Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

951쪽

γων ἔξωθεν παρα τα εἰρ μένας διαφορας κατὰ νυν, δί δε και τρεις ξ αυτῶν λαμβάνων δίοις νόμασι ποοσα λορευξιν εἰ βουλοιτο, φθονος Ουδ εις. iv μῖν ου περ ἰονομάτων η ζ τοσις, ἀλλα περὶ πραγματων, εν οις εἴ τι πλεον χοι τις λεγειν, δεως μαθοσόμεθα το μεν γαρ ἐπινοεῖσθαί τινα διαφορα σφυγμῶν κατα το ζ G2τορίας

hoinines, quum plumnatina pulsus elevatus renitatur. Atquiliae duae sunt specie pulsuum, non una, Duni IIIlIn pluri- intini attollitur, si quidem iii tribus dirue11sioni hius fiat, naagnum efficit pulsum, ii una duntaxat, vel longitan, et Ia luna, Vel altum; nam reniti idem est quod vehementetuesse. Quod si iis magnum simul et Vellementena volet lino nomine Vocari, plene Vocet, licet, de nonain entia non Outendimus, tantum sciat, nihil se novae lisserentiae alicunde praeter Commemorata in 1 aesenti adducete. Nam si duas, aut ues earum accipiat disserentias, quas peculiaribus nomi nibus appellet, nulla invidia est: ei una de 11onranibus nona inus, sed de rebus de illibus, si sis Iaalbeat, quod prae ter Fae nos dixi iniis asserat, libenter didicerinuis. Sco gitare eo dissereritiam quandam pulsuuna ex arteriae insit sione sic enii quod in ea conlinet ur 1 umoris appellant)equi lena conaprobo ac intelligoas Cain polrum Diodo iussio-

952쪽

νοῶ, καὶ Topro ror μεν 81 καθαρον καὶ αἰθερῶδες, ποτε δ αχλυῶδές τε καὶ μιχλῶδες αλλ' ου τουτο νυν πρόκειται των ἐνδεχομενων εννοιαν λαβειν, ἄλλα περ τος ουπάρξεως χυτῶν ρτεῖν το μεν γαρ ἐπινοεῖν τἀναντία δυ

περιεχομενον, Γ εἰ κατ ὰλ θεια εν τω κατα φυσιν χειν περιεχεται, ζοτουμεν. καὶ πολλὰ περὶ auros λέγοντας ἐδα

rona in Odo tenuiorem et hercle etiam telatiorern, Vel aTIosain, Vel Copiosiorean, Vel pauciorena, Vel adream, Vel aliana, qtialis qualis sit: sicli iideui spirituin corrito tanti in eas contiarere, atque I1uti interim piaria1n et 1 erentina, litterim caliginosuin et illos unaque Sed Iio colon est instituti nostii, utantino Concipianaiis , Itane esse possitiit, ina de essentia agimus omina, quum e Contraria liceat concipere ut sinatu sint, seri 1aon potest ut sataguinen Cogitentii Coritatere .

nequaquam concisinius aninio. At O1 est liuio quaestiolii propositiana, tit in notionelia oria In Vettiana1IS, sed esse ni Onsirenatis Iae III enirn est qui scitia in ciuis in Ieteriis possit intolligere sanguinein contiueii sed an re Vera et quuinoia-lurae te Io dispens itur aniNaal, aD Iinaien Coritineant, iocquaerinatis nulla de eo scio Archigearis sectatoi es verbii sacere; vemini si id potes deprelieiidere sensus, coiic

953쪽

μ σεν εἰπεῖν αἰσθάνεσθαι την φ ν ζ, ἐν ταῖς ρτηρίαις υγρότητος. 16o ώς βουλόμον ἄν μοι τουτο παντος μὰλ-

υρτηρίας διασεσαγμένον εγχύλως εμφαίνων. πότερον, ψαυτος της φος τουτο γνωρίσαι δυναμένος, ταύτης μεν πασχουσος ο δ παπει, του πάθους δε φορμην συλ

ρασχεῖν δυναμένου αλλ' εἰ τουτο λέγουσιν, ὼς εστιν .τῶν κατὰ την φην παθῶν συλλογίσασία τι περὶ τῶν κατα τα αρτηρίας διαθέσεων, ου ἰντιλέγω. καὶ γαρIΠραξαγορας αυr ποιεῖ καὶ Προφιλος καὶ πανrες λίγου δεῖν, οἱ μεν ἀλλον, οἱ δε ττον, καὶ οἱ μεν χεῖρον, οἶδε βέλτιον το μέν γε του Πραξαγορου καὶ θαυμαστον ἴσως σοι φανεῖται. μηδε γαρ περιέχεσθαι λέγων ε αρτ ρίαις τους χυμοὐς, μως εκ τῶν σφυγμῶν ἰδίας et ινας αυτῶν ἀναλογίζεσθαι πειρῶται. αλλ' υδαμῶς πάθος αἰσθησεως ἐπεισάγει κοινόν. αἴνιγμα γαρ αν οντως τον λόγον

suadeat oratione aliter halbere, Verum nemo ausus es cor firmare pervenire ad tactum humorena, qui in I tetas est. Sane nihil in alii quana ut ioc Olbtinere possent, ne, quum investigo ratione Veritatem, negotium tibi exhiberetur; at laid tandem vicant, plane non intelligo. Plenus est pulsus, qui cciri in arteriae 1 naidae tuimidiana ostenclit. Utriam ceu ipse hoc tactus possit cognoscere, an ei hic patiatiirlaod patitiar, assectus aperire iam possit status arteriae o moscendi At hoc si dicat, ex assectibus lactiis conjicere aliquid do statu arteriae licere, ego non Contra EC : etenim Praxagoras hoc et Herophilus lacit, ac prope innes purinplus, partim sinus, partim etiam dete1 ius, partim delius. Praxagoram Iit In forsitan etiar nitreris, si quUI IIIlino res neget contineri in arteriis, ex pulsibus anaen colligere quasdam eoruna species nolitur, at assectuna sensus laudquaquam communem adducit Ea enina atione aenigui a

954쪽

τρίβηται ὁ λαδ', τῶν με δια παντος, ευρίσκων δ' ου

suciat orationein suaira , utrilii Iegat nec intelligat, parosuit inliquid vell)as et nitrandi arbitretur esse, ibique aetatem

quani existit Quin tu non tantuni Ihumoriini species cedo ex ptili milia Esserenuis disceriam, sed antimi etian mores, it ΙIippoCiates colantur; tanti in ita sensus patitur adii seY- a nec quae haud triaqiia1n patitur, salso aucte ei illiuere, neque ex in assectu diversos pulsus acta te Cognosceare. Est qui Iain pulsi is, cilii Dimitiini enititur adeo ritu prenias

955쪽

ni in I aeri Uptuna, gravent, eatena, qtiosae speciei statuo suam διογκωνισμένον, distentiaim, μογΓλον, striCtuna, arta νενυγμένον, ςπεριλελωσμενον, OTrαλωδο, neque illic Iliarii aliti J, qtiae isti ratiotae excogitant, ne percipiu11 affectibus sensibitilius. Adeo ain etialia quae sentit iliaitus tanti ad tactu in traducunt: an quid alii id, quum stridentes di Caiit et strepentes et resonalites UlsuS, quamyde tactu ceu de auditu itispritant itaque efficilini denique ut fides etiam veris detrali attrita Ai vir quidam iiij us aetatis naini me maliis Tectosi latean dixit esse Conan1entationem pulsuritia, liti hercle dixit recti inae, Paod Dalilia Vertia fumlitent, Decquicquana doceant conaimodi. Qui hoc si non in Esputatio nibus, in scriptis certe deliebant Vitare, quod dixit Co

Et milii pleniana pulsum scribis, nec tantillian nailii potes, ut exponas amentem litam, viaicaene arteriae significes qua

956쪽

δοκεῖς μοι λέγειν διαρθρωτως τε καὶ συγκεχυμένως η τί σοι βουλεται πλοροτοτος οἴνου μνημον ειν ς ἐν παραδείγματι τί δ' ἐν τω περὶ λ οότητος λόγω ποτε μεν λέγειν αυτοῖς νομασιν ουτως, 161 ωστε και εἴ τις τον πλορο et κατ ουσίαν, ἀλλα κατα δυναμιν θεωρειν βουλοιτο και με ολίγον τάχα δε εο ν δυ' αμει Καρῶδες - των τοιουτων τον πλn2 σφWγμον χαρακτηρίζει, νό

ntalem, an quantitaten insulae iii eas substantiae, an clitalitatem spiritus, an miaque caloris facultate1Ii quandam, vel qualitaterra, lana nania iiiihi videi is dicere non distribute et consilia. Alit Pio plenitudinis milii vini montionein a ras pro Xeinplo 2 Quid otiana in tractatu de plenitii ne in thaec vecta loquom. Icaptos plenitn noi fit antia, sed facultate i melis aestinia e. Et paulo post Sopor fa cultatis ii salibus pleuruin ut Dia de irat, Plae noratiΠα

957쪽

Ed Cliari. VIII. 161. Ed Bas. III. 81.)κενα καὶ πλἹρ λέγεται, καὶ οἴνου ποιοτος ου προστάττουσα, αλλ' υrοθι παoακε tiιε ι' T γλωττη διαγινωσκεται, καν ην του πλορεις καὶ κενους si νους διαχωρίζομεν, καὶ του σωματος δ' αὐτου κενου καὶ πλἹρους ἀντιλαμβανόμμεθα, E TE T κατα φυσιν τι χειν αλλο εν τε ταῖς παρα φύσιν διαθέσεσιν, καὶ επὶ φλεγμονος, ο ιδύματος εμ- φυσοματος, υτ καὶ τὰς γυμναστους σάρκας ων γεγυμνασμένων διοκρίνομεν εν ταυτ παλιν τ ροσί τα μεν περὶ του οἴνου λεγομεν τη κατα τον δυναμιν πλοo Oznrι

δόξειεν αν μολογεῖν, τα ὁ περὶ φλεγμονος καὶ οἰδοματος

παράδειγμα οὐ μεν ουδ' ἐννοῶ τον απον ουδε γαρηκουσά τινος λεγοντος πληρες καὶ κενον ριον ἶν ε ρωμαι πῶς λέγει. καίτοι τὰ περὶ φλεγμονος καὶ οἰδοματος ουδ'αυτὰ πρός τινος κουσα λεγομενα, λζν ρογένους. ἀλλ' εν τούτοις ἐπινοοσαι δύναμαι, τί βουλεται δολοῖν αυτο τοπλορες νομα. το γαρ εναντίον τω χαυνω πλορες καλε ται κενὰ δε τινα και πλ)ρ σώματα και τὰ των ἀνδρα vitae et plena diarintriar et vini qualitas non pungens, es ἰiliano admota lingua dignoscitur, E Plena et acua inacli inguimus et ipsum etiam Corpus apprehendisnus, tum UaCuum, ut Plentιm, eam in eo, io naturaliter alius aliud habeat, qua non rnον bos ast otibus, ue in in arm-matio δε, edemate, in alione, ita etiam inexercitatas Carnes discernimus ab exea citatis. Rursus in hac oratione Plae de in vicuntur Convenire cum plenitudine lacultatis

Videantur et quae de inflammatione et edemate Tini plenititillae, quae in ipso est corpore arteriae. At vero exemplum Ianarum omnino non intelligo, neminem enim ego unquam tutivi plenam et vacuan lanam qui liceret, ut TogaTem, quemadmodum diceret, imo ne de insanam aliolae et Oedemate ex quoquam audivi nisi ex Archigene. Tamen ex his intelligere possum, quid significare Velit nomen, tenuim; nam quod contrarium Iaxo est Vocauiae plenum Vacua vero quaedam et plena corpora mangone et

958쪽

γείοις τοῖς πλnρεσί τε καὶ κενοῖς νόμαζον, καὶ ἀπολαμβάνοντές γε του δερματος πεσπῶντο, διαγινώσκοντες, εἰ χαλαρον, ' εσφιγμένον se, καὶ ουτως εκ μεν ου χαλαρουτ κενον, ε δε του περιτεταμένου το πλῆρες τεκμοραντο.

καὶ πολλακι γε τον ἰσχνότερον του ὁδροτέρου 82 πλη

ρέστερον καλουν π rq τοιαυτος διαγνώσεως ταυτααναγκαζομεθα 'ρεῖν δια το τους πρώτους τὰ μοδε πρ0ς ἐπος λορ σαντας ἄσπερ γαρ νομάτων ξογησιν γράφων Ἀρχιγένος. οὐ πραγματα διδάσκειν επιχειρῶν, συνεφόρησεν εἰς ταυτο πολλα παραδείγματά τε καὶ νόματα, qτε παντα καθ' ενος πραγματος ἄρμόττειν δυνάμενα μοτε συνζ-oως τοῖς Ηλqσιν ἀνομασμένα παρά τισι γαρ Ἐλληνων

Ot νον η θια πλη2 και κεν δυνατον ευρεῖν γεγραμμένα δεῖ τοίνυν μαδ επί τε τους των οἴνων καπολους καὶ τα γυναῖκας ἰέναι, καὶ πυνθάνεσθαι, τί βουλονται ὁρ- λουν, και οὐ τουτο I2qσιμον ενον γαρ, εἴπερ λως πε- ίυμε χ24σασθαι Tua του πληρους νόμαrι, Ῥηνίσαντα το paedotribas audivi dicere venam non in noduin edenaa- tui et lassaininationi ina, sed ut in ranais proprie et usitate

dicunttir, perinde a Vasa plena Vacuaque appellat iant, inccii vi preliendentes rex ellet ant, iit riderent, uentissa esset, an contenta: itaque e laxa acuuna, ex Contenta plenum cor eselaant, et Vero una etialN liri gracilior crassiore esset, ex iis incliciis pleniore111 vocabant. vias iugas toginaurage1' propter OS qui primi ea quae illi ad rem faciunt, fiunt nugati uasi eniin ionalia ΑΥcl1igenes interpretar tur et non declarare res institueret, Datilia coeoit in unum exenapi et non na ' quae ne unici ei omnia congrata sunt, nec e usu retiecor in appsellata, nam apud quos Graecos aut in una, aut lanas plenas et Vacitas invenias scriptiana 3 Restat er ut cauponas indieresciue ideatnus et ab is quaeranaris, Pionio do interpretentiu et cition an hoc conducat ei te si uti pleni non1hie gestiebat Inod rena decla-

959쪽

δειγμάτων δε θ' ι'αι. αλλὰ περὶ τος aris του νομα Οοσεως καν τω τρίτω et περ ι των σφυγμῶν διαφορῆς αυrα2κως ειθοται, καὶ νυν ἐμνησθομεν αυτοῖ χάριν του δεῖξαι το τεταραγμενον εν τη διδασκαλία του Αρχιγένους. ου γα ἐχρqν περιπλεκειν μακρῶ καὶ λαβεῖν πέραντα, δι λίγων ἐπῶν Ζυναμένος τος διδασκαλίας ραδίως προῖέναι τονδε τον ροπον.

εἰροσεται γαρ φ μῶν διὰ βραχέων σαφῶς, α δια πολλῶν

και α*ῶς αν εγραψε καὶ ταχέως καὶ ου αν νυν μῶς επέτριβε, ζοτοὐντας πρότερον μεν, τί λάγει, δευτερον ε, εἰ κακῶς λέγει, αλλ' ἄντικρυς ν λέγει γνονTες επι οζοτεῖν in κακῶς λέγει μεταβαίνομεν, - δέ πως παλιν καὶ

Tasset aperte, Cui nomen tribueret, non essent necessaria exeampla. Caeterun de nominis usi etiana tertio 1 libro De pulsi tum licteretillis abunde 1actaviamus, ac nun etiatumeminimus, ut Archigeatis in docendo confusionem aperire uriis deque earina multa conat)li are et infinita garrire Uportebat, quilin paucis e ictilis tollini tradi sacillime posset in liun modiun, nam cinod obsciare leonestis ei Ibis Conscripsit, brevibus faciata ut platae exstiCena. Cap. III. Genus est pulsi iuui, quod ipsum artariae Corpus a statu sit, declarat, alteri in quod citialitatena substantiae , quam contineat, ac tertiun nativi spiritus ejus Ostetulit lacultatem. His tribris generibus plenitudo nomen est. Haec si scripsisset, et aperte scriptisset et coinpendi: ose, 11e Iri nos enecaret, una inquirinalis, ranaiana quid dicat, deinde ecquid eri et sed nientein ejus assecuti plane, ad in estiganduit 1ios, ec Daid ei rei conse enius, iter In tu hiinc o u

960쪽

των Hλζνων νομίζεται, καθάπερ ἐδείζαμεν ἐν τω τρίτω περὶ της ταν σφυγμῶν διαφορας ἐν ἐκείνοις γαρ περὶ ονομαrων ν ημῖν ὁ λόγος, ἐνταυθοῖ δε, ο γαρ τι περὶ ονομάτων, ἁλλα περὶ διαγνώσεως αυτῶν των σφυγμῶν

σκοποιμεθα, G μεν ως ἐθέλεις αυτο κάλει, συγχωροσεις ὁ μῖν τοῖς τῶν πιλπνων νομασι χρqσθαι, σκλζοον τέ τινα σφυγμον νομάζουσι καὶ μαλακον τερον εναντίον αυrω, καί τινα τρίτον ἀμφοῖν μεταξ τον συμμετρον τε κα καr φυσιν ἐν τη συGTάσει του τος 2τορίας σωματος του TO Oυν ον υ με πλno καλεῖς, εγω δε σκλζρον, τίσιν αἰσθοτοῖς παθημασι et ἄφος γνωριουμεν; τι μεν G2αναγκαῖον εστιν τοι πεπιλ μένον εἶναι το σῶμα ζ ἀρτο- ρίας, ο χαῖνον, ουδεὶς ἄμgισβοτεῖ. αλλ' ο τοῖτο νυν εστι το προκείμενον, αλλὰ πῶς αυτ διαγνωσόμεθα τοῖ οὐν ζμῆς δίδαξον σαφῶς, ο περιπλεκων. αλλ' ο ποιεῖς, υμον μεῖς γί σοι μεμφόμεθα τούτου χάριν, Ουδ οτι σαφῶς

modum rationem instituentes domam trium generum, Ar Chigenes, Primum, quod in stati positum est arteriae, tum est, tum Cognoscitur, eruiDia1nen plenitudo a GraeCis non appellatiar quod in tertio cominentario de Esserentiis pulmuni demonstravitnus. Hic eni in egimus de nominilbus, non denominibus hoc loco, at de ipsis pulsibus dignoscendis, clis Ceptamus, tu id pro tuo arbitrio Voca. Dabis autem nobis, ut vocibus utamur Graecis, ac duriun quendam pulsum appellenaus, atque mollem alteriam ei contrarium, Praeterea tertium in medio utriusque os itim, moderauim et nativum in statu corporis arteriae. Ergo quem plenUm tu, ego diariam VOCO, quissiusnam affectibus tactus, si sentiri possint, depreheudemus 3 an arieriae tunicam nemo ambigit quin necesse sit vel contentat esse, vel Teini iram, emam hOC non quaerimus, imo vero Uaae ejus sit ratio dignoscendi. Hoc nos clare fac doceas ni illis involucris utens. Atqui non sacis, neque vero te eo accusanaus, neque Pila assici