Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

591쪽

εἰ καὶ μ' βεβαίαν ποδειξιν, παραμυθίαν γ ουν ἱκανον ο

ω εις II boo και πριστο διατριβον φιγμένος, νόμωναναποδείκτων κουη, καὶ αὐτα εν οις κιστα Ioq. μέλλων γαρ ἐρεῖν περ ,πάντων τῶν σφυγμῶν, - ἄν τις λων sua ipso lingua iliruna non conscripsit, ut secit Chrysippus

de nonainibus, citiae in itialectica finxit liac nini sola maeum assequeretnia1 . Tanaen ex tota ratiori pro eo, διοχημόται , si una suspiceris, quod apiui Omnes est pervulgatUinet credituiri. Itan litani ne id quiden suspicari plane potes 11 aui non apud annes ait, sed puros, quos e ipsos UesdeIIa, qtii sint, cuntis etsi scire nos oporteat, ut dis- Cestemus, an Credendum iis citra denaonsti alionem sit, necne. Apud Aristoteleni coaeto lenanaata auctivi pro balbilia, Iliae Omnibus hon)initius, vel plui imis, Vel sapientibus Probantur; lite an puri pro sapientibus accipienssi sint, aeqviden praeterit. Multo certe praestaret aliquana apponere si non rimana dentonstrationena, at alionein sustolentemsernaoni de Octo clualitatibiis, Di no quis initio statiui quasi

tu Ioysi et darisii scholain napingat, leges audiat ni illa

592쪽

διδασκαλίαν Οκτω τοῖ, καθ αοείων λέγων διηχεῖσθαι ποιο τοτας. τί δε ε ραθυμοτερον οἱ καθαρειοι παρέλιπον τινα εξ αυ- τῶν, τουτου χαριν, ουδε προ τον φυσιν αυτον, πλείους

εἰσὶν, η τα δοκοῖντα τοῖς καθαρείοις prore λέγειν ως

πότερον οἱ γραμματα μεμαθηκοτες, 44 η οἱ et πρῶτα μα- ίζματα η οἷ συνετοὶ, οἱ φρονιμοι, η οἱ σοφοί; αλλακαὶ, ποιοτοτας νομάζειν τα πρώτας καὶ γενικας τῶν σφυγμῶν διαφορας, λίγωρον η γουν κατα μέγεθος καὶ μικροτητα διαφορὰ ποιοτος ου εστιν, εἰ μο καὶ TO PLπqχυ ποιον θεῖς. πώ με γαρ μην, ποσόν. ἀλλα καὶ

scripsit coniicias , instititisset, quot sint, ni illa nobis ratio nati methodo Volsiit I, oculos ponere, sed disciplinani itastiluit enapiricana, Octo apud puros dicens pervadgatas qualis a te esse. iii si citias Iani lanii negligentius Uri prae terierint, statimne erunt 1iec ipsa quidean sua natura pli tres Zala, quae uos placent, haec satis est rotulisse pro veris, id mi clivuli inceItuin sit, quiliaria isti sunt puri Mimina iiii titeras di licerint, vel primas clis plinas, an Coritati, Vel Prii lentes, vel sapientes ut nihili ducanius, ioci qualita te appella 'at princit aes et generales pulsuum dimerentias. Magnitudinis iiii lem et parvitatis ei te disserentia cluali tetis non est, nisi iicistitate etiam in qualitate pones es IIudein qitantiun putarein Sed et de Inagno et parvo non parvam scio disputatio non extitisIe, laetitia iliale significent, an ad ali iii id, an id illoc rescii albet, ad diciti id in cluantitatis praedicantento sit, ni id tanton pacto in qualitatis, illi nec 1 layttinuis, nec 1 clinis pe1 tri1batio et ordo, nec aes suesita et inaequalitas, quae tena ex genere ad G qidynaanifestae sunt.

593쪽

Ed Cliari. VIII. 44. Ed Bas III ina. φανερῶς γα καὶ ταυτα των προς τί το δε καὶ κοινον γένος νομίζειν το μεν μέγεθος του μεγαλου τε καὶ μικρού φυγμου, τον δε σφοδρότητα του σφοδρου τε καὶ ἀμυδρου, το δε τάχος του ταχεος τε και βραδέος, τον δε πυκνότοτα του πυκνο τε καὶ ραιου, καὶ αυθις φεξqς εν τοῖς κατωτέρω, πλορο τοτα μεν πλζρους τε καὶ κενοὐ σκλορο τοτα δεσκλq2ου τε καὶ μαλακου, πῶς ουχὶ ταῖτα δεινῶς ἄτοπα εἰ γαρ επιθυμεῖ παντως ἐν το γένος ολον ονοματι κατ ZOPIS UT J ποτ επὶ ταξεως τε καὶ ταξίας , μαλοτοτος τε καὶ νωμαλίας, ουζυπέμεινεν αυτο v εἴπερ υκ εδεῖτο επὶ το των κοινζς κατογορίας, τίς ν χρεία δεηθονα κατα τα αλλας

διαφορας τε κατὰ τὰς ἄλλας ἄπαξ ἐτόλμοσεν περβῆναι το

τῶν καὶ ταραττων γραφει. ε ενός os του πρωτου γένους παρείσδυσιν πορισαμενος, χνεδείξατο μεν ς επὶ πανζα τα Nam etiam conamune genus existiniare Diagnita 1cliuena naagni et parvi pili sus, vehementiam vehonentis et Ialiguidi, Ce- Ieritatem celem et tariti, et crebritatem cretiri et 1 a1ri, itaque deinceps in sequentibus, plenitii linein pleia et vacili, duritima dui et Diodis, quis negat it majorean ii IaaodUmesse albfiu Hi Quod si uno clipiat nomine toturn gelu S COII 'Plecti, quin hoc in Ordine et perinctatione ordinis, in e qualitate et inaetitialitate si istinuit Aut si in his comitatine

594쪽

T in , sed in auda ia 11on permansit. Oportebat Ver a primo aut nihil consueti illinent inininuere, aut perpetuo ΟΠ-tra Consuetintinen altilacem esse. Nam vii InagnitiuIineanpulsus generatiin assimnavit dici, etenim parviana etiam habere silain 1agnitu lineian, deinde etiana Veheine11tian Con sirimavit generatina, clivo dat non odo non solun de Vehemente,

sed et de languido dici, statini in plenitatiline Ial, ascit, uri

Eana si illi quis ol)jiciat iiii apiria Graecos est educatiis quae bone vir in vacuo plenititia inest 3 iii liae designas in

595쪽

Ed Chari. VIII. 44. 45. Ed Bas. III. aa. ἴσως ἰρκεσει αυτ λέγειν παρα τοῖς ναυταις, καὶ τοῖς ἐμπόροις, καὶ τοις καπύλοις, καὶ τοῖς βαλανεῖσιν. u γαρ επιτουτους καταφευγουσι μάρτυρας, ταν Πεῖ νόματος ζ τοσις P. A. φ. . ' τις ρει προ ημας' es τανουτως ρα την τῶν Ἐλληνων συνηθειαν περτετ μζκας, στει ζ επιτρέπειν μοδενὶ μοδε τουλάχιστον αυτος παθακοπτειν Ο μεν 4b οὐν φοσω, μα τονιρακλεα καὶ πανTας θεους αλλ' εἰ καὶ βέκος θέλοις τον 9ρτον καλεῖν, σπερ οἱ Φρυγες, ουδεν μῖν διαφερει μονον δίδαξόν με πρῶτον σου την διαλεκτον, ν πωμαι, καὶ μολεγε, καλεῖται. παντως γ θἐροσομαί σε, παρὰ τίσιν Ου α δ γε παρὰ τοῖς Ηλζσιν. αλλα πως φασι, καλείσθω καὶ εἰ τοῖτό που λέξαντος ετιγρυζων ευρεθείον, μαυτῶ θανάτου τιμῶμαι νυνὶ δ επιμεν τινῶν, καλεῖται, λέγεις, καταψευδόμενος τος συνοθείας των Ἐλληνων, ἐπὶ δε τινῶν in απλῶς, ἀλλα μετα οὐ, ε σθ' o τε, καθάπεο επὶ το πλορότητος. τί γαρ si του ,

tum fortasse honiini satis erit dicere, apud nalitas, insulo' TeS, Caul Ones, et balneatores ' aiani ad istos seia per testes coiisugiunt, illi de nomine quaeratuT. Cap. V. Quaeres de 11obis : qiud tibi lautine G1 Corum est usus, ut 11enain perimittas de eo ne latitan si idein inguem discedere bonis iiii lena, dicain, ne hercle et se 'Omnes deos lino si vel βίκος velis panem appellare Dioxe Phryguiri, nostra nihil rese1t, tantum me lio priniurn doce

Iute, sed addito, nonitriticitiain, ut in pleri itudine. clinquid taladem ait, 1ae aionni in illain plenitudo Vocatui' Verui de plenitudine quidem thaec, quili fullei etiar lain, G2i

596쪽

μεθα ζν 0ιν ν καλουμένην διάλεκτον, εἶτε μία τῶν Ἀτθίδων ΡSit, de duritie quilia nondunt laberetur. Scilicet dejecti jana Victique pro iis ista Veiba sunt. Est autem mollitiei

et diuritiei pulsus conainone suo Uani genius quae diuitieS, si recepta in sit, vocetur sortasse. Neque iii anaplius ausus est addere hoc, o D=ui tan trities OcasIM'. an etsi nihilo erat plenili tilo diuiti praesititilior, ut quod ausus illic est, hic vereretur so quoc dixi, palilalini Ialbentibus sinaili est. Alclii naajoris erat streniritatis, illo, praecipitem 1 me1 e , non lint i secte lentina, ne 111 11Olbis, iocili filii nego ii seticessero. Qua diurities, iiiiiiiit, si receptuna sit, VOCetur ortasse. A Pa mn st,rtasse, si receptuni sit a tisi for

597쪽

Ed CI1art. VIII 445. Ed Bas. III. ab. ἐστὶ πολλὰς γὰρ Iζφε μεταπτωσεις η τῶν Ad ζναίων διώ- λεκτος, Γ τε καὶ ωλλη τις λως δείκνυμι γαρ ἐτέρωθι τονημαίραν περὶ τούτου γνώμην. και ταυτον την διάλεκτον πειθωμεθα διαφυλαττειν, και ζδεν εἰς αυτqν παρανομεινάμ δε κίβδηλον ἐπεισαγειν φωνος νόμισμα, μηδε παραχαραττεινσυ δε ει μεν ἐπιθυμεις κατ αυrqν μῖν διαλέγεσθαι, προτε ρον ἐκμαθεῖν αυτ ν πειράθοτι, εἰ δ' αλλη τινὶ χρας, καὶ TO Ur μζνυσον. εἰ ἐν α των Ἐλληνίδων εστ μία, παν- τως που και ταυTον γνωρίζομεν καὶ γαρ καὶ τα τῶν γωνων καὶ τα των Αἰολέων κ αὶ τα των Λωριέων νελεξαμεθα γραμματα εἰ ὁ Ουδεμία τουτων, αλλά τις των βαρβάρων, και του εἰπε, μόνον πειρῶ φυλαTτειν αυτ ν χραντον, η τις ιν η, καὶ μοι τρία μεν κ Κιλικίας φέρειν OPOματα, τε σαρα ὁ εκ Συρίας, πέντε δ' εκ Γαλατίας, ε δ' Ἀθον θεαπῶ γαρ υτω πολλὰς εκμανθανε ιν ου δυναμαι διαλέκτους, ἶν ἀνδρασιν εις o Gobro πολυγλωττοις πωμαι δίγλωττοῖ γάρ τις λέγετο πάλαι, καὶ θαῖμα τοὐτο ν ανθρωπος ει- ακριβῶν διαλέκτους δύο συ δε μας ἰξιοῖς πολλας εκμαθεῖν, δέον αυro εκμανθάνειν μίαν, Oυτω με ἰδίαν, Ῥυτω talas enim suinpsit Athoniensum lingua mutationes, sive om- asino alia quaepiam, nam alio indoco de Iiae re mean sententiain aperio, et hanc sta idolatiis linguam servare, nectite in OjUS lege quic tuan comui1ttexe ne ille monetam inducere Voci adtriterinani 11eque depraVaΓe; stia si mecum cupis collo sui, primunt eam fac ad 1iscas. Sin alia quapiam te ris, 1 Lipsuin demonstra. Nain si de Graecis est, sane eo illa nos sugit, si quidem et Ioniunt et Aeoliorum et Dorio-H1m 'evolvitutis scripta. Sin alitein nulla hariun, sed est Iturtinae allicitia, id ipsium dicet talati in ago, eam ut serve integΓam et aurain, 1aecunctive illa sit dic tria mihi ex Cilicia vecta asser, citiatrio ex Syria, e Galatia illinque, Athenis X. Equiden tot lingiua ecliscere ne liue , ut homines intelligan adeo Dauliaritia tingliarii in Bilinguis olim

598쪽

Td CI1art. VIII. 45. 46. Ed Bas. III. 25. Motνς απασιν, Ουτω ὁ ευ γλωττον, υτω δ ανθρωπικον. οπε ἐὰν προσII τον νουν ταῖς φωναῖς των βαρβάρων διαλέκτων, ΓΘ σαφῶς, τας ἐν ταῖς των συῶν, τὰ δε ταῖς των βατραχων η κολοιῶν η κορακων ἐοικυίας, απομονου- σας τε καὶ κατ αυτ το Τος γλωττος τε καὶ των χειλέων καιπανTO TO στόματος δος. η γαρ σωθεν ἐκ το φάρυγγος τα πολλὰ φθεγγbνται τοῖς ρέγχουσι παραπλοσίως η Tta χεβ.qδιαστρέφουσι και συρίττουσιν η κατα πῶσαν αυξουσι τ νψωνύν, V κα ουδεμίαν λως, Π κεχονασι μέγιστον, καὶ τον γλῶτταν προσσείουσι, και διανοίγειν ουδαμῶς δύνανται τοστομα, καὶ τον γλῶτταν αργον καὶ δυσκίνοτον καὶ σπερδεδεμέι ζ εχουσιν. ἐτα υ 16 7rαρύς τον δίστην τε καὶανθρωπικωτάτον διαλεκτον, η τοσουτον κάλλος ορῶται αἰχαρις ἐπανθεῖ, ε πολλῶν ἀτοπων καὶ δεινῶν ἀθροίζεις ονο- ματα; πολ ρβον ν μίαν εκμαθειν τον καλλίστην η μυρίας μοχθηράς. αλλ' υ μόνον αυτοὶ μανίάνειν λιγωρουσιν, αλλα καὶ μα ἰναγκαζουσιν , εν et τεθραμμεθα καὶ πε

λείνων. o βούλει μαθεῖν ἄνθρωπε την τῶν Ἐλλύνων δι

Inunem Onanibus, an etiam 1aciumJana, tam denique huma- Naan. Quod si linguariana Voces barbararum adVertas, erspicies plane, alias porcoraua En aiax, alia ranariun Vel gracidorum, e Corvom in repraesentare, tu1pes et 11honestas, vel ipsa figura linguae, Ialaomini, totiusque adeo oris. M eniim ex intiinis sere saucilius 11on aliter ac cisteriunt, loquuntiir, aut Ialbia disiorquent sit,ilantque, aliti tibique Vocena inteitiliant, aut numiuari prorsus , aut Tiari an hiant, et linguana actant, et os pelire ne lumit an Valent, linguantque 1abent otio sana, nec facile iota in atques uasi vinciana. Ptii Juci indiss11nana negligis huinanditi natu que linguam, ea florenteam elegantia alcitae gratia, et Xantiliis Iniportlinis ot absurilis congeris aionii ita ilia alii longo orat proclivitas Palatii sun alii ad discor quain sexcentas depravatas. At aiori tali tuna ipsi repumant, sed et ii Osc si iiiiii, in citia odii Cati et iistitiit i litigii sun itis, lac illini steti, o tiscors sua1n Qui L tu clion vis ibono vii acidiscere n-

599쪽

λεκτον ὰς ἐπιθυμεῖς βαρβάριζε μόνον, σπερ ἐγω συγ

βῶν την των Ἐλλ νων διάλεικτον, καὶ διδάσκαλος καὶ παμδαγωγος Ἐλλην. ἐν τούτοις ἐτρύφζν τοῖς νομασιν. ου γνωρίζω τὰ σά. μ τ εμπόρων μοι, μοτε καπηλων, ζτε

θοώποις. ἐν ταῖς τῶν παλαιῶν ανδρῶν βίβλοις ατραφην.κα ταυτα λέγω, ζδενὶ πώποτ ειπών, ni, οτι βαρβαρίζεις λουτος, 1 V, οτι σολοικίζεις, ns οτι κακῶς καὶ ου κυρίως ἀνόμασας ίλ επιτρέπω πὰσιν ως βουλονται φθέγγεσθαι,κμ ὁ κυβερνητης εἴπη φέρε τον πους, ουδεν εμοὶ ὁιαφέρει.

ταυτα Φαβωρῖνος και Λίων, ου εγὼ μεμφομαι συνιεναι μόνον βουλομαι του λεγομένου. Oταν δε ποτε καὶ κα αυτοτο υτ ταράττωμαι, τότε ἀναγκαίως πυνθάνομαι, τίς qλοῖν βουλεται Ουνομα, καὶ, νυσαντος ο βουλεται, σιωπῶ, ζο

Maala G1Vaecani Bactare, ut velis, sonaveris. Tantum, ut ego permitto pro tuo tila actitrio Io i, 1 niihi, ut do Citis una, Concede, it dicana Patren habiti, qui adamus stin teneret Graecani linguana essetque doctor et paedago Pis Graeciis in iis altius vocat,illis uiri, nescio tua. Neo meYCatori11 111ilai, aut caupontina, alit Itblicanoriun usum Donainum addi 1cas. Non lassi sun istori in l1ontinum Coi suetia litae, a piter in veterunt Versatius sunt tibiis. At me haec dico, te ulli vixi tanaei lanciliana, Vel heus tu bactare sonas , vel soloecisini in comimittis, Vel palum bene et YΟ-prie appellasti. Inio Octim iit volunt, nanibus e me quidei licet, ut otia a gubemaalor dicat: Adducas pes, nil laboro. Plia roriniis lineo et Dion, non ego reprelaeINIO tantuni sol naonein volo intelligere. Qui si ni quando perplexuna laalbet, ibi necessuna citraea ore Di lii est, qui interpYetari nonien Velit. Si petit sensunt, taceo : neque incula, vel exprolaro, quod a consuetudine desciverit Graeco-Yuna IJna duntaxat indit citia, tapiendi sensum sermotiis.

600쪽

ταίαν ἐπηρειαν, αλλ' εἰ βούλει φαμεν, ποιόrητας αυτὰς καθ

γ0ςημῖν, αλλὰ περὶ πραγμάτων. πόσα γὰρ τὰ πρῶτα γένq

τῶν σφυγμῶν χρηστὸν εἰδέναι, ' πως ευθὴς εν τη πρώτRI διαιρέσει γίνος λον παραλίπωμεν. οἱ δε οὐκ ἐπιτρέπουσιν Istis hoc, ut videtur, non satis si sed mina nos italaatin