장음표시 사용
201쪽
REGNANΤE CHRISTO. 18 Subductis ad unum quae male acta videbantur feralis illius, quam sibi anno Io 6 primus in temporalia Regum Gregorius VII arrogavit, potestatis fundamentis, immanem ejus quanta quanta est inevitabili casu molem ruere necesse est cum firmiora ulla vel ex Scriptura , vel ex antiquae Ecclesiae decretis, cpraxi, quibus ruinam quam primum stare coepit minantem statuminaret, fulcra habuisse eum verisimile non sit, sotiore ad eandem usurpandam argumento quam ex decessoris exemplo petito inducui non videantur , quotquot ab annis fere s o ad fatalem illam Regibus machinam perfugium fecerunt; suam tuendam susceperunt causam , imprudentes prodant quotquot Gregorii VII s cujus , ex privilegio loci, Omni exceptione major auci oritas videri poterat praesidiis diffsi, melioribus investigandis per annos jam plus minus 6o irrito conamine insudarunt quandoquidem eXacstis fere X a Christo nato seculis nova iniqua semper antea caruerant Christiani priores in
Ecclesia exortam potestatem suisse prorsus improbabile est cum aliis Christiana resp. dotibus aucta , praestantioribusque promissis quam quae prioribus Christianismi saxulis floruit,
munita non sit. a. Nullam unquam hominis cujuscunque in Reges Regumque temporalia potestatem agnovere , quot quot ante Gregorii VII aetatem vixerunt Christiani, cum Reges uni Deosubiectis , omnique quoad homines poenarum metusolutos, constanter a primis Ecclesiae temporibus ad undecimum usque saeculum professi sint nullusque qui in con traria sententia fuerit notari possit. Hinc circa L. D. Co. Te ulli auus sentiunt Impp. J Deum essesolum in cum solius rapol. c. 3o
potestate sium, a quo senisecundi, poni quem primi, ante omnes Deos, eo sive omnes homines resdem lamperatorem Deo commendo cui cap. 33. soli vhicio. Item Colimm Imperatorem c quomodo se nobis li- Ad scapu-cet, ct ipse expedit ut hominem a Deo secundum , ct quicquid eis a
202쪽
nibus majorent , dumsolo vero Deo minorese. Osius Cordubensis epistola anno 1 s. ad Constantium Augustum data υχήρύιν ιάοχειν cim της γης ἔξεων nobis s non es in terra principatum tenere quanto minu Regibus imperare, ut quandocunque libuerit loco cedant Basilius magnus anno circiter 3Io de Davide in Psalm. 37. οιο βοι πλά ς ε πριιρορ υρο , διὰ τη μ βενι ιl 1 mcsid otis, velut Rex attollitur , quod nulli)udici Ahaceat. Optatus Mileuitanus anno plus minus 3 8 adversus Parmenianum lib. 3. Merito Paulus docet orandum esse pro Regibus est potesatibus, etiamstalis esset Imperator qui gentiliter viveret, C. Cum super Imperatorem non siit nisi lus Deus quiscit Imperatorem, dumst Donatus super Imperatorem extollit, iam quasi hominum excesserat metasu ut se ut Deum, non hominem ae stimare non vere do eum qui post Deum ab hominibus timebatur Ambrosius eodem fere tempore in Psal qo. David quasi Rex, legibus non tenebatur humanis Deo tamen obnoxiumst propeccatis fluis esse cognscit. Apolog. David. c. Io nustis David legibus tenebatur, quia liberi sunt Reges a vinculis riticiorum, nec enim ustas adpoenam vocantur legibus tuti Imperii Moestite Hieronymus epistola a a circa annum 383. data ad Dominum, poenitens David loquitur, Tibi soli peccavi, c. Rex enim eras, alium non timebam quod epistola 46. c. 3. repetit Felix 3 epistola ad Zenonem Augustum anno 83. aeta vice Dei praesides Anastasius epist ad Anastasium Imp. anno q9 . scripta Imperatorem velut Vici
ri Deusprae dere; it in terris Arnobius junior quem assesiodorus , Euthymius, Glossa sequuntur in Psal. o. exflub nulla alio nis sub Moseo agens ophum selumsuperpotesarem siuam
Lib S. c. δ' metuens Deo sese peccavit Gregorius Turonenhs in Concilio
Parisiis in Basilica S. Petri Apostoli quae nunc S. Genovesae dicitur anno congregato, ad Chilpericum Regem. Si quis de nobis C Rex busitiae tramitem transcendere voluerit, a te corrigi potens; si veri tu excesseris, quis te corripiet ' loquimur tibi,fasi volueris, audis; si autem noluem, qui te condemnabis, Mis
203쪽
REGNANT E CHRISTO. 189 quisepronunciavit esse iustitiam λ Gregorius magnus lib. 2. Ind. II id est anno 1 93 epist. 6a ad Mauritium Augustum. Ego indignuspietatis ves famulus in hachnestione neque ut Episcopus
neque ut servus, Iure reipublicae sediure privato loquor; quia Serenis me Domine ex is jam tempore Dominus meu uisi,quando a
huc Dominus omnium non eras , c. possas Dominorum meorum
pietati caelitus data Esuper omnes homines, c. respondebit Christis dicens, c. egosacerdotes meos manui tuae commisi eo ego quidemIusionis hectus, &c. et debui exolvi, qui e Imperatori obsedientiampraebui: lib. q. epist. 3 P. anno s9 s. data Sacerdotibus non ex terrenapotesare Dominus noser citius indignetur, sed excellenti consideratione propter eum cujus servisunt, eis ita dominetur ut etiam debitam reverentiam impendat, si enim Regi caelituspotestas
in omnes hom nes data, sisacerdotes ejus jure reip.)strvi; si Gregorius ipse i ioni subjectusfamulus obedientiam praebendo quae debuit exolvit; si manui Regis a Christo sacerdotes commis sunt; si denique sacerdotibi jure dominari potest: quid falsius ex Gregorii sententia absurdius essingi potuit, quam adscerdo-rumjure re .servorum quod Gregorius VII voluit arbitrium,
ipsis coelisus datum Dominium pendere, ut eorum quibus X Osficio dominaturjudicio exauctorandus ullo in casu se i Beda
Circa annum 3 Q in Psalm so Rex speccat, soli Deo peccat, quia nusius istum pro peccatis sus puniet Bruno Herbipotensis anno Iosso denatus, in Psalmi o enarratione post Gregorii VII natale scripta , Ondo ex denuequit, soli Deo reus eis, Age igitur Roxsoli Deo peccarest dicit, quia hominem non habet qui ejusfacta di dicet. Otto Frisingliensis epistola anno Pin. Gregorii VII decessu a exeunte, ad Fridericum Imp.
scripta Cum nusia inveniaturpersena mundiatas quae mundi legibus non ubjaceat μι acendo coerceatur soli Reges Cutpote constitutisupra leges divino examini reservati, siculi legibus non cohibentur; unde istud eis tam Regis quamprophetae tesimonium, Tibi soli pec- piat. o. 6.cavi, c. Cum juxta ita ostrium omni mortali horrendums/ςbr.
204쪽
incidere in manus Dei vi ventis, Regibin tamen qui nunmpr. re ipsi supra si habent, quem metuant i eo erit horribilius quo ipsi teras polsunt peccare liberius. 3. Ecclesiam tum demum cum Paganismo everso rabidos monstrorum in Dei monarchiam , Trinitatem , incarnati nem Dominicam , armatorum, conatus fregit in eges lina nutricios habere , opibus ac pace dissitiere coepit invidiosa in Reges eorumque temporalia potestate qua antea penitus
deitituebatur auctam fuisse statuere, aeque absurdum est, ac si quo maxime tempore ad propulsanda insana Satanae mancipiorum molimina potestas illa necessaria videri poterat, eam defuissea quo illa minus indiguit adfuisse summumque piorum curatorem Deum , quando maXime fovere eos oportuit neglexisse dicamus. q. Non minoribus incommodis quocunque se vertat gravabitur, quisquis penes priorum seculorum Ecclesiam potestatem quam primus ex Hilde-brando Gregorius exercuit,sed ἀργον fuisse di Xerat vel enim sibi ab initio datam scivit Ecclesia, vel nescivit Nescivisse si finxeris, in Deum impius, quasi in necessariis defuerit, dona non utenda, in veterno correptorum ne quid sibi boni contigerat, nosse possent sinu fundens in Ecclesiae primitivae injurius, quasi a primis Cunabulis , non catulorum mo- φὴ' res ad paucos dies; non caeci nati instar ad annos plus minus sed ad secula fere undecim , Oculis capta seipsam suaque ignoraverit quae procedente tempore posteris quos sequior aetas vitiosiores tulit sponte patuerint. Si rursus eam, quid sibi in potestate vel temporati, vel in temporalia opis esset scivisse , ejusdem tamen usu per mille, di quod excurrit, an nos consulto abstinuisse malueris in una velis nolis insaniorem credideris, cum insanum vel ignarum sibi deesse aliquetri; scientem prudentem utilium ac licitorum usum quando maxime opus est abdicando seipsum prodere excusationem nullam mereatur. s. Cum partim falsis ac depravatis partim
205쪽
REGNANT E CHRISTO. 9zimpertinentibus mi alienum sensum detortis principiis quod ad oculum demonstrasse nos speramus tota quam anno primum Io 6. Gregorius VI procudit potestatis temporalis assertio nitatur verumque eX solis veris, necessariis, d immediatis necessario deducatur; non nisi falsa vitio a esse potest tam Gregorii quam sequacium conclusio Reges quos Rom. Ecclesia vel inutiles, vel damnoseos iudicaverit eyufidem decreto abdicare fas esse. 6. Ad confirmandam Romanae Ecclesiae in Regum temporalia potestatem aptiora quam fuerint Gregorii VII ad Heri mannum Metensem argumenta a nuperis excogitata fuisse in falsum est, etsi verum demus ad potestatis illius assertionem inutile, quae itio 3 primum orta
principio, nonpotuit tracJu temporis convalesiere, quantumVi ΠΟ-Vo apparatu circum vestita plures indies admiratores nacta
sit. . Gregorii VII licet in praemissis quibus Romanae
Ecclesiae in principum temporalia potestatem se demonstraturum speravit erraverit, veram certamque conclusionem putare a ratione prorsus alienum eae nulla enim alia veram
indubitatamque asserentibus elabendi via, quam si quod
pontificiae Majestatis cultores nunquam admiserint ess g t p
s ut quod loqueretur nesciret correptum, in morem insanientium diuiam foeminarum ac et veluti citam γιον φωνον hominis olim voce ciret. a. 16.
usum sitne mente senum dedisse somnient. Nutantis Herimanni qui inter factionis signiferos ab initios utpote gente Saxo fuerat, hostilis in Henricum Regem animus, famosa illa quam refutavimus Gregorii VII epistola confirmatus ad tempus obduruit, sed suo damno cum enim anno io 8 a ab Ecclesia ua et i et fugiens suffectus i. que S. Arnulf Abbas Walo , paulo post abdicasset; at no Io 8s in Synodo Moguntice hebdomade a post Pascha, damnam atque deposita eris nec amisiam quam Bruno Sal- mensi occupaverat. sedem nisi ad paucissimos die . 'la.
cat Henrico recuperavit anno Io9o Maii 4 denatus Pau- rimai Hum
transsationis . Clementis A. D. Iouo. Indict, Rernante Dominρ nostro Iesu Christo, Imperante Henric IIS sicare Romanorum no uissimo data.
206쪽
qui Legatus A solici, maximin auctor a urationis extitcrat, o novi Regis instituendi postea exregi quas Regi sociatus retrogradus essectin est 'do Treverensis inchiepiscopin omni pietate plenm, nimis mansuetin , Henrico p suam decebat obsecutin is flammeo furorisu. constensionis oleum ministravit merinherin Magdeburge
M Uufidemque nominis Merseburgensis Epis cum , cum polsent invito Regel cui alii repatriare, nolebant, quod incisio , secet impio Deum, libri quo eis omHis potesas, ossendere timebant. t Benno Misenensis Episcum desertis ob quas damnatus a Synodo Mogontina fuerat, Gregorii VII partibus; venit ad sedem spopolicam
pro errore seu petitum veniam, quam eν promeruit accipere cum
ἰό Uin Comens ' Papa poenitentem benignes ceperit, orio usum pro serereseo honoris e tractaverit, c. Hartulin Magadaburgenses Epi- sivisime ac secundo damnatin , ut faciliin promereri posset Episcopaium ab Imperatore, promittebat cunctos principes qui adhuc essent cum eo distorris, in gratiam Uin reducere, c. acceptisque iuramen rissuperpromissse dei firmitate, reddidit et i use Episcopatum Imperator absque Synodali conventione Heri mannus ipse qui Gregorii septimi incitamentis, Saxonumque gentilium ferocia audentior A. D. Io 6. factus videbatur , quinto post anno Christianae serae Io 8 I. succenturiato monitore Gebhardo Salisburgensi, seu Iuvavensi qui quid in Ecclesiae dispensione tenendum sentiendumque indicaret, ut respondere valeret, his qui contraria sentiebant est loquebantur, opus habuit. Hildebrandici omnes si Apologiam pro Henrico audiamus in conventu apud Gerstungen anno Io 83'. Ianuar. ao. Iasunt confusi est ita devicti ab Henricianae partis praesulibus, ut non haberent quiar hondere possent, manente apud Ecclesam Dei victoria, c. unde
facta dissi one inter ipsos e iamprincipes advespartis, occisim es ibi Thiedericin Comes habens in coniugio sororem Egberti Marrhionis,
207쪽
REGNANT E CHRISTO. 193 quem cum alter Thiedericus,suusscilicet cognatus, coepisset defendere, occisus en d ipse. Et certe nisi fuga eripuisset donem Edinishei- mensis Ecclesiae Epi copum, fatrem ejus Chunradum Comitem, i pariter ocrubuissent per manus operantium iniquitatem, qui ambo multa poni haec pasessunt adversa per provinciales patrias , scilicer Saxonia, quia noluerunt reverti ad partes factionis si . Si conjuratos adversus Henrici a Gregorio VII depositi devotum di-τis caput, pristinae levitatis Episcopos pudebat; si factionis inter eos duces, Deum Regi obsequium denegando offendere timebant, suaque ossicia spondebant iu denique ipse pontificius Legatus adurato perduellionis crimrne ad principem Iegitimum retrogradus rediit quis adeo hebes sit, ut se jur menti Henrico aut anathema praestiti vinculo solutos Regemque a Papa revera exregem fictumn credidisse, apud I3 tantum, aut paulo ptare, scopos Hildebrandi Papaesancta Dei fuis- lasacerdotia in animum inducat Alia principum ipsorum qui primi frontibus adversis in legitimum principem impetum secerunt, men nequaquam fuit A. D. Io8o. Octob. Is feri s. Rudomus ex Suevorum Duce ad regnum a Saxonibus aliisque conjuratis evectus cum infeliciter ad Eistram pugnasset vulneratus ' in a i bita, b nu dextra , fugit Marcipolim', mortique iam proximus dixit ad p . . t .
familiaressios, videtis manum dextram meam de vulnere sauciam Hac ego juravi domino Henrico , ut non nocerem ei,
nec insidiarer gloriae ejus sed jussio Apostolica, pontificumque petitio me ad id deduxit, utjuramenti transgressor honorem mihi indebitum usurparem. Quis igitur nos finis eX- ceperit videtis, quia in manu unde juramenta violavi morta- Ie hoc vulnus accepi. Viderint ergo i qui nos ad hoc insti-gaVerunt, qualiter nos duxerint me forte deducti simus in praecipitium aeternae damnationis est hoc dicens cum gravi molesta diem clausit extremam Rudolfi partes secutus Bruno sinam ei manum amputatam est grave vulnus ubi venter desicen-
208쪽
1μ DE FORMULAdii ad illa inflictum , non negat sed fortem animum praest tisse refert, cum inquit cognovisset quo uus haberet victoriam
populus, Nunc , ait, laetus patiar Vivus S moriens, quicquid voluerit Dominus, c. ut Ugos , quos de ua morte et idebat dolentes, constolaretur, si non in praesenti moriturum fidenterpollicetur; postquam principes concorditer ei omnes stoponderunt, ut si Deus
omnipotensi ius vitam ervare vellit, eo vivo etiam utraque manu careret Saxonia Amsium alium rectorem eligeret hac de multum
illi Gratus felici est morte resolutus. Sed haec , quae cum Hel-moldi narratione pugnare prim fronte videntur , conciliare facile est, cum initio de victoria principumque Jonsione laetari, bene de vita sperare; simulac vero omnis retinendae vitae spes abscessit, animo angi, culpam fateri,de pontificum consilio quod Bruno studio partium abreptus dissimulavit queriri indebitum ast honorem usurpatum, violatamque sacramenti religionem quod Helmolitus voluit serio deplorare potue-
Chron Hii' ait merimannus anno Io 81. Decemb. 26. Henrico longe
dit ad Lam posito Rex salutatus, anno Io 86. Indic 8. regium nomen deposivit Saxonibus as delitate Rom. Ecclesiae recedentibus, ct Hen *ςxyh0 4 cum quem multoties abyuraverant anno 1o88. recipientibus uniue mannus ab eis in Lotiaringium feres sive Henricum Regem
fugiens s quod Burchardus S. Galli monachus putavit 1ivetiam uis quam alienis despectus quod Vrspergensisa Krantaeius maluerunt sive permis one Imperatoris, quod Nauclerus ex Vrspergensi hausit Conrado Comiti fratri qui in Hierosolymitano itinere anno Io 86. obiit, hac in parte dissimilis quod indefessus Henrici fauto uis, cujus ipse regnum invasit;
unde evenit, ut anno Io 88 depositio Conradi in B. Virginis monasterio , facta diceretur , regnantepermissu Dei Henrico 'ranno damnato a pia memoria Gregorio ponti e Romanora tunc enim Conradi liberi Hermanni patrui partibus addicti erant. Smino de et A. D. Io 8 I. Otto Bavariae Exdux aprincipibus adversepartis mali spollicitat tonibus bracius, Misasis an adversus Henricum
209쪽
REGNANTE ' CHRISTO. 19sHermanno faveretri magna parteae, in dubitationi constentiente Opene totam Saxoniam commovente , cumque jam totin esset inclinaim ad Henricianorumpartes, vix sententiam mutavit Egbertus 2 i zr' Marchios contra Regem cognatum conjuravis sepe eIiam fisi a conseratorum societate ad Regem convertisci se nunc harum, nunc istarum partiumfuit, postpraelium quod gestum est in Episcopio A. D. 1 8s. mirretiburgenses Ecclesiae ubi idem Egberim primm erat deprincipibus Saxoniae , post hoc vero Imp. Henricin intravit cum exercitu per Thuringiam in Saxoniam , ubi cum non auderent Saxones atque Thuringi offerre ei occasionempugnandi; tum quidem Egberim Marchio utpote princeps hum quoque besii iurejurando promisit Imperatori,s eskt exercitum inde reducerese=e deditionem facturum ese in loco Heros eidiaesfactum eis ira, or adhuc resis eis Hero eldiu, quod ibi Egberam Marchio supplicem semperatori obtulit, quod ei demiuramento promist, quod farcham uam ese Comitatusfluos ab Imp.
recepit, c. A. D. IO93. Conra , qui patrisio rebvians, vene P ςςhjη rat ad Papam Vrbanum , ef fllutus ab excommunicatione in Longobardia regnabat contrapatrem eundem Vrspergensi teste sem Vrspergensemper Dominum uum, o Caesarem, vel Imperatorem appestavit. Si p. 233 Sigo-
Conradi in Romanae Ecclesiae communione positi, regnique GH Italici invasoris, judicio, Henricus pater a Gregorio VII de - Apositus, Clementis Antipapae manu coronatus, non Odo Dominin sed Coir Imperator fuit m eidem fidem , Egbertus subjectionem professus, uramento promisit si Hermannum tanto consensu Henrico reconciliati Saxones repudiaverunt, ut selm in Saxonia Romanae communionis Episcopus merinherus Merseburgensis anno Io 93 defunctus remansierit Si Otto inquam partem inclinaret animi dubius diutius pependit , Si Rodolfus a Papa Saxonibus, cive vis, corona donatuS, ViΟ-
lati se juramenti cujus per Gregorium VII nexibus eXpeditus videri poterat reum moriens agnovit Si quod ex Gebhardi Salisburgensis in Gregorii septimi causa praecipui, epistola ad Herimantium A. D. io 8 data constat Henri-B a iani
210쪽
DE FORMULAciani adversarios, seductos e seductores, perfidos, imminentium
malorum caput est causam esse, sicut incessanter, ita nec inessicaciter docebant , adjuvante sacerdotalem doctrinam regali mum Dentia, quae uno eodemque incitamenti genereis doctores facundos se auditores dociles reddebat e capaces , tantumque pesuadendi sudium tanta plurimorum credulitas subsequebatur, ut etωm Gregorianorum oves eorum vocem non audirent,sed alienossequerentur cum in
locis de quibus Gregorianae panis pontisicea expulssuerant, δε- cIrinaesbi locum vendicarent, ibique in Ecclesiis non μὴ oves adsenonpertinentes Uurpatae praedicationispabulo ad hoc usique informarem, ut pastores antiquos nonsolum despicere sed etiam per equi dignum arbiIrarentur. Si Gregorio Papa , Anselmoque Lucensi expulsis, quod scripta ab anonymo hujus vita ex prosesi docet facti fuerandi scopi, est principes pene omnes, non solum inobedientes , verum omnino rebellis edi Romanae est inventa erathia atque unica, Dux o Marrhionissa Mathilda Papiae Gregorio obediens: Si denique coadunati scopi se Marchiones cum aliis mulis magis impetu est furor ubito terram invaserant ejusdem. Comit se, putanus totam illicosis ditionise Vare, si pro ea pauci congregabaurum; addictique Papae perionem Longobardiam Oscopi inveni bantur rarisimi: Quis surdis decantatam a Gregorio VII de Romanae Ecclesiae in temporalia principum vix Herimanno Metensi aliisque paucissimis auditam fuisse cantilenam ne-gec Gratam certe populis si forte Suevos Saxones con-juratos excipias nequaquam sui me palam est. Cum anno XoII. causam pro qua post reconciliatum Gregorio Henri
cum Italis exposivisset Episcopo Citicensis legatus vehemens in
eum ira est indignatio coorta e I, fremere omnes, sesevire verbis ac manibus coeperunt, c. Regem secus ac deceat egisse, crimenque glo- is, ri esuae intulis nunduam abolendum , auod homini haeretico pro