He Hagia kai oikoumenikē en Phlōrentia synodos, dia Monachou Venediktinou

363쪽

πει οἴτε ταράττειν ἔδει τὲ πραγματα προς ταυτην ποινω τὴν ωνοιοι πινοβλέψαντες καὶ τη τῶν πραγ-μώπων νάγκη την παρουσαν λογισάμενοι τόλμαν, ουτω τους λόγους κρίνειν βουλήΘητε, δε--πται μοι - πατέρες, καὶ ἡγεμόνες παντων μού τῶν καλῶν καὶ νὼν και ανά-α τω χρόνον ἐσόμενοι. Oύτε σι-νου λοιπον οἶμαι δειν, κύριοι μου και πατέρες αἰδέσιμοι, τῶν προσδοκωμένων δεινῶν και ηολέον τι τουτου τολμω

365쪽

Παράκλησις. 333

εὐσεβειαι ἀμπι, τους γαρ αλλους παριημι, μάρτυρας τοῖς ἐασῶν δόξης παρήγαγον ων καστον δει νων ἐν τὰ κοτμώ πάντων ἁν- θημων κρέγων ἁνταξιον κακώνου οὐχ α- οῦς οἱ τως οὐδὲ να- ρέργως, ἀλλ' Mare εἰ δικασται τινες ησαν ριι ν του παρο-ς ἀμφιβολιας, οὐτω δμώλεγομένους διωρισμένως τε και σαφῶC καὶ αὐταις ab λέξεσι λέγωσας το πιούμενον, προστιΘέντας δε κωπας αἰτιας, καθα διδασκαλοις προσῆκε, και τοι μερη τῆς Θειας γραφῆς, ἐξῶν τὴν δόξαν ταύτην αναγκαιως ἔχουσιν εἰληφότες, καθ' ,τερ αλλας ε ἄλλων μερῶν συνελέξαντο πρὸς οις δεδασκαλους ποσούτους τε οντας καὶ τηλικούτους και οἱ τε σαφῶς τὴν δόξαν ταώτονεισαγοιπας, οὐδ' ἀν βουληΘέντες χοιμεν ἀναισχυντλ. προς τοι - τωσἈλλους ε των κοινῶν διδασπίλων παρήγαγον, τοῖς ἐξ ἁνατολῆς - , - οφέει κοὐ ξιωματι καοσμημένους, οὐχ υτω μὲν διαρ έδον ισανε οκεινοι, λέγοντας δ' - καὶ αὐτους τοῖς;-οις αὐτα. ει τις εμπ' ἀληλια και σοφιας μου - ἐκώ-πέρταζειν βωλοιτο ρέσεις καὶ σοφιστικον οὐδεν οὐδε βιπιον, ἄλλα

πάντα ἁπλοῦ καὶ ἡ Θει γρα- κέ τοι διδασκίλοις ἐώμενα

ροι τῆς α Θεκες--οκρώ-wοι φαινονται οὐδ' ἔχομέν τιν των ἁγών φανερως αὐτοῖς ἀντιφάσκοντα ειδε τις ἔν και τούτον δειτοῖς πολλοῖς μα- πινι καὶ λόγ' συν-τειν πολλεο ααλλον καιδιαπιότερον, a 'κ το ἔνα πλῶεις τοσούτων διδασκάλων ἀρ-

βιάζεσθαι sic α δὲ νομιζομεν αὐτοὐς εκ τῆς δόξης ἀντης ἐκ-

366쪽

παρ' αὐτοῖς του τἀληθῆ φρονῶ καὶ ιστευσιν, ora μοδεν ' μηδένα τῶν διδα-άλ- ά--ἄσιν πινα - μάχην ἔγειρο-- ἀλλα τἀκειω- πάντα γαλη- γέμει καὶ μονοιας, τῆς δόξης ταύτης κρατούσης προ δε τουτοις κα - διδασκάλοις ἡμῖν πικριταῖς αὐτῶν ἀλγέμις, οὐτον προσφέρονται - δέοWrου σφας --αι, - μὴ θέλων- ωπων οἱ τω μὲν μελῶ φρονοι inmin. , ουτω δὲ συμπινόντων τοῖς κοινον διδασκάλοις, ειαρ προφάσει Θριζω Θαι οὐδ' ἀπαιτοῖσιν ξ ἡμῶν τὴν μολογιαν κ

367쪽

και ἶς το κοινον τῖς εκκλησιας μεγιστα τῶν - τῆς ἀληλια ὰ νων και τῶν ον τω διδάκ-ων πόνων πένειμα χάριτας, σων πη ἄλλης ἁγιωσύνης, n ενεκα ταῖς δευτέραις μετα Θών αὐτοῖς τιμῶμεν τιμαῖς οὐτ' ερούμεν ἁνυφάσκει του δι σκολους ἀλλά

κελευοπτε, τοῖΘ' τοιριός ει ι πράττειν καὶ MY καὶ δημοσι , καὶ ροι πλσιν ούτωσὶ φανερῶς, τι λα- άντων οι τῆς καλ--σλδα--οι πην αὐτην περὶ των προκει/ιένων ἔχουσι γνώμην καὶ τούτο υκ εν λόγοις δειν πολλοις, αλλ' - έσουσιν Iραι δυο, πε -ῖσαι πάντας ὁριοῦ μηκέτι πιρι τῆς τῶν διδασπαλων συρι- πιας ἄμφιγνοῶν μηδὲ πράμματα λω δ αυτούς τε εχειν καὶ Λατινοις παρέχειν, κομῶ συνόδ'ω την περ τουτω ἀνατιθέντα ἐξέτασιν Ἀλλοῦ μεν οὐδ' εἰ τριβων ἐξῆν τὸν καιρον, κα γάρο νισχολῆς καΘηριένους, καὶ προς την πάνοδον οὐδεμιαν ἁνάγκην ἔχοντας, οδω περὶ τἀν Θει- προειάτων κενα καὶ μαια λέγm, και προς το ἔξω λόγον ονλασθαι, καὶ κν νικην μόνην σκοπεῖν, καὶ πολλὼ λέγειν, εν οἷς εἰκός τι καὶ ἄρτανειν και αὐταροι μολογιοι τε και φιλοσοφιας οὐ σφοδρα διπαμένου .eμιλλαε-πιδεατίνοις τούτο τῆς εν μῖν δυρουχιας τῶν ραγμάτων ε οιηκυιας, δι' am οἱ αρ' ἀμιν κροι τοσούτον Θεολογιἀς τε και φιλοσοφιαε πονται, στε αὐον μι δοκειν καθ άπαξ παιδευτοι, ἐκλελοι-π- μεν - δευτηριων, σβεσλισης δὲ τῆς περὶ ΜΘήματα καὶ λόγους φιλοτιμιας, και ἀντειν της χρεια μον καὶ της ἄνάγκης

369쪽

λον κα mo μό-ρον τουτο πραττειν βουλήσονται, κοὐ καθαπερ τι πέος -- ν-ναι την συμμαχιαν. οὐ re γα Λατινων ωτε βαρ

οὐκέτι am της σωτηριας ἐλπίζειν ξεῖναι ἄν, καὶ τους -ολΨιο-ὲ-Θ-- .ι, και η βουλομένους, μῖν καιρον ἔχειν ἡγοῖμαε. λογισασθε δὲ επι νοῦσου και ταν παροὐσαν ἀνι - , ὀπο ιν τις ἐστιν' ἀκουετε γη τὸν βάρβαρον μεγιστη δυνάμει παρασκευάζεσθαι

τε και ναυτια μετα ne μπέρας πόλεως ξειν καὶ ἔσως πρινημα σαφές τι μαθεῖν, αφέκετο Ἀσον ου - μέλλει παρῶναι is δὲ πίνως ἐκεινουν, au/ευ τῆς ξωθεν συμμαχέας, οὐδὲ προς την εφοδον αντιστηνα δυνησομέν , ἀλλά--t,ini Οὐσαν ρμαιον γνισθου--ολWιε εν μαντι, προς μόνην την ψn αὐτοῦ καταπεπλη γινον. ει δ' αντισται μέχρι πινις πολιορκουμένη, ἀλλ' οὐδ'Wiae μηχανοπαντάπασιν αὐτην - η υνο ανα διαγωέο Θαι ἄλλ' ἀνάγ- πασα ταύτην μούναι μέμνησθε γοῦρ, οτι τῶν αιπῶν τούτων βαρβαρων ποτε πολιορκούντων μας ἀπο γης που δε πιος Θαλάσσης