장음표시 사용
11쪽
-oneiam insper eis Benevolus Lector, Ea, qua ma-Pribus expressa sunt litem,Sarbosa esse : Ea vero qua cu-ιhru es cancestu inclusa, vel 'pis minutiorib- excusa sunt, ex analectis acce se. Denis sphalmata subinde intercunrentia diversitati correctorum variari impedimemtis benigne imputabit
condonabit. Diuiligo: by GO le
12쪽
untque eonditionem, & in conditionem et saeviintur.
13쪽
De sensu reguia. L. Volant autem hoc Dd. quando duo casus Ablitivi ab Alut sint positi, sine regimine alterius vocis, qua in constructionis ordinatione respntur, & consequentiam denotent, seu aliud quatur sententiam perficiens; quod tum illi in dubio sua vi conditionem inserant,redoleant,adjiciant; conditionalem dispositionem suciant, & in conditionem resolvantur. Harpr in comm. Inst. de heres. qua ab intest. Oc. num. 2os. Alii& hoc addunt, ablativos absolutos inducere necessitatem Bach. adj.ult. IV. do Nupt. num. 7. hoc est requirere, ut id quod disponunt. velut alia quaelibet propria conditio praecise,& in forma specifica impleatur, non per aequi pollens ι.ε . oess de rendit. θ demors. Dcciau. 1. ysons unum. 2Icitnu.
Ratio regula. . Rationem huius explicationis .identur 1 Gram n 'ticis alii , qaorum hod scitum est: Ablativos absolutos per pari temporis fgnificativas exponi, quales sunt: Si, ubi, pol quar , quando deci quae eventum & conditionem designanti Card. TUM
ris. 4. Unde an in I. r. princip. de condit. θ ἐγρη . Actus, is ait, inbi, desistratus per Ablativos absolutos importat laturum evem eum, ad ue conditionem, Ad eos tantb citius dignostendo comm. circumflexo insigniuntuCquod nonnulli improbantiIubibo Baliger. 3. v . an. Olo. . l. n. CLD-ρη- ιν. -υPrisc. i mpliationes.s Amoliationis eausi hoc addunt m. ni remala processit.
14쪽
ponenda sunt My tui successionem obtines,q-asis in posseδοηe,per
s. Dissentit a Brocardico isto & ejus deductione Corasius in
e m. ad i. a. 9..de origineIuxu. statuens , ablativos istos dispositi nem magis inducere, quam conditieem. arg. l. mandata. 2. ς. tua
varia. c. mandat. inod si maxime aliquando conditionem acere videanturAd non fieri vi,vel natura Ablativorum, sed quia expressὸ vel tacitὶ saltem adjiciatur actus aliquis fiasipendens, aut eventus, in quem fiat suspensio, adde Giphan. ad L 2. C. de Iure Emph. qui regulam hanc de duobus ablativis, ut plurimum quidem veram esse s tetur, sed non semper. ILimisationes. . Missis Socini, aliorumque otiosis ampliationibus & limutationibus quia etiam enarrat bibliotb. Ddring. in voce ablativus, n8. 9 26. At suggistat Culac. Io. observat. 27. pr. ubi dicit Accusanos i res esse, integrum Ierunque annum, ingerundiis,suinis, ct ablatiriτabselatu excutiendis dicamus; referre, an oratio sit purὸ enunci tiva,&simplicem narrationem contineat, s ut in l. i I. , ibi testamen tofacto obiit ad I. Fauid. ct in eadem I. ubi servi, moriente Domino narrantur Paletudine assecti,) quo casu verius est, sectum duntaxat intelligi , & nullam conditionem inserri. Confer l. 2. I. lc. de D. LIIamr. ad Instae Ioc. o conduct. n. 18. An verό sit dijositiva,quae
fieri aliquid jubeat, & disponat vel prohibeat, quo casu ablativi isti
conditionem plernnque inserunt, maximὸ si jungantur verbis temporis futuri; non item si praesentis aut praeteriti. Ualent. GulieLFor I. abstre. io. Quam distinctionem jam olim explicationis & limit,tionis loco proposuisse legitur Bald. in repetitione. l. i. deleg. 2. ubi dicit, quod ablativi absoluti tunc maximὸ conditionem sectant, quando concepti sunt de eo, quod est incertum, dc se perfuturue eodem allegatur Bart. a Tusc. d. lac. η. 2 2. aeg. iacit. I. stichum si elegat. I. Istra. 7. de auro O argento. leg. l. 36. g. i. to . Nec procul a
15쪽
ussit di mos nomli modes, quam refert Tuscis v. Lubi eresse diciEM atativi illi abaluti proserantur in vim narrationis, ac sequatur dispositio Iuris, ut uim conditionem importet, si verb. praecedat Aspoutio Iuris, δe sinuatur narratio per ablativos absoluboos ,quod iam non importent conditionem,sed narrationem. Atlista distinctione profligari possunt exempla, quae dissentientibiis opponi solent. 1. sud. s. ibi: repudiata hereditate. ad L.
3. Usus hujus regulis utcumq; Culac. supra g. 7. oram plius,
Pio IV. inconciliabulo Tridentino falsEtaxatus sit; νid. Pere. Suam Fouis. lib. 6. histor. Concit. Trident. p. ms. o not. in Racem. CriminisιLa. C. e furt. taplendescit tamen vel ex praecedentibus exemptis a que ut hoc addamus, ex illa. quoque controversia, an incontineriem phyleutico praecisὶ scriptura requiratur,vide Devt. a.dιλ29ah.
lit. T. & altera Peudati, ex cap. Infud. lib. a. de eo qui sibi o heredib. seu masculis : Nam quando foeminae vocantur, deficientibus m sculis, haec vocabula, cum sint ablativi absolut re ivuntur in cora, ditionem; & perinde est, ac sῖdictum suisset, si decesserint Goeadi consi. s s. n. Is. & quod consequens est, ius tamineum in eum eve tum, quo masculi defuncti fuerint, sussendunt,dc eveniente conci tione illa, foeminas vocant: inquit Harim Pistor. lib. a. part.2.quast.. Similis disputatio est in c. un. in in. I. Dud. 2I. ubi dicitur: Vasallum beneficium suum amittere , u concubuerit cum uxore Domini, Domino vivente. Ex quo nonnulli disputant, Vasallum eum vidua Domini deiuncti coneumbentem finidum non amitte. am quia ibi nudita utatur duobus ablativis abalutis: ride Gethfri tos diestud. II. ιδ. s. tit. P. Deumili Broca eo: quod ablativi absoluti etiam praeteritiremporis verificentur depresenti; multbverb magis de praeterito imperfecto,ωα la actu adhuc durante, ri Gaedd. desipa.9.n.IM.
CAp. II De Abrogatione, correctione, desuetudine.
16쪽
Iusta absentia nemini iabet esse damnosa.
Rindamerinim huius regulae est in La. S. ex misiae in ratio euenet ala ista aequitate, quodnono debeat eum damno Aterius locuplet ri. c. t de Conia. andis. 1 2os. δε-ών. - . εα eo . .. a. nisi seil. iii culpa damnum sentiat,ut in Vsiaeap.praescript. contingiti tunc enim damnum isentire non videtur. 6υ. ---, δε αδ- e. iam vero culpa et imputari Δ
quit qui iusta ex caussa abest. tinnis autem huius ri lae pro diversitate subiecti varius. Et quidem
quis absens dicatur videri potest .m M'. m L . . s. Misis smae ἀμι. --- . derim. in . a. s. eol. 3. -fG-μ-ν. 33 6. an eis.des seripe. Qioad hane regulam a sentia quinque movis recte consideratur. Vel enin absentia est .aee ιμ- ωρ L-- ἀρνειM, rara necessa . vel eum e --ae . Utrima absentiae species neminem ex cusu.ni siue impediae sententiam definitiva ineriminalibus, ceterae pro dive sitate subiectorum varios sortiuntur essectus,proutvidere licet apud--δώμ. latius patebit exsequentibus:quoa enim ait, timimo absentiam ne sis are eram Iem. Illa non tantum absenti aut alii non deberesse damnosa. I. IV. G Rer. μα-C. Aac Li. ex ea sum m. sed etiam pro&ua est redeunti ad obtinendam per intemum annum vacationem a pubscis muneribus. I. Io. de casme. m. In renitutioniun materia eo aratur minori. L ε. --ter. ν e. quod -iam a. de aut 3. - υμαι -- amrit. ιπσο --.
Nod autem 4. Leo pertinet ad ab ri saetariam a F- ---- eis, illa in iudicialibus non nocet. veluti si mereator lui commodi: caussa abesset: citari enim absens debet. L 33. s. n. de re ud. - . 4. s. . ID --, ν Le gua. F. C. s --. G ra ενδ.Da nec eius defess, principe πω communem m. opinionem rem iuppletur. Deccm 3. tist fas . m. o. πι- sint i 3. Manc δε-α- fhis. - ε. Limitatur tamen supradicta regula: a. quod restitutionis remedium t eum non obtineat,quotie absens procuratorem reliquitiqui agere &cum quo agi potuit. Si enim aliquis absentiae causiam defendere sit paratus, praesens nia hil habet, quo suam negligentiam queat excusare. Laa. Ex qu/b. - x. - - m absens ordinatio remedio mandati contra procuratorem negligentem istis', evius merito ab extraordinariis & subsidiatiis his auxiliis arcetur. σώ- π
έ. 1ο./e μι- a. myd absentia noceat & necessatio & probabiliter absenti sit
17쪽
absentiam istam praecessit culpa, vide La. F. s. Si P eust. Fallit In ea qui absentiam affectavit. Nem h/.4. exquis. ea . majori quod etiam in simopliei necessaria absentia procedit d. . a. nihil enim desidet ratum prodest : prout docet glossaper pia exempla dHI.loe. Add. Dee. adci O. de R.LII. '. Absens probabiIiter pro praesente habetur.
Elicitum hoe axioma est me 71 deleWae. 3. . Siaa. 2o. g. Hula. Δ. - .esmoe an . se . & locum quoque habet in eo qui in servitio F piscopi abest: hie enim nihilominus praebendas suas velut praesens accipiti Barbose an Iur. CAEM. Pom. a. p. coI. I. uum. I. Item in eo qui studiorum caussa abest ἀά. 73. de Iez. 3. ω l. ao. g. 6. - gr. γ ν gr. imprimis ob Theologiam r. 32. exr. Moras M. Limitatur haee regula prima quoad distributiones quotidianas; nam hactenus non habetur pro praesente. d.ev. 32. δερ ben ν, a. Fallit etiam quando praesentia damnosa absentia est proficua, ne quod in favorem absentium est inventum, in eorum odium retorqueatur rea LAE C. M leae.
III. Res absentium defendi publie & privatim interest. Lδε--
Abselvere. Iudicium. Sententia
Nemo, qui condemnare potest, absolvere non potest.
Fundamentum Regular. Est luec 37. R. I. juxta lectionem Florent. -m ibidem rectὸ assent Philipp. Math. in Comm. Paulb clarius &per simpliacem affirmationem loquitur IC. in I. 3. de re Iud. ibi, qui condemnara potest, is abseIνendi quos potestatem habet, eaque regula videtur natae ex more judicum dandorum; esim enim praetor judicem daret cum formula, si paret, Titium debere ioo. condemna, hoc ipso potestatem quoque indulsisse arguebatur absolvendi: apparet enim m cistria Dissilired by Corale
18쪽
sistrarum, qui voluit reum condem re, si deberet, utique&a solvi eum voluisse, si non deberet, Arriana 67. de Obl.ctam Dosestin 27. comment. s.
Ratio Reguia. 1. Ratio regulis, non cim ea est, quesin post glossam de alio,
adducit Menochius i. de arbitr. Iud. quaest. M. num. s. Quos suo morde iam sequitur sugust. 8arbas. in axiormitis juris usu frequentioribu. m. I. quod abalvere&condemnare convertibilia s1nt leia, ut qui unum possit, possit & alterum. Biblioth. Dorint. in verbo abseIνere n. 8.ct cap.verbum sti de paenit. dist.ti cap.cuminis ferior. de Maior. O Obed. Nam hoc simpliciter concedendum non esse, vel ex seqq. patebit; neque diligentissimus parium compilatc x Damhouderius luee inter paria referre ausus est; sed potius qui, maius est condemnare, minus absolvere ; itaque concesto eo, quod maius est, hoc est, condemnatione, etiam intelligitur concessum id quod minus est, scilicet absolutio. Sed non vice versa : quiad mnandi potestas revera maior est potestate ab luendi. PhiI. Matis.ssias Iso. nam s. Nam si judex datus sit, sub hac formula, si ν RET NON DEBERE, vel, Non deliquisse , Absolvet damnand potestatem non intelligitur accepisse. I. uIt. 3. I. Gothostia. Senatores vel clarigmηessus d. loco. Qub pertinet etiam exemplum
de Legato de latere, qui extra provinciam issetvere quidem potest
excommunicatos, non autem excommunicare, a d Menoch. d. Iussam. Is.cta .
ἡ 3. Intelligenda autem venit regula, habito semper respecta ad persenam eius, qui potestatem exercet, non ad persenam p.rientis; ac praesuppositis ubique terminis habilibin, ut scilicet iusti utro mque fiat: Non ergo licet ita sophisticari: Iudex potest nocentem damnare, Ergo Scabsolvere. Duarm. ad L . de rejudici Pra supponendum enim est exercitium potestatis testimum. bus ob alis Ripae ad eandem I. 3. ampliationes 3e umirationes , quas Menochius dicto ista uia periniatur,pleraeque minois aptae: aliqua etiam incongruae apparebum. ILAMbIntio esse non potest, nisi praecesserit condemnatio.
19쪽
E. satius est dium impurutum relinqui facinus nocent quam innocentem damnare. I.sis paenis. Unde Modesti Pistor. p. . quo. I4ti num. 6. iustius, inquit , peccatur absolvendo qutin comiamnando. Hinc sevorabili es rei, qu1m actores habentur. LIMGR. L Et quando pares sunt probationes , potior est conditio reid.cap. ex litem a..da pr. r. Sic in dubio interpretatio illa iaciendaeta ut debitores quam minivi onerentur. L de R. I. idem in pomas l. 42. de paenis. LIss 6ala. de R. I. Privmonssius. Iuciatis. νυ pr. Et sententiis obtinet Lis. de in . testam. desenti stra Iudi VH excipiuntur quamar Haraasa missis ata: vitram mm, Duo inerras . Test morsim
20쪽
- Deeiarum. . F. Procedit autem regula in obscuris , ωρ. in Obsi. 3α de R. Di exi. Dubiisvapa. de Ra. Non ord in iis quae clara, certa dc e pedita sunt. In his enim Iudicem ipsa lege mitiorem aut faciliorem esse non decet. I. a.de paenis. Luit. Cae compensat. Sic etsi eo casu,quo pars judicum pro testamento, altera contra testamentum pronum claverit, in dubio decidentes pro testamento sequamur: tamen si constetJudices apertὸ tulisse iniquam sententiam,eam non attendimus, d.ι Io. infra de in . resam.. Omnia judicia sunt absolutoria. 3.ula. L de Excepi. Sensus huius regulta hie est, quod omnia iudieia, qualia qualia illa sint,
ita tamen comparata esse debeant, ut teus absolvi queat, Ud. v ver. Ada s. πίρροιινά. eae. Aloam,ret de offae sererine .g. nec tantum hoc
in iis caussis procedit, ubi iusta rei est defensio. sed etiam si bonam fidem agnoscens eondemnandua ante sententiam . vel invito etiam actori solvit. Schminia. d. g. o. Ratio in eo eonsistit, quod finis sit iudiciorum, ut cuique suum tribuatur. g- .IU.deIU. G ων. s 3. μνε.--αί. 3rs rum veris in eo easti. ubi reus sponth solvit, hie finis est impletus sine iudieior ergo nullo amplius opus est iudicio. ---- .aa Las de M. GCui addi tanh potest Salisia r quianisi post satisfinionem sequeretur absi Milo, iudieia 1 lites essent infimis, semper actore iterum iterumque sumis mam debitam repetente contra finem a utilitatem omnium iudicioraim,quae ad praeeidendam materiam litium suerunt inventa. Limitatamen hane regulam,quod tantum sit intelligetula de absoIuti petitione. non etiam de absollatione ab instantia. Me ut iudex decidae reum non.tenere resp-dere. QAn ina quomodo discrepent. vid. YώAC- ανι i. fri, Aliter hanc res 'lam explicant. Ηot. a. d. g.ain.
Cuscis recit. AELI. BD. F. E. eonf. I. I. g. Io. .e O. N. N. V.
maestasit potestatem abselvendi. dicitur et ni praestriplissemi