An in fracturis curanda deligatio stricta, peculiari modo instituta, sit praestantior? : theses anatomico-chirurgicae, die Martis 26â. Septembris, anno 1786, à sesqui-secundâ post meridiem ad septimam propugnandae

발행: 1786년

분량: 26페이지

출처: archive.org

분류: 해부학

3쪽

An in fracturis curandis deligatio stricta, pec tiari modo instituta, sit praestantior.

pos meridiem ad septimam

PROPUGNANDAE.

PARISIIS,

IN REGIIS CHIRURGORUM SCHOLIS.

PRO ACTU PUBLICO,

Die Martis as . Septembris, anno i 86, a sesqui - fecunda Typis MICHAEI Collegii, necnon

ii, MICHAELIS LAMBERT, Regii Chirurgiae

Academiae Typographi, via Cytharea.

4쪽

VIRO DILECTISSIMO

, SOCIETATIS SORBONICAE

DOCTORI THEOLOGO,

COLLEGII CARDINALITII MODERATORI

LITTERARII GYMNASII PRAEFECTO,

AVUNCULO OPTIMO

GRATI ANIMI MONUMENTUM

. D. V. C. CAROLGs' BEAUDUIN

5쪽

Aa in fracturis curandis deligatio fricta , peculiari modo instituta, sit praestantior'

in fracturis curandis fascias strictas rejecerunt, ab accDdentibus ex harum applicatione nonnunquam ortis consilium tantum habuerunt. Nonne, correctis corrigendis in hoc methodo, eam retinere , quam prorsus & in omni casu abiicere melius erat

Probare hodie nobis munus incumbit, adhibitis peculiari modo fasciis strictis, non solumi vitari quaedam incommoda , quibus locum dare possunt, sed etiam aptissimas esse has ad partes frac-- poth coaptationem in sua unione continendas. Sed antequam

6쪽

singulas nostrae assertionis positiones fusius probemus , opera: pretium est e fontibus Anatomiae cognitiones quasdam haurire, iis tantum depictis partibus quae, pro instituti nostri ratione, in

extremitatibus corporis, tum superiori, tum inferiori, ad formam

harum externam pertinent.

EX AN ATOMI A.

et '. Extremitas sperior. Singuli mansis digiti sunt fere aequaliter rotundi, amplitudine & longitudine tantummodo divers. Manus est surperne convexa in pinguibus , mulieribus plerisque, & infantibus : generatim a radiali parte ad cubitalem usque, lineam semi-ellypticam describit. In macilentis vero hominibus manus ferme plana apparet. Interne, quando flectuntur digiti , ut fit in quiete , magis minusve concava est. Pars lacerti inferior interne & externe in macilentis plana est ; & ossium conspicuae sunt eminentiae , quae vix apparent in pinguibus, quorum an brachium formam rotundam aemulatur. Εjudem internae superficiei maxima pars superior plus minusve plana est in macilentis, dum ab ora radiali ad cubii lem semi et lyptica in pinguibus videtur. Externe -vero lacerti

superficies ferε tota ab ora ad alteram rotunda est. Naturalis ejusdem positio medium tenet inter pronationem & supinationem ;idenique si ad brachium referatur , cum eo angulum obtusum Durat, qui intus & antrorsum regrediens, nuncupatur cubiti sexura ; retro autem forasque saliens , dicitur ciabitus. Brachium per totum sutam circuitum formam habet quasi

rotundam : depressiones quaedam tantummodo adnotantur nauiaculorum interstitiis efformatae Praeterea, Sia sua cum lacerto jun tione, externe dc interne duae apparent eminentiae; quarum altera

interius & paululum retro posita , dicitur condFlus humeri inter

7쪽

altera exterius & paulo antrorsum conspicua, dicitur ejusdem ossis conbius externus. Humerus superius & extrinsecus terminatur superficie fere rotunda, quae est pars L liens scapul e ;intrinsecus vero cum trunci parte vicina communem quasi cavitatem efformat, quae axilia cautim dicitur. In statu quietis absolutae, brachium trunco contiguum est.2'. Extremitas inferior. Pedis digiti formam sat: s rotundam

obtinent in iis qui calceos faciles induunt; sed qui angustiores .

complanati inveniuntur juxta superficiem contactus; quin etiam quandoque alii super alios inversi. In planta pedis reperias antrorsum em1nentiam transversam , quae capitibus ostium meta

tarsit respondet, magisque conspicua est in macilentis & perraro incedentibus. Retrorsum vero videre est excavationem plantae pedis, altiorem intrinsecus, & extrinsecus ea parte qua in progressione solam pertingit, sensim decrescentem altiorem quoque in macilentis, & magis depressam in obesis. Posterius terminaturpes magno processu talo dicto, transverse complanato, eodemque magis prominente in viris quam in mulieribus, sicut S: in iis qm frequentissime per vias incedunt, praesertim nudis pedibus. Pars pedis superior videtur primum oblique excavata , a parte interna Sc anteriori, ad externam & posteriorem , foras abiens ad basim digitorum ; deinde sensim & continuo decrescit diameter transversa, donec ad crus usque pervenerit pes, cum cluo efiicit angulum obtusum de regredientem, quod ipsum dicitur vulgo collum pedis. Semi-fornix inde resultat, cu us pars eminentior internὶ

fertur

In crure , qua parte cum pede unitur , cuicumque obviae sunt duae eminentiae , altera interius , altera extrinsecus conspicuae , communi nomine dictae malleoli. interna quidem magis exicnsa , amplior, magis etiam anterius prominet, pro variis

subjectis, pro varia aetate. Externa vero, quae inferior est, minus

8쪽

i patet extrinsecus, posterius magis fertur. prima ab osse tibia , secunda ab osse Mula efformantur. Post utramque illam eminentiam , duo hinc & inde cernuntur stillicidia, in macilentis maxime visibilia, quae extremitatibus suis, inferioribus quidem, in utrumque tali latus, superioribus vero in.suram coeunt. Separantur autem retrorsum quodam qua si fune , qui a sura progressus , ad talum finem habet. Ille funis, variae amplitudinis in tota sua longitudine, tendo Achilletis dicitur. Haec cruris pars generatim magis rotundata extat in insantibus, pueris, mulieribus & viris obesis. Facies interna & paulo anterior plana est, & tibia adimpletur : externa plus minusve tot unda,

pro variis stibjectis. Qui sunt habitu pingui praediti , in iis cir

cuitus cruris est quasi rotundus. Pars cruris posterior majorem minoremve,& fere rotundam habet amplitudinem, pro diversa corporis constitutione , ad trientem usque superiorem , ubi naiacitur pars surae saliens. Inde illa plus minii ve decrescit ad poplitis cavitatem usque. In parte posteriori articuli feminis cum crure conspicua est haec cavitas , ubi ex utroque latere duplex occurrit eminentia , quae magis pronuntiat in se mi flexione cruris. Efformantur hae eminentiae, interna tendinibus musculorum semia nervosorum & semi- membranosorum, externa extremitate inferior bicipitis femoralis. Ejudem articuli pars anterior, vulgo

dicta oenu , eminentiam prae se fert, a patet Ia osse natam , in macilentis magis conspicuam , atque etiam quando extenditur crus. Ibidem inveniuntur duo magni processus, lateraliter sti , nempe duo femoris conoli, unus internus , alter externus. Femen a parte inferiori usque ad superiorem paulatim rotundatur, suumque sensim ac sensim expandit volumen. Convexbtatem externε, & concavitatem in perne prae se fert. In parte superiori & externa surgit eminentia , major Trochanter dicta ,

apud macilentos maxime sensilis , & in adultis quatuor digitis transversis plerumque depressa infra ossis ilei cristam.

9쪽

. 3Quae modo exposita sunt tum de fornia externa , . tum de situ naturali singularum partium, quae corporis humani extremitates constituunt, illa necesse erat in antecessum praemittere , ut fusicepta a nobis de fasciis aptandis institutio melius intelligeretur.

X CHIRURGI A.

Fractura generatim definitur solutio continui in osse , causa externa plerumque orta. Duplex illius divisio , in simplicem& complicatam. Simplex ea est in qua sussicit partes divisas inter

se adunare: in complicata vero fractura, variae ima licationum cauis debellandae, ira ut, iis sublatis , ad simplicem illa reducatur. Ad partium divisarum unionem operandam , duo praestanda lanci 1'. Extrema ossis fracti ira ad se invicem approximanda ; ut in contactu quarn accuratissime consistant; Hic ossium situs sedulo conservandus est , donec callum satis obduruerit. Pro prima indicatione maxime conferunt extensio , retentio ,& conformatio sive coaptatio. Pro secunda indicatione in usu nivocantur membri situs , aegri quies, praesertim vero applicatio fasciarum quas Chirurgus, artis sitae peritus, membro fracto novit accommodare. Quidquid ad hujus reditistionem pertinet sponte ornittimus, ut de situ membri, sive ante, sive post reductionem, de ejus per fascias deligatione, uberius dicamus. I Q. Situs membri. Situs membro fracto qui maximὸ convenit,

is est certe in quo facilius reducitur fractura, in quo diutius &commodius remanent partes fraelae , in quo tandem musculi ita continentur, ut nisi dissicillime hae partes a sede sita dimoveri possint. Has omnes dotes sibi vindicat status inter flexionem &porrectionem medius , s i ὶ siquidem tunc musculi omnes sunt

10쪽

iab omni contractionc immunes &.absolutὸ liberi. Quanta ex hoc situ ad partes fractas reducendas facilitas resultet mirum.: quam diuturna tunc & commoda sit usque ad perfectam calligenerationem membri positio, vix credibile. Hujus situs praestantiam ratiocinio S experientia probat, vir in Chirurgia inclytus

Quidquid vero utilitatis habcat situs inter flexionem & extensionem medius, tum ad partes tutius reducendas, thm ad eas diuti sis & commodius in ita tu reducto retinendas , non' potest impedire quin per continuum temporis lapsum quaeda in rigiditas articulationes invadat. Unde fit ut, qui a fractutis convaluerint,i per plures dies, imo peς pliar menses, dissiciles membrj laesi l motus habuerint. Hujus ce dissicultatis causam merito repetit Moscati s i l a diuturna illa motus cessatione qua part molles torpere necesse fuit. Istum 'erb torporem a partium per curationis tempus immobilitate natum , sin minus tollere penitus, saltem minitere potest praxis sequens. Quando nullum jam grave accidens sive incommodam a fractaris metuendum erit ; quando jam firmum .

stabit e fieri incipiet callum ; quod citius in fracturis simplicibus& in juvenibus evenit , tardius vero in senibus fracturis hie complicatis ; membri fracti situs alterna vice mutandus , si modo nunquam in porrectione aut flexione perfecta sit. Exceptis frac-

s ct. Vid. ejusdem lib de Methodo medendi ubi dicit: etenim expedit tit iar.ctissima atque a dolore alieni vi forma membrum tym citrorsum retrahas , tum in nMturatim habitum coaptes , Oc.

SEARCH

MENU NAVIGATION