장음표시 사용
201쪽
eulo deinceps sunt convocatae, animo adtem6, & a praetu. diciis vacuo exacte comparanti; praesertim vero, ubi deinde VII. Oecumenicae Synodi anno IDCCLXXXVII. Cpoli celebratae si in acta percurrerit. In ea scilicet nulli, praeter primarum Sedium, & Archiepiscopi Sardiniae Legatos, Romani Patriarchatus Episcopi leguntur , quique in Synodica ad
VI. Concilium Romanae Agathonis Syniuo olim interfuerunt, heic praesentes occurrunt. Toti pariter in amplissimo conventu illo Episcopi Siciliae, & Calabriae sunt, qui actione
Urbes hasee, ut in eonfinibus freque . Harduino tom. 6. Cone. I. 99. ter accidit , vices aliquando subiisse , Benedicto PP. patrimonia Romanae earumque propterea Episcpavis diaty- Eeelesiae confirmantur. Quamobrem -sibus siis Graeeos inseripsisse, suod Cl. hic Auctor quos Episeopos Man- semel adeptos. amisisse postea piacu- turianenses inseriptos in CC. reperit, Ium fuerit. At & ante annum ρω. hese Urbi, quos autem Minturiane iuris omnino latini erat Iselvimus E- ses, Calabriae Urbi adscripsit in indis piscopus Cusenthius, qui in Chronte. M. Sed de hae re nos alibi. S. Vincentii de Volturno lib. tom. 01 Episcopi Stelliae , & Cal 1. Par. a. S R.I. cum Godet boto illius briae iuris Graecorum in . . Synodo Monasterii Abb. commutationes quase si leguntur. Epiphanius Diaconus M. dam feeisse legitur. Quinimmo & Μase clama Catanae Sicularum . Promnctae storanum semper iuris filisse Langi'v- έumtenens Thonino Archiepiseor 5 a dorum , satis indieat Cavensis chrm diniaa . C anthius Episcopus Regi14nici Auctor ad an. OI3. , quae caussa Theodorus Catanae. Johan rex Taur-
est eur eius Epistori semper in Cone. nii. Galato Presbiter, or Vicarius Si Romanis post haec tempora oeenrrant, phani Discopi S ac am . Gaudiosus nunquam autem signati in Graecorum Messanae. Theodorus Panorm . neph Tae ieis inveniantur. Sie Domnus Mar- nus Bibonis. Constans intιnae. Tl turanensis in Cone Romano iub Paul- iamr Taurianae . Chrisophorus Adri Io I. an. 6 . apud Baron. Theodosius eas, Itae S.C Haeae. Bastius Iam in cone. Rom. an. 826. Theodorus in sum . Theotimus Croton1s . Buritus consimili ann. 8 3. Florius ibidem am Nessiorem sme Infulae. Confans C
no 896. Iohannes item anno 06 Mase rinae. Theophanes I Inam . Iohantinus in Cone. Ravennae an. 067., a. nes Trecaseos. TLeodorus Tropaeorum.
hique; quos haud me latet Georgium Sereius . Niraterensum . Vide acta η- in antiquitatib. Eeclesiae Setinae ad puδ Harduin. tom. q. vincit. Omnes Martumnum Tusciae Civitatem trans- demto Ese hanio, homine Siculo, qui serre. Sed qiinm Urbis istius in Tu- vices Archiepiscopi Calaritani Roma-kia vix semel, aut bis in antiquitati- ni Patriarchatus gerebat . decem rebns medii aevi mentio sit. nee alium octo sent. Conser eum Synodica de Episcopalem suisse constet, rectius gathonis . cuius Episcopos ad Bruttios ad Martii raniim Calabriae Civitatem, qliod adtinet supra retulimus adnot. I 3. una eum aliis antiquioribus pertinere Provinetae antem Siciliae subscribunt dice . Sane loeus ille Manturianum ibi: Theodosius Drac anus . Iohannes vocatvr in litteris quibusdam Ludovi- Thermitanus . Iohannes Uianus. P ei I. Imp. apud Antonium Massa lib. Dus Tauromentianus . Iutianus Cata x. de Falistis, eiusque sub Manturant nensis. Geregius ioclitantis . Geotarus nomine . mentio etiam occurrit in pri- Agrigentinus .
vilegio Henrici Imperatoris edito ab
202쪽
H. Nadriani Romani Pont. epistolae subscribentes, Tharasium Cpolitanum Episcopum, & uni falem Patriarcham , & Dum
esse silentur. Illum quoque summum, .& universalem Patria eham Epiphanius Diaconus Glanensis : almum & oeeumenicum Patriarebam Theodorus Catanae Episcopus, vocant. Sed ea prae ceteris notanda , quam adhibuit Iohannes Episcopus Ta romitanus subscriptio, quamque reliqui statim Siciliae, &Bruttiorum Episcopi adoptarunt sa). Gum, velut diminus Orthodoxiae serminus sint litterae , quae ab Hadriam Papanioris Romae ad pios Imperatores, nee non 'ad Th. Uium uni versalem Patriarebam nostrum missae fumν , ita pr reis fuse piens sacras isonas, feeundum antiquam traditionem Maesae C tholieae : eos vera, qui ita non sapiunt anathemarixo. Quum autem , sermula non murata , eo quoque pacto subscripδerint φιλος Gaudiosus Episcopus Messanae , Theodorus Panormi , Si pbanus Bibonensis , Constantinus Leontinae , Theodorus Tauria. nae , rari phorus S. CFriaeae , Neotimus Crotonensum , e dorus Tropaeorum , Sergius Morerensum , t ' Galato ex pers
na sive Regini , sive Syraeuiani Archiepiscopi, qui omnes ad Siciliam, Bruttiosque pertinebant, iam ii non Oecumenicum modo, sed & suum sessi sunt Patriarcham Tharasium. Quis vero haec ab Episcopis Patriarchatus Romani prolata ereduderit ρ Frustra Pirrus honoris, & adsentationis erg5 in tam sacro, & honorabili consessu dicta' suisse vellet : nemini cente persuaserit Quod si plura hine ex piscari haud levibus eo jecturis vellinus, observandum identidem est Constantinum Reginum Episcopum 93ὶ, tum actione I. consedisse inter Me. tropolitas, quum VII. inter eosdem ultimo quamvis, loco , & cum recens creatis, subscripsisse, certismo suae dignitatis
indieid. Quod argumentum licet ob heriurbatam, quae saepe
ρr Vide EI. IIo.& seq. torn. 4. autem in fine inter Μe politas My Ηoduini. nae , & Patrarum , suarum Edis 03) Consedit enim act. r. inter pus non secus ac Reginus ad Metr Manuelem Hadrianopolis , & Niedi politicam erectus est dignitatem , post tam Gotthiae Episcopos , quorum pri- quam avulsus a Patriarchatu Romanoarius Metropolita , alter honorarius usi , ut in ejusdem Diadposis fine le-Αrchiepiseopus erat , ut ex Diaryposi υω , de qua cap. m. Leonis Sapientis constat. Subscribit
203쪽
in priscis oceurrit actis subscribendi rationem , haud usquequaque sit invictissimum ; ubi autem, ut heic, tot aliis sulcitur auxiliis , ac circumstantiis , maximam vim exserit effica,
citatis. In hac enim Synodo su6 quique ordine, ac gradu , R describuntur , & subscribunt Metropolitani. Quinimmo ad Autocephali etiam Archiepiscopi honorem evectum jam fuisse Episcopum Gitanensem, quum hoc Concilium celebrare. tur, haud temere arbitror, dum & quam gerit in eo personam, & honoris istius caulum invicem iungo . Theiaorus quippe Episcopus Catanensis, & post ultimum Metropolitanum locatur, & ante omnes Siciliae, & Bruttiorum Epist Dos, quos tamquam veteris Romae exuvias primo loco se, scribere Graeci permiserunt. Tum vero quum Syracusanus
abesset, nec nisi vicario nomine pro eo Galatus Presbyter intervenisset , quoties suam expromere sententiam Episcopi Siciliae voluerunt, aut solus ipse loquitur si ), aut semper a capite est intercedentium. Adserit autem Nilus Doxopatrius Catanensem Sedem Archiepiscopali honore propter S. Leonem fuisse donatam sys), adeoque, aut ipso vivente, aut paullo post, ex his quae animadvertimus, luculenter coniicimus. XIII. Temporibus deinde utramque Synodum inter, ab anno IDCCLXXXVII. ad IDCCCLXIX. labentibus, eandem in Calabria, ac Sicilia perseveresse Ecclesiarum politiam tam clarum est, quam nihil ultra. Acta ipsa Synodi. VIII.&famosae de Sede Patriarchali inter Ignatium, & Photium comtroversiae, rei, quam inlustramus, splendidissimum lumen os findunt. In hoc quippe, incumenico licet Concilio, demtis Legatis Romanis, ac Sedium orientalium Vicariis, non ali os intersuisse Episcopos, quam qui ex Patriarchatu Cpolitanoa veris ante. Photium Patriarahis, puta Methodio . vel Ignatio consecrati fuerant, extra insanabile cavillandi cacoethen est: ipsa nos docent acta, docet testis oculatus Anastasius. Nam actio. ni μ' Vide a'. r. , & a. Ibi s
v Nilus editus a Stephano te Moyne inter vina sacra tona. I. M'. Sed ει Catame ἐφώ σου liquitus
quum osset E scopatus, propter Lia nem eiusdem Enseopum ab Im . ad Archiepsevatum etiam est. Sedae bou
204쪽
I 8 rni primae, qui constantes a partibus Ignatii, Episcopi steterant; summo recepti elogio dumtaxat interfuere: reliqui vero non nisi prius ad poenitentiam admissi, in . reliquis Actio. nibus recepti sunt. Non te scandelino, inquit Anastasius spis quum de subscriptionibus agit hujus Synodi , subfribentium paucitas, quia dum Pbotius diu idest XI .annis ) urannidem exercuisset , o pene omnes a piis decessoribus suis saeratos δε- 'fulser , σ in Dea eorum fautores suos tantummodo provenisset , quorum nullus in bae Sinnodo est receptus e iseisii ex priο-rum Parriarebarum consecratione superstres legunt alii CC. fusceptibiles funν ἐ-enii. Verum quos quot sub Nicolao , ιν Hadriano Iummis Pontificibus Episcopi fuerunν, absentes scilicet huius Duodi sensi eo referunt. Porro duobus non
plures supra centum fuere, qui intervenerant: additis autem di primarum Sedium Legatis , centum & novem. Quapropter nonnisi contradicendi prurigine , non rei veritate ducuntur , qui ante Photii tempora Romano Patriarchatui obnoxios adhuc fuisse Siciliae, ac Bruttiorum Episcopos , Photium autem abstractionem incoeptasse contendunt; quum ex hoc loco manifestum sit , quotquot ex Sicilia, atque Calabria illi Syn do interfuere Episcopos , ex Patriarchatu Cpolitano fuisse , quo niam vel a Methodio, qui I gnatium praecesserat, vel ab Ignatio ipso consecrati erant, aut a Metropolitis, qui ab eis consecrationem acceperant. Interfuere autem e Sicilia , Ν, eeras Cephaludii , Antonius Alesii . Gregorius msinae , re Eu-νhrmius Caranae , qui Metropolitae titulo passim in assis db stinguitur. Ex Glabria vero Me borus Croronis , Georgius L riae , Demrarius S liaria , Leonxitis Regii , Paulius Tauri nae. Et actione quidem Linter XII. Episcopos , qui in dira illa Photii persecutione ab Ignatio non recesserunt prinptereaque sine libelli ab Hadriano praescripti subscriptione asmitti in Synodum debuerant; e Sicilia Nicetas Cephaludii ,& Antonius Alesii, e Calabria autem Nicephorus Crotonis Episcopi dumtaxat recensentur; atque ob duratam in rebus
ad Anatasim in notis ad subseri- Ηardain. act. IO.ptio a 3. S novi a se versae apud
205쪽
i 8a adversis, iustitiae causu, constantiani , beatissimi praedicam tur. An vero Episcopos non sibi subjectos, Photius quod illius electioni non adhaesissent, caede, siti, fame vexasset S e. eundum haec autem , Actione II. inter Episcopos quoque a Methodio, vel Ignatio consecratos, sed qui a Photii partibus steterant, atque cum epitimio praevia libelli subscriptionere. cepti sunt, Euthymius est Episcopus Catanae , Photii olim Symmista celeberrimus, cuius proitat hodieque ad illum epistola ρ ). Similiter & in progressu advenientes Episcopi a Methodio, vel Ignatio ordinati, qui Photio adhaeserant, eadem sub formula 08) recipiuntur, quos inter Siciliae, MCalabriae reliquos, qui interfuerunt, recensebis . Exclusos leges Theophilum ρρὶ Amoriensem, & famosum illum Zachari.
am Episcopum Taurominitanum, cujus sedes a Photio vulgaereditur in Autocephalum etiam Archiepiscopatum erecta , quorum consecratio, ut ipsi fatebantur, ex Methodio erat; propterea quod libellis subscribere, atque divelli a Photio noluerint , quemadmodum in postrema Actione una cum Photio Gregorius Syracusanus eadem de caussa eiectus est , qui
etiam a Methodio consecrationem acceperat . Vocantur int
rim duo isti in ea Synodo Pseudo-Episcopi , quod a Photio intruso, atque latrone Gregorius Nicaeam, Zacharias vero, qui una cum Amoriensi ejus legatione ad Nicolaum Papam functus erat, Chalcedonem ad Metropoliticas Sedes translati mrant. Et hanc ego caussam suisse reor, cur in huius Synodi
subscriptionibus Episcopi Calabriae, atque Siciliae, qui primi subscripserant in VII. Synodo in ultimum reiecti sint locum, quod ob potentiam Gregorii Syracusani, cuius artibus ad Phintium tradum erant, valde in hoc Concilio suspecti fuerint;
lat. 329. 08 Nieetas in vita Ignatii apud Harduin. tom. 3. col. 987. Postere iuet k. act. a. Sacerdotes oe Antiuites mura qui a Methodio, Ignatio Sy. Patriarchis consecrati erant, artibusque, ins iis ad Photii communionem se repti eranr, ιibellis poenitentiaepine iis eum uermis funIires ad Mynodi ρ des metibuerunt dorreatu Imρ ratoris, quod vim passi e sient, de se rentia Legatorum Pontificis Romani v nis dignati, praeseriptumsibi epitimium, seu poenam fiscenerunt . pe/indeque ac aIii inchisari Discoporum Sedem lo
206쪽
CAPUT X. I 833c nonnisi vitiinb loco, ii qui subscripserint, Nicephord dem.
to, ad poenitentiam venerint: adeoque in postremo quoque margine subscribere se debuerint, ne quidem Leontio Epi. seopo Regino, eo, quo ad suos seducendos abusus erat, Metropoliticd honore in poenam permiss6. XIV. Sed ut assum tam semel disputationem concludam, quae alia tantarum in Ecclesia Graeca turbarum caussa fuerat, nisi judicium , quod vix in Patriarcham adscitus, instituere se velle significavit Ignatius, in Gregorium Asbestam Episcopum Syracusanum, quod plane instituere neutiquam
potuisset, nisi sui juris Sicilia esset Quum esset Patriarcha
ra errandus, ait I oo) Nicetas, Gregorium ne iniriationi suae interesso admonuis , donee per ocium eaussa ipsius diligenter eo-gnosceretur. Nec vero ex iis quae paullo ante Nicetas narrat, Asbestam iam tunc suisse exauctoratum credas . Quae
enim ibi habet, per prolepsim quamdam anteposita sunt, ut quali homini Photius confidebat, ostenderet. Rem uti suo ordine gesta suit Nicolaus Papa I. exponit epistola eius IX. io I in qua Ignatium etiam Gregorii Patriarcham , a quo fissi examctoratus, appellat, supremumque tantum iudicium Romanae Sedi fuisse reservatum ostendit. Depositum enim scribit ab naris , o a Sinnodo, quae sub ipso erat. Incassiim itaque
torquentur, ut in tanto rerum lumine, ab constantissimis hi
sce facti rebus eloquentiae phaleris quibusdam se extricent
siovi Nieetas mox laud. adnot.98. solisa non fuscema , --st ibidem eolum a. latina . ma . Quumque Mem Gesorius per I sior Nono loco refertur hare epia gatum fure eritis Zachartam mmiae , stola . quae est ad Michaelem Imperati sedem aenomi et Am iram , in sua ab Harduino tom. . col. olim depositiona nullatenus consensi e , non Gregorius P sicut ipsi scitis a fratre, ratias egit , nec a coepi s m iam d o ramministro nosνο unatio, m a ' ctum fratrem nostrivm Iam enti Dus eo nodo quae sub ino erat demstus es : lx-ιιis conquieot . Sed hem nitate aet Minoitea Sedas in eritis damna- Dei . , patientia Sedis sosvineae. intione eo entiret , ab sese Confacerdote: fverbiam abutens , in Mum videlicet nostra postulata s. Sed dere res mia unatiωmo Patriarcham Dum rem.
beatae memoriae ac Benedictus, δε- 1acuta .mstietatis irreverenter exacuit dis Apostolicae moderamina servantes , ad fustersite Neobtam iis Cpotitanam noluerunt sis unam panem audire , ut Meissam consecratat . . . . . Uus essalteri parti nihil penitus referuarent . Sedis Ammi eae bonirate in masignit
Unius quive mediator non est. Quam- rem, Q beneficium in Patris sui comediarem inreum depositis ejus a Sede in tit exitium.
207쪽
Pirrus, ac Piccolus superstitiosi in hac parte Siciliae de sena
sores, quum ante illos Amicus ex vero decreverit, & postremo Canonicus de Iohanne rem sincere inlustraverit. Unum denique superest, quod addam , ut capiti imponam coronidem , patere denique in Pseudo Synodo Photiana , quam de
inde anno IDCCCLXXIX. ad Pia tum post Ignatii mortem
restituendi im celebratam , tamquam Octavam oecumenicam Graeci Schismatici venerantur , non modo nihil ad Dioece-
seon abstractionem quod spectat , innovatum ; sed quum Lgnavi illi, ac Photio venditi Apostolicae Sedis Legati de illa. rum restitutione injecissent quaestionem , hoc retulisse s Ioa r,
sponsum : quum non in unius moris imperium redactae sine Sedes Pontificales, disseratur ea quaestio . Ex isnodus dixit . Omnesse diximus. Nam ad distinguendas Diaeceses congregata est haubnodus . Aderant tunc in ea Synodo ex nova, verereque Calabria inter Metropolitanos considentes sio 3 Leo Regii, o Marcus mdruntis ; inter Episcopos autem Demetrius Se
Iacii: ex Sicilia vero nulli Io quod Gregorius jam Nicaenus, & Zacharias jam Ebalcedonensis Episcopi inter Bithyniae
t m. 6. pari. I. Bl. 2I integre editamael. 2. io ) Adiss initium etiam acti nis I. ubi omnes convenientes Μetr volitae , & Episcopi describuntur. Hic Leo Regii, an idem ac Leontius fuerit Oh auae Synodo praesens, ex nominum similitudine dubitari potest. Ve- Tum in textu praeco Leontii alii, ab aliis Leonibus satis distinguuntur. Ma Cum autem Hydruntis eundem suisseae Marcum illum Melodum , de quo si pra egimus adnot. contendenti facile permittimus. Hi ne & habes,cuam ante Polyeucti tempora Sedes Hydruntina ab ceteris dii ingueretur. 1 Philippus enim Messenae , qui ibidem oecurrit, ad Messenem p tius Provinciae Europae , quae inter aut ephalas sedes in Graecorum no titiis recensetur, meo quidem iudieio, pertinet, quod inter Metro litas col- Iocetur . Id recte coniecit Piceolus de nonnullis agens , quae vidit Graec rum latereulis parti t. de antiq. iuris Ecel. Sicul. cap. 23. injuria a Pirro reprehensus in Not. Messanens. sol. 'M. edit. Venet. Vide antiquior. Notitiam editam apud Goar ad Caleem Codini, de qua eap. seq. Ibi diserte inter
Archiepiscopos honorarios occurrunt n. 66. In Primiaecia Europae . DimVM-rorum, Iris Messenes , & nu. 73. IuProtantia Pisdiae. Neapoleos. Ut extra
dubium sit , neque de Μeffana Siei-liae , neoue de Neapoli Campaniae intelligenda esse Graecorum latercula. Simili modo Stephanus Bareos , qui in hae Pseudo-Synodo Photiana occurrit, non ad Barim Apuliae, sed Helislesponti sub Cyzico pertinet , quo &Paullus Bareos in octava Synodo, MEutychianus Bareos in Conc. Chalcedonensi, & Domni nus in Epistola Synodi Cyricenae ad Leonem Imperatorem, etiam pertinebant. Vide Le ien Orient. hrist. tom. I. pN. I 8.,
208쪽
Metropolitas sederent, solusque Samuri Liparor- ex Episcopis Siciliae Metropolitano subjectis interfuisse legitur. Et quamvis ad Bulgariana quod adtinebat, totissimum inter Iohannem
VIII., ac S. Ignatium versatam filisse quaestionem, ad hane deinde Synodum delatam, constet: idcirco tamen de ea νcrius contentio efferbuerat, quod regio illa nedum abstracta olim sub Leone Isauro fuerat, sed nova Evangelii praedie tione ab Romanis recuperata, per summam iterum injust, tiam raperetur a Graecis. Bulgari Ios) enim, gens pagana, tuum Daciam utramque, Praevalim, Dardaniam, ac Moesiam uperiorem , distractas olim regiones a Patriarchatu Romano, victis indigenis, occupassent, missis eo ab Nicolao I. fidei prae conibus, ad Christianam religionem conversi fuerant; sed a Gra cis adquisiti semel iuris tenacissimis, atque ab ipso S.Ignatio. qui iura Ecclesiae suae tueri se arbitrabatur, expulsis inde Sacerdotibus latinis, iterum invadebantur. Si autem haec de Bulgaria Graeci; quam caras, obstrictasque sibi Calabriam , atque Siciliam, spolio numquam , & usurpatione intermissis, tunc temporis habuerint, tute ipse putato. Nam & quum: Siciliam tere totam postea Saraceni invasissent; dein vero una eum Calabria adepti sibi fuerint Northmanni Principes , ac utriusque Episcopatus antiquo suo , ac legitimo Patriarchae restituerint; Graeci nihilo secius Episcopatus ejusmodi de stacitis semel laterculis suis numquam demere voluerunt . .
209쪽
. CAPUT XI. Excursionis prosecutio. Ecclesiarum Calabriae , atque Sisiliuantiquior abstractio ex Diarυ,sibus Ecclinae olitanae confirmatur '. Earum quaenam vetustior P aui Dipopatus m. tropolitams Siciliae , er Calabriae. T quo rempore addicti fuerint , re de noυo S. Πυerinae Metropolitano ab Graecis erecto. Regium primam in Ree o Neapolitauo Metropolis Molesostisae riguitatem obtinuisse concluditur.
I. X huc usque , compendi 5 licet, expositis, satis , arbitror, C. convinci quis potest, ex Calabriae, quae eandem ac Sicilia sortem patiebatur, silentio in epistola Nicolai, nullum ponderis alicujus confici argumentum posse , quod tantopera Dultra nuper extollebat Issul Misimus si tavarronus. Nam 3c simili modo Anastasius in praefatione historica ad VIII. Synolam, cui praesens suit, abs se in Iatinum conversam , quo i 6 Hadrianum Pontificem adloquens, abstractarum Dioe seam narrationem sa) instituit, neque Siciliae meminit; quum tamen eb tempore ab Romano Patriarchatu fuisse divulsam, dubitet nemo. In his enim, quae ex conditione Acti pen, dent, ut vel hypercriticus ille argumenti negativi defensor 3 Launotus docet, ubi ici omnem penitus subiectam materiam abnutiva ratio non quadrat, probabilitatis saepius habet nihil. Scilicet, quemadmodum nos erudit incomparabilis ille alius rei criticae Magister Mabillonius , non omnes tantum s i Ia adnoti ad Bullam Godani
Archiep. Acheruntini sol. χα rὶ Apud Harduin. tom. I. laud. Nam tota Dardania, Thessalia, Dacia ,
utraque Epirus, atque ceterae regi
dis votiae moderamine antiquitus pra cipue regebantur, O disponebantur. Sed postquam Imn. Romanorum , qui nunc Graecorum appellantur , variorum fautores vel incentores secti errorum φα
id factum ab Anastasio dicas , quod praerepta tune ab Marmis Sicilia esset. An Ze non sub Meolao, qui an. 838. Pontificatum iniit Nondum ceri te sub hoe Syracusae ceciderant. At neque sub Anatasio an 8 o. ab UL.
Synodo redeunte. Uide supr. admi T. 3ὶ Launoi. in epist. nuneupatoria
ditiri. ae auctoritare neganti et argu
menti ad Ili. Abb. Caesarem Eilraeum Paris. Vide quae inter illum , & Ioh. Bapr. Thiersium in exercitata adversus Launoli dissertationem dispu
tantur. Conser Honorat. S.M. t m.
I. animadvers in regul. Critie. di T. a. arta a. & Langi et in methodo histor.
Mabillonius in aureo libro de studiis
210쪽
ium, quos de re siluisse perhibemus, Auctores legisse, ut illa
vim exserat, necesse est; verum etiam certos. nos esse, nubium periisse Scriptorum per ea tempora viventium opus: quinimmo aliquδ saltem exploratum habere, eorum nihil, quae in dilaeptationem cadunt, Auctorum , qui ejus aetatis supersunt, fugisse diligentiam. Quam ergo in tanta, Se rerum , & factorum historiae illius temporis luce vim habebit Cur de Calabria siluerit Nicolaus investigare superfluum est. Ipso tamen silente, cetera quae narravimus satis clamant. II. uod illam vero spessit Throno Cpolitano subjectarum sedium diatyposim, Leoni Sapienti a Leunclavio, Miraeo, aliisque adtributam ; ea neque Leonis Sapientis est, neque porro Armeni ue . Nam tot additamentis, atque mantissis a constitutionibus sequiorum Impp. ad aetatem usque Isaaci Angeli'
excerptis , interpolata est ; ut centonem certe exhibeat ab Graecis Nom anonum Interpretibus consarcinatum , quem
Leoni Sapienti, praeclari inter illos nominis Augusto, tamquam primaevo dispositionis Auctori , salso adscripserunt: Leoni autem Isaurizo potius adscribere debuissent. Diversistane collatis diatyposeos ejusmodi CC. M a Carolo Via.'
arto, a Gretaero, a Beveregio, a Goario , a 'Scheliratio, a Medonio, a Bandurio, & nuper ab Assemanno vulgatis, I
evidentissimum fit, illam passim ab Impp., qui praetenso quMam iure epistemonarchiae tantum sibi adrogabant , ainciam fuisse, atque inutatam; ) eamque postremo Andro-
. . A ai 2 - nicum 3 Leonis Armeni putavit esse Allat. de perpet. consens. pag. F6., ubi illam aci an. retulit 8 Ii. ,eumaue Videtur seeutus Auctor hist. eivit. R Di nostri lib. 6. cap. 7. 3. Σ. sol. 42 . nov. editi At Μiraeus not. orb.Christ. lib. I. cap. Io. GretZeri ad Codin. pag. III. edit. Leunclavius, aliique: nuper autem EV Canonicus de Iohanne C. diplom. pag. 34I., & 42I. Leo ni sapienti adtribuerunt.
qui supra laudati eap. I. adnot. 8. sisibus adde Bandurium tom. I. antiq.Cpolitanar. fol. 236. edit. Paris.
7 Interpolationis hujusinodi v. stigia in ipso dispositionis eorpore edit.
Leunelavianae notantur . Nam pag.
or. ubi 'sub Eqhesino de Epistopam Hypaeporum primo lom agitur, maris gini additur. Honorem Metropolitani a repit ab Imperatore Domino Igaseis A. pis . Similiter sub Heracleensi ad Epi- Ropatum Μadytorum. D honorem M re poIis ademus est. At postea in eo pore scholia multa. Sie pag. 93. sub Tyanensii de ' Episcopo Cybistrorum Honor Archiepiscopatus ei eοMessus es sub Conflautim Sanctissimo, θ' - - fati Patriarcha & pag. D. ad Sedem 26. sub Sylaeano, live Pergens ad Epi-'scopatum Attaliae factam