Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

501쪽

λείπων. Στόμαχος πεπονθως, ουτως γαρ καλείσθia καὶ φημῶν εν ω παρόντι το στομα ζς κοιλίας δια ον των πολλῶν συνζθειαν, Ουκαν ν ἐδος τρέπει τον σφυγμον. αλλωμεν φλεγμαίνων μόνον, is επὶ φλεγμονος νευρωδους σωματος εἴπομεν γίνεσθαι, ζ τροπην τοιαυτζν εργα ται.

δε λιβόμενος, η δακνόμενος, η κλυων, Π μετικος, ταυτιωδης, ηανόρεκτος, οδυνωδος κατα To του συμπτω- ματος ιδος. αἱ μεν α δοξεις καὶ οἱ μετοι καὶ ναυτίαι καὶ οἱ λυομοὶ καὶ οἱ λυσμοὶ καὶ κλυσεις σχυρῶς πυκνουσι τον τομον συν τω μικρὸν καὶ μυδρὸν ἐργά

Orthopnoea actata inaequalen et inordinat una pulsum halbo et nonnihil deficientem; quae nediocriter est gravis, crelirum; illae Violentistima, tarduna et deficienteni lauo Din perimit hontinent, crebrUN et la1iguidiarii. Uterinae lassocatioriis pulsus, Ut si conVederetur, pro tensus est obrariis Dod si exitialis sit sullocatio, relier, in orcinatus et nonnihil deficiens. Stomachus assecuis ut so vocemus in praesentia sventriculi, quod is usus apud Vulgus obtinuit non uno modo commutat pessus Nana si insananaatus sit untaxat, ita mutat pulsum, Ut corporis ervosi Eximus pulsum solere; si comprimatiir, vellicet tir, anguescat, si1agultiat, Onaat, naiiseet, astutiat, doleat, pro genere symplonatius. Nain vellicationes, Ontitus, Nauseae, siti guttiis, angitor, lonlatum pax riun et latagiti Ihin efficilint et literini etiani modico

502쪽

Ed CI1ari. VIII sa5. Ed Bas. III. 7. σθαι. καί τισι μετρίως θάττονα. θλίψις ὁ μόν χωρὶς τουτων τινος αραιον καὶ βραδυ και μικρον και μυδρόν. δε τοιαυτο θλίψις επὶ τροφαῖς βαρυνουσαις γ ίνεται, ζωμίαν ἐχούσαις πυραν δυναμιν, ἰλλα τω ποσω μόνω διοχλουσαις, καί τισι γροῖς συρρυεισιν εἰς αυτον δοκτοις. εἰ ὁ και ψυχοιτο προ αυτῶν, τοτε ὁ καὶ μάλιστα τοιου- τος ὁ σφυγμος ἐσται καὶ ο των βουλιμιαντων ὁ τοιου- τος ἐστιν αἱ ἐν Ουν εἰς πυκνότητα τρέπουσαι διαθέσεις,

Gπασαι χοονίζουσαι, η καὶ σφοδροτεραι γινόμεναι, TO Gκωλοκίζοντα σφυομον ἐργάζονται. α δ ει ὰραιοτητα προς

Celeriorem, Verum etia111 adnaodum crebriim sola Vero cona presso, remotis illis Onanibus, iuu11i, lardum, Paron et Ialaguidunt. Ea conapressio tun a cibis ritu gravantibus,

neque iussa insigni praeditis virtute, sed sola abundantia. Ino-Ιestis; tun ab humoribus si illius lana Psi in eum confluant, non inordicantilius; visi i liis si sente refrigereti ix, tumVem vel nariine talis pii istis Sistet. Α bulinatam patientium talis pulsi is R. At Onanes quiden assectus, qui iucrobii laten nautant, si dii ii hirni sint, e evaserint giariores,

pulsum vermiculanteiri creant. Uti Vero in Taritatem, prae terquain quod Continenloratas disserentias adaiugent, talern praeterea specten in aeciliat itatis in ivio pii a generant, iit naultis locis perliis uin Coipias Iteriae Videatiar, Ieque esse

continuum ac sentit tactus in distentione veluti axenao

503쪽

μαλακός. κλεφαντιωντων σφυομος μικρος καὶ αρρωστος καὶ βραδυς καὶ πυκνός.

Tων δε ἐλλέβορον εἰληφότων, λίγον ἐν προ των Ῥετων, νίκα αν θλίβωνται, πλατυς, αραιος, μυδρότερος καὶ βραδύτερος ἐμούντων δε καὶ σπαραττομένων νώμαλος καὶ ἄτακτος ηδ δε καὶ βελτιόνων γινομένων τετα μένος μεν, ἄλλα καὶ τι νωμαλος, ηττον δε η προσθεν. γυς δε του κατὰ φυσιν ελθόντων μαλος καὶ μείζων του προσθεν καὶ σφοδρότερος. σοι δε ε αυτῶν συγκοπτονται καὶ σπῶνται καὶ λύζουσι, μικρός τουτοις καὶ μυ- δρὸς καὶ ἄτακτος ὁ σφυγμὸς καὶ θαττων καὶ πυκνος ἄγαν. ou ὁὶ πνιγομένοις αυτῶν μικρὸς καὶ Ἀμυδρὸς

imbecillus, celerior, creber, subduriis, Chun quadam tensione; auasarcae iiii Iosus , alior mollis Pie. Elephantia laborantium pulsus parvus, Ianguidus, tar diis rei erque est. Ictemcorona pulsus est, si absit seliris, minor, durior, crebrior, 11OI1Ia14gvidus, ne Celeae . Veratoina iiii sun)pserint, ii paulo ante Vomitiana, ubi comprimantur, pulsuin liabent latuin, Tariana, languidiorem, tardiorena. Interea dilan vomunt et cliVediantur, 11aequalem et nox sinatu 1. Dinain rael ius liabere coeperint, ordinatuin claui lena, sed ita aequalen adl111c, nainus tamen iam antea. Ubi vero an ad naturiden statum prope redierint, aestualen a naajorern quain dii tum 1 ehementioremque. Qui horaim Vn ope Cooipitinii ir, coiri e untii atque sit gultiunt Parvunt hi et langiuidum inordinas uinctii et celeriorem atque

inestum crebrim habent Qui ex his nisibcantur, Parvum,

504쪽

languidum, inordinatum, illaequalem; non autem crebriam, nec celerena imo potius tardum repraesentat etiam nonni hi timJOR et Ia atquo parvam quatillam interdum arteriae

505쪽

Ed Chari. VIII. 14. Ed Ba III. 7. Kεφ. . XIυξαίμον μεν αν καὶ μαθεῖν καὶ διδάξαι δυνασθαι τα πραγματα, χωρις των ἐπ αυτοῖς ονομάτων, ἴναμ προ τω μακραν εἰναι et ζν τεχνον διατον οἰκείαν θεωρίαν,

ἐξ επιμέτρου γένοιο ημῖν η περὶ την λέξιν ἄσχολία ἐπεὶ δεανάγκη δια των νοματων δηλουν, βουλομεθα, τοῖς μεν GO-φισταῖς ἀφθονία κανθάδε σοφισμάτων, και διατριβn ἀχρηστου, τοῖς δε ἄλλοις σοι πραγματων ἐπιστομην, ου ονομάτων εμπειρίαν ζζλώκαμεν ἄκουσι μεν, ἐξ ἀνάγκος δε μως,

ap. I. Optarem eqstudem et percipi et tradi posseres citra ipsarum nomina, ne ad artis Vel ex sua ipsitis coin mentatione Iougis iamnena vellit cumidus nobis accederet ea quae circa lictionem est occupatio. Sed quum necesse sit nominibit ea, quae Volurniis, significare, soliuistis hino Commentoriim et inutilis Esputationis copiosa materia suppe ditatur caeter Vero Dicunque rerum scientiam, non Ustina vocum sectamia, inviti quideri tanae coinpellimur propter

506쪽

ασχολία κάλλιστον ἐν α ζ οπωσουν περι ων νομα- των συνθέμενον ἐπὶ τον θεωρίαν σπευδειν ως ἐπὶ του προγραφέντος μῖν περὶ σφυγμῶν τοις σαγομένοις ἐποιοσαμεν,των δε ἐν νόμασι μονων δεινῶν, ἐπ αυτῶν δε τῶν ργωντος τεχνος αμαθεσrάτων νοχλούντων ἰεὶ, καὶ μηδε αναπνεῖσαι χωρὶς πορείας ἐπιτρεπόντων, ἀναγκαία σχεδον ὁ καὶ περὶ τον λέξιν σχολία τους μεν ουν παλαιους πλῶς

εστιν ευρειν χρωμένους τοῖς νόμασιν, νος μονου φροντίω ταναεὶ του δολῶσαι το νοουμενον. οἱ δε νε-εροι μονον καθ' εκάστον συλλαβον σοφίζονταί τε καὶ φιλονεικοῖσι, και Ουδε παυονται περὶ τῶν νοματων ρίζοντες Ola ευθεως, ἶν ξενος μορίου τος προκειμένς πραγματείας το πὼν επιγνῶμεν, μεν τίς φησι τον σχυρῶς πλοττοντα σφυγμον σφοδρὸν Hetat. παθελθων δ ετερος ου του rον αὶ ο αν καὶ μέγας

καὶ πλορος καὶ ταχυς, κεῖνον εἰνα φύσι TO σφοδρον.αλλος δέ τις τον ἰσχυρον αμα καὶ ταχύν καί τις μαλα σεμνῶς ἐπιτιμοσας τούτοις τον μέγαν αμα και ταχύν σφοδρον sopliis arum contunielias de nonainibus laborare optinaum

siquidena esset, litavis conssitione de 1ionainibus ConVmatre et ad contemplationein properaro quod ii libro illo secinatis, qtiena antea tironilaus de pulsibus scripstanus. Sed quando qui in nonainilius tantuin valent, in operibus artis interina imperitisinai, ait inquan non interpellant, neque es pirare non Citra Contumeliana sinunt, necesse prope arn nobis est I1onainibus ut inanioreantur. Majores nostros simpliciter vo- Camalis videas asos, io senaper linum curantes, sensum ut aperirent. Juniores Vero solui de singulis syllabis argute disputant atque conteri lunt, aiective de nonainibus desistunt

cligladiati. Xenipli gratia, quo tina ex parie hujus instituti

mannaan perspicianaias, quidani pulsurn ut Valenter pulsantem Velieinentena esse adest alius cliu non hunC, Caeteriam Pit anagnus sit et plenus Celerque illun affirnaal Vehenien- lena esse alius validiua si ut ac celeiena et qui hos miragra Itate insimulans, magnunt aliter et celerem Vehemen-

507쪽

Ed Cliari. VII. si 4. 15. Ed Bas. III. 7oειναί φησιν. I 5 ου ut ασχομενος δε τουτου πέμπτος τις αλλος ετ σεμνότερον πιπλοξας, τον πλορ τε αμα καὶ παχυν σφοδρον είναί φησι καὶ ναὶ μα Λία γε ἐκτος τις αυλος ἐς αὐτοῖς τον μέγαν αμα καὶ πληρο, τουτον εἶναί φησιτον σφοδρον εἰ δε καὶ ἐβδομος τις κα ογδοος παρεῖεν εν τουτοις, ο ἐν μηδεν διαφέρειν λέγων του πληρους αυτον, o δε τω σκληρωτον αυτον εἶναι, πολίκον λ μαχον εσεσθαι;

η δηλονότι τηλικαύτην, ta πολλάκις ορῶμεν εν τε τω τος Γρπνος τεμένει καὶ ἐπ αυτῶν των ἀρρωστων ἄστε τινας

μύει τω χεῖρε κατέχειν τι τοσουτον ἀποδέουσιν αἰσχρos ροματος ποσχέσθαι. καὶ τα μεν τουτων των νυν μῖνοχλούντων οττον δεινα, καί πελοντα δεινότατα τα δε των συγγραφειν επιχειρησάντων ου ἀνασχετα προχειρος μεν

γαρ ὁ τος ορζστίας ου ζ τοματος ελεγχος οἱ δε υχ ὁρῶ σι αυτόν, ἀλλα πάντες δί πως γράφουσιν ὁ τοιόσδε

σφυγμος σφοδρος εστι, καὶ ὁ τοιόσδε πλζος εστὶ, καὶ ὁ τοιόσδε πυκνός εστι, δέον ἀφελεῖν μεν το στὶ προσθεῖναι ὁ μάλιστα μεν, εἰ οἷόν τε το καλεῖταt τουτου ὁ αποροῖντας το καλείσθω, καὶ ουτως ὁ διδάσκειν, tu τι

teni esse ait. Jam alius I1unc non serens, acerbius etiam ob Iurgat, estque pleniat sinati ac Velocem Vehementem esse. Et heret praeter lios sextus magnum plenianaqIl esse e hementem contendit. Quod si septinatis huc et Octaviis accedant, hic asserens inter ple11um et hunc nihil iliterosso, ille eunden Cum duro esse, quam censes pugnana sore anne talem qualem requenter in templo Pacis et inter ipsos aegro tos coiispicimiis Z tile ut etiam ad manuni res veniat; tantum abest ut turpi dicto abstineant. Sed mihi iiii nunc naOIesti sunt, minus stomachun saciunt, tametsi sunt importu Iaissinai; si Vero ad conanientandum apphilerunt, qui serat ZAd manum enim est inutilis quaestioliis consutatio earn tamen illi non cernunt, sed sic omnes scribtini: Hic pulsus Velaenaen est, ille plenus est, is creber citriam os sit sub Imovendun , adjungendiana autem maxin1e, si fieri possit, appellatur; quo sica1eant, appelletur, actum dema IOCenditan

508쪽

Ed Cliari. VIII sib- id Bas. III. 7 8. δολοῖν πέφυγαν ὁ σφυγμος ὁ τοιουτος, ον ἐκάλεσαν, εἰ τύ νοι, σφοδρόν. ου γαρ δ' του καλέσαι γε χάριν, Ουδε τουθίσθαι Ουνομα κυρίως, τον περὶ τους σφυγμους τόνην αυτοὶ μετεχειρισάμεοα, Ἐτέρους διδασκειν ἐπιχειροῖμεν, αλλ

μέλλοντα συμβοσεσθαι τοῖς ἶρρωστοῖσι. 8 ταῖτα δε ἐκ των

1 αθόλου γαρ προς ἐν τύν των πραγμάτων ἐπιστημον ουδενημὰς ἀφελεῖ τὰ νοματα, προ δε ζ διδασκαλίαν μονον, ην καὶ κατὰ τον συνθύκον περαίνεσθαι δυνατόν. εἴτε γαρ μηδόλως τις νόματα θέμενος τοῖς πράγμασιν, γνωρίζειν τε

Ουτὰ ἱκανὸς se καὶ ὁ τι δηλοῖ πεφυκεν ἀκρφῶς ἐπίσταιτο,

εἰίσίωνα η Θεωνά τις καλεῖν σφοδρὸν σφυγμὸν θέλοι, μη σφάλλοιτο δ' εν τω διδάσκειν τίνες αἰτίαι γεννῶσιν α

doni si vel Dionena, Vel Theonean Velit alicitus vehenientena pulsum appellare ne tala Un ali itur in docendo, quae I lun causae lyenerata et clijUS est assectius indiciun et violandon evadet: milii euna sic Pecca1 censuerina Pioinde

509쪽

Ed Chari. VIII. 15. Ed Bas. III. 8.3ὁ Ουτco μέλλοντι διδάσκειν τtουν oκεῖ νομοθετεῶν νόμματα, τω δ' πὶ τους παλαιους ἀναπέμποντι το ἐκείνωνεθος διδακτέον, ουδόν πάλιν Ουδ' ἐνταὐθα πολυπραγμο- τοῖντα πότερον κυρίως ο ὐκυρως νομασαν, τυπαλλάττειν τολμῶντα η καταμεμφομενον, οἷ δ δρῶσιν οἱ σοφισταί. περιττὰ γαρ ταυτα παντα καὶ ἔξω τος μετέρας τέχνης. O γα ονοματων αυτ γε ρθοτοτος ἐπιστ μ' στὶν, αλλα πραγμάτων, ουδε του μ καλῶς νομαζοντας εἰς ἰατρους πέμπουσιν οἱ ανθρωποι, αλλα τους γείας δεομένους Ουκουν Ουδε ο λογος δε πλέον των εἰθισμενων μῖν τε καὶ τοῖς αλ-λοις ἰατροῖς νομάτων παγγέλλεται διδαξειν, αλ αγαπω ο

Kεφ β . Πρῶτος μενουν πάντων ων Ῥεν Ἱππο- κρατη τό τε νομα του σφυγμου γραφε καὶ τύ εν αυτωτέχνον ου ἀγνοεῖν δικεν ο μζν ουτ επὶ πλέον ξειργά-Gατο Οὐτο τ μέρος τος τέχνης υτ επὶ πασος αρτηριῶν κινύσεως οἴνομα φέρει παραπλησιον δέ τι φαίνεται ποιεῖν

es ἴτω καὶ ὁ Ἐρασίστρατος. αλλ' ἐνταυθα με τοῖς ἰδίοις vii ita est dicitud disclumis, huic satis fit 31ontina instititisse :qui ad Veteres ejicit, domina trmJet institutuna; aec hic curiosus sit, proprie a1 inip prie appellarint; te audeat immutare, nec incuset, quod faciunt optiistam supervacanea sunt enim haec nania et ab arte nostra rei nota. Neque a ne liue nonainui est constituendorum scieritia, sed reriina: nequedios qui ninus p latina nomen dant, ad medicos mittunt homines, sed eos, liti opus habent sanitate. Quana obreni nihildiae displitatio ultra usitata et Dolas et aliis Dae

dicis nomina piositetur sed praeclare etiam IIIIa ea agellio, si haec me Eocriter assequatur. C. p. d. nanilian itaque quos norimus minii nomen pulsus Hippocrates literis Diali lavit atque artent, IIIam ConapleCtiti ir, ion videtur ignorasse neque a1nen lann . tis pariem multum 1abo1avit, neque cuilibet arteriam1NIIΠΟ-

tui hoc tribi sit nonilius Ide n vero ac ipse secisse videtur Erasistratus Sed ubi de illis viris peculiariter sermonem

510쪽

κοὐσιν, οἱ μεν δε πως ξιοῖντες προβαλλειν, ποσα γίνο τῶν σφυγμῶν, οι δε υ γεν φασι χρονα καλεῖν, ἀλλ' εἰ δο, ποιοτητας δ αλλοι, και διαφορὰς ἄλλοι και - αν ἐκα-στω δόξη του ονομα εμενος ερίζει μακρὰ και περαντα

lis,elio, reseram cisi potissimum nomen I1oc tuibuatit a Inter se quatenus itissentiant aut coiisontiant. Autor Ilibri de

palpitationiblis Aeginali non1ino iii signiti, sive demetiensis

sinitioniblis dissideant. Sed hoc alio loco steti Iomiis. ΕΓ- gomo Piocliue tisiuin, qui invalliit, se entes, videantus ain quot 11 Uinero sint utiles pilis iii in vis erentiae et quod singulis nouaen Etsi de liti etian ipsa dictione findana OntelI JUnt, quomitii alii ita Oltini, iit ponathir, ii tot genera sit ut pulsiiiiiii Alii ion genera j iiii appolianda, sed species Pii lain qualit ites, nonni illi florentias. Et quoci ita fievis uin est, hoc insi ituto tonsine, liti Escepta de ju recto

라틴어 텍스트