Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

601쪽

ciλλο τι λεγόντων, Ῥουλομενων η οἰκ αυτοὶ κατάρξαντες

στας. οἱ δ' ἶν εὐτα urn διαλυσεις πορίσωνrαι, λέγοντος αν μου μεταξύ κατα τον λόγον, νοματος τινος πελαβοντο. εἶ , οταν ξελεγχθῶσιν περ αμ φο 'JJτέρων, τῶν τε πραγμα- των μα καὶ τῶν νοματων, πανακτοῖσι, δέον, ἐμαι,

περὶ ἐν τῶν πραγμάτων et μοχθζρὰν duo θεσθαι δόξαν,

statin os obturant, ac rei totius congrinant, non nominis, os Te ignorationein. Iiade ea nos ii se cogi int dicere, quact licerenavis inviti. Mox Convicti, prinnina non de re, sed de nona1ne quaer1 deinde 11on1111ibris usurpandis ipsos osten disse, non nos, indignissiui seriint, et inutilen Vocant, Vel ut de sonino excitati, argutana illam et anxian de nomini bus sedulitatena ' quasi vero aliud nos a primo dixeriIΠUS, aut Contenderiimus, ac non ipsi initium introduxerint ista Titan ineptiarum octo dic1 tu quesitates pulsua CoinitaTI. Dabo lini hoc, qualitatis te nonaine recte usitan de eo Ver Iliun non laciam. Ostendani non esse octo. Haec de re Miaestio est, ad Iliam ego egregios hos sophistas paeΟVOCO. Isti, quo hinc sese expediant, dum ego si sputo , Omen ili quod prehendunt. Quiana ait in iitris citi coarguti sint, Te biis iniit et nonainibus, tornacliantur. 1 at Vero I RURde rebus sententia ab)iciearcia, et ipsi nobis, ut nos 1Psi ΠΟ-

602쪽

πουσι. δια το pro καλῶ βραχέα περὶ ζς φωνῆς αυτῶν

Ἀλλ νων θος διαλεγεσθαι, μαθεῖν τι κακῶς κτὼ ποιό Tq- τας λέγουσιν. ου γαρ ἐστιν παντα τα πρῶτα γέν τῶν

minit,tis uti pro actitrio omnis nitis, coracedere ii erent. Sed non pernatiuint. Oriare et ego de Voce domu PMICI, necessitate adductus, diXi. ap. I. Ac Ura etiani oral)o, ut deposita de nominibus Contentione, Concedant nolsis e Graecortina instituto loqui, addiscantque naule octo se clii Ailate dicere deque enit Onania 1 in1ia generia pili suun Dalitates, ii demonstraVtinus, sunt. Ouomodo igitur, iri quiunt, dicendiunest ΙΙoc non', quo discant, quaeri ini, sed ansana iit IIa beant ControVe1siae Thi ergo respondebis, diphretitias di-Cen luna esse primorum generitin pulsuium aut sic certe diseserentiarima pitassium prinia genera. Illiritualia genera, ale' Cessario Togatiunt, et citiae, o citiales Esseronti ac Tuetiain ad hoc illis responde in latin 111odum Pranii in quaeso audi, quod genem in1 itulo altilies, quod prinaomian; postea, quod disserentiaruna At ille suod generitia i , hinc cognosces.

603쪽

καὶ ναντίως αυτ μικρός. καί τις ἄμψοῖν μίσος, ο συμμετρος αυτῶν καὶ, Λία γε μακρος τις καλειται φυγμος καὶ βραχυς καὶ πλατυς και στενος καὶ s/ολος καὶ ταπεινος καὶ οἱ μέσοι τουτων πάντων οἱ συμμετροι δοκεῖ σοι του- των των ε 2 μένων σφυγμῶν ἐναί τι κοινον γένος, ποῖον

pqσουσι δολαδο θρασυνόμενοι τη φωνὴ συ δε μ ταραχθεις εν τούτω, λαβὼν ἀνάγνωθι το του Ἀρχιγένους βιβλίον αυτοῖς, πρῶτον μεν ο επίγραμμα του κεφαλαίου τοιουτον εχον.

περὶ μεγέθους σφυγμου. εἶτα καὶ αυτον ον αρχύν του λογουκατα λέξιν δί πως γεγραμμένον et μέγεθος του σφυγμου γενικῶς λέγεται. εχει γαρ μέγεθος καὶ ο μικρος σφυγμος καὶ ὁ μέγας. εἶτα μικρον ἐπειλίξας το βιβλίον, αυθις ἐκ του περὶ σφοδρότητος ἰνάγνωθι ταυτqν την λέξιν ' ουκοῖν γένος μεν σφοδρότης, εῖδ δ αυιζ ὁ τε σφοδρος σφυρομος καὶ μυδρος καὶ ὁ μίσος. hir παλιν πειλίξας το βιβλίον ολίγον τn ἀρχον νάγνωθι του περὶ το πλοροτητος

λογου, οιαυTζν υσαν τῶ πλζρει σφυγμω και κενωεστι κοινον γένος. os ἔσθ' or πλορότος καλεῖται. καὶ Dicitur quulam manaus pulsus, et ei Contrarius par S, O quidam iliter utruntque medius, Inoderatus in tio genere. Et hercle est, qui Iongus vocatur, est qui brevis et Ialias et angit situs et altus et hiimilis et qui horuin medii sunt moderati. Hortina tibi, quos Commemoravimus, unum esse pulsuum genus censes qualitatem 2 Innuent scilicet audaco et confidenti Voce tu cave, hac re Coinmoveare sume et

recita Archigenis illis libriana prinaiana, qui caput Ilunc habet pranaturi tituliiij, De magniti iesine pilisus. Deinde initium tractatus sic ad vectum scriptum Magnitudo pulsiis

604쪽

Inlorinitio recitationen Liliri, atque di istis illi novaronos, sed secilii Arcitigenena. sit eatini nant ii piilsi coli linune plurima distere11tiarum geniis, Ut hoc loco si in ab Arelligene tria hae genera Conament Orata, Ingyllitudo, e henientia, plenittulo. Tuin cita; irtuna di deinceps uiri scribere genus, duritieam. At ille caput oecita, quod ita habet in ollitie es et fur Diei pulsus Dymnurre genuS, fac durities, eceptura si, Ocelrιλ foλ ta b. Claritis lamotiam in tractati de ordine et periturbatione ordinis ae lita 1itate et inaequalitate, genera dicens halum disserentiarii 1 nonae non sortita, hoc nodo risitur Herophilus, Pu generatilia piusuium protulit alias itisserenitas hoc pacto Mare nitudo, celeritas, PheΠZeulia rhythntllsu ron COIVIin lirra, sed Deoiati,in ον divis menti rit et )er ID Lationis 1 diviscitque aequalitatis et inae talitatis. Vini di titiosioresiliuin, vi generit iis ii I a1litiori species oppo14at, TepΓQ-hendi int Haec ad initiuin tractatiis Inseritis, utina aion

605쪽

Heroplidi alterius, sed suam ipsius tradit nentem in capite

de orditi et pertitubatiotio orditus, ciuid ait Citius enimas Itoriaverita genus esse sine tonaine. Hoc auteni quid sit,iVtili, quod anaonitudinis et parritatis coaranatine genti IUIgnitudinen appellavit, vehementiae et arentisionis Velie mellttatu, plenitu litus et vacuitatis plenitudinena, in itiei et in ollitie duritioni, celeritatis et tarditatis Celeritatena, Crebritatis et aritatis crebritatein, at rilinis et perturbationis ordinis iente qui Ioni concipit, sed nonaen non potest aia1borum talo exponaoro, quale Diagnitumnis et ΡΩΙ - Vitatis, Diagniti uitiaena 2 Neque nina, Ut illic parvo id sui naasInitia litiein ait suppotore, o Ilio vicere audet in inor

non alos nodo, sed Archigenes esse dicit, sed Agathinus,

606쪽

πη τοίνυν αυτῶν διαφέρομεν; τι κυθιωτέροις μεῖς χ0ωμεθα τοῖς νόuασιν εἰπόντος γαρ Ἀρχιγένους κατα μέγεθος, ναίτινα τοιόrqτα, καὶ αυθις ἐτέραν κατα σφοδροτοτα, καὶ τρίτην κατὰ πληρότqτα, καὶ τεταρτον κατα σκλορότητα, καί τινας επὶ ταύταις κατὰ τάχος και πυκνότοτα, την με καταμεγεθος μεῖς κατὰ τό ποσον et διαστολος νομασομεν. συ γάρ στι κοινὸν γένος μεγέθους καὶ μικρότοτος μέγεθος, ου μῶλλον η λευκοτητος και μελανοτητος λευκοτος αλλεῖπε τουτων γένος τι το χρῶμα, 'τητέον τί ποτ εστ τούμεγάλου και μικρου γένος. η γα το ποσον εστιν, do προς τι η σύνθετον ἄμα τω προς τὶ καὶ τὸ ποσόν. ἴσμεν γαροτι κατὰ πολλὰ γένη συνίστατο τὸ προς τί κα γαρ λευκο-

τερον και μελάντερον εν τῶ γένει του χρώματος. ποιον δε τοχρῶμα καὶ νωτέρω και κατωτέρω πάλιν νοῶ του που γένει και πρωὶ αίτερον και ὀψιαίτερον εν ω οὐ ποτε, καὶ κα ἄλλας πλείους γενικὰς κατηγορίας το προς τι συνίσταται.

sed ii de pulsibus commentati sunt, pene omnes. Ib ergo ab illis itissidemus 3 quod vocabulis nos magis utinaurPTOptas. Nam qui in quandam Arctu genes magnitii linis qualitatem dicat esse, alterana vehenientiae, tertian Pleni'tudinis, ilitariam duritiei, et quas lana praeterea Celelitatis atqtrae crebritatis, naagnitri ni qualitatena nos viantitatem

nitudinis et parvitatis genus ara itinio potiUs iam Ni e linis et nigriti , albedo. Sed si harmin est color genus, quod nana naagni sit et parvi genus, Piaerenduin est nana aut quantitas est, aut ut aliquid, aut conjiuncta cum ad ali quid quantitas. Ne itie uina unius nescia nullis generibus esse conamune ad ali Pud si ii iidein albilis et nigritis sunt in geliere coloris, et italitas color est; ain superius atque in serius eliana iii genere lilii, matria iiis tena et tardius in genere quando. Et vero etiana aliis in pluribus generalibus

PI aedicamentis ad aliqvid versatur. Quid igitur admiratio nis habet, si et in praedicamento quantitatis lorum lial et Z

607쪽

μάλιστα γαρ αν εβουλζθημεν, εἴπερ ην δυνατον, ἄρισμένω

re ἁπλῶς καὶ τον καί ἔκαστον μῶν συμμετρον φυγμον, τους περβάλλοντας η ελλείποντας νομάζειν σαφῶς Πει

καὶ ουτως λέγομεν, ἀξιολογως του συμμέτρου Eiζων,

ἱκανῶς μείζων η παλιν πλῶς, ουτοσὶ μέγας GTi ο σψυρομος η και υτως, ο φυγμος ουτος ἱκανῶς μέγας στί η και ν Αία υrως, πάνυ μέγας ὁ σφυγμος bro εστι η μὰλλον , προσαυξοντες την νόησιν πανυ σφοδρα μέγαν εἶναί φαμεν, η καὶ ο Λία μέγιστον. πασαι γαρ αἶδε αἱ λέξεις τον του συμμέτρου μείζονα δολουσαι, το μὰλλον τε καὶ Sane nihil mallem, si quidem posset, iam certo termino

quantitate1 distentionis appellare, sicii in Di illis pedἱile, clinitate, bicubitate , et e)uscemodi vocarratis. At Illi iure11d e luscemodi ex accidentibus nillil invenin1 S, quan pro-Σline ad Certos accessi navis. Vam Diun teneam his illicleam Puls una moderatium absolute, et Diode1atum ad singillo nos ocedentes Ino duin, et qui infra naodiuti sunt, dalnus Ope Tam ut Clare nonas nenavis atque sic interiin dicinatis aut, si Cum enaine loquamin , nobis cui certe cogitanaus Hic

Pulsu aliquanto est imoderato najor alias, ton aut hic suis a moderato ina)or est. Veni etiam sic dicantiis , benem O moderato, aut satis major, aut etiam itu otii te, hi Canagnus est pulsus vel hoc modo, pulsus hic satis magnias est: Vel hercle, adimodum est magnus hic pudiis aut ly una Iongius etiam intelligentiam protendinius, 31ajorem in mo- duin dicimus magnum esse, alii denique amaximiana. NanIoannes hae dictiones moderat ma)orem denuritianteS, InajOPp u

608쪽

esse. dani si vel issio ta sis et prianaruin disciplinarunt in

609쪽

γένους περὶ των σφυγμῶν βιβλίον, υπολαβόντα Ἱδαμῶς

Peritus, quid ris potius Plana 1oc concedes quas si antea attigisti, profecto nidios osse11Histi scriptas aptu Graecos Inagnitudineia et parvitatein esciue ad concipieti luna assuetus, Inagni ian habere magnitudinean it sue parvula PaYVita tend. qiu dein novi queiulana clivi liino ingenis nili depulsi litis libri in interpretaretiir, qui parvo credet a nullana suppetere imagnitudinein Nain F, inciliit cuipiana ad c Pa 'Ditas, tiarat eidem aderasit iliae. Ille ego Pulnaria cui Tena, clitantitatent, inviait, alit tale alliquid parvo Cogeris 1 UPPetere, Naagnitu tinein te illaquaian. Haec ego, si ila itΡamina Tecta non Valeo caluinnia1i, 31evio instituendos ti- Tone Volo inportune Coiis unde1 e viaiulo tornonyinlini est Inagni tmlo, et de iis, quae bisaiiain dic utitur, satius esse dic ultim duxi, distentionis quantitate1n nati ita differentiasPIdstatim Complecti. Nain uia scio par citatis esse apud Graecos histina, ut 1iuod lan accidens et inseparatum' par

610쪽

Ed Cliari. VIII. 49. Ed Bas. III. as. ἐποίει μεγεθους τε και μικροτοτος, καὶ τη τούτων μετα ni ita το μέγα καὶ το μιαρον ἐγέννα et λογω. καὶ ταὐτα εἴ τις

G μαινομένων TO σπανιωτερον, αλλα τοῖς γε μακροῖς καὶ βραχέσι καὶ πλατέσι καὶ στενοῖς και ταπεινοῖς και φολοῖς κταυro γένους ουσι τω τε μεγαλω και μικρ πῶς ν

ωπάρχειν λέγοιτο μέγεθος ὁ ἐν α μακρος ὁ κατα μοκος

μεγαλα et και μικρὰ λέγεται. αυτος οὐν ὁ Ἀρχι γένος μέγεθος εἰναί τοσι σφυγμου τοκογκον qς επαναστάσεως τῶν ἄρτοριῶν.

parvitatis , ae hariana vicissitaidine magnum et parvaim generalia ratione. Atque his initis nauibus praeteritis, In glaitti linein arvis hilssibus aliquam inesse concedat secina duin alterana tortionynaorurn significationen rariorem sed et longis vini ot l, revilius o Ilitis et ara oustis unassibusque, et altis, citium ejus deni sint generis cum magno et ParVO, inesse dicat aagni titilinent Naia longus est, Iiii Iolagitudinean laturalen excessit latus, ilii Ialitii linein altus, qui Profunditateni quo ruin intelligitur nudus in tribus dinae11sio nilius alteriae, citra quas nulla constet aagnitii Io. Si quiderii quantitas initis itina sensionis 1aon Ina nitudo, sed longilii Io est , e qua ali pios longos et breVes Vocitamus, I OII na agnos et inruos dieque vero ita lineam inqua nappellainiis, sed aut Iongam, aut breuein. VeramaenimVero illa denauna quae trifariain corpora detinensa sint, magna Γ'

Cinaias et parva. tqtie uleo ipse Arcthagenes inagnitudinein esse pulsus ait tumorem assurgetitis arteriae Atqui tumo-