Cæcili rhetoris fragmenta dissertatio philologica collegit, disposuit, commentatus est Theophilus Burckhardt Basileensis

61쪽

aliis se ipsis, illi a prioribus opponere videtur. Intermis utem eripia, Duo deineops nominaei, cum ludibo itales oraetiones ne verbo quidem itingat, non omnia Duo Lysias seripsit momorare voluit, sod est sola quae ad ueholarum usum os dolicias erant compositas it

gigni at, quod inter rex e et Socratis apologiam, quae mox ora dociamatio spong. M. Texv. Ida; veter ibid. nos. U; opus e. pag. iiii interpo ut sunt. Quem rerum conexum considerans quis, ii ii, vin omni ab eodem a foro pro laeta fores autoni nominiuntur Dionysius et Caedilius; ita quo aut hie ut illo hae tradideri necesso est. Et Dionysius quidem in eis quae exstant scriptis nusquium diserto orationum numerum tradit, nisi quoa dicit p. si, RLysia macto octaviore exstriorum Z inmino i Uer huc serim a se,

Sol ibid. cap. Id eum de Lysisto genuitia et spuriis orationibus diiudicandi ve seripturum polliceatur, instinhaeo desumptu possint vi agri et in insim sonio ilium laesunt illa de leones geliothecto tabe Meri

et, Araxa asoti. Reth, quae verbo tenus ae pud Dionysium: rare M pla I R. inveniuntur; similiturquo ut Suidas not. 1 gr. 8 do Lysisto se Isoorstis puro sex

obstat, quod hum Lysia seriphas non modo memorasso sed ne nosse quido valetur, quod iam spong.

62쪽

- d.

v. Uxv id animadvertit. a igitur eausa et co-teriurum vitarum in similibus rehus analogia coacturum Caecilium eorum quae dixi uotorem esse statuor

Trionysium autem Maocilio ullae tum inverrisse visituris vi ad excerpsit. In iudidio oro de Ly a et Isocratis sonoro dicendi torquo consensiaso et hic ilium eo us e se potos e. Illae fando ho- δὶ,-ἀet Poeta sto ac ML quamvis a Dionysio non abludibeaverim, tamen, posteriore mauu lio, quam par erat, loco uidita enseo; nam ut verborata ordo bene proe ederet, post risiem M viserum ML oriunt coiblocandis.