De re grammatica Hebraeorum opus, in gratiam studiosorum linguae sanctae methodo quàm facilima conscriptum, auctore Iohanne Quinquarboreo Aurilacensi, ..

4쪽

De re grammatica He-BRAEORUM OPUS, IN GRATIAM

methodo quam facilima conscriptum,

Auctore Iohanne Quinquarboreo Aurilacensi, coulegij professorum Regiorum Decano,ac linguarii Hebraicae & Cald. Regio professore primarioque collegij Fortetaei Lutetiae. Postrema editio ex authoris locuplete diligenti Verecognitione tertia parte aucta.

ccesse etiam tiber de Notis Hebraeorum ab eodem Quinquarboreopagomnes,qui de illi crineriis media parte auctus,serio O faeliciter Hebraicari volentibus apprim. utilis.

Apud Martinum Iuvenem,uia S. Ioannis Lateranensis ad insidie Serpentis.

Cum priuilegio Regis.

5쪽

NICOLA I REGII, CAM-pani in linguam Hebraicam

ad Lectorem.

Si tribus e linguis quisquam sibi quare regestis

Longe commoditatesipremam: Huc animos vertat eliquas Hebraisa vincite Sancta eLZ,coelica,religios. Hae Deus in tabulis voluit describere se es: Hae Asosis decreta tonantis. Hae nobis scri coelestia numina vates Decantant,st dia resiluunt. Hinc instrumenti veteris quaecunque leguntur: Graecia quicquid habes, latiumque. Omnibus haec primum terris regentibus olim Ingenita est commAnis est una. Quare age lectoriama veneranda dogmata linguae:

Atque hauri desime liquorem Purum. 4 Vons haec, princeps origo,parcnsque:

Huic reliquarum quaeque ministrat.

Eiusdem, de Authore.

Est aliquid primum res inuenisse,repertas. Issu D se μιagloria maior ope. Sic tantam ertur laudem retulisse Tromet leus, Fhoebeis rapiens lamina cra rotis. Haec tibi qui prostri propri' monimenta laboris, Prastitit id aciles in Atu tque vias. Pon contentus enim linguae praecepta re erre, Adiunxit mira dexteritate acci. Ergosiam restrat laudem, qui tanta laborum Commoda largitur,commodiora dabit.

6쪽

CLARISSIMO VIRO BENEDICTO

Milonio Regi a sacratiori consilio &arrarij Gallici praesidi Vide uillaeoque domino Io. Quinquarboreus Aurilace sis collegij professorum Regiorum Decanus, ac linguarum Heb.& Cald .in eodecollegio professor primariusque collegij Fortet iLutetiae. S. P. D. .umpostremam editione operis de Re Grammatica Hebraeorum tertia parte auctam oe veluti nouum opus emittere suderem, venit in metem

nulli conuenienter magis dicari erriposse, , quam tibi viro amplissimo oe mihi iam a multis annis amicissimo , qui nunqua certe immemorfuisti insignissententiae nou ob .in Selomonis,qua dixit ille: Amicti omni tepore diligere. Hoc enim in te perpendes,hos meos pleniores 2 quasi nouos labores O in linguaesan iae explicatione studia, tibi dedicare S inpublic ub tui nominisprsdio,prodirevolui quem coelestis numinis fauor cr virtus,candore animi S moribus adeo ornauit honestis,ut apud Regem nostrum Gnstianisso ordines omnesgrati simus, in Sanctius consilium ab ipso Rege admittaris σ etia arario Gallico praesideas. Illa e nim omnia vir clari me cum lita beneuolentis,qua literatos coplecteris,me impulerunt O incenderunt,ut munus hoe sudiosis linguae Sancitae magis utile o necessarium,quamsit apparatu verboru ornatum m auctum, tibi osserum: quod hilari animo vehemeter opto S expeto susicipias faciatq/; D. t. Adam ut vestigiis laudum tuarum simper insistas σtuum Quinquarboreu siemper ames. Vale, utetiae ex collegio nostro Fortetaeo annosalutis a s S i. Mense Decemb.

7쪽

' talite N assisatios lenissima, magis falles quam feries

DE RE GRAMMATICA HEBR Ag tad f

orum opus, authore Iohanne Quinquarboreo Auriticen literam vel

si, cost ni professorum Regiorum Decano,ac linguarum

fita M. Regio professore priminosue colligi, ressρη ruet Fortetaei Laetiae. ' expressimiu

tum tenuem

ebraeorum literae sunt viginti due, omnes Grostri ' consonantes. Hebraei suarum literarum lineamenta&ductus ita dispositos habent, nisi exitu- ut recto ordine seruato legendo & scribendo a dextera ad sinistram deflectat, contra Phoenicu, impin, Graecoru & Latinoru morem, qui inanis gloriae cupi μ' - 'ρ di, non conteti recta ratione legendi & scribendi pri- vij morum hominu,seam peruersam quae est a sinistra ad Da asscitur dexteram procedendo,excogitauerunt, Pronuntiatio si- Nomina Corpus literarum de ordo.

ue Potestis.

8쪽

ratio, quam non proprie

siriptura, lilia tantum . m

primere potest exprimi n

la, dum fa- situ narium

adminiculo in extrem Pgutturis parte strangulatur GraU-tinum nostrig

imo gutture spronuntiati accedit. r

. me litem t

alis , . a Quae in serie Alphabeti figura angulari iunguntur, sic π muis habent figuras & biformes Latine dici possent: mi hais . quasu Ordine posterior fine dictionis tantii occupat. edissimi stra id scripturae enim decoru,quod ex illis literis in prinv cipio, vel medio dictionii contractum est, in fine ex is is, ibisai. tenditur. Quare ab Hebraeis literae nivisa, . i. exte sue explicatae vocantur. Non finales vero nigra , id. - . , ' est, reflexae siue replicatae:u tamen non finale vocant sic reserim, v ans, id est, apertum,& finale ci, tanta . i. clausum.

ἡ literis autem huiusmodi quae in fine dictionuhis' ' locum habent, cepissime seua de quo suo loco,insi-- s gnitum

9쪽

DE LITERIS. 6gnitum videtur sic ,saepissime etiam puncto: sic ,

nonniiqua etiam notatur eodem puncto in Nun finale Vt 'N'Γὶ vocate,Ruth. i. quae etiam di notatio ipsi isa

de finali,nisi me animus fallit,aliquado accidit s ic 'Obiter porro obseruandum Hebraeos non separatione, siue diuisione scribendo uti, id est, dictione di .midiata, siue secta.lineam claudete & ab eo quod superest,sequentem lineam incipere,ut solent Graeci &Latini: maluertit enim & adhuc malunt fideles Libra iij & etia typographi lineas inaequales facere, vel spatium siue interuallum maius & saepius, quod aperturam vocint, inter dictiones relinquere, quo illae inter se seiunctae sint, quam confusionem illarum decaco graphiam experiri, ob id turbatores dici. Huiusmodi porro diuisione dictionum sue verborunon antiqui Latini omnes utebantur: nam in Augii, sto refert Suetonius Tranquillus cap. 8 . quod ulla praecipue non diuideret verba ille, nec ab extrema parte versuum sid est, linearum ab udantes literas in

alterum tansferret.

Minores literarum figurae in alphabeto h regione

maiorum expressa ',utcunque emanarunt ab ipsis maioribus literis,quibus contextus sacer scriptus est: cuautem extra ipsum contextum tot variae &diuersae

rationes & modi sint ductuum & lineamentoru,quot sunt manus hominum depingentium literas: scripturam ita variam & diuersam singulorum hominu , per regiones Iudaici ex iiij appellare solent ni metri 2 Iscripturam prouinciarum, siue patriam & populare. Ex huiusmodi vero scriptura, quae facile pro cuiusli-bct

10쪽

ν DELITER I s. bet scribentis ingenio & manu variatur,magna ad legendum & dignoscendum characteres literarum &dictiones procedit & emanat dissicultas, ut etiam in aliis linguis ex literis manu scriptis. Literis autem istis ab Hebraeis nihil sacrum, sed commentaria,epistolas& alia, quae fac ra non sunt,scripta tantum comperies. Quia porro facilioribus ductibus & lineamentis pinguntur istiusmodi literae, quam quae in sacro contextu exprimuntur, pro ut ad imitandum sunt illς facilio res, frequentius usurpantur & in usu quotidiano sunt.

LITER A RUM DIVISIO ET

AFFINITAS.

Monstratis iam quatuor literarum accidentibus, quae sunt Nomen, Figura, ordo cum enim numeret Hebraei per literas, ordinis habenda est ratio) & Po- ὰ Lxς λῆ , siue docere nunc quintum litais huρ rei terarum accides,quod est in proximitate earum, quae

pim ',am' concordis sere sunt figurae, aut soni. Si numerum au-

suhi fractis , lem & partionem liue diuti lonem literarum inter it c lineameta larum accidentia ponere velis, per me licet, sic enim g erunt literis Hebraeorum accidentia septem.

guγὰ litera. Literarum scripturae pene similiti tibi figulas subrum rum, e- iecimus,ita ut assimilis assimili supponatur,vt.

pluralia. 1 1

Aliae sex sunt soni duplicis. - φ p ac Id ag Ib