Lucianus

발행: 1886년

분량: 321페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

L IAM NAVIGIUM.

274쪽

L IANI BIS ACCUSATUS.

sed renue negotia sua procurabat . . a Luciano haud Hiemini ui Nigri . i. πως - - ω ο πλου- τουντες αυτ έκα eorrectum a Scheibe pro αυτοὶ saepius apud Aristophanem Αv. 786 αυτ ιχ εμίν των θεατῶν εἴ τις ἰν υπόπτερος ... ἐκπετόμενος αν - τος ήρωπινων οἴκαδε. Nos similiter , gleio h L ιδ δύο κυφ

est l. e. 34. καθάπερ οἱ την ψώραν diως κνώμενοι de alumnia c. 21. οἶδά τινας ἴτως diως γαργαλιγμένους τα τα τα τῶν διαβολων ἀσπερ του πτεροῖς κνωμέν- - κον ὀλίγον si ines aut uesani serioremque omnium seriptis tota patet vocis, εν historia;

est composita X a et a potentiali eum indicativo vel optativo, ex καὶ et a conditionali cum coniunctivo. In quo

Mo tamen tenendum est, ubi καὶ in καν conditionali est copula, cui adiungitur enotuitio non demutata sed integraei sui iuris, seribendum ess separasti καὶ ιν vel καὶ ην, non καν, quod in odicibus saepe neglectum non semel codicum operarmatum est. Accedit καν sine verbo, quod prorsus in adverbi viui abiit. Denique abiecta nil originis memoria in usu is κἀν sequent εἰ cum emi

275쪽

ach. o. 32. Navig. c. 26. Rhet praee. z. 19. 21. 22. Piso. o. 22. . Baar in Zeilachr. f. estere Gymn. 1885

p. 407. - ἐκκεκωφηται ἐκκεκώφωται cob. - δρομαῖος θις si Κλάρον PQ τὴν Κλαρον redis,m a Friquod testibus strabone, Pausania, aesio non duo fuerant oracula clarium et Colophonium, sed virum Colophonium πρὸς το ἐπὶ τῆς βιον ἔκαστοι συντελουντες εκαστος ob.

negare providos esse deos - πανταχῆ ἀπαντaχουσε - εἰ πιστευσου mi πιστευουσιν Γ Ἀστεφάνωτοι . . . O ναοὶ ἔσονται . . . ἀκνίσωτοι . . . a domi,

om. Abdi quod abundant postquam templanoIn illata sunt reliqua lio sequitur λως complectitur. Cui emendationi patrocinatur Od. in quo hae verba

enim praeter gubernatorem omnes ἐκέαται o. 3 c πότε . . . σχολάζειν . . ME τω νέκταρι νομίζουσι lποτε--ἰπόοαι τὰς ἐπιοτημα . .. ρονέστησαν lain. ca ταὶς ἐπιστημαι καὶ τέχναις resut ex o 13. σχολάζειν. . .' νέκταρι, mesauri vaca re, tu vacuo studiis, expressum fortasse ex Latino, quae vestigia in Luciano observanda esse bene monuit BieIer liber die EehNhetides Lucianischen Dialoga de Parasitf. Hildesheim 1890.

o. 4. τι-- ωκεῖς προτιθεμεν η θέλεις παραγγελουμεν; l προτιθήναι η λεις προ Γναγγειλίμεν8bsi quas est solita apud Luesa in struetura. - ἐξεῖναι ἐφέντι ἐπ' ἐμὲ δικάζεσθαι l ἐφίημι solemis vox, qua ad aliud iudicium provocatur cf. 12 22

276쪽

c. 7. οπροσποιεῖσθαι idem quod ποκρlνεσθαι in scaena partes

alicuius suscipere, imitari. - κἀν ἐνίοις . . ἐντύχρ lin. ad. c. l. e. 8. καταπτοῖο l κατάκτοι, di Ἀ-αλλο aldor του σχηματος μετριώτερα διαμρτάνω vim Esse hoc philosophorum σχημα habitum ex praecedentibus verbis intellegitur. Omnino σχημα nunquam absolute usurpatur, sed ita, ut quo referendum sit vel ex contextu a sensu redundet vel attributo sive substantivo sis adiectivo accurat definiatur et e. 28 29 κατα - σχημα του διαλόγου c. 30. rao αιτους μετέβαπτεν φιλοσοφία παραλαβουσα. oπόσοι μεν ὁ κόρον πιον της βαφης, χρηστοὶ ριβῶς πετελέσθησαν . . . τοιμότατοι ' σοι δὲ . . .

παρδαλωτοὶ την χρόαν Ἀπεὶ pro in optimis libris ΩΓ, Οὐωχα μα; pro puncto commate postio παραλπιβοῶσα, -- . . et ὁσοι non intempla sermone usque ad χρόαν continuantur. 'iilosophia est tinetura qua homines magis minus toti philosophi fiunt. Est autem triplex

genus, primum ὁποσοι emim, qui integram et plenam eam in se recepertini, inico ideo nominati, alteriam cood qui mellares vulgo non satis tamen tineti sed semidocti vel semiphilosophi sunt, μιξολευκοι Vel recto daλωτοὶ νην χρόα tertium, ειοὶ δ' ΟΤ qui extrinsecus tantiam attigerunt amphoram in qua condita est tinctura et summis tantum digitis unctisunt, philosophiilli nominenon digni In quo tertio genere restat aliquod mendum ostendum, si quidem

mutata sede particulae καὶ legendum est ψαυσαντες ἔκ-- σθεν T. λιβροος, , ακρφ τω δακτύλω ἐπιχρισάμενοι, non παυοQντες - κρετρο δακτυλωκα ἐπιχρισάμενοι ...11. μεγαλοφωνότεροι - θρασυτ ι . . στεροι si μεγαλοφωνοτα- . . . -- . . στα- c . t quod semiani inter se litigantes disputant, ferri possunt comparativi - γκυλω Τω da κτυλω ποξυόμενοι l γκῶνι ἀποζ. Egregie Cob qui γκῶνι hu ἀγκυλωdeprmatum, τω δακτυλ temere additum os. o. 8 iudicans, ἀγκῶνι ορυε- as fine dies esse ἀγκῶνι ἀπομυττε- ,

277쪽

266 ABNUIATI CRITICA.bus se emunctere quod est hominum agrestium isas

d. 12 his ἔφεσις. s. e. 4. e. 13. ias δράσομεν si omnes odiem praeter Α λειποταξlou irata ora dio Γo. 14. διανυσωμεν Μιαλυσωμεν ΩΨ hδιαλυοομεν Γ δεδικάσονται l ἐκδικασ ooνται ob. εἰ καὶ μὴ καλαιον ἐνεαρίν ΩΓ. Sunt quasi duae semitas perlatum 1edialogum, diversae, quarum eum vix die possit uiro rectior sit, odices optimae notae et hi et alias ΩΓ sequendum esse duri Ῥητορικη κακά σεως τω Σύρω προ τον υ μου 8bdi quia saΓ habent om nomidemque suprascriptimi est in praeterea in F est τῶν Σύρων quod proxim abes a τονα denique quod eadem somnula in o. is κα--ces, τοὐπρcς την ,δο-

νην λαχόντες. o. i5 καν ἐπὶ τριωβόλω l De καν t. d. o. i. - πλην ευ- γνώμονα γε ταφα λικεν ἀξιοί ut correxi Piso. e. 10.

αἰδοῖὰ δ MM cs. o. 8. αἰ- του σχηματος καὶ quod Γ habet et κατα in codicibus notum est persimilia Mosigna. - κόGuto ανθρωπον Laetido a P ανθρωπος fere eum contemptu quodam usurpatur os IV uag. e. 44. Lueianus es. II. P. II pag. 187.

278쪽

LU NI BIS ACCUSATUS.

σομένους . . . φιλοσοφεῖν ut Gesanias est numerosae orationis observantissimus non est quod exterminemu8.

non tam erit finibus, et μὴ apud serioris temporis scriptores distineri sed motibus diversis animi tanquam fluere a fluctuari. Idem cernitur in iis enuntiatis, in quibus parsimila αν dominatur. Nempe in veteres constanter

sequebantur in dicendo dextam legem, ita sequiores magis magisque coeperant pro lege obnoxii ess libidini. Pro μεγαλόφρον in F est μέγα es. 28 μέγα gooνησας)quod aptius est sequenti ἐννοουντας ἐννοουντας πυ- si pro ἐπινοουντας satis noto quod inter utrumquci tercedit discrimine, quo ἐπινοεῖν est aliquid obiteri observare in aliqua re, ἐννοεὶν penetrare, inclamare se in aliquam rem. σεμνον Dd om in ΩΓ - ῆκovo ldκδυ C.Γ ob Ddi. - πλην λ ἐκεrvat ἐκεἶν ΒΚ.Sbdi. των ρκων του ρκου e. 23. μάτην ουν ἀνελθόντες oti More solet L. θέλεις, unde pendeat cominiciis diu. Nos ,,80llen sie . . . e minen

o. 25. ,Πυρρων di ουδὲ την πην ἀνεληλυθε καὶ ἐωκε του πιπράξειν DLocus obscurissimus vari tentatus Mihi illud ἐμαι simili laeutione verbi μκῶ videtur illustrari eum suturo. Ut enim δοκῶ e sui veluti de domo α i5 προ ρήσειν μοι δοκῶ Pisc. c. 39. αυτ ποι-ειν μοι μκ Daccedit ad sententiam volo aliquid lacere, si ἐωκε τουτοπράξειν umbem videbasu id facturus esse, addito ου quod h. l. nee aurium est, non videbatur id faucium esset e nolebat, opinor, id facere - καὶ ρινην - ΩΓ, glossa praeo. και -

279쪽

ADN0TATI CRIT GA. e. 27 ο τι χρησaιτο αυτῶ - εἰδότα iιid de se facere ιρ- noratu CL ad Imagines vol. I P. II p. XUVIII ves. ΠΡ. II pag. 169. o 28 μέγα φρονήσας es. c. 20. μηδὲν μέγα:ἐννοούντα - αυτος δὲ . . . O ἀπ του σχηματος τον ιάλογον Φολοσοφέας ιον ναι λεγόμενον περαγαπήσας . . . -- σύνεστι ι τον ' ἐκεῖνον τον ἀπο του σχήματος Φιλοσοφιας vio εὶ ναι λεγόμενον-- Λάλογον -- . . συνεστι Non posse ferri os ἀπο- σχηματος ex iis et licet, quae de hac Voce Supra se. 8.)exposui ideoque coiiiunxi τον ἀπ του σχήματος Φιλωσοφίας lo εἶναι λεγόμενον. propter philosophorum lictuum, - κωμικα ἐρ-ήματα i κομματι κἀγρ. carId enim inter rhetoricam artem et philosopluae sermonent interesse dieit, ut philosophia contilina oratione utatur, di

logus minuta talitum Dagmina sermonis exhibeat. - βρα-χGς τινας λόγους ναπλἐκων καὶ συλλαβίζων ακα - λέγων 8bd: Non agitur de plenis coronis sed de singilalis solis tanquam per syllabas κωματικα ἐρωτημα Mauro collectis. Melius litur quam ἀναπλέκων vilae

- δάκρυα. At Piscator c. 6 recte εἴ τις αναλέξασθαί τε απτὰ ἐπίσται- καὶ ἀναπλέξαι καὶ ἶρμόσαι - δελαοὶ μαι καὶ εἰς ἐκεῖνον βρίζειν τα ὁμοια r. c. 29. Os τ μὲν πιθα- li μήχανον Vari modo hoc

vocabulum sive activo sive passivo sensu BuIacupatur. Oc

280쪽

Opsime de Me diuisa meruit C. s. obet in oratione d arte niter erandi granumalico, crisistra fundamentis innisa primario

σοι Sbdi Assirmat Τychiades se εργω quidem artem suam sustinere κατορθουν P088e, num etiam λόγω nescire se latetur χουθις Lεωαίως odi alias αλλ' - α simia reserendo ad quiri noli a diutius expectare, sed statim audire. Item roganti hodisequitur alteriun εἰς θις cui denuo respondet μηδαμῶς αλλ' idη λέγε. Opposita sunt εργwet λόγφ, Mn personae, quamobrem extinxi ol. 2. προοῖσται l προῶμαι acob Di quod ob improbavit, non emendavit Legendum opinor, εὐῶπτα ι praemia mulivi futurum esse λι-- ἐπιγράφοι-

c. 4. υρθῶς ἐκείνου γε εἰκοντος -- ἀπεμνημόνευσας ideo ἐκεrνός γε εὶ κεν δοτις ἐν σύ τε απεμν codique sequor, ita tamen, ut negem hane esse ieeuonem optimi quem dicit Odioismareiani 436' in quo non Doθῶς sed o o G ς ἐκειν γε εἶπεν ουτος)ου τε πεμνημήνευσας neque magis vide unde vix summus illa verba στις ν quae nisi fallax neos in optimo illa odie neque in eo inveniatntur, qui cinea lassus cod. V virtutium praxime abest Isistianus 334 Ω - ἐρε δ καθ' κα-- οἶς τεχνης

SEARCH

MENU NAVIGATION