장음표시 사용
31쪽
Multum interest an aliquid veniat per se vel tanquam aeeetarium. Fum damentum hinus rei est. I. I. C. de don. IAnte nur. Multa enim accessisti. fieri permittuntur, quae directo & principaliter fieri pro hi entur, Dae. a 4.
jusi. ψιά. de hae reg. latius tractantem Nob. D. D. TAL Praee rorem uestrum aerarem eolendVΩmum andis'. de Al ero a. th. 4. veniunt autem nomine accessionum non tantum ea quae pars rei sunt, sed etiain quae alias rei necessario cohaerent. l. 3. g. I. detrat. s/n. O .
IV. ACCEsso RIuM sequitur naturam sui principalis .etiam LC. de Iure dotium, reg. accessorium 41. de Regulu Iuriἀib. 6. l. 26.
32쪽
Hinc primd colligitur, non valere gitarentigiam habentem executionem paratam, u non valet principale instrumentum, Socinus in vers quarto I ita. f.soluto matr/m. Roman. cons 42. Visis. n.3AEU ecundo. Alex. cons. 32. in princip. lib.2. Card.Tusch. d.lst. s. conclus.77. n. 2 . O n. o. ex eo , qissa sublato contractu princiPli, cessat pactum accessoritim in eodem contractu appositum, Anchari conf394. n. 3. dc plenilis num.s. Nam quando unum trahit consequentiam ab alio, u non valet prim um , neq; valet reliquum, Signorol. cons9o. n. I6.cr I8. Cardausch. d.cones.76.n. 2. Secundd colligitur, obligationem fidei utaris accesseriam habere eamdem naturam: & conditionem , quam habet obligatio principalis, Abb. cons. 68. attingam.col. I. versnec obstat ιuramentum, runcta col. 2.in fine, vers. defendodib. . dati siclin. d. conclus76.n. II.
ita ut si principalis obligatio sit nulla aliter quam Iure speciali, tunc& fidejussio reddatur nulla, Apostili ad Alexia f.D. ηο instrumen
Tettib colligitur, dispositionem concedentem aliquid princtipale,censeri etiam eoncedere id,quod accesseriὸ venit ad illud pri
cipale, cap. prudentiam 2 i. g. si vero, de osscis deleg. ubi notant Din res,quod delegata causa principali, censentur etiam delegata omnia accestaria ad causam, quem textum ad id notavit Albertc. in I. cum principala i . f.de Reg. Iinu, & advertit etiam Euerard.in loco a comcessone antecedentu ad concessonem consequentu, post num. 2. Am. de antiquit. temp. r. p. . in princ. n. 67. tibi propterea subdit, quod eonsuetudo, seu praescriptio, etiam quod sit stricti juris,& de sui natura non extendenda, extenditur tamen ad accelloria, & praescribens fundum censetur etiam praescribere servitutem fundo compo
33쪽
correctoriis.&exorbitantibus, ut per Aym. d. p. 4. 3, videmin ma-O. η. s. Nicol. Everard. in loco a ratione lagu larga. π.ss. Villagut intract. de extensione legum. rubr. de extensione letu correctoria, ct parna- Iis simul. n. 266. O seq. Limita tamen quando illud,quod dicitur accessorium, est arduum,& non fuit vero similiter cogitatum di concedente: quia tunc accesssbria non censentur concella,concelseprincipali. Federici de Senis consI 2I. n. . vers etsi opponatur, quem refert
Quarib colligitur,qubd pendente causa principali,& incidenti
accei loria, si principalis est finita, dicitur etiam finita accessoria: pu . ta actor negavit petitionem veram,per quam incidit in Poenam it tuti, si obtinuit in causa principali, quae est finita per lententiam, non poterit molestiri pro poena negatae positionis, Anchar.consi s. Si dicta positio, quem refert Card. Tu sch. d. ones. 76. ιν. 2. Quint , colligitur, Axioma procedere, etiam si accellarium sit
dignius, quam principale, Roman. cons. 3 O. Circa primum. n. I . ιnfnbi Apostili. in verb. dignius. Card. Tulch. d. concI. 76. n.26. D. Barbos in l. cum prator I2. 3. λ. n. 2ll. f.de iudic. Castili. contra νers. d. c. I69. v.2I. cum seqq. o n.44. Steph.Gratian. discept.forensrom. 4 cap. 6s . n. I9. 9seqq. Et ideo ea, quae habent diversam naturam . si amnectantur accessori Ealteri rei diversae, tunc res annexa tanquam a cetaria perdit suam naturam, & recipit naturam principalis, cui fit annexio Roman. d. conssso. n. i4. puta si Parochialis Ecclesia uni tur accessorie beneficio simplici, omnimodam naturam, & condutionem beneficii simplicis assiimit, Nauar. confici. n. . de maiorIt. Oobe . in novo. AZorius Instit. morat. p.2. Iab. 6. ι.28. q. 2o. infin. Nicob Gare. de bene P. y.II. c. s. n.19s.
Sex id colligitur, quod quando accetarium venit in necessariam consequentiam principalis, concessis principali censetur comcelsum accetarium, & alia line quibus stare non potest. D vid. l. I. g. s. depos ct ibid. Fab. in rat. num. 2. J I. 2. f. de iurisdict. omnium Iussic. Federic. de Senis confic3. in princ. vers in contrarium. ct cons. I86. in princ. Aymon. d. p. 4.ιnpranc. n. .cumseqq. Villagut intract. de extensione Deum. rubr. de extens legis correctoria. n.I7. ιn nonafallent. Caes. Tusicli. Llit. . coηclus 77. n. i. & intellige axioma procedere
cum accessorium est , suo principali inseparabile, Metro .remed.s
34쪽
recaper. n.4s. O de praesumpr. lib. s. n.7. 8. Steph. Gratian. discor.forens tom. cap.rs'. 9 7. n. 23. fC. I. A. septim b eolligitur, j ii ramentum sequi naturam ejus actus
cui accedit I. uti. C. de non num. pec. u U. ιn pararit. de iureiur. num. I . I. c. de Iureiur. JLimita primi, Axioma nostrum, ubi militat diversa ratio , dein separatis, tvid. I. 18. de Act. empl. rend. l. V. de proc. J Alex. con- sit. q. Circa primum. n. s. lib. I. t Carpet.. 2. Iurastr. Dr. 2.9 .n tu. c. JTho m. de Thomallet in foribus legum. reg 8. in declarat. Brunor i
Sichard. adl. 8. C. depamnum. 8. J Ut quia in principali tractatur
de damno, δί inaccessorio de lucro, Cravet. in indemnit.ma-tier. n. T. Menoch. cons. 18. in n. yeiιIa etiam non res agatur. Ca dria. Tusch. d. concI. c. n. 3 . f Mascard. concl. I 8. vum. I9. Frid. I. de
Limita secundd in adhibus denotantibus translationem domini j , quando omninδ non cohaeret principali sed ab eo est divisibile, Oldrad. cons . n. p. ver quartὸ in actibus. Card.Tusch. d. sit A. con- cIU.79. n. a. ubi n.3. subdit, idem esse in adiacentiis ad ipsum principale, quia non censentur translatae, nisi de illis sit dictum, & citat I .si quoniam 2. C. de bonu vacant. Oldind. cons. III. v. II. vers. fexIo ridetur expressum. f Deniq; limita in materia exorbitante,&minus favorabili ubi non fit extensio a principali ad accessorium. Evethdu Top. l. 79. Bart. in I. n. f. de cond. indeb. Craveti. cons3ΑΙ. n. q. J
Acc Esso Rauxi corruit sublato principali, stextus estem pressiis in I. 2. A. depec. leg. l. 26. C. de usur. J Lqui liberus. si δε νust. pupil.substit. I. cum principatu i 78. ubi Decis de regulis Iuris. g. eiussores. Instit. ὀυ nisi S. I eas ancilla. Instit. de legat. hap. S. i. de R. I. Anchar.
35쪽
seqq. Tho m. de Thomasseti lumbia legum, reg. 92. ubi declarat pr cedere in conju nctis , di ubi militat eadem ratio , additque proptemem, Ias in adri t. ad Port. in L siquis ancillaι, dicere. quod si lego vaccam cum vitulo, si non valet legatum vacemutputa si vacca sit mortua s& sic principali sit blato, δc destructo) non valet nec legatum vituli , id est, vitulus non debebitur, climaccesseriὸ veniat vitulus ad vaccam; nam dictio cum, accessoriὸ conjungit: sed si lego va cam , dc vitulum , ctim duo sint separata legata, quia dictio ct, principaliter conjungit, si non valet legatum vaccae, vitulus tamen d bebitur, clim tali casu vitulus ad vaccam accessorie non veniat. In contrarium tamen ru non procedit,quod sublato acces sario tollatur principale, sic v. c. reddito chirgrapho pignoris tacite remissa videtur pignoris obligatio. l. 7. C.D remisi pign. cap. q. ut sinpend. non etiam principalis, si sors soluta non sit. I. r. infin. de lib. Ieg. Ediverso tamen reddita cautione principali, etiam pignus remissum videtur, nimirum quia accessio est princi lis obligationis. I. s. 3. I. Quιb. moLpign. Cuiac. in lib. I. Paull.ad Ed. l. 1. . o 6. de pact. ratio diuerentiae quod principale stare potest sine acceubrio, acces sorium sine principali esse non potest. vid. Cuiac. in pararit. depec. DI. hinc sequitur quod haec reg. de accessionibus valeat quidem in extinguendo non etiam in constituendo legato. l. I. 2.ss. d. t.abi , semb. in pararit. JUnde contractu principali annullato, juramentum, guaren- tigia, hypotheca,& omnia alia accelloria redduntur nulla. GOZadin.
Limita quando princi te aliquo smiali iure tollitur; tunc
enim princip3li sublato non tollitur accellorium. I. Ita. 3. Titiin .sdecisci. ct demonstrat. Pyrrh. Maurus de elusi. p.2sct Io. o. u. 4.
Limitatur porrb haec resula si) ut accesserium in quo est provisio specialis non corruat destrucio licet princi li: Dyn. in cσ1'
. accessorium. n. 2. ct ibid. Phil. Franc. n.3. P. Pec ι- n.7. extra de R. l. m
36쪽
. illa in tit deleg. praest. convenire videriir: ut lail. regula procedat natura rei intriniem de per se spectata: nisa caussa externa sortiore sustineatur. Sic etiamsi ractum cui accessit iuramentum invalidumst, juramentum tamen ipsum desii per datum subsistit cap.r. depact. in 6. Mesob. de Iurejur. n. uli. M1ns s. obsa. ubi hanc regulam latius declarat: de licet principalis actio sit a iis, si tamen juratum actio fit perpetua. l. p. g. s. deIMejurand. aliud exemplum est in I. s. C. D
a. Limitatur haec reg. ex ψ.i . . de leg. ut valeat in his accesseriis, quae veni lint in neces lariam consequentiam principalis &per se subsistere non possunt, veluti peculium sine servo non consistit. Secus autem sit in accelibriis per relationem simplicem, qvie tamen proprium esse habent, ut partus ancillae, vicarius serous. adde l.4. depen. Ieg. Bener. qa . 3. Limitatur etiam regula quando non est eadem ratio in accellario quae in principali. I. 3. C. Drer. permat. Gaiiaib.I. DP.P. c. . n. 26. Sixtin. 2. Cons Marp. I9. arum. I9. ubi exemplificat in clausula
codicillari: quia ea longe alia intentione adjicitur testamento, quam ipsum testamentum conficitur. . 4. Distinguunt inter accellarium quod venit ossicio Iudicis,& quod venit jure actionis. Hoc enim habet naturam principalis, ut apparet in usuris ex stipulatu debitis, Bacb. I. D. 23. r. 6. sit. B. Denique limita in accetariis quae talia sunt non sua natura, sed ex dispositione legis, haec vi alicujus specialis constitutionis pos. sunt stare sine principali. Sic v. c. miles potest pupillo substitueresne testamento proprio. I. 6r. β. ult. de miI. tes. quamvis illud hujus
. 'dirabor hoc Axioma olimsic exposuit.
- - - Αccessorium sequitur naturam sui principalis.
Ε x E G E S I s. ' . . . Fundamentum. i. Est haec regula 41. de R.I. in cui non absimilis est altera, qua dicitur accessio cedere principali. l. is., l . de ora O argent.. D Iegat.
37쪽
legat. de adjunctum subiecto I.33. 3.3. de R. V. Bachov. ad L littora rnii Instit. de R. D. itemque Accessorij dc principalis idem esse jud,
Declaratio. 1. Dicitur autem principale id cujus species major est l. r93. I . de aur. 9arg. leg. dc potentior l. & cujus rei ornandae leu ut veteres legunt ordinandae 4 caiisa, res altera adhibetur.d.I. I9. F. rs. ct uis. C. .f. de acqair. rer. dom. n. 2. Accessionum verbvocabulum ambiguum est, de generaliter denotat ea omnia, quae tam ex re, de qua agitur, orta sunt; veluti fructus,partus, usurae. I a.
C. de usur. quim extrinsecus ei accellerunt, veluti id quod per ali
vionem accrevit. t. t. de Uur. Ohac . ct causά, ct omnibis accepioni bus.Proprie autem accessionum nomine tantlim ea veniunt,quae e trinsecus accedunt. Hottom. in Lexico. Accellarium vero idem est.
quod accestio. Schardius in Lexico, & denotat id, quod principali accedit leu adjungitur, teste vie I. in Lexus. mpliationes. 3. Per ampliationem intelligunt Dd. regulam, tam quoad
vigorem & conservationem rei, quam quoad destructionem & interitum, h. e. ut dato, concesso & stante principali, datum etiam censeatur accetarium. f.liberis. s. Inst. de pupill.substit. c. prudentum. M.fi vero. de Qc. detegati. Sic concesta tabularum in spei hione, cens tur etiam concessa earum lectio. I.2. f. s. testam. quemadm. aperiantur. Sic additamentum dotis, eadem actione petitur, qua dos ipsa. Letiam.8. C. de iur. iat. vid. tamen Pere. Gregor. fyntagm. i. s. cap. 2
n.9. Hinc dicimus eadem in accerariis praestanda eiae, quae in primcipali. l. 32. ubi Gothost. O I. 33. de adstit edict. ubi exemplum, o cap. ἐισς. O potest. Iudicu delinati. ubi aliud exemplum. . Iterum,negat6 seu remot5,& sublato aut non eonsistente principali, ne ea quidem quae sequuntur locum habent, I. nihil dolo. Iay. S. I. de R. I. Sic Mej nitar amplius non tenetur, cum debitor princi lis liberatus est. l. si quis 37. destita L Hinc etiam inserunt: clausulas accestarias sumere interpretationem ab eo, quod princia paliter gestum est: nec accetarias illas clausillas dispolitionem am
38쪽
s. Apparet autem regulam loqui de accetario considerato ex sua natura, per se& simpliciter; unde secus fuerit, si ejus natura alteretur vel impediatur facto hominisaut legis, ut principale suum sequi non possit: tiun enim provisio specialis, sive legis, lave hominis,tollit istam generalem. Sic rescisso per querelam in ossiciosi t stamento de haeredis instituti me annihilata, legata quoque & Iibe rates inscriptae regulariter pereunt, I.8. F. penult. l. I . l. 28. dernosc. testam. nisi aliud novus legislator coiistituerit, de cadentia per se legata sustinuerit. Nov. IIs. cir c. j.9. Mesemb. in Paratit. dei Osc. te m. n. II. QBad an etiam in causa praeteritionis fiat qua stionis est 3 negant. Hillig. I. c. Doηest. Enuri. I3. lit. F. B noviss Magnis m. D. Franatus Exerc. 6. 3. cum ainatu: quib- Onaraosi utamur. 6. Deinde cum accessorium tripliciter vulo dicatur , aliud nimirum per modum necessitatis;aliud per modum aequitatis; aliud
denique per modum inhaerentiae. Card. T ch. m. a. concias. 6s. intelligendum est,hanc regulam potissimum de illis accessionibus obtinere, quae veniunt in necessariam consequentiam ipsius principalis. argum. I. a. de Iurisdict. Tinus conclus 77. num. I. Secus atque si in cetario sit diverin separataque ratio, idem conclas. 6.9conia 79. n. . Barbosa in pned. nullum allegat textum hic num.Io. mring allegat n. is. l. 69. f. quaesitum, de eivssyr. θι I.de contrah. empl. Gail. de pac. publ. c. s. n. allegat l. ex piarito. 3. C. de rerum permat. o l.9. C. de pradiu ct astu rebin minorum, ubi Gothosted.l.38. f. II. de T. O. ubi habentur exempla: adde L quid tamen. pr. quib--d. us GainitI. Donest. 8. Comment. IT.
C A p. I X. De Accessis, aditu.
39쪽
In omni disti plina eonsiderandum est non quod per aecidens sic enim Ust virtus de quicqii id etiam boni occurrit praeter Deum in vitium rapi Sedamnari posset) sed quod per se ex eaussis tuis sequitur. II. Accidentia non veniunt in generali dispositione , ut sunt omnes casus
n. 32. Anton Monach. Morent. decises.n. s. ubi quod supponit substantiam, naturam verb ii subjecti regulariter sequitur, ex Letus artisciti c. C. de operis tiberi. Unde est quod accidens cognosci non possit sine substantia, Ruin. cons. 2I8. n. I . Pol. I. Dec. cst . FO8. n. n. Paules, b man.I. quaest. pract.q. I. u.29. J Et quod accidentia, vel qualitas non possunt stare sine subjecto, nisi per viam miraculi, tradit Anchar. consa o8. n. II. quem refert Card.Tusch. d. concl. 82. n. I . insin. ubi n. 7. subdit, quia accidentia contractius sunt ea, quae per legem non insunt,& sine quibus contractus stare potest,& accidens tollitur ejus subjecto sublato, I. eius qui in provincia Ai. f. quodsistipulatus. Ffi certum petat. Croti confris. n. as. lib. s. Pyrrh. Maur. de
ficiussor. sedi. I. c. s. num. 8. nec tantum ICti, sed & idem docent
40쪽
eumniaxime Philosephi, Arist. I. post. an. G. text. 3s. θ I. trat. I . quem laudat Cura c. in ubi hoc exemplificat in servitutibus, quod scit. servitus pnedralis vel personalis servitutis
esse non possit. I.i .de usu ct usust. leg. v. c. non possum ex rivo concedere servitutem aquae haut ius. Potest tamen accidentis esse acci
tia extrinseca polliunt abesse, & adesse praeter subjecti corruptionem, ι.Dq. 33.s de conit. o demenin. i. pacta conventa TZ.f .dec
Accidentaliter evenientia non mutant rei substantiam, Lumr ratem s. g. pavonum. f. de acquir. rerum domin. Costa defamicitii-ria ct ignor. instect. . num. I. Cevall. commvn. csntra commvn. ρο- sion. 682. num. 2. Mari. Giurba ad consuet. Memnens cap. io.gi . 'nuηι. s. nisi sit accidens qualificatum , quod superveniens enit , illud alterius naturae de speciei essicit. Nat. ω l. I s. num. 6. M tr. Gilirba confit. a. num t, i ta . t