Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

941쪽

mentem, quippe lactus nun esse ist EC trian et litiain 11aturam Pulsus. I aut cliti in parrina in capacitatilbus alteri artin insit vacui, Ob multi trutinent in intorina pleni in pulsum dici et ob citis violentiati Vellem mitelia proinde ex nonainibus illis Remai essetitiani denotare pulsuS, alterura flualita lena CCIHTus: Non it itur diversos esse pilisti plenum et Ve-he1nentein, dii ol)us eniti unani rem nonainibi is sigilificari pro diversis notioniblis. Nos vero a Contentionen cluundana statuinius Vitalent, gentinarii non poterinaUS Oricia tera Pulsmana naturana esse, si dignoscendi rationeni omnia dili gentius attondanatis. Est auten plena dissicultatis haec Coin Inentatio Piod nillil oratione digni iti voteres de dignoSCen

dis pulsibus scripsemini, sed alii pro iis praetemeravit, illi sane iam Iovi ter attigerunt. Eani Herophilus ih qui asse-Ctu sensus Conscriberet, Nusquain plenitudinis, cluana sensat nitri Naarim, meminit. Qui vero dicti ab illo Herophilii stitit,

942쪽

ποτε ευρομεν ἐπὶ τ ον εργων διαγνῶναι προχείρως μῖν θετέον, αλλοτρίαις κολουθqGασιν ἀποφασεσιν. αλ ίναγκqδείξαι, πρῶτον μεν re μέχρι ζ ἐννοίας ὁ σφυγμος ουιος πρόεισιν, ἔπειτα ς Ουδ' Πρόφιλος αυτον αἰσθοσει διεγίνωσκεν εἰ μεν ουν' συγκεχυκεσαν αυτοὶ οἰσύμαινομενον του ονοματος, ηδ ειχον τι κἄγὼ λέγειν ων ἐπαγγέλλομαι 'επεὶ ὁ πολυειδῶς ταραξαν αυτ προ αλληλους τε καὶ προς

σημαινομένου προτερον μας διασκε φασθαι, ' πη λαθωμενημας αυτους, κορακες ζ κολοιοὶ φωνας μονας προτερO- Onania potius concedentes quan id quod dici Ulunt, optii

stae sane et IoMiacos 1 Onaines pene nanes et citium nullinualiud Heroplaili praeceptuni in ipsis ariis opertibus probare studuerunt, tantii aeter alia quibus arte a polluerunt, etiarn plenum nobis pulsana inVexeriuat, ut Maasi parva sit ipsa a 'S, Iabere11111 1aiiii citi Od agerenuis deque enim Vistini praeterire las si , a V1os constitisti rari lana claris: te lite quem expe1 iundo nunquain iuVeninaiis , posse pronapte di gnosci stati ieia luna aioliis est, aliolias sequentibus asseverationes. Verian ostendera diana est rianitia ad Otionetia Uscitie hunc pulsi ita progre ii deinde temeropladiim iiiidein ine II notitian sensit uia silain pervenisso. Quod si alia nilialilii significatroneam constulissent nonainis, 1abore111 IIII ali quid dicet e de illis, otia victurum recipi sed quando a aeriis eam nodis conturbinoint, nec int61 se Nautii Consentientes, nec secuin quisque cogitaraar prina loco itispicere

de significatione, ic qiud improdentes, utcoxvi et graculi,

943쪽

επιπιεσμον των δακτύλων κενεμβατησιν ποπίπτειν. 357 εντο υτ δε δ τω λογω πρῶτον τί δολο το ναστοτεραν επάνυ σαφῶς ἐδα, δια το μοδε σίνοθες εἰναι τοῖς Ελλησινύνομα κατα του τοιοίζου πράγματος λεγεσθαι. αρτον μενοῦ α τινα νασTον καλουν, ου μον αλλο γέ τι σῶμα προ αυ-Tῶν Ουτως νομασμενον πίσταμαι. αυτὸς ὁ ο Ἀρχιγένης, δικαιοτατον γα τύ εν τοῖς νόμασιν αυτοῖ συνοθειαν παραίτου μανθάνειν, δοκεῖ μοι το ναστον αντὶ του πλορους

durn voces dii nus tantum, res ipsas, quibus attrit tutae sunt, Prorsus ignoremUS. Et illina nomen pleni pulsus mi illi scripserant, ceteros certuin milii est praeter aittere, nisi si vitando, si ita series orationis serat, octina attingana: Ar cliigenis aute in et Agathini milii satis erat scripta in manus stina ere Oxanainanda. Ac de eo Archigenes ii hunc moduni Io ciuitiir: τι δε πλvρος μεν φυομO O ναστο Γεραν επιδεικνυς ζ αρτοῖίαν καὶ την ποπτωσιν αὐτης διασεσαγμενον Πυλως, κενος δε ο πομφολυγωδ τς εγερσιν τ' α2τηρίας ποιούμενος. στε κατα τον πιπιεσμον τῶν δακτυλων κενεμβάτησιν ποπίπτειν. In ea definitione priniunt quid T ναGTOTέθαν denotet, pariani liquido 1aovi, quod insoletis apud G1aecos sit ut ejuscemodi de res usui petur. Naan gentis quod lan panis appellabant ναστον, alitu corpus ab iis

ita ullum appollari halu scio. Ipse Arcitigenes sitam decet

de illo nos e)iis ii sum Dominum discere το ναστον Pro Ple n inihi videtur usurpare aiana in libro De vellemmiti pul-

944쪽

πλορες ἐκάλεσεν ως ουδεν διαφερον η υτως η ἐκείνως εἰπεῖν ἄλλα καὶ πανταχου μοι δοκεῖ κατὰ τον αυτον τροπον θύσθαι τη του ναστοὐ προσογορία μεταλάβωμεν οὐν ηδ το ναστοτέραν εἰς το πλορεστεραν, να καὶ γνωμεν τί ποι ἐστὶν b λέγει. εστ δε η λέξις τοιαδε' ουτ δε πλορης μεν Ggυγμος ὁ πλοοεστέραν επιδεικιυς την ἶρτηρίαν ἄλλα τουτο μεν δι auro δολουμενον, ουδεν μὰς διδάξει πλέον.ὼρ υν ἄμεινον πε9βάντας λον το ναστοτέραν σκέψασθαιτο πιφερομενον γλύ λς. τοιουτον γαρ τι δολουν Θικεν λέξις ώς του πλορους σφυγμου κατα τον προσβολον δεικνυμένου διασεσαγμένον γχίλως τον ἀρτηρίαν. αυτ δε πάλιν et διασεσαγμένς ποτερα ταυτον στι τω μεμεστωμένον, χsus, NPone11 Magia vecta, si ad vectunt scribit: in alno, inquit, Vehemens icti is non sit, nisi ναστον sit quod Occiu es et aagri in et Celei e inseratur. A quibus paulo post in hunc ni odia in scribit Et vesteinentia pulsus ex Celeritate et anagnitis ille, vehenientia, iplenitudine, conflata est nan quod stipi ναστον, ad plenum hic vocavit, ut niln diste1at, Iio pacto, an illo dicas. Et Veio ubique naihi ita ridetur rioitiine του ναστον ii K. At aniateinus alnet ναστ Tέ2αν in pleniorent, ut qui dicat, intelligantiis. Verba e liis liae sunt Plentis pilis iis est iiii pleniorentosimillit arte ita in Atori 1oc et sita sponte clamim est, aeg

xe. Καὶ τον ποπτωσιν αυrου διασεσαγμένον εοῦ χυλως Talo iiddan sonis caro haec clausida videtiar, plenium pulsum in coria si arteriain stela dei διασεσαγμένον εοῦ χυλως. Hic iteruin το διασεσαγμένην idona ne sit ac lentina, an aliii I

945쪽

διασεσαγμένην ναντίον στίν. ἀὶ εἴπερ αρα, μόνω - χύ- λω, να το με εγχυλον οἷον γροτερόν πως εῖο, το δεπομφολυγῶδες ἀερωδεστερον παλιν δε τω του κενου λογω

τος αντιβασεως μαλισε ντιθείς. παραλέλειπται ὁ λον

λων ἀντίβασιν ποπίπτειν. λ ου εὐροται, εἰ μ/ τι αραπερὶ το ναστο τερα ἐπιδεικνυναι et ἀρτορίαν οὐ TO στιν, τέ indicet, plane non habeo coniicere'. Quinetia ii qui1IIa Opponeret postea definitioni pleni o του tauro τερα desini

946쪽

η δολούμενον, ἄλλα πῶς διαγινώσκεται. καὶ εἰ του ro, τάχανίκολουθεῖν ὁ δυναίμ)ν. εἰ γαρ των μετέρων κατα Tqναφον παθομάτων ἐξηγοσίς ἐστιν ο λόγος, ουδαμου ζ του

ποτε ὁ Ου, καὶ θλίβειν τε καὶ αὐθις μ' θλίβειν, καὶ μῶν

e)iis dignoscendi ratio. Quod si est, assequantur ortastis. Nam si asse tuum tactus nostri liae definitio expositio est,

nec Tu ipsi us HS quana naturana attingit, Inenainisse nantiana possutia, quae in distentione arteriae patitili lactius fortasse itaque assecllienati Aresaigenis naentena, nam quae Patitur, haec sunt occiirrens sibi sentit aliquani lii corpus aΟthina: idque modo inultis in partit, iis videtur sibi orcurrere, nodo

Prenatia ilis, eniti, Vel vinci. io mini associus tacitis urit, veluti oleinent totius de pulsibus conirmentationis: nam 'eliqua omnia, partim ex his constant, partim in relatiotietiitelliguntur, sive a1 te coitiineinoa alas anulia Conapares,

947쪽

Ἀγαθῖνος τοιουτον τι βουλεται. λ ει obro, χρονἀποσαφζσαι οὐτ αυτ ημῖν, καὶ Σφιγγος προβαλλειναινίγματα η βούλονται μονον περὶ των πραγμάτων Ἱμας qτεῖν ουτω χαλεπῶν οντων, si ξ επιμέτρου τί ποτε partibus distensionein tactus sentit inio longi hinc, lati,

Elii, Imagnique prodeuiat phillas. An liliana in paticis Cori traxit Vem tum Coiramena oratoriana. An Uuin prela litur durias. An clutina linianovetur Velienimis Osuit iiiii de contratas horuna et necisis multa disputena uando ergo eXistet plenus, aut liuen patietur pulsus assectium tu innetilii calorem largio 1a1, Vel acrioren sentiat atqui non expulsi iii in disserentiis id bonosciti ir. ii clurin latiniiclitethlem, vel siccitatem y sed nec hi sunt assectus disserentiarunt iii

Corpori laborantis, explorare possis. Ecquod ergo renis usgeniis aliud in velletnentibus, aliud in plenis appellant Τnani potest tale quid otiana gallain his sentite vertiui si liogsenti at, aperire debebat noliis, non Sphingis proponeIeaeniginata. An vero non soluna res Volunt ut inquira nisi tam ilisficiles, sed ut pro cuntulo, utilii dicant, ex-

948쪽

Ed. Clim t. VIII. 158. Ed Bas. III. 8o. λεγουσι σκοπεῖν, καὶ πολλαπλασιον γε χρονον εἰς του αναλίσκειν, η εἰς αυτῶν των πραγματων τον ευρεσιν ἴδωμενουν ὁ και ζ του Ἀγαθίνου ρύσιν, καὶ ζοτοσωμεν, τοτος ἄντι σεως ido ἔτερον λ εν τοῖς σφοδοοῖς ἔτερον δε ἐν τοῖς πλορεσιν εἰναι βουλεται γραφε ουν καὶ αυτος δε παρακολουθεῖ γαρ ἐν ταῖς πισκέψεσι πληρότητος καὶ κενό- τοτος φυγμοῖ, του με πλοοους τεταμένον καὶ ξεριστικονδι λου TO πνεῖμα παριστάντος του ὁ κενου διαρρέον καὶ ταῖς αντιβασεσιν ναφανιζόμενον, ς ρ ξει τινος δατίνος πομφολυγος εοικεναι. Osro με TO γε τοσουτον ηδ χάριν ἴσμεν, τι τε ' Σφιγγος ιν ματα προβάλλει, καθα7zερ

Ἀρχιγίνος τε καὶ πολλοὶ των αλλων. εἰ μεν γαρ ορθῶς, μ λεγε καris σχολον 'νεστι σκοπεῖσθαι το δ' οὐ λεγόμενοι

μίαν εχον αντ ασιν ν τοῖς κενοῖς. εἴτε δε TO συμφυτον

PerisIanaias, ae infinitum tempus in eo ponainus, an in rebus ipsis invenien clis ot expotulainus Agalli in jaIn Verba, ut

aliti l 111 plenis statutat. deo que haec ejus vecta sunt:

Consei Haitii eniti in confideiratione pleni triclinis et v acui talis pidstis, Ilieno tensi in et colitentriin pe1petuo piii tun repraesentante, Vacuo lis litientena, et 11 enisi eva nescenteam, ut insiti sit aquosa ibiillae, clitae minapitur. Huic ridein eo nonii ne gratias habeanus, citio Spliingis Ion Ponat aenigna ala, ut secit Arelligenes, allicliue non pauci, latri Iecte, an secus diXit, per otiunt Npendiariatis licet. Veri γε quiden Ceile ejus clara sunt. Vult enina tensu in et Contentiana perpetito pili trian in plenis ipla arere pulsibus, infit natina et si ac trina, Nec cliuicciriana aenitetitella in actus, at nativusne piritLis, it lite vitalis sit IF per UTPOTa, Iutilli conteiidiint, aetasus est, ruit aereus et materialis, pal

949쪽

τοῖς τῆς αἰσίοσεως ἀναμιγνυναι παθεσιν, αλ ώς ἐμπειρικον, ου γαρ τιμάζει ζ ἐμπειρίαν, διαλεχθρναι προτερον μῖν

ε αυτῶν ὁ δια του λόγου μεταβαίνειν ἐπὶ τα δόγματα, δι

continetur in capacitatibus, parum ve1ba declarant, tamen ex tota illor ni elatentia ipsum vitalena coii)icias iaci. Sed sive hic sit, sive ille, tantum in praesenti admoliet,imius il Ium Musque asseclas, Ne placita cum sensus assectibus com Daisceant, sed ii decet eu1piricunt deque eiaim experientiae imniintuerint dignitatena, si NplicaVerint prius nobis haec quae de tacti alti iterunt ipsi, ac delitile citionaOdo ab iis oratione ad placita proficisci oporteat doctioriiit. Qui igitur

sensus assectus in ea erunt, si non1en spiritus iminuteuius, et ictuna appellenius 2 1it enita haec oratio : Ietiris pulsas tensum et contenti in perpetuo ictuna epraesentat, vacuus vero di luentem et in renisti evanescenteiri, ut instar sitavi Iosae bullae, quae inapitiar. Iis an berae mutatis, proseranaus hic pa1Viana Hi i libruin, it citiis de Veheimente et Ialiguido pulsa dicat videanaias. I erba ejus sic haberit: a n, quod est mnens iatra prinus si P ti iole iter Att

950쪽

σφοδροὐ σφυγμους καὶ τους μυδροῖς, ὁ δ' Ἀρχιγίνης ἔτε

tactrii. Haec recte quidein galliiniis, sed illii ab iis,

suae de pleno et vacuo sunt dicta dissemini, natu Coritenti tui perpetuo icthini esse, itini est alitui, ac violenter serii oluctuin et sortiter eve1te1 e quoi uin illud cli deni de pletio, ho Vero Vehenaonte, lictitan Osi. Ja in otiata in renisu eva Descere, iden est, quod obiliter et langlude cem rere tactui quorii in otiani illud te Cicito, hoc de Iainguido est Γ-ctu in At lite Agathinus iii litano ino Iulia Xposuit assectus

tacitis in vehenaentibus pulsibiis et latagitidis Arctaigenes alio modo, nam sic scribit: taptes per i. aesirnetur, inanifes apparet illa pontes Oehementiarm Contentionern