c0nstitutionem nonnulli anni intercesserunt. Multo Vero ante annum 565 illa facta esse n0 90test, qu0 ali0quin res a Pisistrat gestae e p0puli mem0rla evanuisSent, atque fama illis rebus c0nquisita ei ann0 56040 tantum prodeSSe pr0- tuiSSet. Qu0dsi 0nstat Pisistratum expediti0nem contra Megarenses secisse atque d0l Supra c0mmem0rat USum Sse, videmus in narrati0ne Plutarchi c. 8 n0nnulla recta inesse vel p0tius cculta esse. Id ver0, qu0 de una navi traditur, ex Vera de S0l0nis expediti0ue narrati0ne exemptum esse videtur, quam Plutarchv c. 9 recte profert.
Accuratius de his rebus disputavimus, quia Thirl-Wallus Hist. r. 2 p. 26 0t ed. SchmitI ' remedium iam a Bulger0 Athens p. 138 adhibitum duas expeditiones statuendi, quo omnes dilabuntur difficultates, vix nostrae aetatis criticis probatum iri dixit. Ipse vero coniicit lutarchum
de temp0re Pisistrati et S0l0nis errare, atque Unam Xpeditionem multo post factam esse. Quam c0niecturam Vir alias cautissimus et prudentissimus se fulcire p08se putat per Laertium i0genem, miserum illum c0nscribillat0rem,
erit eum hoc loco etiam do versibus a Solone in navium catalogum infertis disputasse atque τοῖς πολλοῖς, quos lutarchus Sol. c. 10)memorat, adnumerandum esS0. Hic aut certe Megarensis scriptor etiam narrationis auctor suisse videtur, quae apud Pausaniam I, 40, invenitur. Hic enim tradit Megarenses dixisso exules Megarensos insulam Soloni prodidisse. Ceterum Hereae notitiam debere videtur Plutarchus Hermippo, e quo etiam cetera me iudice hausit. 1 Thiriwallum et Groteum cito ex editionibus germanicis, quippe quae in plerorumque manibus Versentur.
13쪽
qui de Salaminis expugnati0ne agat quasi p0st 0lonis legislati0nem peracta. Sed haec coniectura, inquit, ii ipsius pretio nitatur. Quibus 88entior Verbis, quum nemo p08tulaturus sit, ut accuratius eam redarguam.
Gr0teus vero II p. 120 0t. 99 d. Meissner Her0d0ti fidem insaniare studet, quia eius ratio ill0rum temporum con-t0rta sit, atque ad hanc Sententiam probandam affert Her0d0ti de S0l0nis et Cr0esi conventu atque de Atheniensium ad Sigeum pugnis et Alcaei fuga in narrati0nes. Nec ver ad Herod0ti verba supra allata in suspici0nem V0canda h0 valet, quae ptime in n0Stram rati0nem quadrant. Hemdotus enim id bellum, qu0d40 Statuimus, intellexisse Videtur. Ceterum S0lonem ipsum bello Megarensi interfuisse in gavit Da Imachus Plataeensis ci Mulieri Fr. H. G. II, p. 440 2. 088. de hist. r. d. esterm p. 112). 0e enim m0d Plutarchi verba c0mp. 0l et Publ. c. 4): ιυν
plerique interpretantur, velut Gr0teus II p. 73i0t 6 C. Muellerus . . C. O. uellerus D0rier I p. 178. Sed his verbis, ex quibus certi nihil erui potest, Plutarchus Drtasse dicere v0luit Dalmachum res a Sol0ne in bello Megarensi gestas B0n 0mmemorare. Dalmachum post Megasthenem alim thra ad regem Assit chaden, qui inde ab anno 288 usque ad annum 263 vel 260 regnabat, legatum missum esse atque Indica scripsisse scimus, sed quo in libro de S0l0ne egerit, n0 constat Dalmachi nomini a Stephan ByZ. S. V.
I De hac re accuratissimo egit nuperrimo lsredus Schoeneus Symbol. philol. Bonnens. 1867 p. 746 sqq. Forsitan ad Herodotum dolandendum aliquis statuerit Herodoti verba V, 9 sqq.): ἐπολέμεον γὰo usque ad vocabulum Σίγειον digressionem esse, ita ut neque cum antecedentibus neque cum sequentibus areis cohaereant.
Sed vix crediderim hoc statui posse.
n0strum locum reserre p088is, quum etiam Aeneas aeticus
in Ρ0li0rcetico Atheniensium expediti0nem descripserit, sed dubium est, num hic Dalmachus sit lataeensis. Praeterea DaImachi n0men du0bus aliis l0cis c0niectura restituerunt, ac primum quidem Plut Lys. e. 12 ubi c0dice Aas αχος praebent ita ut σπερ ευσεβείας scripsisse dicatur, in quem librum n0ster l0cu n0 quadrat, deinde Casaubonus coniicit Di0g. Laert. I, 30 Λάιδαχος δ' ὁ Πατωνι κος καὶ λε-
esse in instaχo δ' o Πλαταιευς ). Neque ita multum lucramur, namque testim0nium habemus, qu0 unde sumtum sit, nescimus. In tali autem libr0, in quo de Septem sapientibus serui erat, etiam S0l0ni menti0nem sacere p0tuit. Atque si Plutarchi verba significant Dalmachum res a S0l0ne in bello Megarensi gesta n0 c0mmem0rare, h0 in tali libro n0n mirabimur. Sane ita Dalmachum quem Artasse Plutarchus ab Hermipp citatum invenerat)c0mmemorare Supervacaneum fuit, sed id 08tri script0ris rationi c0nvenit. Sin autem lutarchus dicere v0luit DaΙ-machum negare S0l0nem Megarensi bello intersuisse, huic rei n0 multum tribuendum est, quia Dalmachi fides etiam alias minima erat es Strab I p. 70), neque Plutarchus eam magni aestimasse videtur, quum illam rem in c0mparati0ne S0l0nis et Public0lae demum c0mmemoret. Sed Drtasse DaImachus bellum Pisistrat duce gestum intelligi 0-luit, cui S0l0nem n0 interfuisse suo iure affirmare p0terat. Sed tempus est, ut 0st hunc Satis l0ngum excurSume redeamus, unde X0rSi Sumus, ad Soloni carmina. Inp0emata initio per lusum atque lium c0ndita 80l0n, ut Plutarchus c. 3 ait. postea πολλὰ τέων rotiτικίων inteXuit,
I Cobetus in textum qui dicitur, recepit Λαίδαλος δ' ὁ Πλα-
πιυνικος. Quae quamvis lenior mutatio, tamen non probanda vide. tur, quia hic scriptor, quantum equidem scio, ceterum ignotus est.
14쪽
ut suam agendi rati0nem civibus probaret atque e0s admoneret vel vituperaret. Quod vero Plutarchus paulo post commemorat nonnull0 dicere Solonem aggressum esse ad leges versibus includendas atque eosdem initium huius ope
ve in in Gedicht 0 5000 Versen. Apparet eum Laertii Di0genis verba 61 male intellexisse, qui S0lonis elegias
quinque milium versuum fuisse dicit. Iam n0bis tractanda sunt ea carmina, quae Yστο Θῆκαι εἰς Αθην aior inscribuntur. Quorii antiqui88im0, a Demosthene, sals leg. p. 42 servat D. 4 d. Bergli.), qu0 ante legislati0nem scriptum videtur, Sol0 calamitatem tenuiorum h0minum aere alieno brut0rum describit. Sine dubio lutarcho S0l0nis versu 23 Sqq.:
πραθεντες δεσμοῖσί τ' ἀει κελέοισι δεθεντες κα κω a δουλοσυννὶς στυγνα φερουσι βία ante ocul0 versati sunt haec scribenti c. 13 ἀγάγιφιοι τοῖς δανείζουσιν Gaν, οι sti ai To Jovia 1οντες οἱ δ' ἐπὶ τῆ ξενῖ
Ex aliis post legislati0nem c0mp0sitis carminibus, quibus 80l0 de hac agit, Plutarchus n0nnull08 praecipue me-m0rabiles Versus c. 15 p. 344. 445 R. c. 16 p. 348M c. 18 p. 35li. r. bi. affert. Duo priores loci era0l0nis carmine trimetris iambicis pact0, qu0 apud Aristidem II, 3561 Solonem qui populi duces δῆμου ηγεμονας valde vituperat naucraros desi are atque petere putat Berghius N. Jahrb. Philol. vol. 65 1852 p. 388, quod equido non probo. Sed quum omnino de his miram proferat opinionem, longiore opus est disputatione, quae huic loco non apta.
st 36 B. integrius legitur, depr0mti sunt. Ad Pisistrati
tyrannidem n0nnulla S0loni p0emata spectabant, ad quae fragmenta, quae apud Plutarchum c. 30 D. 11 B. atque . 3
inveniuntur, reserenda sunt. Illo l0c versuum ordo apud n0Strum Script0rem, fortaSSe mem0ria lapSum, alius est atque apud Laert Diog. I, 5 et Di0d. Exc Vat. III p. 24, hoc Plutarchus duo sine dubi ex diversis Sal0nis carminibus sumta disticha 0mp0nit, ut dem0nStret, quam implex et obsoleta Solonis rerum naturalium scientia fuerit Nisi aliud de his versibus testim0nium n0bis Suppeditaret, Statuere p0S- semus S0l0nem peculiare carmen de rebus naturalibus condidisse. Qu0d40 factum esse evincunt Di0d0rus Exc Vat. Τ. III p. 23 DL atque Laert Di0g. , 50. Ex his l0cis, quibus prius affertur distich0n, apparet in e Similitudinem inesse. Sol0nis autem c0nsilium Di0d0rus recte declarare videtur his
ἐσομ ένην τυραννίδα P ἐλεγείων. Qu0dsi Di0duri lantem quaesiveris, de Eph0r0, haud pernendo auctore, 0gitandum erit, qui Summa diligentia testim0nia, quae in carminibvs lyricis inerant, c0llegit. Alterum autem distich0n lutarchi D. 12 B. ad idem carmen pertinere, ad qu0d VerSus ab illo C0mp. 80l et ubi c. 2 allat0 Bergkius c0niicit, cui adstipul0r.
Num pentameter c. 25 0mmem0ratus e carmine civili petitus sit, ambiguum, Sed mihi quidem Verisimile est. In numerum civilium carminum S0l0nis id quoque referendum est, qu0 ad Pli 0 cum quendam, tetrametris trochaicis in scriptum St. EX 0c, qu poeta praecipue contra crimina se defendit, Plutarchus c. 14 θ. 32, 33 B.)duas longiore particula assert, atque VerSus c. 16 p. 348 R. h. 34 B. laudati ad ridem carmen pertinuisse Videntur.
1 Miror Berghium hoc in γάμβοις ponere. Etiamsi carmina contumelios ἰαμβους tutelligit, non aptum est, quum ei contumeliuot ludibrium non insit.
15쪽
Eidem vulgo assignantur verba Plutarchi c. I p. 343 συγ
l0nis esse primus coniecit I. Bekkerus in diar liti Ien. 1810nr. 187. Sed recto iudici ductus h. ergkius hanc c0niecturam reiecit. His carminibus adiungimus ea, quae magis ad Solonis Vitam privatam pertinent atque titulo F ποθῆκαι ἐς αυ- τον c0mprehenduntur. c. 2 p. 317 R. atque c0mp. 0l et
l0nis versus, qui etiam apud The0gnidem inveniuntur. Quamvis obscurum sit, a quo pr0secti sint hi versus, tamen mihi multo veri similius videtur versus ex S0lonis carminibus transiisse in The0gnideam farraginem, quam c0ntrarium factum esse. c. 2 Plutarchus S0lonis illud D ρασκω δ' ἀεὶ πολλα διδασκομενος pr0fert, ut Stendat S0l0nem ἐραστὴν σοφίας fuisse. Eodem autem pentametro inepte utitur . 32 contra Platonem demonstraturus Soloni iii abundantiam fuisse. Neque ali testim0nio c. 3 pr0lat quidquam pr0batur, namque Sol0nem versus ist. 26 B.):
senem scripsisse nihil nisi veri dissimilis Plutarchi c0niecturaeSt. Carmina amatoria S0lonis, qualia Bernhardyus II lp. 446 Statuit, memoriae pr0dita n0 sunt, a quaeritur, num talia c0mp0suerit. Distich0 autem illud, qu0 Plutarchus mat0r. 5. D. 25 . a Solone iuvene scriptum memorat, e ali carmine petitum Videtur, qu n0 de amore Sol agebat p0eta, atque ex talibus singulis locis Plutarchus sine dubio conclusit venere amore Sol0nem fuisse imbutum, qu0d in primo n0strae vitae capite his expri
Qu0 ad hunc S0l0nis am0rem attinet, vix licebit umere eum Scelus p0Steri0re tempore eminen in se admisi88e, sed h0nesta atque pura integraque necessitudo Statuendaeu, qualis praesertim a Spartani praecipuum ad iuvenes educandos subsidium habebatur cf. Xen0ph de re pubi. Laced ΙΙ, 13). Quo sensu etiam S0l0nis lex a lutarcho c. atque Aeschinem Timarch g 138 0mmem0rata accipienda est, qua ille Vetat Servum amare puerum ingenuum. Nam qui existimare p0ssumus S0l0nem et puer0rum corrupti0nem atque vim iis allatam punitam velle cf. Lysiae orat de caed. Erat0sth, g 32 et quasi adh0rtari ad has res exercendas i)Αd 0l0nis res privatas praeterea n0nnulla alia S0l0nis carmina spectant, quibus Plutarchus usus est. P08tquam 80l0 leges tulit atque Athenienses sacrament obligaVit, ut iis per decem ann08 Her0d0t0 I, 29), per centum ann08 Plutarcho c. 25 teste, qu0d minus verisimile uterentur, peregre pr0sectus est ac primum quidem in Aegyptum venit et pr0pe Nili ra versatus est. Qu0 ut compr0bet, lutarchus c. 26 0l0nis ipsius versum D. 28 ): μίλου εα προχοῖσι Κανωβίδος εγγυθεν κτr asserthi Verbis: ως χχ προτερον αυτος φησι Si illud και προτερον recte Se habere putamus, una cum Bergki0 p. 432 n0bis statuendum est illam elegiam iam ante id iterc0mp0Sitam esse, qu0d re publica Atheniensium legibus firmata Suscepit. Qu0 quamvis latuere liceat, quum iam iuvenis l0nge peregrinatus cs. Plui. 0l. 2. Drtasse etiam
Aegyptum visisset, tamen a me impetrare n0 P0SSum, ut id probem. Verba καὶ πρ0τερον permira Sunt atque equidem c0n-
16쪽
fiteor me nescire, quid ei saciendum sit, quum c0niecturae recenti0rum virorum d0ct0rum mihi non placeant. Velut ReiSkius v0cabulum προτερον post διετρι εν, rellius p0st φησι tranSp0Bendum putat, Sed vel sic p0situm illud me offendit Westernaannus autem atque Sintenisius Suspicantur
nihil esse nisi variam lecti0nem Voc. σπρωτον ad marginem 0lim adpictam; Sane muta recte se haberent, Si vocabulum προτερον deeSSet. 0 autem Variam lecti0nem v0c. πρ υzo e Se ViX adduci 0S8um, ut credam, fortasse vero
ab e interp0latum est, qui v0eabulum sequentibus verbis χρονον δέ τινα καί pp0Situm desiderabat. Pr0rsus autem reiicienda est absurda 0rais et chaeseri Sententia qui hunc
hexametrum eiusdem elegiae Sse putant, cuius Sit penta- meter pri0ri capite positus ' sent ασιν δε ιιεγαλοις πῶσιν αδε i χαλεπόν atque heXametro l0cum in caruitne anteri0rem, pentametro p0Steri0rem fuisse. Namque ut Sileam,
a nullam ut esterniannus recte ann0tat Plutarchi esse in tam minutis rebus accurationem κ, 0n intellig0, qu0m0d hic pentameter ad legislationem spectans apte sequi p0tuerit illum hexametrum qu poeta de itineribus p0st legislati0nem Susceptis agit 3 nedum ut hi du0 versus in unum distichum cum Bachi, S0l0nis carin quae supersunt p. 95 0niungendi Sint. κIn Aegypt S0l0 Plutarch teste etiam Sacerd0tes Psen0phim Heli0p0litanum et S0nchim Saltanum cognoVit. Sed dubito num h0 verum sit, quia p0steri0res Graeci S0l0nem cum omnibus illius aetatis illustribus viris c0ngredientem sacere Studebant. Nec minus dubia mihi Plat0nis de Atlantide insula narratio videtur, quem c. 26 c. 31 c. 32 diserte n0minatum Plutarchus sequitur. Ille enim Tim. p. 2 Sqq. narrat 0l0nem ab Aegyptiis illam de Atlantide insula labellam c0mperisse atque de ea carmen epicum e0ndere c0episse. Qu0d pus S0l0nem pr0pteriti in0piam imperfectum reliquisse Plato dicit Plutarchus autem, qui Platonis rati0nem argumentis n0n id0neis refutare c0natur, illud factum esse putat pr0pter senectutem Ἐ0l0uis et rape ris
magnitudinem. Plato autem pus, quod a S0l0ne inchoatum serebatur, l0ngius pr08ecutus St. Sed priusquam illud abs0lvisset, mortuus est es tui. 0l. c. 32). 0rtasse sama erat Solonem tale carmen c0mp0nere c0epi8Se, sed valde dubitaverim, num Plat0ni aetate reliquiae eius exstiterint, atque num re vera S0l0n primi velut lineis id designaverit. Atlantidem autem insulam ultra Herculi c0lumnas itameSSe lal ait, qua ex re Dunckerus I p. 299 c0llegit labellam illam a Ph0enicibus pr0sectam atque in S0l0nis in
insula Cypro c0mm0rantis n0titiam perlatam esse, quia ab Aegyptii c0mperire n0 p0tui88et, qui non ad Herculis c0lumnas vela direxissent atque pi0rum insula adirientem Vergere existimassent. Qua rati0ne universae narrati0ni fides detrahitur, neque ad 0niectura n0bis descendendum esse puto, quibus tales labellae veri simili0res fiant. Quamquam unckeri SuSpici n0 pr0rSus Vana St, namque S0l0nem etiam Cyprum pervenisse atque Philocyprum regem ad 0l08 urbem c0ndendam c0mm0visse ipsius a Plutarch c. 26 D. 19 . allati versibus dem0nstratur, qui ex elegia ad Phil0 cypruni cripta petiti sunt. Regem autem a lutarcho recte Phil0 cyprum nominatuni esse
ostendit Herod0tus V, 113. Qu0d in rati vita p. Med. Vesterm. hic rex ιπραν es appellatur, h0 negligendum est neque pus est cum Engeli Kypr0 I, 26 sqq. du0s
Statuere reges, qu0rum alter alteri Successerit. Perperam autem Bernhardyus II, 1 p. 45 contra disertum S0l0nis testimonium iudicat grammatic0s, qui S0l0ecismum aliter X-plicare n0n 0tuissent, finxisse S0l08 urbem a S0lone c0nditam esse. 0l08 Ver0 Ciliciae ppidum, a S0l0ne riginem atque n0men accepiSSe Laertius i0g. , 51 atque Stephanus yg. haud recte tradunt. Denique carmen ad Mimnermum de vitae spati scrip-
1 Utriusque causae recte se habere possent, in Solon tale
17쪽
tarchus, quae S0l0nem dicentem lacit, Velut ea, quae , 14. 15 18 30 31 inveniuntur, sed etiam ab aliis scriptoribus ea mutuari potuit. Utrum Plutarchus nanin Sol0nis carminibus ita usus sit, ut aliquis accurate et diligenter ea perScrutatus p0tuerit, an multa et gravissima negleXerit incertum St, quum perpauca fragmenta alibi Servata sint. Sed illud pr0pe nega verim atque h0 affirmaverim. Namque inde qu0d singula male intellexit atque salsa c0egit, apparere Videtur eum m0numenta illa antiquissima et gravissima n0n ea diligentia atque accurati0ne Xpl0r Se atque c0nSuluiSSe, qua pus fuit Manifestum est Plutarchum Solonis carmina ipsum legisse, veriSimile autem, ut iam Supra m0nuimus, eum Versus ex mem0ria asserre, qu0 Variis err0ribus pr0batur. Vix autem Sumere licet eum iterum gravissimum lantem, quem in S0l0nis vita c0nscribenda adhibere debuit et quem interdum laudat, ipsum legisse, libr0 dic Aristotelis, summi phil080phi atque milium disciplinarum peritissimi h0minis.
Sed hanc quaesti0nem nunc mittamus atque primum expl0remus, quae ad riSt0telem, ut lautem principalem,
Atque haec praecipue ea erunt, quae ad 0l0nis legislati0nem pertinent, de qua Aristoteles in Atheniensium p0litia egerat. Quae par erat magni peris c0ssectanei, qu0d inscribebatur Πολιτε lac ed. Muelle F. H. G. II p. 10219 l. Valentinus R0se Arist0teles pseudepigraphus Lipsiae 1863 p. 393-537), cuius de ambitu atque disp0siti0ne alii
alia tradunt. Sed i pro certo atque explorat sumi 0test centum et quinquaginta et p0litias atque Singultis singulis operis secti0nibus Se0raim descriptas et u quamque titul0 et numero instructam fuisse. R0Se p. 393.)
Quia ver0 neque 0rdini cuiu8dam, qu Singulae Se 0-litiae exceperint, vestigium ullum relinquatur nec vinculi, quo inter Se inne c0niunctae fuerint, nec rerum nexu nec materiae ad finem quendam generalem usumque phil080phicum praeparatae R0Seus putat librum n0u Arist0telis phil0s0phi, sed subditicium SSe et a peripatetic qu0dam paulo pust Arist0telis m0rtem c0nscriptum, qui hist0ricus p0tius et phil0l0gus fuerit quam phil080plius. Sed hae cauSae nequaquam sufficiunt ad librum, cuius naturam et indolem ex fragmenti perSpicere n0n 0SSumus, ab riSt0tele, qui n0n in phil080phia 80la versatus est, abiudicandum atque optimo iure reiectae sunt ab Aemili Heligi 0 Die vert0renen Schriste de Arist0teles Leipgig 186 p. 230 sqq. C0niectura Ver0, quam hic pr0p0nit, p0litias n0n ab Arist0tele ips0 editas, sed thesaurum quendam in c0ngestum esse, mihi quidem valde arridet, quamvis iterum iterumque m0nendum Sit e par-Vis, quae n0bi Servatae uni reliquiis nihil certi effici p0sse. Testim0ni0rum ver ex Aristotele a Plutarch in S0l0nis vita allat0rum du ex p0litiis depr0mpta esse verisimile est atque ea quidem, quae c. 25 sr. 346 ed. R08 D. 11 ed. Mueller et c. 31 D. 348 R. D. 14 M. inveniuntur. Posteri0re l0c Plutarchus dicit miram illam de S0lonis cinere per insulam Salaminem dispers narrationem quum ab aliis gravibus auct tribus tum ab Arist0tele tradi, atque c0ntra tantam auct0ritatem eam reiicere vix licet ), sed Drtasse Plutarchus Arist0telem, quamvis is illam rem a manuntiari retulisset, eius auct0rem reddidit. Id enim nostrum script0rem alibi sedisse, infra dem0nStrabimus cf. p. 23.3Αpparet Arist0telem, quum de S0l0ne ageret illud 0mme-m0rasse. Alter Ver l0c Plutarchus de c0lumnis illis, quae ξονες v0cabantur, Arist0telem testem pr0dueit his ipsis verbis 'Iσχον ὰλ τοῖς os tot ωσιν - εἰς --τον
1 Equidem addiderim so in ipsius sortasse ad librum scribsudum seu in discipulorum usum.
18쪽
ως Ἀριστοτελη τε si κυρβεις. Qu0d Stim0nium plurimilaciendum in c0ntroversia de ξοσι et κυρβεσι diiudicanda, de quibus et veterum et recentiorum arbitria in magna inconstantia versantur. λ Arist0tele igitur, qu0cum c0nsentiebant rat0sthenes et P0lemo, qui item illas ipsi culis viderant, legunt tabulas κίρβεις appallavit neque ullum discrimen inter ξονας et υρβεις agn0Vit, qu0 grammatici ristophanes et Didymus statuerunt Leges S0lonis erant ligneis c0lumnis incisae, quae pr0pter Drmam κυρβεις et, quia Versatiles erant, ξονες Vocabantur. Leges autemp0stea additae lapideis columnis Uri λαις inscriptae erant, quas posteri0re Saepe antiquo κερβε 0WV0cabulo significant. Hi etiam utrumque v0cabulum interdum c0niungunt. )Arist0telem vero de S0lonis legum tabulis in Atheniensium politia egisse d0cemur Harp0crationi lexic quod S. V. κυρβεις haec exhibet: 'Αριστοτελλης δ' ἐν τῆ - 1 ναίων ποLζεί δ φ σίν avarραφαντες ὁ τους os ιους εἰς τους κυρβεις ἐστr σαν ἐν τι στο βασιλεig. Hoc enuntiantum e S0l0nis apud Arist0telem historia Sumtum esse, neque, qu0d 0niicere possis, cf. 0Se p. 413 ad munus eas ματεως describeudum pertinuisse videtur. Sed de Singulis qu0que tabulis Arist0telem disputasse earumque argumentum accurate perscripsisse verisimile fit iis, quae apud Harp0crati0nem S. V. σιτος D. 377 R. r. 12 M. leguntur: lao καλει ra
I cs relle Polemonis Dagmenta Lipsia 1838 p. 87.2 CL Roseum p. 414 accuratissime de his rebus disserentem. De κυρβεσι conferas etiam Bernaysium TheophrasUs christiseber Froemmighei I866 p. 16 sqq. I. G. Hullemani librum, qui inscribitur Quaestiones Graecae I Solonis qui dicuntur κυρβεις et αξονες Amstelodami 1850, inspicere mihi nondum licuit.
pluria, quae Plutarchus de singulis tabulis c. 19. 23. 24)
Arist0telis script0 affert, illum scripsisse Vix crediderim. Neque vero s0lum his l0cis, quibus Arist0teli n0men appositum est, sed sine dubi multis aliis narrati Plutarchea ex Aristotelis p0litiis manavit. Velut ex Harp0crati0ne S. V. ιππός et ' τε καὶ θητικον D. 344 R. D. 9 et 10 M. perspicimus Aristotelem e0dem m0d de civium divisione disputasse a Plutarchum c. 18, ex Photi S V. πελαται D.
345 R. qu0 fragmentum in uelleri editi0ne deest eum
de κΓημορίοις egi 8Se, qu0rum Plutarchus c. 13 menti0nem facit. Sed sine dubi non eum errorem c0mmisit, qui lutarchi 0e0rdiae imputandus est. Hic enim dicit κτημορίους n0 quinque partes ructuum, Sed Sextam tantum pependisse. Quae Plutarchus c. 25 de iureiurando narrat, qu0d 0Vem arch0ntes ad saxum in Dr0 08itum dare debuerint, etiam
apud Arist0telem inveniebantur, id qu0 ex Harp0crati0nes. V. λίθος D. 370 R. r. 1 Mi elucet. Praeterea Gellius N. A, II, 12 h. 47 R. r. 11' multis verb0rum ambagibus legem illam S0l0nis reser a Plutarch c. 20 breviterpentrictam, qua quisque seditione ex0rta alteriuti partis adiungere iubebatur, atque Arist0telem laudat, qui in
ligneis axibus eam scriptam esse dicat. Qu0 Plutarchus per occasi0nem c. 2 de r0ti, Massiliae c0ndit0re, 0mme-m0rat, accuratius enarrat in Massiliensium p0litia Aristoteles D. 503 R. D. 239 M. 3. Sed hic qu0que deprehendimus Plutarchum parum recte referentem, qu0 aut ipsius aut auct0ris eius negligentiae tribuendum est, namque Arist0teletest Euxenus is conditor Massiliae eiusque demum filius
1 Ipso Aristoteles, suo iuro Musellerus inquit, haud dubio
leges Solonis eodem ordine quo inter columellas distributae erant, in Rep. Athen recensuerat Aristotelem enim et non Didymum, ut Roseus Opinatili, tabulam attulisse Patet.
19쪽
Pr0tis. 0rtasse Aristoteles in politiis etiam Epimenidis mentionem secerat, de qu0 Plutarchus c. 12 git Servius enim ad Virg. Ge0rg. I, 19 D. 342 R. 258 M. ann0tat pimenidem secundum Arist0telem BuZygem dictum esse, quia
Str0m I p. 364. Poti. Sed talem librum Arist0teles n0nc0mp0Suisse videtur ). Qu0dsi l0cis supra laudatis, quibus Plutarchus ipse Arist0telem citat, Verisimillimum erat, ex quibus Arist0telis scriptis testim0nia petita essent, hoc certum St, qu0 ad tertium attinet, quum Plutarchus ipse addat. c. I enim ait D. 563 R. 265 M. Amphictyones Sol0ne suadente bellumc0ntra Cirrhae08 sus rupisse, id qu0 et alii et Arist0teles in
Pythi0nicarum recensu testati sint. Hae victorum tabulae sine dubi ex literarum monumentis consectae Sunt, quae ne urbe erant, in qua dies est agebantur. Atque haec Λελφcυν υπομνηματα Plutarchus ipse in e0dem capite assert, ex quibus pateat ducem Atheniensibus in eli contra Cirrhae0s gerendo praesectum non S0lonem, Sed Alcmae0nem fuisse. Quae in illis inerant, Arist0teles accurate excerpsiSSevidetur.
Etiam ad Arist0teli P0litica n0nnulla, quae Plutarchus in S0l0ne tradit, reserenda videantur. Dubium autem SS P0test, num id, qu0d 08ter Script0 c. 31 narrat Pisistratum apud Are0pagum accusatum in iudicium venisse, ut rite Sedefenderet, ad Arist0telis Politica redeat, in quibus P0sit. V, 9, 22 II, 13 15 21 .) idem resertur, atque etiam Verba
1 CL Chr. Brussker De rerum inventarum scriptoribus Graecis Bonnae 186 p. 6. Quod hi in eadem pagina annotat Valentinum Roseum prorsus ignorare talem Aristotelis librum, ab hoc crimine illum ad Mulieri editionem D. 258 delegantem vindicandum censeo. Saue Roseo de in libro, qui re vera seudepigraphus est, agendum suit.
eatenus c0nspirant, ut apud utrumque Verba προσκληθεὶς εἰς Mo rearo inveniantur. Qu0d tamen Arist0teles dici, factum esse Plutarchus ait. Praeterea animadvertendum Plutarchum n0nnulla addere, quae Arist0telesimittat, tyrrannum necis reum factum eSSe, atque accusatorem vadim0nium deseruisse. Haec Plutar-elium n0 finxisse atque ex Arist0telo hausisse crediderim. Namque quum is multa, quae in p0liticis biter c0mmem0rat, in p0litiis uberius atque accuratius tractaverit cf. qu0d
ad 0litica reseruntur, quibuscum in univerSum c0nsentiunt, ad 0litia reserend0s esse mihi persuasum est, in quibus singula multo diligentius exp0sita erant. Itaque n0 nimiae audaciae est c0niicere etiam de re supra c0mmem0rata ri-8t0telem accuratius in p0litiis disputaSSe.
meminit, in p0litiis eum plura dixisse Statuerim atque X et hausta esse, quae n0ster de Pittac c. 14 affert. Aemilius Hellet, qui idem de Plut Lyc. 14 Suspicatur, rectiSSime p. 240 0net Plutarchum vel p0tius lantem eiust nusquam p0litica n0minare neque uinin ullam e0rum n0titiam pr0dere in vita Lycurgi, quum Lacedaem0ni0rum p0litia quinquies laudata atque sine dubi multo saepius adhibita sit. H0 n0 80lum ad Lycurgi, Sed etiam ad alias ita Spectat. Alius ver l0cus, qui ex Arist0telis p0liticis derivatus videtur, Si c. 2, verba dico: - Θαλην δέ φασιν sinoei χρῆσθαι, quibuscum c0nserenda Arist0telea P0lit. L 11 12 593 3. Sed de hac re aut altius repetere iuvat Arist0teles
enim . l. narrat Thaletem, ut Stenderet, quam facile e88et divitem fieri, praecognita sutura learum ubertate c0nduxisse olearia pecuniamque magnam ibi c0mparaSSe. Idem ero Hier0nymus Rh0dius in secundo libr0 0mmentari0rum
didit teste Laerti ii0gen I, 26, qui auct0rem uum ad
20쪽
verbum exscribit nec quidquam mutat, nisi qu0d in brevius e0ntrahit Usener Anal The0phr. p. I Utriusque autem
Si utriusque narrationes e0mparaveris, invenies apud Hier0nyum sere nullum legi vocabulum quod apud Arist0telem desit ita ut dubium esse non possit, quin Hier0nymus Arist0telem exscripserit. Hic Hieronymus Rhodius es. Mulieri . H. G. II p. 450 0t. 1. 088. de hist. r. d. eSt. p. 82 discipulus Arist0telis fuit Athen X p. 424 F. atque Pt0lemae prim regnante vixit. Praeter ali0s libr0si com-1 Westemnannus not ad Voss. l. l. at ille . Miisserus ex Athen. X, 35A γερω μος τε ἐν ταῖς 'Enισrολαις Θεότοασrόν φησι λέγειν Ort λέξανδρος ου ευ διέκεπο προ τα ατροδίσια perperam concluserunt Hieronymum etiam pistolas scripsisse. Usenerus autem Anal. Theophr. l. 9 qui recte intellexio Hieronγmum testimonium ex
Di0g. I, 26, 27 et II, I laudata ). u in per praecipue de phil080phis atque p0eti egit Verba igitur ab Hier0nymo excerpta antiquissimum testim0nium Politic0rum Sse, atque Spengelius Ueber Arist0tel. P0litili. Abhandi. d. Munchn. Acad V, 1 p. 44 et Heligius p. 242 errare videntur putantes antiquissima testim0nia esse indicis atque Alexandri phrodisiensis qui Sever et Caracalia regnantibus vixit ad Metaphys p. 15.6 B0n P0litic0rum l0cum p. 1254 15 asserentis ). Di0genem ver narrati0nem ier0nymi ex Hermippo hausisse, atque apud eundem Plutarchum eam legisse arbitror. Omnin autem negaverim Plutarchum Arist0telem ipsum legiSse, qu0 Heerenius, Haugius, alii existimant. Hi multis l0cis' enuntiarunt atque asseverarunt Plutarchum, quantum p0tui88et, primari08 atque piim08 lantes adhibuisse. Qu0 testim0nium h0n0riscum ei 0 dandum esse pin0r, immo affirmare licet eum quam maxime lante derivat0s qu0 Secundari0MV0camus), qti ei apti0re erant, eXScrip8i88e. Auctores vero citat08 plerumque lantibus debet, qu0 tum tantum diserte nominat, cum de Veritate e0rum quae in iis leguntur dubitat. Qu0dsi in sunt multa testim0nia ex alii Script0ribus allata erant, etiam apud Plutarchum multa
Iam Si quaesiverimus, quibus lantibus Plutarchus in
Theophrasti pistolis afferre, putat Hieronymum esse Cardianum illum. Qui quamvis in diadochorum historia illud commemorare potuerit, tamen mihi id obstare videtur, quod Athenaeus Olo Omine Πρωνυμος plerumque Rhodium designat.1 Cf. oephe de hypomn. graec P. 12.2 Si quis coniecerit Aristotelem illius rei etiam in politicis mentionem sucisse, equidem non prorsus refragabor, quamvis melius sit certa tenere quam incerta Statuere. 3 cf. Haugii praef. p. IX Man an gu seiner Εhre sagen dasser sic meisteus au die besten Gewahrsmaune gehalte hat.