장음표시 사용
251쪽
lieci placuit latinum transcribere. Ego Galeottus a Galeouis de Uinchisi dis Agyssimam eorpus mei Patris ianm Francisci, quod asiue vivum sinparet , O operimentum ejus intactum atque immacularum. Ut Unum asseruit R. P. Custos, ex saero corpore talis ae tanta suaveolentia Arocessi, ut amplius nihi posset de derari; sigmata item ario rerentia, or rubicundam sivi corporis viderentur. Feliciter hoe eonspectupotui sumus tribus sub auroram horis dis κvIII. Novembris emnitantibus R. P. Fratre Iulio a Lectio seri Conventus eu de , ct Fratre 'sumano a Colosate serisio. Nee ab se pretio obtinis ; dbsidentibus etenim inter se his Patribus, e-fensum extors mulso nummo, cooperante meir totis Vso sancto Patriarcha. cosa, in qua serpatur pretiosus hie thesaurus speciosa es, januam h et e regione altaris praeripui, ad quod per fretium pervenitur ambitum; defenditur sero in Melesam per gradus septemdecim, quorum unamguem que nos in descensu saerarimus una oratione Dominus, ct salutatione A gelico. Modo experiemur, quid vitae superss. Tibi autem Antoni, Fra risei dilectessi. ane relinquo memoriam,di hortor usiquantum in t uerit, emerii similem sequi gratiam, frmiter spondens summam te a Domino consolationem ase Iurum. Interim S. P. Framisco te ex visceribus com
VI. Addidit illud de vitae diuturnioris experimento propter com- mysteriosae muneni assertionem, quod tam sacrum & religiosium vult Dominus sanctum corpus , ut non liceat ejus inspectoribus illud videre Ac vivere Io giorem vitam . Rebus religione &sacramento plenis , ita aliquando v nerationem & reverentiam Dominus conciliat, vel quia ad mysteriorum eorum aspectum excaecantur, imo & exanimantur curiosi inspectores,
vel quia vitam ipse Dominus tollit, ne quod saerum , & silentio dignum est, pluribus propalent. Addo hic item sepulem , vel suppedanei lapi dis epitaphium , exscriptum a quodam Dueis Mediolanensis Friseisei L '''Ssortiae comite delubrum hoe subingresso, a cujus posteris illud a cepi .
FRANCISCI ROMANI CELSA HUMILITATE CONSPICUICHRISTIANI ORBIS FULCIMENTI ECCLESIAE REPARATORIS.CORPORI NEC VIVENTI NEC MORTUO CHRISTI CRUCIFIXI PLAGARUM CLAVORUMQUE INSIGNIBUS ADMlRANDO PAPA NOUAE FAETURAE COLLACRYMANS LAETIFICANS ET EXULTANS IUSSU, MANU, MUNIFICENTIA POSUIT ANNO DOMINI MCCXXVIII. XVI. KALENDAS AUGUSTI . ANTE OBITUM MORTUUS, POST OBITUMvIUUS.
VII. Litterarum quatuor capitalium ille sensus UIRO , SERAPHιCO , set trem disso. CATHOLICO, APOSTOLICO , dicitur autem Franciscus Romanus , vel ex riani ει vitae is
252쪽
in Ellam Resistunt eἰ An-vonius Patauinus
Assisium Romanae est ditionis . Hucusique deduximus hujus sancti Viri historiam ex plerisque Scriptoribus, quorum catalogum inteximus, ut plane constet, res ejus candide & sincere suisse exaratas . Primus omnium ejus vitam conscripsit ex praecepto Gregorii IX. a quo Legenda ipsa denominata, Thomas Celanus Provinciae Pennensis , nunc sancti Be nardini dictae, sam ho Patri familiaris, a quo, vel a sociis accepit cuncta, qua retulit. Secundus venerabilis Dominus Ioannes de Ceperano N tarius Apostolicus in sanctum Virum summe propensus . Tertius, A glicus quidam Legendam illam Celani ad metrum gravis &docti carminis heroici reduxit. Quarto, diffusius ejus alta retulerunt socii tres Leo, Angelus, & Rumus ex praecepto Ministri Generalis Fratris Cre- seentii. Sinto, ad eiusdem mandatum, praenominatus Celanus ampliorem quam ante scripsit sancti Uiri historiam, cui seeundam addidit partem, ita praecipiente Ioanne Parmensi Ministro Generali, atque haec
illa, quae communiter nuncupatur Legenda antiqua. Sexto, gravem,& eandidam ex omnibus Legendam contexuit sanctus Bonaventura , id rogante universo serme Sodalitio. Deinde breviorem concinnavit aliam, quae distribuitur per Ossicium recitandum in selemnitatibus sancti Franeisti. Septimo, Bernardus a Bessa Bonaventurae socius , ejusdem Samii gesta longiori complexus est historia . o. havo , Bartholomaeus Pisanus quidquid omnes narrarunt per suas consormitatum &isui tuum scistiones ita distribuit, ut operosium sit quidquam ex eo secundum methodum historicam decerpere. Nono, Jacobus oddo Perusinus per duodecim vi tutum partitiones omnem Francisti vitam disi ertivit vetusto idiomate italico . Plura item fragmenta scripserunt Frater Hugolinus de Monte majori, Frater Iacobus de Senis ,& Frater Iacobus Guarrini, quorum omnium opustulis , tu reserenda hucusque vita & morte Francisti, usi sumus , & potiora transcripsimus. Demum Franei sicus Maurus Hispellas erudito carmine tredecim libris vitam complexus est amni Institutoris. Omitto exteros & recentiores Iacobum a Voragine, Petrum de Natalibus , Alphonsum Villegas, Ribadene iram , & alios Legendarios . VIII. Ut vero ad Eliam revertatur oratio , suerit ille in culpa , an
non illius tumultuariae translationisi Fratres contra eum valde concitabantur, quibus sedandis omnem curam adhibuit. Sed ex medicina vulnus maius evasit, nam dum cogitaverat rem gratam se praestitisse obtinendo quaedam privilegia contra genuinam Regulae observantiam , praecipue circa res pecuniarias, quas in quibusdam casibus recipi posse per interpositas persbnas obtinuit, & persuadere vellet Fratribus non adeo ad unguem , neque ad litteram observabilem esse normam vivendia sanino Francisco traditam, nisi ab hominibus sibi similibus, & Deo
proximis, praecipuos contra-concitavit. Etenim qui Francisci spiritus,& voluntatis erant participes , ad iniquas has persuasiones conturbati intra se claneulum inierunt consilium; neque enim in publicum aude bant prorumpere , timentes hominis indignabundam potestatem , &c piosum eorum numerum , qui ei adhaeserunt, & in admittendis relax tionis privilegiis ei consenserunt partini ex timore, partim ex simplicitate & ignorantia. Metum omnem excutientes duo viri praestantes
Antonius Lusitanus a Padua dictus , & Adam de Marisco Anplus restiterunt homini in seciem, viriliter objicientes, haec ejus privilegia in Religionis tendere ruinam, & subversionem status Evangelici, quem proniiserunt observare. Antesignanis his in acie constitutis acceuerunt alii
253쪽
Viri priestantes , praecipue Albertus Pisanus ,&Joannes Bonelli Florentinus, ille Angliae, hic Provinciae Minister, qui Capitulum Arelatenis celebrabat quando , praedieante hoe ipsis Antonio, sanetus Franciscus ad osti una apparuit, Fratribus benedicens . Nullus tamen ausus est palam Eliae resistere praeter hos duos, qui s.4h.41-hh patenter Regulae puram observantiam illaesiana volebant. Non secerunt 'tamen impune, nam & malo verbo & duro verbere affecti, complices Eliae senserunt molestos contradictores , qui tamquam in schisinaticos, &Ordinis divisiores animadvertendum contendebant. Videntes illi nihil proscere, imminereque sibi periculum, & Religioni detrimentum , contra quasdam sententias severe in se latas apellationem ad sanistam Sedem interposuerunt. Nihilominus Elias eos carceri mancipari voluit, secisi setque,nisi cujusdam gravis viri Ianuensis, Apostoliet Poenitentiarii, Papae Pu ues ad Pa-
consessarii, regularis observantiae gelatoris, auctoritate protegerentur , Nin
cujus astu e manibus persequentium evaserunt , & eum ipsb Patre Poenitentiario , a iacie inimici fugientes , ad Dominum Papam perrexerunt. Fugam audiens Elias , sit spicari & timere coepis deserendas querelas Pontifici, urgendasque a Consessario amico , misique nuncios & litteras per veloces tabellarios, qui fugientes caperent, vel ab itinere reducerent . Illi vero sibi caventes, a regia via ad anfractus deflectentes , in praeparatas sibi insidias non inciderunt, sestinato gressu ad Pontiscem properantes. In pii Patris conspectu positi, gratanter ab eodem recepti sunt, nam & eorum virtutem & doctrinam a multis diebus perspectam habebat, querimoniasque placide nimis excepit, ingemistens tam cito ab Institutoris morte saniniim Institutum adeo valide eo neuti, & filios studia in contraria discindi. Misso itaque cursore, citavit coram se Ministrum Generalem Eliam, & viros omnes capitulares, ut tanto malo maturius obveniret.
IX. Alium interim sensit Elias molestum , sed minime turbulentum Lia
vitae sitae reprehensorem , Bernardum a Quinta valle , primum a Franci- Quaesi 2 1: i. sco Minori tam, eujus magna apud omnes veneratio. Ex collecta nam- prehendit lapideque undique pro Basilicae structura pecunia,abundanter in siuos usus profundens, laute vivere , famulos & equum bene habitum alere , in cubiculo vitam splendidam agere coepit, id sibi ex necessitate licere , & ad
regiminis auctoritatem conducere praetendens. Lepide tamen , sed sincere haec omnia redarguebat Bernardus; cum enim obviaret Eliae equitanti, aut equo insilienti, insufflabat vel exsibilabat dicens ; bene euras equum tuum Frater Elias, pinguis & nitidus est ; atque haec repetens clunes palma terebat, & ad agasenis modum pauperculo palliolo tergebat . Quando etiam laute manducabat Minister in camera, e triclinio vel 'resectorio surgebat Bernardus , portans una manu Panem, altera paropsidem, &ad ostium pulsans cubiculo sese ingerebat ,& absque invitatorio assidebat Eliae in mensa dieens ; ego etiam volo tecum manducare dehonis magni Domini, quae pauperibus largitur. His & aliis similibus sacetis Bernardi obtrectationibus valde cruciabatur interius Elias, sed exterius ris, rem dissimulabat, timens ne si quid in tantum Virum, &adeo a Francisco commendatum moliretur , excitaret contra se Fratrum indignationem, qui hominem Deo carum & sanctum veluti ipsum venerabantur Institutorem .X. Uocatus vero a Pontifice Romam, cum omnibus conscriptis ad ObiIeyuntur su.
Comitia Patribus adsuit, quibus in unum congregatis coram sanctissimo Tom. II. H h Do-
254쪽
Domino intrepide multa ei objecerunt duo illi Lusitanus & Anglus , quia facie ejus aufugerant, vitam lautam , equum hene habitum , Mures domicellos, privatum victum, &prae omnibus extorta vel saliae iter, aut subreptitie obtenta ab ipso Pontifice privilegia in manifestam purae observantiae jacturam. Ad haec respondit Elias: restiti, Pater sancte , electioni de me factae post Institutoris obitum, atque allegavi me debilioris esse complexionis quam ut pedes possim hinc inde per Provincias discurrere, aut strictam agere vitam communem ; Electores vero institerunt, ut impositum officium admitterem, cui exequendo si necessarium esset, volebant ut aurum manducarem , & equum haberem. Admisso deinde
ad illorum preces ossicio, equo omnino indigui ; huic ducendo agasonecessarius; deinde ad multa ministeria, & varios discursus opus est famulo ; his alendis nummos oportet in promptu habere , quae licet nece Gsitas & Fratrum consensus approbabat, attamen ad majorem conscientiae securitatem cum vestra sanctitate egi, ut amplius haec mihi licerent.
Deinde eirca curam fabricae mihi impositam fgnis eavi voluntatem sancti Francisti, mihi per ipsum se elo patefaetam , & ex parte V. S. perspectam, neque tam insgni Viro , Sc pretiosis reliquiis digna potuit praeparari Basilica absque multa ὀc solerti collecta pecuniae. Et sic per singula
tanto eloquentiae ornatu, & apparenti rationum pondere respondit, ut audientibus injuste videretur accusatus. At ex opposito arguens Ant
nius, inquit: sanetissime Pater, si juxta morem loquendi, concessum ei
suit aurum manducare , non tamen aurum thesaurirare, si equum habere , non ad scandalum nobiliter alere; si pro fabrica moleste colligere , non ordinem universium expilare ; si suis necessitatibus privatim indulgere, non Principis vitam agere, atque malo exemplo universum Ordinem laxare . Pater sancte: haec illa bujus nostri Primicerii norma vivendi. Intumuit cholera & bile Elias, nec se potuit continere , quin ultra
omnem urbanitatem, coram Pontifice diceret eum mentiri.
XI. Commotus Pontifex ad hominis excessum omnibus silentium indixit , neque ipse per horae medium quidpiam dixit, alto trahens pectore suspiria, saepius sublevatis oculis in coelum, donec tamdem in haec verba prorupit: tu Rex altissime apud te cogitasti in tabernaculo tuo, quid in hae Religione singulis temporibus esset suturum, atque ita servo tuo Francisco varios rerum eventus ostendisti in mirabili, & mysterioa illa statua , cuius partes ipsemet eidem explicasti; vereor ne jamjam in--αζdis' cipiant apparere haec mysteria, & mutari color optimus auri, ex quo eaput erat compactum, & declinet in humilius metallum. Caput hoc quod nos instituimus longe degenerat a primo; nos sane putavimus illud toti ordini placiturum propter familiaritatem, & arctam necessitudinem quam habebat cum sancto Francisco; at aliter evenit quam speravimus, neque enim prodesse, sed obesse videmus commendato sibi Iustituto. Auctoritate itaque nostra eum abselvimus ab ossicio, & ab lutum de-ouociamus, volumu'ue ut ad alterius electionem , nobis praesentibus, procedatur. Collatis itaque suffragiis facili negotio, & absque ulla mora IQVR eonsensu eoaptatus est in Ministrum Generalem Ioannes Pa rens , Minister Hispaniae natione Florentinus, vir sanctus 8c justus , vere parentis munia erga omnes exercens. Electum Papa libenter confirmavit, Antonium vero Lusitanum,&socium Adamum injuste ab Elia censuris innodatos declaravit, & ad majorem eautelam ab eisdem ab luit, gratias
addens quod se strenue oppossierint Ordinis imminenti ruinae. Antonium
255쪽
autem hortatus est, ut excolendae suae doctrinae totus incumberet, quod ut facilius ,δ aequius praestiret, absolvit eum , & exemit a quocumque Ossicio & onere religionis, rogans ut apud se manere vellet in Curia , ibique sermonibus scribendis & praedicandis intenderet. Ille vero Curiae honorem 3c turbas declinans, secessit in Alvernae montem, ubi cum Ap stoliea benedietione aliquandiu moratus est. XII. Elias vero coactus est Regulam ab Honorio stib bullaeonfirmatam solem, iter eo ram Pontifice profiteri; haec enim tergiversatio, cui L. convineeretur acceptae & ex penis absque scrupulo pecuniae, quod non
si1b secunda Regula solemniter per Honorium confirmata, sed sub prima ab Innocentio approbata, Instituto huic se adscripserit, & per illam non adeo se teneri ad stridiam paupertatem. Mutavit demum prudenter vultum , M sedato pacatoque animo se abire finxit, itaut in alium virum repente videretur mutatus. Exsista etiam prosunda humilitate resignavit euram Basilicae consuinmandae novo Generali, addens nihil amplius sibi sore cum Praelaturis , nec ordinis regimine , sed totum se dedicaturum solitariae & eremiticae vitae cum iis , qui sponte eum vellent imitari. Pontifex judieans vere hominem conversum, libere ei quidquid ad eommodiorem conducebat recessum indulsit, & gratias quasique superaddidit. Elegit ille pro eremitorio cellas Cortonienses a sancto Francisto , it diximus, erectas , in quibus dimittens sibi crescere barbam , ut Marianus refert ex Legenda antiqua ex quibus ego superius deduxi selis Eremitis in more suisse in primaeva Religione barbam nutrire, quo titulo eam prominentem habere coeperunt religiosissimi Patres Capuccini, dum Eremitarum nomine initium dederunt siuae Congregationi) talem egit vitam, ut sanctissimam omnes putarent, & poeniteret Pontificem, quod hominem e suo gradu deturbarit, qui multis gratiis & beneficiis eum proinde est prosequutus. XIII. Electus autem novus Minister in ipsis illis Comitiis multa ut l- Iiter, & religiose statuit, videlieet, ut corpus Dominicum in argentea, vel eburnea pixide servaretur in capsula clave obserata ; ut nullus Fratrum se Magistrum, vel Dominum vocaret; ut incorriaibiles expellerentur , expulsus vero non reciperetur, si ulla subesset circa fidem suspicio , aut in agnitam ruerit fornicationem ; ut tironum nullus ante emissam professionem consessiones secularium, aut Fratrum exciperet ,
neque professus absque speciali vel Generalis, vel Provincialis Ministri licentia. Egregie & placide ordinem rexit, nulli plus aequo parcens , itaui filio proprio, facto Minoritae, peccanti non indulserit quod aliqui
minus rei te tribuuat Crestentio Generali, nisi fortassis in eadem similis fuerit virtute nee ultra iustum in ullum severus. Incedebat s nequerela, ad sectanda vestigia Patris totus ardens desiderio, ceteros ad puram Regulae observantiam sermonibus& operibus conabatur attrahere. Ergast asper , in alios lenis , totum ordinem raro exemplo , & nudis pedibus visitavit. Iam superius admonui quorumdam dubium circa tempus praefecturae boni hujus Viri ,& annum quo electus est. Errant sane cum
Rodulpho , qui creatum volunt anno MCCκx VII. ut vel ex eo colli3itur, quod cum annis sex secundum conamuniarem opinionem pres uerit, quia circa annum Μ CX xxv. ejus saepius incidit mentio in praefectura constituti,'eogantur hi bis eum electum, & his Generalatu lanctum assere-
Te ; quod profecto minus probabile est, juxta antiquiores ordinis historias, & clariorem rerum, & capitulorum seriem , quam nos deducemus, Tom. II. H h a &Q
Constitutione ed7tae a Ioanne Parente a Continendatura Tempus ei Gein talatus .
256쪽
&sequemur. Unde minus verum apparet quod Rodulphus habet, nimirum sub hujus pii Viri ministeriatu sancti Francisci corpus ad novam Basilicam translatum fuisse ; hoc enim communiter omnes tribuunt Eliae a XIV. Ineepit huius regimen a perturbationibus, & molestiis, non a malo genio, sed a pio & religiose spiritu exortis. Nam Fratres cupie ties a recta semita, neque ad dextram , neque ad sinistram declinare, sed per omnia siui Institutoris semitas terere , egerunt in ipsis illis Comitiis de persecta intelljgentia quorumdam Regulae verborum . Displicuit
maxime pio Generali, ut vellent revocare in dubium , quae sibi clara videbantur , praesertim cum sanctus Franciscus. ultimis tabulis sui testamenti vetuerit, ne adhiberentur glossie in Regulam, nec controverteretur, quod ita, vel ita praecepta, seu verba Regulae deberent intelligi. Hine ortum novum dubium, an tenerentur Fratres etiam ad testamenti observantiam Z Quibus ultro citroque discussis quaestionibus, tamdem eo de ventum est, ut consuleretur Pontifex, in cujus pectore rationale iudieii constitutum est , & cui optime in singulis Regulae formulis constabat demente sancti Francisci, tum propter multam cum eo familiaritatem, tum quia de accepta hac a Deo in monte Columbae Regula , &de eadem rescribenda, & quasi politiori, vel breviori modo condenda , cum eo egerit Vir sanctus , eique circa haec , & circa eamdem confirmandam astiterit, ut sequentibus litteris ipse satetur Gregorius . Concordatum est , ut ipse Generalis Minister, & alii Patres nomine Ministrorum Provincialium Anagniam, quo Pontifex paulo ante recessit, abirent,& ab eo novem dubiorum genuinum intellectum exposcerent. Coram positi ad proposita dubia sequens acceperunt responsium , cujus rescriptum exemplar , ultra plurima excusa apud nostros Auctores, habetur in regesto
Dionis sinis Generali εω prosineialibus Minifris, ae Custodibus , ceterisque Fratribus ordinis Minorum , salutem di Apostilicam benedictionem. Qin elon ii a seculo , ut columbae pennis assumptis in secessum contemplationis supra τοι altius molassis, or eo Rennus peceatorum jacula - moidisis , O plura per quae conssticitis salutis impediri profectum , cordis vestri oculat sterscrutatur ; unde quae tecta sunt aliis, in con- Ietentiis vestris quandoque spiritus manifestat: splendore intelligentiae spirituavi ealigine humanae infirmitatis MLBA , scrupulus interdum dubit tionis inducitur, or discultates quasi inextricabiles ingeruntur . Sane consumtis nuper instr.entis no Ira nunciis, quos τοι sui Misi i mi ii, qui eratis in Capitulo generali eongregati, O te Νi Generalis Misiserpersonaliter comparente, fuit nobis expostum, quod in Regula vesira quaedam dubia, or obscura , θ' quedam intellem di talia continentur. Sed sanctae memoriae beatus confessor Christi Franciscat nolens Regulam suamper
alicujus Fratris interpretationem exponi, mandarit circa ultimum vita suae, cujus mandatum dicitur testamentum, at verba i ius Regulae non glo-sentur:-ut Nisu utamur ei dem, quod e , vel se muni, debeant, non
257쪽
Heatar, adjiciens quod Fratrea nullo modo aliqum litteras ab A solita Sedem Hr cor alia quaedam interserens , μα non sient Ine multa di auitate servari. Propter quod haestantes, an teneam vi ad observantiam re menti praedim, dubietatem hujuymodi de conscientias se is ,- reum vesrorum Aer nos amiseri petisti. ει cum ex longa familiaritate, quatis idem Co fessor nobiseum habuis, plenius noverimus inuationem ipsus: O iurandendo praedictam Retulam , obtinendo confirmationem iuusper S
dem Apostolicam I astiterimus, dum adhuc essemus in minori eio eos turi , Delarari militer posuis r dubia obscura Regulae supradictae, nec non super quibusdam in Hibus responderi. Sane euamvis praeictum Chrisi Onfessorem piam intentionem in straedicto mandato habuisse cred mus , O uos Dyris suis ejus, edi de erras janctis affigatis omnmode e--
formari e nos tamen attendentes animarum periculum. Ο di cultates , quas
propter Me posse Ii ineurrere , dubietatem de se is cordibus amovendo, ad mandatum iuud vos, dicimus, non Ieneri ; quod e consensu Fratrum, maxime Miniserorum, quos uuisersos tangebat, obligare nequivit: nee sum cessorem suum quomodolibet obligavit; eum non habeat imperiam par inparem. Ad esciat ster praeiactos nuncior intellarimus, diauatur ab at uibus Fratrum pesrorum, ne tam ad coninis , quam ad praecepta Evangelii Imrantur: tum quia in Regulae vesrae habetur priueipio: Regula , & vita Minorum Fratrum haec est , scilicet Domini nostri Jesu Christi sani hum Evangelium observare, vivendo in obedientia, sine proprio , & in castitate : tum quia in e ipsius Regulae cominentur haec verba: paupertatem S humilitatem , & semctum Evangelium Domini nostri Iesu Christi, quod firmiter promisimus, observemus. Vndescire de erant, an ad alia Evangelii teneantur eminia , quam ad ea , suae in ipsa Regula Araeceptoris, vuiuhibitorie sunt expressa : praesertim eum ira ad alia non se obligare inte derint , Ο vix aut numquam omnia pinni ad litteram observari. Nos a tem semiter respondemusinae alia consita Evangelii non teneri per Regulam, nis ad ea, ad quae magis de bono ct quo vos obtulisis holocaustum Domino
medullatum per contemptum omnium mundanorum . Item eum In eadem Regulast iubibitum , ne Fratres recipiant per se , vel per alios denarios , vel pecuniam ullo modo, or I hoc in perpetuum observare de erant: certiorari requirunt, s aliquibus timentibus Deum Meler aliquor, per quosi subveniant nee talibus eorumdem ne offensone Regulae audeantpr sentare, or ad Deler eosdem pro nee iatibus sto secura recurrere ram
eientia, cum denarior, aut stemmam noverint occepisse : guos tamen den rios , vel 'cuniam auctoritate propria non retendunt facere consertari , nec
nomine deposti exigere ab eisdem Z Super guo duximus respondendum, quods rem ne ariam velint Fratres emere, vel solutionem facere , pro jam empta, pos ς vel Nuncism ejus, a quo reι emitur , vel aliquem a um p
lentibur Ibi eleemo nam facere , vis iidem perse, vel promior Nuntios
maluerint praejentare : qui taliter praesentatur a Fratribus non es rarum Nuncias, iacet praesentetur ab Igo, sed illius potius cujus mandatoseluti ne erit, seu recipientis eamdem. Idem Nunciussolvere patim debet, ita quod depecuma nihil remaneat penes eum. Si verostro aliis imminentibus
nee talibus moentetur, eleemosnam i commissam potes in t c, D
minus apa inrisualem amicum Fratrum deponere ,per i um loco , O tem
re pro ipsorum hujusmodi nee talibus, sicut expedire siderit dispensan
dam. Ad quem etiam Fratres pro hujusmodi necestatibus poterunt habere recursum, maxime si negligens fueri , vel necessister ignoraverit eorumdem.
An ad EvangelIca consilia . momodo se gerant circa rece prionem pecu niatum a
258쪽
qiram maneat penex ordinem proprietas is Qualiter remi rere debeat pee-εantei ad Minῖ- suos aQuomodo ex minandi Instituendi Piaedie . Ieg.
ad eleelionem Generatis Ministri.
Praeterea eum in ipsa Regula contineatur expresse, Fratres nihil sibi approprient, nec domum , nec locum, nec rem aliquam, ac temporis contaminari timeant Ordinis paupertatem , praesertim eum jon dixerint aliqui proprietatem mobilium pertinere ad totum ordinem in e-muni : nobis fuit humiliter supplicatum , ut Ιου hoc dignaremur animarum providere periculis, re totius ordinis puritati . Dicimus. itaque, quod nec in communi, nee insperasti debent proprietatem habere, sed utensiium re Iibrorum , ct eorum mobilium , quae Iiret habere, eorum sum habeant zo Fratres secundam quod Generalis Miniser, vel Provinciales dixerint, iis utantur, salvo locorum θ' domorum dominio illis ad quos noscitur semtinere . Me vendi debent mobiIIa , vel extra ord nem commutari, aut ali nari quoquo modo, nisi Ecclesae Romanae ordinatis, qui fuerit Ordois Gu- hernator Generali, seu Prouincialibus Minsiris auctoritatem super hoc μα- luerit, vel sensum. Suia in quodam ej-dem Regulae eapuulo continetur: ut si qui Fratrum, instigante humani generis inimico , mortaliter peccaverint, pro illis peccatis , de quibus ordinatum fuerit inter Fratres , ut recurratur ad solos Ministros Provinciales, teneantur ptaediisti Fratres ad eos recurrere quam citius poterunt sine mora, te dubitant: utruishoe de peccatis publicis tantum intellii debeat, an de publIcispariter, crpriuatis r Rupondetur igitur , praedictum Capitulum ad manifesta tantum, di publica pertinere , volentes ut Generalis Miniser consita aciat tot per Provincias, guot eorum Miniuri viderint ex edire de maturioribus θ- ῶ-scretioribur Sacerdotibus, qui super privatis audiant paenitentes: nis Fratres Miniseris aut Custodibus suis ad loca eorum declinantibus malueriue eonfiteri. Ceterum eum prohibente Regula, nulli Fratrum liceat populo praedicare, nisi a Ministro Generali fuerit examinatus &approbatus , &sibi offetum praedi eationis ab ipsis concessum certificari petiistis, utrum pro laboribus Fratrum , ct periculosis decursibus evitandis, Gen alis 31 niser dinam examinotionem , a robationem, O missionem c est sedica tionis diseretis aliquibus committere valeat, pro examinandis generaliter Illis, qui in Provinciis funt salutis, vel Decialiter pro quibusdam . A quod damus tale responsum: quod hoc Generalis Miniser nullipotes absentie mittere, sed qui examinatione indigere creduntur, mittantur adi um, ut eum Misseris Proetistialibus conveniant super hoe in Capitulo generali . Si quis vero examisari non egent, pro eo quod in Theologica facultate, crpraeduallanis si cis sunt infruni ,si aetatis maturitas, or alia grae requiruntur in talibus conveniant in eisdem, possunt, nis quibus Miniser Genseratis contradixerit, eo modo Do dictum es, populo praedicare. Super eo autem quod dubi ant Fratres, au Vicarii Propincialium Ministrorum , quor'si sibi substituunt cum ud Capitulum periunt generale , possist ad Ordinem recipere venienter, edi ejicere jam receptor Z Dicimus, quod non possunt: quia nee hoe Ministris i is permititur, nis eis speesalis juper Boc licemia
concedatur : quibus etiam Generalis Miniserescut concedere , sic negare ρο- tes licentiam supradictam . Et cum juxta eamdem Regulam aliis, quam Ministris Prosincialibus,Fratrum receptio eommitti non valeat, multo minas potesatem habeant Propinciales Ministri hoc aliis committendi, qui semete' non aliis es commissum. Insuper dubitantitas sobis, an pro eo quod in Regula dieitur decedente Generali Ministro a Provinetalibus Ministris,& Custodibus in Capitulo Pentecostes fiat elestio successoris, omnium os dum multitudinem oportet adgenerale Capitulum convenire: an, ut
259쪽
desingulis Provincias , qui vocem habeant avorum , intersint Z Taliter respondemur, us gularum ProvinciaruwCustodes unum ex se constituant, quem eum suo Provinciali Misiura pro i is a Capitulam dirigant,sores Dat committentes eidem . quod eum etiam consitueritis servos ipsos , sututum jusmodi duximus probandum. Denique quia continesur in Regula supradicta, quod Fratres non ingrediantur in Monasteriis Montalium , printer illos, quibus a Sede Apostolica eoncessa fuerit licentia specialis , et ea , quamquam hoc de Mon eriti pauperum Montalium inclusarum Fratres hactenus intelligendum esse erediderint, eum earum Sedes A solica euram vianti .
habeat Decialem, or intellectus hujusmodi per consitutionem quamdam tem re aeatae Regulae, vivente adhuc beato Francisco, per Provinciales Mini offuisse credatur in generrii Capitulo declaratus; eerti ari nihil minus posuisseis , an hoc de omnibus generaliter, eum Regula nutum excipiat , an deIuir Moaseriis Montalium praedictarum intes ei debeat Z Norutique genera cer esse prohibitum de quarumlibet Coenobias Montalium rupondemus. Et nomine Monaserit volumus elauserum, domos ct incinas interiores intelligi pro eo quod, ad alia loea ubi etiam homines seculares conveniunt, possunt Fratres illi causa praedicationis, vel eleemoD- ρ tendae accedere , quibus id a superioribus suis pro sua fuerit maturitate, pes idoneitate concessum, exceptis semper praedictorum Monasteriorum incusarum locis, ad quae nutia aestur accedendi facultas e licentia Sedis φο Luae speciali. Datum Anagniae Iv. Kalendat Octobris , Pontificatus no I
XU. Pia, & serena conscientia statutas metas timet transilire, nec
quidquam adeo scrutatur, & cupit, quam perfecte intelligere quid agi
liceat, semper tremula sibi cavens, ne latum unguem ultra citraque rectum contingat abire . Ex ardenti purae & persectat observantiae desiderio semper fuerunt in Religione ex timoratis, & scrupulosis his viris , qui rigorosam Regulam rigorose voluerunt observari. Hinc tot Pontificum declarationes , hine tot Doetorum expolitiones , hinc quotidianae tot in Capitulis constitutiones, quae plane demonstrant, nullo unquam tem pore alte dormitum in Religione hac circa veram Instituti observantiam.
inod autem Pontifex in hae dicit declaratione , intellectum illius dubii,
an prohibeatur Minoribus ingressus in Monasteria quarumcumque Monialium , an dumtaxat in illa , quae dicebantur Pauperum inclusarum, postea Clarissarum nuncupatarum i credi suisse declaratum per constituti nem quamdam tempore datae Regulae, vivente adhuc beato Francisco,
per Provinciales Ministros in Capitulo generali ; nullum hujus rei vestigium inveni in Capitulis, quae post datam Regulam celebrata sunt subsancto Francisco. Verum est nihil certi in hac re, agerere Pontificem, sed ereditur, inquit, ita declaratum. XVI. Superiori Capitulo generali, & translationi corporis beati Francisci intersuit fraterIoannes de Plano Carpinis Minister Teutoniae, relicto pro se Uicario in provinetalibus Comitiis, electo fratre Anglico. At dum Minister Hispaniae assumptus est ad Generalatum, hic ejus loco ad Hispanos destinatur; eique in Germania suffecti sunt fratres Simon Anglicus primus te stor Magdeburgeoss, R Otto Lombartus jurisperitus, administratione ipsa in duas divisa partes, unam Rheni, alteram Saxoniae. Haec fratri Simoni, qui jam morte praeventus ossicio non est iunctus : illa fratri Ottoni cessit.
260쪽
III O. ANNO . ANNO IO. RUM ANNO 23.
Mortuo autem fratre Simone, Saxonia&Ministro,& Lectore caruit. Tune ex Capitulo mormatiae celebrato se. Iordanus Thuringiae Custos, cum litteris obedientiae otionis Ministri Rhenensis , & unico socio, comniissa interim suae Provinciae cura fratri Leonardo Custodi Saxoniae, pro Ministro & lectore postulando ad Generalem Ministrum abiit. Cumque fratrem Ioannem Anglicum Germaniae aliquando Visitatorem peteret, eumdem obtinuit. Scripsit ergo Minister Generalis ad Franetae Ministrum , ut fratrem Ioannem Anglicum Saxoniae administrationi, fratrem Bartholomaeum Anglicum lecturae praeficiendum, dimitteret. Frater autem Iordanus, rebus ad sententiam sic gestis , statrem Thomam de Ce- Iano visurus Assisium petit, a quo donatus est reliquiis beati Flancisci , de cisillis videlicet, & vestimentis : quibus maximo cum gaudio , Agratissimo animo acceptis, in Germaniam maturavit reditum; cumque
Herbipolim pervenisset , Fratres Thuringiae , datis litteris ei sunt gratulati , obnixe rogantes , ut quia non solum ejus videndi desiderio flagrarent , verum etiam haberent, quae necessario ei loquerentur , significaro illis dignaretur, qua parte Tituringia: Saxoniam versus esset transiturus . Ille suorum cupidissimae petitioni annuens, Issenaeum eis definit , eoque
major FratrumThuringiae pars in Custodis sui occursum celerrime confluxit ; datumque est janitori domus in mandatis, quod fratrem Iordanum
advenientem minime intromitteret, antequam eis indicaret. Ueniens
ergo frater Iordanus ad portam ,& pulsens non est intromissus , sed janitor cursium accelerans, Fratrihus ipsium adesse ,& ad portam stare nunciat. Fratres gaudio magno perfusi, renunciaverunt ei, quod hac vice
per portam domus intrare non posset, sed per januam Ecelesiae. Illi interim devotionis ardore succensi , l& spiritu exultantes in chorum se colligunt , cruces , palmarum ramos , canaelas ardentes, dc thuribula manibus
tollentes , extra chori claustrum bini , & bini proces sonaliter in Ecclesiam prodeunt, valvas januae aperiunt, & fratrem Iordanum intromittentes cum tripudio recipiunt plenis vocibus cantantes responsorium e Hie es Fratram amator, &c. ipsumque solemniter ad eliorum deducunt . Attonitus ille, animoque haestans, cur haec omnia praediter morem fierent, manu silentium innuente , cantantes cohibere tentat, sed illi nisi cantu , quem incoeperant, completo, voci & jubilationi non pepercerunt. Tum fratri Iordano magis atque magis stupenti, subito quasi momento iii mentem veniunt reliquiae beati Patris Francisci, quas secum serebat , &spiritu incalescens iu haec verba prorumpit: Gaudete Fratres & scitote , quia non me ut me, sed in me Patrem nostrum beati Mimum Franciscum , qui, me tacente, animos vestros excitavit, & cujus apud me reliquias habeo , tanta cum solemnitate & plausu excepistis , honorastis , collaudastis; protractasque reliquias coram Fratribus in altari exposuit. Et ipse exinde beatum Franciscum , quem in carne viderat, & a quo receptus fuerat, majori devotione, & reverentia prosequi coepit , quia viderat , quomodo Dominus corda FratrumSpiritu sancto exsuscitans,atque inflammans , ejus apud se reliquias latere noluerit. Fuit idem Jordanus unus ex primis Fratribus in Teutoniam missis , forma niger , statura pusillus, corde jucundus, benevolus, ad omne opus bonum paratus, vir tantae obedientiae. ut in Fratre Minore nulla sanctitatis signa , nisi cum obedientia conjuncta veneraretur, aut alicujus momenti aestimaret.
XVII. Missi tune ab hoc Iordano Fratres in Northusen , & quantis humanissime ab ejus incolis excepti suere, & hortum atque domunculam pro