De formvlæ regnante Christo : in veterum monumentis vsv, iustas pro regibus maximis Philippo I & II, summaque regum omnium potestate, vindicias complexa diatribe

발행: 1646년

분량: 416페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

221쪽

REGNANT E CHRISTO. zorreg m,sti objecta purgasset, c. nu amsve retento, sive amissio

regno, fus furiae vindiciam a quopiam hominum in perpetuum exacturus, c. nihil circa rerum publicarum admini strationem iuxta confiuetudinem Iuresuo ageret,inc praeter regaliumservitiorum exactionem nihil regium Uurparet, c. ad corrigenda quaecunque in

regno ejus inolevissent, Q. Si potens confortatusique in regno perfritisset, c. cujus enim regnum est qui regalium servitiorum exactionem ac regium quid usurpare jure potest; qui denique rempublicam administrans, uxta con ὴ iudinem iure suo agit Rex est non nec pristino iure excidit, qui amiseregno , i uria vindictam se non exacturum spondet L uriam vel ex ipsius

sponsionem exigentis mente passus jure regnum amisiisse quomodocunque depositus dici non potest inuti abstolvendus,

Asolutus regnum retinet, imo qui eo uno opus habere censetur, ut in regno confortatuspersistat regno nunquam caruit, nec eos sive jus sive factum spectes per depositionis decretum vel

ad momentum privatus est. Cum anno Io 6. Septemb. 3. Teutones adversus Henricum paucis ante mensibus abstentum conjuratos, ad alium eligendum hortatus, in haec verba epist. 3. lib. q. Gregorius VII scripsisset, si ex corde nonfuerit ad Deum conversius; talis ad regni gubernacula leo favente inSeniatur, qui ea quaepraedix mus , dcc promittat, c. ut vestram electionem is valde oportet ut stylosolua auectoritate memus, c. negotiumpersonam mores Uus, quantocyus potesis nobis inicare , ut ancia es utili imrentione mereaminici cui nobis notae cause Apostolici edi avorem, c. Statuta die Octob. 16 juxta condictum principes Sue L mhςm viae e Saxonia Triburiam convenerunt amplis imo numero, ob Anatis mentibus , a ubmovendum a negotiis regni Regem Henricum; ετ alium, in quem communis electio constensesset,arrandum: Aderant

una Legati Apostolicae steris Sigehardus patriarcha Aquileiensis, Aumannis Pataviensis Episcopus, c. Vahci nonnulla. qui magnis opibus relictis, ultro se ad privatam tenuemque vitam propter

Deum

222쪽

ao DE FORMULADem contulerant misi a om ponti ce, ut palam omnibm per

Abusive G it Galli et conrestarentur sis, de causis excommumcatim esse Regem

iliari, etiam Henricum se ad eligendum alium Regem Apostolici consensius au-Gailla est, sed DoritaID Austra ram tollacerentur, quod paulo post Octobris nimirum 31 data ad Mediolanenses addictos epist. . confir- quam si io InaVit, haec scribenD ad tantum numerum si os Rom. Eccle ζ' cret enerunt tit nis adfatisfactionem vomat Rex , altum RSempa iam dicant e gere quibm nos avere servata iustitia' promisimm, promissiumque rmum tenebimm. Hac vero consiliorum si, cietate adeo in arctum coacta uere Henrici Regis copiae, ut vix foeda Lamberti verbis utor conditione, id eit extorta quodammodo a Papa renitente pace orgentem ad praesens caLimitatem declinaverit; sed postquam; irmi P Lialos omnes , unicamque sibi clabendi viam restare sensit, si resumptis animis initum cum Romano pontis e foedin abrumperet de immutatione Um Papa certiorsacius missilprotiam Lernardum Abbatem de Ma tua, se Besenardum Diaconum Cardinalem, ut principit m regni Teutonici, qui

Lam Uartu Io T. Torcheim conventuri erant, occurrerent eosque

tuo nomine monerent, ut μὴ rebin, o regno Francorum, quod diu Mm unius homin puerili levitare vexatum querebantur , quaqua posent ratione mederentur. His praesentibus, acceptaque man tiata exequentibus Rod olfius Martii Is ad regnum evectuScit ac paulo post media uadragesima Mart. 26. apud OgUntiam a Sigefrido Archiepiscopo in Regem unci us nec rustra notat Bruno Legatum Aposolui, qua cuncta quae de regno Teutones foederati utiliter disponerent, Apostolicae Ab italis auctoritate firmaret apud Forcheim adpuisse Saxones foederati epistola ad ipsum me Gregorium, fari inam sela om auctoritate p/bente subceptam, C. alium in eandem dignitatem Apostolica auctorisate firmatum in c. in Henricum sententiam protulisse de R aeolfo Papae iustione aluisse &c certamen 6 demi Iones ce- 'um , ae , ione so solua Henrico, a Beria hardo Legato regni gubernacula denuo contradicta. c. Rudolium in regia dignitate Pom

223쪽

REGNANT E CHRISTO. o et ite Apostolica auctoritate confirmatum , c. alteri Regi obedire ex Papae auctoritate iussos Saxones,&c. huyus rei testis esse apud eos Papae literin Marianus ad A. D. Io 8 literis Gregorii P pae insinuatum Henricopropter superbiam inobedientiam, acolytatem, regni diginitatem ablatam, Rodoso verb Regiproflua hi ilitate,

obedientia est veritate auctoritate . Petri costatam: nonymus Floriacensis Papam Gregorium quendam Rodulpum, generes Saxo h. 'sus .eanem, pro Henrico regnare constituisse Sigebertus ad A. D. 1o .seo Qx CX eoque Matthaeus Paris, Saxones rebelgasse,instinctu Hildebrandi Papae , e. omnes qui prim Hildebrandum a ura erant penu-riumpe uri cumulantes Imperarorem a tyrasse drino usum Duceml burgundionum sepersee Regem statuisse , coronaei a Papa missa, cui cerat insicriptum Petra dedit Petro, Petru diadema Rodulso Auctor detur; nam

Apologiae pro Henrico IV. Imaginem Dei Hildebranior set de Rodulfus

scopos Hin in Rege Hemicho odisse est persecutos esse, c. ideo k india 'ai

que assumpti ibiqVibusdamscissuri, regni consiluisse contra ordia 2'tas ἡ.

nationem Dei alium Regem Rudolpum scilicet Ducem Suevoram,&c. y- -- Otto Frisingliensis lib. 6. c. 3a ex eoque Godefridus Vi- terb. eius Rom. pontificis ut dicitur, consilio est auctoritate Ru-dolpum Alemannorum Ducem a quibusdam principibus Regem cream tum, lib. I. de gestis Friderici c. . Romanum Pontificem regorium, quijam principes adversius Imperatorem concitabat, omnibus ut alium crearentitenter se manifeste siripsisse. Igitur Rudolpum Ducem Suevorum ab eis Regemfactum, diadema a Rom. Ecclesia accepisse, traditum huy modiscripto, Roma dedit Petro, Petrus diade sic legit Lan ma Rudolpo Ordericus lib. . Conradum Comitem sic Rudol- 'fum Vocat a Gregorio in Regem confiecratum Helmoldus lib. I. c. 8. percunctanti Aposollam, qui sinam in Alemania dignus esset tanto culmine designatum Ducem Suevorum Rodulpuma ei Dominum Papam auream transimisisse coronam hoc versu iniitulatam, Petra dedit Romam Petro, tibi Papa Coronam et praecepiseque Moguntino , se Coloniensi, caeter qui scopis, estprincipibus, ut adjuvarent partes Rodulsi, est saluerent eum Regem quotquox

ud ergo

224쪽

terti parte II. Iuncum Saxonibus consens se inclytum Romam, auream Rodulso transemifam inde coronam monet, pluresque alios recentiores consentientes habet riuorum verba ex antiquiorum lacunis deprompta chartis illinere supervacuum putavi, cum plus satis X jam laudatis, aut coaetaneis, aut supparibus,in communi Latinorum omnium sententia, non modo conscio aut connivente, lad procurante, mandante Papa Rudolsum electum fuisse liqueat nec justam Baronio Card. anonymo qui Henrici vitam edidit, dicam scribendi quod ei sequentia exciderint, fuere tum qui dicerent, ab Aposo-lico , eum Eudosum immissum; nec unquam tantae virtutis virum magis avaritiae quam o Pio celsisse ; eo hoc in argumentum sim

bant, quod postolicus tacuit, dum post absolutionem Regis, RudoAfus regniim invasit,)uxta ista Comici, ut tacetsatis laudat. Quicquid enim censura in eo dignum videtur illud est, quod Lamberti , Brunonis, aliorumque Gregorio addictissimo.

rum exemplo aperto Ore verum CX promere non ausu , ne

scio quos silenti Papalis accusatores subornavit, qui timidiuscule illum palparent cum ex ejusdem regesto constare possit, primum de creando novo Rege Roma conssilium dimanasse , & Sigehardum Aquileiensem anno IOIω, Bernardum Massiliensem sequenti, id in mandatis specialibus habuisse ut Teutones ad providendum ne quid res sua detrimenti caperet, hortarentur communesque eorum deliberationes moderarentur,& decreta firmarent. Quo vero anonymum argumento refellit Baronius p an tacuerit Gregorius sinquit imus episeoia docent, quaesunt inferius recitandae. Revera non plane obmutuit, sed 'uod Anonymus volebat non modo displicere, sed irritam videri Rud olfi electionem nun quam dixit, quodque ante dies plus minus 1 o Henrico red dira pax exigere videbatur nec per se nec per alios reclamavit;

225쪽

REGNANT E CHRISTO. 21 Imavit cirno sciens ac prudens quod palam profari debebat, tacuit Nihilo felicius qui opera Gregorii Rudolium creatum fuisse Regem dicunt, falsitatis redarguit Annalium paren S, ex sequenti Gregorii ad sanctos Apostolorum principes apostrophe , Episcopi es principes, quas de erati de eo , Menrico Ame meo consilio υobis Petro est Paulo testibus elegerunt/bi Rudo

sum Ducem in Regon, epistola a8 lib. . in qua ann IO82. coram Deo protestatur , Rodulpum qui Rex ab uoramontanis ordinatus es2 nonsuo praecepto, sive con Ibo , regnum tuncs cepisse: quis enim verba haec cum scriptorum supra laudatorum relationibus, conciliari facile posse non videati me consedio de Rege Rudolfo nominatim creando, non ne conssio de Rege quocunque Menrici loci salutando Teutonum electione peracta sitne conssiliose ad Rud olfi personam singularem determinat elecyum eundem negare vere potuit Gregorius, Vere rursus X Gregorii consito, Henrico stasseetum Rudolium asseveraverunt historici, quia consenum pontificis generale de Rege creando , ad singularem Rudolii personam a

Teutonibus Legatisque Romanis determinatum est idque ipsum postea per se Gregorius probavit non itaque sim usi

Romani pontificis consilio absolute, sedsine tali considio, quo Mi ipse δεικlικως designaretur , electus est Rudolsus nec si quis electum Ru-'Conciliationem nostram aspernetur, anxie nobis de Gregorii es6 6'.u ' facto laborandum; quid enim si invidiosum molimen , cujus ' μ' 'adhuc eventus anceps pendebat, negare maluit quam odiosius ostentare praesertim cum hinc Henricianis, inde Saxonibus urgentibus, neutris placeret nec si utri sique vellet)posset Ejus revera protestatio, cujus nunc sensum expressamus, cum Helmoldiri Alberti Stadensis testimoniis componi nequit; sed nos id pensi non habemus ut singula singulorumnistoricorum dicta usique ad exiremum quod sunt jota tuea mor nobis communem vetustiorum rerum evidentia firma- Dd a tum

226쪽

2II. DE FORMULA

tum consensum sequi satis est cui cum Helmoldus& Albertus obluctari videantur, hac in parte deserendi sunt: Ex Gregorii enim regestora Gregorii coaetaneis Lamberto,

Brunone, Sigeberto, OmniZOne, constat,Gregorium Henrico apud Canusium Longobardorum Ianuario mense reconciliatum , Carpinetae Marti 1. q. 19. abianen Martii ar. 23. 21'. Ricarolo Maii Ia Carpinetae rursus Maii 31. Junii 9.&48. Florentiae Augusti II Senis Septemb. 1. Romae Septemb. I 6. Versatum. a. Henricum X communicationis vinculis Ianuarii a 8 solutum Daliam, ut his qui oppremiserant calumniasve patiebantur, regio more , iusta faceret, ad Martii Kalendas pe=υι- grasse ac ubi Rud olfi Moguntiae Martii 13. electi, a 6 coronati, rebellione excitatus de repetenda Germania cogitare 'sigςhςxx compulsus est quamprimum potuit, per Aquileiam, alpes Carnicas quarum adiim contrast munitos noverat frustratis perduellium insidiis alisbonam venisse Muso deni uibourg que mensi obsidione a Rudoli cinetam merbipolim liberasse put Romam quam tunc non vidit iverit cibis Gregorio permiserit4 de non d edendo mandatum acceperita Cardinales ad consilium se transferendo regno permo Veriti tantisperdum Rudoliam designatum, corona donatum , Optimatibu Scommendatum elege e Saxonesci apud Romam consilerii fieri

nequaquam potest; sed Papam de seperponendo alio quovis Rege in genere consilium dedisse, legatos Rudolfo favime

principibus electuris commendasse, electum a Papa legatorum molimina confirmante, coronam accepi Te,Henricumqueti 's. , ' ernhero Argentinensi monitum ' adultojam ere, festina-hh- - tis sequantum licuit itineribus revertisse longe probabilius est. Reducem Henricum novo cum suis anathemate Gregorii si qua Saxonibus id ipsum coram Romana SynΘdo protestantibus fides jusione perculit Bernardus Legatus, quiam Osequente, prope Methelrikestad, in injuriam passi Regisi

227쪽

matas manus venit , sed ' simulac ei secunda excommunica Haec dissiotionis vincula Iec1t, sententram mutante Papa , ne solum Bemraed.

Henrico It is quod Rudolfus usurpaverat nomen conservante, sed Henrico primas deferente frustra fulta haec enim. adventu se Regu extra communionem positi imo si decretum ejus ratum habeamus exugis in Italiam, quo minus ustra mon-iesproficeretur impeditum protestatus, ad Bernardum utrumque Legatum A. D. Io T. Maii 31. quarto pace reddita mense mandata dedit Virumque Regem Henricum videlicet amque Rudosum commoneatis, quatenus nobibviam isti ecure transeeundi aperiant, c. de eramus, c. causam inter eos Deo favente discutere,, Wm parti magis ad regni gubernacula justitia --at, demonstrare, c. Si alteruter praedicforum Regum huic nostra voluntati ac deliberaliomparere is ad vestra monita ocum dore renuerit,dcc usique ad mortem si oportet no stravicere iter. ad Teutonum optimates. Legatis no ris Bernardo idelicet S. Eom. Eccl. delis lis est Diacono itemque Eernardo Abbati misesbe is mona sterii religioso pracipimmut utrumque Regem Henricum videlicet e Rodulsum haut persi aut per idoneos nuncios admoneant, c. uterque namque ex nolis, c. ad utorium requirit, dcc. Quibus Suevorum Saxonumque cum Rodulso con-juratorum animo graviter pupugit Dominin Apostolic sinquit Bruno Apo stolici vigoris oblitus, qua causa neficimus multum eis a prioresententia mutatm. Nam qui prius Henricum cum omni-bmsuis a uiorabin Apostolica sivertiate excommunicaverat, eique regnandi potesatem potenter interdixerat , ct omnes qui ei delita temjurassent iuramentinoia Apostolica auctoritate ab stiverat, or electionem novi Regis consensu uo consimaverat, nunc per literas mandavit, ut Concilio facto Rex Merque convocatus odiatur, eo quem justitia regnare permiserit altero deposto tutus in regno confise Metur, 3 c. Acceptis his literis Bernardus ordinalis quo ibi imν-

mea exequitum At nostrates cum ipse literas accepissem a. Dd a magna.

228쪽

Maio in is igitur liter.as ei remiserunt, quibus eum ancis pnsentis stilicet vis. Iimore perterritum , quasi vocegasii clamantis excitare is LMς λῖ re ecturi chris consortatum, adpristinae virtutem constantiae reve in episto vocare voluerunt,4 C. NUnc sarcinam illam quam sola vestra

auctoritate jubente suscepimus, eadem quoqUe manum supponente levigari portuit, . absolutio juramentorum qualiter cassari possit, nullo modo percipere valemu S, circ. X insperato literae vestrae advenientes, duos in uno regno Reges pronunciant, duobus legationem decernunt Quam regii nominis pluralitatem, quodammodo regni divisionem, divisio quoque populi citudia partium subsecuta sunt: quippe cum in epistolis vestris illius praevaricatoris personam semper praeponi cernerent, ab eo Psicut a potente exigi, quatenus ducatum vobis in has partes ad discutiendas causas praeberet Cujus discussionis qualis modus sit ut sal- Marc. I a. II. a vestra gratia dicamus mirabile ' est in oculis nostris, scilicet ut is qui jam Synodali judicio , nulla conditione interposita 'h bs hi depositu est alio ita eandem dignitatem l Apostolica au-

Papa electum cstoritate firmato , nunc tandem ad rationem ponatur ,

M. quod nitum eli, denuo incipiatur de re indubitabili quaestio moveatur erc. familiares praedicti Henrici qui Hrc. una cum suo Capite per Legatum Apostolicum ab Ecclesia saneta separati sunt, ad hanc sedem venientes, benigne susci-rsal. 8. 6. piuntur non Olum impuniti redeunt, sed insuper gloria orhonore coronantur Mad priorem inobedientiam superbiendo revertentes nostrae miseriae insultant, esec. Ad quas lueras cumnusium pro velli res Uum accepissent has ei literis iterum misee Marc. Iq. 68. runt, ut quod nonprimo quasi galli cantu sicut 'secundum Marcum, nec Petrus eis excitatus ) altem cumsecundi quas asius /opulus Ecclisiae vocem daret, a torpore dubitalionis ad constantiam Petri cum tiro suscitatus exurgeret, c. Inter alia multa haec quoque sanctitati vestrae nuper indicavimus, qualem sententiam

229쪽

REGNANT E CHRISTO. 21 tiam Dominus Bern hardus in Henricum Deo odibilem,suos.

que participes protulerit; quidque de Rudolfo vestra jus sione statuerit, fiduciam habentes si hoc ad notitiam vestram perveniret omnem causam nostram in hoc procedere, prosperari, em certamen quod a vobis initum, vestraque jussione susceptum est, jam non per vos, nec per vestra decreta componitur , sed gladiorum judicio terminandum, derelinquitur , c. Tertiam quoque direxerunt epistolam quam jusserunt in Synodo Romana recitari, Si Dominus to obcm vel universalis Ecclest interventu ad dignitatis Apostolicae rigorem posset excitari, C. pervenit ad nos in . Synodo Romana nuper habita quaesitum esse in dubitari a quibusdam utrum praedictus vir ille excommunicandus sit, annon os DominuS Beriali ardus Card. cum legationem suam in irritum procedere conspexisset, quamvis certum fuisset praedica um v, rum pro adjuncto inobedientiae pessurio, prioris anathema tis vinculo innodatum , de quo jam ad tempus conditionaliter absolutus fuit, tamen quod sibi ab Apostolica sede injunctum est , superimposuit. Iussione igitur Apostolica regni gubernacula denuo ei contradicendo, a corporein fanguine Domini nostri Iesu Christi, Scia liminibus S. Ecclesiae separavit tam illum quam Omnes si1bi consentientes; virum alium in regia dignitate confirmavit Apostolica auctoritate, orc in

Concilio hujus Ecclesiae Lanctaei quae semper ab excommunicatis abstinere docuit se quasi oratores exhibent fisen meiani cita patienter audiuntur, sicut nostri y nullo discrimine inter laesosin laedentes habito, c. Tunc ab ipsa Synodo in Te tonicas partes ubjectam mist episeolam , dcc. Iudicio sancti Spiritus decrevimus praecipimus, ut in regno vestro omnium conventus Episcoporum laicorum eorum qui timent Deum, inter vos pacem desiderant, fieret coram nostris Legatis decerneretis, si cui Menrico videlicet vel Ru-

doli qui de regni gubernaculo inter se decertant amplius

justitia

230쪽

216 DEFORMULA justitia faveret, parsque in justa ratione devicta AE . Petri auctoritate constricta facilius cederet,in ab interitu animarum corporum me propitianteo cessaret justior vero pars amplius de Deo confideret, adjut B. Petri auctoritate in omnium justitiam diligentium consensu , de victoria

omnino speraret, neutram mortem timeret, ore contra

quam no strates hanc , quam pollui, miserunt epistolam: Accepimus dudum sanctitatis vestrae iteras, hoc continente S, quod vos in Synodo Romana decrevistis, quatenus in nostris partibu Sconventus omni hi Episcoporum odi coram Deum timentium ore ad discutiendum hoc , cui Aorum qui de regni gubernaculo certant u sitia magisfaveat. In qua re primum hoc mi ramur quod prudentia vestra statuit quod nullo modo posse fieri constat Novimus enim hoc memoriae vestrae non excidisse,

quod jam assiduis querimoniis frequentatum est apud vos, quippe quod pene omnes Episcopi qui sed Apostolicae obediunt, de suis Episcopalibus expulsi, a facie persequentium fugiunt, sec. mirandum censemus quod illius hominis causam cum illis hominibus discutere jubemur, quo utrosque Legatus S. Rom. Ecclesiae vestra jussione a liminibus Ecclesia sancDe separavit : Si autem nihil horum obstitisset, quid nostra interest , ut jamdudum finitam Synodi Romanae sententiam retractemus, ienuo ad rationem ponamus' quid ad nos, ut discutiamus si illi uisiti faveat ad obtinendum regnum, cui vos regni gubernacula jam ante triennium SynOdo judicante interdixistis moniae magis oportuit ut judicium illud discusso praecederet quam nunc tandem subsequatur movimus intelligentiam vestram , quod nunqualm

de re indiscussa Synodus vobis praesidente judicavit Quarergo necessitas secunda discussionis p Si autem praedictus ille nondum discusu est; sed sicut vos dicitis adhuc discu-

o a vim ar tiendus; qua uatio fuit, ut homini in discusso Regalis dipni-

tas, ex dignitate Apostolica siue ullo conditionis additamento

urrenti

hominem

SEARCH

MENU NAVIGATION