장음표시 사용
1쪽
nem , facundiam . an calliditatem in inusia adornanda , vafriciem, ar
temque fallendi singularem λ Et quidem eruditioni , squalis sere singulis sese paginis prodit) linguae si ad ideris len cinium, haud mirum est, s ne a tantillum mulceat apud eruditos, oculisque illudat in rha
leras rei, ornatum , . habitumque exteriorem magis non raris, quam in rem ipsam intentis.
Auctores quod tolligitur lo cas in is) numero plures
sint : &, vel famosi apud Lovanienses magistri, vel in scholis lo-vaniensibus, recentiore earundcm doctrina , apud famosos magistros imbuti , virique in factionem sansentanam jurati. Scopum illi, nes clo , an alium sibi praelii tutum habeant , quam Ian senii, carissimi sibi capitis, cineribus parentare. Et certe Jan senium nusquam , aut doctrinam Jans nil , a sede Apos soli iteratius damnatam , a se amoliri satagunt , sed in v liosum dumtixat ac suspectum J.nlenii nomen ;quasi eos non pigeat lans nisi ι ste, pigeat dumtaxat Jan senilias audire. Ipsum Memoriale simul ac luci pii blicae expositum est, habuit , qui ei obloqnerentur, ac scriptis refellerent; unde nolim illud modo consulare, ne aut actum agam, aut salcem mittam in messem alienum, Sui secerit si, occasone illius, depromam Memorirete alterum, de statu nempὸ ac progressu Iansentimi in Hollandia: breve quidem , sed
2쪽
ex prolixiore , eoque suis causae Gmamentis munito , tabulisque originalibus rc rato , extractum. Q iod dc vis uni suit eb magis appo tunum , si non omino nece l. riuua; quia non pauci hoc tenrpore ex Desinasticis Hollandiae sparsis per ple in eum in sinem popultiribus libellis) in id unum incumbunt , ut , si reipsa non sersuadeant, persuadere videantur , totum quud hactenus 'r Bessium de
Ian senismo fama circumtulit, nihil esse, praeter insuda in fabulani, iam ante multos annos exsufflatam: nugas elle, ninia , visi aque ho ianum sua quaerentium terriculamenta, ipsum lanici limi nomen.
Sed litigare nolim . sintne an secus , qui recte Jan senissae compellentur; id ausim assirmare, & assirino, esis in Belgio , atque ins hederatis Belgii provinciis plures esse . cui dc Jansenio addictiores sunt, & doctrinae Iansentanae . qua in libro eius, dicio: AEugusimus, qua in quinque illius damnatis propositionibus contentae, ex toto Sec latores. Atque id ipsum vel hoc uno evidenti utique ac palmari) argumento demonstratur; quia nemo unus eorum hactenus quidquid rogatus, quidquid postulatus, vel, ulo subindὸ tanti,per excedente, provocatus; discrimen qualecunque, se inter ec Jan senium : suam inter de Jansenti doctrinam, expromere conatus est. Quando quod fit in Calvinistae audiunt ob dorinae concordiam , atrocem id injuriam rati, eam secessunt a se ilicd, discrimine allato vel tenui, quo a Calvino dissideant. Iniuria sese, nescio, an non atrociore, queruntur proscissos. dum dicuntur Ian leniitae, sed discriminis , quo a J-le--nio dissideant, proferunt nihil, nihil huc usque proferre nisi sunt. An non & hoe ipso postulati discriminis defectu , summam cum Iani enio in doctrina concordiam, Inmmamque cum illo contentionem prodant pQuid λ Iansmismum & in Belgio grassari late, dc in foederatis eum Bel ii provinciis, etiam supra modum, invaluisse, notius est, quam
ut a quoquam merito ra gari. . aut in dubium vocari queat ...u cerid oc reformatam , dc C ih icam religionem prostentibus no- tissimum. Er illi quidem, velut de Romanorum ad se accessu, suis in templis, publicas laudes. publicas Deo dedere gratias : hi Romam, ad S: Congregationem, aissi protectridem Ecclusae, suas continubruerelas detulεre. Et quia istic vix aut ne vix quidem credi potuit,atum rei Catholicae, in provinciis hilce ade ne periculosum, eoque periculoso em , quo Roma ab illis remotior, res successum quem sperabamus , optabamusque , necdum nacta est. suasit essio chari-Α α tas,
3쪽
tas, necessitas eoni alit ad breve hoc, sed lidum, Memoriale te misre; atqtie quo res Catholico h 'ce in partibus statu sit; quis istat usi: sus mali . quis in eo progressi is, oculis subjicere, eorum vel maximE quorum est, ex suo quo sanguntur munere, laboranti Ecclesiae sub
Hac nos interea spe lactabimur, fore aliquando, ut viri praestantia ores , Eelaque ardentiores, ii praeterrim , qui baud ita pridem pro
ineunda pace in Holundiam confluxere, de re tuis velut oculis hausta persias, communem orbis catholici patrem . romanum pontificem qui soliis inpedi e poteli, ne quod in provinciis nostris restat triti.
cum orthocoxae fidei, hiccres centibus Et antis si flocetur) informariari sint. quo tandem, nuper enascenti, gli' centi indies, ritἡque nunc Wrbis anti mal reineuium , quod ec opportunius oc cacius usum erit, adhibeatur. .
In quo praecipue est istat error, qvi Pansiensemus
Exteriori Armae virtus interior atque pietas non semper conjuncta est Quin & vitium virtuti opp ustum quidem . si .nulatione non raro con- tegitur. Ac quidem novellis sectis proprium ex more est sub vestitu prodire ovinae pellis: pie, sanine trie loqui, do interim do mata impia tensim sne sensu instillare, atque animas iis abripere in exitium. Ita aeternae veri aris oraculum Mattn: 7. Attendite a falsis ophetis ,
t ad vos in ve ientis ovium lintrinsecus autem lupi r ac
Ii omnes, quibus indoles hominum , de quibus nunc a rinonem instituo, nota non est, nisi per speciem quandam exteri ,rem , modestiae. probitatis, tutis , ethicae etiam rigidioris , praecipue si speciei illil ad ungant ir, & protestatibnes, quibus Ecclesiam Romanam, matrem sit imo & submissones. quibus se illius prolitentur, aegre admodum 'persint i iii im i si Et illa olide magnopere ab iis trumenduini esse. At si consi)ertat, latentem impictatem specie virtutis non rato obtegi, ficile in animuin induxerint, plurimum ab iis p riculi Ecclesiae inini inere'; iactisque perversorum do m itum seminibus, quibus ipsi fideis undamenta subruuntur, 'fidei ueni ide uiti vertaminam exspectandam esse. Neque nobis immoran tum est multum discutiendis virtutibus , verae
Me sint an falsae λ sed ab ipia conlptimis incipiendum est doctrina, quae iu
4쪽
ab iis traditur passim, palamque dcfenditur, ae militis , plebi praetc
tim imperitiori, inculcatur. Nec discutienduin pressius, quid praecia docuerit Ian nius: do an liber illius quinque damnatas illius pro positiones in sensu earundem haeretico contineat 3 Definivit id pridem seres Apostolica: si secorit omnino, si, quae in planctis quibusda in particularibus, sed sc sundamentalibus, loctrina corum sit, & quibus ea limitibus adstringatur, expendimus, definienti interea Ecclesiae re de doctrina Jansenti, o de sensu illius haeretico, secure tutoque acq iescentes. Viri in Belgio illibate orthodoxi , & qui docili uiatii Eccletiastic
rum in Hollandia, probe no ni ceu stram tradi coram vident quotio te, censuerunt , usu ipse edocti, doetri nana illam livi' eri tu, reve cindunt esse ad duo praecipua cap l. Deum nou Ve e la vos ovi s sumim t. 2. Grasium , non pro I te es 'mortuum. Si .e: Deum non vest. Ialios, in solos p .e .uri tos. Et: Grisum, pro um p .lestinanorum salute , e se mortuum. Mirum uictu est, quibus illi hic utantur artibus, quae a hibeant pigment ι; ut nempe vi eri
possint, quae uocent, non docere: &.roceri, quae non docent. Te
eus Apostoli i. Tina. Σ. φui vult omms homines lai s eri, si q is alius in S. Scriptura, clarus est ac limpiacis; illi vero non unam illius, a tera atque expositionem comminiscuntur , sed expositiones acc imulant, addensantque,un te textus ille, ad ens ita in eam expositionibus, velut inlecta nude, obsciariis redditur, Hic quidem tu illi consilio, ut doceant reipsa Deum non velle salvos omnes h Moines: non vclle subum, nisi solos praedellinato , ic a sensu tamen Amisoli nihil recedere, as ue dc cum ipso , omnes vale salvos, docere vid an ur. Octo omnino expositiones suppetiunt apud Estium, in textum illum , must omnes ho/mnes sulvos fieri , coria mentMUet n. ν. Seu artificium corum piorsus singulare , ac serimas illi se vertunt in omnes , circa 'loriem a Christo obit mi. Gucunt rolutiqe: Cnrilium mortuum esse pro omni nortuum, non pro solis prae cili alis, sect etiam pro reprobis. sui va in us plura Z., ed haud acquiescet duo . Si initemus. & urgeamus ; q in m uum uicani pro omnibus Christum: mortuum, non pro solis pnedeiadatis, sed etiam reprobis λ auint; quia iti ortuus pro naturae omnibus communi , pro omni genere, natione, statu, sexu, aetate, conditione: pio aliquiabus eκ omni tempore: quia pretium, quod dedit, abunde suseici hapi omnibus . si pro omnibus fuisset oblatum quia etiam re prodis
Fibusdam dona quaedam temporalia fidei, spei, cnaritatis i c. morte
5쪽
sita promeritus est . sed eadem omnia commentus erat Iansinius, ut invidiam a doctrina sua amoliretur. Si verb urgeamus ulterius; sitne ita pro omnibus , etiam pro reprobis, mortuus Christus, ut prosa lute vel unius reprobi, id est, hominis pereuntis, mortuus si Z x rebit unda: quid ρ negabunt, pernegabunt: praeter sucos, quos saciunt i peritis, nihil ex iis elicueris: nunquam id clare elocuturi sunt. Quidni ρ ipsum, intimumque doctrinae eorum sundamentum est : C-stum Ara Gluta dumtaxat praedestinatoru- mortuum esse , ceu quos sinios lius salvos vult. Et huius dolitrinae conlectarium est, neutequam ab eo separabile, certum infallibiliter esse neminem , Christum pro salute sua, ut iacmpὸ salvari queat, esse mortuum. Quis ignorat mortalium, quin, quod . nos facit Christianos, storii tui illa in adibilis,-mam quisqvie habet, quod IEsus CHRis τυs mortuus sit pro salute sua, dc pretio sui sanguinis, gratias sibi
promeruerit omnes, quae necessariae sunt, ut 8c evitare a, vir tutes exercere, & salutem rei pla consequi posset y in hoc cardine versatur ipsa. fides , & spes omnis Christiana. Inde in bombio amor enas citur, quo feratur in Christum, diuatque cum Apostolo Gai: r. dilixit me, traia a femet 'sum Iro me. Quomodo enim amare possum illum, si verὸ dubitem, timne ego ex numero eorum, quos amavit unquam ρ Quomodo eum agnoscere servatorem, si ignorem, si ne vere servator meus 3 Si ignorem, unquam ne pro salute mea preces sederit, i iisque apud patrem intercesserit, quae necessaria mihi erant, ut salutem consequerer . aut consequi possem δCerte tantum abest , ut haec mortis Christi pro Salute mea incem titudo, amorem meum provocet, incendatque , ut vel indὸ volt intra mea s in inter & metum, odium inter & amorem fiumiet. Quid enim si Jesus CH R is τυ s, summo, imb unico bono, propter quod creatus eram, me cluserit, nihilque agere decreverit, quo ab inferno eximerer, neque meliorem de mea. quam de daemonum, solute voluntatem Ubuerit 3 Tun mi marsus abest, ut eum benefactorem meum profitear, inde benescentiam Dei in me omnem suspectam habens , in gi vissimos incidam melancholiae assectus aut in desperationis barathrum adigar. Neque desuere, qui ex hoc indeclinabilem pereundi necessitatem , quasi seum quoddam inelui bile,c piti suo impendensὶ suae continuo phantasiae obiicientes, ncca se abjicere valentes, succubuere tandem: atque ex de peratione in iurorema ti, ultroneam mortem, suis sibi manibus, consciverunt. En tibi,
6쪽
quis status Christiani hominis, ex eo consurgat, si IEs Us CHns-sτυs pro salute solorum praedestinatorum,& non pro salute omnium hominum, mortuus siti , lanifestum igitur est dogmate hoc uno, fundam nium everti religionis universae. Haec sola incertitudo, vere ne Christius mortuus pro salute meat spem omnem Christianam radicitus evellit, & omnes universim virtutes pessum lat theologicas. Haec incertitudo, verene Christus mortuus pro salute mea 8 Liber ianos, aliosque quoscunque vivendi licentiam sibi indulgentes, intias, similesque querelas, ac murmura adigit. Si hibertatem vitae nobis concedamus: Si peccata committamus. cur redarguimur, cum non peccare, omnino non potuimus p Quid de transgressa lege plectimur; quid inde damnationis aeternae rei dicimur, si ad legem in picndam auxilia defuerint necessaria , ceu quae Oinsti norae tua commereri D bis noluerit 3 Haec incirritudo, merene Christus mortues pro salute mea ρ Deum car-tera benignissimum, rigidiorem facit. quam sit ulliis r , turca, aut barbarus in populum snum, cum sic in homine eas actionis aeterno cruciatu punire decernat, quas evitare, absque gratiae negatae auxilio, tam ei fuit impossibile, quam avi impossibile est volare absque alis. Licere , hanc impossim litatem hominis ex Adami peccato provcnire, nihil aliud est, quam novum eludelitatis genus Deo benignissi,no attribuere; quasi is judici illi non absimilis foret, qui cum reum serreis innoda it catenis, vel crura ei infringi imperarit, illum nihilominus in pedes te erigere , de procurrere juberet, ni iaciat, igni eum ob inobedientiam addi nurus. itisce duobus praecipuis doct inae capitibus,de Dco'. videlicet non omnes homines, sed solos praedeli in itos salvos v ,lente: Se de Christo, non pro salute omnium hominum, sed solorum praedestinatorum moriente, doctrin im tuam de gratia accomodant; doctrinam utique m sieriorum plenam, de quam semo conciliaverit cum libertati humani arbitrii, nia si qui , iam inde a natis primum Theologis recepta , hansta a consentientibus inter se patribus , haereticis en si libertulis desinitione proscripta, aliam procuderit, quae in m electima lita sit, ae volunt
Habe doctrinam eorum de varia compendio dictam: Adam, aiunt, uno veritae arboris gustu orruit de posse non peccare,'n non posse non peccare, praedonii nante concupis ccntia terrena, ,trahente ad peccatum, nisi sistet gratia major α victi ix caelestis delectationis, quae necessitatem indu-
7쪽
indueat rectὁ operandi. In satu natum lapsis non datur in nobis libertas
contradictioni , s ve initistes taliae proximae , qtia , positis omnibus ad ei dum p aere' istis, Volimias posset agere, & non agere in sensu coni si o tot undem praerequisitorum. Potentia litora cilii: taliter, libi itate sollici cmea. i meritum, d demeritum, est voluntas coniuncta cum iudicio rationis. in ii. tu naturae lapsae ad peccatum formale, di incritum susscit tibi libertas , quὶ voluntarium. oc liberum fuit in causa, pcccato originali, libertate Adami peccantis. Subtrahi quandoque Deus, et tum sanctis ac sectibus suis, auxilia ad custodiet dam iustitiam neccssaria. Nec tantum gratia agendi, gratia seu auxilium proxime sufficiens ad orandum, quibusdam etiam i iii just E denegatur: imo orare non possimus, nisi Deus operetur oc velle. Nulla datur in homine lapso gratia proximE oc complete sussciens, quae non sit cilicaic Sine gratia estinaei nunquam ha tur complet imposse, ab actu separatum. Per cilic clam gratiae non amittitur iber. tas, quia voluntas a Deo, per gratiam ad actum mota, ea volunt :& ubi voluntas, ibi libertas e c. Quot Verba, tot mr steria. Verbo
di im: gratiam, quae a Deo datur in ordine ad salutem. non admi vitulit, non agnoscunt aliam, nisi victricem: id est, non aliam , nisi . quae sit singularis Et efiicax: quae cor movet, & in anima operatur, i resistibili virtute, ut esse ius universus, ad quem data est, cerse semper subsequatur, nec posset non sequi: quae dominatur super homi nis voluntatem invincibili nam in eam & operi appplicando de coni sum ipsum ess ciendo; idquq im quandam ips gratiae intrinsecam, nunquam vel ab human ela reptignante conciset, is entia impediendam. Hanc gra iam tribuunt omnibus illis, G. isque illis, quos Deus salvos vult; ac per conssequens, quos ad sal tem praedestinat ; in caetcris vero 'on in inscunt nisi .olunt .tem nudam atque inermem, sine omni gneis ac titutem sussiciente. tynde priami, gratiae sibi a Deo datae benefici , invicte salvantur : alii, de ebi ratiae. inelii ubiliter, pereunte hominis si loquamur a
lapsu Adae) Deo nam ad salutem gratiam largienti, ad cribenda eis, squae zorrei da sane mi que blasphemia est inquam tynaviae ac culpae hominii, gratiam cui c. ii retur, qua ε: exitium devitet non habentis. Quomὀdberso Deus Oae: is. Aruiuio imi braci: m
8쪽
JAnsenisnus, dudum diuque clam in Hollandia conceptus , --
ortus denique in ea est , palamque prodivit anno praeter propteri 684, Illustrii limo Domino Ioanne Noercasselio, Episcopo Castoriensi , per Belbium foederatum eo temporis Vicario 'hostolico, quando famosus D. Antonius Amaldus, ou Ian senii deserisionem, dogmatum, quae tenebat, pertinaciam, ε Sortona pulsus, Gallia
demum tota excesserat, veritus regio edicto comprehendi, ob se quentissima, quae in ejus aedibus ini tuebantur. conventicula. Contigῆre haec sub annum huius saeculi octogesimum. μ tque in Belgio Catholico aliquamdiu oberrans Arnaldus tandem securam refugii se- .dem in Hollandia quaesivit, α invenit. Plaedictos allustrissimus , qui Arnaldum eo usque non nisi ε lon pinquo salutaverat, eum a se vel accitum vel ultro venientem, pescarε excepit, tanquam hominem a Deo missum , eumque Delphis in B ginagio subsidEre secit. Hoc in asylo dili tuit Arnaldus ad annum eliciter octoges mum quartum, nulli hominum, praeterquam Apostolico Vicario, non nullisque aliis E elero taculari praec puis, secretorum Castoriensis ex toto consciis, notus. Hoc nunc in loco & Arnaldus animum illusstrissimi Castorienss regebat plenissim E, dc Illii strissimus storiensis nihil curabat magis, quam ut Arnaldo provideret deduscipulis Theologis junioribus, atque iis praesertim quos tanto magistro noscensebat & qui dignioribus in missione stationibus videbantur aliquando admovendi. Hos igitur erudiendos suscepit Arnaldus, sui que illos novae Theologiae mysteriis ad unguem imbuit; quod ipsi eo facilius fur, 'liti alii Lovami, .sub famoss de Jansenismo magistris, imbuti, principia nova Theologiae iam pone hau serant. Inter illos, qui Arnaldum frequentabant, illique erant assidui, suere Petrus Codde , modo Archiepiscopus Sc bastcnus & Illustiissimi O. soriensis in vicari tu Apostolico successor. D: Hugo Franciscus vantiu 1ssen, modo provicarius iit traiectinus, & inter assessores Seb stent primus. D. Ioannes Christiari s van Er es, modo . a secretis copi iliuit Medii ni, at is He ὰ ς e basieno dignitatibus auctus, & nuperrime archi presuteratu iniflandiae. D: Nicolaus Liribus, ebiistiani patru-B vj,
9쪽
us, etiam essetar Sebastent, auditus est dicere de nepote sito Christi. ano, plus eum Theologiae unica hyeme, doctore Armido addidicita Delphis, quam sibi annis omnino quatuor Lovanti procurarati D: Ioannes Roos, vir etiam in missione primarius olim Illustrissimi Cast riensis, nunc illustrissimi Sebasteni assessor, de Arnaldo altum sentiens, compellarat eum Galliae phoenicem. Ita in praefatione libelli a se editi de SS: Sacrificio Missae I 672. Sic nempe Iuventus a longe alliciebatur ad Arnaldi disciplinam, primus namque discendi ardor nobilitas magistri est . . . I 3, c. eis ei Misit is Ecclisia uis Notandiae ia, inde ab amis duodecim. Rinteria mum, per celebre Hollandiae emporium, velut Theatrum iit, in quo primum, sublatis sipariis, Mox peracta est . Erat
ibi Sacerdos quidam stacularis nomine Andreas vander Schmis, sacel Ianus tum temporis in uno oratoriorum Catholicorum , cui nomen
Paradisus , qui postmodum ab illustrissimo Castoriens , in paston, subsidium missus est Cuylenburgum & deinde ab Illustrissimo Sebast,
no admotus pastoratui Viannens circii ultrajectum. Sumpserat ille pro instituto scopoque concionum a se dicendarum, durante quadragesima , quo tempore homines majore numero ex omnibus promi eue communit3tibus ad conciones confluunt, dogma tractare prati estinitionis divinae, iustificationis, & gratiae ; di licet haec materia, quam Matholici Doctores sempir judcarunt non nisi magna circumspecti ne , caute, sobrieque tractandam esse) multitudine, vel non capienda foret; vel , ii caperetur, ad solidam pietatem, morumque eme dationem haud magnopere foret conductura, atque etiam non nisi noxias commotiones paritura, perrex tamen Andreas, se umque suum implere studuit: non qui m suo te id ingenio: sed , si fidem homunibus piobae notae & famae denegare nolumus piavinciam hanc illi, prae caeteris audaculo, dein Midarat illustrissimus Castoriensis, approbante prae sertim capitulo sui vocant) ultrajectino, in vota Castorie ss, prae capitulo harlemensi proniore. Hinc ille audax ipsε , tantis nunc approbato ibus stetus, pluribus ante quadragesimam septimanis plebem admonuit, invitans quos be , ut concionibus , Sacro illo tempore, de praelisia , captumque multitudinis superante materia,
. se dicendis, aviaὸ interessent. Iam
10쪽
Iam autem omnibus illis concionibus , omni qua poterat elo- mensa nitebatur ostendere praecipue , quod Deus is Lapsu Adae, seriam voluntatem non habuerit salvandi omnes homines : & quod
It sus CHRisTus nunquam habuerit yoluntatem sua morte r
dimendi omnes homines, aut obtinendi iis gratias di auxilia, per quae salvari possent. Auditus est enim in terminis poenE, nedum in su stantia, haec puncta agirmare. i. Quod Deus nulla ratione voluerit, ut vel Cain vel Pharao, vel Iudas, vel ullus eorum, quibus Evangelium revelatum non fuit,
. II. Quod Izsus CARisTus nulla modo Sanguinem tuum fuderit pro taute omnium hominum. III. Quod haec ex cathedra dice . nihil aliud proponeret, quam quod Romae in ipsius etiam pontificis conspectu, doceretur. IV. Quod agendae Deo sint Gratiae, quod ad eandem doctrinam in hac materia tam qui Catholicae, quam qui reformatae fidei sunt, se
V. Quod auxilium gratiae, datum Adamo, in eo durerret ab au- gratiae in statu nostro, quod cooperatio , ipsius arbitrio relicta esset , nostro autem minime relicta sit. VI. Quod nihilominus auxilium gratiae in statu nostro non destrua 'at liberum arbitrium . quia eius motum sequimur, eadem planἡ liabertate, qua Sancti in caelo Deum amant.
Ut L Quod haec doctrina non esset illa, quam summi pontifices
haereticam condemnarunt, eum sussiciat admittere, quod voluntas res stat gratiae, resistentia quae nulla alia res est, quam obnisus concupi centiae contra gratiam, etiam tunc, quando de ea gloriosὶ triumpnat. In quibus certε omnibus nihil aliud docebat Andreas, quam quod jam ante disertὸ docuerat Iansenius, cuius a propositio : inter riv irae in statu natu .ians nunquam resistitur, damnata, ut haeretica, a nimis pontificibus Innocentis X. dc Alexandra VI l, non excludit' in sensu auctoris, in quo damnata Ah, nisi resistentiam, quae coope- . rationem impedit, & non illam resistentiam, qua obnititur concupi ' centia, etiam tunc quando voluntas cedit, dc obedit gratiae. Scimus etiam ejus 3 propositionem : ad merendum er demerendum in starunaturae lapse non requiritur in Minnine ιbertas . necessis. te. st in cirrubertas a ιoactione , damnatam ut saereticam ab iisdem supra pontiscibi in quantum ad melitum de demeritum nihil aliud c,igit, cuam 3 - . libet