He Hagia kai oikoumenikē en Phlōrentia synodos, dia Monachou Venediktinou

341쪽

τε ἁγιωι πνεύματος δευτερον, το τού ἄζύμου τε και ἐν Θου' τριτον, το πῶς ἀρχῆς του πόπα τέταρτον, το τῆς 'οσθήκης πέμ--τω , τὸ τοῖ καθ ο τηριου. αὶ ἀναγκάσαμεν τον βασιλέα πολλα, ο ιεῖς παντα στέργομεν ει .ντN, και γενέσει τέλος οὐ πρα--

ori Θεωροῖσιν οἱ γιοι μέσως του Θών, κώ στι αἱ ψυχα των μετανοησώμει ἁμαρτωλῶν καθαριζονται δι' εὐχῶν λοιπον -- τούτου ην η πλημμέλεια ἁλλ' ἡμεῖς καὶ τούτο εὐσεβῶς δεχόμε ιηναγκάζομεν τον βασιλέα τελειῶσαι vo εργον' - - Θελε. κτεταρτη ν το Via μην ἰουνιν ἐπτακαιδεκά - e. Θομεν ἐν τῶ τάφω οὐ πατράρχου, κώ εψάλαμεν τοι ἔνατα αὐτου Καὶ ἁetro οὐ γεύματος Φέν- ν ο βασιλευς at οὐ Nικαια και τοῖ

ταμουν τὴν ἀναξιν, 7να διαλεχθῶσιν οἱ ἄρχιερεῖς μετα το 'Eφέσου

343쪽

πώπα, οἱ μὲν ἐκλεγέντε δ λέγοντο ἐν τι- των ἡμεῖς μὲν tu

344쪽

τρικλινω μετοι τῶ βασιλέως καλομελε in τοσουτον , τι παρέτεινεν ο καιρός. και ἐποιησεν άπας διακρισιν ἡμῖν, κουφέτακα οἶνον πάσας πασιν ἡμῖν ἀλλ' οὐδε ἐγέ-το τῶν ἀπιών, εἰ μη τι ἀλειμεν εν τω οἰκω οὐ βασιλέως, κἀκεῖσε βουMi ιν συνεφωνήσαμεν, οὐ γράψαμεν υτεκ. Περὶ τῆς ἀρχῆς του απα, ομολογοῖμεν αυτον χρον αρχιερέα και ἐπιτροπον κα ὶ τοποτηρητην - βικάριον του ριστοῖ,

ποιμένα τε και διδασκαλον παντων ρισπιανοῦν, Θυν- τε Mia κυβερναν την ἐκκλησιαν του θεουε, σωζομένων των προνομι- και τῶν δικαια τῶν πατριαρχων τῆς ἄνατολῆς τον Καμπαντινοωνόλωκδεύτερον εἶναι μετα τον πάπαν εἰνα τον Αλεξανδρειας, τον AH τιοχρειας αετα τουτον, ιτα τον Ἱεροσολυμων. ῖτα γράψαντες, στησαμεν μαιυ η γραψαι ανοῶσαι τι ἀλλά τουτου μ δεχΘέντος παρα του me. - , αλλο τι πλέον μηγενήσεται. καὶ τουτο σπείλαντες τῆ εο πέρ τους παρασκευους α ωμεν, τι δέξατο αὐτο ἡδεως, και ἀνεπαυΘημεν.

μέν τι πεῖν, κατελι ομεν αὐτο δια τῶν Βενετικων κατήρ - την

ἔλαβον αὐτοι τον ἁμαράντινον στέφανον. σπούδασον οἶν, ινα - λ, τουρ γησωμεν ἐν τη εορτη αὐτῶν.

345쪽

ρμε πν γὲ συναξις μεγάλη, ὼς οὐδέποτε καὶ Θαρρῶ, φησι,

ἀποστόλων γενησεται v λειτουργια, και η ει ρος. , quia ποιιν νῆλθον οι αποτεταγειωοι των Λατινων , και λαβον του ἡμετέρους,

και απι λ εν - να του εγιοι Φραγκισκου, καὶ καθισαντες ἐποιησαν τον ἔρον τῆς νώσεως και κομισαντες τουτον τω βασι , ἀνέγνωσαν αὐτοι και εὐλις ὲκ προοιμέων ἀοβέλισεν αὐτόν ἔλεγε

ει Nαφῆναι ολ- το νομα αὐτοῖ, ἡ γραφῆναι μεν, ἀλλ' οὐ μονομερως μόνον του απα, ἄλλα συναινέσει του - ποτ' μου -- σιλέως, και του πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, και τῶν ἐτέρων παριαρχῶν. Δαλάμαν δὲ και ερ πω προνομιών του παχ α 5 α εχ ηαὐτα καθ ο οριζεται ni εια γραφὴ και τα ρη- των ἁγιων καιουδε τουτο ρεσε το βα. Mῖ - - - , τε τῶν ἁγιων ἐν ἐπισπολη τιμοι σν νάπαν, και ἐκλάβη τουτο ἀντὶ πονομιών. και διὰ τους τρόπου τούτους μανύει τοῦ πα- ρ δεορΘῶσαι τουτο, Οἰκονομῆσαι αὐτον του ἀπελθέν.

σιλέα, τ μεν ρωτον διώρθωσαν, τι Ῥα γρά--σι, συναινέσει που γαληνοτάτου βασιλέως και τῶν πατρια ν το δὲ δευτερον