Cæcili rhetoris fragmenta dissertatio philologica collegit, disposuit, commentatus est Theophilus Burckhardt Basileensis

11쪽

mi Molus omni edit, maiores eius o hyria, unde magnita sorvomani numeras in Aliam best, oriundos iusso, hi indurauidum fortasse re et tractare rhetorem Julia duo fides suaso daeorum; hoo tamen Tovius adsuetorem, g, h,c Io sive iusta eausa negans in ortum putat, quo sui a Q. Caedilium e Tigritin, moris,imum illum verius quaestorem eum rhetor omlatano oonfuderit; illum enim ciceronem ui Judaeum irrisias diuont m quid Iudaeo cum verro inluticae ep. D. Mihi quidem res ita eo strata esse vi, distur, ut qui verum sit, iam disceptare non possimus. Ao quo iam Italoti uoque oupii autontis certia causis sustinentur; neque illud quod Bopaeus quom dam in Sanei vini Philologo vol. I, paeg. 31 sq.adnotaevi quidquhm prohaei; qui quidem, quod in libron dipetuc estpes s exemplum legitur acinitio scriptorum

sacrorum sumptum, id auetorsem adversaerio suo Oaocilio de here putavis sed eum omni illa mala, infe polatore inserta esso recto viri oeli animadvortoriis

si hanu quaestionem solvonssam eonsoquitur. Fieri Lamen potuisse ut Caecilius dudaeus fuerit non est eur agemurum nae Iudaeeorum eripi et moras tum temporis aedmodum nota latas ex hoe quoque eonteius, quod sim Apollonius Molo rhetor e Lysimachus Alexanssrinus contra eae vehementissima seripsisse dicuntur

Josopho contra Apion. II, Id of viillari fragm. hiat. r. III usig. 3. Ceterum miror, eis quae ovius Suidae obiecit,

Mongi horam et Georgium Buchonau. Il. l. re ver eo-

misisse, qui Quintiu illum in ilium, ieeroida, versarium, eundem fuisse putant atque rhetorem. Cui

12쪽

nioni tomborum ratio vel maxime obstaei; nam ciure Mida thoi otii sui, Augusta scholas Romae hae uisso Qeat, et eripta eius plurimis non in primae Aurusci imperatoris temporis calore videamus, vix fieri potuit, ut anno septuage in finire chr. silao simum soptimum ut mitis didam annum iam excessisset. Atquo haeo quidem do nomine, pistria genere. Quando vero natus, quando mortuus sit nescimus, ne quo aliud quidquam do ius vitis notum est, nisi quod . Augusto imperatore Romao rhetoricum doeuit Suida auctore; qui quod verba re so 'Avidimu addidit haud

dubie erra vii, fortasse alium aedilium (ssextum 1aedium iuro honsultum suspidatur mille rus et eli XX, i eum Calaeotino confundens nunc autem, de quo agimus, tortaesse a L. Caecilio Metello, qua post verremtanno io, Chr. Si dilia praeotor fuit olo momtissimus olo Vorr. lib. III, 16, 33, puerulum in Ilaeliae traensductum ibique ae posioris Moholli manumissum esse haud invenustae os Mulieri coniectura.

Ea obstat tomporum stilo, si quid om post Augusu

obitum eum adhu vixisso ex Suida reola colligimus. Sed iam ad artiora festinamus et, quo poti simum temporis spatio aedilius floruerit, defintro donemur. Et d Augusti quidem tempora refertur aliis quoque

ra movi syp t lotet quum Iermagoram ut dum Metero comment. IV do Andoe orat hontra Alo not. 35 iuniorsim quend sim assa ut simus Quintiliano III, I, 18 commemoratum, certam causam non video;

13쪽

rtem potimata, qua verbae ultero e do causa dubitaetionem moverunt, quod Timagenos, qui anno si st. Ulu.eaptivus Romam venisset, nonagenarius foro osse de- hereL, quo tumpore Augusbus obiit, neque postea florati88 p AEet cum Caecilio, cuius sub Augusto et is te aumulus fuisset. Itaque ut supra Caecilios, ita hi duo Timagenos onsugo eas putat. Sed utcumque o Timagono iudieamus, Capellium non solumi Augusto sed etiam posthae docuisse Buida verba satis demonstraeni verum quod etiam ante eius imperium

vulserus dixit non puto ex eo loco colligi posse; nam,fisux taetrio non nisi ad posteriora: Κα σα-c et e spectare videntur optime vero cum hae nostrius ontonii convonit, quod, ut inhae docebimus, elaris

vim inocui eripis post Dionysi mile siruasson scomno aerios de antiquis oratoribus et de inure Medii sunt; hi tumo quod in pistola ad Cn. Pomprium, qua et ipsa illis commentariis posterior est(nam integrum Ioram auctor inde ipso oret Oaecinatum ut familiaris,imum memorat ov. 3 VI p. ii 1ed Belah. , ab illo ferario oro a stelinini rhetorem florere coepisse conicio, die o anno toro vice samo uni chr. Quod si ruere disputavimus, ex utriusque, Dionysi et Ustoeili, et o et eripiorum similitudine hunci illius di eipulum si non multis, nonnullis tamen annis iuniorem fuisso verisimilo videtur. Ceterum quibus praeterea praeeoapboribus caecilius usus sit noui raditur; pollodorum simodi eum udivisse eonimo

ex Quint in I, 2, Apollodorus, a tradenti uocilio credimus, incomprehensibilist aeris huius i. o. figurarum Maocopia existimarii; hoo enti Cis ei: ius, millior, non oculiva geripiis se ex scholarum eo

14쪽

viretudine sumpserat; quidni enim Quintillanus ipsis eius soripta, qu&oilissis laeudaei, memoravit rigdo quod III, I, 18 didit Apollodori prasee phae magis in divinem is ognosesse unde patet eum plurimareotidiaenis mi holis, non aeripiis tradictissum

Jam ad aliorsini disputiatorius parim mulio iochylotiormaranseuntes do singulis scriptis, quoran quas si reunt post Mullorum iterum in eongos mus, exponemus et, qui potiarimum librorum fuerit donis

quidque de unaquaque re iudicandum, disseremus. Et euincia a caecilianorum seriptorum genora esse ibdeantur, primum eorum, quae ad orciores Graecos enubundos ex commentandos periinent, alterum rhetoridorem, hortium do historiae et do robus gestis eoru- positorum singula separatim, ut par est, traetabimus.

Et primi quidem generis praestantissimus libersuit is, quem Rept eou χαρακτῆρoc eo, 3 κα βη - es pos inge tum Suidae tradit, qui, si quid oboli-quilarum hin exiguo numero suspicisisseet, eo toros ex magnitudino ei dignitaex intecessi go videtur. Ibi evm Quod dodom illis Miles orae foribus ageret, trem Ictio it instituit ut Dionysius in eo sentariodo inure M. Primum tuetur vita Movitor, ni fallor, enarrat in die edidi orareret genseribus diiudicandis et deseribendia plurimum elae oravit qua in re note mero iudicaret, quae orationes genuinsto, quae sal soratorem nominibus inscriptae essent, miscerae diam aendum Boo autem ortiles munere tum, cum a

15쪽

eilius seripsit, nemo diligentius et omni ex parto fun-etua erat cum Dionysius quidem quamvis paucis Ennis ante novam in hoo iliseiplinae empo viam ingressus do Lysia Igoeriste, Isaeoo, omosthene, Aeschino, Hyperide, Dinarcho commentarios edidisset, tamen eius rhetoris iudicia iterum erant examinandae et de eotoris oratoribus de integro inquireulum Callimae us enim, ius isthulaeo tum per omnium manus forabantur, plurimum i oris poetis tribuerat, do oratoribus breviter et multa homere gerat, it ut, qui paullo ceuratius

et orsitionum seribendi genus et rerum gustarum femporis inspiceret, oum facile multorum errorum daemnaret ). Quare multus est in Callimsicho erito sibi verando Dionysius eum alibi tum in Dinaercho cap. I

, assida idemquo Caedi I ius fecisso videtur is re eum magnu sui ipsius iudieii eonfidentia. Neque tamen negari poterit eum diligentis me puries suas egisse; oui rei testimonio ost apua posteriores rho toros eminuae viri uectoritas nain saepe eum pinosis appellatum es locum rumpia alatum se. o tr. h. 13 ookerae iv c Raudio c, quod verbum oum significat, qui omnium quasi ea non ei regula sito euiluuiet oius iudicia uino, posteris probatis tuis e vile mus sis. Midae enumerationem semiorum Lysis eorum not. io et Lycurgeorum tr. ID; restimonio sunt ipsisti agmenta in vitiam oratorum exstantia. Nam non modo genui auriun spuriarumque orationum numeros,

sed aeriam quidem sangulos quoque titulos, nisi sellor, aedilius hos usi of. h. 8. 15. , fortasso e usas, quib

16쪽

bus ductus orationes spurias iudicaveAh, breviter exponens. At do his quismis tomporum iniquitsit nobis iam diseoptaro non liceat, me illud intellegimus, Caecilium non alienis sed suis iurgumsutis nisum iudieaevisse eum enim Dionysium, uo quaelo et familiarem suum, qui es iudieandi viam praemunierat, in multis rebus, ut par est, sequae fur, tamen avo vel maxime uiae, horret, Me ut Demosthenis, do quo praetor uno librum ingulae iter quoquo seripsit, multo plures quam Dionysius orationes gemunus adgnovit

gr. 163. Similiter quo eum id ordinem Olynthiae miramulaevisset, illum, quae is argumenta non satis firma tu eieroni, advorsarium cxstitisse videmus sit. IT . Neque tamen rhetores tota stoediorum ratione inter sese coniunctissimi tali iudiesorum dis opaenii, stilus talio filion ibunt; nam Dionysius in viat ad on. Porupinum adessium lanuliarissimum laudans, ipsum hune librum do oratoribus respicor videtur. Quae si reo te suspicor, ut quando fere aedilius librum oci dotii do fini sim, o tactum ess dio inter Dionysi

epistolam ad Cn. Pomp. o commentarios d Domosthene, Inhaeretio, deteris resorinus editos. Nam ante Do-mostheuem et Dinaeresim statuero et iudiei umma sedilido ultor Olynthia est et illud vessit, quod Dionysius in iussirehi initio piis no ita loquitur, ut qui primus

ad eum oratorem accuratius tractandum accesserit:

sod, id usto iam libri titulus monet, de uiro studebat,

17쪽

quo potissimilio genero diesiuili singuli ora foros osa Musi; quae eum foro omni periorint, iunon, si pauca, quae exstant, fragmenta perlustraverimus, mai comaemne uda elucebunt in hae quoquo purio viri inlustri, exingonium. Nam in univorsum quidem eiu do orato rim genero dioendi soro eudem quae Dioni ius et ceteri Au uoluti, rhetores iudicavisset D tamen artes e

totum ora erutans ei orationes in ipso mun praeceptara voeans do votoriun scholariun tutor sos conexu ot

praeceptis, ut ab aliis ad alios tradita essent, investgandis grotio moritus est. Et Lmao quidem sit quo

Isaei arte non violum cognovit, sed etiam illius orationum duo genera esse intellexit, alteram earum, quae veris ausas essent adeonu datae, alterum ad scholarum usum et voluptatis excogit arum et os 'metrum II . Deinde singulare Midium do sonivii tiarum figuris exposuit, quas is primis illi, Atti

oratoribus non adhibitas, se ab Isaee domum invo ius et maximo, Demosthono usurpatas tuisso putavit h. S. T. I, nimirum non est figurae dicit, ustetisti ut quadam ei fortuito fiunt, sed quae eam arte es homilio ornatus eaeus finguntur. Denique in vitis quoquo enabundis non do orat Caecili diligo ditia hi litterarum eximiae doctrina, si quidem non solumiermippi, Idomoni eo tororum haud dubie, qui do oratoribus scripsserant, libris usus est, sed etiam decretis publicis, quae e eeraeteri ut esto

' E. e. quod litoritatem o vigorem putii quo A timui seditionem audat, disponendi vero ariem vituphrat, iudet Diomi do Lys cap. 2. Is et o sum i do aetatis, Looiam Platonis tu erat iudicium his xm Nam ocilio hae enotam debere videtur sin misit irati

18쪽

dam se iis deprompta laesa, o scopi rapi a adposuit in M. Non ue vero minus eortis testimoniis cibam eonidiendo ausus esse videtur,' quo ex genis via sunt, quadra Antiphonte hordidis et I) Leo damnio Aeschiniis' magistro fri in iudieavit; nam illud aedo, quamvis a bori, Istumno non ho reat, tamen non mili laudibus otiio est, essibus 'heydides VIII. o, Morem Miri es Muger vitae Thue. M sin similiter quo ulteri boniecturae Dii tum maformannus ibit pug not. Is locum in Aege Unis brinone e Gios . . 133 esse sagacitor vestigavit, ubi Aeschines Leodaminiis eloquentiam ipsius Demosthenis virtuti adsioquat, quin etiam propior suavitat om illam Mao . veram enim vero tam rem aedili iudieiium apud posituros valuit, ut, quod illo modo eo ni deerat de Antiphonta, Thuerdido, id

Hermogonis quido aetato soro omnes verum esso eroderent Nereio g. n. d. II estp. ii do Anum. . Quao omni tacuis deranti a vero hin horror milii vale rex ea ne illum decem oratorum a Caecilio primum constitutum osso et huius ipsius libri, do quo agmina, auetoritato mox in omnium ora abiisse; quam rem ei erus in egregiae commentatione de Andoc orae e. Aio quaertius se. I pag. 2o-d multis librorum restimo tuis doctissim probavit. Sed in illud minus diligonter inquisivit vir do eius, quihus erasis ot consiliis motus aedilius hos potissimum decum elegari et croIiquis segrogarii. Nam re et quidem dicit pag. Id unam oratoriam indolem neque gramma eam aliquam rationem spectatam esse in deae et taetredo, quem admodum onusto euin

19쪽

pinacotheea comparans eam potius pinacothoeam re ferro putat ubi quaedam quasi historiae quam eam in qua os pulehritudini et venustatis Io regnet sed mox ab a auae opinione digendens parto quidem dese orsitarum triae illae geliora dicendi, quae rheto

statuit, ita quidem, ut sublimitatis inchoaesae ad Isaeeum, Ebsoluta Istus ad Demosthenom msidiocri attemporatae loquontisto initia st Isodratem, fines d peridem, tenuis autem, humilis e subtilis oraetionis semina quaesiis Lysiam referstud sint, maturitas ad Maeliinom. In a senim sententi Dionysium esse do

oratore antiq. V pag. di R. de Dinareho pag. 62s; densam pag. 628, neque rationem esse eur ambo iudiei graevissimo emnonia aue toro. horruisse ore damus. His indoidio et os fuisse ceteros Antiphomtem, ut qui primus orationes scriptas reliquisset, Lycurgum propior eximium dicendi am et acerbitatem, ransiretium ut solidissimis trium simul dicenditae norm imitatorem, denique Antaeidem infimum omnium, euius oratio obrio ei scientia aliena imon quandam quasi naturam aequore tuae. Ei haec quidem Melerus; quorum ali verae sunt, aliae ago quidem vibdotitur sed dubia sunt, illa vero do tribus dierendi generibus erit in falsa. Num primuin si reverae onymus id consilium secutus esset quod vir doctus, ivit, non propterea sterilius idem fecisso erat pulsui dua. o no Dionysius quidem secutus est; numqu-onim Demosthenein grandi et evioso sed semper me dio gone adseribit, cuius si non invento rom, prae ei Dum tamen ante semosthenem ultorum Inoemium sussa dicit Sem via v. 8 8 sqq.); linquo Isaeum

20쪽

-- I 2 quoque ex quo quus seminibus Damosthenicam vim ortam putat a Isaeo pag. 32d grandis en ris I vaniorem Ignis e re volui non potest Quod i iam in Ionysium non quadrant Luae, ut It dacm, capsae rhetoricaee, quibus singuli scriptores a rhetoriis bus mecii assa diciuntur quanto minus ad aedilium, cui ilaeam oratores orant traetandi numerus nullo modo triadi eonveniens. iurno ad primum Meteri en tentium radaundum sis puto et sti tuenduuI, Castellium eos qui tum phirimi aestimati illitur Atticos orlitore

eligentem, sie, gid da uno quoque iudiealidum iit uimitando sumendum essu due uret ad olfi liistori sielegos uappxisso et in id quidem, ut maxime animum attendis se, quid in arto dicondi singuli oratores eor-- qu sectae aut novum invenissent aut ab aliis sumpsissent. Nam tum demum recte demonstrari potor

non Thucydidem, non Lysiam, non Isocratem solos imitandos esso, si quis illos oraetorsis non in universum sed pro suo quomquo Lo oro ummum eloquentiae fastigian assecutos esse ostenderet. Iam igitur Caecilium robora historiae leges secutum essa, no Dionysium, qui idem senioros a rodentioribus opstrans ompo quom quisque imitatus sit et quid invenerit quiuerit, ne Dionysium, leo, tostem a Tam ex Pseudoplutaere hi vitis et ipsius aequili fragmeutis conicere Beel. Nium illastrido priuisi, quam

intris epimetri I dixi, parto loquor cum paullo post Caecili librum conscripta neque faemen ex Didymi taleenturi ocumventariis derivatae videantur, immo adeo ipsi Ostoditio non nulla debeant unde factum essu sui mus, ut aetati ordinem sequuntur singulorum orat rum, nisi ex Ausdem, cuius vestio prea serunt, rhe-