Lucianus

301쪽

habeant , o Dicit enim L. museam, omnium Volucrium τωὶν ovi i)ν minutissimam esse, ita tamen Murta iit

tibus cohaeretit. Recte autem et bene conjuncta B X-

ciplim θάνατος αυτῆ τοHτο sunt et πάνυ γαρ ἐς στενον bis io an τῆς συμμεμέτρηται. Exterminanda surit igitur καὶ μέντοι κυμορος Οὐσα quae idem significant,

302쪽

LUUAN MUSCAE ENC lUM. 291 quod in Verbis πάνυ. . . συμμορ inest, hilque addunt nisi totius rei nomen κα μορος.

ἐνὶ στηθεσσι ἔθηκε. Unde patet sola ratione metrica Homerem θάρσος noli θράσος tribuisse muscae. Non

probabilis igitur apud Lucianum me philologie quaedam distinctio. 8. η μέλιττα ου ηκιστα μυίαις καὶ ἀνδροποις εργάζεταιν καὶ εἰνθρώποις Hereber. - ὀψοποιοὶ ι m. οἱ ΩΨRP. Mut. o. s. πλάνης την κτησεν . . . ἐπαπορημένη Pereabundo volatu sursum elata Latet in his verbis figura etymologi iam pra πτῆσι πετομένη quae ab hac deseriptione pos

ΑΗ m. n Corruptus hio laeus, cuius sanitati, quamvis leVerideatur esse eius vulnus, neque eodices neque editiones neque alius quisquam Melasque consulere recte potueruiit. Voluissent legi ἐξόν pro αἰσχρόν, ita ut laudetur musca, quod ne id quidem faciat quod sacere liceat ερόν si id in luce actum dedecori est. At ἐριν si adiectivi vices implere sere vix potest. e. 10. φησὶ - ὁ --:. ανθρωπόν τινα μων το ἀρχαῖον γενέ- . . . καὶ ἀντερα-ναι γε 4 Σελην κατατ αυτὸ Ἀμφοτέρας του udoulωνος καὶ κατα Notum est καὶ et κατα in codicibus eodem sere sigi scribi. e. it. 12. Πολλα, Π ω κεῖν .... ποιόr offendimur duplici illa peroratione, quanim priori nolintilia et alia multa narreantur de lamiaribus quibusdani muscamim generibus, de Pythagora, de nuptiis, quae supra suo loco inserenda et tractanda fueritat, hoc autem loco oratiunculae selieissime dispositae ordinem inisere turbant. Altera vero peroratione Maia δ' ἔτι ἔχων ἐπεῖν κατ--σωτον λογον, μη καὶ δόξω κατατην παροφων ἐλέφαντα ἐκ μυίας ποιεῖν suavissimae de musea disputationi πν

303쪽

292 ADNOTATl CRITICA. Misimum finem faciunt. Spreta igitur priori usque ad bκάλλος retinenda est posterior peroratio.

nat hi 8 t. XIX. c. 62. tradunt auctores Di Irabia malvas septimo mense arborescere baculorum quoque usum prae

304쪽

e. 10. ρυλένους δὲ κόλλοπας ἐπι ειμένην et o μὲν χρυσῆν δάφνην περάκεισαι Structura Verborum vestiendi f. Baecta . . Hercules e. 7. - καὶ περιτ -

πάντας καταθέλξειν Infinitivus in oratione obliqua ut Nigr. 27. παρήνει- . . . περ του πολλους ποιεῖν

nomen.

c. I 4 του Καλυδων lox Ladd. Do Cob. - auro di i ἄλλος δὲ qui paulo post nominatur Dionysius. 8bdi. - καὶ αυ-

τον σὲ χα καὶ Asa Γ ut. - ὁρῆς ὁ πως κακοδαιμόνως διακεισαι βακτηρίας ἐς την κεφαληνος ληθῶς εόμενος L PMdt. Est haec, opinor,

indignabunda alleuius librarii exclamatio, quales passim inveniuntur in codicibus adseriptae. Pro διακεισαι legendum eum mΓ διάκειται.

305쪽

et Bis amus. c. i. λοιπὸν . . . ἐκεῖνο πεπεισμένον . . . A ... inire ina τὰ βιβλω ε μόνον καλος . . . . . t λοιπον . . .

ψεύδ τεταγμένων. Abdi. Inucline a militia sumpta quasi liperidis asere sub findacio. De structura quam correxi et Timon. e. l. χλος των ἐκ τω λιμωταπτομένων Fugit. 4, ἀξιοsM , ἐμοὶ τάττεσθοι o. 6. πάντες ὐπ' ἐμοὶ τάττονται e. 6. ἡ--φ κυνὶ ταττομένων De ψευδο es Arist. vesp. 77. - ἀλλὰ gιλ ut ἐστιν πη του κακου lacator c. 22. λέγω d την πο του φιλο την πην ἔχουσαν. mal καίτοι το των μουσικῶν τουτο, δὶς δια πασῶν τὸ

πραγμα- τὸ προ- Jabd eicienda haeo verba, quae prorsus uigueni, quoniam nihil adsereni ad rem

promovendam quodque proverbiorum constat propriam esse brevissimam sententiae consormationem. OG autem Pro verbium rea inter se diversissimas designat quemadmodum

ultimus scalae in musica soniis langissime abest a primo. sententia est igitur vi aliter erecto res Nisi uir queviri saeis dismae sunt, ut prinius Malae sonus abest ab ultimo. Eicienda igitur το πρdm ῆν.

306쪽

LUCIANI DE CALUMNIA.

των ἐν σκηνῆ ναβαινον των Lαναβαινεν histrionibus ad ipsas mimedias minclaiuin moeniuroredo his Misis, de quibus adhue lis est, histriones ad

agendum in Aeaenam adscendisse editiore loco sitam. Quae studia scaenica his temporibus novo ardore excitata et

promota, quemadmodum Dorpseldi inprimis ingenio Noe industria ad firmandam huius a quitatis mala tiam niussa egregie detexerim et illivstraverint an eadem

liaud Ieglegendam admonuerunt venerandam artem nesciendi, ubi statuae tabulae aedificia eum litterarum documentis pugiuuit - οὶκοι συνα σαν l δοκοι Cob. c. 2. Oeois . . τινα καρχον εἱ- τα κατὰ τ0 Φοινικην ἐπιτετραμμένον l τὴν ἐπιτετραμένονο m. τα κατa 8bdi eui demandata era Phoenicia evi ac . Hom. Il. II. 25, 1. Q o λαοὶ τετράφαται Luc. Toxaris ὁ την Αἴγυπτον ἐπιτετραμμόνος ei Patria ememnitis e. 12. οἱ πιστευόμενοι τας στρατηγίας καὶ γαρ καὶ οὐτος διαβλ ως. oleni serioris graeestatis eriptores cumulare particulamim numerum et formam, quo augeant earum Vim Velut os δηπου ηπουθεν, μέχρι περ, νι*περ, τι περ, δτε περ καὶ μην και aliae multae.

307쪽

lira ζωγρ. bdi minor quam qui tanti facinoris reus fissposset, tanto celeri impar. --a ' ὁντινουν των μο-

δε Vox desperata, quam corrigere voluit ob substituto verbo δημόνει, aegre ferebat. Sed haec coniectura, opinor, non magis ad rem apta Videtur, quam quod ego simpleatus sum δαιμονέως ἐμητι . Expedit autem hae reastione Abii recordari, sequior in graecitatem maximam habuisse vocabulonim copiam os chini d. Attieismus. Utebantur elaim et riget et cotidiatus, et recens inventis et noris. In quo hoc maxime notandum, usitata vel cotidiana non semel mutato ex vela mensu in iis suisse. -- --λαύκει νώ - sero de rebus semissis h. l. de rebus adverisis. --λυτταν ΓΛ τταν - dormi l υργην Cob. o. 7.-dεις γαρ ἄν γαθος κακῶν αἴτιος ἐνοιτο τω πλη σων' ουδεὶς γαρ ων his . . . αἴτιος γένοιτ' aν τω

c. 8. ει ... - στόμα σιωπῶντος κατατηφιζοίμεθα l κατα-

308쪽

eradendum.

o. 32. 'Hράκλεος μειρακιῶδες uoiano frequens ad efferendam adjectivi vel adverbii vim et ad de domo e. 2.

d. ολ - Hre. 434 d. vi. e. l. οὶκον δε τις δῶν μεγέθει μέγιστον καὶ κάλλει κάλλιστον καὶ φωτὶ φαιδρότato καὶ χρυσεοτιλπνότατον καὶ sagar ἀνθηρότατον υ es ἐπι μύει λόγοις ἐν εο ιαθωθαι Quasi quoddam grainde superlativorum genus, quo eueriorem scriptorem graeeitas diversa a veterem tueorum simplicitat et brevitala maiorem

auctoritate et splendorem prae se ferre studet. - ἐνευ-dοκιμῆσαι et ελλαμπρυνεσθαι - Rara Voces posterioris

graeesistis, cuius mignus omnino est vocabulorum thesauriis et de calumnia c. a. e. 2. 'φάκλεις δε os φιλοκάλ- . . o sero l' ακλ. Madverbialis dieti ad augendam vim adie etivi vel adverbii ου φιλοκάλου. s. Ἐρακλ. ς,ἐλOων, ρ ῶς καταγέλαστον ' ακλ. - μυριάδες de hist conscrib. c. I s. Bh- ὰς μειρακιεύεις de alumnia e 32. - - μηαν δυνηθῆναι ξων τι τῶν βλεπομένων εἰπεῖν 'auserat omisso a scribere μη υνηθῆναι, sed hoc quoque seriorum est, ut latius patente usu particulae ν, prout lubebat ad certos quosdam affectus animi exprimendos vesaddatur vel omittatur particula aqo. 3. πρις - ἐν φ των καλα - ἐλωαντα καὶ - χι οον αυτῆς πεικάς ιν et de paras. o. 4.

309쪽

ADN0TATI CmTl . c. 4. το μὲν χιλλε πιστεZOμεν .... λόγου δὲ σπουδην μη ἐπιτείνεσθαι προς κάλλη χωρέων ii Latino an in apodosi autem sine inimita adversaliva M. - ἐς δὲ Ουτω oras χωρίον ου αν οἰωμεθα καὶ ἀκλήτου αὐτας ἐλθεῖν ἰυκ οἰόμεθα 8bdcic. 5. Ουδ' ἐφρόντιζον εἰ ἐπαινέσονται οἱ θεαταί, αλλ άπως εκπλαγησονται Sic Optimi codices. e. 13. ἀπο προς ἐυπ' obet. c. i5. . . στε - τα ἐκμου παραλελ μιν προς- θήσειν μοι δοκος me additurum esse uis is addere nolo, qua dicendi forma non raro utitur L. f. εοικα e fui. Bis accus. c. 25. Θει τἀτ' o πράζειν - nolebat. o. 18 ῶσπερ αν τις . . . . Ddυς ἔπειτα φρούροι. Post pullei p. ori ista iterata temporis significatio τα vel

δοκων δη - άναι παρελθόντε τα βα6έλεια καὶ λαθόντε φονευουσιν an φω T. Αἴγισθον λαθόντετ βασιλεια φονευουσι auφω bdi. Aut enim παρελθόντε aut λαθόντε ea a iungendum erat, quod alterutrum

Ο. 2 ἐς συννοιαν -- ἔννοιαν ob - οὐ τοι di l τοι quo ueratur praecedeus subiecto οἱ πονώμενοι, effertur addito δέ

310쪽

LUQANI Acm . PATRIAE ENC0MlUM. 29so. 4. φιλοσοφis χολάζοντες - philosophiae vacare, verum dare. e. 5. τῆν θιαν ... προοπιθέντες ad Drentes. Rectius προτιθέντες proserentes i. e. profiten . o. 6. κατὰ doa την γῆν l det την ob ut paulo post κατα πάντα ειρα. c. 10. καλλατιανος Ἀαλακτῖνος eoru

c. 2. καὶ ο τοιο βτος fui ἐστιν is μενος ait De αν M. quae exposui O liberiore eius usu a forte aegre fert. c. 6 ουδὲ πόλεως -- η . . μαθών -μη μα

και φωνης . . Oξατ ἐπιχώρια πρῶτα λαλεῖν μαν

Bis meus. l.