He Hagia kai oikoumenikē en Phlōrentia synodos, dia Monachou Venediktinou

43쪽

νους αὐτῶν, κώ μετ' αὐτοδ οἱ μητροπολιται κατ1 την τάξιν αὐτῶν, εἴτι ει ἡγούμενοι ἐν ἁλλω δὲ σκάμν κατ' ἰωτικρυ τού πατριάρχου κάθουσαν οι σταυροφόροι, και μετ' ἀυπ- τῶν καρέτων τινές. ἀνενειν δὲ του βασιλέως προς το σκευοφυλακιεν καθισεν

δ-λεγόμενοι τῶν Λατινων, τον ἀριθμὸν te, βλέποντες προς -- - δὲ του δυτικοῖ μέρους ἐκαθισαν οἱ ἔτεροι te τῶν Ποιμκω, βλωοντες κατ' ἀνατολὼς προς τους - λεγομένους. πάνω δε του Θυσιαπυριου πρῶκεα το αγι- εὐαγγέλιον ἀνεπτυγμένον, κω ἐξ ἐκατέρων των μερῶν αὐτου, αι πῆλαι τῶν γων ἀπο-

44쪽

σοφων νο ιάσθη καὶ αον ὰρξαμένους ἐφικέσει του τελους, ταύτης το si νολον ψασθαι ' ἀστώην χαριζομένους μέ -α - του παρόντος ἡμῖν ργου του μου καὶ μεγα τι δύνασθαι

πιστεον, καὶ σηστον ποτεινουσαν τέλος αυτην νομισHον τὸ μὲν

46쪽

τον αὐτον σὲ καὶ Θέλομει και εὐχόμεθα, ο τ τιμι Φθεωρ

τανῶν cάρισαι, κοινῶς ἁμφοτέροις ροσθέμενος, κοὐ προς αὐτὸν Γλαυσας μἁς ἀμφοτέρους, προς ν μὲν καὶ τὸ ωτο τέλος τάξασ)σχευτον, ἐν ναλογέα δε ἁλλήλους μa και - τῆ - ἀλλήλους, μὴ συγχωρήσας παρτώῖς ἀλλήλω εἶναι και διερομοις, κἀντεύειν ἐξ ἀνάγκης και του τέλους ἀποτυγχώνοντα πάν- γε τοὐς ἐτέρους. T - α το ἁγιον η τῶν χαρισμάτων et ἐν et ἀμα σοφώκ, et ἀμα σεπέσεως, πτῶμα φόβου λου , με οὐ και μεθ' οὐ ο ρε- κε ενος ταῖς ἐκκλησιους ἀγὼν, ἁ-λασαι μεν - ημῶν πάντα λοι- σμον et --ον, φόβον δὲ Θεοῖ ταῖς ἡμετέρα υπαν- εν--ψυχαῖς, σύνωσιν τε και σοφιαν ἡμῖν χαρισάμενον, κώ με ημῶν ἁμα

47쪽

τοις, παντα δὲ σωέχουσα, καὶ προνοουμένη, καὶ κυβερνῶσα, σαρ