Thesaurus locorum communium jurisprudentiae, ex axiomatibus Augustini Barbosæ, et analectis Joh. Ottonis Taboris, aliorumque, concinnatus Thesauri jurisprudentiæ, ex Augustini Barbosæ axiomatibus, et JohannisOttonis Taboris aliorumque analectis, conc

발행: 1652년

분량: 880페이지

출처: archive.org

분류:

161쪽

in unione, legitimatione & emancipatione , ut non valeant invito eo , qui consentire debet, etiamsi actus fiat ad sui favorem propter mutationem status, late Calderin. conss.s6. An si Episcopus. alias i. de translat. Episcopi. ubi quod Eoiscopus non promovetur ad Cardinatatum invitus, occοU F7. ali s a. de translat. visio', ubi quod Papa invitos compellit Episcopos transire ex causa utilitatis Glesiarum; secus verb pro honore personarum, Tiraqueil. de nobilit.

lnde qui semel principis beneficiu repudiavit, ad illud postea non

labet regrellium, β. . desiderat f Ratio, quia semper id agere quilubet magistratus debet, ne beneficium suum cuiquam sit captiosum aut iniuriosum, ι Pauta norat 8. de prator.stipui. quod Sc ad ea beneficia pertinet, quae a principibus conceduntur. l. 6. C. de Emancipati tiber. Da facto 4φ. de vulgari pupill.substit. Ant.Faber in O suo ad Scrum Vellei. desii . 2. Et beneficia non debent esse captiota 3. . ibi: inhumanum quiddam ac csdebat. I. per quas personiad Limitationis loco notari potest, quod in hac regula I. praesupponendi sint termini habiles. Sic infans nunquam dici potest invitus. quia nec Volens esse potest dcc. Inviti enim vocabulum

..M. iis, est,&I. denotat eum qui possit velle & repugnare. 1. De- notat eum qili repugnare non potest, nec voluntatem habet, ut

infans, qui tamen proprie invitus dici non potest, cum privatio praesupponat habitum, iam autem invitus nemo potest esse, nisi qui voluntatem habuerit. Plura vide apud . ipschild. exercitat. is,

trimonium. Unde qui non potest praestare ossicium, ad cum non debet Dissiligod by Cooste

162쪽

debet pertinere beneficium. Thoming. consi. 44. irrum. IIo. Boeta confit 33. num. i8. per Panorm. may. consaeramus. de Elemunctu iis qua dΩιt in c.accedens a . de praeb. Unde qui negligit ossicium, bene. ficium non debet percipere cati versiisDilacιu. su aer. com M.

CAP. VI. De bene meritis & remunerationibu S.

Causa bene meritoruin contractui par est, ct privilegium ob bene me-rIta concelsum transit in contra ctu ira. Bald. an I. δερπινώ. 3. C. unde obcr.

Unde consequitiir, quod privilegia ob benemerita eo neessa revocari non possint, Bald. νn . eum mestri. F. de do . oe in L quasvntUM 3. C. unde obem g f. nis Afer H. g. ./M.erb. arrosoeAM . . donis . cI abιου. Anae 2 Fom. dicentes, quod id . quod alias est revocabile fiat ii revocabile, si iactum

Bene meritis viris magnis di in dignitate eonstitutis aliquid attestantibus

IV. Multa

163쪽

iaxiom. Lib. ILI V.

CΑΡ. VII. De Beneplacito.

Axioma I. Beneplacitum ausi CPout fallisin nulli legi subiacet. t. deicommosis it .

II. Contractus ad beneplaeitum tam diu durabilis ae firmus manet, quamdiu alter eonti alienti viii illum uon revocat vel moritur. Martin. Mager. Aivocat. armari cu 16. nMm. 322. Sine tamen causa legitima levoeari non potest, Capit. Dec . Nevooran. 116. num. 3. oese' quem resert & sequitur Caroe. tract. de Locae. ω conduct ouest. t a. num. l3. ubi dicit. Consulem ad beneplacitum positum , non debere fine causa revocari. de quod semper taliseoncessio intelligatii rarbitrio boni viri. & haec reputetur notabilis limitatio. l. mem/nuses. de inc. Proconc tale M. Franc/n einde Ierat. eoI. 3. de e . delet. Lb. 6 idem Bald in Lin. g. . num. C. comm. ἀσυρον. eu- muttis per sen. ιn Isia tu eMm. num. 6. 3 n. aeris. . Ruin. eo P. ι gr. niam. 6.tis. t. Felin. e . . col. an Ven. MLeriam Andrea ab rasea num. 393. de eo Dr. Attento tamen communi usu loquendi beneplaciti verbum iiii

portat beneplaeitum liberum, &non ad arbitrium boni viri resertur . prout eo modo apud Gallos intelligi dicit Guido Papa decis 67 . 9 Corn. confis 6.

164쪽

Cap. VIL De Beneplacito. Is3

III.

Beneplacitum solvitur morte eoneedentis preeariis rua-

Regula naec limitatur t. nisi ad beneplaeitum sedis Pontificiae vel Caesareae Maiestatis, quid sit eoncessum,tune enim morte summi Pontificis vel Imperatoris non eensetur finitum. Quia eo casu dignitas Papalis vel Imperialis,

nsam. δε osse. aeter. Seeus si in literis concessionis seriptum sit ad beneplacitnm Romani Pontificis vel Imperatoris: Eo enim eam per mortem huius vel illius conces sum expirat, quia tune magis spectatur persona, quam d=gnitas, me tra r

Qnod sortius procedit, si scriptum lit ad beneplacitum Papae, Caesari , ves Regis nostri. iir luit Bald.& Philipp. Franc. numerosep rmo, and ZZ.ς ν/r. si grat/ose adsers Io. Andr. Card. Imol. an e . creris de Reuem M. Quod tamen non procedit, quando esset appositum beneplacitum impe sonaliter. ut donee Papae vel Regi placuerit: ι a Bald. & Philip p. Fiane. E. Im .

165쪽

CAP. VIII. De Benevolentia.

Benevolentia & iustitia eonservant imperia. Ben bello an fase. ρνμ.

II. Benevolum Iudicem habere bonum est Iac. adrer Absor. proces. μν.

CAP. IX.

De Benignitate, Benigno, Rigore

juris, Severitate.

Benignitas in erito laudanda lycoenr . I 3. .f. pote I ιenigne diei. r. de pris/I erea. Unde i. quod benigne dat uni cum fraude revoca ιι non debet. I. 62. de Aed. Lae. a. in legum dubia interpretatione ben gnio i semisper, id est, tutis rigore praetermissi, iit Miti. να Lue a tu Dberraeo e. sequenda Lprox/me 3 e/rca meae fάρ hu qu e νn e fam. LIsfuerat Io. g. r. ἁ Zeb.dώι. Ratio, quia benignitas aequitati tribuitur, sic ut ratio iuri L nruga. avde Iez.cts .inprouunctando etiam benigaitatis ratio rigori juris est piae serenda.

166쪽

CAp. XI. De Bibulis. - Iss

II. In benignitate Ae se vetitate aequitas eonsistit pro facti O. eiretim stantiis.

CAP. X.

De Bestiis.

De Bibulis: Ebrietate.

II. Bibacior quo quis .eo malitiosior, sicut etiam aleator, quo doctior eo ne quior. Sari, bon. I b. . denue. eur.e h. 6.quon agis dolendi sunt illi qui ex bi bacitate plotiam quaerunt: quos Calse perstrin Pit Carpae v. 3πρωι2. eram 8. 3. a. ass. 46. num. sqq. ubi dc illam quae itionem, An st quatenus ebria rasin delictis excuset, declarat.

. CAP. XII. Bis. Biennium.

Axioma I.

Biennium est tempus angvistum. l. I εn 8rme. C. de Uuev. transfor-.ride insta de tempore.

167쪽

Miom. Lib. II.

II L

Bis idem promitti aut soIvi eadem res non potest. g. - ώθ H. de Ar

. qua bis s. Ea φνι. OHg. Limita t. nisi quantitas promita sit. I. 34.ς. . de Dra . . tune volunt iis erit quaestio, ideoque stipulator utrumque deberi probare poterit,d. . 3 .s 3 de d. Ia de V. O. a. Nisi debeatur quid ex diversis caussas. Las.de Oblet. γ Act. Carpaov.p. 3. c. g. d. II.

IV. Bis quod sit, dicitur frequenter fieri. Prosp. Farinae. ridetia. G Pππ.

CAp. XIII. Blandiri. Blanditiae. Assentatio.

Blandiri est licitum Zas demo . TU. n. is. Adeo quidem ut blanis ditiae nee in testamento sint prohibitae. Luo. f. 'nas aliquem ρrobi-ιeserat. quamvis blanditiis homines alliciantur,e. uroneera Maes. 43. Card.νn Clem I. g. nos. de reti'. ' ὐener. n T. & blanditiis novercalibus deliniti, patres plerunque malignum inserant iudicium circa sanguinem suum. Ieg. 4. 1. do in c. tesament. M Blanditia instantissimae habent vim minarum. Pet .Peck.ἀet m. cst uo

jur. I. I. ub/gias . CFrector prose/neia. c glosi.νn Laia . quod cum eo. RebusLindoiarn. Rer. rom.a. Rubr. de reserape. ars c. 2g-.3. sta. I. I. C. de pet/t. bonor. sebiar. Δb. io. e. tr. sicut & potentioris assentatio fraude non earet. Unde preces de blanditias superiorum vehementes inducere vim&metum, Mascarae conclusion. I. Observat.

CAp. XIV. De Blaspheniatoribus.Blasphemia.

Blasphemia non est dissimulanda, e.im nonnuαι is extra de Iudais. SehIasphemantem non deferens est puniendus, e . si 'Mis ster ω ν m. Io. εω 22. 'sua . . stnmea. nec ullam veniam meretur. Hieronym. E sol. 33. Unde nee gaudet immunitate templorum. Fari n. de MDa. e parnais. r. riri . . 39. num. I 2. inficit enim aerem ut coelum fiat pestilens. Nocel. 7 a. e. i. g. r. ref re erea τιtur. Domin. Paris a Puteo. insus Hiale La os. ι9I. n. O. CAP.

168쪽

C A P. XV.

De Boni S. .

Axioma I.

Caussa bonorum AE caussae vitae merito comparantur,arg. --οβα-νersorumIua/c. r. Ratio, quia bona di euntur alter hominii sanguis per dia.

II. Bona ingenii de sortunae omnibus patent.IasIU. de R. D.

III.

Bona in familia eonservari Rei pubi interest. Bald. ad I. Maximum. C. de Δι. γρυ7. Ratio, quia dignitates familiarum & ordinum conservari maxi-xime Reipub. interest, honor autem per bona eonservatur. vid. sup . Axiom. I. Unde est quod veteres magis amaverint ex masculis progenitos quam ex se minis,s.ls. de hereae 'Ma a Murest. ἡ de iura ita constituerint, ut plerunque hereditates ad masculos constaerent, si aterum MIU.de leae. Vn. sice .

IV. Bona divisa minus utilia quam uestat Tiber. Decian. con zy num.

169쪽

Bona Ecelasiae sunt bona pati perum. in fr. μιιDn Gothst. Ad Qeνώ. ex νει. Vnde est quod cs EcclesiR Felut pauperum perpetuo aue nari nequeant , GN. cv. p.

Bcina praesumuntur esse allodi alia non seud alia, text. νne. um g Aster amr.ώι, Dd ris eua aes ora οὐ inueras me. Dom. γ Alberi Bruno eo. i. .nsin. Gail. 2 Ο 6s n. . vid. plures citatos a Da. Carpta flare r. C. 27 A. r. Ratio, quia se adiim quaedani species servitiatis est .gIU G Da. -IA . vise ae V se te, autem qtia libet libet a esse praesiam itur I. 3. 9. C. ρκψH.C aqua. Ampliatur liaec regula ut licet annuatim cappones vel alias res pro bonis possessor solvere cogatur, polius tamen emphyteusis, vel census praesuinatur quam sandus seudalis Ca pzUv stare. 2. conss. 39. . . stertor. Exeeptio est nisi alia fortior S specialis praesumtio hanc generalem exis eludat ct , ii inus sortem, C4rPZOV. a. ρ, .c. 27. ef. I. γρ. 2.C 39. E. 3

VII. Bona parentum visentibus iis ad filios spectant. I. M. f. detis. γ/e

s. i. IV. de hereae. Maistast hoc verum quo dat 3 ix Odo ut μου I. r. rei e ire Iieet. seu quoad votum & dcstinationem paternam a. LII. non in rei veritate. Isis araram. s. g. . de DT. 3.

VIII.

Bona avita retinere maximὲ nostra interest. I. 38. GR. V. I g. Is .Fin M. patron. I. 33. de rest. man. praesertim domos in quibus for te de se eere parentes. viximus minores, in quibus maiorum imagines aut videre fixas aut revulsas satis est iugia bre. I. 22. de . . mrn. fur Geων. Vnde est quod minor inlicita tione bon immobilium,quae majorum suerunt, victus restituatiar a. u. -- & quod olim proximi agnati ius retractias habuerint. I. r4. C de contrah. ori . quod ut ut postea fuerit correctum Reyd. L l . Fradericus tamen primus. f. i 3 idem ius confirmavit: & Pontifex/nev. 1. de res./n omeae. Nec Cain. omnino ab eo aversatur Myni 3. o si. Gail. a. obs I9. X. Bonis carens fictione iuris habetur pro mortuo, t. r. s.sede spat--.f. de eo Mnae.eum emane9. ob nec sperat herede n. 2s. de ρυ

XL. Mobilis bona ossibus adhaerent eius cujus sunt, ubicunq; etiam terrarum

inveniantur. COIer. defloresi Meeur. -H. .r . 3. num. 23o. Iacob. Schultae. . l. quaν. es. Μωm tr. ita ut non magi a persona ejus separari queant, quana animo separari potesta vivo eo pore. Coler. d. rv. 3. na m. 2 o. coefario urmoLLA. Nimirum quia bona hominum causia sunt creata, ae propterea tanquam

170쪽

mclara hanc regulam ut ossa homicium vel destincti hie denotent d

XII. BONA non dicuntur nisi deducto aere alieno, L mulier Mna. 71. F. de uredot. t. su poseat Dd . de iure; st. Isubsignatum r. f. de rexbsegnis. t. n.9. in autem aes alienum. C. de bonis quae liber. Re-btiis in comment. ad ι. bonorum appellatio 49 re f. c inferiata Mnvers. Fq. pag.mitu 262. cta l. vento uss. pag. s66. g. ν verbor. significi

Ratio, quia bona proprie dici non possiti ni quae plus incom

Bona arbor. bonos facit. L noti . 32. g. ρον mane 'LAE. 2D velo boum iei te non manc sta.

Bona causa.

SEARCH

MENU NAVIGATION