Quinti Horatii Flacci Opera denuo emendata

241쪽

k3, o E ARTE

Et crassum unguentum ,&Sar locu melle papa' Offendunt, poterat duci, quia caena sine istis. Sic animis natum,inventumque poema jusandis, Si paulum a summo discessit, vergit ad imum. Ludere, qui nescit, campestribus abstinet arm in

Indo Stultae pilae, discive, trochive quiescit,

Ne spissae ritum tollant impune coronae. Qui nescit, versus tamen audet fingere, quid ni Liber, & ingenuus praesertim census equestrem

Summam nummorum, vitiini; retinorus ab omni .

Tu nihil invita dices, facietve Minerva. Id tibi iudicium est,ea mens, si quid tamen olim Scripseris , in Metii descendat judicis aures .

Et Patris, & nostras,nonumqi prematur in annu,

Membranis intus positis delere licebit , Quod non edideris. Nescit vox missa revelli. Silvestreis homines sacer interpresque Deorum Caedibus, & victu foedo deterruit Orpheus , Dictus ob hoc lenire tigre is, rabidosque leones. Dictus & Amphion Thebanae conditor arcisSa a movere sono testudinis, & prece blanda Ducere quo vellet. suit haec sapientia quondam. Publica privatis secernere, sacra prosanis Concubitu prohibere vago et dare jura maritis et Oppida moliri : leges incidere ligno. Sic honor, & nomen divinis vatibus , atque Carminibus venit. post hos insignis Homerus Tyrtaeusque mares animos in Martia bella Versibus exacuit . dictor per carmina sortes, Et vitae monstrata via est, & gratia regum Pieriis tentata modis, ludusque vertus, Et longoriuD operum finis ne sorte pudori Sit tibi Musa lyra solers, & cantor Apollo. Natura fieret laudabile carmen, an arte, Quaesitum est . ego nec studium sine divite vena, Nec rude quid prosit video inedinium: alterius sic Altera poscit opem res . & conjurat amice

242쪽

POETICA. ad

Qui studet optatain cu=su c tingere metatri , Multa tulit fecitque puer, sudavit, & alsit :Abstinuit Venere, &vino, qui Pythia cantat Tibicen , didicit prius, extimuitque magistrum. Nunc satis est dixisse. Ego mira poemata pango ioccupet extremu scabies,mihi turpe relinqui est Et ; quod non didici, sane nescire fateri. Ut praeco ad merceis turbam qui cogit emendas Assentatores jubet ad lucrum ire poeta Dives agris, dives positis in laenore nummis. Si vero est, uncii in viii recte ponere possit , Et spondere levi pro paupere, & eripere atris Litibus implicitum: mirabor, si sciet inter-Noscere mendacem, verumque beatus amicum .

Tu seu donaris, seu qiud donare voles cui, Nolito adversus tibi factos ducere plenum Laetitiae: clamabit enim, pulchre, bene, recte:

Pallescet stiper his et etiam stillabit amicis,

Ex oculis rorem : sal iet, tundet pede terram . Ut, qui conducti plorant in funere, dicunt. Et faciunt prope plura dolentibus ex animo : sic Derisor vero plus laudatore movetur. Reges dicuntur multis urgere cui ulli, , Et torquere mero, quem perspexisse laborent,

An sit amicitia dignus. si carmina condes: Nunquam te fallant animi sub vulpe latentes. Quintilio si quid recitares corrige, sodes, Hoc, ajebat, & hoc, melius te posse negares Bis, terque expertum frustra, delere jubebat,

Et male tornatos incudi reddere versiis. Si defendere delictum, quam vertere, malles, Nullum ultra vorbii, aut operam sumebat inane: in sine rivali teque & tua solus amares. vir bonus,& prudes versus reprehendet inerteis, Culpabit duros, incomptis allinet atrum Transversu calamo signum et ambitiosa recidet ornamenta : Parum claris lucem' dare coget:

243쪽

po ETICA,

Arguet ambigue dictum i mutanda notabit et Fiet Aristarchus it nec dicet, cur ego amicunt, offendam in nugis , nugae seria ducent In mala, derisum semel, cxceptumque sinistr . Ut mala, quem scabies, aut morbus regius urget, Aut sanaticus error, & iracunda Diana, Vesanum tetigisse timent, fugiumque Poetam , Qui sapiunt:agitant pueri, incautique sequuntur-Hic, dum sublimeis versus ructatur, & Errat, Si veluti merulis intentus decidit anceps In puteum,soveamque e licet, Succurrite, longum Clamet, Jo cives: non sit, qui tollere curet.

Si quis curet opem ferre, & demittere funem ;Qui scis, an prudens huc se dejecerit, atque Servari nolit 3 dicam ; Siculique poetae Narrabo interitum. Deus immortalis haberi Dum cupit Empedocles,ardentein frigidusinina Insiluit. sit ius, liceatque perire Poetis. Invitum qui servat, idem facit occidenti. Nec semel hoc secit: nec, si retractus erit, jam

Fiet homo, & ponet famosae niortis amorCm. Nec satis apparet, cur versus factitet: utrum Minxerit in patrios cineres, an triste bidental Moverit incerius . certe iurit, ac velut ursus , Objectos caveae valuit si frangere clathros, Indoctuni, doctumque sugat recitator acerbus. Quem vero arripuit, tenet , occiditque legendo, Non missura cutem, nisi plena cruoris, hirudo.

FINIS.