Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

961쪽

ὁ ποτ εστὶν, ουδ αυτ μεν οἷόν τε ἐννοησαι, καθάπερ καὶ Σουτο ν τω τρίτω περὶ το των σφυγμῶν διαφορὰς δείξαμεν. αλ επειδο νυν συντέμνειν βουλομαι τον λογον εν κείνοις δια μακροτέρων εἰρομένον, τοι το τος θερμασίας πυρῶδες, η τον τόνον αὐτολλεγετε ταυτα γα εκ των ρσεωνυμῶν σπερ οξίου χρησμῶν ξευρεῖν δυνηθημεν νυν ἐνηδ καιρος διδασκειν αυτῶν τα γνωρίσματα του με δοτόνου μεμαθοκαμέν τε καὶ χαριν ἴσμεν αντιβαίνει μεν γαθaperte tactum explicavimus, aliter in vehementibus, aliter ID: se in pialsibus, ideo actamus. Nam Vobis senioriuus, qui haec magna cura iuvestigastis, Telamnam acceptum, si quid nos inVenimus boni, non inventari certe, nisi ab iis, Mi ante nos in iis operam posuerunt et insudamini, suisse Inus exercitati. Ouare hoc relinquantus, quod affectu ta- Cius, Puta compressione, discernitur et sectri litur a velle mente subverteniti eniim vim illi et enisunt tributimus. Jana quaeramus secundum illud de duobus plenitii linis reli qui generibus, quomin prius, quod de ipso spiritu, ut viil tis, intelligitur, quidnam sit, nec hoc polluinus intelligere, ut etiam tertio in libro De pulsuum disserentiis demonstra vimus. Verum Fata illic quae ianitas latius prosecuti, hio brevibus Volo perstringerohaut caloris ardorena, alit Contentionem Dis dicitis: hae enim ex vectis Vestris ut ex ambiguis Apollinis oraculis eruere potuimus: In horum eliquum est iit signa tradamus Gntentionis quidem jam in

962쪽

μῶν διαφοραῖς, αλ ου ἐν ταῖς των πυρετῶν καταθιθ- μεισίε αλλ' b, τ γε νυν ras τούτου μ δἐν διαφερω- μεθα, 163 το ὁ λοιπου γένους τος πλοPOTOTO ἐπισκεψώμεθα την διαγνωσιν. ουδε γαλεν τουτω δια τογατος ουδεν εχω συμβαλεῖν, ου εἰ πνεῖμα μόνον ἐν ταῖς ἴρτηρίαις ου εἰ και χυμοὶ περιεχονταί τινες αλλ' υδε δυνασθε, ως καὶ πρόσθεν φην, πειδαν προς Ἐρασίστρατον, η Πραξα γοραν ἀνrιλοπτε περὶ του τας ἀρτηρίας αἷμα περιέχειν, ζν

τον λθοσιν μαρτυρα κατέφυγεν, ως iεν αἱ ρτορίαι χυμῶν με καθαραὶ πνευματο δ οργανα μονου δεοντως. ατ γαθοί εἰ πνευμα περιέχεται μόνον ab των αρτηριῶν ου εἰ dici dissicinius, gratiasque agimus, scilicet renititur pre-ITientibus, ut Confirmatis, tacti intriue sui311mox et Ardorem auten hunc caloris nihil requirinius, nisi ii doceBU UT, PIO HS citae tactus 13oster ani immΤvertat, ae lite sane ulla tactino

11ostr in latetiit disserentia caloiis. At non possumus hic nos Π0n Drari, si in phillauni tisserentia ea et non in se bi iuna aggeretis. At 1oc mittanius in praesentia, ne de eo Contendamus. Relicitivina genus cluenaad imo limn dignoscatur attendamus plenitudinis. Hic tactu non habeo quid Conjiciam , nec an spiritus arteriis solus, ne an etiana qui dan huniores contineantur, ina non Valetis, Ut dena onstravi antea si quando Erasistratuita reseditis, rei rataagΟΓalla, quum asse1itis an uinon in ariemis esse, sensun appellate testena haud itiaquain id praeternit Irini, s conspicuuna sit. Nec 1 ero idomina etiana vi sons Lian iis Piana confligit testent, ii Construi aret arterias esse tum Ombiis racilas, spiritus siletaritiin itistoinaenia et iecte sane, vilippe tactus pii itus Delia arietas tantilia sit, an si in ut litina a res aliqui, non valet

963쪽

γαστέρα χωρίοις φη διαγνῶναι δυναμεθα, et βοθρουμενου

γε πιεζόντων του δερματος. σπερ υν Ουδε φαίνεται βο- θρουμενον πολλακις εν τε τοῖς σκίταις τοῖς κριβεσι καὶ τοις τυμπανίταις καλουμένοις δεροις, αλ αναγκαζομεθα προς ζ ἄκρ0 διάγνωσιν πρῶτον μεν κρουειν O επιγάστριον ἶνα γνῶμεν εἰ οἷον τύμπανον πηχεῖ, δευτερον δεκα μετασχοματίζειν καὶ μεταβάλλειν επὶ τας πλευρας τονανθρωπον, περ του κλυδωνος αἰσθέσθαι τινος. καὶ μῖν με τυμπανωδος 'οτος πνευματος σημεῖον εστιν, ὁ δε κλυδων γροτοτος, et δ ατ μον κατὰ τον επιβολην τοτεταμένον επιγαGrριον ουκ σοῦ διαγνῶναι, πότερον ξ ἀέρος, η υδατος τοῖTo πέπονθε. καίτοι συντέτοκεν ἐπὶ τουτων τότε δέρμα καὶ πὰν ει τι σαρκῶδες επὶ et περιτοναίω καὶ declararo. Itaque inanibiis nugis horum reptidiatis, ipsi di

Cana iis apud nos soli , nullii in pro us sensun osse, quo di-gHOSCas, in arteriis contentias satagitis quana sit Davitiis et qualis. C prina loco nobiscum repetentus non posse in hydrope nos, hunior sibi, an paritus, qui in regionibus ventiis continetiar, tactu NploraYe, nisi Cavata Conapressiorae crate. Et vero frequenter non avari conspicias in sinceris ascitis et iis quos tympanites vocant sed ad Verain notitiani Comparata clana pulsare cogitiaUT abdomen, Ut attendanaias, si velliti tynapanaana es Onet, secundo loco aliter Conas Ora ereboniinen et in latera convertere, quo luctuationem aliquanaeXaiuliana iis Ac olbis strepitus in imo luna tympani spiri turn annuntiat, luctuatio hianao1eni, in Vero adn)Oto tactu distentuin es, dolaien non deprehendas, ex aere sit, an ex avaa, tauioisi cutis his et quicquid curuolinia erat sociuiditiu

964쪽

ίφης, εῖν προν is πνεῖμα το περιεχόμενόν ἐστιν, Κλομως οὐδ επὶ τουτων σφαλε αφὴ μον η πι τευξιν. πῶς ουν επὶ το αρτορίας, ουτω ἐν παχυν ἐχουσος ι τῶνα, ς ξαπλασιον είναι του περιτοναίου δέρματος δ' ἱκανῶς παχέος επικειμένου πολλακις, ου γαρ ὁ πάντας γε του νοσοῖντας φθινωδεις επισκοπουμεθα, καὶ 83 τρίτου

δια τος ἁφης ἀκριβές καίτοι προς το συγχυθονα περὶ To

circumjectarUIn partiun extenuatiora ena, tun Ob materiae Contentae Copiam, ConjeCtari tactu, uti una hunior, an spiritus sit 1d, citio 1 in eis continetiir attanaen ii etiam soli tacti si parum tuto fidem habeas. Quomodo igitii in ariematam crasra munita tunica iit peritonae sit sexti apta, et quanaclitis saepe tegat bene crassa nec enim ae Wroti, quos Visi mus, semper tabidi sitiit. Juuna praeterea teritus accedat motus, Pii etian non partim ad confundendam notitiain valeat, cliud tali Iem tacti comperire exacte pol eminus etsi ad contiactandam notitiain Jus, Pio continetur, satis erat arteriae perpetitus motus, Io ergo licebit signo, aut quantitatem contenti in arteriis humoris, aut qualitatem Cogno Scere 1aam magiritiuline iidem pulsi is contenti humori Cognoscimu Copiana, sed Non perpetuo hinc nobis humulum esse ipsum humo1 ei constat, diuntie vero staturu

965쪽

ζωτικου τόνου και γὰο αν καὶ γελοῖον ειο, παχεῖαν Ουτως εν ταῖς κοιλότοσι των ρτοριῶν πολαμβάνειν πρό- τοτα περιεχεσθαί ποτε, ς θλφόντων ἀντφαίνειν. εἰ γαρ

καὶ βόρβορος - , αδίως εἰ ξει θλιβόντων, χο τι λίθους

τε καὶ άμμον ἐν ταῖς ἀρτορίαις πριέχεσθαι νομίζουσιν. OUr γα μονως το πάχος τος ουσίας ἄντφοσεται λίβου- σιν, αλλως δε υδαμῶς ἐβουλομην δ αν ἄσκον πληρωσας υγρας ουσίας τοῖς ουτως ἀκριβοῖν παγγελλομένοις τον

ουσία. 164 μόνον γαρ υκ αν διακρίναιεν δωρ λεπτον οἴνου παχέος. λ ουδ' εἰ τῶν ἀσκῶν ὁ μεν εχ πίττος

υγρῶς πλέων, ὁ δε έρος ουδ ουτως διαγνωσονται. μόνοι γαρ οἱ κλυδωνί τε καὶ q/οφοι δυνατοὶ διακρίνειν εἰσὶν,οποῖον τι το περιεχόμενον εστιν, η δε δια τος ἄφος αὐ- σθοσις ομοία κατὰ πῆν ου μον οὐδ' οἱ κλυδωνες τας

arteriae Corporis renisus ictus non crassitieni substantiae sigitiscat, sed robur vitalis contentionia Nam ridiculuni

sit, si adeo continere 1 111 quain crassum acidi caris humorem ΗΓ teriar In Capacitate1n, ut renitatur compressioni, ina si volsit Iulia in sacile cedat prementi, nisi lapides in artern et arenam putuimus Contineat, nam ita renitetur denique male Tiae crassities prementibus, aliter nullo modo. ossidem libenter uisen repletum humida materia his , id ita eliana tuan tacta 11 Jactabant, ut vectis Veritatem stuperent, explorandum osse1 ream, ita insit in id amateria, atra ne aquam quidem tenuen a Crasso vino itiscernant. Neque Vero si unus uter picis hinnidae sit plenus, alter aere, Cotiam deprohemiant solae enim luctuationes et streintus facilitatem habent discernendi, quid sit, quod Contineatur: sensus autem tactius usquequacii te inanet similis. Quin tua litates humorum ne fluctuationes qniciem innunciant, Veri m

966쪽

καίτοι πῶς αν τις πιστευσειε τοῖς δι νος χιτῶνος τουαατα τον σκον et δυναμένοις διαγνῶναι του περιεχομένου την ποιότητα δυνατοῖς εἰναι διά τε δεθματος ου ττον κατ ασκον παχέος καὶ μένων τουλάχιστον δυοῖν και χιτωναον Ἀναγκος δυοῖν τ' ἐντος τος αξτορίας διαγνῶ ται ποιοτύτας αὐτ υν αυτοι ἐν λεγέτωσαν, Προφίλου ὁ μη καταφευδεσθωσαν, ζδἐ δυσωπείτωσαν νόματι σεμνῶτους μαθεις των Ῥεοφίλου γραμματων, μηδ' εκ τουτουτον πίσTιν ω λογω ποριζε σθωσαν. αἰσχρον γαρ επὶ μα2τυρων ἰγωνίζεσίαι, καθαπερ εν δικαστηρίω ει λέγειν χεις ει αποδειξιν, ηδίως κουσομεθα σου. το δ μοφιλον τε καὶ Ηροφιλείους καλεῖν μαριυρας, ἀποδιδρασκονTος εστ τονε ευθείας αγῶνα, καὶ λόγον καὶ διαδυσεις τε και μηχανὰς ἐξευοίσκοντος λέγχου φόβω. δ λον, ὼς νεκα του μ περὶ πράγματος ibi τεῖν, λ ἱστορίας οἱ καrεφευσμενοι μα τυρες πεισαγονται λέγει το Do 'Hροφιλος ου μεν ουν.

ἀλλα υδε vi ευση. δεῖξον πῶς ψεύδομαι, δεῖξον πῶς λέγει.

11oc ipsum untaxat conariaune, latina orem qui continetur, non spiritana esse. Et quomodo credas, qui ne Valent per

in arteria est, dignoscere Alvii liae cisi iidem illi dicatat,aie Herophiluna nereia mendaciis 1ae e griavi nomine 1- de territent Herophili libromini, ae Pie lino deni vectis parent, tirpe ni in est, quas ad illisellia estilbus certare. Si donaonstrationeia asse e potes, ait lienatis te Iibenter, Heroplailliin Vero ejusque asseclas prosem testes declitiantis est rectiun certainen et causas, exceptiones arteSsIII CONI- naeniantis, me detegam s. Constat non an ita iiii relictae rei

gratia, sed iistoriae stipponi salso citatos testes. Haecile dicit Heroiphilus 3 liniane vero. At an ne nientiris tu 2

967쪽

ετερα καὶ κατα συλλογισμους ago Λια αλλὰ καὶ πασαν ουτωμεταφερουσιν τον ροτορικον, σπερ ποθεσιν μελετῶντες, ου' προκείμενον περαίνοντες. τί γαρ υκ εῖροται TOR νεωτέροις ἰατροῖς εἰς το πρόμομα, τοῖς ἐν κατασκευάζουσιν ἐπίστασθαι τον φο φιλον καὶ αυrον του σφυγμοὐ 'ν διαφορὰν, τοῖς δ' ς ου οἰδεν ἐγχειρουσι δεικνύειν; ταλαί- πωροι ἐν ουν ἐκατεροι καὶ ἐλεεισθαι δίκαιοι, της μεν ἀμ θείας οἱ προτεροι, το φιλονεικίας ὁ οἱ δευτεροι. rαλαίπωροι δε καὶ ημεῖς, οἷς γε υκ αρκεῖ τ' ἰδίαν ἀσκεῖν θεωρίαν τος τέχνος ὀλλα τί με 'Hροφιλος ἐπεν, τί δ' - κλείδος τε καὶ υσερμος καὶ Hγητωρ υκ ορθῶς ξογοσαντο, τί δ' αν εἰπεν 'Aπολλωνιος τε και Βακχεῖος καὶ Ἀριστόξενος εἰδέναι βουλομεθα. καὶ εἰ μο βουλόμεθα δε παντως ν κα ζόμεθα καὶ διττῶν πολαυομεν κακῶν, Ῥτι τε φλυαρουμεν delitii dictio sorte ambigua profertur', Ociti bellum Convertitur, Udnam sigiusicet dictio et quid velit. Ibique indicto et sententia Vertuntur epiciteren1atamiuaedam rhetori ca, in aui phibololooia teni alia et hercle in syllogismis etiam alia, imo omnean sic Thetoricam hue transseriant, it si argumentum aliquod 1essitarentur, ne propositum studerent efficere. Quid enim non adduxerunt recentiores messici ad quaestionem, quianamitidam scire Herophiliana defendant et hanc pulsus itisserentiarn, contra iliciar neSCire conentur

Probare Miseri cerae utriclite et naisorieordia digni, illi quod imperiti, hi quod sunt contentiosi. Non minus nos tamen infelices, quibus, si ariis colamus Conamentationena, non est satis, sed et iiud Herophilus, quid Heraclides et Chryserinus et Hegetor non probe exposuit, litis porro Apollonius dixit et Bacchius, Aristoxeniisque volumus scire et si deprecamur, compelliamur plane, duobusque exercita mur malis, tum quod ab re nugamur, uina filo I inviti hoc

968쪽

laesanaus, ioci illi. Nunc cliuidem certo alteriit nun Hlli necesse est, alit ut Archigeni videar et Heroplitio, sexcen-lis ciue aliis es raGari, alit dena onstroin, nuduit de Heroptuli sententia talentina pullani osse. Ac si id ut operaepreti uiri tracten1, 11oii aliter accidi de inani sedulitate repreheri lendus sina. Ni in quando ex ipsa remini veritate illoruna sententiam Coa1'grii, ii ad ipsa artis opera properant, ad ea

linaitiana, quia alia propositain qiuaestionen absol ranati S. Quod si qui avent etiani Veterum scripta CoguOSCere, eampo' Teque ad id albundant, nania adjiciana, a declarabo IJUS-

970쪽

Ed Clia1 t. VIII. 165. Ed Das. III. 85 84.)ιροφίλου. τί δ' ου ευλογον καὶ τον κλορο τοτα μνώσκεσθαι καὶ λέγεσθαι , καὶ γαρ καὶ αυται διαφοραί τί Hσι σφυγμῶν καὶ πάντως αυτας ἐγίνωσκεν ροφιλος. πόθεν ουν τον κατα πλζρότοτα λέγει, κάλλιον ν siμαι, μακρω προτερον ἀναγνῶναι πάντ αυτο τα περὶ σφυγμῶν συγγράμ

ανδρῶν ἐαυro σαφηνίζεσθαι καὶ ο κεναῖς πονοίαις καὶ φασεσιν ἀναποδείκτοις ἀποληρεῖν, o τι τις βουλεται.

oor δόδεικται, ζυμ ιρόφιλος αυτης ἐτέρωθι μνημονεύει,

δε κατα πυκνότοτα και προς παντων μολογοται, καὶ

Pae laterophilo cogia osci. tun potitas erasinaile est dia Titiena cogitosci et appellaii, quum et hae pulsuum disseientiae sint, easque prorsus Horopiritus cognosceret. 11 Ieigitur disserentiani pleniti iditiis dicat, icito praestabat mea sententia, revolvisse antea innes ejus de l)rilsibus libros. Mihi citi idoni hanc Iegena statui, ii iiiiiiinquetia tu scripto-Tem ex se ipso declaroin, ioc inanilius suspicionilius et assir mationibus dena ori stration Vacius telirena, quid aliquis di Cat. Atque iii iiivenisti apiti de Ididum alio loco no-2nen pleni, quiana crebri invenias millies Proimie quilindisserentia pleriititilinis et incognita sit, ut dena ora straVimus, nec ejus alibi Herophilus monainerit disserentia pon o crebritatis, citiuari apud otianos in consesso sit, tun an Hero Philus scribere adlios comperiatiir probabilius naulto sit crebritatem appellare putare illuna, quam lenitti nem. Neque lio dico τω πληθε Herophiliana pro crebritate scripsisse hoc iti ni si licain, indicii liis situ non iecit in ille