Thesaurus locorum communium jurisprudentiae, ex axiomatibus Augustini Barbosæ, et analectis Joh. Ottonis Taboris, aliorumque, concinnatus Thesauri jurisprudentiæ, ex Augustini Barbosæ axiomatibus, et JohannisOttonis Taboris aliorumque analectis, conc

발행: 1652년

분량: 880페이지

출처: archive.org

분류:

131쪽

iro Axiom. Lib. I.

II. ANNALt A ad agendum sol perpetua ad excipiendum,

non potest jus suum proponere in judicio principaliter agendo, sed tant4m excieiendo, quia tunc perpetuo potest excipere: secus verbquando jus iuum potest proponere etiam principaliter agendo intra certum tempus, quia tunc similiter tenetur intri illud excipere, ex I. Papinianin 8. F. si filiis. f. de inos resam. Gulier. ρractis. lib. I.

tellexit procedere ante motam actionem, secus post,&num. is. l, mitat nisi ad excipiendum limitatum sit tempus.

CAP. LXIV.

De Annexis, seu connexis.

Axioma L. A N M E xi & connexi idem est judicium, etiamsi annexum

132쪽

De Annona.

Maxime Relpiib. interest fraudes in annonae ratione detegi. Te bee.is

CAp. LXVI

De Antecedente.

III.

133쪽

AAiom. Lib. L

IV. ANTge En Euri destructό, nullum potest dari consequens.

cto , cesset consequens, quod stare non potest sine antecedenti,s sicut& viceversa verum, quod peremto consequenti, perimatur etiam antecedens , Culac. ιn lib. 28. Ad Pauli. Ed ad i. a. ,. I. de reb.

cred. ubi Accurc rectὸ scribit subelle locum , consequenti destructo. vide Catac. d.isc. J tradant Bald. iu l. i. m 9. opposit. C. desideicom..

de iure stirit. lib. is. c. r3.n 3 7. Unde est quod antecedenti prohibito , videtur etiam prohibitum esse omne aliud per quod perveniatur ad illud, Loratio. issi A. demn ILin ciem.a.de m r. consau. ct agri. J

ANTECEDENs qui vult, videtur velle necessarium consequens, instit. quibus ex causiu, l. 2. Iurisdict. Hottom. ad , i. Inst. qui restam. tui. GD usiusfiuct. per . IJ. qui habet de S. P. R. l. 77. de acquiri vel m. hered. J Alex. cons. is' col. num. I . lib. 2. ubi quolsquis vult civilitatem, censetur velle cinus annexum civilitati, oco . Is S. Circa primum, in pratici ubi ait, quod qui consentit in antecedenti, censetur consentire in consequenti necessario etiam non cognito, Castren conficio. num. 4. vers. quod autem. lib. I. ubi quod ideo tutor conventus, si producat inventarium saeua pupillis , non debet dicere suos punissos non teneri ultra vires haereditarias, quia istud venit in necessariam consequentiam, Cravet. consa86. n. . ubi quod testator qui voluit dotare filiam, censetur etiam voluisse concedere lucrum, quia qui vult antecedens, vult necessactum consequens. Cancer pari resolui. p. I. c. I. 227.

134쪽

CAp. LXVII. De Antecessore & Successere.

Axioma I.

Anteeetat S meeetar mutuas sibi praestare debent operas ita ut ille omla agat ad succetaris usque adventum, L me umin io. - rosen II. Sueeesset obligatur ex gestis antecessericΗaee ren locum habet etiam in successionibus principatuum & regnorum , ita ut si successio eontingat iure hereditario simpliciter procedat, quod si quis dignitatis tantum seu sceptri meees r fuerit, locum invenit ingestis Reipub. non privati patrisnonii eausia: prout eleganter docet

CAA LXVIII. De Antinomiis.

Axioma I.

CAP. LXIX. De Antiquitatis studio seu theoria.

Antiqua penitus ignoranda non sunt, s. I. ρο ι - . Lis tessam. non tamen iratia in endum ut cetera negligantur, Meganter Frad. Pr- m. do

135쪽

d. . urrorum uessexuum in stra t. ta Her/n'. n nee enim veteris imis prolixitatem scire est necessariuna, L. I. s. oe hoe Deo. C. CAEiussicit enim te ire ad eum finem ut melius intelligatur, quod vel tollitur vel reformatur . I. ume. F. G c-. & hactenus utiliter antiquitas investigatura . . Isq. de Iezιb. non autem ut inde quid in jure definiatur. L unie. prant. C. de iat. ob. to

Uetustas pro lege habetur L no. C Nos. - . Πρών non pesne. ubi textus patificat vel ultatem, consuetudinem di j iiii una principis. Idque polit sim . uni minuendarum litium caulla. I. a. de si Θνner. consi

III. Antiquissim una quodque verissimum & dignissimum, Regula hae e senis

An iquitas per spatium unius momenti datur & consideratur. Cis nodo rus derasto G af, cie a Do. Veia οὐ a con 46 num i 3 Uia deest quo d prae ventio per unius horae vel momenti ipalium inducatur, ct holain citationi apponere utile credatur.AE d. c/I. a Dra, γρῆ.c r. l.c.

136쪽

Cap. LXXL Apparere .

CAP. LXX. De apicibus juris de aequitate.

CAP. LXXI. Apparere. vid. inst. de probat.

Axioma L.

Idem est non esse,& non apparere. Lilia unera i 3 o. de quὐ

Apparere mani sest E dieitur quod ex coniecturis probabilibus eoiligitur. l. i. a bs Iason. C. de resam. L cer Imperator. 74. ub g Iz DA .de Ieae. i.

CAp. LXXII. De Appellatione.

Rerum vocabula sunt immutabilia, hominum mutabilia. L . delet. I. quod adeo procedit, ut nouae saepe maneat licet res ipsa mutetur, cujus caussa nomen proditum est, ut apparet in voce papyrus, nuptiae, monachus, elepsydra S atras, Nacέ. 3n. Comm. f. ad La. g. ao. de O. I. n. S item quarta legitima, de Sclavi qui suae gelitis voce nobiles sunt, hodie servo, notant Eefolae.

dictionis, item bonorum piss conita labi,. vel secundum tabb licet labb. h die non utamur . . debon es secun d. rabb. quibus adiici potest vox actionum perpetuasum: utut hodie perpetuae nullae duntur.

CAP. LXXIII. De Appellatione seu provocatione.

Ex appellatione bonus vir Iudex non accipit offensionem. LMn. M. eum a quo AEnestatur. μιν ν ae. - flarata . Nulla enitia ei iniuria fit si ab eliis

137쪽

omnino frivola appellatio per text. in I. n. Cmorum aene mureo . Mam ---.33s sic nee ad ignominiam eius pertinet, si canonire et inhibeatur, tametsi alias appellatione interposita non esset quicquam attentaturus, rexe πί-νων arum ad Φ-ra . I.1. -- re. II. Appellatio est species defensionis ad praesidium innoeentiae non dese honein iniquitatis instituta e .rs γε i. extra de arae P. R.- Romanam s.causa a. quaW.6 adeoque nemini deneganda, L .F. 27. Ig ad L. nee statuto aut consiletudine tolli potest, adeo ut rasamsi status Imperii iureiurando subditos suos adigerent, ne a sententiis in curiis ipsorum latis appellarent ad CameramImperialem. tamen impune ad hoe benenciu pervenire licet, orae m. 8. 2.eat. 23. di mei

. O. I 4. Ga/I. I. O. I 33 n. ix. obf. I 24. limitare tamen statuta

pol Iunt ne appelletur,nisi iuramento praestito, quod non calumniae caussa appellent Mun Mob sy pr. Treών. a. ris'. 33. νώ. I V. A. III. Iudex appellationis non semper in melius reformat sententiasI. I. ano

C Ap. LXXIV. Approbare, A pprobatio.

Qi,od quis in se approbat in alio reprobare non debet. I. in arenam. Ir. C. de νου c. tegam.

III. Ap PROBARE quis non potest quod semel impugnavit. I.dio usatorem 61. f. de solutionibis. Menoch. cons 9s.nvm.8 9. Surd.

cent. Declara Sc intellige verum si actus pendet a voluntate unius. Surd. cons Iss. num.so. Oseeq. ubi num. .ct . si ab impugnatione an-

ve sententiam impugnans destitit.

138쪽

6ap. LXXV. Approbare.

IV. APPROBATIONE totius quaelibet ejus pars approbatheensetur, Anton. Monacti. Bonnuensdeos, s.num. H.

AppRO EA Tu M semel non potest ampl: us reprobari, IC. Pomponisus. f. denegat. Thom. de Thomallet insorib-Ierum.

rensιb.quo agitur ex compromisi vers insta duos menses. num. 3. J Sed contr, in I sed re reprobari s. st in excus tutor. ct in I. ut gradatim II. reprobara I .de muner. is honor. At hoc in Principe illud in privatis. Intellige sive expressε, sive tacitὸ approbatum proponatur, quia si petens fieri editionem librorum promittat velle stare libris tam pro se, Quὶm contra, tunc libri probant contra probantem librum

exhibendum,ut per Bald.conflues. cum dua.3.quem refert Card.Tiacch. to. .Iιt.F.cencI.Α2.1 .I. f& exigens usuras nomen probure videtur, nec amplius potest reprobare. 2In .n inde est cui od qui approbant testamentum approbare illud censentur in qualibet eius parte, uti ex C. inol. n l. Papinianae8., mentianisse I . de ino r. resam. oducit Iob. CVbal. cons. 67C. n. 1i. ubi Paris ct ancheran. cocalidaι. JLimitari: r tamen quod approbare &improbare quis diversis res κctibus potest, ut per Tiraq. de neuertir. c. 28. num. I s. quem refert Card.Tusch. d. iem.*.lit. Ε.c res.s num. c. & sane plures ampli

139쪽

Axiom. Lib. I. CAp. LXXV. De Aqua Aqua pluvia.

Exeerabile videre domos urbis aquam habere venalim. I. I. cap. de, Aruaductu. M.

CAp. LXXVI. De Arbitro & Arbitrio.

Axioma I.

Arbitrium boni viri intelligitiir illud quod in rebus suis quia neeret , vel quod rellet libi fieri. Eare. ιn I. i. desolus. G Rom. in Rubr de arb. II.

Liberum cuiqι rerum suarum permitti debet arbitrium. Lat. C. Mandat . Limita hane regulam in multis casibus praesertim iis ubi Reipub. interia est, publicae enim utilitatis caulla saepe homines res suas vendere aut retinere eoeuntur. plura ad hanc rem cxcmpla licet collinere, ex C. . A. de contra ι. - .

III.

Arbitrandi potestas alleui concessa intelligi debet, ut semel tantum arabitrati possit. Hae e regula ita explicatur ut procedat quamvis prima sententia aba bitro dicta sit ipsio iure nulla. I. s. μει Ius Cod. Quomodo crauandojώάex.

IV. Ambit tia ad instar iudiciorum sunt L . . de arb.

ARBITRIO Iudicis relinquitiir quod in Iure definitum non

140쪽

Cap. LXXVI me Arbitrio. rast

o quast. 14. num. 3. cum seqq. Monet de distrib. qaνtid. p. quast.Io. num. ubi num.1. subdit , locum id habere non modδ in Iure scripto, sed& in non scripto, &inconsuetudine; θηum. addit , id locum obtinere etiam qnoad poenam. I. I. 3. I. de S 'ract.sNon tamen istae poenae ad mortem usq; extendendae, nisi in delictis

xum. . Nam ubicunque aliquid committitur per verba denotantia arbitrium boni viri, ille tenetur servare omnes regulas Iuris com

num. 1. Unde est, ut, si iudici permittatur secundi im liberum arbitrium procedere, arbitrium debeat este regulatum secundum jus

commune&aequitatem, textus elegans est an l. o. v. tiberi. add. Cagnol. in I.generaliter 78. de R. I. Alex. s.cstu II 8. num. I. Nait. I.

confiLiss. Ferr. in fori lib. in act. real. ves summariri num. I6. ibι inauit.J VII. Ast ni TR iu M simplex licet reguletur a iure ,& secundum . arbitrium boni viri, tamen quando dicitur plenum , seu liberum.

tunc importat liberam facultatem, Bart. extra vag. ad reprimendam, in verb. νidebitur,uum.s. versitem ubicun*,quem reseri Card. sch. La. lit. s. conclus. 67s. num. I Menocn. de arbitr. quaest. 6. libr. I. nec enim necessitatem imponit lex, quae arbitrio alicuius commi tit, Myris3. Obsi8 Nic. Boer. deii 4 4. num 8. postprinc. Felin. in

cap. 6. extr. de prasir pr. J Quando & quibus verbis a lege , vel ab homine arbitrium liserum seu regulatum Iudici concessiim dica-R tura

SEARCH

MENU NAVIGATION