장음표시 사용
21쪽
de arbis r. lib. I. q. s. n. i3. infin. Card. Tusch. prassi comtus sit. Acmclus Ao. n. I. Farinacoragmenticrimin. y.L lit. A. . s. Acts OLVERE enim, & condemnare convertibilia fiant, de qui unum potest, potest &aliud,Rip.in .l.3. n.I. glan Clem. cum a ropulsione, de appellat. lin. in c. cum inferior, n. dema erat. ct ebed. Menoch. d. q. 63. aprincip. Farinac. d.lit.A.num. I. Ludovic. Gomeae in c. 2.3.statuto, η. G.cumseqq. de constit.in 6. AB sotu En E igitur non potest, qui condemnare non valet. I. nemo qui condemnare, s7. f. de regulujuris. Socin.sen. in rubrss. de acquιrend. pus n.8. Menoch. d. q. ἔ. n. 2. vers altera est negativa, n. 26.cumseqq. ubi ponit duas declarationes, quaeritque, an habenti potestatem absolvendi,&condemnandi, si auferatur potestis condemnandi, censeatur etiam sublata potestas absolvendi; refert minac.d.Iir. A. η. II. Nam valet in hac materia argumentum negativum, sicut& affirmativum. Non potest condemnare; ergo neca solvere, ut per Federic. de Senis cons I 4. incip. Manachis Perusinin. num.ε. vess. insecunda quaestione, quem refert Cardin. Tuscia d. eo se clasΑo num. LEadem est enim potestas ligandi,atque solvenducap.νerbum stide paenitent. dist. I. ca' cum inferioν i6. de matarit. ct obed. Procedit autem de jure communi resula illa, ia non potest ligare,ergo nec
absolvere: secus si de jure speciali ex privilegio, quia licet Epitapus
non possit excommunicare, neque ligare exemptos, tamen potest illos volentes absolvere in casibus, in quibus de jure communi alios subditos ab lueret, ut resolvit riderita de Senis d. consI4. n. . vers in secunda quaestione, usique a n. prout illum citat Card. Tu sch. d.concl. o.n.3. Fundatur haec limitatio in I.quotiens. .C. Isi Senat. vel Har. ubi tild. nanc addit rationem quia privilegium non debet nocere privilegiato. J Verumtamen non placet haec distinctio Abb. in cap. significasti, num. ii. vers. hu tamen nan obstatuom, de foro compet. dc Felin. in cap. pastoratu, num. Io. de oscio Ordin. quos refert.& sequitur Erasm. 1 Cocliter de iuris ict. Ordin. in exemptos,p. 2.q.so. a num. 3. dnm abselua resolvunt, exemptos pro Aselutione ab e communicatione non posse se subjicere ordinario, quia exempti nes non sunt simpliciter concessae in favorem exemptorum , sed
etiam in fluorem lan Sedis Apostolicie, cujus interest habere
22쪽
imillia Iurisaictione ordinariorum ereptos . sibique immediais
Coicino Decano. Et econtrario praeses qui condemnavit aliquem iniuste restituere tamen non potest per I.s f. 27.de asi .praeterea fallit haec regula in materia correetoria nulla enim est consequentia huic ademta est potestas condemnandi ergo &absolvendigl.in Clem. r.τreb. contra eos. de haereticu eq. Imol.&Abb ibid. ratio quia jura sunt proniora ad absolvendumqtiam condemnandum.LI 7.deOM. sc . l. I 2 s. de R. I. add. rom. reg. Iar. p. s. absolvere denique iudex potest absentem, condemnare non potes L ι. II. depaen. JVI. ΑΒ soLVERE vel condemnare qui non potest, nunquiἡ condemnandum , seu absolvendum pronunciare possit vide latὸ disputantem Farinac. d. sit. A. n. I 2. cum seqq.
A aso xv E RE debet potius Iudex in dubio , quam com
n. I. ubi n. 3. per t. absentem. T. f. de poenis, dicit , qtibd sanctius est absolvere nocentem, quam condemnare innocentem. fCum enim ipsa lex magis debeat elle ad clementiam aptata. certE & judicem Il. imitari oportet. Procedit tamen hoc cum maxim E si indictii causa pronunciandum. Pu l. i. de requir. reis. ubi Mes. n.I. JAns OLVERE tamen non debet Judex in dubio, quando agitur de periculo animae ex absolutione; ideo oblieatus restituerecturas, licet doceat de restitutione particularium usurarum diversis personis facta, tamen debet condemnari ad restitiitionem consessatam per desianctum, si non apparet quδd sint eaedem iisi irae, quia majus est periculum animae , si non sat restitutio, qu m importet damnum, si bis solvantur, & restituantur, ita riderici de Senis cons B a Ioces.
23쪽
us. ωι D. vers. yramissa lacum babor. quem refert Caes. seli. d.
tit. A. concI. 42. n. I. ubi n. exemplificat favore piae causae. de antimae in alio casu. f Fallit etiam in caussa dotis, linertatis, mammo nit,testamenti nam in dubio pro his inpronunciandum de in omni bus ceteris negotiis ita potius debet, interpretari actum iudex. ut valeat quam ut irritetur. vid. ins Persa , ctiam. reg iar. p. s. JAbsolutus expressEdicitur, qui non est condemnatus, ut prasi gistri. Scacta de appellatiam . quast. 17. timit. 6. membri '. sis n. po. O limit. 1i. num. Π. infla
Axioma LIn omni dispositione vel actu ita fieri debet Inter Gratio , ut absurditas evitetur. D. rubor-de Bruaria.
Fundamentum. r. cap. in Goes s. Ibine ex haesiequeretur abswrditas D EI mone. Alii ita efferunt: sugiendam esse eam interpretationem, per quam in absurditatem prolaberemur: Mulieris Obsiosor. 18. num. Vel generalius: Absurditatem intellectus ab omni disposi ne ellereiiciendam. Vsηι. q. coas 199. n. I Ratio. a. Est, quia absurdum δε- seu pro non dicto habendum, Donatus Fina in hac rei vel ut Laetant. Iti δε νυ . in rum, cap. 6. Indicium est argumenti ex filiis petiti , ex quo ineptus& absurdus exitus resultat. Cons a. Fas. in Raι--- ML s. iasi
24쪽
4. Nine porri inserunt ad absurdum vitandum, eam inter metationem operari debere, quae insurdum ostendat atque excludati Mesob. f. conss. 2Itinum. Si iam ime verba in i
tiori & impropriori significatu fuerint accipienda. νιν de ass
Deciaratio. s. Pro declaratione tenendum t. absurdum eiusmodi intelligi, quod rationi , sensui communi de prudentiorum scitis de opinionibus directb opponatur, non etiam quod aliquibus parta
xum, aut alicubi locorum absurdum sit. Hic GHl. 2. ias M. ut . ME-hardam hic: in loc. ab absurda. Μaut . de tacit. ct ambis. conMur. IV. 1. rit. I 2. Deinde etiam aliquando id quod absurdum vuderi poterat, toleratur, ut majus absurdum evitetur, L sti verbo,quady ινιιιι absurde.MI. a ii. Mirid. RFabr. inratio a. utio ad L 31.ε. tiverbo, memminore de R. r.
Dato uno absurdo dantur Se eona intur plura. Ex EGESIL
25쪽
convention. lib. 2. tit. 3 per totum. Vala se est ιlr. I7 n. II. Carditi. Tussich. practic. conclusiit. A. concl. 66.ὰ princ. Leo valent. decis 4. n. s. rem. I. Everhard. in Top. in ista ab abserdo. IV AB su RDuM ut evitetur, largissima interpretatio fieri debet, ut per Corn. cons I88. lib. 2. Crol. in repet. l. omnes popuIi 9.num. 186.μι fustitia 9jure. Aym. de antiquit. tempor. p. 4. in princ. n. IVI. Villagut in tract. de extensione legum, rubr. de extensione letu correct riae, num. Is, ct riar. de extensione lagu correctoria, O poenaIulimat,num. 78. θ seq. Cancer. vari resolat. p. a. e. I. n. Iso. Valemvela cons. Iss. num. 69. rom. 1. Rota decisa. . n. 2. p. I. in posthum. Farin. alias . 3. recentior.
Aasu nou M ne sequatur, dispositio quantumvis seneralis,
evitetur, restringuntur, Pedroch. cens I9. num. Io. Card. Mantica de coniectur. ait.volunt. lib. ratri. Ir. n. 8. 99. HOnded. - . n. Is.
important unam virmativam, importabunt negationem duplic
26쪽
tam, ut tollatur absurdum, Signorol de Homed. cons3 Si qumritur, nunquιd, ante med. Ruin. Us7. M. f. Cardin. Tusch. d.
VII. - ΑΒ s u R D u M ut evitetur , verba stituti impropriantur,Alex. cons. 12. Vis themate, num. 2. lib. I. Card.Tusch. d. conclus66.num.1 I. Be licitum est recedere a propria significatione verborum statuti. Alex. cons8o. Vso, ct opportune, num. 8. vers consirmantur praedicta, lib. i. Card.Tusch. d. conclus 6ς. n. so. Et locus est interpretationi, etiamsi statutum excludat Θmnem interpretationem, Alex. confici. num. II. rers etiam ex hoc colligitur, lib.I. d.Tuscia. .c cI.66.η, '
CAP. VI. De Abundanti, Superfluo,Superi acuo.
Axioma I. Abundans cautela non nocet. TanBr dis . I.de Brocarae
Fundamentum. r. I. .C.D restam. vel superflua non nocent LI. 17. Est etiam in hunc sensum regula Iurisy .ibi. Non solent quae abundant vitiare scripturas: nec ex iis quae supervacua sunt, obligatio aliqua scitur, ι.2.pris mandati. F.itiose exemplum. χ. Rationem & exemplum eadem lex II suppeditat. Confer allegata a Gothost. ibidem ut o L qua extriUe- ός. de V. O. Aliud exemplum habetur in I. 32. F. 6. de auro ct argent. legato: item in I. T. 3, . ibi excusentur adites κατατῆαυτοῦ ct tautologice locuti. de adilinedia. Quos textus Barbosa axiomate 3.n 8 inepti in contrarium de pro limitatione regulae extruendae adducit.
De quibuου istestigenis. 3. Intelligenda autem est regula de actibus, contractibus &gestis,qua ita consecta sunt, vel compara ut per se subiubint, citra
27쪽
adjectionem illam abundantem: itemque ut adjectio illa seu ver.
borum abundantia laboret ι.fn. C. cedo an non etiam , si aetum ipsium impugnet, aut contra ejus naturam adhibeatur. Gothosted, add. leg. IV. . Regula & axiomate ita declaratis, apparet,parum apis D cianum 32. n. cum aliis eam limitare in contractu suspecto, ubi abundans cautela suspicionem, augeat,per L p. de condit. inst.
Nam id non fit lo abundantiae verborum vitio, sed vitio ipsius contractus, suspicione laborantis, adeoque verba superflua eodem vitio afficientis. Ut si legatum sit contra lNes relictum, conditio ex abundanti corruit, non vitio abundantis, sed ipsius principalis. s. Deinde,quod unt cautelam superfluam doli praesumpti nem inducere, Mascar . de probat. conclus. ssi. n. ios. eb quδd ins lita fraudem arguant Μenoch. s. prasmpl. 3. n.re 2. id de nimia l. 13. . pem oriat.1. ω supra modum rei apposita,sersamintelligendum fuerit: vitiosum enim ubique quod nimium. Senec. detra . animcap. ii. quod be de diligentii nimia in negotiis inserunt ex L L . dacendis. Iustit. abi Gothostia. Me quod de Advocato multitin selliciato, qui tropsin o caut ex caatelauae, in causa, adserit Nevia. isων. napi. I. I. nam. Q. eum praesumi omnia mala cogitare: Himdem de sellicitudine captiosa lintelligendum,ut si Advocivus ex imstructione Speculati de i. adsecar. 6. 7. ambistius de duplicibus sermonibus utatur; aut ex instin llae dιha inutilibus miserat, de qas Politi de um. advoci , c. ala. a. u. θαCaatiunc. in Para es de rat. stac legat. ac quod etiamnum tari amat, fucatis fictisque alleg tionibus iniquas intentiones suas sic perpoliat, ut primis fronte justae videantur: cujus farinae homines olim concinnatores dicti OIdendorp. in Enchmd. Excepti titi de Emeept. Dis p g. isy Rrcan is mus. Io. cap. devasis penuari Corasti
Misest. i quorum censu sulpitius a Cic. notatur, quod dicendo
esticere potuerit, vel ut prudentes errarent, velut boni minas be-nὶ sentirent: a. Robert. Io. a. rer. Iad. I9. alioquin .. Orans
28쪽
decis. 748. n.6. p. I. ιn posthum. Farin. aliis p. s. recent. Nec mutat conditionem iuris vel constitutionem. I. s. C. de saei I. mod. Amplia ut procedat, etiamsi id, quod abundat, non est solemnitet fictum, sed nullum, quia non vitiat, ex adductis per Iederic. de Senis cos xII. I. . in princ.versrestat ergo reoondere. ubuit, quod quando Iudex potest procedere ad executionem sine sententia si se ratur sententia, quae non sit lecta, vel non lata in scriptis, non est nulla, prout illum refert Card. Tusch. d. ς-ιI 'num. s. f mmnuae de necessitate non requiruntur, si inepte interveniant non villant actum, Ias in I vinum. n. 3. Si cert. θ ρεr l. I. pr. C. de rei ux. ast. ν es ,r. de accus n.I2 .std vitianturA.7 .ct ιbι.Cagnoi.de R. I. JUnde si offeratur libellus minus legitimus in causa, in qua non requiritur libellus, non vitiat, Iacin I.vinum 12.num. s. ver prini, habes,col.penult. J certum petatur. Roman. cons. 497. Dubitatur. n. s. Sionorol co . i. Om)Onarratione, in princ. Sic etiam depositum nulli ter factum in casu, quo lota verbalis oblatio sufficiebat, non vitiat ex quo abundat, Cravet. consuti n. I si Card. Tusci . d. csturius Q v in . cc . Sic etiam citatio partis ubicunque non est necellaria, ii nat, de nulliter fiat, non propterea actus redditur nullus,Marsil. in I. de uno- auoaue 47. n. 2.νers stud tamen. F. de re iudit. Roman. cons 497. Dic
Hine etiam sententia non vitiatur, si causis verae adjiciatur ciuis si falsa abundans, Romam cons. 43. Expraposito. n. 8. Card. Tuscia
29쪽
Hine etaim solennitas non necessaria si minus solemnitet suerit adhibita, non vitiat, n---in . alias H. Gi- η. 4. insit. lib. 2.34 correctu. fLimita primb, si per abundantem cautelam deveniatur ad actum prohibitum, quia tunc abundans cautela nocet, ut per text. ιη l. pediculu 31. f. Labeo.' in aurostarg. leg. ct in l. i. s.sciendum.ls de adi-Iu. edict. resolvuut. Corn. cons. 276. num.I.rol. I. Paul.Fuscus ubisa Limita secundd, nisi id, quod abundat, per errorem loco iam celsatij, & requisiti sit appositum, quia tunc vitiatur tota dispositio, Petr. de Anchar. consil. I. per totum. Cardin. Tusch. d. conclus. 6 .
Limitatertid, in contractibus suspectis, in quibus abundantes
Limita quarto,in dilatione, quae debet esse competens,etiamsas iretur in casu,in quo non debebat assignari, Calderinus consis 1. ilias 1. deditat. Idem dicendum suspicione Iudicis allegata, quia licet non debeat exprimi de necessitate, si tamen exprimatur, &mepte, vitiatur allegatio, Bald.cons672. Statuto. num.F.ιnsi .lib.I.Card. Tusch. d.conclus. 67. n.. O. IV. AEuNDARE incautelis Decelle est in casibus dubiis, velutis dubitetur, an actus requirat certam solemnitatella, vel non ex abundanti debet illa solemnitas adhiberi ad tollendum dubium, Guid. Pap. decis raF9. Secunda conclusio, circa . Calderin. cons. 277. Mi s i. empl.θνendit. Card.Tusch. d.lit. A. concl.68. Non enim omnia quae videntur abundare tuto aut utiliter omittuntur. de iniur. maximo his exulceratis temporibus, ubi nulla tautologia noxia ex Iohan. Audr. Η . o risu. Schneid. ad Lactionum. tit.act.ex vind. I. act. n. I. imo haec ipsa pro abundantibus Labenda non sunt. Acbaria. οὐ.68.η. . J - .
30쪽
Abusus Verborum, rerum, dc usias.
Abusive loqui solent & testatores & eontrahentes &tabelliones Giae. Confuis. 48.se . Unde semper magis ad mentem loquentium S intellectum, quam ad sonum erborum est respiciendum. e. e. C. P .alere quoa at/lauri Mam quod simulate cone Mur. Ratio et quoniam mens voce est potentior. I. I. g. I. serae . DE. quod rect E ita in vocibus abusive sumptis procedit,iaeus si celtu sit aliud denotare, nec id quod intenditur posse significare. d. l. I. g. I.
Interest Reipub. ne re siua quis malὶ utatur. IV. M quisu. qua jur. sene. Hine est quod in ben E constitutis Rebus pub. has qui furiossim exitum rerum suarum faciunt, soleat administratio adimi S Curator bonis dari. . . to. de r. . r. & apprime in nostra Civitate. 2ndu abeare Eungi. ut dast nitit ad das scint vers mendin soll. Aaa. Bes. ια soce verps mendis. Nec pugnat cum hac regula quod sitae quisque rei moderator sit & arbiter. Lai. Manis. imb quod nemo alteri legem dicere possit super rei suae uis
Id enim tantum pertinet ad privatos, non ad Legem & Magistratus, qui liberam alienandi facultatem ob publicas utilitates c seeus si privatim tantum inistersit recth restringunt. Horum eniim est providere ne quid resp. detrimenti accipiat. Plura exempla videre licet an C. I. A. de contrab. Eme. th. 32. Dr.
In omnibus rebus, non ex earum natura, quibus utimur .lsed ex caussa utendi de mod Qeu temperamento, vel probandum vel improbandum quod facimus, Avo. νn ca . qu Λώμ. I. dse. I. Mesemb. /n Para . de Acrυιr.
IV. Abusus iuris saepe delictorum est oecasio: Sic ex abusu La. C. n. in rem
ar/vore. delicta nata videntur,de quibus sermo est/ne. e. C. de his qu/ρMene nom/ne. C. I. A. deprocurat. νώ a Q. S praeterea ele ans huius rei oecurrit exemis plum in I. t 3. de/njur. Bbon . Ieg. haee notabilia sunt verba: V va/ώ