Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

581쪽

τουτου χαλεπωτερον ενιοι γαρ αυτων δοκουσί μοι μηδε λαχανον α πρίασθαι χωρὶς ορου, καὶ ταυτα μέντοι ζδ οναρδιαλεκτικος ηειμένοι, καὶ προτείνουσιν, γαν τοιουτοί τε ἐν

τοιουτοις τεθραμμένοι, των νομάτων τι τουτων ων καλωντων ἐκ μέσης Συρίας, η Κιλικίας, καὶ τοῖτο ορίζεσθαι κε λευουσιν, ὁ ζδ' ἴσως κουσε n ἀρχην ανθρωπος Ελλην μζδε πωποτε εἰθ ὁ μεν ως α ξένον τε καὶ βαρβαρον

νοεῖ, o δ' ὁ καταγελα τε καὶ σκωπτει, καὶ τωθαζε καὶ παῖδα καὶ μειοακιον αποκαλεῖ πολλακι δε το μεν προτα- θεν νομα των Ἐλληνικῶν στιν, ου ζ καν υ γε παρατοῖς Ελλοσιν πίκειται πράγματος ουτως αυτ νοουσιν οἱ δαιμονιο σοφισταὶ καπειτα κελεύουσιν ορίσασθαι. καί τις ἴσως Ελλην ἀνορ οριεῖται κατατον των Ἐλλονων συνύθειαν. οἱ δε ου μονον ου πείσονται, ἀνεκτον γαρ α ην, αλλα καὶ καταγελασουσι, καὶ διαπαίξουσιν. υτος μεν δευτερος τροπος των περὶ τους ορισμους κακῶν. ὁ δε ὁ τρίτος Ῥοκέτι κατα τουνομα καὶ το σομαινόμενον, λ ηδ καὶ κατ αυτο a p. III. Alterum de definitionibus Ionge hoc si disi

illius. Sunt enit qui ne olus si iidem citra desinitionem milii videantur enaptur1, idque citrian nec per Ouinium dialecticam viderint; proseriintque, ut tales solent, et in latibus enutrili, ex orninibus aliquod illis praeclaris, ex media potitis Syria vel Cilicia, atque definiri hoc imperant; Hlcitioil non altilivit fortasseritiisqhiana Ironio Graecus. Hoc si, ut peres inuin et barbamina, ignorat, ille iam ridet, a Villatur, exa latque, et puerula et resolescentem appellat. Saepe etiam Oinen quod in medium adductum est, Grae Cum quidem est, at non ut est rei ruptam assignatuna, ita accipiunt miseri sophistae, moxque definitionem poscunt. Hic si quis sorio Graecus pro consuetii ne Graecorra1n definiat, tantun abest ut assentiantur, sane nin toleralbile hoc sit citiinciri deant etiam et illi idant, si lio est alteriin Carca definitiones malum. At vero tertii qui non in non ine ianiet ignificatione . sed in ipsa eri an re quum dialecticae

582쪽

πάντα, καὶ προς ἀλλ)λους διαφέρεσθαι, καὶ κεκραγέναι ματύν

cytispiana peritius, loriana desinitio11e Aggreditur, in rotiplenas, aut stiperfluas, arit non distinctas, aut Obscii ras,etrii pro Xax, aut salsas, aut anilino desinitioites 1ion esse, proliare sistito an Pian insunt, cecte ilialectican aceti sani ac tunici Plistra iis, et iuria incontinodo 'adotii illa ii 1 Onanilius ebris arbit,iis clite coli. Quare frequenter hercio obsti aput, si iuna rogaltius, a Citin desinitionibus nania conentur et docere et cliscere, dii cliaden Non a Uia Curitur; υ si vero delinitiones ainus, et postea litari lilia sulliuntur, aperinalis, ibi nihil Conducere aiunt desinitiones; acciti id lino die, aut altero interposito , sed in iuncto temporis, ut et in Vecti , nati Lala pelle, Daodo desinitionena positi ionianis Plaeriint, nodo esse desinitiones in titiles consit inani. Diuarti uia mi is omnia iii iisce ebris peccatuna si, wiod 11oi1 inni uni P sciant osse desinutiones sina iii iii ut visi id is norant, destitii sit taleatit tincta, et inter se altei

583쪽

Ed Clisti. VIII. 41. Eil. Bas. III. ao. εἴπερ πραγμάτων ρισθηναιχ δυναμένων το δε ὁ πέμπτον καὶ θαυμασιωτατον αυτῶν εν τοῖς ὁρισμοῖς ὁμάρτημα, πρὶν διελθεῖν τον μωνυμίαν, ἔν των πολλαχῶς λεγομένων

tioia eam non recipiunt. Qiuintus porro lapsius in desinitioni

si Gnificant, definitione1n; Iasi vero non rem in sint, sed nonainum desinitiones. Me certe inuis aliciliando de iis praeclaris sophistis paria in abfuit citii ii necaret. IIuimonian in hi in naoduni posuisset, Ouid est plenus philsi is si jeci Varias sigilificationis nonae esse cirra1' Nec definitio Dena nan habere, nisi distincta lioni Onyntia sit . bondii imbae dixerana clurina ille, Descio, iactitit, clitici Ugeris: salis est Dathi, si do te disco , qtiad pleniis sit pulsus dia Iocticas mihi ilia 11ugas quae medicina1n Oratanainant, litte. At illiticine, in seiani, aiulivisti Tinclitana laborare, ut in diu lectica desinirem. Eninavero id ipsuan inclitit, athsur tissimum est, cluod neqtie defini ire aiidelis, et dialecticis nobis nugis non desistitis obstrepere , sed ac IOPiere, es poὶHIC,

sis Ioniis est pulsus On potest fieri, inquana, Prius'

584쪽

T. . Chari. VIII. 4a. Ed Bas ΙΙΙ. cai. τον μωνυμίαν. su 1 ὁ δ ανακραγαν μωνυμίας πάλινε φασκε καὶ λ ζρους μακρους quo αι τα τον ἰατρικον ἐπιτρίψαντα και μας πολε σαντα. O μεν οὐν μας, ειπον, ω υμας πώλεσε τους ορίζεσθαι παντα βουλομένους. ιδου, ζοὶ καὶ λοιδορεῖν ημας επιχειρεῖ. τί μὰλλον, ἔς ab iis σύ; καν τούτω διαὶ ἱστατο τυπτοσων, αλλα τουτον ἐνεπίσχον οἱ παρόντες καὶ σοβαρῶς ἐπεγγελασας ἐκεχωριστο,των ' πολοίπων δ τις πρεσβυτος, πωγωνα τε μεγιστοναχθι των στερνων καθεικὼς, καὶ ταλλα παν σκυθρωπος,το pro γα νυν TO σεμνον νενομισται, παυσασθε, ἔφη, καὶ

σοντος φο διαλεγον. 2 οὐν εφον, βραχυ μοι συγχωρορζσεις νεκα παραδείγματος. ἐρέσθαι κοιν πάντας μας; Uaam homonymiam explicaverian. Hic ille exclamabat,

Hirsusque homo Viniana ieibat atque immensas nugas adesse, citiae medicinam labefactassant ac nos perdidissent. Imo non nos, inclitana, sed Vos , qui desinare cuncta viillis, Perdideriant. Ecce aiatena, inquit, etiam convitiis nos in- Cessit. 5 O niugis, liquam, quain tu nae. Ita ille exilii Dianus daturiis; sed hic hontinent iii aderant represserunt. Ide, ubi superbe insultasset, discessit Senex autem cliu Iam de illis qui ad liuo renaansissent, barba ad pectus promissa, atque caetera mire telaicus liae enim nun gravitas liabetiir tacete, inviit, pueri: absque tumultu agite; sitiit socii iam nostruam aperire nobis, quid dicat. Ego h Ininem intuitiis, quidve , inquaria, rogas Id, inquit, ipsum de quo disputatis , de pleno pulsu. Vis igitur, DI

cIIIam, non Properare niniiuna, ut te assequar 2 tardus enim Iaatura Dun, et sestinantes 11on consequor sacile. Age, in clidi, nihil properavero. Ergo concedes, inquaIU, milli, ut Neuapli giatia notandiu ex omnibus vobis in Onamtini

585쪽

Ed Chari. VIII. 4ad Ed Bas. III. ai. ἐξέσται γαρ ἀποκρίνασθαι et μυλομενω Πυνεχωρει καγώονγχωροσαντος ἐπυνθανόμην τί ἐστι γλῶττα, καὶ α λίγον τις ἀποκρίνεται, ὁργανον γου γευστικον. ετερος δεδιαλεκτικον εἰπε. καί τις τρίτος γευστικον θ αμα και διαλεκτικόν καγὼ προ αυτους ἀποβλέφας, καὶ ο του ποδο ματος, φον, καὶ ' του αυλου γλῶττα ὀργανον ἐστι ζωου γευστικον η διαλεκτικόν ως δε διεσιωποσαν επὶ τουτω, καὶ ὁ σκυθρωπος γερων πολυ δ τι σκυθρωποΓερος ἐγεγονει, παλιν αυTOν παρεκάλουν εν ἐτι παραπλοσιον ερίσίαι. ὁ δεπανυ μεν σεμνῶς καὶ μόγις υπέσχετο δ ομως καγω φο- δεθεὶς μ μεταγνω βραδύναντος, σπουδη προυβαλον, τί ποτἐστὶ κυωπι, ἀποκρινομένου δε τινος κ των παροντων, ζῶον τετραπουν λακτικον, καὶ ὁ θαλάττιος, 'φην, κυων, ζῶόνεστι τετραπουν λακτικον, καὶ τ κα οὐρανον στρον, καὶ

T κατα προσωπον πάθος επὶ τουτοις ὁ με γέρων σπερονος σειεν δ τα τα καὶ τοι αλλοις δε τοῖς παρουσιν ἐδοκοῖμεν τι λεγειν καὶ πάντες ξίουν, ων περ νεκα ταυταμορωτοτο , περαίνειν, Ἀπειδ και καταρχας ευθυς πεπό interrogem 2 nam, at volet, respondeat licebit. Permittit. Ego, ut hoc dedisset, quid est lingua quaerebam.

Mota respondet tui Iana, instrumentuna anina alis gustui si-catum. Alter sermoni dicatum dixit. Tertius quidam gustui et sermoni attributuna. Quos ego respiciens, etiam calcei, inquam, et tibiae lingua, instruimentui est antimantis gustui et sermoni dicauim 3 Quium ad hoc obticvissent, et senex de austeriis multo re Ueretur austerior, iterum Orabam, ut unum adhuc simile liceret quaerere. Ille ad modum quidem graviter lio et aegre, tulit tamen. go Vero Q Cunctationen naeana non erret Veritus, festina bundus proposui, Quid os canis P uuia hic eae corona quidam responderet, animal tua II upes latrabile, laque marinus, IUIUam, canis aninaal est quadrupes Iairabile, et sidus item caeleste, denique morbus faciei 3 Ad haec senex ut asinus aures Iam concutiebat. Caeteris qui aderant aliquid videbainii dicere, volebantque omnes, tu quo tandem haec spectarent, quae exquisiverana, Medii emi Plan

586쪽

dicantii naultae, necessario emant totiden desinitiones, quot sitiat 1 es. Age sane, lingiuae nomen est unuin, at tres

sunt significationes, et sua cui que est desinitio Contra sit

ut duo unius rei nonaina, et Vero non raro tria sint ut hic, ensis, gladius, naucro desinitio Vero una, non perinde ac nomina, tres. Senape enim nuruero reruna respondet desinitionuna attineriis. Qitare isti nullis nominibiis res vocalia una, Cave postules Inultas deI1isilioraes neque quum iniuin sit nornen, sed significationes multiae, unam desinitionena flagitos pro unaei eni in reruti definitio iam senaper a

tionei sui, ilices Proinde si nomen, plenuin uni rei sub

587쪽

insiluidamti, qui a definietulo deterreanahir, sed princeps scilicet eius tilibationis Nana juniores inedicos invenio ali Pios ubi declarare, ciliis statius sit alteriae tunicae statuerunt, 11omine pleni ibi et acui ut1 alios, illi Diateriai in casa Citate coiitentana, cujus l1 quantita lean significari per ista 11o mina, illi qualitatena, alia ulminaque diiciant. Verum Archi geni haec scilicet sola non satisfaciunt adiungit enim signi scationein acilitatis pilitiis. Unde relin quitur non unam ploni pulnis seri desinitionem posse, sed e ius ira cliuantitatem, Velin Italitatem, Vel iitraanc ite insulae ful)siatiliae signi-ificat, aliae desinitiones facienda sitiat, aliae e lius qui Vil nspiritus, illius qui qualitaten tunicae, aliae His ego X-

588쪽

Ed Chari. VIII ssia. Ed Bas. III. ar. 1 ἐν ἐσιωπων ' νυστο γαρ μοι το προτεθέν οἱ δ' ηξίουν διελθεῖν αυθις τον λογον, ἐπειδ απαξ υπορξαμην ἐκείνοις μεν ου δεομένοις χαρισαμ ν εν δε τω raoόντι πάνταμεν ι προστκει λέγειν κεῖνα, μέλλοντα γε το πλεῖστον αυ- τῶν καὶ το χρησιμωτατον εν τοῖς περὶ τος των σφυγμῶν διαγνωσεως ρεῖν.K1φ. Oso δ' εις τα προκείμενα χρηστον, εἰρ σεται, τ ζο ορίζεσθαι παντα ἀξιουν μοτε πολλὰ σημα νομεν προειποντα τον ρισμον να ποιεῖν, περ επὶ του πληρους σφυγμου δι μαρτητα τω Ἀρχιγενει διὰ osco ουδ' Gυτος ὁ ρος αυτοῖ σαφος εστι, υδ εχει συμβαλεῖν, εἴτε περὶ του σωματος τος ἀρτηρίας, εἴτε περ τογεν κοιλοτητι περιεχομενος ουσίας διαλέγεται κινδυνευε γὰρ νόματος ορισμον, ου πραγματος ποιεῖσθαι παντως γὰρ ἄν εἴπερ ἐτεθέατο α πραγματα, πλείονας ἐποίοσεν ρους, αλλ οτι γε τοὐνομα μονον σκοπεῖ μαθεῖν ε νεστι ἡ ων ευθυς κατ αρχας του περὶ των σφυγμῶν συγγραμματος κτω λέγει ποιο τοτας παρεπεσθαι τοῖς σφυγμοῖς, μέγεθος, σφοδρότοτα, τάχος, positis tacui, quia tiod institueram, consecuina mihi erat; illi commentationem instes ant, Iando semel instituerana, ut persequerer. His igitur morem gessi ogantibus. Quae

partem et utilissimam sum expositurus in libris de dignoscenitis pulsibus. C. p. IV. Quod ad institutum refert, non praeteTabo. Nolo definiri omnia neque quum multas protideris significationes, facias unam desinitionem in quod Arcirigenes de pleno pilis incuriit. Quare ipsa est j iis obscuria definitio, neque an de corpore arier1ae dicat, an de substantia, quae in ejus cavitate continetur, possum convcere: Videtur enim nomen definirisse, non rena omnino niam, si remam duxisset rationem, plures saceret definitiones. Sed quod o IIum nomen consuleret, vel ex illis perspicias, maae stamninitio libri de pulsibus sic dicit Octoriri alitates Pulgus O

mitari magnitru inern e/ehementia n, celeritatem, Crebria

589쪽

τδωρ πνίγη, τί ἐπιξυοφοσομεν; εἰ γὰρ Ἀρχιγένος μαρτανει

τοιαυτα, προς ένα πορευοῶμεν; τίς μῖν ἐπανορθωσεται τὰ τουτων σφάλματα καὶ γαρ υδε ταυτα μονον, αλλ' εἰ χρ τἀληθες εἰπεῖν, αλλα πλείω φαίνεται φαλλομενος.

si ita Archigenes Ialbitur, quem assibimus 2 civis huj iis nobis ora ala corriget Etenim non in his tantum videtur, sed, si emana fateri oporieat, in aliis offende1 e passini ut nulla in itiei et mollitie facta mentione inter prianas octo

590쪽

tiυτῶν διαλέγεται. 22 πρῶτον με γαρ περὶ μεγεθους, δεύτερον δε περὶ σφοδρότοτος, και τρίτον περὶ πληρότητος,

τέταρτον δε περὶ σκλ ροrneto διείλεκται εἰ μεν ουν συνθε τόν τινα εξ απλῶν εἰργάζετο ποιοτητων αυτον, τάχ' αν τις ὰπελογύσατο περ αὐτου Moντως μεν εν αρχη παραλελεῖς θαι φασκων, νίκα ων ὁπλῶν μνημονευσε μονων, ευλογως δεξο εν τοῖς συvθέτοις γεγράφθαι νυνὶ δε περὶ τεταρτος αυτqς ον λόγον ποιοσατο, μέσην ως ενι μάλιστα τάξας άπασῶν των πλῶν ποιοτητων. ξζγουμενος ὁ τί O εστι, τον κατα συστασιν η διάλυσιν τηγαρτορίας ἀντίλοψιν εἶπεν, ἐξῶν δηλονότι τω απλῶν αυrnν ἐναι βουλεται. αὐτα μενουν ευθυς κατ Ἀρχας μάρτοτα τω Ἀρχιγένει περὶ την ξαρίθμοσιν τῶν πρώrων ποιοτο των , ας ουδ αποδεῖξαι, πῶς τοσαῖται TO ἀριθμον εἰσιν, ξίωσεν, αλ απλῶς δί πως εἶριφε τον λόγον. κτὼ λέγονται ποιοτοτε παρέπεσθαι τοῖς σφυγμοῖς, αἱ διηχομέναι παρ γ Os τοῖς καθαρείοις. εγῶδε τί μέν εστι το διηχομέναι, κριβῶς συμβαλεῖν ου δυναμαι. Oυδε γαρ ευρον τουνομα παρά τινι τῶν Ἐλληνων ἄστε υδε καθ ο τέτακται πράγματος π Ἀρχιγένους ἐπίσταμαι, καὶ qualitates, postea de iis , t primo enim loco de magnitu

dirie, secumlo de vehenaentia, tertio de plenituesne, quarto de duritie tractat. Quod si compositatu aliquam eis napii Cibus ain saceret, defendere horninem possis, si recte initio dicas praeteriitissani, isti de inplicitaris duntaxat memivit, sed mox iure in coinpositas relatani Aunc it toeam loco aluit aediain, ciriantum potest navinae inter sinaplices qualitates filiain etaponens, quidnaae sit, occursiana

dicit solidae, vel dissolutae arteriae. Vitile ceri de sinapE- cibi is illam osse illi. Haec igitii Archagenes mota ab initio in recensenes prinais citialitatibus emata conantisit; quas

ne demonstrat qui leni, ii tot sint Iahinaero, Voluit, Verum ita temore seramonean esiit t. Octo licuntur qualitates pul